wie kan helpen bij reactie op concept advies van de RvdK?

Feiten Eddeped

In principe kun je dit zelf Eddeped. Laat het ook eens lezen door iemand in je omgeving.
Ik geef je echter weinig kans want er zit een 'weeffout' in je argumentatie. Als het je niet bevalt ga je naar je exvrouw wijzen met jou constateringen die een omdraaiing/projectie zijn van de manier waarop je zelf functioneert.
Dat is voor anderen echter geen reden om anders naar zaken te gaan kijken.

"Ik heb bijvoorbeeld meerdere keren aangegeven dat moeder niet wilt communiceren, communicatie saboteert frustreert, ieder inmengingen van derden subtiel tegenwerkt en mij als persoon en vader negeert.

Met deze zin wordt duidelijk dat juist jij zaken voor je karretje spant. Wat moeder 'wil' is een veronderstelling van jou kant die je nogal makkelijk lijkt te uiten zonder dat je in haar hoofd kunt kijken. Dat is pas roddel.
Je hebt er zelfs een hele theorie bij hoe ze iedereen tegenwerkt. Dat is pure speculatie.

Bovendien leidt het tot niets. Het is geen handvat voor verbetering van de communicatie alleen een diskwalificatie, door jou, en jij bent belanghebbende.

Dus met dit soort teksten diskwalificeer je jezelf.

Niemand kan dat voor je zo maken dat je meer invloed krijgt op de beslissing.

Mogelijk dat loslaten van dit soort rancuneuze teksten iets meer zou kunnen betekenen. Waarmee je zou kunnen laten zien dat jij in elk geval degene bent die op zoek is naar een oplossing.

Dat de RvdK toewerkt naar de conclusie is al vaak geconstateerd. Laat zien waat het voordeel is voor je kind en je exvrouw als zaken zo ingericht worden als jij wil.

En maak een verschil in een korte inleiding met jou vaststelling en je vervolgvraag.
En dan een bijsluiter waarin je punt voor punt het rapport van de Rvdk beantwoord wat er niet aan klopt of uitvergroot is, in dat soort termen dus. En dan niet met beledigingen maar met alternatieven van jou kant.

Feitelijk

In plaats van te zeggen dat moeder niet wil communiceren, kun je beter de situatie(s) feitelijk beschrijven. Dus: 'Op zusenzodatum heb ik een mail gestuurd, met zusenzo vraag. Hierop heb ik geen reactie ontvangen.' En dan een heel lijstje met datum en acties, en of er al dan niet een reactie is genomen + de feitelijke inhoud hiervan.
Zo ga je in op alle beweringen en conclusies die in het rapport staan. Alleen met feiten, niet met jouw interpretatie van de onderliggende reden voor het gedrag.
Eigenlijk zou je hier wel hulp bij moeten hebben, want ik denk niet dat je het zelf kunt.

Subjectief Ed

Het probleem met dit soort verhalen is dat het allemaal subjectief is. Het valt door derden niet te controleren. Hoe erg je ook je best doet, dan kom je in een moeras terecht. Idem trouwen voor de Raad voor de Kinderbescherming. Die hadden in onze zaak zoveel subjectieve beschuldigingen bij elkaar gefietst dat het rapport van zichzelf ongeloofwaardig werd.
Mijn advocaat, die zelf ook als psycholoog was opgeleid, had mij gewaarschuwd dat het gerecht weinig tot niets kan met psyschische en psychiatrische problematiek, dus dat heb ik erbuiten gehouden. Of laten zien dat ik daar inderdaad rekening mee hield en zelf compenseerde.
Ik heb geen ervaring aan de kant van vader of van degene die de beperkte omgangsregeling heeft.
Ik snap dat dat heel frustrerend kan zijn. Ik heb wel gezien waar al die pogingen toe leiden om mensen die niet willen communiceren wel te laten communiceren. Elke poging en elke afspraak, bijvoorbeeld om elkaar maandelijks, wekelijks of vaker op de hoogte te houden, weer een bron van conflict erbij is en juist tegenwerkt. Elke poging om ouders die dat niet willen samen te laten besluiten over hulpverlening, school of sport, is een steekvlam in wording. Dan kun je de besluitvorming beter bij de meestverzorgende ouder laten. Dat gebeurt uiteindelijk soms ook als er een iemand dan het gezag krijgt. Maar daar is dan al veel te veel, jarenlange, ruzie aan vooraf gegaan.
Ik heb ook weleens 'neutrale' berichten gemaakt over de voortgang van een kind dat onder mijn zorg viel, waar ik om die reden ook direct weer mee opgehouden ben omdat de ruzie alleen maar groter werd en nu werd ik ook partij in het geheel. Echt niet handig.
Ook aan kletsverhalen van je exvrouw zou ik geen syllabe wijten, hoe ergerlijk ook. Je kunt niet voorkomen wat mensen zeggen, en voor je vrienden hoef je je niet te verdedigen, derden en je vijanden zien jou verdediging als nog meer argumenten waarom je toch blijkt fout te zitten. Dus dat heeft geen enkele zin.

Wees dus verstandig en laat door je eigen opstelling zien dat je de redelijkheid zelve bent en dat je je exvrouw met rust laat maar wel kwaliteitstijd wil doorbrengen met je kinderen die jou gewoon nodig hebben omdat ze zich in jou herkennen en omdat jij ze als vader veel te bieden hebt waar ze in hun leven verder mee komen omdat jij dat al voorgeleefd hebt. laat jij zien dat je geen ruziezoeker bent en elke gelegenheid waarin de vlam in de plan dreigt te slaan, eigenhandig kalmeert en sust door je kalm te houden, afstand te nemen, niet mee te gaan in de ergernis, zelfs niet als het voor jou kwetsend is.

Afreageren doe je elders. Ik las veel stoicijnen, studeerde moeilijke stukken muziek in dat alle andere geachten 'blokte' en zocht manieren om bijvoorbeeld via email, na tot tien tellen, kalm en concreet en zakelijk oplossingsgericht te reageren op de paniek van ex. Want dat was het. Pure paniek.

Jou beste kans ligt in het verruimen van de omgangsregeling, mits men er van overtuigd is dat dit het conflict niet verder aanwakkert, wat het nu met jou opstelling wel doet.

Aantonen

Wat Vesper schrijft is ook waar. In een overzicht kun je daarmee meer feitelijk, mits het tot op de millimeter klopt, laten zien dat moeder niet communiceert. Zo kun je meer beschuldigingen pareren. In een bijlage.
In een korte brief kun je stellen wat jij wil en waarom dat in het voordeel zou zijn van iedereen.

Prima

Dan zet je dat toch in je verhaal. Je hoeft er geen waarde-oordeel aan te hangen. De feiten spreken voor zich, als het goed is.

Kwetsbaar Eddeped

Dat jij een apart account opzet voor je exvrouw geeft jou zelf ook al een kwetsbare positie in het geheel. Al eerder is jou het advies gegeven om daar mee op te houden en voor je eigen bescherming haar email apart te laten instromen. Houdt het invoudig anders ben jij juist degene die zaken ingewikkeld en gecompliceerd maakt en daarmee de ergernis in stand houdt.

De reden Eddeped

Je hebt kans dat het afgewezen is omdat op dit moment elk contact dat je met je kind hebt voor veel ruzie zorgt. Hoe meer contact hoe meer mogelijke conflicten.
Bovendien zijn het, heb ik inmiddels begrepen, pubers en die pin je niet meer zo makkelijk vast op een weekend.
Misschien is het wel een hele goede opstelling van jou kant om zelf afspraken te maken met de kinderen. Je kunt dat ook op een regelmatige basis doen. Heel handig is om aan te haken bij vaste zaken in het leven van je kinderen als sporten en muziekmaken of hulp bij halen en brengen van andere zaken. Beschikbaarheid is het allereerste dat je kan helpen. Jou kinderen hebben geen plichten naar jou, behalve respect waar je om vraagt en zich aan afspraken houden waar je ook respectvol om blijft vragen, je kinderen zijn jou eigendom niet, en de band met je vrouw ben je kwijt, bovendien kunnen ze ook naar anderen. Jou rest niets behalve je inzet, je goede voorbeeld, inlevingsvermogen en je wens om bij te dragen aan het leven van je kinderen en dat zoveel mogelijk te doen. En je sociale vaardigheden om jezelf bij het leven van je kinderen te betrekken.
Of een dwaze vader worden en vechten voor meer (straf)maatregelen tegen moeders in de hoop dat je dan meer kans hebt op een 'goede' omgang met je kinderen.

de omgangsregeling

Je kunt blijven vechten over de omgangsregeling maar het heeft vaak weinig zin omdat in het juridische circuit te blijven doen.
Ik heb zelf na de laatste uitspraak, ex was die ronde begonnen over de omgangsregeling want hij wilde een 'normale' regeling om het weekend of co-ouderschap, terwijl hij de kinderen vier keer per week zag, echter zonder nacht.
Toen dat weekend dus een feit werd, heb ik me daar verder niet tegen verweerd maar er zo goed mogelijk mee gedeald. Een wedstrijd wie de beste ouder is heeft geen enkele zin in het kader van goede relaties met je kinderen.

Je laat het erbij want zeker in de pubertijd gaan dingen toch vaak anders en dat kun je, zeker in conflictsituaties, niet steeds voor de rechter brengen om het weer anders te kunnen doen. Dat laat je afhangen van de relatie met je kinderen en jou mogelijkheden.

Hoe het hier verder liep

Nadat vader het weekend kreeg heb ik hem verder toch alle 'rechten' door de week gelaten omdat die voor kinderen en vader inmiddels een vaste routine waren. Dat weekend was voor mij wel zorgelijk maar ik heb het opgelost door aanvankelijk 'argeloos' gewoon mee te gaan logeren en sowieso hadden mijn kinderen een mobieltje om mij te kunnen waarschuwen. Niet om vader op zijn ziel te geven maar om zaken ook voor hem te kunnen helpen balanceren en oplossen.
Doordat vader zich bedreigd voelde door de kinderbescherming zijn we het contact wel een paar jaar grotendeels kwijt geraakt. Wat ook wel weer een hoop rust gaf.
Nu ben ik degene die de kinderen motiveert om wel naar hun vader te gaan ook al lukt het vader niet die nog steeds probeert zaken af te dwingen. Zonodig ga ik zelf mee of ik geef aan wat er handiger is in de omgang.
Omdat je toch bij elkaar hoort blijf je contact zoeken en verbeteren, welke rol je ook in het gezin hebt.
Maar het is beslist een zware tijd voor iedereen. Dus doe je best om zelf bij te dragen aan lichtheid, plezier, goede ervaringen samen.

De kinderen

Eigenlijk maakt het niets uit wat je instuurt. Niemand, moeder, rvdk of vader kan een kind tegen houden een ander te bezoeken. Zelfs als de moeder volledig voogdij heeft, kan ze niet voorkomen dat jullie oudste met haar vader gesprekken voert of ziet. Als de ontmoetingen fijn zijn, terwijl ze met moeder ook wel eens een appeltje te schillen heeft, zullen die ontmoetingen vaker plaatsvinden. Omdat ze bij haar vader zich op haar gemak voelt. Daarover praten zussen met elkaar. De jongste wilt dat ook. Misschien is haar ervaring nu dat vader haar verbiedt de hele dag op de bank op de ipad te surfen en eventueel op tijd naar bed te gaan. Als ik je reacties lees, zijn haar contacten met jou vooral uit verplichting dan uit verlangen.
Werk aan het verlangen van je kinderen om bij jou te zijn. Dat verlangen gaat boven welke papieren afspraken van wie dan ook.

Zodoende heeft het ook geen doel om welke gebeurtenis of mislukking op papier te zetten. Elke negatief voorbeeld haalt jou ook naar beneden, omdat je dan laat zien dat je er niet boven staat wat elk 'weldenkend' mens namelijk wel zou doen...

Beperk je brief tot één a4-tje waarin je aangeeft dat in je huis de kinderen beschikken over een eigen bed. Dat jij een vaste aanstelling hebt en zo financieel in staat bent je kinderen te onderhouden. Dat je een bepaalde opleiding hebt genoten en je kinderen zodoende kan begeleiden bij hun huiswerk als ze daar behoefte aan hebben.
Daarna geeft je aan met je oudste dochter sinds x maanden een goed telefonische contact te hebben en op dd ,op verzoek van haar moeder, je dochter hebt opgehaald zodat ze op adres van vader kon overnachten. Geef aan dat je blij bent dat het contact met je oudste sindsdien is toegenomen en dat je deur voor beide kinderen wijd open staat.

Geef aan dat je het contact met je dochters belangrijk vindt. Maar ook dat dit contact plaatsvindt uit verzoek van de kinderen ipv verplichting.
Houdt een positieve toon.
Het zijn uiteindelijk de kinderen gezien hun leeftijd, die het laatste woord hebben.

Benoemen

Benoemen dat je het advies van de RVDK betreurt omdat het in jouw ogen niet optimaal aansluit bij de belangen van de kinderen en de mogelijkheden om optimaal bij die belangen aan te sluiten, niet optimaal benut worden.

Dan schrijf je kort op wat volgens jou in het belang van de kinderen zou zijn en kort ook waarom je dat vindt.

Daarna schrijf je wat de mogelijkheden zijn om dat te bereiken. Uitdrukkelijk zou ik niet vingerwijzen naar de moeder. Wel kun je benoemen dat het niet lukt om te communiceren en dat je bereid bent tot begeleiding daarin.

Tot slot, het voorbeeld dat je aanhaalt over de aparte account vind ik absolute onzin. Het is ofwel een ongelukkig voorbeeld waarmee totaal niet overkomt wat je nou eigenlijk wilt zeggen, of je bent toch wel een beetje een zeurkous.

Ermine

De tips van Ermine zijn goed. Hou het zo kort mogelijk. Geen voorbeelden over hoe erg je ex wel niet. Dat voegt niets toe. En zeker niet dat stukje over dat mailadres. Dat klinkt wel erg kinderachtig.

Ik heb jarenlang op een klachtenafdeling gewerkt. De irritantste klachten waren de ellelange epistels waarin alles erbij betrokken werd. Vaak ook nog met lange lijsten met data. Ik kon daar niks mee. Het enige wat ik zocht was wat de klacht nou was, wat iemand nu het liefste zou willen en waarom. Een half a-4 tje was voor de meeste klachten ruim voldoende. Dat zal ook voor de RvdK gelden. Hou het kort en concreet. Waarom schrijf je, wat wil je nog kwijt en wat zou je het liefste willen. Ze zijn echt niet gek hoor. De RvdK heeft heus wel door dat jullie niet kunnen communiceren. Wie daar het meest schuldig aan is, doet er niet toe. Het belangrijkste zijn de kinderen. En annej geeft het ook goed aan. Jij kan ook zelf werken aan een goede band met je dochters. Ze hebben vast wel een mobieltje dus ze kunnen met je what's appen. Zorg ervoor dat ze graag naar je toekomen. Dan kan je ex nog wel zo niet communiceren ze kan haar dochters niet tegenhouden als ze op de fiets stappen om een kop thee bij jou te drinken. En nee, dat hoef je daarna niet uitgebreid naar je ex mailen met je speciale mailaccount.

Dusssss?

Dus je blijft zitten in omschrijven hoe slecht je ex wel niet is en hoe goed jij daarintegen wel niet bent? Succes bij de RVDK dan.

Eddeped

Hoi, wat een emoties... en wat ontzettend vervelend voor je! Ik kan me de onmacht zo goed voorstellen, mijn ex lijkt ook maar niet te communiceren. Gelukkig hebben wij geen strijd over de omgang en blijven redelijk on speaking terms......

Wat ik je zou gunnen is dat je uit de emoties kunt blijven en alleen maar feitelijk kunt omschrijven in je reactie naar de RvdK. Want door te schrijven "ja maar zij" komt er een enorme ruis op de lijn die uiteindelijk jou zal beschadigen.

Mijn advies: probeer puur feitelijk te omschrijven en geef geen interpretatie van bepaalde gebeurtenissen. Dus: die en die datum is deze mail gestuurd, geen reactie. En zo kun je een lijst maken.

Ik wens je heel veel wijsheid en kracht om dit het hoofd te kunnen bieden. Want wat gun ik elk kind ouders die in ieder geval het beste voor hebben met de kinderen en die alles doen om dit zo te houden. Sterkte!

het doel

Ed, voor je gaat schrijven, bedenk eens wat je doel is.

Is je doel om moeder zwart te maken en daarmee jijzelf ook, interpreteer dan alles negatief wat je maar kan. Daarmee kat je gelijk ook de lezer van jouw stuk af (jij weet zeker niet wat je hier van moet vinden, laat ik jou dat nou eens haarfijn vertellen dan). Eigenlijk zeg je daarmee dan dat je contact wilt met de moeder om haar nog eens jouw waarheid te zeggen en dat je nog zo vol emoties zit dat je beter eerst naar een psycholoog moet voor je je kinderen ziet (want de omgang van de kinderen wordt wel met veel negatieve emoties omringd, emoties die niet bij kinderen thuishoren).

Is het doel contact met je kinderen, beschrijf dan de feitelijkheden. Je kan erop vertrouwen dat de uiteindelijke lezer van jouw stuk dit soort stukken vaker leest en heus wel feitelijkheden kan interpreteren (en ook wel weet hoe dit soort dingen soms gaan). Tenzij je doel is om contact met je kinderen te krijgen en dan hun eens haarfijn af te katten? Dat lijkt mij niet.

Laten liggen

Persoonlijk vind ik het een beetje lastig om te reageren. Ook ik heb momenteel een 'strijd' met mijn ex en volgens mij beschrijft mijn ex mij op dezelfde wijze waarop jij over je ex schrijft. Zelf ervaar ik een en ander echt totaal anders.

Maar al zit ik dus aan de andere kant van de strijd, ik denk dat hierboven al veel nuttige tips zijn geschreven. Houd het voor kort en neutraal. Wat mij nog wel eens helpt is dat ik eerst alles op papier zet, inclusief de emoties. Dan laat ik een en ander een paar dagen liggen en dan kijk ik er nog eens naar en probeer ik de emoties en waarde-oordelen eruit te halen en dan 1 of 2 dagen later nog eens. Bij het herlezen kijk ik ook wat nu eigenlijk mijn doel is. Uiteindelijk houd ik alleen de kern over.

Verder probeer ik in de tussenliggende fase mijzelf niet te verliezen in de strijd, maar gewoon door te blijven gaan. Ex hier beweert dat ik de kinderen niet wil laten komen, maar in feite ervaar ik het zo alsof hij ze nooit kan hebben. Dat kan ik opschrijven, maar dat is niet sterk. Dus ik schrijf op dat de kinderen mogen komen, punt. In de tussentijd vraag ik mijn ex keer op keer of ze mogen komen. Krijg ik geen reacties op, maar dat ga ik allemaal niet benoemen in correspondentie.

Ex wil mij zijn juiste telefoonnummer niet geven, alleen een oud, afgesloten nummer. Ook prima, kan ik heel moeilijk over gaan doen, maar ik kan ook gewoon dat nummer gebruiken om te appen. Zo zou jij het ook met die mail kunnen doen. Laat het gewoon niet aan jou liggen.

Laat vooral zien wat jij doet en niet wat je ex laat liggen.

interpretatie

Het negeren van contact is in feite al weer een interpretatie van jou. Ik ben ook maar een leek, maar als ik dat wil formuleren, zou ik opschrijven dat ik 'dan en dan' of 'meerdere keren' contact heb opgenomen, maar dat ik geen reactie heb ontvangen...