U bevindt zich op het algemene (landelijke) CJG-forum.
wie kan helpen bij reactie op concept advies van de RvdK?
Hoi allemaal,
Ik zoek iemand die mij kan helpen op het formuleren van mijn reactie op het concept rapport van de RvdK. ik heb momenteel een reactie van 6 kantjes en vind dat nogal veel.
Wat mij vooral dwars zit is dat het onderzoek een wassen neus is, de uitkomst stond schijnbaar al vast. Ik heb bijvoorbeeld meerdere keren aangegeven dat moeder niet wilt communiceren, communicatie saboteert frustreert, ieder inmengingen van derden subtiel tegenwerkt en mij als persoon en vader negeert.
Ik heb beargumenteerd waarom dochter 1 dag meer bij mij maar is helemaal niks mee gedaan, wensen van moeder worden ingewilligd en voor oudste dochter het advies om te gaan communiceren onder begeleiding, zinloos advies dus!
nu zoek ik dus iemand die mij kan helpen mn bezwaren kort en bondig op te tekenen, weet iemand waar ik hiermee terecht kan?
Anne
Een van de twistpunten, ook al tijdens het huwelijk was dat ik vond dat als dochter iets wilde dat ze er dan maar voor moest werken. Dar varieerde van vuil weggooien, lege flessen, oud papier, auto wassen, dat soort klusjes. Je kan zo leren dat niet alles zo maar komt aanwaaien. Als dan je wederhelft dat onzin vind en uiteindelijk een kind van 13 een iPhone geeft ondanks dat dat kind na 3x een folderwijkje gelopen te hebben deze alweer stopt want je wordt daar moe van en het is koud, tja wat moet ik nou met m'n dochter helpen aan een baantje. Die lacht zich rot. Ze krijgt alles al van mama en zo niet dan pakt ze het wel. Mijn dochter weet ook wel dat ze dat bij mij niet zomaar krijgt. En misschien geloof je het niet maar mijn dochter doet dit al vanaf kleutertje, zij beheerst haar moeder. Wat moet ik daar nou tegen in brengen? Ik heb het ook al aangegeven bij rvdk, het gaat een keer mis want het is geen moeder-dochter relatie wat die twee hebben maar een vriendin-vriendin relatie.
je zinnetje dat je stopt met schrijven omdat het zoveel los maakt raakt me.
Emine
Ik ben het juist weer aan het opbouwen met m'n oudste dochter. Tuurlijk wil ik meer contact met haar maar dan wel zonder inmenging van haar moeder. Daar gaat het telkens door wringen.
En ja, ik weet inderdaad hoe het werkelijk zit. M'n ex verteld hele mooie dingen over dochter naar school brengen en praten op plein met ouders maar de werkelijkheid is gewoon anders. En dan is het gewoon een drogreden, gelul.Een droomwereld.en allemaal onder het mom van "in het belang van het kind" het is eigen belang, eigen ego!
Maar zoals je weet, ik laat dat nu gaan, ga maar, doe maar en misschien gaan de kinderen later aan haar vragen wat ze er nu mee bedoelde want de vraag kan dan zijn: maar mama, jij bleef toch nooit praten op het plein? Jij bracht mij toch met de auto, liet mij uitstappen en dan ging je toch weer? En zo zijn er wel meer "dingetjes"!
hetzelfde
Maar eddeped. Jij wil precies hetzelfde doen. Jij wil toch ook dat de RvdK de omgangsregeling voor de jongste aanpast zonder overleg. Immers overleg is niet mogelijk. Dat schrijf jezelf.
gemeen
Wat gemeen Eddeped. Je ex is je ex. Bemoei je niet met haar leven. Ga niet controleren of ze wel echt op het schoolplein kletst. Hoe laat ze op de bank zit. Wat ze allemaal doet. Ga niet je dochter uithoren en laat niet je dochter lezen wat je ex gezegd heeft.
Ik zou je nu wel door elkaar willen schudden. Wat vreselijk kinderachtig.
Anne compenseren
Wat mij betreft is het helemaal niet zo moeilijk om tot een consensus te komen hoor. Als ex mij belt of mailt met de vraag of dochter in het vervolg op zondag tot maandag bij mij verblijft omdat het gewoon niet lukt of gaat 7 dagen in de week, dan kan dochter gewoon bij mij komen hoor. Maar ex heeft er de afgelopen twee jaar alles aan gedaan om de kinderen zo min mogelijk bij mij te laten zijn. Al is het maar 5 minuten, ze pakt ze. Afspraak over grote vakantie, zij boekt tickets precies 1 dag voor de overdrachtsdag en meld dat 1 week ervoor met de mededeling dat als ik dwars gaat lopen doen ik aan mijn dochter mag vertellen waarom zij niet met mama mee kon op vakantie. En zo meer van die ongein.
pakjesavond Sinterklaas, zijn volgens de regeling kinderen bij mij. Moeder geeft telkens aan de regeling strikt te willen naleven en geen uitzonderingen te willen maken en niet te willen compenseren. Tot het pakjesavond is, krijgen de kinderen een week ervoor te horen dat bij haar familie pakjesavond is. En ik krijg te horen dat kinderen pakjesavond bij haar familie willen vieren. Heb ik wat geregeld? Heb ik afspraken met anderen gemaakt? Het wordt allemaal niet gevraagd, integendeel ervis hoop dat ik wel wat afgesproken/geregeld heb. Ik noem dat misbruik van kinderen maken om mij lekker te treiteren. Kinderen pakjesavond voorhouden en lekker de spanning erin gooien en dan alles blokkeren en niet communiceren. Ziek ben je dan, geestesziek. En met zo'n persoon heb ik te maken die geestesziek is, daar heb je mee te dealen. En ik wil niet meer dat de kinderen daartoe gebruikt worden. Dus dat blijven slapen bij mij is prima maar niet op deze manier. Ik regel dat zelf met m'n dochter met de voorwaarden die ik belangrijk acht. Zo is er een verschil van mening dat mijn ex het prima vind dat mijn dochter (toen nog 13) in een zwembadje achter in de tuin zat met 5 Marrokkaanse jongens zonder enig toezicht.
Je kan mij een ouwe conservatieve nukkige ouwe zak vinden maar als ik niet thuis ben komen er geen 5 jongens in mijn huis, welke afkomst dan ook.
Niet kinderachtig
Dat is een belediging voor kinderen.:-)
Emotioneel onrijp zou ik zeggen.
Mieke.
Ik ben al 2 jaar aan het proberen te overleggen of een vorm te vinden om tot overleg te komen, en nu zeg je dat ik gemeen ben? Dat ik mij bemoei met het leven van mijn ex? Je mag mij nu lek schieten hoor maar ze mag doen wat ze wil alleen ik ga niet weer haar teringzooi opruimen. En dat is misschien spijtig voor mijn dochter(s) maar pas als m'n dochter werkelijk in de klauwen van een loverboy zit komen de instanties in actie. Het moet eerst mis gaan. Nou, mijn ex heeft besloten dat ik niet meer mee mag doen, ja soms dan als zij het even niet meer aankan. Dan kan ik het weer gaan recht breien voor haar, nou daar dank ik nu voor.
Anne
Ik snap je reactie niet zo
Cruyffiaans
Van jou berichtjes krijg ik enorme Cruyffiaanse jeuk.
"Ik ben er nog steeds van overtuigd dat zoals ik het doe je het moet doen want anders zou ik het niet doen."
Nou ja, dan heb ik maar een antwoord: "Je gaat het pas zien als je het door hebt." 
Ik kan je het licht niet geven, maar ik ben toch weer iedere keer verbijsterd -over vechtscheidingen gesproken- hoe iemand niet kan zien dat die bezig is de eigen glazen in te gooien. Helaas.
eddeped
Dat snap ik. Maar jij wil gaan terugpesten. Dat is heel iets anders.
wat wil je ex eigenlijk? Welke omgangsregeling ziet zij voor zich?
Jij klinkt namelijk ook wel erg van hoe het hoort en hoe het zou moeten zijn volgens jouw normen.
Hoe ver zitten jullie nu uitelkaar? Hoe is nu de regeling volgens de RvdK en is dat nu dan niet voldoende om eerst rust te krijgen.
Voorbeeld Ed
"En ik krijg te horen dat kinderen pakjesavond bij haar familie willen vieren. Heb ik wat geregeld? Heb ik afspraken met anderen gemaakt?"
Of het is toch niet duidelijk hoe de omgangsregeling is en hoe die gehanteerd wordt of je exvrouw kan er niet mee omgaan, het botst, en dan kiest ze voor zichzelf. Kun je daar iets mee? Nee! Jij wil dan dat jou wil wet is en als dat het niet is, dan blokkeer je helemaal. Zonde van je energie en je tijd en het levert je echt helemaal niets op! En dan hebben we het niet eens over de kinderen. Het leven is oneerlijk, je exvrouw houdt zich niet aan de afspraken. Dat is blijkbaar een gegeven. Dan ga je rustig door en maakt er wat van met de kinderen. Want daar gaat het om.
Dan spreek je gewoon een andere avond af met de kids. En je gaat je niet verstoppen in een wolk woede over je exvrouw.
Oh pardon
Afspreken gaat niet want dan vind jij vast dat je dan ook recht hebt om een afspraak te maken in de omgangstijd van je exvrouw, wat je niet gaat lukken en weer een conflict oplevert. Je houdt gewoon die zak met cadeautjes en de eerstvolgende keer dat de kinderen bij jou zijn heb je een leuke grote verrassing.
Mieke
Mijn ex wilt:
-Mij uit beeld.
-kunnen zeggen dat ik haar alles alleen laat doen en ik lekker erop los leef.
-om goede wil te tonen een weekend in de twee weken bij mij.
- het liefst eenhoofdig gezag, (god mag weten waarom)
Oftewel ze wilt mij gewoon uit beeld. Dat kan verschillende redenen hebben, verschillende oorzaken maar in ieder geval niet dat ik zo'n rottige vent ben hoor! Dat durf ik wel met zekerheid te zeggen. Het heeft met onvrede, jaloeziteiten te maken. En nog wel meer.
Zij ziet dus het liefst WEL een omgangangsregeling die door mij NIETwordt nageleefd.
Ik heb vanaf de geboorte van de kinderen voor de kinderen ook gezorgd. Ik was de part timer, mijn werk was aan te passen aan en rondom de kinderen. Zij was de kostwinner, fulltime.
Dan vind ik het niet meer dan logisch dat na scheiding d zorg 50/50 wordt verdeeld omdat je beide ouder bent en beide zorg over kinderen heb.
Ik deed alles met de kinderen. Van consultatiebureau, zwemlessen, dokters enz enz. Daar zit al een bepaalde jaloeziteiten bij haar, dat heeft zij denk ik gemist, is daar boos om en wilt dat schijnbaar inhalen.
Precies anne
Dan spreek ik een andere avond af, maar als dan het jaar erop weer pakjesavond komt dan wil ik dat graag iets ruimer van te voren weten zodat we allen kunnen doen wat wij willen. Duidelijkheid voor allen.ven als jij dan de ene keer zegt de regeling strikt te willen naleven dan moet jij dat een andere keer ook doen en niet alleen maar strikt naleven als het jou goed uitkomt of als je de ander er lekker mee kan pesten.
Dat je niet in staat ben om 3 maanden van tevoren af te spreken hoe pakjesavond voor de kinderen gaat verlopen, tja.
Afgelopen jaar heb ik 6 december met d kinderen pakjesavond gevierd, ex weigerde dochter bij mij af te zetten, hoe koppig kan je zijn. Naar later bleek werd er bij haar familie geen pakjesavond meer gevierd want haar broer en schoonzus zijn haar ook al kotsbeu en hebben ergens anders pakjesavond gevierd. Madam zat alleen thuis met de kinderen, en heeft niks gevierd.
Ja boeiuh
Wat is dat toch dat je maar bezig blijft met wat je exvrouw wil en waarom? Je bent gescheiden. Is dit soms een vorm van rouw? Geen afstand kunnen en willen nemen vanwege verdriet over een verloren gegaan ideaal?
Probeer toch wat realistisch te zijn Eddeped, doe jezelf een plezier en verdiep je niet langer in je exvrouw. Het is je ex. Haar beweegredenen jou speculaties maken en trachtten te doorgronden is geen leuke levensvervulling en zit het contact met je kinderen in de weg.
Als je zo doorgaat komt het moment dat je het gezag kwijtraakt. Gewoon omdat jullie niets samen kunnen beslissen en jij bij elke beslissing van je exvrouw zo je bedenkingen hebt, al dan niet terecht.
Wil je contact met je kinderen of wil je hier zelf een plaatje neerzetten van de zorgzame vader die zo goed wil zorgen maar daar door een lelijke ex van weerhouden wordt? Erkenning als 'goede' vader en 'goede' ouder.
Die erkenning is nogal lastig als je gescheiden bent. De conflicten blijven het beeld vertekenen. En wat schiet je op met erkenning? heb je dan een beter en meer contact met je kinderen? Kun je dan echt iets voor ze betekenen? Denk je dat besluiten nemen, de baas zijn, de relatie met je kinderen en hoe zij zich voelen en gedragen positief beinvloedt?
Alternatief Eddeped
"Dan spreek ik een andere avond af, maar als dan het jaar erop weer pakjesavond komt dan wil ik dat graag iets ruimer van te voren weten zodat we allen kunnen doen wat wij willen. Duidelijkheid voor allen."
Je kent je exvrouw. Je kan niet op haar rekenen. En toch blijf je dat van haar vragen. Dat is niet handig. Een ezel stoot zich in het gemeen toch geen drie keer aan dezelfde steen? Je hebt al duidelijkheid Eddeped. Je exvrouw komt haar afspraken niet na, om wat voor reden dan ook. Heeft geen zin om je in te verdiepen, maar wel om er rekening mee te houden voor de kinderen. Anders wordt het steeds zo'n drama en dat gun je niemand en ook jezelf niet. Het is al duidelijk!
Ik denk dat ik enig recht van spreken heb hier. Mijn ex doet zijn best en doet zich ook graag voor als de zorgzame vader die hij ook kan zijn, op zijn manier. Maar ik heb altijd een alternatief of blijf beschikbaar want ineens lukt het niet en dan valt er een gat of er komt iets niet van de grond wat wel de bedoeling was. Dan kan ik gaan zitten miepen over die druiloor van een vent maar ik zie ze zelf al van mijlenver aankomen, dan zoek ik gewoon een praktische oplossing.
Anne
Nee, geen rouw, ik probeer hier nog gewoon het beeld te schetsen waar ik mee te maken heb. Dat ik niet ip haar rekenen kan wat betreft gemaakte afspraken dat weet ik maar daar hebben wel 3 mensen last van. En ik wol die last zo beperkt mogelijk houden. En ik ben er van overtuigd dat afspraken duidelijkheid verschaffen voor iedereen, rust bieden.
En je zal het er wel niet mee eens zijn maar enkele afspraken heb ik er dan uiteindelijk doorgedrukt zoals haal/brengtijd in vakantie is 12 uur, en niet telkens anders. Duidelijk voer mij, haar maar bovenal voor dochter, die vraagt nu niet telkens wanneer? en hoelaat? Gewoon duidelijk.
En voor de rest kan ze de pot op, het wat, hoe en waarom interesseert mij echt niet meer.
eddeped
Je vraagt hoe ik om ga met die emoties.
Ik accepteer dat er soms diepe dalen zijn. Ik heb een groot voordeel dat ik veel sport (hardlopen en fietsen 5-6 keer per week) dat zorgt er voor dat ik die emoties grotendeels kan opvangen. Maar dat lukt niet altijd en dan laat ik het gewoon de vrije loop.
Je kan emoties niet altijd maar opkroppen dan kom je jezelf tegen
eddeped
Waarom mag je dochter niet blijven slapen?
Mijn inziens maak je de situatie alleen maar moeilijker en ik kan me voorstellen dat de Raad en later ook de rechter (want je moet nog naar de rechtbank voor het advies van de Raad, tenzij beide partijen, jij en je ex-partner er de noodzaak niet van in zien) dat een vreemde gang van zaken vinden. De rechter gaat je daartijdens de zitting over het advies zeker vragen over stellen en een antwoord dat je dat gewoon niet wil lijkt me niet in je voordeel te spreken.
Ik hoop niet dat ik tegen je zere been schop maar als ik het zo lees, heb je een hoop eisen met betrekking tot de omgangsregeling met beide dochters. Let wel de omgangsregeling is er niet voor jou maar voor de kinderen. Jij dient je toch best wel te schikken naar de wensen van je kinderen als het gaat om de omgangsregeling. De kinderen bepalen, jij bepaalt het niet.
emine
dank je wel. Inmiddels heb ik mezelf weer terug gevonden. Maar gisterenavond en vanmorgen kon ik wel weer een "emmertje" met traanvocht vullen :-)
Ik heb inderdaad een hoop eisen, ik wil dingen geregeld hebben.
Mijn dochter mag wel bij mij slapen maar daar zal eerst over gesproken moeten worden, over hoe en wat en waarom, met m'n dochter!
Ik wil niet van die hoppende kinderen, lijkt mij niet goed voor ze. Dat m'n ex nu problemen heeft met dochter kon ik al voorspellen, heb ik ook gedaan, ik was gek. Dan is het niet nu ineens om m'n ex te ontlasten dat daarom mn dochter dan maar bij mij moet komen. Mn ex is nogal van het korte termijn denken, ik niet. En het gaat gewoon niet werken als m'n ex deze week vind dat dochter bij mij moet slapen en over 2 weken weer niet. Naar mijn gevoel blijft zij dan ook mijn leven maar regelen en bepalen.
Je ziet het niet Eddeped
Door jou starre houding haken je kinderen af. Die willen zich niet in allerlei bochten wringen en eerst bewijzen dat ze niet door moeder gestuurd worden voor jij ze de eer gunt ze te ontvangen.
En dan later klagen dat die kinderen zo ondankbaar zijn. Jij bent de stoorzender hier Eddeped.
Wil jij je kinderen zien en ze nog wat plezier met jou gunnen en levenservaring dan zet je je deur onbeperkt open en mauwt niet over een nachtje meer of minder of je exvrouw of wat dan ook.
Jij hebt zelf met deze moeder deze kinderen gemaakt en zolang je die samen hebt zul je merken dat de ander ook bestaat en ja, ze kan je agenda nog steeds in de war schoppen.
Je laat het zo vanwege de kinderen. Het gevecht om de bemoeienis van je ex uit je leven te krijgen gaat ten koste van je relatie met de kinderen. Echt, letterlijk. Je bent moeilijk vooral voor jezelf. Wat een hersengekraak dat geeft voor je tevreden kunt zijn met wat er is. En die eisen van jou daar gaan je exvrouw en je kinderen gewoon niet aan voldoen. Ik vind het gewoon sneu.
Je kunt er trots op zijn dat het soms wel lukt, maar dan hangt iedereen al hijgend over de bank van de stress. Geef het toch op! Wat weerhoudt jou nou om daarmee op te houden? Je eergevoel? Je gekwetste trots? Je ideaalbeeld van 'het vaderschap'? vermeende opvoedkundige doelen?
Je voed je kinderen nu op in ruzie. Ja jij doet dat zelf. Ongeacht wat je exvrouw doet. Of je kinderen.
"lijkt mij niet goed"
Je hebt niet zoveel te vinden, Eddeped. Als je zo doorgaat krijg je nooit iets, en wat bereik je daar dan mee? Het gaat jou volgens mij gewoon om gelijk krijgen, niet om je dochters. En al helemaal niet om haar opvoeding want met zo veel strijd over alles heb je daar totaal geen invloed meer op. Je bent drukker bezig om alles te bestrijden dan om te accepteren dat zaken zijn zoals ze zijn en de ruimte te benutten die er wel is. En dat vind je misschien hard, maar waarom zou de RvK jou geloven? Waarom heb jij meer gelijk dan je ex? Er bestaat zoiets als gelijk hebben en gelijk krijgen. Als je flexibel meebeweegt krijg je meer ruimte, maar gelijk krijgen zul je waarschijnlijk nooit.
gr Angela
Eddeped
Ik ben zelf kind van gescheiden ouders dus ik weet hoe het werkt. Op het moment dat je gescheiden bent dan bepalen de kinderen vanaf een bepaalde leeftijd hoe de omgangsregeling er uit ziet. En is het niet naar hun wens dan trekken ze gewoon de stekker eruit. Dat ze wellicht onredelijk zijn dan zien ze wellicht pas in als ze volwassen zijn.
De moeder van je kinderen biedt aan dat je dochter elke zondag bij je blijft slapen. Als jij bij de rechtbank gaat zeggen dat wil ik niet want moeder is wispelturig en over twee weken kan het wel weer eens anders zijn dan heb jij wat uit te leggen aan de rechter, die zal dat zien als strijd zoeken daar waar het niet is. De rechter ziet niet anders dan dat moeder zich open opstelt, dat ze het eventueel anders uitvoert dat weet de rechter niet.
Ik heb tijdens de rechtszaak aangegeven dat ik geen vaste omgangsregeling meer wens voor de kinderen. Het zijn pubers, die kan je niet een weekend bij papa verplicht laten doorbrengen, gewoon contact wanneer het hen schikt. Speelt mee dat ik 100 meter bij ze vandaan woon en ze dus gewoon langs kunnen hoppen. Dat het uiteindelijk anders is gelopen doet niet terzake maar zo sta ik er wel in