Zoon van 5 mag middagen niet meer naar school

Knap

Elisa: 'het kind heeft duidelijk meer nodig dan hem wordt gegeven. Verveling aan de ene kant en overprikkeling aan de andere kant kan voor grote problemen zorgen.' Ik vind het bijzonder knap dat je dergelijke analyses zo kunt maken, zonder ooit ook maar het kind gezien te hebben, met de juf te hebben gesproken etc. Hoe weet je nu bijvoorbeeld dat het kind 'meer' nodig heeft? En dat hem 'te weinig gegeven wordt'? Hoe weet je nu dat het kind zich verveelt? En dat er overprikkeling is (al kan ik me daar nog een voorstelling van maken).

Ik vind het knap.

Tsjor

Dat doe jij ook

tsjor, jij analyseert er toch ook wild op los?

hoogbegaafdheid is niet interessant

maar als werkhypothese kan het prima dienst doen. Puur omdat de kans groot is dat deze jongen gebaat is bij maatregelen die vanuit hb goed kunnen werken. Helaas leveren scholen geen maatwerk dus moet je het met dit soort etiketjes doen.
Sommige kinderen die hb zijn lopen vast op school vanuit hun hb zijn. Het loont enorm de moeite dit eerst aan te pakken. En pas bij onvoldoende resultaat verder te kijken. Het zou heel dom zijn om bij een kind dat en een voorsprong heeft en gedragsproblematiek laat zien niet snel iets met die voorsprong te gaan doen. Daar hoef je kind niet voor te zien. Het is een stap die je niet kunt overslaan.
Er kan ook iets heel simpels meespelen bij deze jongen: geslagen door leerkracht en daardoor toch het idee hebben dat fysieke agressie op school normaal is als reactie.

Weinig

Mirjam, volgens mij heb ik weinig gezegd over mogelijke oorzaken, alleen een observatie serieus genomen.

Tsjor

Tsjor, wij nemen juist de voorsprong serieus

Dat is niet eens een observatie maar een conclusie door school. Waar ze vervolgens niets mee doen. Uitdaging doet wonderen soms. Hersengymnastiek ook.
Mijn kind heeft nooit een leraar geslagen, was heel braaf. Hij werd alleen wel depressief en wilde dood als zesjarige. Ook hier deed uitdaging op school wonderen. Hij werd letterlijk ziek van zich de hele dag aanpassen aan de groep. Gelukkig is toen niet ingezet op hem leren zich nog beter aan te kunnen passen. Maar is zijn werk aangepast en is hij in een andere klas gezet. Probleem opgelost. Heeft toch veel therapie gescheeld.

En ik analyseer kind van TS niet

Ik geef ervaringsverhalen en denkrichtingen op basis van het verhaal. Dat geeft TS een breder perspectief, net zoals jij een breder perspectief geeft met jouw ideeën.

speciaal onderwijs niet voor slimme kinderen?

Ik snap in de openingspost de zin niet: school geeft aan de speciaal onderwijs waarschijnlijk geen optie is aangezien hij daar te slim voor is.

Ik heb een heel slim kind op het speciaal onderwijs met een vwo-advies.

Ik weet het, muggenziften volgens velen, maar ik val daarover.

Wauw

Excuus, heb niemand miet mijn situatie voor de schenen willen schoppen

De uitstroom van speciaal onderwijs is niet overal hetzelfde.

Wat ik begrepen heb is het uitstroom niveau van speciaal onderwijs (groep 8 leeftijd) heel erg ruim onder het landelijk gemiddelde. Havo of VWO niveau komt gemiddeld weinig voor. Er zijn natuurlijk uitzonderingen.
Het klopt in ieder geval wel dat zoon van TS niet in aanmerking voor speciaal onderwijs in verband met slechte leerresultaten. Om door te verwijzen naar speciaal onderwijs, is een diagnose nodig. Die er zo te lezen niet gaat komen.
Of school kan het speciaal basisonderwijs bedoelen, waar scholen zelf naar door kunnen verwijzen. Als ze dat bedoelen, dan zijn er blijkbaar afspraken dat daar geen kinderen naartoe gaan die cognitief erg voorlopen.

Anneke

Jeetje, wat heb jij lange tenen zeg.
Linda schrijft hier wat de school tegen haar heeft gezegd, en jij 'valt daar over'?! Jemig zeg.

By the way: kijk hier eens in het archief. Je zult de nodige draadjes tegenkomen van ouders die op zoek naar speciaal onderwijs voor hun havo/vwo-kind. Dat is in veel regio's zo goed als onmogelijk.

Toch: gedrag van betreffende kind lijkt me duidelijk

Althans, naar wat Linda85/TS beschrijft, laat het kind uitstekend zien wat het/hij nodig heeft:

"Het grootste probleem in de klas is dat hij veel aandacht vraagt, eigenlijk continu, kan slecht tegen onrecht, heel erg regelgevoelig. Als een kindje 15 keer springt terwijl 10 keer is afgesproken, kan hij daar erg van overstuur raken. Overstuur als in de zin van, het tegen willen gaan, confrontatie aangaan en de juf hier op wijzen.
Als hier niet op gereageerd wordt (voor zijn gevoel) wordt hij boos, handen over zijn oren en wil hij niet meer bij de groep zijn (gaat dan aan de kant zitten bij gym bijvoorbeeld)."

Zijn gedrag laat zien wat hij wil: hij vraagt aandacht voor het feit dat de regels/afspraken niet worden gevolgd, wil de juf erop wijzen, en als de juf dan niet adequaat (voor hem!!!) reageert, sluit hij zich af (handen over de oren en gaat aan de andere kant zitten). Dan wil hij er niets meer mee te maken hebben.

Ik vind dit uitstekend leesbaar gedrag, ik begrijp het prima.

Wat ik nu oa beschrijf zijn voorbeelden uit de praktijk, vanuit de observaties vanuit school. De juf krijgt op dat moment geen contact met hem. Als zij met hem op de gang gaat en hem vastpakt om tot hem door te dringen is het nu 2 keer gebeurt dat hij heeft geslagen of geschopt.

Wij hebben hem meteen opgehaald en zijn boos geworden om wat hij heeft gedaan. Wat er ook de reden van is, er is niets wat zijn gedrag goed praat!!! Wij accepteren dit dan ook niet, maar het is nu helaas wel al 2 keer gebeurt.

Zijn frustratie, onveiligheid of hoe je het ook wil noemen, komt ergens vandaan. Het kan niet dat als het een lastig opvoedbaar kind is dat dit alleen maar op school zo extreem tot uiting komt in tegenstelling tot thuis en andere situaties."

Wat de juf hier doet is over zijn grenzen heen gaan. Samen met het kind op de gang gaan, hem vastgrijpen en dwingen contact te krijgen (waarschijnlijk ook met een zin als: kijk me aan als ik tegen je praat...), op een moment waarop hij al gestresst is, is voor hem veel te bedreigend. Het enige wat hij dan kan doen om te laten weten dat ze te ver gaat is tegen haar duwen of schoppen. Je kunt ook niet meer als vijfjarige.

Kortom, hij is heel duidelijk, alleen ze reageren verkeerd op hem.

Ik vind trouwens dat je je zoon niet moet afvallen. Waarom moet hij direct als een crimineeltje worden afgehaald? De juf moet leren met hem om te gaan, hij is het kind wie het allemaal overkomt.

Allereerst: praat eens met je zoon. Vraag hem eens hoe het komt dat dit zo gebeurt. Op een moment dat hij goed in zijn velletje zit, als een gesprekje en niet verwijtend. Je zult verstelt staan wat een inzicht zo'n ventje op deze leeftijd al kan tonen.

Hij snapt zeker wel dat dit een probleem is. Probeer dan samen met hem een oplossing te bedenken.

Onze zoon kon op dezelfde manier gestresst raken, en dan ook helemaal over de rooie gaan van zo'n aanpak. Wat wij hebben afgesproken met school is dat ze hem op zo'n moment juist even laten. Hij mag afkoelen (bijv. even gaan lezen, of even naar de wc) en een uurtje later komt de leerkracht er dan op terug.

Het kind is dan niet overprikkeld, en kan er later veel beter over praten.

Overigens: het voorbeeld betreft onze zoon zonder diagnose.

Onze zoon met diagnose kon dit gedrag ook vertonen. Ik vind het dan ook zoals ik al schreef hierboven, erg herkenbaar. Onze zoon met diagnose heeft een autismespectrumstoornis...

(Het gedrag wat ik bedoel: je druk maken over het volgen van regels, daarmee naar de juf/meester, en overstuur raken als die er niets mee doet... Uitflippen bij dit soort gesprekjes op de gang, veel aandacht vragen... )
Ik snap dat je benieuwd bent naar de uitslag van de iq-test, maar ik denk dat een oplossing voor de school vooral ligt in een leerkracht die meer kijkt naar en inspeelt op wat het kind nodig heeft. Een juf die samen met het kind een oplossing verzint wil ook wel eens helpen. Dus niet een opgelegde oplossing ('vind je ook niet') maar echt samen met het kind overleggen en de oplossing zoeken.

Je schrijf dat de school aangeeft dat ze bang zijn dat de juf uitvalt. Is ze jong/nieuw/onervaren of juist een oude rot (misschien wel vastgeroest in een bepaalde aanpak)? Dat mag geen reden zijn om jouw kind voor halve dagen onderwijs te weigeren. Dan moet de juf ondersteuning krijgen...

Eens ook met M. Lavell. Naar de onderwijsconsulent!!

Beledigd

Het vervelende van praten met een onderwijsconsulent kan zijn dat de school zich beledigd voelt. Want de ouder heeft met derden gesproken over de misstanden op de school waarbij de juf belangrijker is dan de leerling. Er zijn schoolleiders die dat een aantasting vinden van hun imago.

Als een kind geen goede klik heeft met de juf, kan verplaatsing naar een nevenklas een optie zijn. Dergelijk advies zal een onderwijsconsulent ook overwegen. Dus voor je naar de consulent stapt, bespreek het met de schoolleider. Zij willen de problemen ook graag binnenshuis houden.

Iemand die buiten de schoolbank klapt, wordt snel gezien als gevalletje wantrouwen, conflict ( door de ogen van de school). Met een consulent heb je meer kennis van zaken en sta je sterker maar ook een consulent kan de school niets verplichten. Die macht hebben ze niet.

Je kan dus meegaan in het plan, als dat voor een half jaar duurt en in jullie situatie haalbaar is. Laten ze je kind voor de middag werk meegeven. Volgend jaar heeft hij misschien een betere leerkracht, ( liefst een meester). Hier zei de psycholoog; " Je moet het spel meespelen om zodoende een conflictsituatie te vermijden. Volgend jaar nieuwe leraar nieuwe kansen, als je vertrouwen hebt in deze school."

Ja maar

je hoeft toch niet direct een conflict te gaan voeren. Ik kan mij zo voorstellen dat je eerst een gesprek hebt waarin je de situatie uitlegt en adviezen krijgt. Dan probeer je het, gewapend met meer en duidelijke informatie over wat wel en niet mag, gangbaar is enz., eerst zelf.
Lukt dat niet, dan pas met een derde erbij.

Ik ga er vooralsnog van uit dat je je in een dialoogsituatie bevindt, of deze creëert. Een dialoog waarin je de situatie bespreekt en naar oplossingen zoekt. Dit kan best nu nog, want je kunt aangeven dat je het hebt laten bezinken, en nu de zaak opnieuw wilt bespreken.

Zelfs uit te hand gelopen situaties worden meestal echt wel bijgelegd.

Ik zelf vind het dat je een kind van vijf een vreemde boodschap meegeeft als hij nog een half jaar 's middags niet meer naar school mag. Wel handig misschien voor nu, maar ga je dit ook weer doen in groep 3, of 4 of 5?

Ik geloof ook in geven en nemen, maar dan wel in overleg. En erop hopen dat hij volgend jaar misschien een betere leerkracht krijgt...

Uitslag test

Linda, als het goed is hebben jullie gisteren toch de uitslag van dat IQ-onderzoek gekregen? Wat is daaruit gekomen?

Uitslagen GGZ

Paar heftige dagen achter de rug. We hebben inderdaad gister alle uitslagen binnen gekregen.
Conclusie is dat hij een gezonde jongen van 5 is.

Uitslagen van zijn IQ testen:
VIQ: 113 Hoog gemiddeld
PIQ: 128 Begaafd
VS: 97 Gemiddeld

Hij heeft dus een disharmonisch cognitief profiel.

Het voordeel was, was dat hij tijdens het onderzoek 'op zijn slechts was'. Hij zat niet goed in zijn vel en dit was duidelijk zichtbaar bij deze test. Eerst overschreeuwd hij zich zelf, 'oh dat is een makkie', maar zodra hij het moet doen, geeft hij meteen op en 'dit lukt mij nooooooit'.
Dit profiel kan dus de chaos in zijn hoofd verklaren.

Aankomende maandag hebben wij het ronde tafel gesprek. We zijn heel benieuwd.

Delon zelf gaat wat minder goed. Vanochtend haalde we hem van school, hij was helemaal in tranen en ontroostbaar. De juf gaf aan dat hij zo al enige tijd was, dat het eigenlijk heel goed ging en ineens moest hij heel erg huilen. Hij heeft het over omdat zijn oma is overleden (dit is al 3 jaar geleden gebeurt). De juf heeft hem willen troosten maar dit lukte haar niet. Ik denk dat hij maar al te goed beseft wat er allemaal gebeurt. Thuis kreeg ik er ook niet meer uit dan het verdriet om zijn oma.

Ik heb veel aan jullie verhalen en adviezen! Bedankt daarvoor!

Vervolg

Ze gaan nu nog een observatie op school houden aangezien het op school zo een andere jongen lijkt te zijn, dan dat zij nu uit de onderzoeken hebben kunnen zien.

We gaan het tijdens het ronde tafel gesprek er wel over hebben hem vaker in groep 3 te plaatsen, zij denken dat dit mogelijk wel een oplossing zou kunnen zijn.

verlies

Nog steeds als er hier een 'verlies' is, al is het maar aan zelfvertrouwen of een treurige situatie kan het oud verlies bovenkomen. Opa en oma, geliefde poes, dode gekoesterde muizen, vogeltjes.
Blijkbaar heeft je zoon nog geen woorden voor zijn gevoel van verlies en benoemt het met wat hij wel kan benoemen en wat bovenkomt bij het huidige gevoel.
Ik denk dat het voor een kind ook moeilijk is. Je hebt een zorgeloos bestaan, je speelt, je leeft, en ineens zijn er onbegrijpelijke zorgen, vooral van de volwassenen om je heen, en je doet spontaan dingen waar andere onbegrijpelijk voor een kind op reageren.
Inderdaad, probeer zijn zelfvertrouwen te vergroten en samen onbezorgde dingen te doen.

Zelfvertrouwen

Het verchil tusen VIQ en PIQ valt erg mee hoor; mijn zoon heef een grotere "kloof". Hecht er niet te veel waarde aan. Ik denk dat je zoon veel meer kan dan uit die test blijkt en dat hij op school veel meer uitdaging moet hebben. Zorg ervoor dat school dit ook inziet en zorg voor een op maat gemaakt handelingsplan. Hem vaker in groep 3 plaatsen kan daar onderdeel van zijn maar er moet een plan zijn specifiek op hem gericht, dus doortoetsen, verbreding en verdieping.
Verder denk ik dat je zoon moeite heeft om zijn cognitieve vaardigheden, kennis en begrip te uiten en toe te passen. Dat komt natuurlijk ook door zijn leeftijd maar dit kan zorgen voor veel frustratie. Er gaat heel veel om in dat koppie waar hij (nog) niet mee uit de voeten kan. Voeg daar die ellendige ervaringen op school aan toe en zijn verdriet en dan vind ik het niet vreemd dat hij op school zich zo gedraagt. Hij heeft het hard nodig dat hij zich op school fijn, veilig en vertrouwd voelt en dat hij de juf kan vertrouwen. Dat zij hem zien, erkennen en behandelen als het slimme, leuke jongetje dat hij in wezen is.
Misschien zou iets als speltherapie nuttig voor hem zijn? Er zijn dingen gebeurd die hij moet verwerken en wat professionele ondersteuning zou heel goed zijn. Er zijn trouwens ook geschikte boeken voor kleuters over de dood en rouwverwerking. Wellicht iets om samen met hem te lezen? http://www.kinderboekenpraatjes.nl/blog-dood-en-rouwverwerking En de boekenreeks van Max Velthuijs over Kikker en zijn vriendjes deden het altijd goed bij zoon;-)

herkenning

linda85 ik herken je verhaal ook mijn zoon was 5, van school gewisseld en geslagen door een leerkracht. ook ik wilde het contact koste wat het kost goed houden
Vanwege herkenbaarheid wil ik dit niet op een openbaar forum plaatsen. Inmiddels jaren verder en terugkijkend snap ik nog steeds niet hoe dit heeft kunnen gebeuren. Hoe heb ik zo met school mee kunnen gaan. Inmiddels is zoon puber zit op het gymnasium en is een voorbeeldige tiener en leerling. bij alle mentor/leerling gesprekken hoor ik hoe heerlijk joch het is en dat ze een zwak voor hem hebben.
als je persoonlijk contact wil opnemen mag dat. wellicht is dit waardevol voor je. geen idee hoe dit gaat (via forumbeheer) of wellicht heb je een annoniem e-mail adres die je hier kan plaatsen.
Misschien kan je wat aan ons verhaal. groet, Jannieke

Jannieke

Hi Jannieke,

Ik zou het inderdaad fijn vinden om in contact met jou te komen!
(Onwijs fijn te lezen dat het nu zo goed gaat met jouw zoon!)

Ik heb geen idee hoe we dat moeten organiseren.

Groet Linda

simpel

maak een Hotmail/outlook adres aan, wissel daar jullie echte adressen mee uit en hef dat mail adres dan weer op.

emailadres aangemaakt

ik heb even een emailaccount aangemaakt om contact te kunnen leggen

[email protected]

stuur je mij een mail, zodat we contact kunnen leggen ?

groet,
Jannieke

Haha simpel

Dank!

Ik heb een mail aangemaakt:

[email protected]

linda85 heb je een mail gestuurd

hoi Linda85
heb je een mail verzonden naar het door jou aangemaakte mailadres. het gmail account heb ik inmiddels verwijderd. deze was niet meer nodig aangezien jij er ook al een had aangemaakt.
ik heb je gemaild vanuit mijn eigen mailadres, waarop je nu rechtstreeks met mij contact op kan nemen.
groet, Thea
AMK nog bedankt voor de tip

Kloof valt inderdaad mee

Een kloof komt relatief vaker voor bij slimme kinderen. Een Pv kloof komt minder vaak voor dan een Vp kloof (hoofdletter staat voor hoogste score).
Je kunt je hierover inlezen. Lees ook artikelen over de mythe van de kloof.
De verbale score is de beste voorspeller voor het succes op school, zeker de basisschool.

Daarna zou ik het van het gesprek laten afhangen, hoe je de kloof 'gebruikt'.
School is op zoek naar een oorzaak. Als er geen andere diagnose komt, kan de kloof helpen om te accepteren dat jouw kind anders is en daarom andere aandacht nodig heeft dan nu het geval is. Een kloof is geen reden voor speciaal onderwijs, dat scheelt weer.
Als de kloof gebruikt wordt voor negatieve conclusies, zoals geen uitdaging geven want er is een kloof en dan overvragen we een kind, dan gooi jij in de strijd dat de kloof niets zegt. Er zijn nog steeds deskundigen die heilig geloven in de kloof terwijl onderzoeken wat anders zeggen.

Als ze de verwerkingssnelheid heel belangrijk vinden, dan moet je in de gaten houden dat dit de snelheid is tijdens de test om de onderdelen te maken. Dit hoeft niets te zeggen over de snelheid van het maken van schoolwerk. Dat is een heel ander soort snelheid.

Succes met het rondetafelgesprek!