U bevindt zich op het algemene (landelijke) CJG-forum.
carriere en scheiding
In een ander draadje wordt gesproken over carriere maken van man tijdens huwelijk, vrouw die een stapje terug doet. Nu, bij scheiding voelt dat vervelend.
Lijkt mij zacht uitgedrukt.
Ik heb overwogen het volgende wel/ niet te zeggen. Maar doe het toch.
Ik hoop dat vrouwen die hier meelezen en bewust kiezen om een stap terug doen altijd in hun achterhoofd houden dat ze ooit financieel zelfstandig moeten zijn. Om wat voor reden dan ook.
Zorg dat je niet afhankelijk wordt van het inkomen van de ander!
Jonge vrouwen
Is het niet zo dat wij hier op OO alweer een generatie onder ons hebben die het al weer anders aanpakt?
Als ik in mijn familie kijk en naar de vrienden van mijn neven en nichten dan werken de vrouwen bijna zonder uitzondering door na de bevalling. Bijna allemaal ook man en vrouw beiden vier dagen, en inzet van grootouders en KDV als oppas.
De burn outs bij deze jonge mensen vliegt je wel om de oren trouwens. Daar bedoel ik niks mee, ik vind ook dat vrouwen financieel onafhankelijk moeten zijn en heb zelf ook altijd doorgewerkt, maar mensen wat is het vaak wel een gerace hoor in die gezinnen met jonge kinderen en allebei een drukke baan.
Knor
Klopt, jonge ouders verdelen de taken vaak wat beter/anders dan hun ouders. Ik weet alleen niet precies hoe dat zit met burn-out. Was het niet zo dat dat meer opspeelt bij hoogopgeleide jonge vrouwen zonder kinderen? Zelf heb ik in ieder geval de ervaring dat de combinatie werk en zorg thuis je voldoende afremt en dat je zo de proporties blijft zien en je niet gek laat maken. Ik hoor dat vaak om mij heen en bij mij is het nu nog zo.
Wat me erg opvalt tegenwoordig is het aantal oma's (juist, geen opa's) dat minder gaat werken om voor de kleinkinderen te zorgen. Veel mensen vinden kdv zielig voor kinderen, of te duur.
Vraag ( in het verlengde van deze discussie )
Gewoon een vraag. En even los van vrouwtje of mannetje.
Kort geleden hadden we een jarenlage crisis, dar ook betekende dat er weinig werk was en dus ook veel werkloosheid. Een tijd die overigens zomaar weer kan aznbreken. Voor wie vinden jullie dan dat die schaarse banen zouden moeten zijn? Voor die jonge starters, voor de ouderen (40/50 plus) die hun baan zijn kwihtgeraakt, of voor de gezinnen die het ook met anderhalve baan of wellicht 1 baan kunnen rooien?
Bieb
Rare vraag. Ik zie er totaal geen heil in om banen te verdelen onder wie ze het meest zou verdienen of wie er meer recht op heeft. En om überhaupt te bepalen wie dat dan zou moeten zijn. Ik heb ooit een salarisverhoging niet gekregen omdat mijn man goed verdiende. Vind je dat dan eerlijk, of relevant?
bieb
Ik heb nog niet gereageerd in deze discussie. Maar ik vind dit ook een rare vraag. Wij zijn twee verdieners, beide 4 dagen. Zou een van ons dan onze baan moeten opzeggen zodat iemand anders die baan kan krijgen? Ik vind dat een raar idee hoor. Al zou ik zo idealistisch zijn dan heb ik ook geen invloed op wie mijn baan krijgt.
Ik vind mijn werk ook gewoon erg leuk. Het geeft voldoening en ik verdien voldoende om het eventueel ook alleen te rooien. Maar gelukkig is dat helemaal niet aan de orde. Wij verdelen alles samen zowel het inkomen, de zorg voor de kinderen als het huishouden.
bieb63
Het is geen vraag maar een weet Als de economie slecht gaat vliegen vrouwen met een slechte positie er als eerste uit (klapstoel-effect heet dat). De publieke opinie doet wat jij doet: namelijk discussiëren over wie er wel en niet zouden mogen werken, en dat maakt dat er ook meer vrouwen stoppen met werken als er kinderen komen.
Nou nou
Het was een vraag, geen mening......... En per individu vind ik er niets van. Maar over het geheel gezien zou je er wel iets van kunnen vivden.
En Phryne, sat verhaal over die opslag is natuurlijk idioot, maar daar heb ik het niet over.
bieb63
Je hebt het toch steeds over "eigen keuze"? Nou, daar gaan veel vrouwen voor "kiezen" dus ;-)
en ook....
Natuurlijk heb jij geen mening. Iedereen moet het immers zelf weten.....
Ovérigens
bevestigen de eerste reacties dus duidelijk dat betaald werk niet vooral wordt gezien als iets wat moet ivm brood op de plank, maar vooral als status, voldoening en krenten in de pap. Dat kan, dat is een keuze, en wmb niks mis mee, maar het maakt uiteindelijk daardoor de discussie niet helemaal zuiver: is het beter (voor de maatschappij, voor je kinderen) of doe je het voor jezelf..... Dat laatste denk ik (en daar heb ik op zich geen oordeel over)
Alleenmoeder
Ja, ik vind in principe dat iedereen ook gewoon naar z'n eigen omstandigheden en wensen moet kijken. Dat klopt.
Maar degenen, zoals ook jij, die voorstander zijn dat vrouw (zo goed als) ft blijft werken, zijn niet alleen voorstander, maar vinden dat dat eigenlijk zou moeten enz. In dat licht gezien stel ik dus eigenlijk die vraag. Waarom zou dat moeten, terwijl (bijv. in crisis-tijden) starters en ouderen geen werk kunnen vinden?
bieb
"Ovérigens bevestigen de eerste reacties dus duidelijk dat betaald werk niet vooral wordt gezien als iets wat moet ivm brood op de plank, maar vooral als status, voldoening en krenten in de pap. Dat kan, dat is een keuze, en wmb niks mis mee, maar het maakt uiteindelijk daardoor de discussie niet helemaal zuiver: is het beter (voor de maatschappij, voor je kinderen) of doe je het voor jezelf..... Dat laatste denk ik (en daar heb ik op zich geen oordeel over)"
Ik lees dat niet. Het gaat over "status" en niet over het geld wat je verdient.
Ja waarom werk ik dan. Ik vind het eigenlijk heel fijn om iedere maand mijn salaris op mijn rekening te zien verschijnen. Voelt goed. Ik vind het ook een gerustellende gedachte dat ik voldoende verdien om het ook zonder echtgenoot te redden. Daarnaast ervaar ik dat ik door mijn werk ook iets toevoeg aan de maatschappij. Ik ben daar onderdeel van. In mijn werk kom ik heel veel verschillende soms ook bijzondere mensen tegen. Ik kan daar erg van genieten.
Ik doe ook nog wat vrijwilligerswerk en daar ervaar ik dat ook. Voor de kinderen vind ik het een goed voorbeeld. Ze zien dat wij alle twee graag werken. We vertellen ook wel eens over het werk. Ze groeien op met het voorbeeld dat beide ouders werk en gezin combineren. Daarnaast worden onze ouders ouder dus daar hebben we ook nog onze zorg voor. Ook dat krijgen ze mee. En door mijn werk kan ik me ook verheugen op de vakantie. Even niet werken, gezellig samen zijn. Maar ook lekker mijn eigen gang kunnen gaan.
Dat is mijn motivatie om te werken. Misschien hebben andere hier een andere motivatie?
Bieb, ik krijg de indruk dat je wel oordeelt. Je bent steeds maar op zoek naar redenen waarom vrouwen thuis zouden moeten blijven. Waarom zouden vrouwen thuis moeten blijven als er minder werk is?
Vanzelfsprekendheid
Ik heb het helemaal niet over zelfontplooiing, status of krenten in de pap. Ik vind werken om financieel voor jezelf en je kinderen te zorgen vanzelfsprekend. Net zoals het voor mannen is eigenlijk, die niet die gekke vraag krijgen of ze omwille van jonge werklozen of andere behoeftigen maar parttime zouden moeten werken.
Voor jezelf
Natuurlijk werk je voor jezelf, voor je eigen ontwikkeling, voor je eigen status en voor je eigen nuttige dagbesteding. Het is niet voor niets dat gehandicapten ook werkgerelateerde dagbesteding krijgen, dat is namelijk gezond.
Zo krijg je ook kinderen voor jezelf, de kinderen vragen er namelijk niet om
Snap ik
En zo ervaar ik jullie reacties ook. Niks mis mee overigens. Daarbij heb ik al diverse malen gezegd dat het m.i. zeer belangrijk is om iig pt te blijven werken.
Waar ik tegenaan 'hik', is dat jullie het zien als iets wat moet, ft werken, moeten dus ( los van willen).
Oh is dat het
Maar jij hoeft niet hoor. Niemand hoeft. Ik zeg alleen maar dat het verstandig is om financieel zelfredzaam te blijven. En dat vrouwen een keuze hebben, net als mannen, maar het voor vrouwen vanzelfsprekend is. En dat komt dan weer doordat de emancipatie nog niet volledig is.
(Als feit, niet om de discussie weer op te starten).
Bieb
Ja, ik zie werken als iets dat 'moet', Dat het daarnaast ook leuk, vervullend, statusverhogend en interessant kan zijn is iets anders. Ik vind werken dan ook helemaal niet vervelend. Maar ik zie het wel als een plicht. Zonder werk immers geen inkomsten en dat is heel lastig. Van een man afhankelijk zijn zou ik niet willen, zeker niet op de lange termijn. Die man kan immers werkeloos raken, ziek gaan, dood gaan, weggaan... met twee inkomens is het gezin financieel een stuk stabieler. En als alleenstaande is het natuurlijk sowieso een noodzaak. Je hebt een stuk meer kans op een stabiel inkomen, een fijne baan en een pensioen als je altijd bent blijven wonen en op werkgebied jezelf bent blijven ontwikkelen.
Aha Bieb
Het zit m dus in de ft. Ik neem aan dat je fulltime bedoeld? En blijkbaar heb jij het idee opgevat dat ‘wij’ vinden dat je fulltime moet werken. Grappige is dat ik nergens in de 218 posts van dit draadje heb gelezen dat ook maar iemand zegt dat je fulltime moet werken. Dus hoe kan dat nou?
Nou tureluur
Dat is wel degelijk regelmatig aangegeven. Iig dusdanig dat je fin geheel onafhankelijk bent. Dat kan ook met 50 % als je dik verdient, maar met een doorsnee baan red je dat echt niet.
Kan wel
Ik ken genoeg mensen die met 1 modaal inkomen als gezin rondkomen. Alleen moet je je verwachtingen en eisen bij stellen.
Zelf zie ik werken idd als iets dat moet.
Pas als het net zo vanzelfsprekend is dat vrouwen fulltime blijven werken en mannen zorgen als andersom is de emancipatie af. Zo ver zijn we nog lang niet. Blijkt ook weer uit dit draadje.
Uh flavia
Ik zeg en bedoel heel wat anders. Natuurlijk kan je met een gezin met ren modaal inkomen rondkomen ,ook al is dat geen vetpot. WAt ik bedoel, en waar het hier om gaat, ia dat 1 van beide partners lt werkt, bijv 50%, en daar dan niet zelfstandig! van zou kunnen leven, dus, zoals veel van jullie vinden, dan ook ft, of bijna ft zou moeten werken, ondanks dat het gezinsinkimen in totaliteit voldoende is met een pt baan.
Beiden
Beide partners moeten wat mij betreft zelfstandig een huishouden kunnen draaien of dat op zeer korte termijn na een ingrijpende gebeurtenis kunnen.
En dat gaat het makkelijkste als je beiden een volwaardige baan hebt.
Armoedegrens
Volgens mij hanteert het CBS de bijstandsnorm als grens voor financiële zelfredzaamheid. De grens van een andere instantie (Nibud?) waaronder je van armoede mag spreken was 1600 euro netto, inclusief toeslagen, voor een eenoudergezin. Lijkt me dus heel verstandig om te zorgen dat je daar boven blijft. Zal zonder toeslagen zo rond 1200 netto liggen. Nog verstandiger is om een stuk meer te verdienen zodat je kinderen ook op schoolreis kunnen.
Mijn punt
Is (de hele tijd al) niet dat eenieder fulltime moet werken. Los van het feit dat ik ook mensen ken die een volwaardig inkomen vergaren zonder fulltime te werken dus waarom zouden die fulltime moeten werken?
Maar daarnaast is mijn punt vooral dat ik vind dat mensen in of dichtbij het arbeidsproces moeten blijven zodat ze in staat zijn en blijven om een reeel inkomen te vergaren wanneer dat nodig mocht zijn om wat voor reden dan ook.
En ja ik realiseer me dat er soms andere keuzes gemaakt moeten worden door bv zorgintensieve naasten maar we weten allemaal dat er ook legio gevallen zijn van (meestal) vrouwen die helemaal stoppen met werken zonder dat dat echt nodig was en jaren later enorm spijt hebben omdat het ze niet meer lukt om betaald werk te vinden. En ik vind het daarom merkwaardig dat het nog steeds als heel normaal wordt gevonden dat een volwassen vrouw zegt; ik werk niet want dat vind ik fijner/rustiger/relaxter zonder dat er wordt stilgestaan bij de consequenties.
En dat biologisch gezien een (gemiddelde) vrouw liever thuis aan het zorgen zou zijn vind ik geen legitieme reden dat ze zichzelf maar aan een reeel risico moet blootstellen dat ze in de financiële problemen komt en dat dat nog als vanzelfsprekend wordt gezien omdat ze een vrouw is ook.
Waar nog bijkomt dat vrouwen die wat minder behept zijn met de zorg-drang geframed worden in het plaatje van ‘jij zult wel liever zorgen’ en daardoor andere/mindere mogelijkheden, beloningen en kansen krijgen dan hun mannelijke evenknieën.
Kortom, voor mij hoeft niemand fulltime te werken, integendeel. Ik vind ook niet dat iedereen carrière hoeft te willen maken. Ik vind wel dat je (man of vrouw) je leven zo moet inrichten dat je de kost kan verdienen als dat nodig is/mocht zijn. (En dus niet eerst dan nog jaren opleiding nodig zou hebben oid)
950 euro zelfredzaam
950 Euro vind ik wel erg weinig :-(
Daar red je het toch niet mee? Ja met toeslagen misschien, maar dan ben je niet meer zelfredzaam vind ik.