carriere en scheiding

Kyana

Even voor duidelijkheid, ik heb geen bezwaar tegen 5 dagen opvang. Ik poste mijn bericht als reactie op bericht Bieb die meldt dat haar dochter liever herinneringen aan middagen thuis dan extra geld had. Ik neem aan dat bieb dit meldde als tegenargument voor fulltime werken. Vandaar mijn bericht

Mijn inmiddels volwassen dochter vertelde laatst dat ze vroeger op de BSO door andere kinderen werd aangesproken op het feit dat ik maar één inkomen heb en daarom geld krijg van de andere werkende mensen om de opvang te betalen (toeslagen).
Ik viel van mijn stoel. Die kinderen waren een jaar of 11. Van wie leren ze dat? :-(
Ze ging 3 à 4 middagen naar de BSO.

Dan moet ik mijn verhaal even compleet maken

Als ik alleen was komen te staan, dan zou ik met mijn redelijk eenvoudige salaris niet tedelijkerwijs volledig zelfstandig mijn broek hebben kunnen ophouden, zeker niet met kind. In die zin, ik zou sowieso afhankelijk zijn van toeslagen ,dus dat is niet zelfstandig en deels op kosten van de overheid en een stukje pa. Kortom, als ik aan jullie 'emancipatie-eis' zou moeten voldoen, had ik, vrijwel ft moeten blijven werken. Dan had man minder kunnen gaan werken, maar dat zou ons gezinsinkomen nog lager hebben gemaskt, warrdoor we wel erg karig zouden moeten leven. Kortom, het was het 1 of het ander: ofwel aan de (jullie) eis voldoen (fin. zelfstandigheid) en beiden volledig werken en dus kind max naar de bso enz enz. Of zoals wij het gedaan hebben, maar dan voldoe ik niet aan de hier gestelde eis.

wie heeft gezegd dat je geen toeslagen mag ontvangen als je financieel zelfstandig bent?

Zelfs met een ruim modaal inkomen heb je nog recht op toeslagen.
De legt de lat enorm hoog, en dat 'eisen' we helemaal niet.

‘jullie 'emancipatie-eis'’?

Ik blijf me verbazen Bieb. Wie is nou weer ‘jullie’? Er was een ‘jullie’ dat zogenaamd zou zeggen dat je per sé fulltime moet werken. Nu is er een ‘jullie’ dat zegt dat je geen toeslagen mag hebben? Over wie heb heb je het nou? Welke jullie heeft dit dan weer gezegd?

Er is een redelijk eensgezind geluid hier waar jij anders over denkt en dat gaat over de invloed die veelal onbewust wordt uitgeoefend op mannen en vrouwen om vast te blijven houden aan een traditioneel beeld van de rolverdeling tussen de seksen en de negatieve implicatie daarvan op onder andere de financiële zelfredzaamheid en/of de potentie daarvoor van vrouwen. Daarover zou je mi in een ‘jullie’ kunnen spreken. Per sé fulltime werken en geen toeslagen mogen vangen? Geen ‘jullie’ kunnen vinden....

Ik ontkom niet aan het beeld dat vooral heel hard bezig bent om je eigen keuzes te verklaren en te doen alsof ze daarmee ook voor eenieder goed of op zn minst acceptabel zouden moeten zijn. Zie ook het verhaal van je dochter. N=1 zeggen ze dan in de statistiek. Dat het voor jou ok is (so far so good) maakt het niet een beste keuze voor eenieder, kijk naar de cijfers van vrouwen die hun hoofd niet boven water weten te houden na echtscheiding, ziekte of overlijden, lees de link die ik postte, dit gaat veel verder dan ‘het werkt voor mij en het verandert langzaam in de goede richting dus wat zeuren jullie nou’. Tuurlijk mag iedereen zijn eigen keuzes maken én zijn eigen fouten maar we mogen tegelijkertijd ook wel met zijn allen blijven kijken naar het grotere plaatje, en dat kan echt nog steeds beter, veel beter. Dat vind ik althans en ik heb nog steeds niks gelezen van substantieel genoeg was om daar anders naar te kunnen kijken. Waarom zou het zo goed zijn als het nu is of langzaamaan wordt terwijl er nog zoveel mannen en vrouwen er hinder van ondervinden?

Tureluur (artikel)

Het door jouw aangehaalde artikel vertelt mij niet zoveel nieuws. Eruit blijkt (maar dat wisten we al), dat meisjes en jongens even goed in wiskunde zijn (of even slecht). Eruit blijkt dat jongens vaker voor wiskunde en beta vakken kiezen, maar dat daar langzaamaan verandering in komt. Ook dat wisten we al. Vroeger was wiskunde en beta 'niet voor meisjes', dus ja, daar komt dat uit voort. Dat wordt steeds minder standaard.

Tureluur

De (oorspronkelijke) stelling in deze draad is dat vrouwen een dusdanig inkomen moeten hebben, waarmee ze zich zelfstandig kunnen onderhouden.
Jij zegt in je laatste post o.a. ''kijk naar de cijfers van vrouwen die hun hoofd niet boven water weten te houden na echtscheiding, ziekte of overlijden'. Die snap ik, dat is een probleem. Ik zeg vervolgens: Tegenwoordig stoppen vrouwen niet meer geheel met werken en blijven in het arbeidsproces. Mochten ze alleen komen te staan, dan kunnen ze meer uren gaan werken (problematischer als je jaren uit het arbeidsproces bent geweest). Vervolgens ontstaan er allerlei reacties over minderwaardige en slecht betaalde baantjes enz enz.
Uiteindelijk is mijn conclusie:
Als je een goed betaalde baan hebt dan kan je met 3 dagen werken jezelf bedruipen. Dat staat los van het feit dat vrouwen met een goed betaalde baan (en/of carriere) minder geneigd zijn om minder te werken ivm het risico dat dat ten nadelen van hun carriere kan zijn. Én/of dat ze dusdanig veel voldoening uit hun werk halen en de investeringen daarin, dat ze niet minder willen werken.
Als je een 'eenvoudige' baan hebt, dan kan je je met 3 dagen werken NIET bedruipen. M.a.w. wil je aan de 'eis' voldoen om fin. zelfstandig te zijn, dan zal je ft moeten blijven werken.

Verder zijn mijn en onze gezinskeuzes uiteraard niet voor iedereen de juiste keuze. Dat beweer ik ook niet.