Zorgen over de kinderen

Wat dan?

Wat heeft Mirjam dan gemist?

Tsjor

Je hebt het ongetwijfeld moeilijk

Moederziel, je mag ook boos op mij zijn.
Het is wel verspilde energie.

Je start dit draadje met een vraag over je kinderen waar je zorgen over hebt. Je hebt er zelfs een concrete vraag over gesteld.
Geef je aan dat alle hulp die mogelijk is voor jou en de kinderen al wordt geboden en heel erg fijn is.

Dat is mooi.

Stel je vragen aan die hulpverlening.

Laat de concrete hulpverlening niet in de weg zitten door spraakverwarringen op een internet forum.
Als er toch geen hulpverlening is, volg dan de adviezen van tsjor en Temet op.

M. Lavell

"Vader woont bij nieuwe vriendin, moeder wil niet dat haar kinderen nieuwe vriendin leren kennen."

Volgens mij is in elk geval dit onjuist.

Ik kan niet alle draadjes teruglezen, maar volgens mij willen de kinderen haar niet leren kennen en zou Moederziel op verzoek van de kinderen (omdat die dat fijn zouden vinden) eerst kennis maken met Truus. Maar misschien heb ik het mis. Maar het citaat van Mirjam klopt volgens mij sowieso niet.

Als je bepaalde veroordelende gedachten hebt (zoals het citaat hierboven), dan is het misschien handiger om Moederziel te *vragen* of dat zo is, in plaats van het als een feit te stellen.

Dan kan zij antwoord geven en kunnen we vanuit juiste feiten weer verder.

tsja

"Misschien is het wel dat ex dit zelf met zn volle verstand kiest wat me zo uit het veld slaat. Dat iemand deze situatie bewust heeft veroorzaakt. Dat gaat er bij mij gewoon niet in. Verzet tot in elke vezel."
En dan zal ik ook waarschijnlijk iets vervelends in jouw oren zeggen. Zolang je deze houding blijft houden (en dit ook naar je kinderen uitstraalt), zal het niet beter gaan. Je ex is al veel verder (zie ook dat draadje over dat feestje), wil graag dat zijn kinderen eens kennismaken met Truus want dat Truus niet een bevlieging is, is inmiddels zelfs voor mij als meelezer duidelijk. Ik zou dan ook snel in gaan zetten op een ontmoeting met Truus want dan snappen je kinderen wat het leven van vader nu is. Zij hoort bij zijn leven nu, ook al wil jij dat niet, toch is het zo en het gaat ook niet snel meer veranderen. Ik kan ook heel goed begrijpen dat vader zich terugtrekt zolang dat niet gebeurt, om allerlei redenen. Of dat hij zijn schouders ophaalt "Dan niet" Hij staat niet stil, hij gaat verder.
En dat 2 niet willen, jammer dan. HET MOET, zo snel mogelijk. We zijn bijna 2 jaar verder, verdorie.
Wat zeggen de hulpverleners daar eigenlijk over?

oh ja

En na een ontmoeting met Truus hoeft zij niet hun vriendin te zijn maar dan is die horde ten minste genomen. Nu wordt daar tegenaan gehikt. Hij moet toch genomen worden.

Misschien is het wel de droom van een vlinder

Lara, wij kunnen hier niet aan waarheidsvinding doen.
We moeten afgaan op één kant van het verhaal plus dat wat de logica ons leert.

Moederziel noemt het bij zijn vriendin wonen van ex "logeren" en noemt hem verder dakloos.
Moederziel vindt de kinderen (nog steeds!) niet toe aan een ontmoeting met vriendin. Ze zegt bovendien dat de kinderen haar niet willen kennen. Ze heeft ingewikkelde voorwaarden gesteld voor een ontmoeting en alle toenaderingen van vader op dit gebied afgewezen. Die zouden niet voldoen.
"en zou Moederziel op verzoek van de kinderen (omdat die dat fijn zouden vinden) eerst kennis maken met Truus"
Dat dit het verzoek van de kinderen zou zijn lijkt mij niet logisch. Ik kan me deze claim ook niet herinneren. Maar hoe dan ook: het is alweer uitsluitend het verhaal van één kant.

"Als je bepaalde veroordelende gedachten hebt (zoals het citaat hierboven), dan is het misschien handiger om Moederziel te *vragen* of dat zo is, in plaats van het als een feit te stellen."
Ik heb geen vooroordelen.
Uit de chronologie van de verhalen toegevoegd met wat logica is op te maken wat het meest waarschijnlijk is. Zo is het vanzelfsprekend waarschijnlijker dat vader zijn vermeende logeren bij vriendin gewoon wonen noemt en dat hij niet dakloos is.
Hoewel er ook een ander verhaal te maken is namelijk dat van een zwendelaar die om zijn schulden te ontvluchten onvindbaar wil zijn en dus doet of hij dakloos is. Maar dat pas dan weer niet zo bij het gezellig op verjaarsvisite komen met vriendin bij voormalige gezamenlijke kennissen.

Hoe dan ook: er zijn eindeloos verhalen te maken.
Misschien is het verhaal van moederziel in zijn geheel wel de droom van een vlinder.

Zij kan geen antwoord geven op vragen, zie bijvoorbeeld haar reactie op de vraag van Temet.
Moederziel geeft gelegenheidsantwoorden
Aan het begin van de draad maakt ze zich zorgen. Iets verderop maakt ze haar vraag concreet Maar in bericht 16 heeft ze al allen hulp die nodig is.
Tja. Wat is er nou waar?

Wat de hulp er van vindt

daarvan staat hier en daar wel iets, al kan eea uit zijn verband gehaald zijn.
Maar ik zou de hulpverlening niet al te serieus, maar vooral niet al te letterlijk nemen.
Het is nl een open deur, dat de kinderen moeite hebben met de scheiding.
Het voegt als kaal gegeven ook zo weinig toe natuurlijk.
Wél als de hulp ermee aan de slag gaat. Dus of vader hierin betrekken (als ze werkelijk vinden dat deze in gebreke blijft) of met kind aan aanvaarding/assertiviteit/relatie met vader of what ever werken.

Maar ik sluit zeker niet uit, helaas, dat de hulp blijft steken bij het opmerken van open deuren.
Ik sluit dus ook zeker niet uit dat de hulp een kwalijke inbreng heeft in deze vechtscheiding.

Mirjam

Even voor de duidelijkheid: ik denk ook dat het goed is als Moederziel Truus snel zou ontmoeten en ook ik vind dat Moederziel erg lang in verzet blijft tegen de situatie dat ex weg is en dat het allemaal nu anders is dan het vroeger was. Dat gezegd hebbende weer een paar reacties op jou, Mirjam:

Jij stelt: "Moederziel noemt het bij zijn vriendin wonen van ex "logeren" en noemt hem verder dakloos."
Ik: Moederziel heeft uitgelegd dat hij deels bij Truus logeert en deel bij familie verblijft en geen eigen woning heeft. Dat klinkt mij behoorlijk concreet en ook niet onaannemelijk in de oren, ook gezien de situatie. En had Truus ook niet kinderen?

Jij: ""Als je bepaalde veroordelende gedachten hebt (zoals het citaat hierboven), dan is het misschien handiger om Moederziel te *vragen* of dat zo is, in plaats van het als een feit te stellen."
Ik heb geen vooroordelen."

Ik: ik had het niet over VOORoordelen maar over VERoordelende gedachten. Door Moederziel met jouw stellige uitspraken te veroordelen bereik je denk ik niets. En vooral niet als die stellige, veroordelende uitspraken gebaseerd zijn op jouw voorstelling van feiten die niet overeenkomen met wat Moederziel vertelt.

Jij: "Uit de chronologie van de verhalen toegevoegd met wat logica is op te maken wat het meest waarschijnlijk is. "

Ik: soms is de werkelijkheid niet logisch. En opmaken 'wat het meest waarschijnlijk is" hoeft dus niet de waarheid te zijn.

Tot slot: Roosje Raas weet Moederziel te raken terwijl haar boodschap misschien wel (ik heb het niet vergeleken) vergelijkbaar is met die van jou, nl. "ga door" en "aanvaard deze situatie".

Als jouw intentie is om Moederziel te helpen (en ik denk altijd dat mensen die hier schrijven die intentie hebben), dan durf ik wel de stelling neer te zetten dat jouw manier (bot, stellig, onjuiste feiten en kort door de bocht conclusies) niet helpt bij Moederziel.

Dus de vraag is: wil je Moederziel helpen of veroordelen?

Noem het wat je wil

" Moederziel heeft uitgelegd dat hij deels bij Truus logeert en deel bij familie verblijft en geen eigen woning heeft. Dat klinkt mij behoorlijk concreet "
Of het waar is weten we niet.

"Tot slot: Roosje Raas weet Moederziel te raken terwijl haar boodschap misschien wel (ik heb het niet vergeleken) vergelijkbaar is met die van jou, nl. "ga door" en "aanvaard deze situatie"."
Nee.
Roosje Raas doet haar uiterste best, maar Moederziel pikt daar steeds niet uit wat ze werkelijk zegt.
Als er al hulp is bij Moederziel, dan kan ik mij zo voorstellen dat ze met die hulp precies zo omgaat. Ze verstaat de kunst om telkens weer van de kern af te leiden alsof ze steeds niet hoort wat er wel gezegd wordt.

Moederziel strooit warrige verhalen rond.
Misschien is het wel allemaal verzonnen. Wij weten het niet.
De mogelijkheid dat het waar is, dat haar kinderen nog steeds gevangen zijn in de onwil van hun moeder om het nieuwe leven te accepteren, vind ik ernstig genoeg om steeds weer op die plek te drukken.
Jij mag dat een veroordeling noemen.

Roosjeraas schrijft "Een echtgenoot mag weg bij haar of zijn echtgenoot. Zonder reden. Wat de ander dan te doen staat is aanvaarden. Daar had ik het over in mijn vorige post. Dat is JOUW taak als ex-echtgenote. Alleen maar die van jou. In mijn ogen is het zo dat zo lang jij die taak niet ten volle als de jouwe en alleen de jouwe aangenomen hebt, je daarmee de verwarring naar je kinderen verlegt/doet uitbreiden. "

En dat is helemaal waar. Het is bovendien al duizend keer in net zoveel variaties gezegd.
Maar moederziel wil het niet horen. Ook dat mag je een veroordeling noemen.
Ondertussen zitten die kinderen er maar mooi mee.

Moederziel zou hulp moeten zoeken, of de hulp de ze heeft moeten aanvaarden. Voor zichzelf. En voor haar kinderen.
Vrouwen in scheiding moeten niet denken dat zij de automie over de kinderen hebben en dat zij de regie over de scheiding kunnen voeren.
Als een situatie als deze zo blijft doorslepen, dan raakt ze straks mogelijk ook haar kinderen kwijt.
Is het niet aan het ingrijpen van de rechter wegens het frustreren van de rechten van de andere ouder, dan mogelijk wel aan woede die zich als een boemerang naar haar terug kan keren.

Vraag het je hulpverleners

"IK zit echt met verbazing te lezen hoe een concrete vraag van mij (Hoe ondersteun ik mijn kinderen in het opnieuw vormgeven aan de relatie met hun vader?"
Wat vinden je hulpverleners ervan?

Maar nodig ex en Truus dan dit weekend uit om thee te komen drinken. En maak daar voor allen een positieve ervaring van. Wedden dat dat een enorme zet de goede kant op gaat geven?

Tegenstrijdig

Misschien kan iemand dit overbruggen, die tegenstrijdige adviezen van wel of geen contact met ex en truus, maar gesprekken tussen truus, ex en Moederziel lijken mij echt niet handig en leidt af van de rust en regelmaat die haar gezin nu echt hard nodig heeft.
Ze zijn gescheiden, elk contact levert stofwolken van emoties, houd daar gewoon mee op. Het is vast ook een faseprobleem, maar het is helemaal niet nodig om contact te houden. Je maakt afspraken en houd je daaraan en als dat ook even niet lukt dan houd je in de gaten wanneer dat wel weer lukt.
Niet alles valt met 'óverleg' en praten op te lossen. Integendeel.

wat ik aan het forum heb

Waardevol aan dit forum vind ik dat er mensen zijn die hetzelfde hebben meegemaakt als ik en zich enigszins kunnen voorstellen waar ik doorheen ga. Die uit eigen doorleving kunnen zeggen dat ze door dat dal zijn gegaan en de berg weer hebben weten te beklimmen en dat het beter gaat. Die vanuit die positie ook adviezen en tips geven over hoe verder te gaan. Ik ken niemand in mijn eigen omgeving die ineens in zo'n bizarre b film terecht kwamen zoals bij mij gebeurde. ( gelukkig maar, want ik gun dat echt helemaal niemand) Hier tref ik mensen die het helaas ook is overkomen en het snappen.

Pennestreek zij het al, kom hier maar af en toe uithuilen. En dat doe ik. Even mijn hart luchten en moed verzamelen. In de echte wereld is het "nieuwtje " er al lang weer af en wil ik het er ook niet altijd meer over hebben. Hier snapt iedereen dat het jaren later nog steeds lastig is.

Ik denk dat Moederziel hier ook die schouder zoekt. En als je vindt dat ze onvoldoende naar je luistert en/of niets met goedbedoelde adviezen doet reageer dan gewoon niet zou ik zeggen. En zullen we in het kader van de kerstgedachte deze maand gewoon allemaal even lief voor elkaar zijn

Annej

De relatie tussen ex en Truus is er al 2 jaar. Ex woont (toch tenminste deels) bij Truus. Toch hebben kinderen noch moederziel haar ontmoet. Dat staat nu een normale omgang tussen vader en kinderen in de weg. Hoe lastig voor moederziel ook, in het belang van haar kinderen doet zij er goed aan ze te laten zien dat zij deze relatie accepteert. En dat dit de relatie tussen vader en kinderen helemaal niet in de weg hoeft te staan.

Ze kan die 'macht' ook gebruiken om tussen vader en kinderen in te gaan staan (onder het mom van: als jullie het niet willen hoeven jullie natúúrlijk Truus niet te ontmoeten!) de vraag is wie daar beter van wordt. Ik denk niemand...

Juul

Mooie kerstgedachte om hier dan óók ex èn Truus in mee te nemen....

Ernstig

Juul "Ik denk dat Moederziel hier ook die schouder zoekt. En als je vindt dat ze onvoldoende naar je luistert en/of niets met goedbedoelde adviezen doet reageer dan gewoon niet zou ik zeggen. En zullen we in het kader van de kerstgedachte deze maand gewoon allemaal even lief voor elkaar zijn :)"
Als de situatie die moederziel schetst waar is, dan is dat een zeer ernstige situatie waar haar kinderen heel erg veel last van hebben en nog meer last van zullen krijgen.
Daar past geen onverschilligheid bij.

Ik herhaal de woorden van RoosjeRaas " In mijn ogen is het zo dat zo lang jij die taak (het accepteren van het vertrek van ex.) niet ten volle als de jouwe en alleen de jouwe aangenomen hebt, je daarmee de verwarring naar je kinderen verlegt/doet uitbreiden."

Moederziel

Je schrijft dat hoe meer ruimte Truus in het geheel krijgt, hoe minder ruimte er voor exclusief contact tussen vader en kinderen is.
Die gedachtengang kan ik volgen, maar hoe op dit moment is het resultaat helaas dat die exclusieve aandacht er niet is, en er dus (helemaal?) geen contact is. En contact met Truus erbij is denk ik te prevaleren boven geen contact (van goed naar slecht: exclusief contact - contact met Truus erbij - geen contact). Probeer nu het hoogst haalbare te krijgen en daarna toe te werken naar exclusief contact.
Jij kunt daar waarschijnlijk aan bij dragen. Volgens mij hoeft dat niet perse te zijn door Truus te ontmoeten (hoewel dat voor de kinderen zeker zal helpen), maar in ieder geval de kinderen licht aan te moedigen om haar eens te zien, benoemen dat het vast zo erg niet zal zijn (en misschien zelfs wel gezellig) en dat ze dan hun vader tenminste ook weer zien.

Je hebt het recht niet

Moederziel "En dat aanbod van mij sloeg hij dus af. Ik dring er nu niet meer op aan."
Ah ja, op jouw manier of anders niet dus.
Je hebt het recht niet om eenzijdig voorwaarden te stellen.
Het gaat ook helemaal niet om jou maar om je kinderen.
Je hebt de plicht om je in te zetten voor het contact tussen kinderen en hun vader en truus.

" De kinderen geven aan weinig met truus te willen en dus stop ik daar mijn energie op dit moment niet in. Zij willen hun vader. En hoe meer ruimte truus in het geheel krijgt, hoe minder exclusieve ruimte er voor hun en hun vader overblijft."
Ben jij het weer die de regels stelt.
Je hebt het recht niet om dat op die manier te doen.
Het is je taak om te accepteren dat jouw ex nu samen met haar is en dat jouw kinderen als ze hem zien, haar dus ook zien.