Herdenken op 4 mei hoort dat bij de opvoeding?

Dalarna

Naar dat ze dat al zo jong mee moesten maken. Voor de rest ... je had ook gewoon kunnen vertellen hoe jij het doet/deed zonder die parkieten te noemen.

Nu maar weer de aandacht naar het onderwerp, stel ik voor.

Kaaskopje

Daar ben ik het niet mee eens. Het is hier een discussieforum en de discussie is: "Herdenken op 4 mei hoort dat bij de opvoeding? "

Ja dat hoort in mijn ogen bij de opvoeding en nee dat hoort in mijn ogen niet over dode parkietjes te gaan en ook vind ik het vreemd dat een vader dan standaard op de wc zit ;)

leeftijd

Voor mij wordt het pas een issue als ze er zelf om gaan vragen en dat moment is nu gekomen. Oudste (8) stelt er vragen over en dat leg ik uit hoe het zit. Als hij 4 mei wil op TV kijken, prima, dan doen we dat samen en kan ik er context aan geven. We kijken ook samen naar de Klokhuis filmpjes over WOII. Zijn broertje (5) heeft nog geen idee en dat is ook prima. Ik wil hem niet belasten met dingen waar hij nog niet mee bezig is. Komt vanzelf.

Verder vind ik het vanzelfsprekend dat je kinderen om die tijd niet buiten laat spelen, maar dat is uit respect en heeft niet zozeer met herdenken te maken.

Context verhaal Kaaskopje

Dalarna, ik denk dat je de context uit het verhaal van Kaaskopje mist. Zij heeft het over de dode parkietjes omdat haar kinderen nooit een dood mens hebben meegemaakt. Zij hebben er geen beeld bij. Vandaar die vergelijking met dode parkietjes. Dan begrijpen ze wat het begrip "dood" betekent.
Ik denk ook dat de kinderen van Kaaskopje toen zo klein waren dat ze hen niet wilde afschrikken met het feit dat die mensen werden vermoord door iemand die die mensen wilde uitroeien omdat ze toevallig Joden waren. Dit zouden ze niet begrijpen vanwege hun leeftijd.

De kinderen en ik hebben jaren geleden een keer een dodenherdenking in onze buurt meegemaakt. Mijn zoon zat toen in groep 7 en was er actief mee bezig. Op die school was men bezig met een project en kinderen konden zich op allerlei manieren verdiepen in de Tweede Wereldoorlog. De leraar vroeg aan mijn zoon en een vriend of ze een krans wilden leggen bij het monument in onze wijk. Wij liepen in een stoet daar naar toe. Nadat ze krans hebben gelegd waren wij allemaal een minuut stil. Ik vond dat heel erg plechtig en erg mooi dat de naburige speeltuin ook stil was!

De jaren daarna hebben wij ons er niet mee bezig gehouden. We volgen dit wel op tv en dat is het.

Bedtijd

Hoe het ontstaan is... het zij zo, maar mijn kinderen gingen eigenlijk nooit eerder dan 8 uur naar bed. Dat is echt jaren zo geweest. Dus 4 mei was geen uitzondering. Daarom nam ik ze voor 8 uur mee naar hun kamer, samen 1 kamer, zodat mijn man echt in stilte kon zitten. Als ze dan per ongeluk toch wat zeiden, dan was dat niet zo erg.

Wat verkeer betreft en buitenspelende kinderen, verbaas ik me elk jaar weer. Het kan best zijn dat iemand er niet veel mee heeft, maar aangezien het een landelijke herdenking is lijkt het mij duidelijk dat je daar even rekening mee moet houden. Als je op de snelweg rijdt met de auto, kun je uiteraard niet de auto even stil zetten, maar rijd je in de bebouwde kom tussen huizen, zet 'm dan even stil, als dat mogelijk is uiteraard. 3 Minuten moeite alles bij elkaar.

Monique

Precies. Wij, of misschien ik, zijn heel erg uitleggerig, dus ik heb wat uitgelegd aan de kinderen. Maar wel in begrijpelijke brokken. Op een gegeven moment, oudste was toen 5, lag de buurman dood in huis en ik ben daarbij gehaald door zijn vriendin. Oudste heb ik snel aan anderen meegegeven, jongste moest met mij mee. Gelúkkig was ze te klein om echt te begrijpen wat daar plaats had gevonden, maar de herdenking erna, deed de buurman ook mee in het begrip 'dood'.

Ik weet niet meer vanaf welke leeftijd, zo lang ze nog op is inderdaad, kijkt mijn dochter mee op 4 mei. We zijn nooit naar de Dam zelf geweest, wel op 15 augustus naar de herdenking voor de slachtoffers uit Nederlands-Indië (daar komt mijn familie vandaan)

bedtijd

4 mei valt al jaren in de vakantie dus daar hoefden we geen rekening mee te houden.

Verder zullen ze heus wel eens naar bed zijn geweest maar ik zou dus óók nooit overwegen om maar stil met mijn kinderen boven te gaan zitten zodat mijn man alleen kon herdenken. Ook hier verschillen we van mening met het gezin van Kaaskopje (maar blijkbaar mag dat niet?). Wij vieren en herdenken samen en daar mag best een jong kind iets doorheen zeggen. Natuurlijk vertel je dat je kind stil moet zijn nu en mijn kinderen zagen echt wel dat het even niet de bedoeling is om te kletsen. Ze zullen vast wel eens iets gezegd hebben maar dat is toch helemaal geen probleem als ze jong zijn?

Trein

LiesK, de treinen blijven gewoon rijden hoor. Althans dat was vorig jaar het geval toen ik om die tijd in de trein zat.

Voor de tv

De allereerste keer dat mijn jongste (toen 5) meekeek was in 2010 met de damschreeuwer. Ik heb toen vrij snel de tv uit gezet en volgens mij zijn onze 2 minuten stilte ook een beetje in het water gevallen dat jaar. Normaal gesproken kijken we elk jaar en zijn we ook twee minuten stil.
Ik ben ook wel eens naar een kranslegging geweest, zonder kinderen, maar dat vond ik niet voor herhaling vatbaar. Te druk en de langdradig, en het regende.

Trein

Ik heb wel eens op 4 mei in de trein gezeten en die stopte toen even voor achten. Om één of andere reden ging een wandelaar buiten daartegen enorm tekeer.

skik

LiesK

Ik ben het helemaal met je eens. Je zorgt óf dat je al op je bestemming bent, óf je gaat na kwart over 8 weg, óf je zet je auto stil indien mogelijk.

Ik denk ook dat treinen wel gewoon rijden overigens. Ik was ooit met een vriendin en kinderen met de trein op pad. Dat kwam zo bij uitzondering een keer voor en het was echt totaal niet te merken dat mensen rekening hielden met die 2 minuten. Rond het station was het gewoon luidruchtige drukte. Het zit er bij mij zo ingebakken, dat ik echt versteld sta als andere mensen het stukje fatsoen niet op kunnen brengen om om 8 uur even de mond dicht te houden. Door die drukte kostte het mij moeite om het gezelschap waarin ik verkeerde 'op te voeden' naar 'het is bijna 8 uur, denken we er even om?'. Dat klinkt vreselijk misschien, maar als de andere volwassene in mijn gezelschap er niets van zegt, dan doe ik dat toch echt wél.

Oh..

haha, ik dien als spuit 11 merk ik. De treinen stoppen wel dus. Nou dat is mooi.

Ik heb helemaal niets met collectief herdenken op een verplicht moment. Ik vind dat persoonlijk echt een zin- en nutteloze bezigheid. Dus wij doen er helemaal niets mee. Als ik er aan denk zorg ik wel dat de kinderen niet op straat rond stuiteren, maar meestal vergeet ik het ook gewoon helemaal.
Sorry.

Muziekvereniging

Hoe het was toen de kindertjes heel klein waren weet ik echt niet meer. Ik herinner me niet dat ik peuters/ kleuters iets uitlegde, die waren rond dat tijdstip naar bed.
Als kind ben ik nooit bij een herdenking geweest, wel haalden onze ouders ons tegen achten binnen. Uitgebreide oorlogsherinneringen waren destijds niet aan de orde, onze ouders vertelden er niet graag over, hoewel wij als kinderen het juist spannend vonden. Eind jaren 60 begin jaren 70 was vijf mei geen vrije schooldag.

Toen onze eigen kinderen wat ouder werden ( vanaf tweede helft basisschool) zaten er op gegeven moment een of meer op de muziekvereniging die tijdens de herdenking speelt bij het monument in onze toenmalige woonplaats. Daar zijn we heel vaak bij geweest.

Waar ik nu woon, is ter plaatse een bombardement geweest, met veel slachtoffers, ook kinderen. In dit dorp is er eerder meer dan minder belangstelling voor het herdenkingsmoment. De afgelopen jaren was ik er steeds bij, ook omdat mijn wederhelft deel uitmaakte van het gemeentebestuur.

Al met al heb ik de tv-herdenking al jaaaren niet meer gezien.

Jippox

Heel eerlijk om te zeggen dat je er niets mee hebt. Je kan niemand opleggen daar iets mee te hebben. Maar dat je vergeet de kinderen binnen te halen vind ik dan weer wel storend. Op mensen die echt alle aandacht hebben voor de plechtigheid komt het respectloos over.

kaaskopje

Het is zeker niet rottig bedoeld, maar omdat wij er helemaal niet mee bezig zijn vergeet ik het gewoon echt.
Overigens denk ik dat mijn kinderen beter op de hoogte zijn dan de meesten op gebied van geschiedenis en huidige ellende in de wereld enzo. Ze hebben uit zichzelf al grote interesse in van alles en nog wat (oudste 2 lezen ook vrijwel dagelijks de krant) en we praten veel met ze. Dat vind ik dan van meer waarde dan verplicht 1x per jaar ergens bij stilstaan. Ik herinner mij ook als kind dat ik aan alle mogelijke dingen dacht behalve aan dat waar je aan 'hoorde' te denken, en dat ik me daar dan weer vervelend over voelde. Dus ook vanuit die herinnering zie ik het als zinloos om verplicht op een vast moment te 'gedenken'. En, als je iets over wilt brengen geloof ik denk ik meer in er over praten dan in zwijgen.
Dat anderen zich wel prettig voelen bij een collectief gedenkmoment, prima. Iedereen moet doen waar hij zich goed bij voelt. En als er ergens zo'n herdenking is dan ga ik daar natuurlijk niet doorheen tetteren of de kinderen het laten verstoren. Maar als je het thuis voor de buis -eh- 'uitvoert' en je er dan aan stoort als een ander bijvoorbeeld in zijn eigen tuin geluid produceert, dan vind ik dat eigenlijk ook wel weer een tikje onverdraagzaam overkomen...

Ik vergeet het ook vaak

Het is niet dat ik het niet belangrijk vind. Maar ik vergeet het vaak. En ja, daar vind ik dan wel weer vervelend. We hebben nooit standaard om 8 uur de tv aan staan dus ineens is het dan alweer 8.10 of zo en denk ik: oei.... Niet mooi maar ook niet rot bedoeld! Gelukkig zijn wij een heel rustig gezin met een binnenkind (1) dus we hebben nooit overlast veroorzaakt. Dat zou ik wel echt heel naar vinden.

Jippox

Het is zeker niet mijn bedoeling om hier onverdraagzaam mee om te gaan. Ik stond als kind al bekend dat ik altijd het positieve van de tegenpartij probeerde te ontdekken, wat mij de titel 'advocaat van de duivel' opleverde van mijn vader:-). Niet dat ik je als 'tegenpartij' zie overigens:-). Dus ook met dit kan ik me voorstellen dat het lastig is om je kinderen exact om 8 uur binnen te krijgen als het je niet interesseert. "Waarom dan?" "Tja, waarom...?" En toch is mijn antwoord daarop simpelweg "Daarom, omdat anderen het wél belangrijk vinden."

Ik vind het echt heel mooi dat je kinderen zo goed op de hoogte zijn van wat er in de wereld gebeurt en daar interesse in hebben. Ik merk aan mijn eigen kinderen dat dat een karaktertrekje kan zijn. De jongste is inmiddels wel meer geïnteresseerd, maar de oudste was vooral altijd meer op de hoogte. Ik vind die eigenschap zeker te prijzen en belangrijk. Toch vind ik dat je ook op 4 mei, ondanks totale desinteresse, rekening 'moet' houden met de rest van Nederland. Dan voelt dat maar even ongemakkelijk. Voor mij voelt het ook een beetje onbehaaglijk, ondanks dat ik er volledig achtersta. We zijn tenslotte niet voor niets stil. Er leven nog steeds mensen die WOII bewust hebben meegemaakt. Ik ben een kind van ouders die het bewust hebben meegemaakt (bombardement van Rotterdam bijvoorbeeld, broer die te werk werd gesteld in Duitsland) en ik vind misschien daardoor net even meer dat je daardoor dan maar even het respect moet opbrengen voor de mensen die die twee minuten stilzijn ook echt in stilte door willen brengen. Wat is het nou op een heel jaar?

Dus ondanks dat ik niet onverdraagzaam probeer te zijn, is lawaai rond ons huis door spelende kinderen voor mij reden om daar echt boos over te worden. Ook sorry...

'de rest van Nederland'

Ik denk dat het wat overtrokken is om te stellen dat 'de rest van Nederland' stil is om 8 uur. En nogmaals: ik zal zeker nooit expres 'storen', maar aan de andere kant zie ik ook niet zo goed dat herdenken alleen lukt als de hele wereld met je meezwijgt.
Ik kan me wel voorstellen dat je boos wordt als je 'respect hebben voor' en 'absoluut stil zijn' aan elkaar koppelt. Maar dat hóef je niet aan elkaar te koppelen. Bovendien lijkt die emotie (boosheid) me meer verstorend voor je herdenk-beleving dan wat geluid op straat.

Maar Jippox

Vind je het dan niet belangrijk om je kinderen mee te geven dat dit soort momenten voor anderen belangrijk kunnen zijn?

Ik heb er verder ook weinig mee hoor. Ik begrijp je wel. Maar voor mij is het meer dat ik een voorbeeld wil zijn voor mijn kinderen. En omdat mijn man zich erg ongemakkelijk voelt bij verplicht stil zijn gaat hij dan naar de wc:-)

Dendy

Ik vind het zeker belangrijk dat mijn kinderen rekening houden met anderen, op alle mogelijke momenten trouwens. Dus geluidsoverlast veroorzaken is sowieso al iets wat wij zo veel mogelijk beperken. Als er ergens een herdenking is waar wij op zouden stuitten, of als we -ander voorbeeld- een kerk bezoeken o.i.d. dan gedragen ze zich zoals je mag verwachten. Maar omdat wij niet zo bezig zijn met die hele 4 mei, denken we er ook niet zo aan om stipt om 8 uur stil te zijn. Tv kijken we zelden, dus ook die zal ons er niet aan herinneren.

Ik vind het zelf wel een verschil of je een herdenking op een locatie bezoekt en daar stilte verlangt of dat je thuis voor de buis zit en dan verwacht dat de hele wereld om je heen zwijgt. Het eerste vind ik volkomen terecht, het laatste vind ik wat overdreven.