U bevindt zich op het algemene (landelijke) CJG-forum.
zoon is vertrokken/weggelopen
Inmiddels na de problemen van de laatste tijd (zie mijn draadjes over eetlust en beoordelen op uiterlijk) heeft mijn zoon gisteravond opgebeld om te zeggen dat hij voorlopig niet meer thuiskomt. Hij is boos op ons, is de ruzies zat en zit nu bij zijn vriend.
Hij is hierin waarschijnlijk ook weer geindoctrineerd want er waren eigenlijk niet eens veel ruzies, behalve die van gisteren.
De relatie met zijn vriend is eigenlijk al aardig verziekt, alleen mijn zoon is regelmatig helemaal in de ban van zijn vriend en ziet dan niet hoe ongelukkig hij er op sommige momenten mee is. Die momenten deelt hij met ons: hij vertelt dan dingen die er gebeuren en allerlei toestanden en bespreekt met ons dat hij het uit wil maken. Maar hij wordt daarna weer ingepalmd door vriend. Er zitten steeds meer dingetjes in die de relatie doen lijken op een loverboy situatie. Zoon wordt geclaimd; mag niet alleen weg, geen andere vrienden zien, moet steeds luisteren naar vriend die de baas speelt omdat ze daar zijn: het is zijn huis; zijn scooter waarop ze rijden en dus bepaalt hij waar ze heen gaan en wanneer. Onlangs vertelde zoon ook dat vriend hem een ipod beloofd had, van 600 eurootjes; die gaat hij over een half jaar krijgen.
Mijn zoon gelooft alles. Hij is zo naief. Hij is 17 maar door de ADHD en zijn lage IQ functioneert hij alsof hij veel jonger is. Zijn vriend is 23 en woont op zichzelf en krijgt veel geld van familie en studiefinanciering. Zijn vriend is ook een stuk intelligenter en kan mijn zoon op alle fronten gemakkelijk aan. Hij is namelijk ook driftig (de vriend) en gooit dan met spullen. Tot nu toe heeft hij zoon bij ruzies nog niet geslagen maar wel eens iets tegen hem aan gegooid.
De ruzie tussen zoon en ons gisteren ging over het volgende. Zoon heeft een playstation bij vriend staan die hij van ons gehad heeft voor zijn verjaardag. Nu had hij naar ons toe al enkele keren aangegeven dat hij die ps liever thuis heeft omdat hij dan lekker op zijn eigen kamer kan gamen. Maar hij had geen goed beeldscherm. Nu hadden wij dus zoon een beeldscherm gegeven, een mooie nieuwe gekocht zodat hij op zijn kamer kan gamen. Wij hebben ook de voorwaarde gesteld dat de ps dan hier kwam te staan. Maar ineens, nadat hij met vriend erover gesproken had, heeft hij de oude xbox van vriend op zijn kamer gezet... En daar waren wij het dus niet mee eens. In een eerder stadium namelijk, had zoon vertelt dat hij het eigenlijk uit had willen maken met vriend, maar dat hij het niet deed omdat hij bang was de ps niet terug te krijgen. En dus dachten wij hem te helpen door een beeldscherm aan te schaffen. En nu was mijn zoon dus door zijn vriend weer overgehaald om de ps bij hem te laten staan... iets waar wij nu juist vanaf wilden.
Heftig weer
Maar probeer het even los te laten... probeer even niet aan hem te trekken, want daarmee jaag je hem juist in de armen van de vriend. Ik zie in vergelijking met eerdere draadjes wel vooruitgang, namelijk dat je zoon al zijn heldere momenten heeft en een goed inzicht aan het ontwikkelen is, maar nog wat zwak erin staat.
Laat het los nu. Misschien moet het even erger worden om later weer beter te kunnen worden...
Werkt zoiets?
Zou het werken als je hem steunt door hem met zijn neus op de feiten te drukken? Als je hem zoiets schrijft als:
"Lieve zoon, Ik heb begrepen dat je liever bij X bent dan bij ons. We begrijpen daaruit je je daar heel gelukkig voelt en dat X lief voor je is en goed voor je zorgt. Daarom zullen we je niet tegenhouden. We vinden het verdrietig dat je niet meer thuiskomt en maken ons zorgen over je, maar uiteindelijk moet jij doen waar jij gelukkig van wordt. Nu en in de toekomst.
Als je terug wilt komen, ben je altijd welkom, want je bent en blijft altijd onze zoon en we houden heel veel van je. Dikke knuffel van papa en mama"
net met man gesproken
We laten het voor nu in ieder geval even los. Hij moet het maar even uitzoeken. We proberen hem te helpen, maar het lijkt erop dat hij niet geholpen wil worden. Nou ja, ook goed. We gaan nu even heel praktisch kijken of er leukere manieren zijn om onze kerst door te komen want ze zullen niet 'gezellig'hier komen kersten, nu.
Maar het is lastig: ik wil ook wel bereikbaar / beschikbaar blijven voor zoon.
Ik verwacht eigenlijk dat ze het niet heel lang uit gaan houden met elkaar als ze zo constant bij elkaar zijn en ik ben bang dat mijn zoon zich vaak gewoon heel ongelukkig zal voelen. Anderzijds hebben ze het van de zomer toen het net aan was ook langer dan verwacht met elkaar uitgehouden, hoewel zoon toen achteraf aangaf dat hij zich vaak ook heel belabberd voelde. Maar goed, hij is nu in ieder geval dichter bij ons in de buurt en weet dat hij hier zo kan zijn.
Het is niet zoń gek idee om zoals NIKi een appje te sturen, om hem in elk geval te laten weten dat hij welkom is. Hij is nogal bang aangelegd en kan ondanks vertrouwen toch ertegenop zien dat we boos op hem reageren en zo.
We hebben het er ook over gehad dat we loslaten of de ps nog terugkomt: als zoon de helpende hand niet aanpakt is het gevolg dat hij deze misschien kwijt is. Anders zouden we zo ongeveer met een knokploeg naar binnen moeten gaan of zo, dat lijkt me niet handig.
Het gaat natuurlijk niet om de ps zelf maar om de macht die vriend over zoon heeft en over zijn spullen en doen en laten. Het maakt me zo BOOS!!
Deur open houden
Als hij bang is aangelegd, moet je hem zeker expliciet (misschien zelfs meermaals) laten weten dat jullie altijd van hem blijven houden en dat hij altijd terug mag komen.
En niet terug mag komen
maar ook gewoon even langs kan komen om contact te houden. Dat je dat heel fijn zou vinden.
Precies Moni
Laten merken dat jullie zielsveel van hem houden en het leuk vinden als hij af en toe langskomt, zoals gebruikelijk is bij mensen die van elkaar houden maar niet bij elkaar wonen.
zoon weggelopen
Als ouder wil je altijd het beste voor je kinderen en in dit geval is dit niets minder. wat betreft de situatie dat hij bij die vriend zit op dit ogenblik is voor je zoon op dit moment een goed onderkomen.( vanuit zijn oogpunt bekeken) hij loopt weg van de ruzie en vermijd de situatie naar jullie als ouders toe. Geef wel aan bij je zoon dat hij als er iets is dat de deur altijd openstaat!! en dat hij 24 uur per dag mag aan komen kloppen. als ik de situatie zo bekijk praat hij wel met jullie over de problemen die hij heeft in zijn relatie en het zal dan ook een kwestie van tijd zijn dat deze bom daar barst en dat hij zich realiseert dat hij thuis het beste af is. (ik snap goed dat de kwestie van tijd welke ik zojuist aangaf lastig is voor een ouder en dat dit voelt als onmacht) soms moet je even een stap terug doen als ouders zijnde, zodat je je zoon de gelegenheid geeft om een stap in jullie richting te maken. indien hij zich meld bij jullie probeer dan niet gelijk jullie gelijk te halen betreffende de playstation. ouders hebben namelijk een bepaalde gave om vooraf te zien of een relatie zal slagen of mislukken. echter het kind zelf moet dit ervaren en snap dat je als ouders je kind wil behoeden voor situaties alleen werkt de praktijk helaas niet zo..
ik wens jullie veel sterkte toe en sta voor hem klaar. uit eindelijk moet hij zelf inzien dat hij het soort relatie wat hij nu heeft niet wil....
Nimbo
Wat verdrietig en moeilijk. Ik sluit me aan bij de tips om hem te laten weten dat de deur altijd voor hem openstaat. Dikke knuffel en ik hoop dat jullie ondanks dit fijne feestdagen hebben.
skik
Playstation
Even heel praktisch: als jij inschat dat die playstation een reden kan zijn voor je zoon om langer bij zijn vriend te blijven (angst om dat ding niet terug te krijgen) kan je misschien tegen hem zeggen dat mocht het uitgaan en hij dat ding niet terugkrijgt dat je dan voor hem de allernieuwste en beste playstation koopt? Zodat dat ding in elk geval geen reden is waarom hij nog langer blijft.
Het is wel een rotsituatie inderdaad. Je zoon functioneert veel jonger dan zijn leeftijd maar officieel is hij natuurlijk al 17. Als hij nou 15 of zo was geweest dan had je de politie kunnen bellen om hem thuis te brengen en gewoon elk verder contact kunnen verbieden. Dat zou gezien zijn functioneren waarschijnlijk het beste zijn. Maar ja, officieel is hij 17 en komt de politie niet en kan je dat dus niet doen. Wat dat betreft sta je echt machteloos.
Je weet zeker niks waarop je die jongen kan pakken? Hij is verder ok? Geen drugs of iets ander illegaals waardoor de politie wel in actie komt? Mocht hij wel ooit echt gewelddadig worden dan kan je natuurlijk meteen de politie inschakelen of als je geschikte mensen kent er zelf op af stappen.
Het is natuurlijk wel heel zorgelijk allemaal. Ik zou inderdaad op dit moment zo neutraal mogelijk reageren en hem een berichtje sturen dat hij altijd welkom is en zo. En ik zou ook dat soort berichtjes blijven sturen. Geen emotionele berichtjes maar gewoon vragen hoe het met hem gaat en dat soort dingen. Mochten jullie huisdieren hebben kan je iets vertellen over wat die hebben uitgespookt of iets anders neutraals. Zodat je steeds laat blijken dat er contact mogelijk is.
boos
Ja, inderdaad zo'n berichtje sturen als Niki voorstelde.
En dan voor een zin van de strekking: "We begrijpen daaruit je je daar heel gelukkig voelt en dat X lief voor je is en goed voor je zorgt."
Als hij dat leest en zijn vriend is niet aardig, dan helpt dat zinnetje wellicht om dat te realiseren en weer bij vriend te vertrekken.
En inderdaad, aangeven dat hij altijd terug kan komen, maar ook als hij even wil langs wippen of gewoon even wil mee-eten.
Naast het probleem van de Playstation, kan het ook zijn dat hij bang is dat jullie boos zullen zijn als hij terugkomt.
Dan kan het ook goed zijn om dat even apart te benoemen, dat jullie niet boos zijn, en alleen maar willen dat hij gelukkig is, bij zijn vriend of bij jullie.
Tot slot, misschien ook goed om aan te geven dat hij jullie ook altijd (24/7) mag bellen als hij daar behoefte aan heeft. Jullie zijn er immers altijd voor hem.
Sterkte met het loslaten.
inderdaad
blijven zeggen dat hij altijd welkom is. Hij kan ook bang zijn voor: zie je wel? Ik zat als puber in een relatie, mijn ouders hebben nooit wat gezegd over m. Maar toen hij t uitmaakte terwijl mijn ouders net vertrokken waren op vakantie en mijn vaders eerste reactie toen hij thuiskwam was: dat is t beste wat ie ooit heeft gedaan. Woest was ik!!
Ik wilde dat helemaal niet horen, ik wist t zelf ook wel maar ik wilde troost en begrip 
Rust
Jullie zoon is een echt zorgenkind. En dat is moeilijk voor een ouder. Nu hij weg is, maar zeker ook als je hem in huis hebt. Ik denk dat je heel moe moet zijn van de afgelopen periode. Probeer, hoe moeilijk de situatie ook is, goed tot rust te komen nu hij weg is. Ik vermoed dat je die reserve nodig zult hebben als hij weer terug komt.
jeetje wat fijn
deze reacties. Inmiddels niks van hem gehord nog. Wel een appje gestuurd dat hij welkom is, hoe het ging. Bij tijd en wijl zit ik flink in een dip. Op andere momenten kan ik me goed op andere dingen richten.
Nimbo
Ik hoop dat je zoon snel bij zinnen komt, doorziet dat deze relatie niet goed voor hem is en weer terug naar huis komt. Zo jammer dat het zo moet lopen, jullie waren aanvankelijk enthousiast over vriend, hij stimuleerde jullie zoon zich op school te richten, jullie hebben hem warm binnengehaald en ze alle ruimte gegeven. Je hebt echt niks verkeerd gedaan waardoor zoon zich nu tegen jullie afzet.
skik
Klopt skik
Je hebt goed door de diverse nicknamen heengelezen...:-)
En een plan voor als het misgaat?
Op mijn werk heb ik een stagiaire van de praktijkschool rondlopen en zei start 1 januari met begeleid kamerwonen. Een hoop van de vaardigheden waar jij met zoon tegen aanloopt worden daar behandeld. Hier zou je zoon ook aan de voorwaarden voldoen. Misschien als hij het bij vriend niet uithoudt is dat een optie voor zoon? Niet met hangende pootjes terug en jullie ook wat meer ruimte om gewoon van hem te houden zonder nog ontzettend te hoeven opvoeden. Wat moet jullie huis leeg voelen...
Knuffel Mijk
Sorry Nimbo
Dat gaat ongemerkt, het was niet mijn bedoeling je te 'exposen'.
skik
Ik denk dat dit zonder de exposure van Skik voor de goed verstaander zo ook wel duidelijk was.
Sterkte Nimbo. Het is een moeilijke leeftijd. Ze mogen al best veel maar kunnen nog lang niet alles.
inhaken op Lilian
Mijn vader had in het prille begin heel veel kritiek op mijn eerste vriendje, in de puberteit. Ik denk niet dat hij zijn mening bijgesteld had maar hij werd opeens heel positief over alles van het vriendje, zonder eigenschappen van vriendje te benoemen. Zijn ouders hadden zo'n fijn huis en een mooie auto (terwijl dit soort dingen bij ons thuis niet belangrijk waren, een pluim over iets onzinnigs dus), etc.. Ik weet niet hoe hij dat nu precies deed zonder het vriendje echte pluimen te geven of zonder dat het te zielig werd en ik partij ging trekken. Nouja, dat vriendje werd gelijk veel minder interessant.
Net als voorgaande schrijvers, denk ik dat je wat met die PS moet. Dat ding moet uit het krachtveld. Toezeggen dat hij een vervanging krijgt als hij die bij het uitgaan van de relatie niet terugkrijgt, vind ik ook wat ver gaan (en geeft misschien een verkeerd signaal af). Bovendien zijn ze ook duur. Eisen dat het ding zsm terug komt anders volgt er aangifte, kan er weer voor zorgen dat zoon voor vriendje kiest. Dat ligt ook maar net aan zijn innerlijke leeftijd, denk ik dan. En dat scherm, de afspraak daarover wordt niet nagekomen, dus die kan bij zoon weg (en door iemand anders van het gezin in gebruik genomen worden). Gelijk de x-box terug naar de eigenaar.
En verder zou ik af en toe een leuke foto sms-en met lieve vrijblijvende teksten, zoals hierboven al gezegd is. (Of een digitale kerstfoto per sms met een 'misschien zien we elkaar nog even voor kerst' oid). Soms schudt zoiets je wakker om toch nog even bij je ouders langs te gaan.
Sterkte Nimbo.
Inmiddels blijft het stil...
inderdaad wat is het stil...
We proberen maar gewoon een beetje door te gaan, maar zodra ik wakker wordt gaat de boel weer malen. Tot nu toe kan ik wel redelijk slapen. Voor de kerst hebben we een gezellig etentje gepland nu. Heerlijk, dan zijn we gewoon weg.
Skik, ik bedoelde het niet negatief: het maakt me niet uit; het is hier anoniem genoeg.
Mijk ik denk dat je dat goed ziet. Mijn zoon is al aangemeld bij een stichting en er wordt, naast therapien voor assertiviteit en faalangst, ook een ambulant begeleider aangevraagd voor hem. Ik heb nog niet heel helder hoe we dat precies kunnen invullen, maar in een later stadium denk ik dat het inderdaad wel eens zou kunnen zijn dat zoon ook op zoń project gaat. We denken dat dat inderdaad heel goed voor hem zou kunnen zijn. Tenslotte merken we dat hij van ons gewoon heel moeilijk dingen aanneemt; hij moet echt zichzelf tegenkomen. Gekke is dat hij al eens heeft aangegeven dat hij zoiets wel wilt: waarbij hij duidelijk aangaf dat hij niet wilde samenwonen met zijn vriend. En dat lijkt me prima want dat zou een regelrechte ramp worden voor zijn ontwikkeling.
en m.b.t. de ps....
Ik ga hem beslist niet zeggen dat er wel een nieuwe komt: dat ga ik ook echt niet doen. Ik heb nu juist een handreiking naar hem gedaan de ps terug proberen te krijgen en die hulp heeft hij afgewezen. Als hij binnenkort terugkomt en het is uit dan wil ik hem best nog helpen met het terugkrijgen ervan. Desnoods met behulp van politie als het moet. Eerst misscien nog door het probleem bij familie van hem aan te kaarten (we hebben wel eens eerder contact met zijn opa en oma gehad waarmee hij meer contact heeft dan zijn ouders)
Maar een nieuwe voor hem kopen doe ik niet. Dan had zoon de eerdere aangeboden hulp maar moeten aannemen. het gaat ook nogal niet om wat geld, met de spelletjes erbij en de harddisk kwamen we op een bedrag van bijna 500 euro.
Contact vriend
En, is er een gesprek/contact met vriend mogelijk? Zonder beschuldigingen maar hem wel inschakelen om te helpen bij een normaal contact tussen zoon en jullie? Ik ken de andere draadjes niet of slechts oppervlakkig, kennelijk is al duidelijk dat er gekozen moet/zal worden voor een 'rustige' weg. Dit lezende komt in mij op dat ik hem persoonlijk uit dat huis zou slepen. Met z'n playstation.
Maar, zoals ik al zei: dat is niet gehinderd door enige kennis maar gewoon het eerste want in mij opkomt.
Nee,
dat station is gepasseerd. Ik ga vriend niet als bemiddelaar inzetten. Hij heeft al veel te veel macht. Zou er geheid misbruik van maken en proberen er dingen uit te slepen. Bovendien hebben we steeds al gezegd dat hij zich niet steeds met allerlei dingen moet bemoeien die hier in huis spelen, dus ga ik nu zeker niet vregane of hij zich ermee wil bemoeien.
Nee, we hebben contact via de app met zoon, althans, vandaag heeft hij niet gereageerd. ik verwacht dat een dezer dagen het geld op is en dat hij dan terug gaat komen. Of omdat er ruzie ontstaat tussen hem en zijn vriend. In het ergste geval loopt dat uit de hand.
Waar ik diep in mijn hart bang voor ben, is dat mijn zoon ingezet gaat worden als prostitue. Het is erg om toe te geven, maar ik vrees dat hij er -als het voldoende oplevert- toe over te halen is. Hij is zo beinvloedbaar. En doet veel voor geld vrees ik. Ik weet niet of zijn vriend zo ver zou gaan maar eerlijk gezegd sluit ik het niet uit. Maar misschien gaat mijn fantasie dan wel weer erg met mijn angst op hol.
Mijn zoon heeft nu geen geld meer en krijgt het ook niet meer want hij is van de week op staande voet ontslagen nadat hij enkele keren verstek heeft laten gaan bij zijn baantje als vulploegmedewerker.
Zorgen
Nimbo, wat een zorgen. Ik hoop voor je dat die nachtmerrie niet waarheid wordt. Ik weet niet of je fantasie een loopje neemt maar moeders weten dit soort dingen. Anders denk je daar toch niet aan? Ik heb eigenlijk geen enkel advies voor je, behalve dat ik mij afvraag of je hierover contact hebt met de wijkagent. Die kan je alles over de signalen vertellen en advies geven (hoop ik). Beter om zoiets vooraf te weten dan achteraf moet te moeten vragen, niet waar? Je bent niet voor niets ongerust. Mijn ongerustheid zou juist toenemen als mensen die zorgen zouden gaan sussen.
Veel sterkte
Wat vreselijk, ik wil je graag veel sterkte wensen.
Kun je de hulpverlening die nog op stapelmstond wellicht inseinen dat dit is gebeurd? Misschien hebben zij mogelijkheden je zoon te beschermen? Wijkagent vind ik ook een goed idee. Die zou ook een oogje in het zeil kunnen houden. Het gaat hier tenslotte om een minderjarige.