Relaties Relaties

Relaties

U bevindt zich op het algemene (landelijke) CJG-forum.

Natasa

Natasa

24-03-2019 om 13:03

toch zelf een scheiding aanvragen en een paar overwegingen


Wat het kind wil

Jo Hanna, ik vind dat altijd een lastig punt, wat het kind wil. Zeker als je vor een nieuwe situatie staat die het kin dook nog niet kent. Bovendien is de kans groot dat de ouder die het kind het meeste ziet ook een bepaalde invloed uitoefent op het kind. Ik vind bijvoorbeeld dat het tricky is wat Natasja tegen haar kind zei: 'maar 1ding nu even waar je nog wel over na moet denken: het kan zijn dat je nu zo blij bent dat hij weer normaal doet, dat je nu steeds bang bent om een foutje te maken. Wil je daar af en toe over nadenken?' Nou ja, wat moet je daar als kind op zeggen? Hoe groot is de kans dat het kind zegt: ja mama, dat vind ik fijn? Het is zo'n indirecte wirwar aan boodschappen en vragen op een niveau dat absoluut niet bij een kind thuis hoort, dat de kans heel groot is dat het kind een andere boodschap aanvoelt: mama vindt papa niet goed; en het is ook heel groot dat het kind eerder denkt in de belangen van de ouders, iedereen te vriend willen houden, degene waar hij meer uren zal slijten nog meer te vriend willen houden en dus uiteindelijk precies dezelfde wil heeft als wat moeder denkt dat goed voor hem is.
Je kunt je er zelf wel zorgen over maken, natuurlijk. Kind heeft deze vader en dat brengt moeilijkheden met zich mee. Kind zal daar zelf een weg in moeten vinden. Als je gescheiden bent ben je er niet meer bij. Vandaar de suggestie dat de twee oudste kinderen om en om een weekend meegaan (als het al elk weekend wordt).

Tsjor

Jo Hanna

Jo Hanna

31-10-2019 om 23:10

Het zijn KOPP-kinderen

Oudere kinderen meesturen kan alleen uit vrije wil en begrip. Ze moeten heel goed weten waarom ze dat zouden doen en er zelf voor kiezen. De hele familie loopt anders straks te rennen om vaders gaten dicht te lopen. Tenzij ze echt voelen en weten dat het hun eigen keuze en belang is. Om zover te komen moet er heel veel en heel eerlijk gepraat kunnen worden. Dit is geen normale situatie en geen normale vaderrol. Ik blijf maar het vervelende gevoel houden dat vooral die jongste zoon steeds in de positie wordt geplaatst dat hij zijn vader gelukkig moet maken ten koste van zichzelf. Die oudere kinderen passen daar kennelijk al voor. En dat is hun goed recht.

Groet,
Jo Hanna

Natasa

Natasa

31-10-2019 om 23:10

Het kind zelf

heeft gezegd tegen mij: ik ga zeggen niet elk weekend. Ik wil niet elk weekend. Hij vroeg wel aan mij: hoe zal papa reageren. Ik heb hem verteld dat ik snap dat hij daarover nadenkt. Maar dat hij toch moet zeggen wat hij zelf wil.
Hij en ik zijn denk de enigen die op dit moment van mijn man houden. Mijn jongste en ook de anderen weten dat ook van mij.
Ik vond het trouwens heel bijzonder dat m'n dochter gisteren heel open tegen mij was. Ze zei dat zei niet hoefde te weten waarom papa deed zoals 'ie deed. Ze zei: ik wil genezen van hoe hij heeft gedaan tegen mij. Dat is alleen maar wat ik wil en dat kan ik niet als hij hier nog is.
Misschien als er wat tijd overheen gaat, zal zij wel gaan. Ik vermoed zomaar van wel.

Jo Hanna

Jo Hanna

31-10-2019 om 23:10

Gekruist

Toen ik mijn vorige bericht schreef, had ik jouw laatste bericht nog niet gelezen Tsjor. Ik snap wat je zegt en kan alleen maar zeggen dat je als het puntje bij paaltje komt niet anders kan dan op je eigen gevoel voor realiteitszin te vertrouwen.

Vader eist dat hij er ieder weekend is. Anders kan hij het niet aan. Dat zet kind volkomen klem, geeft hem 0,0 vrijheid om er zelf iets van te vinden. Als kind er zelf zijn weg in moet vinden, is frequentie ook een manier om aan de knoppen te draaien.

Moeder probeert kind te ‘ontzetten’, altijd een hachelijke zaak omdat het een beoordeling van iemands gedrag inhoudt. Toch vind ik dat je dat niet kunt ontlopen. Dan maar vuile handen maken. De realiteit is dat mensen goede en slechte kanten hebben. Ik vind dat een kind er niet bij gebaat is te twijfelen aan zichzelf als hij te maken krijgt met dwingend gedrag van anderen, ook als dat een van zijn ouders is. Dat moet benoemd kunnen worden. Met deze zoon is niks mis als hij niet ieder weekend naar zijn vader wil. Met zijn vader is ook niks mis dat hij zijn zoon ieder weekend zou willen zien. Maar er is wel iets mis als hij emotionele dreigementen uit om te forceren dat zijn zoon ieder weekend komt. Je zou je zelfs kunnen afvragen of hij misschien manipuleert met onuitgesproken dreiging, bijvoorbeeld van zelfdoding? Want wat gaat er eigenlijk gebeuren als vader ‘het niet aankan’?

Ik ben een stuk minder genuanceerd dan jij. Ik vind dat je de verantwoordelijkheid hebt om kinderen te empoweren tegen dwingend en destructief gedrag van anderen, al dan niet hun ouders. Ik hoop dat anderen mijn kinderen ook op hun voeten zetten als ze tegen mijn blinde vlekken aanlopen, ik zou niet willen dat ze uit misplaatste loyaliteit zich verantwoordelijk gaan voelen voor mijn foute aannames en emotionele mijnenvelden. Als ze daar schade van ondervinden, hoop ik dat ze de helderheid en de moed hebben een stapje achteruit te doen in plaats van te gaan proberen om het voor mij goed te maken. Dat is namelijk helemaal niet in het belang van mijn kinderen.

Groet,
Jo Hanna

Jo Hanna

Jo Hanna

01-11-2019 om 00:11

Liefde en schade

Wat pijnlijk en prachtig tegelijk dat je dochter dat zo kwetsbaar en duidelijk kan uitdrukken Natasa. Het is beter dat ze nu ruimte neemt om te genezen en vanuit gezondheid ook de liefde voor haar vaders mooie kanten weer kan terugvinden. Als ze zich nu forceert is de kans groot dat ze met heel veel wrok blijft zitten.

Zoon mag voelen dat liefde je niet structureel mag dwingen tot keuzes die ten koste gaan van jezelf. Ik vind het heel goed dat jij hem dat duidelijk maakt.

Jullie zitten in een moeilijke, verdrietige situatie.

Succes & groet,
Jo Hanna

Zonnebloem

Zonnebloem

01-11-2019 om 07:11

Jongste

Jongste wil niet elk weekend naar vader, maar durft hij dat wel tegen vader te zeggen als hij alleen is met vader?

Wat als vader dan expliciet of impliciet met iets ‘ergs’ dreigt? Wil je je kind dit aandoen bij zijn manipulerende en zielig doende vader?

Moet je als moeder niet gewoon zeggen: nee, niet elk weekend. Wil ik niet voor jongste. Kom maar met een ander voorstel?

Dit klinkt als een zeer ongezonde situatie en een jongste kind dat zeer onder druk wordt gezet door zijn vader. Arm kind. Dat moet je helpen. Je moet het hem niet zelf laten opknappen.

Vind ik.

Fransien

Fransien

01-11-2019 om 08:11

Laat de rechter maar beslissen

Dit ziet er niet gezond of redelijk uit.
Als je er niet samen uit komt, dan kun je een eenzijdig verzoek indienen en de rechter om een oordeel vragen.

Zonnebloem

Zonnebloem

01-11-2019 om 08:11

Hoeveel tijd

Hoeveel tijd wil je je man nog geven? Hoe lang wil ie je kinderen nog in deze ongezonde situatie laten?

Overigens voor jou als kostwinner/meestverdienende wel beter om het echtscheidingsverzoek wel na 1 januari pas in te dienen (niet 12 jaar alimentatie meer), dus misschien nog even een paar maanden volhouden. Nu even de druk niet teveel opvoeren, maar daarna zou ik er wel vaart in zetten.

Je wilt nog een keer een fijn leven voor jezelf en je kinderen zonder continu een negerende en manipulerende man in de buurt.

Natasa

Natasa

01-11-2019 om 09:11

Zonnebloem

Ik heb hem geschreven dat ik vind dat 1 december het ouderschapsplan wel klaar zou moeten kunnen zijn, toen hij geen reactie gaf op de vraag hoeveel tijd hij nog nodig had.

Als we 1 december nog niet op een lijn zitten, ga ik het eenzijdig indienen.

Kinder en partneralimentatie, daarbij gaat het bij ons niet om veel geld. Ik heb op een gegeven moment aan hem geschreven dat we elkaar buiten de afspraken om nog kunnen helpen. Dat ik dat in ieder geval wel wil en hoop dat hij dat ook wil. En we laten de rechter de partneralimentatie bepalen, wij zetten hem op 0. Het wordt toch afgetrokken van zijn bijstand.

Ik heb vanmorgen tegen mijn jongste gezegd dat ik ook zal zeggen, niet elk weekend. Ik was ook nog niet akkoord gegaan met elk weekend. Maar ik moet het ook van de kracht (die hij echt al wel heeft) van de jongste hebben, want als ik zeg, niet elk weekend en mijn man houdt vol, wordt het allemaal zo beladen als de jongste dan ook nog door de rechter gehoord moet worden. Ook nu kan dat natuurlijk nog zo zijn.

Flavia

Flavia

01-11-2019 om 13:11

Natasa

Jullie kunnen 'm op 0 zetten, je moet het wel betalen, aan hem of aan de gemeente. Als de gemeente bepaalt dat jij aan hem moet betalen krijgt hij minder uitkering van hen, als je aan de gemeente moet betalen krijgt hij de volledige uitkering van hen.

De gemeente bepaalt zelf aan de hand van nomen hoeveel je moet betalen. Zij mogen het bedrag dat er in een convenant of door de rechter is bepaald naast zich neerleggen al zal dat bij een door de rechter bepaald bedrag minder waarschijnlijk zijn.

De spinter en de balk

'Ik vind dat een kind er niet bij gebaat is te twijfelen aan zichzelf als hij te maken krijgt met dwingend gedrag van anderen, ook als dat een van zijn ouders is. Dat moet benoemd kunnen worden.'
Jo Hanna, allemaal heel mooi. Maar ik ben mezelf er drommels goed van bewust, dat het voor mij gemakkelijker is om de splinters te zien in de ogen van de ander en niet de balk in mijn eigen ogen. Ik zie moeders ook nogal wat druk uitoefenen op hun kinderen, alleen is dat in de vorm van zorg. Heel mooi verpakt, maar o wee als daaraan getornd wordt.

Tsjor

Natasa

Natasa

01-11-2019 om 14:11

Flavia

Mijn man dacht dat de gemeente dat wel vooraf alvast voor ons wilde uitrekenen. Maar ik heb gebeld en dat doen ze niet. Ze gaan uit van de tremanormen waar de rechter ook vanuit gaat. Ik vraag me af, als wij zeggen 0 en we zijn het daarover eens, neemt de rechter dat dan over? En als de gemeente het dan later gaat berekenen, kun je er dan zeker van zijn dat ze het niet in hun eigen belang hoger uit laten vallen?

Tremanormen

Natasa: je zegt het zelf al: de gemeente gaat uit van de tremanormen. Dus jullie kunnen het wel eens zijn over 0, als het volgens de tremanormen 300 moet zijn (ik zeg maar wat), dan hanteert de gemeente dat bedrag en komen ze dat -linksom of rechtsom- bij jou halen zolang jouw man in de bijstand zit.

Natasa

Natasa

01-11-2019 om 15:11

Persephone

Dat moet dan maar. Het kan ook nog wel echt 0 zijn. Ik verdien niet veel meer dan bijstand en er wirdt rekening gehouden met wat de kinderen kosten.

Jo Hanna

Jo Hanna

01-11-2019 om 23:11

Splinter en balk

Ik snap het Tsjor. Je hebt gelijk. En we zullen het met ons eigen beoordelingsvermogen en geweten moeten doen. Ik hecht zelf bij moeilijke beslissingen veel waarde aan feedback van mensen die helder kunnen nadenken, over de werkelijkheid, ook over mijn aandeel, geen gemakkelijke ideologie of meegaan met mijn ego-gedoe. En zoals ik al zei: schone handen zal ik niet hebben. Ik zit er duidelijk anders in dan jij, al neem ik mijn verantwoordelijkheden ook heel serieus. Ook voor mij is verantwoordelijkheid nemen, staan voor waar ik in geloof. Ook hier. Natasa weegt zelf wel.

Groet,
Jo Hanna

Forum

'Ik hecht zelf bij moeilijke beslissingen veel waarde aan feedback van mensen die helder kunnen nadenken, over de werkelijkheid, ook over mijn aandeel, geen gemakkelijke ideologie of meegaan met mijn ego-gedoe.'
Ik ook. Daarom vind ik dit forum ook zo mooi. Het laat veel verschillende insteken zien en dat helpt om zelf goed na te denken.

Tsjor

Natasa

Natasa

04-11-2019 om 15:11

Tsjor

" Ik zie moeders ook nogal wat druk uitoefenen op hun kinderen, alleen is dat in de vorm van zorg. Heel mooi verpakt, maar o wee als daaraan getornd wordt."
Als onze jongste mij had laten weten wel alle weekenden naar zijn vader te willen, zou ik niet zo snel druk uitoefenen op hemzelf. Ik zou wel aandragen dat het jammer is dat hij dan zijn zus (die zoals je begrepen hebt, voorlopig niet naar haar vader zal gaan) in het weekend niet ziet. Maar de jongen is er vrij zeker van dat hij liever de weekenden om en om wil. Ik vind het lastig. Zelf zit ik eraan te denken om voor te stellen dat de weekenden dat hij bij mij is dat hij dan vanaf vrijdag er is tot zaterdag na de middag. Een soort compromis.
Mijn man zelf komt nu met een bericht waarin hij het heeft over zijn recht en waarin hij schrijft dat de jongste nog geen 18 is en dus zelf niet hoeft te beslissen. Niemand moet hem (mijn man) zijn recht ontnemen schrijft hij, met als toevoeging "pas op".
Ik ga er even over nadenken hoe ik ga reageren.

Niki73

Niki73

04-11-2019 om 16:11

Geen recht

Hij heeft geen recht op alle weekenden, dus laat je niet intimideren. Hij heeft gelijk dat kinderen onder de 18 niet zelf beslissen, ze mogen wel hun mening geven en vanaf 12 is dat zelfs een recht. Maar de ouders beslissen, en als zij er niet uit komen, beslist de rechter. Dan zal daar niet een regeling met alle weekenden voor pa uitrollen, dat geef ik je op een briefje, dat staat namelijk een normaal familieleven voor jou in de weg.

Wat is de reden voor dat compromis dat je voorstelt? Dan kun je nog steeds nooit een weekend weg met je jongste. Niet doen. Ik zou inzetten op om en om een weekend, dat lijk me een stuk beter voor de geestelijke gezondheid van je jongste. Als pa niet akkoord gaat en niet met een redelijk tegenvoorstel komt, dan laat je de rechter beslissen.

De rechter

Als je er niet uit komt...
Kan je ook direct dit laten voorleggen aan de rechter? Zo zit er geen schort in.
Je staat ook sterker als de rechter bepaalt; kan ieder achteraf niet zeggen dat het anders moet of dat het niet zo bedoeld is. Bij een klacht, verwijs je naar woord van de rechter.

Natasa

Natasa

04-11-2019 om 17:11

Flanagan

Als we er 1 december niet uit zijn, dan zal het wel zo gaan. Ik heb mijn man geappt dat hij rechten heeft en ik ook en dat het fijn zou zijn als we er samen uit kunnen komen, omdat het voor de jongen ook niet fijn is als het via de rechter moet. Zo heb ik maar geprobeerd constructief te reageren en heb ik zijn "pas op" genegeerd.

Niki, het gaat me niet om een weekend weg kunnen gaan. Ik probeer gewoon iets te vinden waar iedereen mee kan leven.

Niki73

Niki73

04-11-2019 om 18:11

Precies

Dat begrijp ik, en met zo'n regeling wordt het geen leven voor jou. Deze regeling geldt in principe totdat je jongste 18 wordt, dat is nog heel lang.

bijstand

https://www.rijksoverheid.nl/onderwerpen/bijstand/vraag-en-antwoord/bijstand-verhalen-ex-partner

De gemeente KAN de bijstand op jou gaan verhalen, volgens de Tremanormen, maar het hoeft niet. Ik zou het even afwachten. Maar van een man met zo weinig inkomen kun je beter geen alimentatie vragen. Je krijgt zelf al een stuk meer aan toeslagen. Eenoudertoeslag, kinderbijslag enzovoort.

En er zijn ook mogelijkheden als je kind gaat studeren of een vervolgopleiding doen om vanwege een laag inkomen een extra bijdrage te krijgen of via een prestatiebeurs te regelen.

Geen gedoe over een paar tientjes kan ook schelen in de verhoudingen onderling. Kijk wat je aanstaande exman nu al bijdraagt aan de kinderen en vraag of hij dat wil blijven doen.

Natasa

Natasa

04-11-2019 om 18:11

AnneJ

Ik sta er ook wel zo in. Heb dat vooral hier ook van jou geleerd om te kijken hoe je ook na een scheiding met een moeilijke man er het beste van kan maken.

Ik heb allerlei betekening al gedaan die je zelf kan doen. Daaruit komt dat ik in het gunstigste geval wel iets draagkracht heb, maar toch komt de partneralimentatie dan steeds op 0 uit. Onze burgerlijke gemeente heeft voor de kinderalimentatie een rekenmodule online staan, waaruit komt dat hij 57 euro zou moeten betalen. Ik vraag me af of ze gaan controleren of hij dat ook gaat doen. Ik denk het niet. Wel kunnen ze het gebruike bij de berekening van de partneralimentatie. Maar dan nog komt die op 0 uit.
Ik heb met verl ingewikkelde zaken te maken, maar op financieel gebied is het dus heel goed te overzien.

Jo Hanna

Jo Hanna

04-11-2019 om 21:11

Objectieve toetsing

Ik zou toch voor die rechter gaan. Het lijkt soms alsof de rechter een sluitstuk moet zijn van hooglopend conflict met en pas kan worden ingeschakeld als de partners er helemaal niet meer uitkomen en elkaars bloed wel kunnen drinken. Maar je kunt ook juist emotionele confrontaties voorkomen, door de rechter om een oordeel te vragen. Het recht staat voor een objectieve toetsing.

Jouw ex manipuleert voortdurend met emoties: je wordt bedreigd ('pas op!'), hij kan het niet aan, en hij suggereert dat jij en zoon hem tekort doen ('zijn recht'). Door het juridisch te maken, sluit je in één keer dat hele manipulatieve complex af. Het gaat niet om emoties, om emotionele rechten en redenen, om genoegdoening. Het gaat om iets objectiefs en noch je man, jij of je zoon gáán erover. De rechter toetst de wensen van alle betrokkenen aan de wet en besluit erover. Van de uitkomst kun je je zelfs in zekere zin distantiëren: de rechter heeft het besloten, zo staat het in de wet, daar moeten we het mee doen. Je hoeft niet meer in zijn oververhitte redeneringen mee te gaan, kunt zijn eisen en klachten gewoon afkappen; "dit is niet hoe we het besluit gaan nemen". Daardoor krijg je een kans op een koelere, afstandelijker verhouding, met minder emotionele dwingende interactie

Ik denk dat zo'n koers aan een kind best is uit te leggen als een weloverwogen, wat zakelijke stap om uit de hoogoplopende, dwingende emoties te komen en rust in de situatie te brengen: zo gaan jullie het als volwassenen oplossen. Zoon tegen zijn wens toch een dag in het weekend bij zijn moeder verplichten om naar zijn vader te gaan, is een boodschap aan zoon dat hij verantwoordelijk is voor de de-escalatie van zijn vaders drama. Het dwingt zoon tot parentificatie. Dat lijkt me eerder iets om zoveel mogelijk te vermijden. Het is zijn verantwoordelijkheid niet.

Groet,
Jo Hanna

Zonnebloem

Zonnebloem

04-11-2019 om 22:11

Jo Hanna

Ik ben het weer erg met jou eens.

Slecht plan om zoveel mee te bewegen met je manipulerende ex.

Inderdaad een slecht voorbeeld voor zoon en je doet hem (!) en jezelf tekort door maar mee te willen bewegen om de rust te bewaren. En dat tot hij 18 is. Arm kind, wordt opgeofferd door zijn moeder tbv zijn manipulerende en dreigende vader. Lekker dan.

En dan beloon je dus je man voor zijn manipulerende gedrag.

Reageer op dit bericht

Op dit topic is al langer dan 4 weken niet gereageerd, daarom is het reageerveld verborgen. Je kan ook een nieuw topic starten.