Relaties Relaties

Relaties

U bevindt zich op het algemene (landelijke) CJG-forum.

Hel, deel 5 - het houdt ook niet op


Naar laatste reactie
Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.

Zachte heelmeesters

Moederziel je bent de schade niet aan het beperken maar aan het vergroten. Hoe langer je wacht, hoe meer schade er zal zijn voor jou.

Bovenop de restschuld komt te duur wonen, baan opzeggen, etc.
Je bent nog steeds financieel verantwoordelijk voor zijn daden.
Dat gaat ten koste van je kinderen.

Kap er mee.
Zorg dat jullie financieel niet meer bij elkaar horen.
Dat is een administratieve stap. Een voorlopige voorziening.
Dat huis en die restschuld komt daarna pas.

moederziel

moederziel

03-10-2017 om 19:10 Topicstarter

Verhuiswagen

Wat lief van je

moederziel

moederziel

03-10-2017 om 19:10 Topicstarter

Miriam

Ik snap wat je bedoelt, maar het gaat me iets te ver om te zeggen dat ik de schade vergroot. Ik heb steeds geprobeerd de zakelijke en emotionele kanten voor mezelf, de kinderen de goede kant op te sturen. Geloofde in het begin ook dat we daar alletwee zuiver instonden. Die naïviteit is weg, maar wat ik nu weet, weet ik ook pas sinds een paar dagen.
Het verzoekschrift gaat er zsm (hoe snel gaat dat in de praktijk?) uit, zoveel is duidelijk

Praktijk

Je hebt een advocaat voor jezelf en verzoekt die advocaat om zsm bij de rechtbank voorlopige voorzieningen aan te vragen in het kader van een echtscheiding. Dat hoef je niet zelf te doen.

https://www.rechtspraak.nl/Uw-Situatie/Onderwerpen/Echtscheiding/Paginas/Voorlopige-voorziening-echtscheiding.aspx

"Uw advocaat start de procedure door de rechtbank een brief te sturen. Deze brief heet een verzoekschrift. U bent de verzoeker.

Inhoud verzoekschrift
Uw advocaat formuleert in het verzoekschrift welke voorziening u wilt treffen. Bijvoorbeeld dat de kinderen gedurende de echtscheidingsprocedure bij u wonen. "

Wees verstandig en neem een eigen advocaat ook al lijkt het goedkoper om er samen een te hebben. Dit wil je echt niet meer.

voorlopige voorzieningen zijn nog niet de echtscheiding zelf. Het zijn precies wat het is: voorlopige voorzieningen. Het is de regeling waar je gebruik van kunt maken tot de scheiding echt geregeld is. je hebt alleen daarna niet meer zoveel tijd. Volgens mij hoef je niet eens het vertrouwen in je mediator op te zeggen, maar kun je ook aangeven waarom je die eenzijdige stap hebt gezet en ondertussen verder gaat met de scheiding, convenant etc.
Er is overigens een uitspraak van een rechter, waaruit blijkt dat iemand die in scheiding is en expres zijn baan opzegt (om minder te kunnen bijdragen aan alimentatie?) dat de rechter daar niet in meegaat. Ik hoop dat iemand hem nog een keer kan plaatsen, het stond al een keer op dit forum.
Een huis onder water is pas relevant als je je huis verkoopt. Wellicht zijn er ook mogelijkheden om zelf de hypotheek te blijven betalen, bijvoorbeeld door een kamer te verhuren. Als je de hypotheek over wil/moet nemen gaat de bank wel kijken naar je inkomsten, dus dat wordt een probleem. Maar je weet nooit hoe het dubbeltje een kant oprolt en wat je zelf nog kunt.
'Ik heb mezelf en mijn kinderen. Meer is niet nodig. Nou ja, een woonplekje...' Nou ja, jij hebt misschien niet meer nodig, maar je kinderen wel: woonplek, eten en drinken, kleding, maar vooral ook rust en duidelijkheid; en geen ouders die elkaar over hun hoofden bevechten.

Tsjor

moederziel

moederziel

03-10-2017 om 22:10 Topicstarter

Tsjor

Je laatste zin raakt me. En niet op een fijne manier. Ik moet enerzijds voor mezelf opkomen (en volgens sommigen hier doe ik dat te zacht en te traag), en anderzijds probeer ik uit de maalstroom van moederzielman te blijven.
Ik ervaar het als kwetsend dat je me neerzet als iemand die de ander over de hoofden van de kinderen heen bevecht. Er is geen balans in deze situatie, er is geen goede weg. En weet je: ik heb daar maar tot op zekere invloed op, namelijk alleen op mijn eigen deel.
Ik kan je zeggen dat ik steeds heel redelijk ben geweest, omwille van ieders belang. Dat wilde ik ook zijn. Maar het brengt me niets. Zoveel is duidelijk

Iets anders

Ik bedoelde het iets anders: het kost veel energie om ervoor te zorgen dat je niet in een vechtscheiding belandt en die energie heb je nodig om ervoor te zorgen dat je kinderen niet gaan lijden onder die vechtscheiding. Ik weet wat je dat ook probeert te doen en dat dat steeds weer opnieuw een opgave zal zijn.

Tsjor

Pennestreek

Pennestreek

03-10-2017 om 22:10

Kom je nog even een knuffel geven

voor je gaat slapen.
Ik hoop dat je een beetje kunt slapen, je hebt je energie nodig...

moederziel

moederziel

03-10-2017 om 22:10 Topicstarter

Geen vechtscheiding

Ik wilde geen scheiding, laat staan een vechtscheiding. Maar zoals ik het nu kan zien, is het vanuit de aard van een scheiding an sich heel moeilijk om uit gevecht te blijven. En soms moet ik wel vechten. Om mezelf niet te laten meesleuren in de destructie. Ik haat het echt. Dat iemand een scheiding wenst voor zichzelf... ik kan me er nog altijd niets bij voorstellen. Wat een belachelijk gedoe allemaal

moederziel

moederziel

03-10-2017 om 22:10 Topicstarter

Lief Pennestreek

Dankjewel

Tops

Tops

03-10-2017 om 22:10

Ik had het ook liever anders gezien, maar het was hier onvermijdelijk.
Soms moet je voor jezelf kiezen omdat het moet en als je dat doet betekent het niet dat je tegen de rest kiest, maar voor jezelf om te overleven en je kinderen te beschermen.

Juridisch punt

'Er ligt een concept convenant, maar er is nog geen overeenstemming. De werkloosheid komt er nu bij, daarop moeten nieuwe berekeningen worden losgelaten. Het maakt alles nog ingewikkelder.'
Je gaf eerder aan, dat je man zijn werk kwijtgeraakt is, maar vergat te zeggen dat hij daar zelf mee akkoord gegaan is. Nu bestaat er wel de mogelijkheid dat je akkoord gaat met het verzoek van de werkgever tot ontslag, als je redelijkerwijs inziet dat er geen werk meer is (heb ik ook ooit gedaan). volgens alle procedures mag dat, anders moet je je ontslag aan gaan vechten terwijl je weet dat er geen werk meer is.
Maar ik heb net gezocht naar de uitspraak van de rechter die ik eerder noemde, ik heb hem niet precies gevonden, maar als je al iets tegenkomt, dan is het wel dat in alle situaties waarin iemand minder alimentatie wil/moet gaan betalen de rechter kijkt of een ontslag niet te verwijten valt en of iemand voldoende inspanningen heeft gedaan om werk te vinden. Als het ontslag niet te verwijten valt en iemand doet voldoende om ander werk te vinden, dan kun je inderdaad een lager alimentatiebedrag krijgen.
Maar als iemand zelf ontslag neemt of te gemakkelijk akkoord gaat met of te weinig doet om ander werk te vinden, dan gaat de rechter uit van de oude verdiencapaciteit.
Ik weet niet of jullie mediator juridisch onderlegd is, nu jullie de afspraken van het convenant al aan het aanpassen zijn vanwege werkloosheid. Als de aanpassing van het convenant alleen nog maar gebeurt vanwege zijn werkloosheid, dan zou je ook kunnen overwegen om met datgene wat er nu al ligt (dus zonder aanpassing) naar de rechter te gaan. Na eerst voorlopige voorzieningen te hebben getroffen. Je moet dan wel helaas een eigen advocaat nemen en daarmee wordt de hele echtscheiding wel veel ingewikkelder (vandaar het gevaar van een vechtscheiding). Maar je man moet dan vervolgens maar duidelijk maken dat de werkloosheid hem niet te verwijten valt en dat hij genoeg heeft gedaan om werk te vinden. Dat komt dan even buiten de mediation te liggen en moet voor de rechter maar verder bekeken worden.
Maar tref eerst die voorlopige voorzieningen wel.

Tsjor

Moederziel

'Maar zoals ik het nu kan zien, is het vanuit de aard van een scheiding an sich heel moeilijk om uit gevecht te blijven.' Gelukkig is dat niet zo, zeg ik uit ervaring, maar het kost wel heel wat denkwerk. Jouw situatie is anders dan de mijne, jouw man is op drift geraakt en daarom moet je zorgen dat je zo snel mogelijk uit dit huwelijskbootje springt.

Tsjor

Phryne Fisher

Phryne Fisher

03-10-2017 om 23:10

Kale kip

Alles wat hij minder aan alimentatie betaalt kan hij straks bijdragen aan aflossen van de schulden. Per saldo is er gewoon minder geld, en een rechter zal echt geen hoger alimentatiebedrag vaststellen dan waarmee ex ook nog in zijn levensonderhoud kan voorzien.
Reken maar op minimale kinderalimentatie en een jaar of 15 aflossen van je restschuld. 50.000 p.p. is toch wel te doen? Ja, niet in drie jaar maar vaak kun je wel afspraken maken over langere looptijd.

moederziel

moederziel

03-10-2017 om 23:10 Topicstarter

Arrest

Dank voor je uitleg, ik ben die zaak idd ook tegengekomen. Dat is zeker een punt van aandacht. Overigens is er gerede kans dat ook MM in de schuldhulp terecht komt. Dan kan de alimentatie ook op nihil worden gesteld.
Linksom of rechtsom, dit wordt allemaal geen mediation-klus meer

moederziel

moederziel

03-10-2017 om 23:10 Topicstarter

Phryne

Was het maar 50K per persoon. Ik ga hier niet te veel op de bedragen, maar het is echt flink meer, meer dan het dubbele. Genoeg om niet meer zelf uit te kunnen komen nu de gezamenlijke inkomsten met eenderde terugvallen. Waarbij dus het zelf tekenen van een exit-overeenkomst ongeveer het slechtst denkbare idee was. Geen bedrijfseconomische reden, gewoon ruzie gemaakt.

Victoria

Victoria

04-10-2017 om 00:10

Te lang

Ten eerste wil ik je heel veel sterkte wensen met al dit gedoe. Jouw verhaal liep een paar maanden achter op mijn verhaal, dus allemaal zeer herkenbaar.

Wanneer iemand niet voor rede vatbaar is, heeft het geen zin om redelijk te blijven. Het intrigeert me dat je bent blijven luisteren naar woorden, i.p.v. te kijken naar daden.
Wat hij nu allemaal doet vind ik niet choquerend, want hij deed al allerlei idiote dingen en gaat hier gewoon mee door. Mijn ex is ook een halve gare, maar ik heb gelukkig geen directe last meer van zijn ondoordachte en roekeloze acties, omdat ik direct de scheiding in heb gezet toen ik achter de leugens en het bedrog kwam.(bovendien wilde hij zelf scheiden, maar het hoefde van hem allemaal niet snel, kon ook 'in de loop van volgend jaar' zei hij...ik ben blij dat ik daar niet naar heb geluisterd).
Probeer nu even goed boos te worden en die energie te gebruiken om te regelen wat zo'n beetje iedereen in deze draad al heeft gezegd. Het duurt allemaal veel te lang, voor iedereen.
Ik weet niet of je een redelijk inkomen hebt. Zo niet, probeer z.s.m. meer inkomen te genereren. Ik ben fulltime gaan werken i.p.v. 32 uur en heb sinds kort een betere functie met een flink hoger salaris (en dat op mijn 49e!)
Voor de nog thuiswonende kinderen is het moeilijk dat hun vader zich als een idioot gedraagt en alleen aan zichzelf denkt, maar ze zijn blij dat ze bij mij wonen en ze zien dat ik het red, ondanks de problemen (die zij ook ervaren). Volgende zomer gaan we een grote reis maken met z'n 3-en, daar leg ik iedere cent voor opzij. Nieuwe herinneringen maken, familie bezoeken aldaar en een fikse roadtrip maken.
Ik wens je toe dat je die scheiding er nu doorheen jaagt. Het is niet belangrijk waar je ex mee bezig is, het gaat om jou en de kinderen.
En natuurlijk blijft het soms moeilijk om te zien wat je ex doet, en moet je door de pijn heen van afscheid nemen van een toekomst die je voor ogen had. Maar dat hoeft je niet te verlammen. Die pijn komt en gaat als een golfbeweging, maar gelukkig steeds minder frequent.

Je kunt overigens altijd nog mediation o.i.d. doen NA de scheiding. Ik ga nu, ruim een jaar na de scheiding, een paar sessies doen met ex, op zijn verzoek notabene. Hij begint nu in te zien wat hij heeft aangericht. Dit betekent overigens niet dat er kans is op reconciliation. Het zou gewoon fijn zijn als de communicatie zou verbeteren.

Succes en ga nu voor snelheid!

Victoria

Victoria

04-10-2017 om 00:10

Desnoods

Desnoods kom je in de WSNP, alles beter dan door te blijven modderen met al dit gedoe. Staat je huis nog steeds zoveel onder water? De huizenprijzen zijn gestegen als een tierelier de afgelopen tijd....

Sally MacLennane

Sally MacLennane

04-10-2017 om 08:10

Moederziel

Alle verstandige adviezen zijn al gegeven. Ik heb daar niets aan toe te voegen. Wel wil ik je veel sterkte wensen met alweer klap op klap. Ik weet wat het is als de man van wie je ooit hield zo van zijn voetstuk valt en zijn eigen graf graaft, maar MM maakt het wel héél bont...

Sterkte en wijsheid toegewenst!

moederziel

moederziel

04-10-2017 om 08:10 Topicstarter

Steun

Lieve forumleden, ik ben ontzettend blij met jullie steun. Het strijdplan staat klaar, ik weet welke stappen gezet moeten worden. Deze week weer vervolgstappen.
De schok van de ontdekkingen valt ook al niet meer zo loodzwaar om me heen als in het begin. Ja, ik ben verbijsterd en herken heel weinig meer van de liefhebbende partner van eerst. Ik val wel nog steeds in de valkuil van woorden ipv daden. Ik geloof nog te vaak in zijn mooie praatjes.
Inmiddels (sinds de zomervakantie, toen ik er per ongeluk achterkwam dat hij alweer met truus naar een ooit voor ons speciale plaats was geweest) is het contact door mij teruggebracht naar zakelijke instructies. Als we elkaar tegenkomen, groet ik beleefd.
Mijn gevoelens voor hem zijn inmiddels dood. Vermoord, geen natuurlijke dood. Verdrietig en doodzonde.

Wat wel blijft bij mij is die verbijstering. Hoe iemand zo in leugens kan leven. Niet alleen twijfel ik na meer dan 20 jaar aan mijn eigen beoordelingsvermogen, ik volg ook niet hoe dit psychisch werkt. Leef je dan gewoon met al die leugens door? Of is er nog ergens een muur waar je dan tegenaan klapt. Nee, ik bedoel niet dat hij spijt krijgt ofzo, meer dat je als mens toch niet ongestraft alles maar kunt slopen.

Tops

Tops

04-10-2017 om 08:10

denk

dat het vergelijkbaar is met roken, je weet dat het slecht voor je is, maar stoppen doe je er niet mee.

En hij zal zichzelf voor de gek houden, zijn eigen leugens vergoeilijken en geloven en daar niet meer uitkomen, ervaren dat de hele wereld tegen hem is, maar de wereld is gek behalve hij. Daar zal zij ook wel bij helpen, maar die weet nog niet wat ze in huis heeft gehaald vrees ik.

Moederziel

Ik wil je stop zetten. Stop zetten wat betreft begrijpen. Begrijpen als in letterlijk 'vat er op krijgen'.

Je GAAT HEM NIET BEGRIJPEN. En weet je? Je kent dit nog niet, maar begrijpen zal blijken niet altijd de ingang van alles te zijn. Ik heb het noodgedwongen geleerd; jij moet dat ook. De leugens van mijn ex reikten nog verder, ook wat betreft 'smerigheid', dan de jouwe. Ik begreep er NIETS van. Ik dacht, en voelde, en redeneerde en verlangde en hoopte: niets was de ingang. Ondertussen werd ik vaak misselijk, moest ik bijna overgeven. Toen voelde ik EIN-DE-LIJK: mijn LIJF geeft de ingang aan. Ik HOEF dit niet te begrijpen. WIL het ook niet begrijpen. Dit is NIET hoe ik leef, wie ik ben, waarvoor ik kies. NIET VAN MIJ. Alsjeblieft meid, probeer daar te komen. Neem het risico nu eens van een 'andere ingang dan begrijpen'. Leg geen linken meer met jouw eigen leven, niet met je vreselijke verleden: dit heeft NIETS met jou te maken. Het is van HEM!

Je schrijft:

"Wat wel blijft bij mij is die verbijstering. Hoe iemand zo in leugens kan leven. Niet alleen twijfel ik na meer dan 20 jaar aan mijn eigen beoordelingsvermogen, ik volg ook niet hoe dit psychisch werkt. Leef je dan gewoon met al die leugens door? Of is er nog ergens een muur waar je dan tegenaan klapt. Nee, ik bedoel niet dat hij spijt krijgt ofzo, meer dat je als mens toch niet ongestraft alles maar kunt slopen."

Ja, dat kan wel. Sterker nog: nóg weer later, jaren later, leerde ik: die leugens, dat bedrog, het gedrag dat ik niet begrijp, gaan nooit meer stoppen. Omdat het simpelweg niet te keren valt. Iemand die zo in een leugen leeft, moet daar in door. Ook dat begrijp ik niet hoor. Vat ik niet. Maar ik zie het en weet het en aanvaard het. Aanvaarden is iets HEEL ANDERS dan begrijpen, of accepteren. Aanvaarden, daar zit uiteindelijk vrede in.

Stop alsjeblieft, alsjeblieft met je op hem te richten, je op hem te focussen. Ik kreeg destijds een prachtige visuele uitleg, een houvast. Je bent jouw leven lang gewend om je tentakels als een octopus uit te slaan naar dat wat/degene die je niet begrijpt. De zuignappen van jouw 'willen begrijpen' zitten al vast voor dat je het weet. Wat je elke keer weer kan doen, is in gedachten geduldig en liefdevol de zuignappen één voor één losmaken. Niet jezelf afstraffen. Niet jezelf nog harder pijn doen. Vaststellen dat dít jouw manier was, die ooit heel erg functioneel voor je was, maar dat-ie dat nu niet meer is. Begrijpen, vat krijgen, controle hebben is niet meer jouw ingang. Jouw ingang wordt nu: voorzichtig losmaken, even gaan douchen, een kop thee, en die advocaat bellen die niet 'van de week', maar VANDAAG alles voor je regelt. Met alle andere dingen die komen kun jij leven. Je neemt ze stapje voor stapje. Zonder die tentakels vast aan MM. Noem hem ook geen MM meer. Het is niet meer Moederzielman. Het is jouw ex.

Kom op meid. Zet vol liefde voor jezelf de stappen die nodig zijn op weg hier úit. Niet er in, door te willen begrijpen, vatten, je gedachten er om heen krijgen. Dat hoeft niet met alles in het leven. Wat een opluchting vind ik dat nu inmiddels. En hoe wezensvreemd was het voor mij toen het MOEST. Jij MOET OOK.

moederziel

moederziel

04-10-2017 om 11:10 Topicstarter

Ja, ja en ja

RoosjeRaas, ja, helemaal waar. Mooi beeld ook, van de tentakels. Ik voel vaak hoe ik lange tijd heb geprobeerd een warme deken om hem heen te slaan, om te troosten, te helpen. Die warme deken heb ik inmiddels om mezelf en de kinderen gelegd.
Het willen begrijpen is mijn ratio die de ingang baant naar het gevoel. Alsof gevoel beter te aanvaarden is als je begrijpt. Maar ik merk aan alles dat dit een brug te ver is voor mij is, te pijnlijk, te rafelig, te ranzig ook - in alle betekenissen. Te ver van mij af. Dit ben ik niet en wil ik niet zijn.
Misschien zoek ik ook wel een verklaring om te kunnen blijven geloven in wat we hadden. Als hij nu kierewiet is geworden, was wat we hadden in elk geval echt. Ik wil daar niet aan hoeven twijfelen. De herinneringen zijn heilig. In elk geval voor mij.

Ik heb contact gezocht met de advocaat.

Stap 2

Stap 2 is een plan maken om uit de financiele schulden te komen. Het is zoveel dat ik me afvraag hoe je daar hulp bij kunt krjigen. Iemand die met je spart en de opties doorneemt en goed deskundig advies.
Daarbij zien meer geld te genereren. Misschien is er wel een mogelijkheid om in het huis te blijven mits je meer geld kunt verdienen.
Door verhuur van een deel van het huis (met toestemming van de bank). Door een betere baan of extra uren elders.
Maak een plan. Spreek als je opties ziet, na advies, met de bank. Mogelijk zijn zij wel bereid om mee te denken. Veiling levert ook minder op voor de bank en een schuldsanering lost niet alle schulden op voor de bank.
En als dat niet mogelijk is hoe kun je dat anders oplossen. Spreek met het loket van de gemeente wat zij voor je kunnen doen. Omdat je met een gezin op straat dreigt te komen zijn er mogelijk wel opties.
Het is echt niet makkelijk.
Maar het zou mij niets verbazen dat je a.s. exman is afgehaakt omdat hij er geen gat meer inzag en de zaak nu laat waaien en vlucht in een fantasieleven.
Keihard ja. Maar je bent niet de enige die zoiets overkomt. En het is belangrijk om je hoofd erbij te houden en die opties aan te gaan die je naar de uitgang helpen, hoe zwaar het ook zal zijn, voor jezelf en voor je kinderen.
En mogelijk als jij dit oppakt is het later mogelijk dat vader aan de zijlijn nog wat bijdraagt. Daar zou ik in dit stadium me niets bij voorstellen.

Teuntje

Teuntje

04-10-2017 om 12:10

Ik schrik er van

je hier weer te zien. In maart postte je dat je klaar was met deze rubriek Relaties, dat je je huwelijk voorbij was en de scheiding ingezet. Mogelijk zouden we nog eens iets van je horen, maar dan via de rubriek Echtscheiding en erna. Hehe, gelukkig voor moederziel die al zo lang in een cirkeltje rondgaat, er wordt DOORgepakt.
En nu ben je terug en is er aan het cirkeltje nog niet veel veranderd... nog steeds spotlight op man, nog steeds willen begrijpen waarom, nog steeds wachten op hem om de scheiding in te zetten...
Maar je hebt nu contact gezocht met de advocaat. Dat is alvast een stap. Niet meer wachten nu, gadoorgadoorgadoor!!

Reageer op dit bericht

Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.