U bevindt zich op het algemene (landelijke) CJG-forum.
Hel, deel 3 - vervolg Help, zit muurvast!
Pfoeh, wat een lange draadjes zijn het geworden. Maar we zijn nog niet aan het einde, vrees ik...
Mijn OP was deze:
Help, zit muurvast! ik wil deze hel uit
Ik kan wel wat objectief advies gebruiken...
Situatieschets: man en ik zijn meer dan 20 jaar samen. Hechte relatie, groot gezin, meerdere opgroeiende kinderen tussen 6 en 16 jaar. Man dropt 4 maanden geleden de bom: hij is verliefd geworden op (zal maar zeggen) Truus. Is daar op dat moment ook al een (afstands)relatie mee gestart. Mijn wereld stort in, het is de donderslag bij heldere hemel. Relatie was niet meer vol hartstochtelijke passie, maar wel warm, veilig en liefdevol. Intimiteit was er tot het laatst.
De hel breekt los. Man gaat uit huis. Heel veel heftige emoties en verschillende diepe gesprekken volgen, we belanden in alle verwarring nog een keer in bed. Man geeft aan dat gevoel weg is, dat hij al veel langer onvrede en onrust voelt. Hij heeft dat in het laatste jaar weleens benoemd, maar ik heb totaal niet doorgehad hoe ernstig dat blijkbaar voor hem was. Over Truus wil hij niets kwijt, dat staat los van ons, zegt hij. Ik zie vooral dat Truus in de weg staat van ons.
Man wil geen 'overhaaste beslissingen', maar geeft intussen Truus niet op. Ik ben verbijsterd dat hij niet wil vechten voor ons mooie gezin, voor alles waar we samen met zoveel liefde aan hebben gebouwd.
Na 3 maanden elders woont man inmiddels apart in ons gezamenlijke huis. Geld voor een extra huurhuis is er niet. Ongelooflijk moeilijk voor mij. Man beweegt zich regelmatig 'gewoon' binnen het gezin, maar trekt zich ook vaak terug en is dan opeens een nacht verdwenen naar Truus. Dat zien de kinderen trouwens ook.
Ik ben emotioneel gesloopt inmiddels. Weet totaal niet meer wat ik zelf wil. Ben in de war van zijn gedrag en dubbele signalen, en intussen woedend over zoveel verraad. Man is dan weer zorgzaam en schuldbewust naar mij en op andere momenten emotioneel totaal onbereikbaar. Trouwringen zijn nog om. Ik weet niet meer wat ik er mee aan moet. Ik mis mijn maatje en geliefde, en kan gewoon niet geloven dat dit echt gebeurt. Ik ben intens verdrietig en woest tegelijk. Maar ik krijg het niet voor elkaar om hem eruit te donderen, voel alleen maar pijn.
Ik zou zo graag horen hoe anderen hier naar kijken... Ik wil deze hel uit, maar hoe zonder nog meer schade aan te richten? Wat moet ik hier nou in vredesnaam mee??
UPDATE
Dubbelrol en slinger
Pfoeh, Pennenstreek, ik begrijp heel goed wat je bedoelt. Maar ik heb zelf ervaren dat die slinger, zoals jij het zo mooi benoemt, steeds heftiger en pijnlijker wordt. Je zult gaan ervaren dat de momenten die nu nog 'gewoon', vertrouwd en veilig voelen, dat niet zijn. Ze dekken juist de enorme pijn en afstand toe die nu moet worden ingezet. Ja, moet. Dat moet om jezelf je eigen weg op te krijgen. De weg waar je met je man op zit, is een doodlopende weg, dat weet je al. Je maakt het voor jezelf steeds ingewikkelder om daarop mee te gaan.
Je beschrijft het mooi door het een dubbelrol te noemen. Aan de ene kant je gehechtheid aan hem. Je liefde die er nog is. Aan de andere kant je rationele zelf die weet wat er moet gebeuren maar het niet voelt. Nu overheerst de eerste. Langzaamaan zal het tweede gaan overheersen. Ik voel het ook nog niet, dat komt misschien wel nooit en ook mijn liefde is er nog. Dat is van mij, in mij, mag er zijn en blijven. Maar ik dek niets meer toe. Ik maak het moederziel-man niet makkelijker door hem een excuus te geven om de rauwe ellendige werkelijkheid niet in de oge te zien. Hij mag, nee: moet! nu zien wat hij aanricht.
Afstand nemen helpt om uit de dubbelrol te komen. Afstand in de zin van: geen tot weinig contact, fysieke afstand. Hij moet weg uit jouw huis, anders kom je niet uit dat toedekken. En zolang jij toedekt, verschaf je hem een excuus om redelijk pijnloos (voor hem dan) jou zo te blijven behandelen. Maar jij zal er echt stuk aan gaan, neem dat van me aan.
Er bestaat geen scheiden in liefde. Scheiden is rauw, kloterig, ellendig en ontzettend verdrietig. haal die warme deken eraf en geef hem de echte werkelijkheid.
Nu nog even niet
We hebben dat de kinderen beloofd, de feestdagen vieren we samen, al dan niet met anderen erbij voor de afleiding. De kinderen weten ook heel goed dat het 'reservetijd' is.
En over dat niet kunnen scheiden in liefde, man denkt dat scheiden in vriendschap (en wat hij voelt voor mij, daar zit zeker ook nog een vorm van liefde in) wel kan, vanuit hetzelfde huis. Ik weet het niet. Hij kan zaken veel beter scheiden van emoties dan ik. Dus ik kan me van zijn kant goed voorstellen dat het hem wel lukt. En het zorgt natuurlijk voor een bepaalde vorm van rust en stabiliteit, zeker voor de kinderen. We hoeven niet op het feitelijk gescheiden en in twee huizen wonen vooruit te lopen, dat komt vanzelf uiteindelijk. En ik schreef al eerder, het afstand nemen en loskomen komt denk ik ook vanzelf, naarmate we verder komen in het proces.
Het heeft ook voordelen, het vanuit ons gezamenlijke huis te kunnen doen. We hoeven geen aparte afspraken te maken om te praten over hoe we dingen willen regelen. Dus voorlopig blijft het zoals het is. En dat is zwaar, ja. Maar nu apart gaan wonen is ook zwaar. Ik weet niet wat beter is. Hoewel ik het natuurlijk niet zeker weet, heb ik niet het idee dat bij ons dezelfde dingen spelen als bij jou en andere dames hierboven. Man trekt zich niet terug uit het gezin, integendeel, hij is meer betrokken bij kinderen en huishouden dan voorheen. Vergeet ook niet dat hij al bijna een jaar niet meer voltijds thuis is. Hij vindt dat moeilijk, hij mist de kinderen. En zij hem. Dus ik vind het ook om die reden heel moeilijk, zo niet onmogelijk, om hem te vragen te vertrekken. Heb dat gisteren wel weer gedaan. En ik heb eindelijk het gevoel dat hij begrijpt wat deze situatie met mij doet. Voor het eerst zei hij dat we het dan moeten gaan hebben over een oplossing die mij helpt. Dus daar zit wel enige winst. We gaan gewoon met hele kleine stapjes richting loskomen, allebei.
Irving's Under Toad
Moederziel, ineens schoot mij "the Under Toad" te binnen, vlot gevolgd door "A Sound Like Someone Trying Not to Make a Sound" uit de boeken van John Irving. Dat gevoel dus.
Uh... Ms. Simone
Help me even met wat uitleg :-)
Ik heb ooit The world according to Garp gelezen, maar da's best lang geleden. Wat bedoel je?
Garp ja.
Eerste is idd uit Garp. Een van de kinderen hoort Under Toad ipv. under tow en het gezin stelt zich daarbij een amfibie voor die onder het oppervlak ligt te wachten om toe te slaan. De andere uitdrukking spreekt meer voor zich.
Pennestreek
'Nu even niet' is tussen een vriendin en mij een running gag over de hele toestand in huize Moederziel. Man heeft dat een aantal keren genoemd: nu even niet.
Ik snap heel goed wat je schrijft en toch heb ik zelf ondervonden dat het niet zo werkt. En ook denk ik niet dat onze situaties in dit verband zo erg met elkaar verschillen. Ook hier is nog sprake van vriendschap, liefde ook, maar 'niet meer als man en vrouw'(whatever that may be).
Natuurlijk moet je stap voor stap gaan. Maar zolang je zo dicht bij elkaar bent, kom je niet los uit de verbinding. Je bent met elkaar vergroeid als 2 bomen en zo'n vergroeiing kun je niet 'ontgroeien', je moet de takken als het ware losrukken. Anders blijf je in de symbiose en dat is in deze situatie wel degelijk schadelijk, ook voor je kinderen. Helaas.
Je doet het verder razend knap, Pennestreek. Je btn zo rustig, zo weloverwogen. Knap van je, echt.
label het positief
lief zijn voor jezelf is ook: label jouw aanpak en jouw gevoelens positief!
Dus niet: "Hij kan zaken veel beter scheiden van emoties dan ik."
Maar: "Ik neem praktische beslissingen in het tempo dat past bij mijn emotionele proces."
Daar past dus bijvoorbeeld heel goed de beslissing in om in de vakantie het gezin voorrang te geven. Dat is niet 'minder goede methode'' dan 'zakelijk' zijn. Dat is jouw manier.
Het heen en weer geslingerd worden ook niet labelen als negatief, maar met een bepaalde mildheid observeren en denken: o.k, hmm, dit is heftig. Even pas op de plaats, kan ik nu een beslissing nemen over iets of parkeer ik het even en pak ik iets anders op.
gr Angela
Dank Angela
Dit soort dingen helpt mij echt. Zo kan ik het gelukkig vaak ook wel voelen. Op mijn emotionele/moeilijke momenten wil ik heel graag snelsnelsnel dat dingen veranderen. Maar ik denk dat stap voor stap beter is. Ik moet wel wat beter leren dat dat bij mij zo werkt, en daar zelf ook rekening mee houden. Dingen eerst laten landen, doorvoelen, voor ik er iets over besluit. Zal dat ook (weer) even met man bespreken. Is voor hem ook belangrijk om zich te realiseren.
Hoewel ik ook wel de waarheid kan zien in moederziel's opmerking over die vergroeide bomen weet ik niet of het altijd geldt. Je kunt rigoureus snoeien om de boel te ontwarren, die takken door te hakken, maar je kunt ook voorzichtig, met behoud van zoveel mogelijk takken, die bomen losmaken. Ik denk dat wat 'het beste' is per situatie verschilt. En ik kan me ook voorstellen dat gaandeweg er iets verandert in 'wat het beste' is. Zoals bij moederziel ook gebeurde. Naarmate er meer duidelijk werd/wordt over het dubbelleven van moederzielman is de noodzaak om los te komen, ook financieel, steeds groter geworden. In onze situatie is die grote noodzaak er nu niet. We hebben nog steeds geen haast. Dus we gaan voorlopig stap voor stap door.
Geen haast
Snap ik helemaal, Pennestreek. Haast is nergens voor nodig. Jij loopt jouw pad in jouw tempo, op jouw eigen manier. Dat doe je goed en dapper.
Hou je haaks x
Wordt uiteindelijk heel
schrijnend, die World according to Garp. Dus probeer die Under Toad toch maar in het vizier te krijgen en te houden...
Mirreke, ik snap m niet
Ik vat geloof ik de clou niet, kun je uitleggen?
Steeds banger
Morgen naar de HA voor soa-gesprek nav onderzoeken moederziel-man. Ik dacht er gisteren nog heel luchtig over, maar knijp hem intussen echt heel erg. na een hoop leeswerk ben ik erachter dat de onderzoekscombinatie die hij heeft gekregen niet standaard is als je niet tot een risicogroep behoort. Vooral hep B is niet standaard. Dus een 'testen-voordat-het-condoom-afgaat' is steeds minder waarschijnlijk.
Ik ben ontzettend bang voor een ontdekking die ik niet wil doen. Maar ik moet, want het gaat misschien ook om mijn gezondheid.
Is er hier iemand die de afkortingen van het lab kan duiden? En die weet wanneer iemand dat krijgt geadviseerd?
Natuurlijk kan ik ook het gesprek met de HA morgen afwachten. Maar ik ben echt bang dat ik vannacht geen oog dichtdoe
Jeetje Moederziel
je zou bijna wensen dat het niet allemaal zo heeeeeel cliché werd.
Ik herken heel goed je gevoel wat je beschreef als 'out of your league', Moederziel. Eigenlijk wel in een tegenovergestelde context. Toen ik een relatie kreeg met mijn huidige partner, werd hij nog steeds in de tang gehouden door zijn vorige partner. Hij is jaren een soort gestalkt geweest door zijn ex, en met het kind gechanteerd, en daarvan kreeg ik ook datzelfde gevoel. Het was zo niet mijn wereld. En ineens werd ik er wel ingesleurd. Heeft het lang moeilijk gemaakt voor mij...
Succes beiden, Pennestreek en moederziel. Ik vind jullie allebei sterk en krachtig. Ja, ook jij Pennestreek. Ik ben het eens met Angela: kijk eens wat liever naar jezelf. Jij bent GOED ZOALS JE BENT! En jij doet het goed zoals jij het doet. Dat het wellicht anders is dan anderen zouden doen is dan maar zo. Maar laat je nooit, nooit aanpraten dat het fout of minder is, of dat het voortvarender moet of iets dergelijks...
Ik vind je echt sterk overkomen, een jaar geleden, en vrijwel dezelfde situatie als toen, maar je staat veel steviger in je schoenen.
Lieve meid, ik postte een paar weken (alweer?) terug nog een bericht waarin ik eigenlijk boos was op je man. Ik neem het terug. Dit jaar is ondanks alle emotionele zwalkingen goed geweest voor jou, of liever, je hebt het in je eigen voordeel kunnen gebruiken. Kijk nou toch eens waar je nu staat, wat je nu aankunt, hoe je kunt beschrijven wat er gebeurt en wat jij wilt.
Ik hoop dat het voor jullie allebei ondanks alles, en misschien wel dankzij alles, toch fijne, warme, feestdagen kunnen worden.
Moederziel
ik heb geen idee... maar sterkte hiermee. Wat een klungel, die Moederzielman...
Staat in de link van AnneJ
De Under Toad is de harbinger of bad news, de slechtnieuwsboodschapper, het zwaard van Damocles dat hen boven het hoofd hangt...
Duncan began talking about Walt and the undertow – a famous family story. For as far back as Duncan could remember, the Garps had gone every summer to Dog’s Head Harbor, New Hampshire, where the miles of beach in front of Jenny Fields’ estate were ravaged by a fearful undertow. When Walt was old enough to venture near the water, Duncan said to him – as Helen and Garp had, for years, said to Duncan – ‘Watch out for the undertow.’ Walt retreated, respectfully. And for three summers Walt was warned about the undertow. Duncan recalled all the phrases.
‘The undertow is bad today.’
‘The undertow is strong today.’
‘The undertow is wicked today.’ Wicked was a big word in New Hampshire – not just for the undertow.
And for years Walt reached out for it. From the first, when he asked what it could do to you, he had only been told that it could pull you out to sea. It could suck you under and drown you and drag you away.
It was Walt’s fourth summer at Dog’s Head Harbor, Duncan remembered, when Garp and Helen and Duncan observed Walt watching the sea. He stood ankle-deep in the foam from the surf and peered into the waves, without taking a step, for the longest time. The family went down to the water’s edge to have a word with him.
‘What are you doing, Walt?’ Helen asked.
‘What are you looking for, dummy?’ Duncan asked him.
‘I’m trying to see the Under Toad,’ Walt said.
‘The what?’ said Garp.
‘The Under Toad,’ Walt said. ‘I’m trying to see it. How big is it?
And Garp and Helen and Duncan held their breath; they realized that all these years Walt had been dreading a giant toad, lurking offshore, waiting to suck him under and drag him out to sea. The terrible Under Toad.
Garp tried to imagine it with him. Would it ever surface? Did it ever float? Or was it always down under, slimy and bloated and ever-watchful for ankles its coated tongue could snare? The vile Under Toad.
Between Helen and Garp, the Under Toad became their code phrase for anxiety. Long after the monster was clarified for Walt (‘Undertow, dummy, not Under Toad!’ Duncan had howled), Garp and Helen evoked the beast as a way of referring to their own sense of danger. When the traffic was heavy, when the road was icy – when depression had moved in overnight – they said to each other, ‘The Under Toad is strong today.’
‘Remember,’ Duncan asked on the plane, ‘how Walt asked if it was green or brown?’
Both Garp and Duncan laughed. But it was neither green nor brown, Garp thought. It was me. It was Helen. It was the color of bad weather. It was the size of an automobile.
testen
Hep B en HIV horen in een standaard pakket van soa testen thuis. Waarom denk jij van niet Moederziel?
Moederziel, ik snap dat je je contact met je ex-man tot een minimum wil beperken, maar ik begrijp niet waarom je in dit geval niet contact met hem zoekt. Als je morgen naar de huisarts bent geweest, heb je namelijk nog steeds geen antwoord, want de uitslagen laten nog wel even op zich wachten. De huisarts heeft een beroepsgeheim en kan je dus ook niet de uitslag van ex-man vertellen.
Als je zo ongerust kun je hier wel allerlei vragen aan het forum stellen, maar ik zou eerlijk gezegd toch je ex-man benaderen. En dan niet via whatsapp, maar aan de telefoon of liefst face-to-face, zodat je kan zien wat zijn reactie is.
Testen
Dankjewel Stip, dat ik dacht van niet komt omdat hep B erbij mij indertijd niet bij zat. Maar ik heb het nu over 20 jaar geleden.
Waarom ik het man niet direct vraag, is omdat ik eerst de HA wil spreken. Er klopt ergens iets niet namelijk. Man komt uit een monogame relatie van 20+ jaar. Wat zou hij in vredesnaam onder de leden moeten hebben? Het is gewoon niet logisch. Ook omdat ik in zijn reistassen vaak condooms heb gezien. Toen waren we al uit elkaar trouwens. En als hij iets van truus te vrezen had, snap ik niet waarom hij die ene keer met mij onbeschermde seks had. Het is voor mij niet logisch om te testen als daar geen aanleiding voor is. Snap je?
Ik wil er niet mee naar man. Niet nu. Kan ik nog niet.
Dat zou ik ook doen Moederziel, ff contact opnemen
Dochterhad laatst ook soa-test laten doen, gewaarschuwd via ex-vriendje omdat hij wat had. Gelukkig had zij helemaal niets, dus dat kan ook gewoon.
En ja, er zat gewoon HIV en de hele riedel bij.
Zij heeft laten testen via de GGD, en ze had de uitslag na een weekend al.
Te moeilijk
Mirreke, zo makkelijk is dat niet voor mij, om 'ff' contact op te nemen. Er speelt van alles in mee en door me heen. Het is een standaard onderzoek begrijp ik, maar het moment is raar. Kan zijn dat het is gedaan om zonder condoom verder te kunnen, maar waarom zag een van de kinderen dan 2 weken geleden bij het verhuizen een pakje durex liggen? Kind vond het gênant, zei: dat leg je dan toch even zo dat niemand het ziet?
Dus, even sherlock holmes: na 4 maand truus laat man zich testen. In die 4 maand heeft hij onbeschermd contact met mij. Na test (zie geen apotheek-kosten dus wrsch alles Ok?) zijn er nog steeds condooms in gebruik. Die condooms zitten in reistas en werktas.
Eerder in de soap heb ik seksspeeltjes ontdekt, waar dit tussen man en mij geen issue was. Bondage etc. Man heeft weleens aangegeven dat hij iets (dat?) miste. Kon verder overigens niet makkelijk over seks praten. Veel schroom. Had wel duidelijk meer behoefte aan seks dan ik. Voor mij was een gezellige avond per week prima, voor hem niet. Speelde overigens pas later in onze relatie.
Dus ja... zonder allerlei wilde speculaties te doen... mijn theewater zegt van alkes...
Under Toad
Dus inderdaad: the Under Toad is bad today...
Yep...
Ik snap het hoor, zowel de Under Toad, alsook je theewater... Het stond er ook wat frivool, ff contact opnemen.
Mijn dochter heeft dat trouwens wel gedaan, niet vergelijkbaar natuurlijk, geen 22-jarige relatie acher de rug, maar wel een ex-vriendje met issues, waardoor contact moeilijk was. Maar hierover heeft ze wel contact opgenomen, en gelukkig had zij verder niets...
Maar jouw man, die heeft naast jou en vervolgens truus er blijkbaar nóg een leven naast... ik kan me voorstellen dat je even moet slikken, vooral als je hem zo anders kende...
Wat ik me eigenlijk afvroeg, zou je man niet ontdekt kunnen hebben dat hij homosexuele gevoelens heeft?
Speculeren
Beste Moederziel, ik zie je malen en speculeren in je hoofd. Zou ik ook doen. Echter, de huisarts zal je morgen niks vertellen aangaande je man. Hij zal je aanhoren, de testen afnemen en meer niet. Hij heeft namelijk een beroepsgeheim, dus zal over je man niks mededelen. Misschien maak je het in je hoofd veel erger dan het is, misschien ook niet. Maar als je er zo mee zit is er maar één persoon die je nu antwoord kan geven, of je wacht de uitslag van de testen af.
Poeh...
ik blijf te luchtig schrijven merk ik... ik bedoelde, dat je wéér even moet slikken...
Langzaam gaat het deksel van de put lijkt het.
Wat ik denk te zien is iemand die op een heel onbeholpen, onverantwoorde en ondoordachte wijze en om wat voor reden dan ook zijn grenzen aan het verleggen is, aan het experimenteren wellicht? Je schrijft dat hij soms aangaf dat hij andere, verderstrekkende verlangens had die in jullie relatie geen plek vonden. Zou dat het zijn, truus biedt hem sommige dingen wel?
Maar hoe komt hij aan truus dan? Was hij al eerder zoekende? En was hij daarom ook zo bozig naar jou toe, uit schuldgevoel wat hij vertaalde in boosheid naar jou?
Hmmm, nou heb ik het toch weer over hem... Het lijkt me allemaal erg rauw op je dak. Maar heeft man jou ingelicht dat hij een soatest had gedaan? Of zie je het nu in de afschriften, en heeft hij jou niet ingelicht? Dat laatste zou wel heel erg zijn. Dan snap ik ook dat je nog even geen zin hebt hem te spreken...