Geld lenen aan iemand die niet met geld kan omgaan; niet doen!

kan nog erger

Ik heb jarenlang muziekles betaald voor het buurmeisje van twee huizen verder, omdat de alleenstaande moeder daarvoor geen geld had. Op een dag kwam ik het meisje tegen en vroeg ik haar hoe het met de blokfluit ging. Speelde ze niet. Gitaar, piano, iets anders? Nee helemaal geen instrument en geen enkel soort muziekles. Eigenlijk zat ze helemaal niet op een clubje of les of wat dan ook. Want daar was geen geld voor.
Later bleek dat ik niet de enige was die muziekles betaalde. Er waren meer weldoeners die moeder het geld toestopten omdat het zo sneu was voor de kleine meid. Moeder hield er een leuk extra centje aan over.

Molletje

Dat soort mensen bederven het voor degenen die wel eerlijk zijn, zo jammer.

@ Molletje

Als je (en de andere weldoeners) geen geld had gegeven aan de moeder maar direct had betaald aan de muziekleraar dan had je dit kunnen voorkomen.

Lenen

Ik hou er zelf niet van om geld uit te lenen. Bij lenen is er een verwachting dat je het terug krijgt. En als die verwachting niet uitkomt beschadigd dat de onderlinge relaties. Als ik geld leen aan iemand (wat ik niet vaak doe) ga ik er altijd vanuit dat ik het niet terugkrijg.
Ik geef ook liever een geschenk dan dat ik geld geef (of leen)
Maar lenen vind ik altijd vrij stressvol dus dat doe ik liever niet. Sowieso geen grote bedragen.
Mijn man leent veel makkelijker geld uit, vaak komt het wel terug, soms ook niet. En dat is dan toch een teleurstelling voor hem. Die vriend daalt dan wel in zijn achting. Maar gemiddeld is mijn man iets makkelijker met geld dan ik.

Het kan nog erger

Alleenstaande moeder zit sinds een paar maanden in de schuldsanering omdat het haar gelukt is om binnen 2 jaar een schuld op te bouwen gelijk aan mijn jaarinkomen.
Heeft een woning met alleen wat tweedehands spulletjes staan en wat er nieuw is heeft ze van haar ouders gekregen, zoals de kinderkamers. Geld voor kleding voor de kinderen heeft ze niet, dus neemt oma ze mee op naar de winkel voor nieuwe kleding/schoenen.
Op een dag vraag ze aan haar moeder of ze even € 50,- kan voorschieten voor schoenen voor haar zoontje omdat ze pas de volgende dag geld hiervoor krijgt gestort van haar bewindvoerder. En ja, het is woensdag, dus makkelijk om nu naar de winkel te gaan. Oma geeft € 50,- en vraagt enkele dagen later aan haar kleinzoon waar zijn schoenen zijn..... Ach ja, ze zijn helemaal niet geweest. Geld weg van moeder, geld weg die bewindvoerder heeft gestort en kind heeft geen schoenen.
Vlak daarna vraagt ze geld aan haar vader om te kunnen te kunnen tanken, want ze moet de volgende dag naar haar werk en heeft geen benzine. Pa geeft € 50,- om te tanken en om rookwaren te kopen. Enkele dagen later krijgt Pa (auto staat op zijn naam) een bekeuring voor het wegrijden bij t benzine station zonder te betalen.
Moeder en vader zijn al ruim boven de pensioengerechtigde leeftijd maar werken nog steeds hard in hun bedrijf en zijn bekend in onze gemeente.
Dochter loopt rond te bazuinen hoe slecht ze het wel niet heeft, kan niet eens eten kopen.....Ouders worden hiermee geconfronteerd door (on)bekenden.
Dochter krijgt wekelijks zo veel eten van de voedselbank dat ze het niet eens op kan maken. Maar ja, dan moet ze zelf koken en ze gaat veel liever naar de Mac.

Dat ze zo ver in de schulden is geraakt is mede veroorzaakt door helpende om haar heen, een ex, haar ouders en wie weet nog meer. Geld geven/lenen aan iemand die er niet mee om kan gaan (en het waarschijnlijk in haar neus heeft gestopt) is als een bodemloze put.

Heb dit niet van horen zeggen, het betreft mijn naasten.

Wat je reactie aan Molletje betreft, #28, is dat vind ik best een hele stap. Daarmee degradeer je zo'n moeder wel naar het niveau van een kind.

@ Kaaskopje

# 28 is je eigen posting!
Ga er vanuit dat je # 29 bedoelt.

Moeder heeft ook bewezen dat ze de boel heeft op gelicht. Ik spreek gewoon uit levenservaring, zie onder andere # 31

Jij kijkt te veel vanuit je eigen visie en denkt dat de hele wereld zo betrouwbaar is dan jij zelf.

Molletje heeft geen totaal financiële verplichting jegens moeder en/of kind. Om er zeker van te zijn dat je geld gebruikt wordt waar het voor bedoeld is, kun je beter korte lijntjes gebruiken. Ik begrijp totaal niet wat je met degradatie van de moeder bedoelt.

Je hebt gelijk #29. Rare ogen ook van mij.

Vaak weet je pas achteraf dat geld wat je heel hulpvaardig hebt voorgeschoten, of gewoon gegeven, verkeerd is besteed. Jij reageert nu vanuit de kennis die je van de situatie van Molletje hebt gekregen.

Ik zou me heel klein voelen als iemand meteen, zonder aanleiding, het initiatief over zou nemen. Het kan natuurlijk geen kwaad om het als service voor te stellen om rechtstreeks te betalen, maar wel als je het als voorwaarde aan de hulp koppelt.

@ Kaaskopje

Ik reageer vanuit levenservaring, zie o.a. # 31

Wij hebben daar verschillende meningen over. Als ik muzieklessen voor iemands kind betaal dan mag ik zeker voorwaarden aan koppelen.

Maar omdat ik geen voorwaarden wil koppelen aan mijn gift zou ik ook geen muzieklessen van iemand betalen.
Zoals gezegd, dan geef ik bijvoorbeeld een kerstpakket. En als het mij niet kan schelen of dat de ontvanger ook sigaretten er van gaat kopen: een cadeaubon van een supermarkt.
De ouders van mijn achternichtjes/neefjes stop ik zo nu en dan een zwemkaart toe met een X aantal vrij entree voor het zwembad. Ik geef ze bewust geen geldbedrag omdat ik wil dat ze dus ook echt gaan zwemmen. Hiermee omzeil ik "voorwaarden" terwijl mijn gift op zich al "dwingend" is. En ik heb nooit geen klachten gehoord, integendeel.
Ik geef graag, maar verwacht nooit wat terug, een bedankje is fijn, maar ook dat is geen verplichting.

@ Jo, #26

Mijn excuses dat ik niet zo schenkingsbereid ben als u.

Ik ben geen voorstander van *geven* van geld aan individuen, om tal van redenen niet: het brengt de ontvanger in een minderwaardigheids-/afhankelijkheidssituatie, er komt, bij wat grotere bedragen, een behoorlijk duur stukje fiscaliteit bij kijken en ik ben niet rijk genoeg om kwistig centen om me heen te strooien.
Daarenboven vind ik niks verkeerds aan de verwachting dat schulden terugbetaald worden.

Iedereen heeft op een gegeven moment levenservaring. Ik dus ook. Maar dan kun je inderdaad nog steeds een ander uitgangspunt in bepaalde situaties hebben.

In het geval van Molletje was niet van te voren duidelijk dat de buurvrouw van een paar huizen verder misbruik maakte van het geld van Molletje. Dus Molletje was te goeder trouw aan het hele plan begonnen. Dat vind ik niet raar. Ik zou mijn buurvrouw ook vertrouwen. Pas achteraf is gebleken dat de buurvrouw misbruik heeft gemaakt van meerdere mensen nog wel. Dat is teleurstellend, zelfs op het gemene af. Moet je om die reden iedereen die ooit hulp vraagt wantrouwen?

Ik ben wel van mening dat je mensen die echt niets te besteden hebben beter 'in natura' kunt helpen dan grote sommen geld te geven. Dus op zich verschillen we niet zo enorm van mening, maar het ging mij nu om het specifieke geval van de muziekles. Stel dat iemand tegen mij gezegd zou hebben, dat ze mij daarmee zou helpen en in overleg met mij zou voorstellen dat ze het geld gewoon rechtstreeks kan voldoen, omdat dat wel zo handig is, zou ik dat waarschijnlijk niet vervelend gevonden hebben. Als diegene had gezegd "Ik wil het wel doen, maar alleen als ik het direct aan de muziekschool (of wat dan ook) kan betalen.", had ik het wel vervelend gevonden, want daar spreekt direct wantrouwen uit en/of 'ach dat kan jij niet zelf'.

Noodzaak

Ik vind muziekles niet echt een noodzaak om daar geld vooruit te lenen.

Het gevaar met uitlenen is ook dat als je bekend staat als bereidwillig, anderen ook bij je aan de deur komen.
Heel vervelend als dat familie betreft: dan minder begrip voor je keuze de ene wel en de andere niet te helpen.
Het is veiliger niet geld uit te lenen.

En vaak kunnen ouders bij de gemeente terecht voor een bijdrage aan schoolreisjes. Je moet dan wel aantonen dat je het niet kan betalen. Dat is voor velen toch een drempel te hoog. Weer controle.

Flanagan

Ik vind muziekles niet echt een noodzaak om daar geld vooruit te lenen.===

Ik zou er zélf nooit geld voor lenen bij een ander in ieder geval. Tenzij je een ontzettend getalenteerd kind hebt en het gewoon vreselijk is als je dat kind de lessen moet ontzeggen. Dan zou ik toch naar mogelijkheden gaan zoeken.

Het hangt misschien wel van de omstandigheden af of je hulp kunt krijgen. Als je officieel 2000 euro aan inkomen hebt, maar je moet daar 800 euro van inleveren omdat je in de schuldsanering zit, dan is het maar de vraag of je geld uit een potje kunt krijgen. Het inkomen is het uitgangspunt.

ik hoefde het niet terug

Ik gaf het geld niet met het idee het ooit terug te krijgen. Ik gunde het buurmeisje ook een 'clubje', net zoals mijn eigen kinderen dat hebben. Je gaat er toch vanuit dat iemand het geld besteedt aan waar het voor is gegeven en dat je niet wordt voorgelogen. Inmiddels weet ik beter. Jammer hoor.

Te lief

Net als het een bepaald type is die geld leent, is het ook een bepaald type dat met een groot hart, aan het verzoek meewerkt
De vrager heeft er als het ware een neusje voor. Ze weten vaak aan wie ze het niet hoeven te vragen.

Net als met de contactmoeders op school; degene die nooit nee zegt, wordt het eerst benaderd.

Molletje

Hoe lang heb je dit betaald en hoeveel was het ongeveer per maand (ik hoor van muziekles zulke verschillende bedragen namelijk).

Een kleine 100 euro per jaar, drie jaar lang. Was voor muziekles in een groepje. De kinderen maakten dan kennis met verschillende instrumenten en konden er uiteindelijk eentje kiezen. Sneu voor het buurmeisje dat ze dat uiteindelijk niet heeft mogen doen. En voor mij was het een les. Zeker omdat ik van de moeder nog een grote bek kreeg ook, als 'rijk kakwijf'.

Molletje

Wat een vreselijk mens! Ik zou echt ontzettend boos zijn. Het is natuurlijk sneu als ze met weinig geld moet rondkomen, maar dan nog maak je geen misbruik van andere mensen.

@ kaaskopje

Quote: ""want daar spreekt direct wantrouwen uit en/of 'ach dat kan jij niet zelf""

Hoeveel mensen die in de schuldsanering zitten denk je dat zelf goed is in het beheren van hun financiën??
Waarom denk je dat een rechter zulke personen een bewindsvoerder toewijst?

Of de moeder van het muzikale kind in de schuldsanering zat dat weet ik niet. Maar als dat niet zo is en ze leeft op bijstandsniveau dan kan ik uit ervaring spreken dat ze
aanspraak kon maken op een bedrag uit een potje van de gemeente. En misschien heeft ze dat ook wel gedaan. Geld ontvangen van meerdere personen, de nota inleveren bij de gemeente en vangen...

"kak madams" zoals topic opener en molletje die staan vaak ver van de wereld van een bijstandsgerechtigde en zijn veel sterker geneigd om trieste verhalen te geloven.
Ze moeten er niet aan denken om niet op vakantie te kunnen, vier hoog achter te wonen in een gribus wijk, geen auto te hebben etc. etc.
Maar ik woon zelf (met heel veel plezier) in zo'n flat, ga nooit op vakantie, heb geen auto, geen huisdier, een 3e hands telefoon etc. etc.
Die snotter verhalen die doen mij totaal niks. Ik weet dat je van een bijstandsuitkering echt kan rond komen en zelfs je kinderen naar een sportclub of schoolreis kan laten gaan. Degenen die dat niet kunnen die besteden hun geld verkeerd of ze weten de regels niet. Als zo'n persoon bij mij aan zou kloppen dan wijs ik ze op hun rechten en potjes bij de gemeente en tast ik niet in mijn eigen buidel.

Niet alleen privé kom ik minder bedeelden tegen, maar ook heel veel op mijn werk. Ook daar moet ik op maat beslissingen nemen. Het kaf van het koren scheiden. En mijn mensenkennis laat mij nooit in de steek.

Mira & Molletje, hierbij mijn nederige excuses dat ik jullie kakmadams heb genoemd en als snobs heb neergezet die niet zonder luxe kunnen. Het is maar een voorbeeld en absoluut niet persoonlijk bedoeld.

Ik heb zelf in de wsnp gezeten, ik ben dus 'zo'n persoon'. Je krijgt standaard een bewindvoerder toegewezen, sowieso om in de gaten te kunnen houden dat je je aan de regels houdt. Dat heeft niet automatisch te maken met dat je je eigen geld niet mag beheren. Wij hebben direct gekozen voor budgetbeheer, uitgevoerd door de gemeentelijke kredietbank. Daar voelden wij ons 'veilig' bij. Je betaalt voor die service, dus nóg minder geld wat overblijft en toch kan ik het iedereen in die situatie aanbevelen.

In het kader van 'mijn mensenkennis laat me nooit in de steek' ben ik wel benieuwd hoe TS en Molletje reageren op jouw inschatting dat ze te ver van mensen in de bijstand afstaan om ze te kunnen doorzien of begrijpen. Iedereen kan een inschattingsfout maken.

Ik moet er ook niet aan denken om vier hoog achter te wonen. Fijn dat jij prettig in zo'n flat woont. Jij werkt kennelijk. Is het dan vrije keus dat je nooit op vakantie gaat, of is je inkomen nog steeds 'bijstandsniveau'? Het maakt nogal verschil of iemand ervoor kiest om niet te gaan, of niet kán gaan. Niet op vakantie kunnen gaan vanwege een te laag inkomen hoort bij 'de armoedegrens'.

Hiermee heb je een punt: "...of ze weten de regels niet. " Ik denk inderdaad dat het bij veel mensen misgaat omdat veel onbekend is en niet iedereen bij de juiste informatie en kennis terechtkomt. Aan wie ligt dat? Is dat de schuld van die mensen? Voor wij in de wsnp terecht kwamen waren we op een gegeven moment ten einde raad en toen zijn wij gewezen op een geldpotje waaruit wij hulp konden aanvragen. Dat bleek van 'de kerk' te zijn. Het was geen gift, maar een lening die weer terugbetaald moest worden, maar wij werden zo wel uit de brand geholpen. Die lening werd omgezet in bijzondere bijstand van de gemeente, nog steeds geen gift, wel terugbetalen. De gemeente-ambtenaar viel bijna van zijn stoel toen bleek dat we dat potje gevonden hadden. Hoe of we dáár achtergekomen waren?? Het leek niet erg de bedoeling.

Ik ben inmiddels wel nieuwsgierig wat voor werk je doet. Dat krijg ik vast niet te horen. Ik hoop alleen dat de harde mij kunnen ze niet bedotten want ik weet precies hoe iedereen is toon die je hier laat horen, milder is in het echte leven.

@ Kaaskopje, # 25

"Hoe zie je het voor je dat rijk teveel taken naar zich toehaalt, waardoor arm arm blijft?".

Ik had geschreven: "[...]dat het weleens zou kunnen, dat die arme arm is, omdat die rijke wat al teveel het laken naar zich toehaalt.".

Maar ik neem aan dat we hetzelfde bedoelen (?).

U maakt wellicht een grapje?

Hoeveel voorbeelden wilt u hebben van "[...]omdat die rijke wat al teveel het laken naar zich toehaalt."?

Ik kan er al meteen enkele tientalen geven vanuit het kleine België/Vlaanderen. Ik wed dat het in NL niet beter is.

@ Kaaskopje, #40

"[...] Het hangt misschien wel van de omstandigheden af of je hulp kunt krijgen. Als je officieel 2000 euro aan inkomen hebt, maar je moet daar 800 euro van inleveren omdat je in de schuldsanering zit, dan is het maar de vraag of je geld uit een potje kunt krijgen. Het inkomen is het uitgangspunt.".

Die laatste zin is inderdaad het kardinale punt.
Hoe hoger het inkomen, hoe groter de mogelijkheden om te besparen op de uitgaven.

Een voorbeeld, dat sommigen hier wellicht zal aanspreken: roken is niet gezond en duur. Vandaar dat onze B ziekteverzekering een rookstopkuur eenmalig goeddeels terugbetaalt. MAAR: het starterspakket medicatie moet de toekomstige ex-roker uit eigen zak betalen: € 50.
€ 50 is misschien niet veel geld, maar voor wie de maand niet doorkomt is het onoverkomelijk.

De lagere inkomens moeten gewoon naar omhoog en er is meer dan genoeg marge om zulks te bewerkstelligen. Dat geldt voor B, maar net zo goed voor NL.

Yvan, stoppen met roken

Dat wordt hier vergoed als je daarnaast via de huisarts nog hulp zoekt bij een coach of praktijkondersteuner.
Ik ben zo zelf met medicatie gestopt vorig jaar voorzomer.

It's politics stupid!

In B moet komend jaar weer € 300 miljoen bespaard worden in de pensioenen. Tegelijkertijd word een € 80 miljoen gereserveerd om de allerhoogste pensioenen/emeritaten (topmagistraten, topambtenaren, parlementsleden) te verhogen.
Pro memorie: de pensioenen in B zijn nu al de laagste van gans de EU. Een fiks deel van de B pensioenen zit onder de armoedegrens.

Gisteren in het nieuws: ondanks de belofte van de huidige (rechtse besparings-)regering om de armoede met de helft te reduceren, zien we hier een stagnatie en volgens sommigen een toename.

Om het tij te keren, heeft de huidige regering tal van maatregelen genomen. De energiefactuur van de gezinnen is op een goed jaar verdubbeld, tal van andere kosten zijn fors gestegen, er is een heksenjacht op zieken en werklozen, om "zuurstof te geven aan de bedrijven", middels kortingen op de loonkost.
De jobtoename is marginaal: de tewerkstellingsprognose bedraagt volgens HR dienstverlener Manpower 1%, een daling vergeleken met vorig kwartaal. De overgrote meerderheid van de werkgevers (+90%) voorziet voor dit jaar geen nieuwe aanwervingen.

Tegelijkertijd spitte onze parlementaire onderzoekscommissie "Panama Papers" boven, dat 853 B bedrijven ruim € 221 miljard ondergebracht hebben in belastingparadijzen. Ze verkeren daar in het aangename gezelschap van een onbekend aantal B, die daar ook een € 70 miljard aanhouden als reserve om de kapotte wasmachine te laten herstellen.

De goede fee uithangen en anderen verwijten dat ze het net zo goed konden gegeven hebben, zal dus niet veel helpen, nietwaar Jo?

"Geven" is allicht wel goed: het is een gebaar van diepmenselijke betrokkenheid en daar kan niemand tegen zijn. Zelfs niet als je bedonderd wordt. Als je je daartegen indekt middels sluitende overeenkomsten, hoe welwillend ook, is dat niet goed genoeg. Je had het ook gewoon kunnen geven... Tja. Ik had het ook gewoon kunnen krijgen, maar dat gebeurt nooit.

@ Yvan

Blijf lekker door hakken over een cynische opmerking waarvan jij de strekking schijnbaar niet hebt begrepen.