U bevindt zich op het algemene (landelijke) CJG-forum.
Regels mbt opbouw vakken vwo
Weet iemand hoe het wettelijk gezien zit met het vervroegd afsluiten van vakken in jaar 3 van het vwo. Mag dit? Als kind nu per direct zou stoppen met alle vakken die niet in haar toekomstige profiel zitten mag dat dan. Ook als daar 1 of 2 onvoldoendes bij zitten? Of is kind verplicht alle vakken met een voldoende gemiddelde af te sluiten?
En wat als een kind een maatwerktraject voor de bovenbouw krijgt en bepaalde vakken versneld doet en sommige juist wat langzamer. Mogen meerdere pta's in 1 jaar plaatsvinden? En mag je andere pta's dan langer spreiden?
Ziek
Ze heeft een vrij hoog ziekteverzuim
Qua punten maakt dat inderdaad vrij weinig uit of ze nou op school is of niet
maar wat vindt ze zelf?
als ze al vaker ziek is, dan is toch regelmatig ziekmelden voor haar een manier om zich erdoor te slepen?
Natuurlijk zou het nog veel fijner zijn als een bron van de stress weggenomen kon worden, maar als het niet de angst is voor blijven zitten zal het wel andere angst zijn. Dus ik zou het eerder in symptoombestrijding zoeken (vaker ziekmelden etc) dan in school-oplossingen.
gr Angela
Lisbeth
Ik kan jullie redenering best goed volgen, lijkt me een belangrijk teken dat school haar niet graag ziet doubleren en haar binnen boord wil houden. En natuurlijk je eigen gevoel als ouders.
Wat ik echter mis in het verhaal dat ik lees is de vraag of ze de voor haar nodige begeleiding heeft.
Ik lees over een hb-coach, maar uit wat ik uit jouw verhaal opmaak (en wat ik weet uit oude draadjes, sorry mag ik niet combineren volgens de regels, maar dat is wel erg lastig) is dat er verder ook wel serieuze problematiek speelde.
Ze heeft toch ADD en had toch ook last van depressieve gevoelens in het verleden? En dan nu al die stress, faalangst en paniekaanvallen.... Die dingen die je nu omschrijft zijn al serieus, de combinatie met wat er al was, maakt het mi nog serieuzer. Heeft ze daarvoor begeleiding van een goede (kinder)psycholoog? Is er een kinder-jeugdpsychiater betrokken?
Ik noem het omdat ik me realiseer dat haar situatie erg complex is en ik uit wat ik lees (maar dat hoeft natuurlijk niet het hele verhaal te zijn) het gevoel heb dat jullie nu vooral kijken naar de hb-problematiek en het doorlopen van school. Maar om dat te laten slagen, kan het mogelijk zijn om nog dieper te kijken.
Iig sterkte met alles!
Groet,
Henrieke
Uitleg
Ik ben voorzichtig want ik wil niet weer als die ouder worden gezien die haar kind perse op het hoogste niveau wil houden.
Kind doet het in feite goed op school, heeft voor het eerst in haar schoolloopbaan een groep vrienden, een leuke klas en sociaal contact. De brugklas ging goed halverwege het tweede jaar begon ze vast te lopen. Ze kreeg het niet voor elkaar overzicht te houden over alle vakken, ze kon niet leren, ze ‘leert’ uren maar kon niks met toetsen, snapt de vraagstelling niet of antwoord anders dan de docent wil. Automatiseren is lastig.
We zijn haar toen stevig gaan begeleiden en toen is ze gewoon overgegaan
Echter de onzekerheid zat er flink in. Ik denk dat de daarnaast ook haar basisschooltijd nog niet helemaal verwerkt had. Afgelopen jaar is ze naar een psychologe geweest maar die wilde haar naar speciaal onderwijs op vmbo niveau verwijzen. Het zou goed zijn als ze niks deed en als ze zag dat ze niet de enige was met problemen. Dar zijn we toen mee gestopt.
In het najaar heeft school aangegeven dat er meer gespecialiseerde hulp moest komen en stelde deze begeleider voor. Daar gaat ze sinds die tijd naar toe. Hij is leraar therapeut begeleider alles in 1 voor haar. Ze vertrouwt hem en ze heeft aardig wat stappen gemaakt. Alleen je kunt niet alles oplossen in een paar maanden. Een paar maanden geleden was de insteek doubleren, focus op herstel en doe het jaar over. Ondertussen zien we dat dit juist de paniek veroorzaakt.
Alles wat ze wil is overgaan, praten over doubleren veroorzaakt meteen paniek. We hebben dus de conclusie moeten trekken dat doubleren niet gaat werken. Op meerdere vlakken niet.
Ze gaat dus niet naar een echte psycholoog maar deze begeleiding is wel veel waardevoller.
Daarbij is ze op eigen iniatief met de ADD medicatie gestopt. Ze had regelmatig last van bijwerkingen, voelde zich er niet prettig bij. En het maakt uiteindelijk niks uit moeten we toegeven. Ze is met of zonder medicatie even chaotisch.
Wat ik graag voor haar zou willen
Is verkorte instructiemomenten. Desnoods 1 op 1. Meer gericht op hoe zij leert.
Minder lesuren. Meer zelfstandig werken. Een jaar planning voor alle vakken met precies wanneer wat gedaan moet zijn. Minder gewone toetsen maar meer presentaties of opdrachten. Iets waarin ze kennis kan laten zien i.p.v. droge kost ophoesten.
Tempo laten bepalen door wat zij kan en niet door het rooster.
Dit is onze droom voor haar maar ik snap ook dat dat de droom van veel ouders is en dat het waarschijnlijk nooit echt zo zal gebeuren
medicatie
het stoppen met medicatie zal een enorme berg energie kosten, want juist de motivatie component, het voor elkaar krijgen wat je in je hoofd hebt wordt sterk beïnvloed daardoor. Dus werken aan 'acceptatie' en een route vinden die wel bij haar past, binnen de wereld, desnoods in een ander tempo, daar zal ze dan tijd in moeten steken. Ik heb zelf een andere fabrikant gezocht van methylfenidaat want ik kreeg een heel raar effect toen ik verplicht een ander merk moest slikken (verzekering). Wel het focus-effect en wel rust in mijn hoofd maar een gevoel alsof het allemaal toch eigenlijk niet zoveel zin had. Heel vervelend. Ik heb echt goed getest en heb toen de 'oude' weer gevraagd en gekregen. Paar maanden later nogmaals geprobeerd en meteen hetzelfde vervelende effect. Welicht dat meer rust in de tent en nog eens wat uitproberen op medicijngebied zou misschien ook een idee zijn. Maar onderschat niet wat het verschil in performance en gevoel is zonder medicatie. Ik weet niet hoe lang ze al medicatie slikte, maar dat kan natuurlijk een fikse aanpassingstijd kosten. En zonder kan prima, zo bedoel ik het niet, maar ze moet zichzelf op een ander manier leren kennen, leren sturen.
gr Angela
Antwoord op jouw vragen
*Weet iemand hoe het wettelijk gezien zit met het vervroegd afsluiten van vakken in jaar 3 van het vwo. Mag dit? Als kind nu per direct zou stoppen met alle vakken die niet in haar toekomstige profiel zitten mag dat dan. Ook als daar 1 of 2 onvoldoendes bij zitten?*
Ik weet uit twee ervaringen uit mijn directe omgeving (beide HAVO 3, twee verschillende schoolgemeenschappen) dat een school die mogelijkheid kan bieden.
In beide gevallen was er sprake van een langdurig medisch probleem en was er een doktersverklaring die lastenverlichting adviseerde. Bij mijn weten is in beide gevallen aan de Inspectie om toestemming gevraagd.
*Of is kind verplicht alle vakken met een voldoende gemiddelde af te sluiten?*
Vakken die niet in het profiel in HAVO4 zouden komen mochten per direct vervallen, ongeacht het cijfer. Er kwamen geen vervangende opdrachten.
Ik snap prima dat mensen het hier niet mee eens kunnen zijn, maar in beide gevallen kan ik toch niet anders zeggen dat er werkelijk 'passend onderwijs' werd geboden. Afstromen had in beide gevallen geen verlichting gebracht, de schoolbelasting was dan gelijk gebleven. Wanneer de mogelijkheid om vakken vervroegd te laten vallen er niet was geweest, waren beide kinderen ongetwijfeld afgebrand geraakt en volledig thuis komen te zitten. Wat mij betreft weegt de kans die zij kregen om aansluiting te houden ruimschoots op tegen het gemis van de vakkennis van de vakken die zij vroegtijdig mochten laten vallen.
*En wat als een kind een maatwerktraject voor de bovenbouw krijgt en bepaalde vakken versneld doet en sommige juist wat langzamer. Mogen meerdere pta's in 1 jaar plaatsvinden? En mag je andere pta's dan langer spreiden?*
Hier heb ik geen ervaring mee.
Sterkte voor jou en je dochter.
Ja Boeket
Dat is echt maatwerk. Voor mijn kind gaf zittenblijven rust (en hij was natuurlijk jonger), voor het kind van lisbeth zou dat juist een ramp zijn. Volgens mij is school hier heel vrij in. Ik kan me best voorstellen dat het kind van lisbeth zoiets heeft van: zo snel mogelijk door die school heen en dan klaar ermee. Mijn kinderen valt het ook zwaar, moet ik zeggen. Die zijn niet hoogbegaafd, maar om verschillende redenen vinden ze school ook naar.
Bij ziekte wel, bij onvoldoendes niet
Boeket, je bent de zoveelste met een dergelijk verhaal. Ik vind het heel fijn dat dit soort aanpassing tegenwoordig kennelijk gewoon is. In de tijd dat mijn kinderen op school zaten kon je nauwelijks op medewerking rekenen.
Maar zoals ook al eerder gezegd heeft je voorbeeld weinig te maken met de wens van lisbeth.
Bij ziekte zijn scholen verplicht een aangepast programma te bieden. Het verkorten of vrijstellen van lesdelen, of het bieden van een vervangende opdracht zijn geëigende middelen.
Dit soort aanpassingen moeten verantwoord worden aan de inspectie. Omdat er een duidelijk verband is tussen achterstanden door ziekteverzuim en het aanpassen van het programma, zal de inspectie de aanpassing goedkeuren. Ja, zo moet het. Fijn dat het zo gebeurt.
Lisbeth wil geen ziekte compenseren, maar onvoldoendes.
Haar dochter krijgt al allerhande begeleiding van de school maar toch haalt dochter nog onvoldoendes.
De vraag is om die vakken dan maar niet mee te laten tellen.
Dat is in principe niet mogelijk. De inspectie zal er niet mee akkoord gaan.
Dat wil overigens niet zeggen dat er geen andere oplossingen zijn.
Nou ja, die zijn ook al gegeven in dit draadje.
Ik ben heel benieuwd wat de school gaat voorstellen.
Coach op school
Hoe de aanpak ook wordt, misschien kan je dochter ook een coach op school krijgen. Dat is (hier althans) iemand die meer tijd voor de leerling heeft dan een mentor. Mijn langdurig zieke dochter maakt samen met haar coach haar eigen rooster en planning. Hij regelt de communicatie met alle docenten over inhaaltoetsen en alternatieve opdrachten. Dat geeft ook rust.
Oké
Je dochter heeft geen goede psycholoog gehad die haar problematiek echt begrijpt. Dat vraagt namelijk wel een echte expertise.
Eerlijk gezegd zou ik, gezien de langdurige en complexe problemen van je dochter, een docent-begeleider zien als erbij en specifiek voor het stuk dat op school speelt. Voor de rest zou ik toch echt op zoek gaan naar een goede psycholoog.
De achtergrond van mijn advies is mijn eigen kind (waar ik al eerder over schreef). Die liep na de Pfeifer weer vast met vergelijkbare problemen als die jij bij je dochter beschrijft. Die had echt specialistische begeleiding nodig om af te komen van haar onzekerheid, faalangst en paniekaanvallen (en depressie). Daar lijkt me een leraar die een goede hb-coach is toch niet de expertise voor te hebben.
Van belang is dan wel dat het niet alleen een goede therapeut is, maar ook dat je dochter er een klik mee heeft.
Groet,
Henrieke
Vergelijken
Ik vergelijk het ook wel eens met een werknemer die overspannen is of een burn out. Daar zeg je toch ook nuet tegen ga jij vanaf nu maar werk drie niveaus onder je eigenlijke niveau doen. Tenminste niet waar ik werk. Die krijgt hulp, begeleiding om zijn eigen werk weer op zijn niveau op te pakken. Waarom schuiven we kinderen dan meteen een niveau lager
Voor mij is dat wat we nu met dochte aan het doen zijn. Begeleiding geven om het werk op haar niveau weer op te pakken.
En er zullen een heleboel mensen zijn die het er niet mee eens zijn, dat weet ik. Maar die zien ook niet hoe het in werkelijkheid gaat, hoe het achter onze voordeur is.
Net zoals ik niet kan zien hoe het bij andere is en dus ook nuet kan oordelen wat voor hun de juiste beslissing is.
Wat ik wel weet is dat we met drie partijen zijn die oprecht het beste voor dochter willen, dus wat er ook straks uitkomt weet ik dat dat met alle beste bedoelingen is en dat niemand de intentie heeft om haar te laten vallen.
M. Lavell
De eerste insteek is niet de vakken te laten vallen om onvoldoendes te vermijden maar om kind rust te geven. Zoals ik ql eerder aangaf denk ik dat dochter het wel zou kunnen redden. Met hulp van ons en school. Alleen vragen wij ons af of dat nu verstandig is. Is het niet beter om nu die vakken te laten vallen zodat ze rust krijgt en haar energie kan steken in andere dingen zoals herstel en mag dat.
Mag dat niet dan moet dochter nog 4 maanden aanpoten. Maar het is niet gezegd dat ze blijft zitten
Ziek versus onvoldoendes wegwerken
ik snap die insteek, maar het is wel kort door de bocht.
De insteek moet toch blijven dat de opzet van onderwijs zijn nut heeft voor de leerlingen, in dit specifieke geval schiet het zijn doel voorbij, vrij mild uitgedrukt.
Deze leerling wordt (mogelijk) ziek van de druk. De druk die vast voor de meeste leerlingen juist in het voordeel werkt.(duwtje in de rug)
Het zou fijn zijn als er met de vakdocenten van de specifieke vakken aparte afspraken gemaakt kunnen worden. Dat ze gewoon mee kan doen of ev aparte opdrachten krijgt maar dat punten geen belemmering meer gaan vormen. Dat de focus komt op inzet ipv resultaat.
De overspannen werknemer
De overspannen werknemer die terugkeert op zijn werkplek krijgt in eerste instantie minder taken en begint
met de minst belastende taken. Je zou dus kunnen stellen dat deze werknemer tijdelijk op een lager niveau functioneert om te herstellen. De eenvoudige taken moeten hem daarbij helpen en daarna kan hij terugkeren op zijn oude niveau (meestal). Ik vind deze vergelijking wel kloppen met alle adviezen die hier gegeven worden.
Arm kind
Het klinkt niet opschepperig, het is ziekelijk.
Je schrijft hier al jaren. Op de basisschool heb je er een of meer versnellingen er doorgedrukt waardoor je dochter flink onder druk kwam te staan om daardoor ontstane achterstanden weg te werken, je bent er zelfs nog een keer voor van school verwisseld. En als ik me niet vergis was dat een achterstandschool waar ze niet echt happy mee was. Daarna viel het schooladvies tegen en moest dochter flink aan de bak om op het gymnasium te komen, en nu zoek je weer een uitweg om aan de illusie van hoogbegaafdheid vast te kunnen houden.
Waarom toch? Houd daar toch eens mee op. Een kind zou aan minder onderdoor gaan. Je dochter is vast een hele leuke, lieve aardige meid, maar niet het genie wat jij er in ziet. Nou en? Houd je daarom minder van haar? Ik neem aan van niet, maar zij mocht het bijna gaan geloven. Laat haar na al die jaren druk bijkomen op de havo - ook nog een hele respectable opleiding - , en dan zie je het wel hoever ze het nog schopt.
ga naar een arts
Liesbeth:"Ik vergelijk het ook wel eens met een werknemer die overspannen is of een burn out. Daar zeg je toch ook nuet tegen ga jij vanaf nu maar werk drie niveaus onder je eigenlijke niveau doen."
dat kan, maar dan moet je wel eerst zorgen dat dochter erkend overspannen is. Dat doe je niet met een hoogbegaafdheidscoach maar met een arts. En bij voorkeur bovendien de jeugdarts. Die zou je een beetje de rol van reïntergratiearts kunnen toebedelen en gelukkig helpt dat vaak.
Maar wat je je wel moet bedenken is dat iemand die overspannen is ook niet alles in hetzelfde tempo of op hetzelfde niveau doet.
Ik krijg het idee dat naar een vooraf ingenomen standpunt aan het breien bent: we willen die vakken overboord, hoe krijgen we dat voor elkaar?
Dat kan onhandigheid zijn. Misschien moet je je toch iets meer laten leiden door die begeleider/coach. Die heeft vast een plan. De school werkt al erg mee dus bereidheid is er ook.
Je moet wel accepteren dat het misschien niet helemaal de uitkomst krijgt die je hoopt. Wat ik en anderen al eerder schreven: vakken afronden op havo niveau met een aparte opdracht en dan door met de profielvakken op vwo niveau, zou een waarschijnlijke uitkomst zijn.
In de tijd van mijn kinderen werden de vakken pas eind 4e klas afgesloten. Er waren ook scholen die pas in de 5e vakken afsloten. Ik weet niet hoe dat op jouw school zit.
Nu ook Miriam
“In de tijd van mijn kinderen werden de vakken pas eind 4e klas afgesloten.”
Op de (verschillende) categorale gymnasia waar mijn kinderen zitten, is dat nog steeds! Op het atheneum van mijn andere kind wordt wel na de derde klas afgesloten en heb je vanaf de 4e klas uitsluitend je profiel vakken. Is dus van de school afhankelijk.
uitzoeken
Ik denk dat je sowieso eerst moet zien te ontdekken waar al die stress vandaan komt. Toch niet van een paar vakken die haar wat minder liggen, dunkt mij. Waarom raakt ze in paniek van het idee van doubleren of afstromen? Dat ze dat liever niet wil, oké, maar paniek? Ik merk dat jijzelf ook enorm stekelig reageert op alle suggesties in die richting.
Ik weet het niet, maar ik zou toch aanraden om daar serieus over na te denken, over waarom je dat zelf nou zo'n probleem vindt en in hoeverre je dochter daar druk door ervaart.
Misschien is het wel een goed idee voor je dochter om voorlopig even helemaal thuis te blijven. Weg van alle stress en druk. Als je overspannen bent, ben je ook vaak een periode helemaal uit de roulatie. En dan na de zomer een verse start opnieuw de 3e. Wellicht kan ze een paar vakken alvast in de 4e volgen (op onze school kan dat, ook voor niet doubleurs dus) en verder heeft ze met de basis van dit jaar een betere start bij de vakken die haar niet liggen. En kan ze hopelijk zonderal die stress en paniek gewoon de rest van haar schoolcarriers doorlopen.
Geen enkele oplossing zal ideaal zijn. Dus kies 'de beste van de rest'.
Maar vooral ook
Inderdaad, geen enkele oplossing zal ideaal zijn.
Maar je moet vooral ook een beetje consistent voor de dag komen. Je kunt niet tussentijds de regels van het spel veranderen als de uitkomst je niet zint.
Je kunt niet onderweg vwo vakken schrappen en toch een vwo diploma willen.
Je kunt niet alles op hoogbegaafdheid gooien en als dat niet werkt ineens over overspannenheid beginnen.
Het is best mogelijk dat je dochter overspannen is. Maar dat is een nieuw probleem. Voordat daarvoor de coaches uit de kast gehaald worden, moeten eerst de gewone dingen in gang gezet worden. Zoals een diagnose. Van een dokter.
Het moet geen gelegenheidsargument zijn.
' Ik vergelijk het ook wel eens met een werknemer die overspannen is of een burn out. Daar zeg je toch ook nuet tegen ga jij vanaf nu maar werk drie niveaus onder je eigenlijke niveau doen. Tenminste niet waar ik werk. Die krijgt hulp, begeleiding om zijn eigen werk weer op zijn niveau op te pakken. Waarom schuiven we kinderen dan meteen een niveau lager'
Ik vond dat ik duidelijk had uitgelegd wat een wayout via havo4 zou zijn. Dat jij dat samenvat als werk onder niveau betekent dat je niet begrepen hebt wat mijn idee was.
Wat ik wel zie is dat je bij elk probleem maar 1 oplossing ziet: zo snel mogelijk meer, hoger, dieper, verder en zo snel mogelijk achterlaten waar kind zat. Dit houdt ze niet haar hele leven vol. Volgend jaar zijn er weer andere problemen, ook met de vakken die haar wel liggen. Ook als ze niet precies het maatwerk krijgt wat je wil. Wat wil je dan: nog sneller, verder, meer vakken laten vallen zolang ze maar een gymnasiumdiploma haalt want dát is haar niveau?
Ik begrijp heus wel dat ze daar hoort maar er wringt iets als ze in paniek raakt van een 4,5 en verder alleen maar voldoendes. Als ze niet nu kan stoppen met de vakken waar ze ver voorloopt.
Waarom lukt aardrijkskunde eigenlijk niet?
"Wat ik wel zie is dat je bij elk probleem maar 1 oplossing ziet: zo snel mogelijk meer, hoger, dieper, verder en zo snel mogelijk achterlaten waar kind zat. Dit houdt ze niet haar hele leven vol. Volgend jaar zijn er weer andere problemen, ook met de vakken die haar wel liggen. Ook als ze niet precies het maatwerk krijgt wat je wil. Wat wil je dan: nog sneller, verder, meer vakken laten vallen zolang ze maar een gymnasiumdiploma haalt want dát is haar niveau?"
Ook op de universiteit, bijvoorbeeld, zijn het heel gewone mensen die de tentamens maken. De vraagstelling en de toetsen in het eerste jaar verschillen niet ineens extreem van het VWO. Ik zou toch nú iets doen aan het snappen van toetsen en vragen, in plaats van alles dat niet lekker loopt te laten vallen.
Ik zie ook weinig overeenkomsten tussen de vakken die niet goed gaan. Dat klinkt meer als over de hele breedte zwak. Dan kan het inderdaad volgend jaar weer een ander vak betreffen.
Stibco
Al eens van Stibco gehoord?
Het bijzondere vind ik dat zij echt focussen op het proces van het leren en wat daarbij mis kan gaan, iets wat een psycholoog niet doet. Sommige begeleiders hebben veel ervaring met hoogbegaafdheid + leerproblemen, maar je kan je ook als ouder laten scholen tot begeleider. Dat vind ik zo uniek: het is niet "ik ben de professional, dus ik zal het het je wel even vertellen". Het gaat om de band tussen begeleider en kind.Die zorgt dat er inzicht komt in de cognitieve processen en dat die verbeterd worden.
Het geeft geen oplossing voor het probleem dat je hier aankaart, maar omdat ze toch al niet fulltime naar school gaat, zou je (of jullie) misschien eens zo'n traject kunnen proberen. Bevlogen mensen, vind ik.
Net alles gelezen
maar wil niet teruglezen.
Ik denk dat het prima mogelijk is om op dit moment de vier vakken die stress opleveren, te laten vallen. Je kunt met school en dochter overleggen wat de mogelijkheden zijn. Misschien krijgt ze dit schooljaar alternatieve opdrachten, misschien niet, misschien pas in het volgende of daaropvolgende jaar. Dat haalt nu de druk eraf zodat ze beter kan functioneren.
Je dochter kan prima door naar de vierde klas, ook als ze formeel niet overgegaan is. Qua vakken en stof kan ze dan door naar de vierde klas en iedereen zal haar ook zo zien, inclusief zijzelf. Alleen moet ze misschien wat extra's doen voor de vier vakken die ze heeft laten vallen, om ook op papier ook de derde klas te halen.
Stel ze doet vervangende opdrachten in dit schooljaar voor twee van die vakken, dan kan ze aan het eind van het jaar voldoende staan. Dat scheelt weer in de komende jaren. Dan hoeft ze nog maar voor twee vakken aanvullende opdrachten te doen.
Als je dochter psychische klachten heeft, geldt dat ook als ziek. En kun je volgens mij van dezelfde creatieve ideeën gebruik maken als de fysiek zieke leerlingen.
Toen ik lang geleden een burn-out had, kreeg ik op mijn werk juist alleen een uitdagende opdracht in een beperkt aantal uren en absoluut geen routinewerk. Zodat ik energie zou krijgen van mijn werk. Een lager niveau werk zou mijn burn-out alleen maar verergerd hebben. Ik had een wijze arbo-arts!
Welke autoriteit?
Wat fijn Lente, dat jij dat allemaal prima vindt Maar wat is, behalve je zonnig gekozen nick, je autoriteit om aan lisbeth en haar dochter te beloven dat dat allemaal wel mag en kan?
Als er in deze situatie iets niet bruikbaar is dan zijn dat wel valse verwachtingen volgens mij.
"Ik had een wijze arbo-arts!"
Dat is ook heel fijn.
Lisbeth moet de eerste arts nog vinden die inderdaad een burn out of overspannenheid vaststelt bij dochter.
Er is vermoedelijk toch ook nog een ander verschil: die dochter van lisbeth is 13. Of misschien 14.
Ze kan ook even helemaal niks met school doen en buiten school heel uitdagende dingen doen.
Het probleem is niet dat er geen oplossingen zouden kunnen zijn, maar dat lisbeth inzet op maar één oplossing. En tja, daar heeft ze het niet voor het zeggen. Ze moet toch een beetje afwachten wet de school wil.