Nu op Npo3: Overgewicht en 30 jaar voedingsindustrie

Bieb

Oh ja, dat bepaalt inderdaad ook het aanbod

Half a Twin

Ons gezin is typisch een voorbeeld van veroorzakers van minder vet aan vlees. Man houdt ervan, maar dochter gruwt ervan. Net als mijn zus vroeger en nog steeds. Ik zit ertussenin, niet teveel vet. Dan is minder vet voor mij toch leidend bij de aankoop. Spek moet goed uitgebakken zijn, zodat het wit ook knapperig is. Zo gebakken houden dochter en ik wel van speklap met een dikke witte vetrand.

Ik zit me al twee dagen af te vragen of ik ooit van procureur heb gehoord 😃. Wel van commissiekaas. Dat kocht ik vroeger.

Half A Twin, en anderen

Ja, maar dat is nou precies wat ik bedoel. We kunnen natuurlijk wel de fabrikanten de schuld van van alles geven (teveel gemaksvoedsel en/of dingen die niet of nauwelijks meer te koop zijn), maar als de vraag (en dus verkoop) van bepaalde producten veel minder is (bijv. vet vlees), dan zal dat logischerwijs ook veel minder te koop zijn. Het zijn, in geval van bijv. vet vlees, natuurlijk niet de fabrikanten (of in dit geval de vleesverwerkingsbedrijven/vleesboeren/slagers) die dat vette vlees in de ban hebben gedaan, maar dat komt door adviezen van gezondheidsdeskundigen en evt. gezondheidsgoeroes dat veel mensen dat niet meer willen en mijden. En van lieverlee zal de nieuwe generatie dat ook niet meer zo kennen en er van gruwen. Zo gaat dat.
En uiteindelijk is dat precies het zelfde met allerlei gemaksvoer. Door de veranderende maatschappij (tweeverdieners) is er minder tijd voor boodschappen en het bereiden van eten, dus vraag naar makkelijk. Dus de vraag komt toch vooral vanaf de consument.

Verder, als reactie in z'n algemeenheid, is het ook niet raar dat er in pakjes en zakjes ingrediënten/stoffen zitten die wij er zelf niet in zouden doen als we het zelf zouden klaar maken. Die stoffen zitten er in omdat het product wel verkoopbaar moet zijn. In allereerste instantie moet de smaak de consument aanspreken, en dan zal uitgegaan worden van de 'gemiddelde' consument en de 'gemiddelde' smaak. Vindt men het niet lekker, dan wordt het ook niet verkocht. Maar los daarvan worden er nog veel meer eisen aan dergelijke producten gesteld. Producten moeten niet gaan klonteren, er moet geen scheiding gaan plaatsvinden van vaste stof en vloeistof, het moet niet gaan oxideren, het moet niet gaan verkleuren, het moet niet uitdrogen, het moet houdbaar zijn. het moet vervoerbaar zijn enz enz enz. Allemaal zaken waar je als je het thuis zelf maakt (bijv. een saus of kruidenmix, soep, enz enz) geen last van hebt en geen rekening mee hoeft te houden.

je bent heel lief voor de industrie

Bieb - en dat na het zien van die documentaire. Ben je net zo vriendelijk voor sigarettenfabrikanten?

Je maag (!) draait om als je in die documentaire (en niet alleen daar) kinderen met enorm overgewicht ziet. Hoe moet dat nu verder?
Als de volksgezondheid gevaar loopt, moet er toch ingegrepen worden?

Geen gezond eten meer kunnen klaarmaken omdat het leven te druk is, kom nou - we hebben nog evenveel uren in een etmaal als alle eeuwen hiervoor. We (generaliserend, dat weet ik) maken niet de juiste keuzes meer. We laten ons als consumenten van alles opdringen en aanpraten wat niet wijs en gezond is. We zijn ongeduldig geworden, vrees ik. Het moet snel, voordelig, makkelijk - en het moet lekker zijn Over smaak valt niet te twisten, maar als zoetigheid in alles wordt verwerkt, wordt het smaakgevoel sterk gekleurd. Als zoetigheid dan ook nog verslavend werkt, is het hek van de dam.

en als je nog wel de tijd wil nemen.......

Dan kan dat niet meer, omdat je geen goed vette procureur meer kan kopen.

Wilgenkatje

Ten eerste probeer ik objectief te blijven en vooral de dingen zo realistisch mogelijk e benaderen en niet in sentimenten te vervallen.

Natuulijk zijn te dikke kinderen heel erg. Maar dat staat voor mij niet gelijk aan het feit dat er tegenwoordig 15 soorten chips zijn tov van de 3 soorten die er 40 jaar geledem waren.

Verder zeg ik niet dat men geen tijd zou KUNNEN vrijmaken voor gezond koken en met zorg boodschsppen doen. Maar wel dat huishoudens er tegenwoordig anders uitzien, dan toen vrouwen nog niet massaal werkten. Dat is een feit en het is ook een feit dat veel hujshoudens VINDEN dat het daarom makkelijker moet. Heel onbegrijpelijk is dat niet.
En verder is dat ook een keuze. Mijn keuze, maar dat is persoonlijk, om niet in gemaksvoer te vervallen op de dagen dat we allebei werken. Omdat IK, en dat is dus persoknlijk en een eigen keus, het belangrijk vind om goed te eten. Ik moet wel concessies doen op die dagen, dat is een simpel feit, maar ik heb wel voldoende eenvoudige recepten die binnen korte tijd klaar zijn, waar ik geen pakjes bij nodig heb en volwaardig zijn. Dat is mijn keuze, maar OOK de moeite die ik er voor gedaan heb om voor die dagen maaltijden te bedenken. Heel simpele, die iedereen kan en die smakelijk zijn, maar je moet het wel willen..... en belangrijk genoeg vinden.

En 40 jaar geleden moest ik net zo hard mn best doen om me niet vol te proppen met ongezond lekkers als nu. Herl serieus: ik zie wekelijk het verschil niet. Hooguit in positieve zin, dat ik nu meer weet over verborgen, bijv. suikers, dan toen. Dusik vind dat ik geen enkele reden heb om me te verschuilen en net te doen alsof ik het niet weet en geen keuze heb.
Een kipfiletje bakken, diepvrieserwtjes en een aardappeltje koken is net zo snel klaar als een Knorr Wereldgerecht klaarmaken.....Chili von carne maken met een beetje chilipoeder en paprikapoeder is net zo veel of zo weinig werk als chili con carne met een zakje chili con carne kruiden uit een zakje (waar weet ik wat in zit) toevoegen. Of nietsoms?

verleidingen

Jij als volwassen mens kan dat misschien goed, verleidingen weerstaan, maar als een puber wat te eten wil halen dan kan het zo zijn dat dat voor hem lastiger is als er 20 soorten chips zijn ipv 3.

Ik ben het wel met je eens dat het uiteindelijk nog steeds niet de SCHULD is van de voedingsindustrie, maar dat veel mensen er door raken beinvloed is een feit. Misschien jij niet (hoera voor jou ) maar veel mensen wel.

vorig bericht

was bedoeld voor bieb63

europa vs us

Er is nog een belangrijk verschil tussen Europa en de US waardoor je de beelden uit de documentaire niet 1 op 1 kunt overnemen. De scheiding tussen arm en rijk is hier veel kleiner, ons sociale vangnet veel groter. Daar zijn genoeg mensen die echt 3 baantjes op onmogelijke tijden moeten hebben om een bestaansminimum bij elkaar te sprokkelen.

Hier, zeker in west Europa is dat niet nodig. Het is geen vetpot, dat zeker niet maar je kunt er redelijk van leven. Dat geeft je tijd om die boodschappen te doen en om het eten te maken.

De meeste kinderen nemen hun lunch mee van thuis, ja er wordt een deel weggegooid, maar de meeste scholen hebben geen uitgebreid warme lunch buffet met pizza en friet. Wat ik zie op middelbare scholen zijn het de wat luxere broodjes ook niet op en top gezond maar de meeste scholieren hebben niet het zakgeld om dat elke dag te doen.
Er zijn er een aantal die 's morgens al bij de supermarkt de energy drinks en chips halen maar lang niet allemaal.

Aan de ene kant willen wij zelf kunnen bepalen wat we eten en moet de overheid zich er niet mee bemoeien maar aan de andere kant vinden we wel dat diezelfde overheid zich wel met de bedrijven moet bemoeien. De overheid is ook de school, die mag niet over de inhoud van het trommeltje gaan maar moet wel voorlichting geven. Het is wel heel erg dubbel wat we van iedereen vragen. Want eten mag ook nog eens nauwelijks iets kosten, ook degenen die wat meer te besteden hebben geven het liever uit aan dat luxe kaasje dan aan het gezondere voedsel want dat is zo duur. Een stapje terug doen willen we eigenlijk ook niet.

Jackie en Kaori

Jackie: Natuurlijk zijn verleidingen in principe moeilijker te weerstaan voor pubers dan voor volwassenen. Dat is altijd zo geweest.
En natuurlijk zijn er veel verleidingen. Maar ik geloof echt niet dat het ook maar iets uitmaakt of je keuze hebt uit 3 of 15 soorten chips. Puber heeft trek in iets lekkers: chips of snoep of koek of van de frituur. Dat kun je nu overal kopen, dan kon je 30, 40 jaar geleden overal kopen. En sowieso gaat het m.b.t. pubers alleen over dat soort zaken. Koken met pakjes, zakjes, kant en klaar enz. zijn dingen waar volwassenen keuzes in maken.
Dat ook volwassenen worden beïnvloed, uiteraard. Het zijn net mensen..... dus dat zal altijd zo zijn. Neemt niet weg dat in de tegenwoordige maatschappij waarbij ook de vrouwen werken, er ook daadwerkelijk meer reden is om i.i.g. te dénken dat je geen tijd hebt om een maaltijd te maken zonder pakjes of zakjes. Denken dat je minder tijd hebt, dat klopt, denken dat het met pakjes/zakjes moet kopt niet. Zoals in de 'currydocumentaire' woensdag op npo3 te zien was, waren het de Engelse huisvrouwen die eind jaren 70 zelf vroegen om kant en klare curry's. U vraagt, wij draaien...

En Kaori: ja eens, je kunt het leven in de VS niet vergelijken met hier.

Maar als er elke week een nieuwe chipssoort bij komt, en je loopt er langs en je hebt trek, dan denk je toch wel eens hee dit smaakje ken ik niet, nou hup in het mandje. Dat jij nou nóóit afwijkt van je oorspronkelijke plan wannneer je de supermarkt inloopt en dat nieuwe lekkere hapjes en snacks je NIETS doen onderweg naar het gezonde wat je hebt besloten te kopen maakt jou, vind ik hoor, echt wel een uitzondering.
Nogmaals ik ben niet van het 'het is de schuld van' maar dat er meer keus is maakt volgens mij echt wel wat uit. Meer keus, meer verleiding.

Jackie

Even voor de duidelijkheid: Ik heb nergens gezegd dat ik nooit lekkers koop, ofwel gepland ofwel ongepland. Natuurlijk!! Maar als ik trek heb, en me niet kan beheersen of spontaan besluit iets lekkers te kopen speelt de keuze uit 3 of 15 soorten chips of 5 of 20 soorten chocola echt geen enkele rol. Ook vroeger hoefde ik daar niet ingewikkeld over te doen of op zoektocht, want elke super, elke kruidenier, elke bakker, elke snackbar enz. voldeed volledig aan de behoefte aan iets lekkers.
Dat wat betreft lekkers.

W.b.t pakjes/zakjes/kant en klaar. Dat heeft niets met verleiding in 'lekkers' te maken.

Kaori

Wat je in je laatste alinea zegt, is helemaal waar. Dat is ook een element wat ik hier op OO tegenkom. Het moet allemaal veel gezonder, maar we bepalen zelf wel wat gezonder ís, niet de overheid, maar die overheid blijft ernstig in gebreke als het bedrijven niet op de vingers tikt, die bedrijven mogen het dus niet zelf weten, want niet elke consument is zo snugger om door te hebben wat gezond of ongezond is. Ja, hier op OO weten we dat allemaal wel, maar daarbuiten... het kan zomaar tegenvallen ).

spontaan

Nee als je al hebt besloten iets lekkers te kopen, maakt het assortiment misschien minder uit (bij mij overigens wel hoor, het kan dan zomaar gebeuren dat ik dan twee soorten koop omdat ik niet kan kiezen) maar vaak koop je zoiets ook spontaan bij het voorbijlopen, ik in ieder geval wel, en een schap met 20 soorten valt eerder op dan een klein hoekje met 3 soorten dus dan ZIE je het sneller toch?

Natuurlijk is er heel veel meer

En ik gaf al aan dat we dus ook vaker nee moeten zeggen. (en dat dus niet doen)
Mijn puber dochter moet niet alleen nee zeggen tegen dat frietje dat mij vroeger verleidde maar ook tegen de heerlijke koffie die hip geserveerd worden (en ook daar eindeloos keuzes) in de hippe bars (en misschien kan mijn dochter die verleiding weerstaan maar een van haar vriendinnen niet en neemt haar mee) de 'gezonde' smoothies in supermarkten, de eindeloze broodjes variaties en vandaag ligt er weer een nieuw gevuld croissantje bij.
Vroeger was de scheidslijn tussen gewoon eten en snoepen veel duidelijker.
En alles wat ze niet koopt ziet ze bij leeftijdsgenoten dan weer waardoor het toch in haar systeem komt al eet ze het zelf niet.
En natuurlijk heeft ook zij met keuzes mbt koken (zakjes en pakjes) te maken, waarom niet?
Gisteren vroeg ze me bijv om 'een pakje noodles' mee te nemen, waar je dan alleen maar water op hoeft te gooien mam, dat wilde ze als tussendoortje maken.
Ik kook veel vers maar eenmaal een keer een makkelijkere versie gebruikt moet ik lang opboksen tegen de wens van de kinderen want die vonden die zoute en zoete smaak lekker.

En zelf heb ik geen idee meer wat gezond is en wat niet. Ik probeer dat dan ook maar los te laten maar dat lukt niet altijd. Want; hoeveel metalen zitten er is de vis die ik eet, hoeveel gif wordt er op de aardbeien gespoten, zitten er überhaupt nog wel voedingsstoffen in mijn aardbeien, welke producten worden nu als gezobd bestempeld maar blijken dat morgen niet te zijn enz.

Verleidingen puber vs volwassen

Dat pubers neigen tot meer risico nemen, dus roekeloos gedrag, is inmiddels bekend, maar dat verleidingen voor pubers per se groter zijn dan voor volwassenen, trek ik toch een beetje in twijfel. De voedselindustrie drijft niet op die pubers, maar op hun ouders en andere volwassenen. De ouders kopen in hoofdzaak wat er op tafel komt. En natuurlijk weet de 'industrie' die pubers te vinden, maar dat is slechts een deel van het complete aanbod van wat er uiteindelijk aangekocht wordt binnen een gezin.

Het gezin wat ik al eerder als voorbeeld heb genoemd, is zo'n gezin, wat verleidingen van ongezond voedsel meer niet dan wel kan weerstaan. Gezond wordt geprobeerd, weggegooid met 'lusten we niet" en dan wordt dat vervangen door iets wat ze wel kennen en meestal ongezonder is. Zo zijn er meer gezinnen, of volwassenen zonder gezin. Dat vond ik ook zo schokkend van de programma's van Jamie Oliver toen hij zich met de schoolkantine ging bemoeien. Kinderen die amper geleerd was om groente te eten, veel gefrituurd eten kreeg e.d.. En als de schoolkantine dan ook nog niet veel beters aanbiedt, dan wordt het beeld wel erg treurig.

Jackie

Nou, ik zie dat toch niet zo. Vroeger was een schap met koek ook een heel schap vol. Misschien minder soorten, maar ook soorten die je nu niet meer ziet, en gewoon een groot schap. Dat was toen ook echt niet (net zoals chips) in een hoekje waar je het nauwelijks zag. Toen ook prominent aanwezig.

Kaaskopje

Die serie met die schoolkantines van Jamie Oliver heb ik ook gezien. Inderdaad echt schokkend. Dat soort praktijken zul je in Nederland toch niet tegenkomen. Dat weet ik zeker. Maar ik begrijp ook niet hoe het kan dat Engelsen dat gewoon accepteerden: verplicht op school eten, maar dan wel elke dag patat en nuggets. Het enige wat ik me kan bedenken dat vanuit de Engelse overheid nul, nul info is (of was) over voeding.

Helga

"Vroeger was de scheidslijn tussen gewoon eten en snoepen veel duidelijker."

Je slaat de spijker op zijn kop denk ik.

Daar heeft Helga wel een punt

Kant en klare pannenkoeken als lunch of pizza als avondeten gebeurt inderdaad vaker dan vroeger, dus voor de kinderen normaler dar dergelijk eten 'gewoon' is ipv af en toe of in het weekend. Maar daar zie ik toch de gemakszucht van ouders ( en minder tijd door het werken van beide ouders). Ondanks dat ik dat in de regel niet doe en deed, dus ook geen gewoonte geworden, begrijp ik wel dat je makkelijk kunt vervallen in een 'pfffffff' na een dag werken: fffff makkelijk. En daar ligt nasr mijn idee echt de grootste oorzaak: Een huishouden heeft tegenwoordig veel minder tijd voor de dagelijkse dingen en de industrie speelt daar op in, zoals op alle veranderingen en daardoor veranderende vraag. Net zoals de hype dat haver zo gezond is en tarwe niet, ligt er ineens haverbrood in de schappen. Zo werkt dat.

Tijdgebrek

Ik snap het argument van het tijdgebrek niet zo. Je bent zelf baas over je tijd. We besteden minder tijd aan de was, aan de afwas, aan de vloer schrobben. Volgens mij zou iedereen genoeg tijd hebben om verstandig te koken, maar vinden mensen andere dingen belangrijker. Twee uur televisie kijken bijvoorbeeld.
Maar je kunt ook ‘s avonds het eten voorbereiden voor de volgende dag. Alles klaar zetten, zodat je na thuiskomst uit je werk alleen nog alles hoeft af te maken en niet op zoek hoeft naar alle ingrediënten en pannen. Je kunt de tafel al gedeeltelijk dekken en dan heb je dat in twee minuten afgemaakt. En je kunt eraan wennen een half uur later te eten, dat hoeft niet per se om zes uur. Zeker niet als je om half zes thuiskomt.

Tijdgebrek

Vind ik ook een raar argument.

Want 1 generatie verder dan jullie ouders, werkten moeders r ook gewoon 12 uur per dag in de fabriek of op het land EN was er geen gemaksvoer. Terwijl die vraag er vast wel was, maar de mogelijkheid was er niet. Want het kon toen niet bewaard worden in de koelkast bijvoorbeeld. Of fabrieken konden dat toen nog niet maken en er was geen geld om het te kopen.

Nu is de mogelijkheid er wel, het kan gemaakt worden en door de juiste marketing hebben "wij drukke werkende moeders" ineens dit wel nodig. Marketing kan producten die we niet nodig hebben en ongezond zijn in de markt zetten als het tegenovergestelde. "geen toegevoegde suiker" "0% vet"

Dus ja, de voedselindustrie heeft hier een hele grote rol in. Denk maar aan alle niet nodige zogenaamd gezonde producten die in de markt gezet zijn en mislukt. Maar ook gemaksvoer, ik denk aan pinda choco, in de markt gezet, te weinig verkoop dus uit de schappen.

Het gaat alleen maar over geld!

Pffffff

We hebben het over 40 jaar gelden versus nu..... Niet over de jagers en verzamelaars.