U bevindt zich op het algemene (landelijke) CJG-forum.
Zoveel verdriet .... Mis mijn vrouw ....
Hallo allemaal,
Ik ben vader van 3 prachtige dochters in de leeftijd van 6,8 en 10 jaar oud.
Tot mijn vreselijke verdriet heeft mijn vrouw me 6 weken geleden verteld dat ze ongelukkig is geworden in ons huwelijk ( we zijn nu 13,5 jaar samen waarvan 12 jaar getrouwd ) en dat ze wil scheiden van mij. Ze heeft verder aangegeven geen energie meer te zien in een relatie therapie of time out, haar gevoel zegt haar ze persee wil scheiden, en wel zo snel mogelijk om een start met haar nieuwe leven te maken.
Er waren de laatste maanden wel spanningen tussen ons , en volgens mijn vrouw was ze zelfs al 2 jaar en langer ongelukkig, maar probeerde ze keer op keer voor de kinderen en voor ons huwelijk om het vol te houden...
Ze heeft zelfs een jaar geleden gevraagd of ik toen open stond voor relatie therapie, en helaas heb ik daar toen op een botte manier op gereageerd door te zeggen dat ik mijzelf wel zou kunnen veranderen waardoor wij het weer goede zouden kunnen krijgen qua relatie... Dat was natuurlijk een deur dichtdoen voor mijn vrouw , waar ik nu heel veel spijt van heb.
Er is heel veel gebeurd in ons huwelijk.
Ons eerste kindje is op 23 december 2012 veels te vroeg geboren ( na 20 weken zwangerschap ) en tijdens de bevalling overleden.
Mijn jongste zus en de oudste zus van mijn vrouw werden in dezelfde periode ook zwanger en bij hen ging de zwangerschap WEL goed, dat was vooral voor mijn vrouw heel confronterend, en door een woordenwisseling tussen mijn vrouw en mijn zus is er een enorme kilte en afstand ontstaan tussen hen beiden, wat resulteerde in een periode van 6 jaar dat mijn vrouw geen contact meer wilde met mijn jongste zus, en ik overal tussenin stond.... Zeer pijnlijk.... Ik wilde en kon voor niemand partij trekken...
In 2005 werd onze 2e dochter geboren , alles ging godzijdank goed ( mijn vrouw heeft wel operaties tussendoor gehad om weer zwanger te kunnen worden trouwens ) , in 2007 werd onze 3e dochter geboren en in de zomer van 2008 werd onze laatste dochter gezond geboren.
Vanaf 2010/2011 begon ik de thuis situatie heel druk te vinden met 3 zeer drukke meisjes , waarvan de oudste een diagnose MCDD kreeg op jonge leeftijd ( borderline voor kinderen ) en de jongste een diagnose ADHD kreeg.
Ikzelf vond het in erg moeilijk om met alle drukke meisjes goed op te voeden ... Mijn vrouw had het ook zwaar maar kon er beter mee omgaan.
Tevens werd mijn moeder steeds zieker en zieker, ze had de ziekte PARKINSONS, ging steeds meer achteruit, kreeg 2 keer een TIA , heeft 3 keer een DELIER in het zieke huis gehad en pacemaker operatie ..... Ging steeds slechter en ik trok me dat vreselijk aan, heb daar heel veel verdriet van gehad , en uiteindelijk is mijn moeder toch plotseling overleden op 7 augustus 2014 , de verjaardagen onze jongste dochter ! Wij waren op vakantie in Frankrijk dus zijn we halsoverkop naar huis gekomen om mijn moeder te begraven....
Ik mis mijn moeder nog steeds heel erg, ze was 84 jaar oud...
Tevens had ik sinds 2012 problemen op mijn werk, aantal aanvaringen met management gehad en best veel stress ...
Al deze zaken bij elkaar leidde ertoe dat ik grendel lieve papa en echtgenoot meer was, ik had erg veel last van emotionele opvliegers, zat niet lekker in mijn vel en deed te boos tegen mijn lieve vrouw en dochters...
Uiteindelijk is dat teveel voor mijn vrouw geworden en daardoor heeft ze het besluit moeten nemen om weg te gaan uit ons huwelijk.
Sindsdien slaap ik verschrikkelijk slecht, eet heel weinig, heb enorme dips qua emoties en moet vrijwel elke dag veel huilen. Ik heb alles geprobeerd om mijn vrouw op andere gedachten te brengen , heb aangedrongen op ECHTE RELATIE THERAPIE of een TIME OUT van 2 maanden, maar mijn vrouw is onvermurwbaar , ze wil persee scheiden .
Gelukkig hebben we nog wel goed kunnen praten over een ouderschapsplan en echtscheidngs convenant..... We willen sowieso co ouderschap en hebben op papier al veel zaken opgeschreven wat we wel en niet willen...
MAAR , we leven niet meer in 1 huis, we hebben afgesproken dat degene die voor de meisjes zorgt thuis woont , en dat de ander bij familie of vrienden gaat logeren....
Ik reis nu vaak heen en weer tussen ons dorp in Brabant en Amsterdam ( waar mijn 2 zussen wonen en waar ik bij 1 logeer tijdens hun vakantie )
Ik mis onze meisjes VERSCHRIKKELIJK VEEL , maar ook mijn vrouw mis ik enorm !
Op een of andere manier is mijn vrouw enorm afstandelijk geworden, ik ken haar eigenlijk helemaal niet meer terug, ze is veranderd van een liefdevolle zorgzame vrouw/ partner in een afstandelijke en soms kille vrouw. Ik ken haar echt totaal niet meer terug. Ook mijn eigen familie en gemeenschappelijke vrienden in ons dorp zeggen dat ze mijn vrouw niet meer terugkennen en dat ze een norse , boze blik in haar ogen heeft.
Onze oudste dochter vertelde me zelfs dat MAMA ANDERS IS geworden maar ze kon niet uitleggen wat er dan anders aan haar was. Mijn vrouw communiceert vrijwel alleen nog maar over praktische zaken , maar wil absoluut niet meer over haar eigen emoties praten, ze heeft nog maar 1 doel en dat is zo snel mogelijk scheiden.
Ze geeft gezegd dat er GEEN ANDER in het spel is en dat ze echt als een soort elastiek geknapt is en daardoor uit ons huwelijk wil.
Ze heeft wel sinds 3 maanden een nieuwe vriendin, een gescheiden vrouw met 2 zoontjes van 3 en 4 jaar oud ) en mijn vrouw heeft al sinds 3 maanden intensieve FAMILIE therapie, met haar ouders en zussen ( problemen tussen mijn vrouw en haar oudste zus die al heel lang spelen )
Het LIJKT erop alsof mijn vrouw sterk beïnvloed is door OF de therapeut OF haar ouders OF haar gescheiden vriendin.
Maar wat de oorzaak ook is, ik ben mijn vrouw voorgoed kwijt, en ze doet echt vreselijk afstandelijk, alsof onze 13,5 jaar nooit bestaan hebben, zo confronterend.....
Dinsdag hebben we een gesprek met de scheidingsplanner, dan zie ik haar voor het eerst sinds 10 dagen weer en zie daar erg tegenop.
Ik zal op mijn 51e een nieuw leven moeten beginnen, onze 3 dochters om de week moeten missen en om de week alles alleen voor ze doen, okk nog blijven werken natuurlijk, in mijn eentje hypotheek lasten dragen...... En ik had oud willen worden met mijn vrouw...
IK MIS HAAR VRESELIJK en heb soms wanhopige buien dat ik het allemaal niet meer zie zitten qua toekomst..... Maar gelukkig heb ik superlieve dochtertjes die met beide benen op de grond houden...
Ik leef in een nachtmerrie waaruit ik niet meer wakker word .....
Sinterklaas ????
Angel , ik betaal op dit moment de HYPOTHEEK , de KINDEROPVANGKOSTEN , de ADVOCAAT , de taxateur , en alle andere scheidings gerelateerde kosten .
En dat alles van de erfenis van mijn moeder die steeds kleiner en kleiner wordt .
En ja , mijn VROUW wil scheiden en heeft een vaste baan van 32 uur per week en verdient bijna evenveel als ik !
Dan is ze nog zo afstandelijk als ze maar kan zijn en ik moet tegen onze dochters positief blijven over haar !!!
Weet je hoe zwaar me dat valt ???
neutraal
Je hoeft niet per se positief te blijven, daar ben je nu (nog) niet toe in staat en hoef je niet van jezelf te verwachten. Een neutrale houding, hoeveel moeite je dat kost, is goed genoeg.
En verdriet mag je laten zien, je moet ze alleen niet met volwassen problemen opzadelen.
Mijn kinderen zijn inmiddels volwassen en in staat de scheiding los te zien van de liefde voor hun vader. Zijn "zijn" in het huwelijk keuren ze ernstig af, maar dat zien ze los van het feit dat ze als vader en dochters erg van elkaar houden.
Het kost mij ook wel eens moeite mijn snavel dicht te houden en soms moet ik echt op mijn tong bijten om niet iets te zeggen, maar het blijft hun vader.
Focus je op je meisjes en op je eigen gezondheid en herstel in verdriet. Je gaat een malle molen in, maar die rit komt ook ten einde.
Het is moeilijk er altijd voor jezelf te zijn, om sterk genoeg te blijven om jezelf te blijven troosten en oppeppen.
Gun jezelf je verdriet, maar verzuip niet in je tranen.
Nog een poging
Ik heb nog even nagedacht, want morgen heb je het gesprek bij de echtscheidingsmediator. Als je daar boos of verdrietig alleen maar gat zitten jammeren dat ze zo kil en afstandelijk is, dan kom je niet ver. Als ze afstandelijk is kun je gelukkig snel overgaan tot het maken van zakelijke afspraken.
Ik zou vooraf even vragen of er een verslag wordt gemaakt, niet letterlijk, maar wel een verslag van alle afspraken.
Het kan zijn dat de eerste vraag van de mediator is: wie heeft de scheidingsmelding gedaan; oftewel: wie heeft het eerste aangegeven dat hij/zij wil scheiden. Dan zal de mediator ook kijken of die melding overgekomen is, of het begrepen is. Op dat moment heb je tijd om al je vragen en je verdriet te uiten. Als het een goede mediator is, dan zal daar tijd voor worden genomen, want het is belangrijk dat beide partijen snappen dat er een scheiding aankomt. Je kunt pas samen iets gaan oplossen als ieder het besef heeft dat het opgelost moet worden.
Dan is de vraag: wat moet er worden geregeld. Waarschijnlijk zijn dat twee grote kwesties: de kinderen en de financiële afwikkeling. Bespreek even waar je het eerste mee begint.
Vermoedelijk is het het beste om met de kinderen te beginnen, omdat jullie daar al grote overeenstemming over hebben. In gedachte kun je alvast voor jou de meest ideale vorm van co-ouderschap vorm geven. Bijvoorbeeld: jij bent één werkdag thuis (vrij) en één werkdag werk je thuis. Dan ga je drie dagen naar Amsterdam. Zij kan drie dagen werken. Op woensdag moet er dan naschoolse opvang zijn. die komt voor jouw rekening, omdat jij de meeste dagen werkt. De weekenden om en om. Vakanties half om half, eerste helft jij, tweede helft zij. Feestdagen afwisselen (het ene jaar kerst met jou, het andere met haar). Kinderen blijven in de huidige woning, ouders wisselen (birdnesting). De ksoten voor het alledaagse onderhoud zijn voor jouw rekening. Wellicht kan zij dan de bijzondere kosten voor haar rekening nemen, zoals kleding, schoenen etc. Kinderbijslag is voor jou.
Dan de financiën. Bespreek nog geen getallen, maar vooral hoe je de berekening laat maken:
- de erfenis, vooral even duidelijkheid scheppen over de vraag of zij aanspraak wil maken op de helft van dat bedrag.
- woning: waardebepaling door onafhankelijke makelaar (zij mag hem kiezen als ze wil, jij betaalt waarschijnlijk, omdat je de woning overneemt en dan toch een waardebepaling nodig hebt);
- waardebepaling inboedel (kan door een taxateur, op internet zag ik dat dat ongeveer 350 euro kost, die kosten kun je delen. Nibud heeft een richtlijn van 7.500 en 13.000 euro voor een nieuwe inboedel. Wellicht is het goed om dat even in gedachte te houden. Niet dat jij haar nieuwe inboedel moet betalen. Ze mag meenemen wat ze mee wil nemen. Als ze dat niet wil krijgt ze de helft van de waarde en kan ze zelf kijken wat ze daarmee doet. Maar je hebt dan toch een indicatie wat een nieuwe inboedel eventueel zou kosten).
- alimentatie: een berekening laten maken met behulp van de tremanormen. Als je echtscheidingsmediator niet weet wat dat is stap je op en zoek je samen een ander, die wel verstand van zaken heeft. Het kan zijn dat de berekening wordt gemaakt door een boekhouder, dat is ook goed.
Dat is het voor de eerste bijeenkomst. Daarna maak je afspraken voor de volgende bijeenkomst en wat je dan af of bij je moet hebben.
Laat je niet verleiden tot zeer gedetailleerde ouderschapsplannen, want dat levert ter plekke en op de lange duur alleen maar meer ruzie op (nee, in het plan stond dat zij om 19.00 uur naar bed moest; ja, maar toen was ze 6, nu is ze al 16 jaar). De afspraken over waar de kinderen wonen en wie voor de kinderen wanneer zorgt moeten erin staan. en misschien wel zoiets: wij beloven dat we ieder naar eigen vermogen heste zullen doen voor onze kinderen. We respecteren dat de ander naar zijn of haar vermogen het beste doet voor de kinderen. Eventuele onfvolkomenheden of tekorten vullen we zelf aan, zonder enig verwijt naar elkaar toe. Dus stel: jij vindt dat de kinderen een nieuwe jas moeten, maar ze hebben nog geen nieuwe jas gekregen en jij vindt dat ze die toch moeten hebben, dan koop je zelf die nieuwe jas, zonder enig verwijt. Zij vindt dat de kinderen een lekker luchtje moeten krijgen in plaats van die stomme deodorant, dan koopt zij dat.
Laat je niet verleiden tot het maken van 'behoeftelijstjes' noch van de kinderen, noch van haar, noch van jou.
Laat je ook niet verleiden tot getallen, het gaat nu vooral over het maken van afspraken over hoe de getalletjes tot stand zullen komen. De volgende keer komen dan de getallen op tafel. En de details, bijvoorbeeld over de vraag of de auto nu wel of niet tot de erfenis behoort. Het tuinhuisje is toch al van jou als je de woning overneemt, dus dat is geen probleem.
Ik hoop dat je dit advies van mij wel ter harte neemt.
Tsjor
klopt veel niet
Jaap mag ik vragen waarom jij dat allemaal alleen betaald? Als jullie beider naam op de hypotheek staat, zijn jullie ook samen verantwoordelijk voor de kosten mits er iets anders komt te staan in het convenant of dat jij haar uitkoopt. Waarom worden de lasten nu niet naar rato verdeeld? Is er nog een e/o rekening? Als ik dit allemaal zo lees klopt er veel niet. Ik hoop dat je een goede advocaat hebt die op een eerlijke manier naar de zaken kijkt.
mediator Tsjor
Ik ben via een mediator gescheiden en dat is meer een zakelijke afhandeling van een aantal punten dan een plek waar je je verdriet gaat uiten of waar persoonlijke vragen worden behandeld.
Je krijgt een actielijst mee die je afwerkt en van elk gesprek krijg je een verslag via de email. Ook eventueel vast een kopie van de dingen die zijn vastgelegd, maar zolang niet ondertekend, nog kunnen worden aangevuld.
Het is dus zeker geen hulpverlener. Hij of zij zal misschien proberen met tussenoplossingen te komen als er onenigheid is, maar het is geen maatschappelijk werker.
Jojo
Je hebt helemaal gelijk, maar aandacht voor de echtscheidingsmelding is eigenlijk een essentieel onderdeel van mediation. Dat is overigens geen maatschappelijk werk gedoe, maar simpelweg de toetsing of iedereen met dezelfde neuzen dezelfde kant uit staat. Ik had een hele goede mediator en daarom snap ik, net als jij, hoe belangrijk het is om vervolgens de zakelijke punten ook zakelijk af te handelen.
Tsjor
Thanks Tsjor
Tsjor, bedankt voor je goede tips !
Ik ga zeker nket zielig doen , zal me denk ik gewoon zakelijk opstellen, de erfenis gaat wel heel snel op nu, ook weer een naheffing van de belastingdienst gekregen, allerlei rekeningen betaald vanavond en mijn vrouw reageert er gewoon niet op... Ze lijkt het normaal te vinden dat ik alles betaal totnutoe ???
Ook goede tip van je qua andere inboedel, ze wil NIKS mee nemen uit ons huis , van mij mag ze de helft meenemen maar ze wil het niet ! Dus NIBUD gaat uit van 7500 en 13.000 ? Nogal een groot verschil 7,5 of 13 , moet ik gemiddelde nemen ? Dus 10k ? En dan moet ik de helft daarvan betalen toch ?
Qua alimentatie wilden we daar van afzien omdat we vrijwel zelfde verdienen en we co ouderschap willen... Maar we zullen zien wat de echtscheidngs planner erover gaat zeggen, mijn vrouw mocht kinderbijslag houden zodat ze voor de kinderen kleding kan kopen, dat was het plan dan.
De erfenis kunnen we heel,kort over zijn, mijn vrouw heeft nu al talloze malen gezegd GEEN CENT ervan te willen, dus daar ga ik haar aan houden, als ze ook daar op wil terugkomen dan ga ik het toch echt over een andere boeg gooien.
Ik heb al 2 taxaties laten doen, de ene viel een beetje tegen want dan hebben we een RESTSCHULD van bijna 50.000 euro ! En de 2e taxatie gaat morgen binnenkomen....
Wat emoties betreft, het NIET reagen van haar op mijn echt zeer positieve mail over ons huwelijk en hoeveel ze voor mij betekent heeft en hoe trots ik op haar en onze dochters ben.....die NON reactie heeft me de ogen nogmaals geopend, JAAP ZE IS HELEMAAL KLAAR MET JE EN HET BOEIT HAAR NIET MEER WAT JIJ DENKT.
Engel
Engel,
Sinds ik de erfenis van mijn moeder heb gekregen betaal ik zowel de hypotheek ( die op ons beider naam staat ) EN de kinderopvangkosten .
Inboedel
Er zijn twee manieren om om te gaan met de inboedel:
- je laat de huidige inboedel taxeren en verdeelt de waarde, zij krijgt de helft;
- uitgaande van een nieuwe inboedel, waarvan Nibud de kosten dus schat tussen de 7500 en de 13000 zou jij dan de helft moeten betalen. Ik gaf deze bedragen van Nibud alleen maar als richtlijn. Ik zou zelf zo een lijstje kunnen maken voor een nieuwe inboedel, waarbij ik veel hoger uitkom, als ik alles bereken (matrassen, lakens, lampen etc. etc.). Maar daarom is zo'n richtlijn wel handig als houvast.
Maar nogmaals: er zijn dus twee manieren om hiermee om te gaan. Je kunt samen kiezen welke manier je wil.
Zo te horen zijn jullie het al over heel veel eens. Dat is mooi.
Wat betreft haar reactie op jouw email, ik vind echt dat je daar verkeerd mee om gaat. Ik hoop niet dat het je morgen nog zo in de weg zit.
Tsjor
Over de huidige kosten
Ik weet niet zoveel van scheiden maar volgens mij zijn jullie nog niet gescheiden. Alle kosten die jullie nu maken, gaan af van jullie gezamenlijk vermogen toch? Of is er al een 'financiële' scheiding geweest.
Ik zou nog goed kijken naar de kinderbijslag. Ben de bedragen even kwijt voor jonge kinderen. Het is prima als zij alle kleding betaalt daarvan, maar dan moet het bedrag wel kloppen bij de uitgaven.
Als ze ouder worden, krijgt ze meer kinderbijslag. Kosten voor kleding groeien niet in dezelfde mate.
echtscheidinsmakelaar
Wij zijn bij een echtscheidingsmakelaar gescheiden. Naast de zakelijke aspecten was er wel degelijk ruimte voor emoties, frustraties en boosheid. Ik werd door hem (respectvol) terug gevloten in mijn boosheid en hij liet mij puur zakelijk naar zaken kijken en mijn ex werd terug gevloten in zijn respectloze gedrag. Mijn ex had bijv. al snel een ander en had dit aan onze zoon verteld. Ik kreeg dat via onze zoon te horen en dat was voor mij dolksteek nummer zoveel. De mediator wees mijn ex op het feit om rekening te houden met onze emoties en dat dit zeker geen nieuws was om over de rug van een kind bij mij te laten komen. En zo waren er meer dingen. Er was zelfs nazorg. Een hele goeie dus....
inboedel
Bij de inboedel wordt meestal gewoon de dagwaarde berekend. De mooie kast van 750 euro kan dus ineens bijna niets meer waard zijn en het totaalbedrag een stuk lager. (even auto/sieraden/erfenissen buiten beschouwing gelaten)
Erfstukken in meubels hebben wij gelaten bij degene uit wiens familie het kwam, zo ook met sieraden.
Dat heeft ertoe geleid dat ik alles heb achtergelaten, wij een redelijk bedrag hebben afgesproken zodat ik een nieuw huis een beetje kon inrichten.
Inboedel.
Ik snap nooit wat van die verdeling van inboedel bij scheiding. Er is straks misschien een restschuld van 50.000 euro op de woning van Jaap en ex. Hoeze wil ex straks niets meenemen en een nieuwe inboedel van rond de 10.000 euro? Waar moet dat geld dan vandaan komen?
Werkelijk, bij mij zou de hele hap in de garagesale gaan en dan kan ze haar helft van de opbrengst komen halen. "Ik hoef niets, heb liever alles nieuw". Nou ik ook schat, lekker alles nieuw, we maken onze schulden nog wat groter. (?)
Wil40
Hier kon dat omdat het geld er was. Maar je moet toch iets. Je kunt je bed wel in de garagesale gooien, maar als het goed is heb je maar 1 2-persoonsbed.
Ik heb ook dingen gekregen van mensen, zoals bv een 2-persoonsbed.
Mijn eigen matras erin, een goedkope ernaast.
Witgoed heb ik ook goedkoop op de kop getikt.
Een bank heb ik gekocht van het verdeelde geld op de betaal/spaarrekening, evenals een eettafel met stoelen.
Een magnetron kreeg ik van iemand die een nieuwe kocht.
Het hoeft allemaal niet nieuw en duur te zijn, ook op marktplaats of op gratis weg te geven kun je voor weinig aan je spullen komen.
En dan is er altijd nog Action waar je kopjes, borden enz heel goedkoop kunt krijgen.
Zo kon ex het geld dat hij uitspaarde om niets nieuws te hoeven kopen dan weer aan mij geven zodat ik spullen kon aanschaffen. Wij hebben er dus een bedrag van gemaakt ipv een verdeling van goederen.
Vreemdgaan
Ik ben er vrijwel zeker van geworden vanavond dat mijn vrouw VREEMDGAAT en ik voel me gigantisch vernederd ! Nu begrijp ik haar ENORME HAAST om zo snel te scheiden , nu begrijp ik haar negeren van mijn emoties...
We appen elkaar vanavond omdat we wat wilden afspreken voor morgen naar de scheidingsplanner gaan, en ik vroeg haar waar ze ging slapen vanavond, ze vertelde dat ze bij haar ouders ging slapen.
Dat geloofde ik, totdat een kennis van mij mij appte dat ze haar gezien had in een grote stad 30 km hier vandaan ! Ze kwam uit het centraal station van die stad . Verder heeft mijn kennis haar niet meer gezien.
Ik ben rond 11 uur vanavond langs haar ouders gereden, en daar was ze dus ook niet beneden in de woonkamer en haar fiets was ook weg.
Ik heb daarna rond 12 uur vannacht weer gespot met mijn vrouw om nog te vragen of ik haar morgen bij haar ouders of bij haar werk moest ophalen, ze antwoordde dat ik haar bij haar werk moest ophalen maar dat ze nu ging slapen bij haar ouders waar ze de hele avond was geweest zogenaamd.
Ik wilde eerst alles geloven van haar maar kon me niet meer inhouden en heb haar gespot dat ik het liegen en bedriegen genoeg vond, dat ik wilde weten of ze bij een vriendin of vriend ging slapen vannacht en waarom ze tegen mij niet simpelweg de waarheid kon vertellen. Ze reageerde niet meer sindsdien.
MAAR nu valt alles op zijn plaats, ik begrijp haar koelte, haar afstand, haar niet meer willen reageren op emoties.
Ik kan het nog niet 100% bewijzen dat ze echt vreemdgaat , maar het lijkt er wel verdomde veel op !
Mijn laatste appje naar haar was de vraag of ze EINDELIJK EENS EERLIJK wilde worden tegen mij en of ze een andere man ( of vrouw ) al heeft gevonden !!!! Het gaat wr mij om dat ze EERLIJK is tegen me en niet ergens omheen draait !!
Morgen zou ik haar ophalen bij haar werk, maar of ik nog kan slapen nu ik vrijwel zeker weet dat ze waarschijnlijk al vreemd gaat VOORDAT we gescheiden zijn ..... Ik ga in ieder geval NIET meer MR NICE GUY spelen en alle rekeningen blijven betalen voor de echtscheiding !!!
Wat een gevoel
Och wat voel ik me vreselijk zeg, ik had nooit en te nimmer gedacht dat mijn vrouw zou vreemdgaan VOORDAT we gescheiden zijn. Haar plotselinge zwijgen op whatsapp toen ik vroeg waarom ze gelogen had dat ze bij haar ouders was , haar plotselinge offline gaan en nergens meer op wil reageren, ze heeft in ieder geval alle schijn tegen, en nu is het maar de vraag of ze eerlijk durft te zijn morgen wanneer we naar de scheidingsplanner gaan.
Of ga ik weer allemaal berichten van jullie krijgen dat mijn vrouw mag doen wat ze zelf wil ? Sorry hoor maar dat doet ze maar NA onze scheiding en NIET ervoor, er is ook nog zoiets als FATSOEN en EERLIJKHEID .
We gaan het dinsdag horen wat voor uitleg ze heeft, maar ze slaapt in ieder geval niet bij haar ouders, en als ze daar over liegt...... Tja...... 1 + 1 is vaak 2
En ik voel me zo intens verdrietig, misschien is het maar een vriendin van haar waar ze slaapt en maak ik me druk om niks, maar waarom al dat geheime gedoe dan ? Zeg dan toch eerlijk tegen je bijna ex dat je ergens anders gaat slapen ?
Welterusten allemaal, over 6 uurtjes worden de kinderen wakker dus ik ook, maar voel me echt beroerd nu hoor.
maar
Begrijp ik het goed dat je gaat rondfietsen als je kinderen alleen thuis liggen te slapen?
Jamie
Nee Jamie , er was gewoon een vriend bij me thuis beneden in de woonkamer , ik vertrouwde het niet met al dat gedraai van mijn vrouw en heb een vriend gebeld die een half uurtje heeft opgepast thuis .
ALS ik 1 ding haat dan is het LIEGEN , en helaas heeft mijn vrouw vandaag meerdere keren gelogen , en dat pik ik niet als ik van alles moet betalen voor d'r scheiding en mijn vrouw me wil dumpen als een oude krant
jaap
hoop dat het meevalt en er andere verklaring is.
sterkte
Angela
laat het los...
Jaap, Of je vermoedens waar zijn of niet, laat het los. Hoeveel pijn dat ook doet en hoe moeilijk dat ook is. (ik kon het toen ook maar moeilijk) Je voelt je ingeruild, grof vuil maar laat je niet gek maken! Hier was mijn ex vanaf dag 1 na zijn BOM ook uren weg zonder dat ik wist waar, deed vreemd en zat vastgeplakt aan zijn telefoon. Natuurlijk vroeg ik hem of er een ander was maar zijn antwoord was nee. Nu weet ik wel beter. Je hoort wel eens dat partners wachten tot er een ander is en dan over de streep getrokken worden te willen scheiden. Besef ook dat je nu in de war bent en niet alles meer helder ziet. Dus je aanname hoeft niet waar te zijn. Zij voelt omdat je een a.s ex bent dat ze geen verantwoordelijkheid meer hoeft af te leggen naar jou. Dat klopt ook wel een beetje maar het voelt raar en zuur!
Sterkte vandaag bij de mediator. Houdt je verstand bij elkaar en probeer rustig en zakelijk te blijven.
Eindelijk
Heb je eindelijk iets gevonden om je boosheid te rechtvaardigen en nu echt van leer te gaan: straffen die handel, afmaken, niks goede regeling, keihard spelen, maak haar kapot. Je hebt helemaal gelijk: ze liegt en dat is voldoende reden om haar finaal de grond in te boren. lekker een ruzie die jaren kan gaan duren, jezelf, en de kinderen kapot maakt, maar dat maakt niet uit, want het maakt haar ook kapot en dat is de bedoeling.
Zo wil je dus je relatie, waar je zoveel van gekregen hebt beëindigen. Succes ermee. Maar ik ga je daarin niet steunen.
In het boek dat ik vaak aanhaalde en waar ik vele van geleerd heb (Hoefnagels, samen getrouwd, samen gescheiden) staat, dat 'vreemd gaan' vaak als reden van de scheiding wordt aangehaald, terwijl de werkelijke reden van de scheiding én het vreemd gaan is, dat de relatie niet goed is. Daarom wil ze ook scheiden, omdat de relatie niet goed meer is.
Och ja, in de tijd van scheiden is niemand op zijn best. Zij niet, jij ook niet. Het zijn nu eenmaal niet de wittebroodsweken.
Je gaat nu als een bezetene zoeken naar bewijzen voor het feit dat zij liegt, omdat je daarmee voor jezelf een goede grond hebt gevonden om haar kapot te maken. Je gaat daarin erg ver. Alles controleren, als een idioot rondfietsen, zij moet alles eerlijk aan jou vertellen, terwijl jullie op het punt staan om te scheiden en zij bovendien, net als jij, een vrij mens is met de burgerlijke vrijheden die daarbij horen. Ook als getrouwde vrouw ben je nog steeds een vrij mens, die niet onder controle staat.
Misschien heeft ze een ander gevonden, heel vaak strandt zo'n relatie binnen een jaar, omdat het niet om die nieuwe relatie gaat, maar om het gevoel dat je nog leeft. en dan blijkt die nieuwe liefde toch niet zo romantisch te zijn. Maar misschien heeft ze echt wel nieuw geluk gevonden. Gun je het haar? Moet ze het met jou nog bespreken op dit moment?
Wat er ook aan de hand is, de relatie is voorbij en jullie moeten allebei nu een start maken met een nieuw leven. Zorg dat die start voor beiden zo goed mogelijk is, dat is in ieders belang, vooral in het belang van je kinderen.Hoe zij haar leven vorm geeft is niet meer aan jou om te bepalen (als het dat al ooit was). Noch wat haar wensen betreft ten aanzien van har inboedel etc., noch wat betreft de mensen met wie ze omgaat, waar ze slaapt, hoe laat ze naar bed gaat etc.
Tsjor
spiegel
Tsjor, Klopt helemaal wat je schrijft. Ik zeg NU dat het klopt maar TOEN ik daar was was dat verschrikkelijk moeilijk. Je voelt je aangetast in ALLES. Die verdomde emoties kunnen heel veel stuk maken. Nogmaals je hebt gelijk maar ik snap het gevoel van Jaap in deze fase wel. Het was toen aan mij en nu aan Jaap om zich snel te herpakken (fatsoenlijk en respectvol blijven) Mij is het gelukt en ik kan mezelf tot op de dag van vandaag recht in de spiegel aankijken. Ik hoop dat dat anderen en Jaap ook lukt. Daar staat of valt je na huwelijk ook mee. Daar zijn er helaas dan wel weer 2 voor nodig....
nee hoor geen opmerkingen
Ik denk wel dat er meer aan de hand is, maar Jaap jij gaat je straks het beste voelen als je met eer en geweten naar jezelf kunt kijken.
Zie "ons" als de mensen die je willen behoeden voor erger. Als de mensen die tussen twee mensen gaan staan om ze uit elkaar te houden en erger te voorkomen.
Wat ik al eerder zei, je bent nu een gewond dier.
Je moest eens weten hoe ik 007 heb gespeeld en aan informatie ben gekomen.
En ik was er nog goed in ook.
Maar of het me beter deed voelen? Eerder meer stress, misselijk, trillen, zweten, hyperventileren.
En toen heb ik gezegd: het huwelijk was al klaar, wat ik ook te weten zal komen, het zal het geenszins verbeteren, alleen verergeren, dus ik stop.
Ik laat het gaan, los, ik zet mn neus de andere kant op.
Tegen mijn dochter zeg ik altijd: het antwoord komt vanzelf.
Is het niet nu, dan in de (nabije) toekomst.
Ga gewoon zakelijk het gesprek in, neutraal en vraag om een verdeling. Zoek geen ruzie, geen oorzaken, maar ga ervoor om zo snel mogelijk je leven weer op te kunnen pakken en dat is met een zakelijke scheiding.
Kom joh, even herpakken, in elk geval voor vandaag, diep ademhalen en vandaag doorstaan.
Is het niet voorjezelf, dan voor je dochters.
Denk dat het vaak zo gaat
Tenminste: zo zie ik dat hier om me heen ook, de scheiding wordt ingezet als het alternatief al klaar staat.
Maar ik denk wel dat Tsjor gelijk heeft. Uiteindelijk verandert het niets, het is alleen de directe aanleiding om dit te doen, maar waarschijnlijk heeft je vrouw emotioneel al een tijd geleden afscheid genomen. Zij loopt gewoon op jou voor in dit hele proces.
Wraak nemen gaat je echter niet helpen. Sherlock Holmes spelen ook niet.
De zaken zo goed mogelijk voor jezelf en vooral ook voor je kinderen regelen wel. Bij dat laatste is een goede verstandhouding met hun moeder, ondanks alles, echt noodzakelijk.
Richt je daar op. Uiteindelijk brengt dat je het verst.
afscheid
Dat de ander al (veel) eerder afscheid van het huwelijk heeft genomen en daardoor al vele malen verder is in het proces klopt wel en verklaart ook veel gedrag. Ze willen door/verder en wel zsm! Toch begrijp ik niet goed waarom ze te weinig tot geen empathie meer op kunnen brengen voor de achterblijver en beschadigen zo iemand voor het leven. Ik heb nog nooit een excuus of sorry gehad...
En idd je blijft voor altijd met elkaar verbonden door het ouderschap. Kinderen kunnen hier niets mee en hebben hier niet om gevraagd.