U bevindt zich op het algemene (landelijke) CJG-forum.
Zoveel verdriet .... Mis mijn vrouw ....
Hallo allemaal,
Ik ben vader van 3 prachtige dochters in de leeftijd van 6,8 en 10 jaar oud.
Tot mijn vreselijke verdriet heeft mijn vrouw me 6 weken geleden verteld dat ze ongelukkig is geworden in ons huwelijk ( we zijn nu 13,5 jaar samen waarvan 12 jaar getrouwd ) en dat ze wil scheiden van mij. Ze heeft verder aangegeven geen energie meer te zien in een relatie therapie of time out, haar gevoel zegt haar ze persee wil scheiden, en wel zo snel mogelijk om een start met haar nieuwe leven te maken.
Er waren de laatste maanden wel spanningen tussen ons , en volgens mijn vrouw was ze zelfs al 2 jaar en langer ongelukkig, maar probeerde ze keer op keer voor de kinderen en voor ons huwelijk om het vol te houden...
Ze heeft zelfs een jaar geleden gevraagd of ik toen open stond voor relatie therapie, en helaas heb ik daar toen op een botte manier op gereageerd door te zeggen dat ik mijzelf wel zou kunnen veranderen waardoor wij het weer goede zouden kunnen krijgen qua relatie... Dat was natuurlijk een deur dichtdoen voor mijn vrouw , waar ik nu heel veel spijt van heb.
Er is heel veel gebeurd in ons huwelijk.
Ons eerste kindje is op 23 december 2012 veels te vroeg geboren ( na 20 weken zwangerschap ) en tijdens de bevalling overleden.
Mijn jongste zus en de oudste zus van mijn vrouw werden in dezelfde periode ook zwanger en bij hen ging de zwangerschap WEL goed, dat was vooral voor mijn vrouw heel confronterend, en door een woordenwisseling tussen mijn vrouw en mijn zus is er een enorme kilte en afstand ontstaan tussen hen beiden, wat resulteerde in een periode van 6 jaar dat mijn vrouw geen contact meer wilde met mijn jongste zus, en ik overal tussenin stond.... Zeer pijnlijk.... Ik wilde en kon voor niemand partij trekken...
In 2005 werd onze 2e dochter geboren , alles ging godzijdank goed ( mijn vrouw heeft wel operaties tussendoor gehad om weer zwanger te kunnen worden trouwens ) , in 2007 werd onze 3e dochter geboren en in de zomer van 2008 werd onze laatste dochter gezond geboren.
Vanaf 2010/2011 begon ik de thuis situatie heel druk te vinden met 3 zeer drukke meisjes , waarvan de oudste een diagnose MCDD kreeg op jonge leeftijd ( borderline voor kinderen ) en de jongste een diagnose ADHD kreeg.
Ikzelf vond het in erg moeilijk om met alle drukke meisjes goed op te voeden ... Mijn vrouw had het ook zwaar maar kon er beter mee omgaan.
Tevens werd mijn moeder steeds zieker en zieker, ze had de ziekte PARKINSONS, ging steeds meer achteruit, kreeg 2 keer een TIA , heeft 3 keer een DELIER in het zieke huis gehad en pacemaker operatie ..... Ging steeds slechter en ik trok me dat vreselijk aan, heb daar heel veel verdriet van gehad , en uiteindelijk is mijn moeder toch plotseling overleden op 7 augustus 2014 , de verjaardagen onze jongste dochter ! Wij waren op vakantie in Frankrijk dus zijn we halsoverkop naar huis gekomen om mijn moeder te begraven....
Ik mis mijn moeder nog steeds heel erg, ze was 84 jaar oud...
Tevens had ik sinds 2012 problemen op mijn werk, aantal aanvaringen met management gehad en best veel stress ...
Al deze zaken bij elkaar leidde ertoe dat ik grendel lieve papa en echtgenoot meer was, ik had erg veel last van emotionele opvliegers, zat niet lekker in mijn vel en deed te boos tegen mijn lieve vrouw en dochters...
Uiteindelijk is dat teveel voor mijn vrouw geworden en daardoor heeft ze het besluit moeten nemen om weg te gaan uit ons huwelijk.
Sindsdien slaap ik verschrikkelijk slecht, eet heel weinig, heb enorme dips qua emoties en moet vrijwel elke dag veel huilen. Ik heb alles geprobeerd om mijn vrouw op andere gedachten te brengen , heb aangedrongen op ECHTE RELATIE THERAPIE of een TIME OUT van 2 maanden, maar mijn vrouw is onvermurwbaar , ze wil persee scheiden .
Gelukkig hebben we nog wel goed kunnen praten over een ouderschapsplan en echtscheidngs convenant..... We willen sowieso co ouderschap en hebben op papier al veel zaken opgeschreven wat we wel en niet willen...
MAAR , we leven niet meer in 1 huis, we hebben afgesproken dat degene die voor de meisjes zorgt thuis woont , en dat de ander bij familie of vrienden gaat logeren....
Ik reis nu vaak heen en weer tussen ons dorp in Brabant en Amsterdam ( waar mijn 2 zussen wonen en waar ik bij 1 logeer tijdens hun vakantie )
Ik mis onze meisjes VERSCHRIKKELIJK VEEL , maar ook mijn vrouw mis ik enorm !
Op een of andere manier is mijn vrouw enorm afstandelijk geworden, ik ken haar eigenlijk helemaal niet meer terug, ze is veranderd van een liefdevolle zorgzame vrouw/ partner in een afstandelijke en soms kille vrouw. Ik ken haar echt totaal niet meer terug. Ook mijn eigen familie en gemeenschappelijke vrienden in ons dorp zeggen dat ze mijn vrouw niet meer terugkennen en dat ze een norse , boze blik in haar ogen heeft.
Onze oudste dochter vertelde me zelfs dat MAMA ANDERS IS geworden maar ze kon niet uitleggen wat er dan anders aan haar was. Mijn vrouw communiceert vrijwel alleen nog maar over praktische zaken , maar wil absoluut niet meer over haar eigen emoties praten, ze heeft nog maar 1 doel en dat is zo snel mogelijk scheiden.
Ze geeft gezegd dat er GEEN ANDER in het spel is en dat ze echt als een soort elastiek geknapt is en daardoor uit ons huwelijk wil.
Ze heeft wel sinds 3 maanden een nieuwe vriendin, een gescheiden vrouw met 2 zoontjes van 3 en 4 jaar oud ) en mijn vrouw heeft al sinds 3 maanden intensieve FAMILIE therapie, met haar ouders en zussen ( problemen tussen mijn vrouw en haar oudste zus die al heel lang spelen )
Het LIJKT erop alsof mijn vrouw sterk beïnvloed is door OF de therapeut OF haar ouders OF haar gescheiden vriendin.
Maar wat de oorzaak ook is, ik ben mijn vrouw voorgoed kwijt, en ze doet echt vreselijk afstandelijk, alsof onze 13,5 jaar nooit bestaan hebben, zo confronterend.....
Dinsdag hebben we een gesprek met de scheidingsplanner, dan zie ik haar voor het eerst sinds 10 dagen weer en zie daar erg tegenop.
Ik zal op mijn 51e een nieuw leven moeten beginnen, onze 3 dochters om de week moeten missen en om de week alles alleen voor ze doen, okk nog blijven werken natuurlijk, in mijn eentje hypotheek lasten dragen...... En ik had oud willen worden met mijn vrouw...
IK MIS HAAR VRESELIJK en heb soms wanhopige buien dat ik het allemaal niet meer zie zitten qua toekomst..... Maar gelukkig heb ik superlieve dochtertjes die met beide benen op de grond houden...
Ik leef in een nachtmerrie waaruit ik niet meer wakker word .....
Erfenis
Wat betreft de erfenis: de wet is anders. Je bent (bewust en met volle verstand) in gemeenschap van goederen getrouwd en dan valt een erfenis van een van de partners onder die gemeenschap van goederen.
Emotionele redeneringen over hoe lang je moeder jou gekend heeft etc. zijn niet relevant. Als je moeder jouw partner had willen uitsluiten had ze dat in haar testament moeten laten vastleggen. Ik weet niet of je zussen getrouwd zijn en hoe zij met de erfenis omgaan, maar misschien kun je ze dat eens vragen.
Het is dus gewoon zeer welwillend en aardig van je vrouw, dat ze hiervan afstand doet. Ze wil op elke wijze blijkbaar laten merken dat het haar niet om die erfenis te doen is. Ze snapt blijkbaar hoe gevoelig dat ligt voor jou. In feit schenkt ze je de helft. Zeg maar het tuinhuisje en de auto.
Tsjor
Geld
'Persoonlijk vind ik dat ze wel heel veel van me eist qua inboedel 11.000 euro en een2e hands auto 4000 euro bijleggen ( ik heb haar aangeboden de helft van onze huidige inboedel mee te geven maar dat weigert ze ) En dan ook nog alle scheidingskosten door mij laten betalen... Vind je dat serieus waar eerlijk ?'
Ze mag weigeren om inboedel mee te namen, maar dan krijgt ze de helft van de dagwaarde. De auto heeft ze je in feite geschonken. Zoals de mediator al heeft gezegd: de echtscheidingskosten zijn voor ieders rekening. Zeker als jij de scheiding niet wil is het zuur om jou alleen voor de kosten op te laten draaien.
Waar ik je niet over hoor is de waarde van de woning. Je hebt nu twee taxaties laten doen en er zou sprake zijn van een restschuld. De helft van die rechtschuld komt voor haar rekening. Haar spaargeld zit in de waarde van het huis, daardoor is de restschuld iets kleiner. Dus ze krijgt op die wijze nog de helft van haar spaargeld terug. Idem dito voor de waarde van het tuinhuisje en alle verbouwingen. Als het mooi geworden is zal het de waarde van de woning hebben verhoogd en zal de restschuld daardoor iets minder zijn. Ze krijgt op die manier dus ook nog iets terug van de erfenis. Maar er blijft blijkbaar wel een restschuld over en die zal toch ook voor haar rekening zijn. 'Ik heb geen geld' is inderdaad een probleem, maar dat zal ze zelf moeten oplossen, aangezien jullie gaan scheiden.
Misschien kun je haar 'eisen' en de waarde van de restschuld wel tegen elkaar wegstrepen. Dat betaal je ogenschijnlijk wel de scheidingskosten, maar in feite zorg je er dan ook voor, dat je niet hoeft te betalen voor de inboedel en 'gun' je haar ook de nieuwe inboedel en tweedehands auto. Niet doordat ze geld krijgt, maar doordat ze geen schulden meer heeft.
Tsjor
Jaap
Hallo iedereen ik zou graag willen weten hoe het gaat met Jaap-Brabant.
Gr.
FransMan