Vrijetijdsbesteding kinderen

Eddeped

Maar serieus, wat heeft jouw levenshouding je dan opgeleverd? Ben jij na een nare scheiding dermate in staat geweest over je eigen schaduw heen te springen dat je het tij hebt weten te keren en nu in goede harmonie een fijne band hebt met je kinderen en een constructieve verstandhouding met je ex? Hoe heeft dat dan bij jou gewerkt? Wat waren de momenten waarvan je nu terugkijkend zegt: ja, dat was een wijs besluit want mede daardoor heb ik nu.....
Andermans ervaringen kunnen heel leerzaam zijn, al is het maar om je minder alleen te voelen

Meelij wil iedereen wel eens, lijkt me niks mis mee.

Eddeped

ik vind meelij heel wat anders dan inlevingsvermogen en begrip. Misschien helpt het als je een keer een woordenboek erbij pakt ...

Je ziet de reactie van Jip.
Deze mensen willen helemaal geen oplossing. Wat mijzelf betreft, mijn ex wilt ook helemaal geen oplossingen, altijd zeuren om niks. Afspraken, hele simpele, gewoon niet nakomen.
De verhouding tussen mij en m'n kinderen? Opbouwend! Heel subtiel probeert ex telkens een wig er tussen te wringen, vooral door over te willen brengen van hoe goed zij wel niet voor de kinderen zijn, hoe zorgzaam zij wel niet is en dat zij het allemaal dan wel doet. Mijn ex klaagt ook dat ik niks doet met de kinderen enzo maar ze verteld er niet bij dat elk aanbod van mij door haar is afgeslagen, tot je op gegeven moment zegt: oké! En dat is niet alleen m'n ex, dat is bij velen. Wij hadden vroeger een vriendin (is nu nog vriendin van m'n ex) die deed precies hetzelfde. Wij geloofden haar, hadden melij met haar. Wat een sterke vrouw was ze toch! Ze deed het toch maar mooi in haar eentje. Haar ex was een flapdrol. Tot ik per hele grote toeval die ex eens ontmoette, ik wist niet wie of wat hij was maar per toeval kwamen we in gesprek. Toen hoorde ik ook zijn kant, hij had ook jaren geprobeerd en ook zij wilde het nooit tot hij op gegeven moment ook besloot van bekijk jij het maar! Als jij het zo wilt dan doe je het maar zo. Wat ik van hem geleerd heb is om de kinderen te laten zien dat ik niet ben zoals hun moeder graag wilt dat de kinderen mij zien. Ik had ook afstand genomen, voor de rust. Nu weet ik dat dat alleen maar bevestigend voor moeder was. Het contact met m'n dochters is verschillend, eentje komt gewoon, sluit zich er van af, de ander zijn we onder begeleiding weer aan het opbouwen.
Contact met ex is als met een klein kind, het is bij haar altijd nee of totaal geen antwoord of reactie, haar wil is wet, zij weet het het beste. En dat mag ze van mij allemaal geloven, denken en zeggen zolang ik er maar geen last of hinder van heb, en dat laatste probeert ze nog steeds.

En dat zie ik ook in het probleem van dit onderwerp. Een kind wilt sporten in het weekend maar is dan ook wel eens bij vader. Nergens heb ik nog kunnen lezen waarom vader het niet wilt. Misschien heeft hij ondertussen ook wel zoiets van " Jip, je bekijkt het maar!" Je zoek het maar uit! Je weet het toch zo goed!" Zoals ik zeg, nergens wordt aangegeven waarom vader niet wil, alleen maar dat het een weigerende eikel is. Verschillende oplossingen worden er geboden maar het is allemaal "nee, kan niet!" Waar haakt Jip wel op in, op de reactie's waarin de schrijvers meegaan in het eikelbeeld van de ex, ook bij deze schrijvers hangt het beeld van de ex is een eikel zonder dat dezen ook maar iets van de beweegredenen weten van deze eikel!

En wat dus herkenbaar is dat er met een diepe zucht wordt verklaart dat zij het dan wel weer zal oplossen, perfect in de beeldvorming van de goed Guy en de bad Guy.
Jip wilt helemaal geen oplossing of goede verstandhouding met ex. En dat klinkt voor sommigen misschien wat ongenuanceerd, helaas!

Imogen

Hoe kan je nou inleven als je niet alle gegevens heb?
Hoe kan je je de ex nou een eikel vinden als je die eikel niet eens kent? Als de info die je hebt zeer miniem is en zeer eenzijdig? Is daar je mening altijd op gebaseerd?

Eddeped

Je verwijt Imogen wat jij precies hetzelfde doet...de situatie invullen zoals jij het ziet en gebaseerd op jouw eigen ervaringen...jij kent mij toch ook helemaal niet?
En toch zet je me neer als de heks die het allemaal verzint.
Wel heel makkelijk vind je niet?..
Omdat het jou overkomen is en je dingen herkent zal het tussen mij en ex ook wel zo zijn..
Lekker genuanceerd...

Mijn kinderen gaan om het weekend naar hun vader,dat verloopt redelijk goed,ik heb ze nooit weggehouden of wat dan ook.
Er word wel degelijk een reden genoemd waarom vader het niet wil,omdat hij niet van plan is om een uur in de auto te gaan zitten in zijn weekend. Dat is de reden en dat mag je geloven of niet.

.

huh?

'Hoe kan je je de ex nou een eikel vinden als je die eikel niet eens kent?'

Waar lees jij dat ik die ex een eikel vind?

Eddeped, ik vind jouw manier van reageren erg dicht tegen stalken aanliggen.

Eddeped

Ik zit je bijdrage aan dit forum eens door te lezen..

Maar iemand die over zijn dochter zegt dat ze waarschijnlijk wel verknipt en misschien wel afgewerkt op een matras in een kelderbox eindigt en dat hij hoogstwaarschijnlijk echt niet trots op haar zal zijn kan ik niet echt serieus nemen.
Als jij het allemaal zo goed weet zou je dat iig niet laten gebeuren,het is ook jouw kind! Neem je verantwoordelijkheid!

Je zet jezelf neer als de zielige ex die nergens bij betrokken word, en dan mij gelijk trekken met jouw ex...knap hoor...

Eerlijk gezegd

De reden die vader aan geeft is gewoon zijn reden. Jij wilt ook niet rijden om net zulke valide redenen dus kan het kind niet op die sport. Jammer maar helaas.

Je ex ga je niet veranderen. Wat er moet veranderen is wat JIJ van je ex verwacht. Het is je ex vragen kan maar neeis gewoon nee.
Je klinkt nu als een dwarse kleuter die haar zin wil hebben. Kost vooral energie maar levert niets op.
Ja zo'n ex is niet leuk maar wel duidelijk. Een kind wordt niet mishandeld als het niet altijd alles krijgt. De situatie is nu eenmaal zo.

Tjonge Jip

Wat reageer jij onaardig op Eddeped. Ik heb zijn laatste bijdrage een paar keer gelezen en ik vind dat hij wel een punt heeft. Wij kennen je ex niet. Jij reageert helaas wel erg stekelig op iedere suggestie die anders is dan je ex is een eikel omdat hij dat niet wil.

Je ex ziet zijn kinderen een weekend in de twee weken. Hij haalt ze dan op en brengt ze weer terug. Hij wil niet tornen aan de ophaal en wegbreng tijden. Hij wil ook niet twee keer rijden. Tja. Kan ik mij ook wel iets bij voorstellen. Hij ziet ze al nauwelijks.

Een teamsport voor een 14 jarige is heel leuk maar heeft veel meer consequenties. Mijn 13 jarige blijft na een wedstrijd altijd hangen op het voetbalveld. Wedstrijden zijn ook steeds later. Vroeger om half negen en nu om half twee. Denk daar heel goed over na. Samen. Verder zijn er de trainingen. Ook steeds later. En ja, hij fietst in het donker. Het isvreselijk genant om door je moeder gebracht te worden. Wil je zoon zoiets echt dan zal hij dit ook met zijn vader moeten bespreken. Misschien is het toch wel een optie om dat dan in zijn woonplaats te doen. Hebben vader en zoon ook iets samen.

De jongste heeft geen keuze. Een sport of iets anders iedere zaterdag kan niet. Dus of om de week of iets door de week.

Jullie kinderen zijn heus niet de enige die iets niet mogen of kunnen. Ik ken ook mensen die geen sporten op zaterdag willen omdat ze die verplichtingen niet willen en in het weekend altijd willen kunnen uitslapen. Dat kan. Dn is dat jammer voor de kinderen. Sporten op zaterdag kost echt vreselijk veel tijd (denk ook aan selectietrainingen, uitjes, team van de week, toernooien, kamp en weet ik veel wat nog meer)

Inderdaad

Niet 2x willen reden is een valide reden. Je kan het er niet mee eens zijn maar je ex vindt dit gewoon te veel. Hij heeft de kinderen natuurlijk maar een paar dagen dus ik kan me ook voorstellen dat hij niet de hele zaterdag kwijt wil zijn aan kinderen heen en weer rijden naar sport en baantjes.
Bovendien praktisch lijkt me dat ook al lastig. Kind A heeft een baantje en Kind B sport. Dan moet je het dus al zo uitwerken dat dit op precies dezelfde tijden is. Anders krijg je de situatie dat kind B 's ochtends moet sporten en kind A 's middags moet werken. Dus dan wordt zo'n dag wel heel veel hangen en wachten. In elk geval kan ik me er wel iets van voorstellen bij de reden van je ex.
Nu kun jij het geen goede reden vinden en dat is natuurlijk ook prima. je ex en jij zijn echter andere mensen en nemen andere beslissingen en soms zal je het niet eens zijn met elkaars beslissingen. Je kan daar echter niks aan veranderen.
Het enige wat je kan doen is kijken binnen je eigen mogelijkheden wat je zou kunnen doen. Een van de oplossingen kan zijn je oudste wat zelfstandig maken zodat hij gewoon net als zijn leeftijdsgenoten een stuk met de bus kan gaan. Een andere oplossing kan zijn dat hij doordeweeks gaat werken/sporten of dat hij een baantje vindt voor 1x in de twee weken.

Verder hoef jij natuurlijk ook niet perse een oplossing aan te dragen. Je kind is de persoon die wil werken. Hij kan het ook zelf aan zijn vader vragen. Als vader dan nee zegt kan je kind ook zelf gaan nadenken over een alternatief plan. Misschien bedenkt hij zelf wel iets wat hij op andere dagen kan gaan doen.

Voor de sport van de jongste kan je kijken of die doordeweeks ook wordt aangeboden of dat er de mogelijkheid is dat hij 1x in de twee weken gaat. Kan dat niet dan is het jammer en kan de jongste dus niet op die sport.

Jij zou misschien andere keuzes maken maar je bent nu eenmaal gescheiden en dat betekend dat zowel jij als je ex zelfstandig keuzes maken. Keuzes waar de ander het niet perse mee eens is.

Vlinder72

Als je niet alleen de laatste post van Eddeped in deze discussie zou hebben gelezen dan begrijp je misschien waarom ik zo reageer.

Tuurlijk zijn er punten waarin hij gelijk heeft, en zo zijn er meerdere reacties waar ik heus wel dingen uitpik.

Maar er word ook erg veel geschopt richting mij omdat hij zelf toevallig zo'n ex heeft.
Ik heb ex nergens een eikel genoemd,ik heb nergens gezegd dat alles wat er gebeurd in het leven van mij en de kinderen dat dat ex zijn schuld is.

En nogmaals ik heb nu de energie niet om de kar aan alle kanten te trekken. Ik heb de weekenden dat ik geen kinderen heb hard nodig om bij te tanken en nee dan ga ik ook niet nog eens heen en weer rijden.
Ik doe wat lukt en wat in te passen is qua tijd en verder ga ik het proberen los te laten.

Jip die verknipt

Beste Jip,
Jij zit mijn bijdrage op te zoeken, vind iets wat ik ergens geschreven heb en gebruikt het hier om haar mening over mij te kunnen uiten. Daarbij datgene uit z'n verband rukkend.
Wat ik over mijn dochter heb geschreven heb ik geschreven n.a.v. De omstandigheden waarin mijn dochter verkeerde en waar ik geen grip of invloed op kon uitoefenen. Het contact was mede door moeder verbroken. Typisch dat jij hetzelfde zegt als mijn ex namelijk neem je verantwoording! Dat ben ik nu dus ook aan het doen, contact tussen mijn dochter en mij is weer herstellende met hulp en zoveel mogelijk zonder inmenging van moeder.
Mijn andere dochter komt ook om de week het weekend en elke maandag/dinsdag. Mijn ex doet ook (net alsof) ze dat prima vind maar kan ze daar een dag vanaf snoepen, om wat voor reden dan ook dan doet ze dat graag. Een extra dag vanwege mijn verjaardag zit er bij haar niet in. Dus kom bij mij niet aan met je standaardzin als " mijn kinderen gaan om het weekend naar vader en het gaat redelijk goed" dat woordje redelijk"! Hoezo redelijk? Waarom niet gewoon:" het gaat goed" ?door dat woordje redelijk gaan mijn nekharen al overeind staan want het suggereer dat het niet helemaal goed gaat.
En ja, ik basser het op mijn eigen ervaringen maar niet alleen daarop, ook op ervaringen van anderen en daar zitten heel veel overeenkomsten in.

Eikel

Inderdaad is er nergens het woordje eikel gebruikt.
Je hele toon is wel dat ex een eikel is omdat hij iets niet wil doen en dat jij het dan wel weer opknapt.
THE good guy THE bad guy

Pfff Eddeped

Laten we maar stoppen met deze zinloze verwijten heen en weer...wij gaan het niet eens worden met elkaar...dat hoeft ook niet maar op een volwassen manier met elkaar discussiëren zou prettig zijn..

Ik wens je veel geluk met je dochters en hoop dat je op allebei even trots bent en blijft.

Ik snap

wat je zegt Eddeped. Mijn vriend heeft ook zo'n ex. Als ze de kans heeft, dan zal het niet nalaten om tijd af te snoepen van de tijd van de kinderen met hun vader. Ook doet ze uitingen dat zij het niet verantwoord vindt dat de kinderen meer dan 2 weken achter elkaar vakantie zouden hebben met hun vader. In haar ogen is zij de enige die het goed doet. Ondertussen gaat het niet goed met de kinderen, maar dat ligt volgens haar ook allemaal aan de vader en niet aan haar.
Het is frustrerend, het voelt onmachtig en bovenal het is verschrikkelijk voor de kinderen. Bij ons maken we het gezellig er wordt niet gesproken over de situatie behalve als de kinderen daar om vragen.

@Jip, waarom zeg je dat het redelijk gaat met de regeling? Wat is voor jou de oorzaak dat het niet gewoon goed gaat?

@Paddington

Aha....ex van jouw lief snoept papa-tijd eraf! Ex van mijn lief wil ze juist te pas en te onpas bij lief onderbrengen maar schreeuwt wel van de daken dat hij een slechte vader is... Heel apart

@paddington

Vind jij het nou ook niet typisch dat op die eenvoudige vraag geen antwoord wordt gegeven?
De reden zal wel zijn dat niet alle tijd heeft om te antwoorden, of geen zin meer.
onvrede, dat is het grote toverwoord denk ik!

Paddington

Ik had je vraag helemaal niet gezien... (en ja Eddeped ik heb het druk en ik had het onderwerp afgesloten voor mezelf)

Er is gewoon altijd wel wat...commentaar van zijn vriendin dat ze niks lusten,over hoe het hier thuis aan toe gaat enz enz,...het verloopt nooit gewoon goed...

Ik wil daar verder helemaal geen discussie over aanwakkeren want Eddeped zal wel weer zijn woordje klaar hebben over mij maar ik ga echt nergens meer op in.

Een reactie van de andere zijde

Beste Jip,

Hier een reactie van de (niet meer zo nieuwe) liefde van de vader die zich met hetzelfde dilemma geconfronteerd ziet maar dan aan de andere kant van het verhaal. Overigens niet jouw ex hoor .
Mijn lief is nu enkele jaren weg bij zijn ex en heeft drie kinderen. Twee doen aan teamsport op zaterdag ( 1 in de ochtend en de ander in de middag) en één heeft geen verplichtingen in het weekend.
Nadat mijn lief bij zijn ex is weggegaan was hij genoodzaakt 25 km verderop te gaan wonen. Hij kon dan goedkoop huren waarbij de kinderen ook een eigen kamer hadden en in de kosten van de echtelijke woning en de kinderen bijdragen. Dus geen vrijwillige keuze om niet in dezelfde stad als de kinderen te gaan wonen, maar op dat moment de enige mogelijkheid zelf een woonruimte te hebben en de kinderen ook bij zich te kunnen hebben.
Het eerste jaar heeft hij zich in allerlei bochten gewrongen om de kinderen naar hun sport te laten gaan met als gevolg dat het kind dat niet sportte verplicht mee moest waar het zeker geen zin in had (of opa en oma pasten op) en hij de hele dag op het sportveld stond. Hele zaterdag foetsie, kinderen die verplicht mee moesten en heel veel wachten op een ander voor iedereen. Wanneer 1 van de kinderen in het weekend ook nog Savonds plannen had, schoolfeestje, verjaardag etc dan werd geregeld dat opa en oma dat kind opvingen.
Mede door toedoen moeder die al had toegezegd dat iets mocht zonder overleg met vader en hij de kinderen ook niet wilde teleurstellen door terug te komen op die belofte.
Opa en oma hebben op gegeven moment ook aangegeven dat ze stapelgek zijn met hun kleinkinderen maar de drukte die het logeren met zich mee bracht niet meer wilden. Of niet meer zo vaak wilden moet ik zeggen. Elk pappaweekend wel weer een van de kinderen,
Uiteindelijk (wel in overleg met de kids) besloten dat weekendsport niet meer standaard is in de pappaweekenden maar wel tijd en aandacht Voor elkaar en voor ieder kind. En soms ging een feestje niet door en soms ook wel en dat zelfde gold voor sport.
Inmiddels woont vader nog verder weg want hij is naar mijn woonplaats verhuisd. Wonen overigens nog niet samen hoewel dat dit jaar wel in de planning zit. Daar kan van alles van gevonden worden maar daar gaat het niet om.
De kinderen zijn inmiddels tieners en hebben in de weekenden vaak uitnodigingen voor feestjes, een uitermate belangrijke wedstrijd of andere plannen. Zij willen niet meer gedwongen worden zich aan te passen naar een regeling die hun ouders voor ze hebben bedacht. En als vader even heen en weer rijden, andere kinderen thuis laten, wachten om kind weer mee te nemen, dat is praktisch niet haalbaar en maar voor 1 kind wenselijk maar niet voor alle drie.
De kinderen vragen soms of wij (ik probeer er altijd een deel van het weekend danwel het hele weekend te zijn op verzoek van de kinderen, vinden we allemaal gezellig) het goed vinden dat ze een weekendje overslaan want ze willen graag iets anders doen. En daar start ons probleem!
Ja, dat vinden wij prima gezien hun leeftijd, niet dat ik daar wat over te zeggen heb, maar vader en ik delen in dit geval wel dezelfde mening). Of er nu 1 kind komt, twee of drie maakt ons niet uit. Wel zijn we van mening dat als een kind een keer over wil slaan dat die dan het volgende weekend wel komt, vader wil natuurlijk wel graag zijn kinderen bij zich hebben maar ook hun wensen respecteren.
Moeder heeft per mail laten weten dat ze niet akkoord is maar de kinderen pas vanaf hun 16e enige ruimte wil geven in de afgesproken regeling. Zij wil haar vrije weekend behouden en ze spreekt ook naar de kinderen uit dat ze in haar vrije weekend niet welkom zijn. Ze mogen van haar wel regelen dat ze dan bij vriendjes/ vriendinnetjes blijven slapen onder verantwoordelijkheid van vader als er wat gebeurd want het is tenslotte zijn weekend!
Het moge duidelijk zijn dat de verstandhouding van vader en zijn ex drama is en voorlopig verwacht ik daar geen verbetering in.
Maar wat is nu het belang van de kinderen, zich niet meer welkom voelen in hun thuis, verplicht worden aan een omgangsregeling mee te werken waar zij niet om hebben gevraagd, de onmogelijkheid tot communicatie van hun ouders keer op keer mee te moeten maken en zich daar de dupe van te voelen?
Natuurlijk begrijp ik de moeder ook heel goed en dat zij ook graag vrije tijd heeft en in het weekend dingen kan ondernemen zonder toeschouwend oog van de kinderen.
Ik wilde meer met mijn posting laten zien dat er twee kanten zijn aan de medaille en dat het vanuit beide ouders schipperen is in het belang van de kinderen. Het zou in het algemeen fijn zijn dat ex partners, maar altijd ouders, ophouden de keuzes van hun ex partner te bekritiseren en of ze te willen verplichten tot in het verleden gemaakte afspraken maar daadwerkelijk het belang van het kind ( binnen de mogelijkheden en zonder de anderen tekort te doen) voorop te stellen. En dat geldt natuurlijk voor moeders en vaders.

Lekker makkelijk

Een van de ouders kan zich dus zomaar terugtrekken van zijn verantwoordelijkheden door kilometers verderop te gaan wonen, en 'zoek het maar uit, meestzorgende ouder'.
Denk je dat je met jouw bericht begrip wekt, Wenda?

Vesper lynd

Als dat is wat jij er in leest dan lees je het verkeerd. En begrip vroeg ik niet om.
wat ik wil aangeven is dat ook al zijn er in het verleden keuzes gemaakt die het belang van het kind niet dienden je er als ouder voor kan kiezen om in wrok te blijven hangen of niet. Het kind heeft die keuze niet.
Dat geldt zowel voor vaders als moeders.
Wat ik zou willen in mijn situatie is dat mijn lief en zijn ex weer met elkaar leren communiceren in het belang van de kinderen in plaats van het over de rug van hun kinderen uit te vechten en ze daarmee te schaden.
Bij een scheiding zitten altijd twee kanten aan een verhaal maar op een forum als dit lees je er maar 1.

tja Wenda

'Inmiddels woont vader nog verder weg want hij is naar mijn woonplaats verhuisd.'

En dus moet ex maar afzien van haar vrije tijd ...

Volgens mij gaat het erom dat de kinderen op dit moment liever in hun huis bij moeder zijn omdat ze de leeftijd bereikt hebben waardoor ze veel op pad zijn met vriendinnen en feestje hebben.
Dat pa dit goed vind want het gaat tenslotte om de kinderen en dat loopt eenmaal zo als ze ouder zijn.

Vind het raar van moeder dat ze zegt je bent niet welkom....
Mijn dochter is altijd welkom of het nou papa zijn dag is of niet

Bekritiseren

Beetje met twee maten meten. De ouder die verderop is gaan wonen mag niet bekritiseerd worden, want dat is nu eenmaal zo gelopen, maar de ouder die aangeeft te hangen aan haar vrije tijd mag wel bekritiseerd worden?

Mijn ex en ik hebben een slechte verstandhouding. Wel hebben wij allebei het respect om niet de ander te bekritiseren. Bij mij gelden mijn regels, bij hem de zijne. Ben ik het eens met zijn manier van doen, nee, verre van. Maar goed ik kan daar niets aan veranderen. Dat is het gevolg van de scheiding. Ik snap niet dat ex-echtlieden zo blijven zeiken op elkaar. Uit je tegen je vriendinnen, hier op het forum of tegen je nieuwe lief, maar laat je ex met rust.
Vanwege een gezamenlijk gezag moet je bepaalde zaken overleggen, maar als je daarbij beide kijkt naar het kind in kwestie en jouw eigen problemen even in de koelkast zet, is daar gewoon over te praten.

Waarom mag je als verzorgende ouder niet aangeven dat je behoefte hebt aan je vrije weekenden? Zeker als je van de 14 dagen, 12 dagen tieners om je heen hebt, kan ik mij dat goed voorstellen. Is het lastig voor de kinderen, misschien wel. Maar daar komen de kinderen wel overheen. Zeker als ze de die andere 12 dagen zich heel erg welkom voelen bij hun moeder.
Het gaat om tieners!!! niet om kinderen van 6. Tieners zitten overal met hun neus tussen, laten zich niet om 8 uur naar bed sturen, willen vaak ook alles weten enz.

wenda

Het hele probleem had dus niet gespeeld als pa ondertussen weer in de buurt was komen wonen in plaats van verder weg. Dan hadden de kinderen vanaf hun thuis bij vader naar de sport en vrienden kunnen gaan in plaats van vanaf hun thuis bij moeder.