Vrijetijdsbesteding kinderen

Kinderen

Ik begrijp best dat je er boos bent dat je ex is verhuisd, maar ik heb nu wel een beetje het gevoel dat je blijft hangen in die boosheid en daarbij vergeet te kijken naar de kinderen.

Ja, het is vervelend. Ja, het kost jou tijd. Probeer te kijken naar oplossingen. Als het op vrijdag te veel gehaast is, dan zou je kunnen overleggen of het een half uur/uur later kan. Indien jij en je ex beide kijken naar het belang van de kinderen zal er veel mogelijk blijken. Het sporten in de stad van de vader is ook een mogelijkheid. Dan blijft het halen en brengen van de vader zoals het is en ben jij je tijd kwijt op zaterdag voor het sporten van de jongste.

Voor de oudste zou ik echt wel gaan kijken of er een mogelijkheid tot zelfstandig reizen is.

Teamsport

Bij een teamsport van de jongste zal zo wie zo veel gereisd moeten worden.
De helft van de wedstrijden zijn uitwedstrijden,
en dat zal afhankelijk van de sport en waar je woont behoorlijk wat tijd kosten.

Door de week?

Is een sport in jouw woonplaats door de week geen optie? Mijn ene kind sport op maandag na school, het andere op woensdagmiddag.
Ik begrijp vader wel een beetje, hij heeft maar heel weinig tijd met de kinderen. Ik zou zelf ook het belang van de kinderen voorop zetten, maar ik kan mijn normen niet aan mijn ex-partner opleggen. En dat kun jij ook niet. Als je eenmaal gescheiden bent, neem je elk je eigen beslissingen. Soms vervelend, maar het is niet anders.

Ik zie in je beschrijving van de vrijdag dan min of meer die van mij terug.
Ik werk tot kwart voor 5, en om kwart over 5 zit ik met dochter in de auto onderweg naar training, tot 7 uur, dan breng ik haar naar haar vader en dan ben ik om half 9 thuis en ga ik eten.
Of ik sla dat eten bijna helemaal over en ga zelf trainen. Dan eet ik pas om half 11 of later.

7 uur is voor ons zelfs door de weeks vroeg te noemen. Zelfs als ik me echt voor neem om om half 6 aan tafel te zitten, dan wordt het toch op zijn vroegst half 7, ik ben er maar vanaf gestapt.

Je kunt het schema wat rustiger te maken door wat later te eten, half 8 of zo, en dan wat makkelijks. Ik heb gisteravond, de curry al gemaakt, straks zet ik de rijst even op en daarna in de hooikist zodat als wij om kwart over 7 thuis komen ik alleen de curry even hoef op te warmen. En zo hebben we meer van dat soort makkelijke gerechten die in 10 minuten op tafel staan.

Mijn dochter is 10 en we hebben een dergelijk schema al een jaar of 3.

Denk in mogelijkheden, alternatieven en out of the box. Of je kind heeft gewoon pech, dat kan natuurlijk ook. Mijn dochter wil graag turnen, maar dat kan alleen op de dag dat ze naar haar vader gaat. Die wil graag zijn andere grut ook nog zien voor ze slapen dus dat gaat niet. Andere dagen komen om andere redenen niet uit.

Verenigingen zijn er wel aangewend aan kinderen die de ene week wel en de andere week er niet zijn, ook zijn er kinderen bv die op zondag nooit een wedstrijd zullen spelen, of die op zaterdag chinees hebben en daardoor op zaterdag geen wedstrijden spelen. Als de club het weet, kunnen ze er rekening mee houden, daarom hebben wij nu 3 jongens in het team bv ipv 2. En zouden we er graag een meisje bij willen, maar ja die is er niet.

Het ware verhaal

Ik vraag mij af of wel het hele of ware verhaal verteld word. Ex dit en x dat. We hebben al zoveel meegemaakt met ex. Ik ben de good guy en hij is de bad guy.
Ik denk eerder dat er iemand jaloers is dat de ander meer succes heeft in het verder gaan met een eigen leven.
Ik lees nergens de reden waarom vader niet wilt. Misschien werkt hij zich wel het apenzuur om alimentatie te kunnen betalen.
Mijn nekharen gingen overeind staan toen ik las dat oudste niet zelfstandig met ov zou kunnen, niet iedere 14 jarige is hetzelfde was argument. Hij loopt stage, gaat naar eerste baantje maar bus is te moeilijk?
Ik heb een zus, verstandelijk beperkt nu 55 jaar oud maar het vermogen van een 9 jarige. Woont zelfstandig met wat hulp,, werkt gewoon. Ging als klein kind naar het speciaal onderwijs, moest ze met de bus. Moeder bracht haar en zei tegen de chauffeur waar ze eruit moest, ze was toen 10 jaar oud. En dan zou een kind van 14 niet kunnen?

Eddeped

Dan geloof je het toch niet...maar hou dan ook je commentaar voor je...

Hoe kan jij beoordelen of mijn kind wel of niet met de bus kan zelfstandig?

De reden van vader is dat hij niet heen en weer wil rijden volgens mij komt dat echt wel naar voren..

Dus nogmaals geloof wat je wil geloven maar hlu je dan gewoon buiten de " discussie"...

vooral je ex slecht vinden.
vooral boos blijven.
vooral willen horen wat je maar wilt horen.

En wat betreft mijn motivatie over je zoon en met bus gaan heb je kunnen lezen, als een gehandicapte het kan......
ik hou mij er wel verder buiten, zinloos geklaag bemoei ik mij niet verder mee.

Eddeped

Vooral lekker blijven doen alsof je het allemaal zo goed weet....

Eddeped

Die vergelijking gaat totaal mank. Jij baseert je alleen op 1 zus. Heb je wel eens op een cluster 3 of 4 school rondgelopen?
Een en ander heeft ook te maken met gedrags- of medische problemen, die TS ook niet hoeft te noemen noemen, zij kent haar kind.

Zelfredzaamheid

zal wel getraind moeten worden. Natuurlijk ligt het aan het kind en de afstand, maar kinderen kunnen vaak meer dan een verzorgende ouder wil zien. Helaas denken veel ouders van kinderen met een bepaalde zorg, alleen in die zorg en overzien ze niet de mogelijkheden.

Ik zeg niet dat het zo is, maar misschien ziet Jip de mogelijkheden van haar kind ook niet. Persoonlijk vind ik het ook erg vreemd dat een kind wel in staat is om een baantje te hebben, maar niet om zelfstandig te reizen. Ik weet dat loslaten heel moeilijk kan zijn.

Ik snap heel goed wat Eddeped wil zeggen. De manier waarop is misschien niet zo diplomatiek, maar zijn boodschap is duidelijk. Ik ben dan ook wel erg nieuwsgierig waarom jou 14 jarige wel stage kan lopen en binnenkort aan een baantje kan beginnen, maar niet in staat is om zelfstandig met het OV te reizen. Ligt dat echt aan een beperking van het kind, of is het meer jouw gevoel, dat jij nog niet klaar bent om los te laten?

Paddington

Laat jij een 15 jarige( dan mag je werken) drie kwartier in de bus zitten en overvaren,ook in de winter in het donker?
Ik voel me daar niet goed bij, dus ja misschien is het wel mijn eigen gevoel.
Komt bij dat kind nogal chaotisch en "wazig" is dus zou geen rustig moment hebben.

Een baantje zou vakken vullen betekenen in de supermarkt aan de overkant dus heel makkelijk bereikbaar.

Stage is 20 min fietsen maar als het donker is als hij terug moet breng en haal ik hem.
Ik vind het zeker in deze tijd onverantwoord.
En als vader gewoon wat soepeler zou zijn is het ook allemaal niet nodig. Hij gaat daar wonen dus klein beetje de consequenties meedragen vind ik niet meer dan normaal.

Jip

Ik liet mijn 11 jarige al alleen met OV reizen elke dag (want school op afstand). Met 2 treinen, met overstappen op het grootste station van Nederland, en met aan beide kanten een stuk fietsen. Ook in de winter en in het donker. En soms reed de trein niet en moest hij met een bus, en er ging ook wel eens wat mis en ja, best eng allemaal. Maar punt is wel: daar groeien kinderen van. En het bleek ook dat als er wat mis ging, dat er altijd wel iemand was om te helpen.
Een 14 jarige moet dit echt wel kunnen en zo niet dan is het hoog tijd om te gaan oefenen. Het is in een bus trouwens ook niet opeens enger of gevaarlijker als het donker is.

onverantwoord

Ik vind het eerder onverantwoord om een 14 of 15 jarige te gaan halen en brengen enkel en alleen omdat het donker is. Daarmee geef je namelijk in mijn ogen een heel verkeerde boodschap: namelijk dat donker eng/gevaarlijk is plus dat je kind zoiets niet alleen zou kunnen.

Jippox

Dat mag jij vinden maar ik voel me daar gewoon niet goed bij.
En daarbij is het ook helemaal niet belangrijk wat jij vind of wat ik vind van eern kind op die leeftijd met openbaar vervoer daar ging de vraag ook niet over..

Maar als ik dan toch even offtopic mijn mening mag geven ..een elfjarige zo'n traject af laten leggen vind ik niet echt een normale gang van zaken.
Je maakt mij ook niet wijs dat er dichterbij geen (basis )school te vinden was?

Antwoord

Ja, dat zou ik zeker doen, sterker nog ik doe het. Ik zie niet waarom dat niet zou kunnen.

Als ik jouw post lees is het dus echt jouw gevoel en niet het feit dat hij het niet kan. Bedenk eens wat jij zelf deed op die leeftijd.

Daarnaast ben ik het eens met Jippox. Wat jij nu aan je kind leert is: ik vertrouw jou er niet op dat jij in het donker in staat bent om je eigen weg te vinden. Hoe kan je kind ooit op zichzelf leren vertrouwen als zijn/haar moeder hem/haar niet vertrouwd?

Gelukkig zijn de meeste mensen behulpzaam en vriendelijk naar andere mensen.

Ik zou zeggen: laat je kind een telefoon meenemen en laat hem/haar los. Geef je kind het vertrouwen.

Er zijn ook elfjarigen die gewoon naar het voortgezet gaan. Verder: niet fietsen als het donker is? Och heden zeg, wat ben ik dan een slechte moeder! Mijn zoon fietst in de winter toch echt bijna elke dag heen in het donker en naar sport of vriendin of wat dan ook in het donker terug.

Verder: drie kwartier reizen is toch niet zo veel?

Aanvulling

Waarom is dat voor een 11-jarige niet normaal? Ik zie het probleem echt niet.

In Amerika was een paar jaar terug ook een enorme ophef over een jongen van 9 die zelfstandig met de metro ging. Wat een ellende die de moeder over zich heen kreeg, ongelofelijk.

@Jip Het gaat er niet om wat jij vindt. Het gaat erom dat jij jouw kind moet gaan loslaten. De tijd van onder moeders vleugels is voorbij. Jouw rol veranderd. Je zult moeten loslaten, gaan coachen. Op deze manier ben je bezig om van je kind een zeer onzeker persoon te maken, die daar de rest van zijn/haar leven last van gaat krijgen.

@Jippox, wat fijn dat je kind jouw vertrouwen heeft gekregen. Mijn ervaring is ook dat de meeste mensen zeer behulpzaam en vriendelijk zijn.

Vertrouwen

Het is geen kwestie van geen vertrouwen ik vind het gevaarlijk in het donker.
En nagaan wat ik zelf deed hallo dat is wel even een hele andere tijd zeg...maar blijkbaar ben ik een overbezorgde moeder. Maar ik ben zuinig op mijn kinderen,waarom zou je het opzoeken?

En ja Jaime dat weet ik daarom stond basis ook tussen haakjes.

En nogmaals de vraag ging niet over het reizen wel of niet en welke leeftijd ze dat moeten kunnen enz enz...
Ik vroeg me gewoon af wat anderen vinden van het feit dat vader zich zo gemakzuchtig opstelt terwijl hij ervoor kiest om verder van zijn kinderen vandaan te gaan wonen.

En waarom ik dan weer de oplossingen moet verzinnen...

Paddington

Oh het gaat niet om wat ik vind als het min eigen kind betreft of als ik vind dat je dat een elfjarige niet laat doen? Maar jij mag wel vinden dat ik mijn kind moet loslaten?
Apart...

zuinig

Ik ben ook heel zuinig op mijn kinderen. Daarom vind ik zelfredzaamheid zo belangrijk.

halen en brengen in het donker

Hoe doe je dat dan, Jip, nu als oudste dochter naar school gaat (kwart voor 8) is het nog donker. En als ze in de winter naar huis komt uit school soms ook.
Ik pieker er niet over om haar dan te halen en te brengen, zorg wel dat het licht van haar fiets goed werkt.
Ook naar sport/muziek gaat ze zelf en alleen, ook als het donker is.
Als ze 's avonds laat (na 10 uur) uit de stad of zo moet komen dan zal ik haar wel ophalen.

Eens

De ene 11-, 14- of 16-jarige is de andere niet. Mijn 11-jarige zou waarschijnlijk dat traject met trein en fietsen wel aandurven en het gewoon doen, terwijl mijn 16-jarige daar heel wat meer aansporing voor nodig heeft. Ik vind trouwens dat een 11-jarige dat nog niet hoeft te durven en te kunnen.
Ze krijgen allebei ongeveer dezelfde opvoeding, en het ene kind durft en doet alles (en moet ik afremmen) terwijl de ander heel veel aansporing nodig heeft om dingen te durven.

Jippox

Dat is ook belangrijk...maar wanneer en hoe dat ligt toch gewoon aan het kind,ouders en de situatie.
Als het echt nodigis en de tijd daar is komt het heus wel goed.
Het voelt nu een beetje dat als ik mijn kind niet loslaat nu het nooit meer goed komt...ene kind (en ouder) doet dat nou eenmaal sneller dan de ander.

Thursday next

Nu gaat hij s'ochtends in het donker ja...terug nooit want zolaat is hij niet uit...
Maar zijn alleen doorgaande wegen en er fietsen er zoveel..
Vind ik toch anders...

Omdat het

in het belang is van je kinderen.

Met het risico dat je boos wordt wil ik je dit toch even meegeven:
Je geeft aan de het vroeger zoveel anders was dan nu. Dat ben ik niet met je eens. Het is zelfs makkelijker geworden. Je kunt je kind nu op elk moment bereiken door ze een mobiel mee te geven. Mijn moeder is vroeger heel vaak de hele buurt afgestruind om mij of mijn broer maar weer eens te zoeken. Daardoor zou het nu makkelijk worden om je kind zelfstandig dingen te laten ondernemen.

Jouw vasthoudendheid om jouw bezorgdheid goed te praten is in mijn ogen volledig ingegeven door jouw streven naar controle. Dat ik dit voel wordt mede veroorzaakt door jouw verhaal over de vader. Ja, het is vervelend dat hij is verhuisd. Nee, het is niet handig voor de kinderen. Maar is het nu zo moeilijk om echt te kijken naar het belang van je kinderen? Het belang voor hen is immers dat zij met beide ouders een band hebben en houden. Waarom zou jij dan niet degene zijn die een oplossing verzint? Voor wie verzin je die oplossing? Volgens mij doe je dat voor je kinderen, niet voor hem en niet voor jou, maar voor je kinderen. Als jij in staat bent om jouw bijna 15-jarige elke keer te halen als het donker is, dan moet jij toch ook in staat zijn om een oplossing te verzinnen zodat je kind vader kan blijven zien, maar ook zijn/haar eigen te gaan opbouwen?

Probeer wat minder de 'controle' te hebben en geef je kinderen de ruimte om te ontdekken wie ze zelf zijn en wie hun ouders zijn.