Vraag (niet-)nakoming echtscheidingsconvenant

Sterkte

Sterkte Moederziel! Maak je vooral niet druk over wat anderen van je vinden, want de meningen zijn niet van de lucht, zowel i.r.l. als op dit forum.
Ik ken ook mensen die het raar vinden dat ik dus wel PA heb. Jammer dan. Ex en ik zijn bijna 25 jaar getrouwd geweest en wettelijk gezien heb ik er recht op. Bovendien verdient hij bijna tweemaal zoveel als ik; hij heeft een zeer goed betaalde baan.

Ik hoop voor je kinderen dat je ex nog een beetje bijdraait. Mijn ex begint nu iets meer te beseffen dat hij beter zijn best moet doen voor de kinderen. Dit alles via systeemtherapie voor 1 van de kinderen, waar 2 van de de kinderen (oudste woont in het buitenland) hem zeer duidelijk hebben aangesproken op zijn gedrag.
Ik bemoei me er verder helemaal niet mee, want de kinderen zijn boven de 18 en hebben hun eigen relatie met hem.
Hopelijk komt jouw ex op enig moment ook een beetje bij zinnen, ook qua de schulden afbetalen.
Hang in there, succes!

Jammer

Ik heb mijn best gedaan de situatie te ontwarren op basis van de informatie van Moederziel zelf, in een poging de destructieve kracht te ontwarren, zodat zij op de goede plek haar energie kon inzetten om de situatie te verbeteren.
Nu zit ze al heel wat jaren 'gevangen' in een relatie met haar ex, die haar financieel en emotioneel geen goed doet en haar steeds weer de gelegenheid geeft om te 'ervaren' hoe slecht haar ex is (haar analyse). En dit gaat nog jaren duren. 'Hang in there'. Inderdaad.
Ik snap echt niet dat Victoria en Aagje haar daarin ondersteunen. Maar ik zie wel dat ze vooral op zoek is naar ondersteuning en zeker niet naar een reflectie op haar eigen positie in dit verhaal.
Naar mijn bescheiden mening is het gesloten convenant een van de oorzaken van het voortduren van de ellende. Maar Moederziel is er blij mee, dus dan zal ze de gevolgen ervan ook wel aankunnen.

Tsjor

Nog een voorbeeld dan

Moederziel heeft geen PA afgesproken. Ze meldt wel elke keer, dat haar ex 30% meer verdient dan zij. Dat had je met PA kunnen rechttrekken. Bovendien is PA afdwingbaar via het LBIO. Geen PA afspreken en wel melden dat ex 30% meer verdient, dat werkt bij mij inderdaad als een rode lap.
Als de omgangsregeling is veranderd kun je ook de KA veranderen. Dat moet dan wel weer via de rechter. Wel melden dat je 2/3 van de kosten betaalt en 100% zorgt, maar niet de KA aan willen passen, nou ja, dat soort dingen, daar reageer ik op.

Tsjor

KA en PA

Ik snap op emotionele gronden dat je van PA afgezien hebt, maar KA is inderdaad voor de kinderen en aangezien dat net zo goed zijn kinderen zijn als de jouwe is hij net zo goed als jij verplicht om voor ze te zorgen.
De omgangsregeling is veranderd, dus de KA zal ook moeten wijzigen.

Ik snap ook dat je met deze fratsen van ex eerst die aflossing geregeld wil hebben, zonder dat zit je snel in de schuldsanering. Maar is het met je ex te regelen dat hij je uit de helft van de urgente schulden van de hoofdelijke aansprakelijkheid ontslaat en jij hem uit de helft van de urgente schulden? Dat zou het risico voor jou aanzienlijk beperken. Of gaan de schuldeisers daar niet mee akkoord?
Is het anders een idee om een soort bewindvoerder de schuldaflossing te laten regelen en de afbetalingsregelingen in de gaten te laten houden? Dan zit het bij een derde en niet meer bij jou. Dan kan er nog steeds vanalles mis gaan maar dan ben jij niet degene die je ex tot de orde moet roepen, dat doet een onafhankelijke derde.

En als je kunt, regel dan met ex dat die vordering die jij hebt uitbetaald gaat worden, dan kun je misschien je hypotheek gedeeltelijk aflossen, dan sta je minder onder water en worden je maandlasten lager (en de bank inschikkelijker omdat ze minder risico lopen).

Maar goed, waarschijnlijk heb je dit zelf ook al wel bedacht.
Ik ben blij dat jullie overeenkomst van schuldenaflossing afdwingbaar gemaakt is, dat is in ieder geval goed gegaan. Als dat niet het geval was ben ik bang dat je het een stuk lastiger had gehad om uit de wsnp te blijven.

Draagkracht

PA kan alleen als er ook draagkracht is. Met zoveel schulden om af te lossen is er geen draagkracht. Moederziel zegt ook dat ze n goed inkomen heeft. Zonder schulden was er ook geen noodzaak aan PA. Maar ze heeft t nu niet gevraagd, en als de schulden afgelost zijn heeft ze t ook niet nodig. Het is makkelijk roepen vanaf de zijlijn. En om hier alles op het www te gooien is ook al zowat. Misschien is moederziel wel een BN-er? Of makkelijk te traceren via internet? En dan is t een moeilijke situatie waar niet 1,2,3 een oplossing voor is. Dan is t ook moeilijk ‘scoren’ met het meest geniale advies.
Ik weet hoe t kan gaan. Hier op OOL en in real life. Je raakt verzeild in oeverloze discussies. Daar schiet je niks mee op. En je verliest alleen maar mensen om je heen. Zo frustrerend. Terwijl je juist hulp van mensen nodig hebt.

Fransien

Maar is het met je ex te regelen dat hij je uit de helft van de urgente schulden van de hoofdelijke aansprakelijkheid ontslaat en jij hem uit de helft van de urgente schulden? Dat zou het risico voor jou aanzienlijk beperken. Of gaan de schuldeisers daar niet mee akkoord? ==

Wat denk je? Waarom zouden de schuldeisers afstand doen van hoofdelijkheid en accepteren dat ze hun vordering alleen nog maar bij 1 ipv 2 kunnen halen? Niet waarschijnlijk, denk ik. En toestemming van de schuldeisers is vereist.

Op de korrel

Fransien “Ik ben blij dat jullie overeenkomst van schuldenaflossing afdwingbaar gemaakt is, dat is in ieder geval goed gegaan.”
Nou nee. Van een kale kip geen veren natuurlijk. Man heeft niks, niet eens een vaste woon- of verblijfplaats. Hij heeft loon, maar dat komt uit zijn eigen bv. Beslag leggen op dat loon is door hem eenvoudig te pareren. Het enige wat hij heeft is dat huis, of althans de helft daarvan. Maar ja, daar woont zij. Beslag leggen op dat huis lukt dus ook niet.

Die afdwingbaarheid is dus maar zeer relatief.

In #19 schrijft moederziel “Ik kan me er niets bij voorstellen wat hij doet. Het levensgrote risico nemen dat je ex-partner en kinderen uit huis worden gezet, dat er beslag wordt gelegd en naar de wsnp. Ik kan met dat niet 'best voorstellen'. Ik vind het eigenlijk heel ziek om dat te riskeren.”

Maar dat is het dus. Moederziel is ervan overtuigd dat wsnp het ergste is dat haar of hen kan overkomen. Ze doet er alles aan om daar uit te blijven. Terwijl het misschien toch gewoon de beste oplossing is. Huis weg. Schulden weg. 3 jaar houtje bijten, maar dan ook klaar.

Ik las in een boekbespreking over het boek “Dingen gedaan krijgen” van Tali Sharot dat ook intelligente mensen niet geneigd zijn om met hun overtuiging conflicterende informatie bij hun overwegingen te betrekken. In tegendeel zelfs, zo is in wetenschappelijk onderzoek aangetoond. Ze gebruiken hun talenten om de onwelgevallige informatie te omzeilen of op de korrel te nemen.

Ik denk dat er zoiets gaande is.

Miriam

Moederziel is ervan overtuigd dat wsnp het ergste is dat haar of hen kan overkomen. Ze doet er alles aan om daar uit te blijven. Terwijl het misschien toch gewoon de beste oplossing is. Huis weg. Schulden weg. 3 jaar houtje bijten, maar dan ook klaar.==

Heb je de postings van Moederziel wel goed gelezen?
Ze heeft geschreven dat ze geen WSNP wil, omdat ze zelf de schulden hebben gemaakt en ze die dus ook zelf wil betalen (en niet de maatschappij of derden ervoor op wil laten draaien - wat het geval is bij WSNP). Dat lijkt mij een heel nobel streven. Zou fijn zijn als meer mensen er zo in stonden!

En sterker nog: als zij en ex blijven werken (en voldoende blijven veridienen) en zich aan de afgesproken regeling houden, dan hebben ze binnen 2 jaar alle schulden afgelost (zo schreef Moederziel).

wat als schuld is afgelost?

Moederziel, wat ik me wel afvraag: STEL jij en ex blijven voldoende verdienen en houden jullie braaf aan de afgesproken bijdragen (allebei) en lossen alle schulden af.

Klopt het dat jullie dan over 2 jaar helemaal schuldenvrij zijn?

En, nu komt ie: dat zitten jullie (naar ik begrijp allebei als mede-eigenaar) nog met jullie huis dat dan (vermoedelijk?) nog steeds flink onder water staat.

Ik ga ervan uit dat jij de hypotheeklasten, die je nu al prima kunt betalen schreef je (zelfs naast het flinke bedrag dat je gebruikt voor het aflossen van de schulden), dan nog makkelijker kunt dragen. Dus dat is geen probleem.

Wat is het plan? Blijven jullie samen eigenaar? Maar dan kan je ex dus nooit een ander huis kopen?

Of is er een plan om dan die schuld (als je het huis zou verkopen en dus onderwaarde hebt en een hypotheekschuld) alsnog samen te betalen? Gaan jullie daar dan eerst nog voor sparen voor jullie het huis (met flink verlies) verkopen?

Daar gaan we weer

Moederziel “Probeer je nu serieus te zeggen dat 3 jaar wsnp helemaal zo'n ramp niet is? En dat de gemeenschap maar moet opdraaien voor de shit die wij zelf hebben veroorzaakt?”
Hier verwoord je een overtuiging. Met de realiteit heeft het niet zoveel te maken.
De maatschappij betaalt helemaal niks mee. Jij betaalt, je ex betaalt en diverse schuldeisers leveren wat in: dat ben jij zelf, de familie (onderhandse schulden) en als laatste de bank en als allerlaatste (maar die eigenlijk bijna nooit) de staat.
Ik weet niet of je deze informatie gelooft.

Moederziel “Misschien is het mijn strenge opvoeding geweest, maar ik vind dat ik zelf eerst tot het aller-uiterste moet gaan voordat je dat doet”
Zie je wel, je vindt het een schande. Het punt is dat je niet alleen bent. Jij kunt helemaal niet zelf die schulden aflossen. Je bent afhankelijk van je ex.
Hij is niet verplicht om op dezelfde manier tegen de voorziening WSNP aan te kijken als jij.

WSNP levert niet direct een schuldenvermindering op (dat hangt helemaal van de situatie af). Het levert wel direct bewindvoering op en scheiding van aansprakelijkheid: Jij krijgt jouw deel te doen, hij het zijne. Ieders deel is bij ieder afdwingbaar maar niet meer door jou bij hem, of door hem bij jou.

Senna, ja. Ik heb de postings van moederziel goed gelezen. Daaruit maak ik op dat ze een vertekend beeld heeft van wat wsnp is. Dat beeld heeft ze kennelijk succesvol aan jou overgedragen.

Met alle geweld uit de wsnp blijven terwijl dat eigenlijk de beste oplossing is, is niet zo’n nobel streven. Het veroorzaakt alleen maar ellende. Niet in de laatste plaats ook voor de kinderen voor wie er al die tijd inkomensongelijkheid is.

En nee, ze hebben niet binnen 2 jaar de schulden afgelost. Ze hebben dan dat huis nog met een onderwaarde. Als ze in de wsnp gaan en ze blijven gewoon werken, kunnen ze ieder hun deel keurig aflossen en is zelfs die hypotheeklast opgeruimd.

Eh ja, dat huis natuurlijk ook. Dat is dan verkocht.

Onzekerheid

Voor de kinderen is er inkomensonzekerheid ipv inkomensongelijkheid.

Zelf aflossen lijkt me hier beter

Bij de wsnp ben je afhankelijk van de aanwijzingen en ingrepen van de bewindvoerder. Die kan besluiten om het huis te verkopen. Zonder dat je een andere oplossing om te wonen hebt. Ze halen er vaak alles uit wat er in zit. Auto's verkopen, zelfs als je er mee naar je werk moet. Het is niet anders, want je wil dat de schuld betaald word.

Nee natuurlijk niet

Geen onzin vertellen AnneJ. Je wordt niet op straat gezet.
Ook je auto wordt niet zomaar onder je kont vandaan verkocht.
Deze mensen hebben alletwee een inkomen. Er kan gewoon van dat inkomen worden ingehouden.

Dat dus....

“‘Ze’ kunnen niet de Wsnp in, want de helft van ‘ze’ is ondernemer. Ga ik de Wsnp in, dan gaat ex persoonlijk en zakelijk failliet. Dat duurt levenslang - en dat weet ik uit eigen nabije ervaring. Dan kun je sws nooit meer een huis kopen. Ik vind hem een flapdrol maar ik wens hem nog steeds een betere toekomst dan dat. “

Dat was dus ook mijn problematiek. Maar bij mij was t zo dat mijn ex doelbewust mij deze kant op heeft geduwd. Jij probeert je ex nog te behoeden voor erger. Ik heb dat destijds hier ook proberen uit te leggen, maar ook toen snapten men t niet of werd ik niet geloofd. Daar zit hem t probleem Moederziel; ze geloven je niet. Het kan niet. Of eigenlijk; met elkaar kunnen we niet geloven dat het er zo aan toe gaat als je in een situatie zit als jij en ik. Stop met uitleggen. En zoek deskundig advies van professionals die weten waar ze t over hebben. Je mag mn adres opvragen bij forumbeheer als je wil.

Je kunt heel driftig spookverhalen blijven ophangen, maar daar wordt alleen maar extra duidelijk van dat je niet wil.
Dat moet je zelf weten. Maar je hebt het niet helemaal zelf voor het zeggen.
Je bent afhankelijk van wat je ex wil.

MLavell

“Geen onzin vertellen AnneJ. Je wordt niet op straat gezet”

O jawel hoor MLavell. De rechter interesseert t niks. Je gaat als moeder met kinderen op straat. Ow nee. De kinderen gaan dan bij vader wonen. Wake up! Dit is echt wat er gebeurt. Stop met Moederziel vertellen dat het niet waar is wat ze zegt. Jij schiet er niks mee op. Moederziel niet. Gebruik je energie voor iets anders.

Staat in de wet

Doenja, hoe de wsnp werkt, staat in de wet.
Je hoeft niks uit te leggen. Het valt allemaal na te lezen.
Ondernemers kunnen ook in de wsnp.

T zal best

MLavell t zal best dat er iets in de wet staat. Maar ik heb exact dezelfde ervaringen als Moederziel. De burgemeester, sociaal raadslieden, mijn advocaat en nog veel meer deskundigen op dit vlak hebben niets voor mij kunnen doen. Regels ten spijt, maar er wordt gewoon van afgeweken. Je krijgt niks ( of over een jaar pas) en over een huis nog maar te zwijgen. Je bent overgeleverd aan de hulp en bereidwilligheid van je naasten. Anders sta je letterlijk op straat.

Verwarring

Doenja ik denk dat je wat dingen door de war haalt.
Maar je hebt gelijk hoor: als de schulden van de gewezen echtelieden te groot zijn, dan valt er niks te krijgen uit de resten van het huwelijk. Ook het huis niet.

Moederziel doet er goed aan die situatie te voorkomen.
Maar ze is daarvoor wel afhankelijk van de bereidwilligheid van haar ex.
Mind you, hij staat al op straat. Met niks.

Dat lijkt me trouwens evident

Nog even: Het zal geen verrassing zijn dat moederziel dat huis niet zal kunnen houden (nou ja, tenzij ze op tijd een rijke partner vindt die mee wil betalen)

Ze kan zich voorbereiden op het vinden van een andere woning.
Als ze dat niet doet, mogelijk in de illusie dat ze wel in dat huis kan blijven, dan zou het moment inderdaad kunnen komen dat ze “ineens” op straat staat (met de beide benen op betaalbare grond).