Vraag (niet-)nakoming echtscheidingsconvenant

Geloven

En willen geloven zijn twee verschillende dingen.
Hoe was het ook weer... Never explain. Those who understand don't need it and those who need it will never believe it.

Verder denk ik dat je je ex wel kunt proberen te behoeden voor erger, maar dat je niet moet uitsluiten dat hij hier heel anders instaat dan jij. Hij kan een heel ander belang (voor ogen) hebben. Laat je niet ringeloren.

Woningbouw en jouw insteek

Ik vraag me af of je wel een woning van de wbv krijgt als je een eigen huis in bezit hebt. Zeker nu ex het huis uit is, heb je misschien in de ogen van de wbv geen recht op een huis van hun voorraad omdat je zelf al een huis hebt. Heb je dat wel onderzocht?

Verder lijkt het me tijd dat je nu echt eens moet gaan nadenken waarom je je ex maar blijft beschermen. Ik begrijp dat hij geen vast adres heeft en dus doet of hij dakloos is, maar ondertussen wel bij zijn liefje woont. Hij wil de betalingsregeling die bij de rechter is vastgelegd, anders verdelen, jij wil er door praten met hem uitkomen. Dat stadium zijn jullie al voorbij. Laat hem maar aan een onafhankelijke rechter uitleggen waarom hij het anders wil.

Je blijft maar herhalen dat wij niet alles weten, dat klopt, maar soms hoeft dat ook niet om toch iets zinnigs te kunnen zeggen. Wij zien wel een patroon in jouw denken en toen ik zaterdag de recensie las van het boek dat Mirjam Lavell aanhaalde moest ik meteen aan jou denken. En als Mirjam het dan noemt en uitlegt schiet je weer in de verdediging en is alles niet waar.

Je bent nu al twee jaar aan het worstelen met de scheiding, financieel wordt het alleen maar slechter, want de schulden worden niet minder. Soms is ploffen beter dan doormodderen.

Voorbereiding

Moederziel, het gelijk van Doenja zit in het verschil tussen haar verwachtingen en de realiteit. De realiteit is dat derden partijen in dit soort zaken geen “eerlijke beslissing” nemen die evenveel recht doet aan beide exen.
Er worden beslissingen genomen die recht doen aan de schuldeisers, ongeacht wat dat doet met de exen en ook als dat betekent dat er eentje drie dubbel opdraait voor de schulden.

Maar er zijn wel grenzen aan wat mag. Je moet daarin vooral voor jezelf opkomen. Bereid je dus voor. Zorg dat je over de juiste informatie beschikt. Dus geen spookverhalen over de BKR en wsnp, maar de werkelijkheid

https://rechtwijzer.nl/schulden/schuldsanering-wsnp/bkr-registratie
https://www.rijksoverheid.nl/onderwerpen/armoede-en-schulden/vraag-en-antwoord/hoe-kom-ik-van-mijn-schulden-af
Je zou zelfs zelf aan de hand van de wetgeving op voorhand een schuldsaneringsplan kunnen maken. Hou er daarbij rekening mee dat het plan van de rechter 100% gericht zal zijn op het verminderen van de schuld en het voorkomen van nieuwe schulden.

Dat betekent in beginsel dat het huis verkocht wordt. Het is niet alleen een grote en diverse kostenpost (ook verzekeringen en fiscus, veel crediteuren dus), maar ook een risicopost (brand, schade, onderhoud). Datzelfde gaat op voor de auto: grote kostenpost, grote risicopost (ongeluk). Om het even dramatisch te maken: zouden de kinderen een pony hebben, dan zou die ook en om dezelfde redenen verkocht moeten worden, zelfs als dat betekent dat het dier naar de slager moet.

Een vriendin van mij heeft als een bok op de haverkist gezeten tijdens haar periode wsnp. Ze heeft heel wat gemakzucht van de bewindvoerder weten te pareren. Dat is belangrijk want die bewindvoerders hebben nog wel eens een opvoedende pet op waarbij ze doen alsof wsnp ook een soort straf is.

Dat is het niet en zo is het ook niet bedoeld.

Maar je moet wel voor jezelf opkomen. De burgemeester doet dat niet.

Ook als het niet van wsnp komt, is het toch handig om je er in te verdiepen. De regels die daar gelden voor het oplossen van de schulden, is dat wat redelijk en nodig gevonden wordt. Als je je eraan houdt of er dicht bij blijft sta je 1-0 voor tov je ex. Zeker als zijn omgang met de schulden dat niveau van budgetbeheer helemaal niet haalt.

Op dit moment staat hij 1-0 voor.
BIj hem is niks te halen. Officieel woont hij nergens en heeft hij niks.

anders bedoeld

MLavell, die burgemeester die doet niks aan je schulden, maar kan wel iets betekenen als je plots op straat komt te staan. Daar had ik t over. Niet alleen over schulden. Die moet je oplossen, en of je dat zelf doet of via schuldsanering, dat is een ander verhaal. Waar ik op doel is dat er zo vaak wordt geroepen dat het niet kan, of niet waar is. Dat vind ik schadelijk en heel jammer. Het lost echt niks op door in je eigen gelijk als 'adviseur' te blijven hangen. Denk in wat je iemand wel kan bieden. En soms is dat niks. Of niet meer dan een schouder om op uit te huilen.
Waar je wel gelijk in hebt is dat de ex van moederziel niks heeft omdat hij nergens woont en niks heeft. En in al die jaren waarin moederziel aan het zoeken is geweest waarom hij bij haar wegging, schuilt hier wellicht het antwoord; dit was de enige manier voor de ex van moederziel om uit de schulden te komen, in zijn optiek dan he. Zolang hij net doet of hij niks heeft gaan ze het bij haar (moederziel) halen. En als ik dan advies mag geven; dan denk ik dat het tijd wordt dan moederziel inderdaad geen clementie meer toont voor haar ex. Dat ze doet wat goed voor HAAR en de kinderen is, ook als het betekent dat haar ex persoonlijk failliet verklaard wordt. Uit ervaring kan ik je zeggen dat dat heel moeilijk is. Als je zelf van harte niet zo bent, iedereen het beste gunt, dan kan t wel eens uitpakken dat je zelf de klos bent. De ontgoocheling dat anderen helemaal niet t beste met je voor hebben. En het kan ook zo zijn dat moederziel niet durft, bang voor de gevolgen, de represaille maatregelen richting haar.....dat was voor mij een heel belangrijke factor.

nog even over WSNP en verkopen woning (ot)

Als ik het goed gelezen heb zijn er hier mensen die suggereren dat de WSNP ook kan betekenen dat je gedwongen je woning moet verkopen en daardoor op straat komt te staan.

Daar geloof ik dus ook geen barst van. Wel dat de bewindvoerder wil dat je de woning verkoopt, maar niet als dat betekent dat je vervolgens dakloos wordt. Wat ik me wel kan voorstellen is dat de bewindvoerder wil dat je de lasten drukt door een grote woning te verkopen om elders een kleinere terug te kopen, of om ergens anders te gaan huren, maar dan moeten die andere woningen er wel zijn.

Het doet me een beetje denken aan de algemene vrees dat je geen bijstand kan krijgen als huizenbezitter 'dan moet je eerst je woning verkopen'. Dat klopt in zijn algemeenheid ook niet.

Zijn er hier echt mensen die beweren dat een WSNP-bewindvoerder mensen tot verkoop van de eigen woning dwingt, ook in die gevallen waarin duidelijk is dat er geen vervangende woonruimte beschikbaar is, zodat de betrokkene alleen een schone lei krijgt vanuit de daklozenopvang? En hoe weten die mensen dat dan zo zeker?

Groeten,

Temet

Duidelijk zijn en je eigen stappen nemen

Ik zou dit gewoon heel duidelijk naar je ex brengen. Als hij zijn aandeel van de "shit" niet op zich neemt, wordt het "dus" schuldsanering voor jou en een faillissement voor hem. Laat hem dan maar kiezen. Misschien denkt hij dat een faillissement hem uiteindelijk uit de problemen helpt. Dat is niet jouw probleem. Zet je eigen stappen.

https://www.hupkesadvocaten.nl/mag-je-in-de-schuldsanering-als-je-huis-nog-niet-is-verkocht/

"Hier staat, in gewoon Nederlands, dat de schuldhulpverleningsinstantie die een schuldenaar met onverkochte woning de toegang weigert, het bij het verkeerde eind heeft: de schuldenaar kan gewoon worden toegelaten tot de WSNP, ook al is de woning nog niet verdeeld, en de wet geeft daarna een regeling hoe het verder moet met het huis. De regeling in de Faillissementswet breekt de macht van de bank om royement van de hypotheek tegen te houden. De eis dat de woning eerst moet worden verdeeld of verkocht, die door de schuldhulpinstantie wordt gesteld, mag blijkbaar volgens het Hof helemaal niet worden gesteld door de schuldhulpinstantie.

Met deze uitspraak zal het beleid van de schuldhulpverleningsinstellingen wel niet direct veranderen. ."

Niet plots op straat

Doenja:’MLavell, die burgemeester die doet niks aan je schulden, maar kan wel iets betekenen als je plots op straat komt te staan”
Volgens mij is er geen sprake van plots op straat komen te staan.

Misschien kun je de vraag van Temet duidelijk beantwoorden.
“Zijn er hier echt mensen die beweren dat een WSNP-bewindvoerder mensen tot verkoop van de eigen woning dwingt, ook in die gevallen waarin duidelijk is dat er geen vervangende woonruimte beschikbaar is, zodat de betrokkene alleen een schone lei krijgt vanuit de daklozenopvang? En hoe weten die mensen dat dan zo zeker?”

Annej, daar staats dus iets heel anders dan jij eerder beweerde in #91 “Bij de wsnp ben je afhankelijk van de aanwijzingen en ingrepen van de bewindvoerder. Die kan besluiten om het huis te verkopen. Zonder dat je een andere oplossing om te wonen hebt. ”

Nee dus. Het “ergste” dat je kan gebeuren is dat je onrechtmatig geweigerd word in de schuldhulpverlening.

mijn geval

In mijn geval werd ik gedwongen door de rechter om akkoord te gaan met de verkoop van de woning met een waardedaling van 30%, ook al kwam ik daardoor op straat te staan, en kon ik niet meer minstens 50% voor de kinderen zorgen. Dit alles, om ervoor te zorgen dat mijn ex een flat kon kopen. Hij moest ontslagen worden uit de hoofdelijke aansprakelijkheid van de hypotheek (ik kreeg de hypotheek zelf niet rond). In mijn geval was er nog geen sprake van schuldsanering, maar ik kwam ook niet in aanmerking voor een traject omdat de echtscheiding nog niet was afgerond, en nog meer redenen. En dat kon pas vond de rechter als t huis verkocht werd. De verkoop heeft de overwaarde in een klap teniet gedaan, ook al hadden we bewijzen met taxaties dat het meer waard was. Ongeloofelijk maar waar. Het heeft soms met zoveel dingen te maken. En geen enkele situatie is exact hetzelfde. Dus wat bij mij gebeurde kan bij een ander weer helemaal anders uitpakken. Pas nu, 3 jaar nadat het huis verkocht is, blijkt dat er ook nog een hele andere persoonlijke problematiek meespeelde bij mijn ex. Maar dat gaat te ver om dit in dit draadje uit te leggen. En daarnaast zijn de woningen nu weer zover gestegen dat ik NU geen problemen meer zou hebben. Maar voor het probleem wat 3 jaar terug ontstond kan ik jaren last hebben.
Waar het mij om gaat is, zeg niet te snel dat je niet zo maar op straat komt te staan. En wat ook meespeelt, daar kwam ik later achter dat dat waarschijnlijk ook bij mij speelde, is dat hulpverlening om de tuin geleid wordt als er een welbespraakte, goed uitziende, nette vrouw/man voor ze zit, met een goede opleiding, nooit problemen gehad, ook daar speelt het probleem dat men niet kan geloven dat die persoon echt financieel in de problemen zit.
Het beeld wat we hebben van iemand in de financiele problemen, is eerder een soort familie Flodder, dan een doorsnee gezin in een mooi/keurig huis, en niets op de kerfstok met een goede opleiding. Opvallend genoeg blijft in het laatste geval de hulpverlening uit, en blijven deuren gesloten. Of de hulpverlening bestaat uit ' hoe vraag ik bijstand aan'......nee dat is niet nodig, er zijn inkomsten, er is een ander probleem. Daar weten ze geen antwoord op.

Nog een keer

Begrijp ik goed Doenja dat toestemming voor verkoop van het huis via de rechter is afgedwongen en dat dus met het verlenen van die toestemming het huis direct ook verkocht was?

MLavell

De rechter vond dat ik mee moest werken met de verkoop. Twee weken later had mijn ex een koper en werd het huis voor 30% minder verkocht dan wat het op zou moeten brengen en was ik dakloos. Volgens de rechter ging ik verhuizen, maar ik ging niet verhuizen, ik moest het huis uit omdat het verkocht werd. Mijn advocaat stond ook met de oren te flapperen....Het was meer een soort kip en t ei verhaal....wat was er eerder, verkoop van het huis, of verhuisplannen. Tuurlijk wist ik dat ik eruit moest, ik kon het in mijn eentje niet gefinancierd krijgen, maar dat ik dan maar met elk willekeurig bod akkoord moest gaan? Maar ik begrijp uit jouw vraag dat je het ook niet kunt begrijpen....
Ik ook niet......

Jawel

Ik begrijp het goed.
In die zin heb je gelijk dat moederziel zich mogelijk in dezelfde situatie bevindt: Haar ex kan ook niet door zolang dat huis niet verkocht is.
Het is mogelijk dat hij een keer aan de bel trekt, of dat het hem te doen is om het openbreken van dat convenant waar iets over de verkoop van het huis in schijnt te staan.

Ik ben het niet met je eens dat je plotseling dakloos was.
Je hebt kennelijk geen rekening gehouden met de mogelijkheid dat het inzicht van je ex ook een redelijk inzicht kon zijn.
Dat had je wel moeten doen.

Of je akkoord had moeten gaan met de prijs is dan nog tot daar aan toe. Je had natuurlijk ook een redelijke termijn voor het overdragen van het huis: op zijn minst 6 weken.

Maar feitelijk wist je veel eerder al dat je dat huis uit moest.
Net als moederziel. Die weet dat ook al jaren.

maar dan...

" Maar feitelijk wist je veel eerder al dat je dat huis uit moest."

Maar waar moet je dan heen als er geen huis voor je is? Te kort ingeschreven staan, of geen inkomen om iets te kunnen huren? Wat als Moederziel een huis krijgt toegewezen, maar ze kan t niet betalen?
Ik voelde me gedwongen akkoord te gaan, en ooit moet je de knoop doorhakken en alles afwerken. Maar blijkbaar maakt t dan niets uit dat je niks meer kunt daarna....

Ik snap even niet wat je hiermee bedoelt: Je hebt kennelijk geen rekening gehouden met de mogelijkheid dat het inzicht van je ex ook een redelijk inzicht kon zijn.

Hoe lang heeft dat geduurd?

Je bent door kennissen/familie opgevangen begrijp ik.
Hoe lang heeft dat geduurd?

Ik snap je vragen wel, maar die gaan voor een heleboel mensen op. Mijn zoon heeft drie keer in die situatie gezeten en steeds omdat hij daadwerkelijk plotseling ergens anders heen moest voor zijn werk. Ja, dat is erg moeilijk.

In jouw geval is er niet zoveel plotseling gebeurd.
Jouw ex wilde al dat je meewerkte met de verkoop. De rechter heeft dat alleen maar bekrachtigd.

Moederziel krijgt niks toegewezen, tenminste als ze inderdaad een boven modaal salaris verdient (zoals zelf zegt). Ze zal zelf wat moeten zoeken. Dat kan ze nu al doen.
Als zij en haar ex werkelijk menen dat dat huis nog meer waard moet worden voordat het in de verkoop kan, dan kan ze het ook verhuren.

nog steeds

Ik zit nog steeds in de situatie dat er niet genoeg inkomen is na afbetalen van schulden om zelf iets te huren. Ook niet het aller aller goedkoopste kamertje.
De verkoop van mijn woning zorgde er ook voor dat ik geen inkomsten meer had uit mijn bedrijf omdat dat in het woonhuis gevestigd was. En door de financiele situatie die was ontstaan kon ik niks anders huren of kopen. Dus dag huis, dag bedrijf, dag inkomen en ook dag kinderen.
Maar genoeg over mij, de situatie is te uniek om er iets over te kunnen zeggen.
Je zoon had dan wel dan hij plots moest verhuizen, maar wel een inkomen. Juiste een inkomen zal ik zeggen. Of moest hij zijn kinderen ook achterlaten?

Het verhuren van de woning van moederziel kan een oplossing zijn, als ze meer kan vangen aan huur dan ze zelf kwijt is. Maar wie verhuurt er een huis aan moederziel waar ze zelf kan gaan wonen als ze al hoofdelijk aansprakelijk is voor de hypotheek? Ik zou daar als huurder niet mee in zee gaan.... Dat was bij mij nog een reden dat ik geen woning kon vinden; hypotheek stond nog op mijn naam, en na verkoop had ik geen inkomen meer....

Advocaat

In #46 is sprake van een advocaat. Hopelijk heeft die al wat inzicht kunnen geven in de opties. En uiteraard hoop je nog steeds dat ex gewoon aan zijn verplichtingen gaat voldoen. Anders zou ik geen cent consideratie hebben en opkomen voor je eigenbelang en dat van je kinderen. Tenzij het weer in je eigen vlees gaat snijden.
Je weet in elk geval zijn adres en hebt ook het nummer van zijn bankrekening.
Tenzij je er zelf, financieel dan, last van krijgt zou ik hier geen enkele consideratie mee hebben om dat door te geven.
Maar makkelijk is het niet. Exen hebben ook veel manier om onder hun verplichtingen uit te komen door het wegtoveren van inkomsten of te stoppen met werken en zich onzichtbaar te houden.
Laat je goed adviseren.

Er valt te leren

Doenja “Ik zit nog steeds in de situatie dat er niet genoeg inkomen is na afbetalen van schulden om zelf iets te huren.”
Wanneer is het einde in zicht dan?
Wsnp is er om uitzichtloze situaties te stoppen. Zodat er zicht komt op een eind.

“Maar genoeg over mij, de situatie is te uniek om er iets over te kunnen zeggen.”
Wel jammer dan dat je jouw situatie inbrengt alsof dat is wat moederziel vanzelfsprekend te wachten staat als in “plotseling op straat staan”

Hoewel er wel te leren is van jouw situatie en dat gaat over het deel dat tsjor ook al steeds inbrengt: die man moet door kunnen met zijn leven. Ontslagen kunnen worden uit de hoofdelijke aansprakelijkheid van de hypotheek.

Maak je over moederziel niet druk. Die heeft een inkomen. Verhuren van dat huis zou het inkomen vergroten.

Annej “uiteraard hoop je nog steeds dat ex gewoon aan zijn verplichtingen gaat voldoen.”
Er moet hoe dan ook iets gebeuren. In de huidige situatie zit er voor ex geen voortgan in. Hij moet dat huis kunnen verkopen om los te raken en opnieuw te kunnen beginnen.
Voor moederziel zijn er geen middelen om hem te dwingen mee te doen.

Doenja en moederziel

Doenja, de situatie bij moederziel is anders. Hier heeft haar ex heeft een eigen bedrijf en geen woning. Loonbeslag is dus niet mogelijk. Ik weet niet of hij een zzp-er is of een BV heeft, maar voor een persoonlijk faillissement hoeft volgens mij Moederziel niet bang te zijn.
Ook als ZZPer kun je in de schuldsanering, alleen moet je dan wel je bedrijf stoppen en proberen in loondienst te gaan. Gemeentes vinden ZZPers te onzeker in hun inkomsten en een te groot risico. Dit zou betekenen als de ex van moederziel geen baan vindt dat de ex in de bijstand terecht kan komen, maar hij zit dan wel in de WSNP. Zitten de schulden in de BV, dan gaat alleen de BV failliet. Persoonlijk faillissement wordt volgens mij pas uitgesproken als je vanuit de schuldsanering nog steeds niet meewerkt of schulden blijft opbouwen. Gezien de weinige medewerking van de ex, zou ik niet veel consideratie hebben.
Het kan voor moederziel wel interessant zijn om haar huis te verkopen ondanks de extra schuld die dat genereert, omdat deze schuld ook wordt meegenomen in de WSNP. Dan is ze tijdens de schuldsanering in ieder geval financieel los van haar man en na 3 jaar schuldenvrij en los van haar hypotheekschuld.
Het idee dat Moederziel niet in de vrije sector kan huren geloof ik niet. Ze woont kennelijk in een duur huis en ook al heeft ze een lage rente, daar gaat toch elke maand een fiks bedrag aan hypotheek kosten, plus onderhoud, belasting, water, gas en elektriciteit etc naartoe. Dat geld kun je ook besteden aan een huurhuis in de vrije sector. De WNSP zet je echt niet uit de vrije sector woning, als blijkt dat je die nodig hebt om er met zijn vijven te wonen.
Wat mij enigszins benauwd is dat Moederziel haar emoties en financiële zaken niet goed lijkt te kunnen scheiden. Ze vindt het moreel niet kunnen om de maatschappij op te zadelen met haar problemen. Dat is heel mooi gebaar en goed voor haar ego, maar absoluut geen zakelijk besluit. Je maakt bij WSNP gewoon gebruik van de wettelijke regelingen en als blijkt dat de schuldsanering de beste oplossing is dan zou je je over je morele bezwaren heen moeten zetten. Ik zelf zou liever kiezen voor een 3 jaar zwaar traject, dan voor de onzekere toekomst voor haar en haar kinderen met zo'n ex die zich zo onbetrouwbaar toont.
Ook denk ik dat de banken haar liever in haar huis houden, want bij WSPN moeten zij meewerken aan de schuldsanering. Nu hebben ze nog volledige betaling van de rente van de hypotheek. Waarom denk je dat de bank haar zo genegen is te helpen? Echt niet uit medelijden hoor.

Als de ex inderdaad in gebreke blijft zit er niets anders op dan garant te staan voor alle schulden. Misschien is het wel mogelijk om in plaats van in 2 jaar in 4 of 5 jaar af te lossen als je daarmee laat zien je verantwoordelijkheid te nemen.
Men wil liever dat het wel lukt om zaken betaald te krijgen. En als jij onderuit gaat financieel kunnen ze helemaal fluiten naar de centen.

Huren in de vrije sector valt ook niet mee. Vaak moet je een borg betalen en als je al aan het aflossen bent heb je dat ook niet liggen. Bovendien kan het huurbedrag hoger blijken te zijn dan wat je nu aan oorspronkelijke hypotheek betaald en dat brengt dan ook weer extra kosten met zich mee, die niet opgenomen zijn in de afspraken met de bank en de fiscus.

Blijft staan dat je als moeder met kinderen dus zeer chantabel bent want zelf kun je niet duiken voor die schulden omdat dit onmiddelijk consequenties zou hebben voor je kinderen. En met drie kinderen trek je nou eenmaal niet zo makkelijk in bij een nieuwe partner die dan vervolgens jou financieel uit de wind houd.

Nee hoor

“Als de ex inderdaad in gebreke blijft zit er niets anders op dan garant te staan voor alle schulden.”
Welnee, dan ga je naar de rechter en daag je es en dan hoor je daar waarom ex niet wil voldoen aan het convenant. En dan komen er nieuwe afspraken.
Uiteindelijk is hij natuurlijk wel ook verantwoordelijk voor de schulden en kan en zal hij ook gehouden worden aan zijn aandeel. Maar het hoeft niet zo te gaan zoals in dat convenant is vastgelegd. Ik denk dat het voor iedereen gunstiger is om dat huis te verkopen. Zelfs als er nog schuld overblijft.

“Bovendien kan het huurbedrag hoger blijken te zijn dan wat je nu aan oorspronkelijke hypotheek betaald”
In dit geval niet. We hebben het over een miljoenenhuis met een hypotheek die nog eens twee ton hoger ligt. Daar wordt uitsluitend rente over betaald en dat zal gezien de overschrijding toch minstens een procent of 6 zijn.

Reken maar uit. Neem voor het gemak 1,2 miljoen x 6% Er zijn heus gezinswoningen in de vrije sector te vinden die minder kosten.

Hoe dan ook: het onderhoud is er ook niet meer en gas en licht een stuk goedkoper want het huis is kleiner.

“Blijft staan dat je als moeder met kinderen dus zeer chantabel bent want zelf kun je niet duiken voor die schulden omdat dit onmiddelijk consequenties zou hebben voor je kinderen.”
Nee, dat blijft niet staan. De WSNP heeft een bedrag voor de kinderen waar niet aan gekomen mag worden. Je kunt diezelfde reservering maken. Geen rechter die dat van de kinderen af zal pakken.

Nou Miriam

In een ideale wereld dan. Want je moet dit wel als een puzzel weten te leggen en als er ook maar iets tegenzit of net even anders gaat, dan gaat de hele zaak schuiven.

Natuurlijk is iedere situatie anders, maar ik kon zelf eenvoudiger, en goedkoper, een huis kopen dan huren in de vrije sector, om diverse redenen.

En natuurlijk blijf je aanspraken houden op een ex, maar zie het maar eens te krijgen, terwijl je het per direct nodig hebt.

Een advocaat kost ook geld en geen toevoeging bij dit soort inkomens, terwijl je je net vastgelegd hebt op afbetaling en je zit in een strak regiem.

En wie zegt dat ex, die al onbetrouwbaar is gebleken na een volgende zaak met een nieuw financieel convenant dat wel gaat opvolgen? Je kunt nog tot in lengte van dagen rechtzaken voeren die je nog verder in de schulden brengen.

In de ideale wereld dus, maar je kijkt zo nuchter mogelijk naar je opties en kiest dan de minst kwade. En uiteindelijk gaat Moederziel daarover. Hopelijk raakt ze niet in de keuzestress, want als zaken niet passen is het zeer verleidelijk om af te wachten terwijl je op een gegeven moment echt knopen moet doorhakken ook al pakken ze negatief uit op de korte termijn.

Daarom dus

Maar daarom moet het nu een keer afgelopen zijn en moet alles uit elkaar: huis verkopen dus. Dan is meteen ook het belangrijkste deel van de onderlinge aanspraken, de helft van de waarde van dat huis, geregeld.

“En wie zegt dat ex, die al onbetrouwbaar is gebleken na een volgende zaak met een nieuw financieel convenant dat wel gaat opvolgen?”
Ik vind het allemaal heel onbetrouwbaar klinken, maar tegelijkertijd is er de wonderlijke situatie dat hij al die jaren al (die schulden bestaan al sinds de economische crisis van 2008), wel meebetaald en niet echt de benen heeft genomen of zijn snor gedrukt.

Maar goed, dat touwtrekken moet afgelopen zijn, zie boven.

“In de ideale wereld dus, maar je kijkt zo nuchter mogelijk naar je opties en kiest dan de minst kwade. En uiteindelijk gaat Moederziel daarover. ”
Nee dus. Zij gaat er niet alleen over.
Het is een zaak van haar, haar ex en de schuldeisers.

Het is juist daarom verstandig om er een derde partij, bewindvoering, tussen te zetten.

Toegang

Weer zo'n dingetje Miriam. Je krijgt ook niet zomaar bewindvoering. Als men van mening is dat de inkomsten de schulden met aflossing dekken dan gaat het al niet gebeuren. Ook is er eerst de kwestie van de 'minnelijke schikking'. Gemeenten vragen meestal dat dit eerst geprobeerd is. Ondertussen blijft het afwachten wat de ex gaat doen.

Natuurlijk heeft hij wel lang mee betaald. Hij heeft ook nog een tijdje in een deel van het huis gewoond. Maar inmiddels doet hij een onredelijke move. Kan, hij is verder van zijn gezin af komen te staan. Misschien gaat zijn bedrijf niet zo goed, liggen daar ook nog onverwachte niet gemelde kosten. Kinderen verblijven niet eens bij hem. Wat daar ook de reden van is, dat is een alarmsignaal.

Gemeenten betalen daarvoor en zijn niet erg happig. Ook daar moet je vaak zien door te dringen.

Je geeft de route aan. Dat helpt. Geeft je opties. Het is echter geen gelopen race als je dit als puzzelstukjes aan elkaar legt.