Nieuw leven opbouwen na uit elkaar gaan

ik heb maar 1 advies

stop hier met schrijven. Je bent veel te herkenbaar. Je ex kan zo zijn strategie perfect aan die van jou aanpassen.

Ook dat

Nu spreek je je spaargeld ook aan. Dus tijd lijkt echt in het voordeel van je ex te zijn.

Je geeft aan dat de kinderen er niet teveel achteruit mogen gaan. Dat is natuurlijk een utopie. Twee huishoudens voeren is altijd duurder dan één, dus tuurlijk gaan de kinderen er financieel op achteruit. Skitrips en uiteten gaan zijn ook geen eerste levensbehoeften. Je bent zo bezig met wat hij allemaal doet en kan. Dat gaat je niks brengen, want hem haal je echt niet meer in. Hoe zuur het ook is: hij zal waarschijnlijk financieel en op een heleboel andere gebieden uiteindelijk beter af zijn. Daar tegen vechten brengt je niet vooruit, integendeel.

In mijn ogen leg je met je afwachtende houding je lot volledig in handen van je ex. Die dat hier inderdaad perfect kan meelezen. Hij kan het altijd langer volhouden dan jij, dus als dat je uitgangspunt is, kun je maar beter volledig doen wat hij wil. Daar draait het namelijk dan toch op uit.

Anders redt je het misschien totdat je kinderen het huis uit zijn en kun je dan zonder dat spaargeld vertrekken naar een huurflatje in een slechte buurt. Zou je daar uiteindelijk vrede mee hebben?

Financien

Mara, ik begrijp het niet helemaal. Jij wilt van hem geld zien in de vorm van kinderalimemtatie. Maar gelijkertijd moet jij hem nog geld betalen in de vorm van de helft van de hypotheek die je overneemt, plus de helft van de overwaarde van het huis. Kun je niet gewoon wat wegstrepen onderling. Bijvoorbeeld dat je de woning mag overnemen op de hypotheekwaarde (dus zonder overwaarde) maar dat hij dan minder KA meer hoeft te betalen? Of zoiets.
Het feit dat je zo hamert op het krijgen van geld van hem geldt natuurlijk ook andersom, hij krijgt nog heel veel geld van jou bij overname van jou van het huis. En volgens mij zit daar de impasse.

nee dat kan niet

Je kunt geen afstand doen van je recht op kinderalimentatie.

V@@s

Dat zeg ik ook niet, maar je kunt dan wel onderhandelen over de hoogte van de KA. Immers, wat je aan lagere lasten aan hypotheekrente kwijt bent, is dan een deel van de KA. Dat is gewoon uit te rekenen.

Impasse

Het gaat bovendien meer om het feit dat Mara elke keer aangeeft dat ze vindt dat de ex zijn financiële verplichtingen en verantwoordelijkheden niet nakomt, maar ik vermoed dat hij vindt dat zij dat ook niet doet. Immers, zolang zij hem niet uitkoopt kan hij geen nieuwe woning kopen. Dat is natuurlijk speculeren maar ik vind Mara niet zo duidelijk over dit deel van het verhaal.
Naar mijn idee eisen beiden geld van elkaar, dan lijkt het me dat er een middel ground te vinden zou moeten zijn. Dat dat niet lukt zegt iets over beiden.

Huis en kinderalimentatie

Kinderalimentatie is gewoon verplicht om te betalen vanaf dat je uit elkaar gaat. En dat is voor de kinderen. Voor levensonderhoud.
Ik kan pas verder met het afwikkelen van het huis als er een getekend convenant is. Daar heb ik al naar geïnformeerd bij de bank. In het convenant wordt een termijn opgenomen waarin de overdracht van het huis geregeld moet zijn.
Daar zit naar mijn idee wel een verschil in. Daarbij komt dat hij geen nieuw huis hoeft te kopen, dat heeft zij gedaan en hij trekt bij haar in. Dus hij heeft geen nieuwe hypotheek nodig.

Procedure

Als je het eens bent over de procedure (bijvoorbeeld dat je de trema-normen volgt) dan hoef je over de hoogte van het bedrag verder geen discussie te hebben. Dat is verder een objectieve berekening. Mocht hij niets willen betalen dan kun je het inderdaad voorleggen aan de rechter en dan krijg je gelijk.
Wat mutsje bedoelt is dit: je kunt een berekening maken van die alimentatie. Dat kun je nu op basis van wat je weet ongeveer schatten. Dat vermenigvuldig je dan met het aantal maanden dat je dat bedrag zou moeten krijgen, totdat de kinderen 18 zijn (daarna kunnen de kinderen dat zelf krijgen). Daar komt een bedrag uit dat hij bij benadering aan alimentatie zou moeten betalen. Daar tegenover staat dat jij aan hem een bedrag moet betalen om hem uit te kopen uit de woning. Dan kun je gaan plussen en minnen. Dat bedoelt Mutsje. Misschien kom je wel op 0 uit: hij betaalt niets en jij betaalt niets, maar je hebt wel de woning.
Of hij wel of geen andere woning koopt doet verder niet ter zake.

Tsjor

Trema norm

Ik weet dat de kinderalimentatie volgens de trema norm berekend hoort te worden. Mijn advocaat heeft dat ook gedaan. Over de zorgkorting valt dan nog te discussiëren (hangt af van de omgangsregeling).
Maar zijn advocaat heeft dezelfde berekening gemaakt en daar zat toch echt een ruim verschil in. Maar goed, ik weet waar het verschil in zit, dat gaat te ver om dat nu tot in detail te beschrijven maar ik weet wel dat mijn advocaat er "eerlijker" mee omgegaan is. Er is een nieuwe berekening gemaakt, die kwam nog gunstiger uit. Nogmaals, ik hoef er niet rijk van te worden, maar ik wil er ook niet bij inschieten en ik wil ook wel gewoon nog eens leuke dingen kunnen blijven doen.

Over jullie idee om dingen tegen elkaar weg te strepen of iets dergelijks ga ik zeker nadenken.

Dat hij geen ander huis hoeft te kopen doet in zoverre wel ter zake, hij heeft geen haast bij de afwikkeling. Hij kan gewoon verder.

En dan ontglip je me weer

'Nogmaals, ik hoef er niet rijk van te worden, maar ik wil er ook niet bij inschieten en ik wil ook wel gewoon nog eens leuke dingen kunnen blijven doen.' Oh, ik dacht dat het om kinderalimentatie ging. Maar ik heb eerlijk gezegd ook geen idee daarover, ik was niet gewend om vaak op vakantie te gaan en uit eten en een spaarrekening voor de kinderen, zodat ze niet hoefden te lenen voor de studie. Dus in die zin was mijn achteruitgang minder groot.
'Over de zorgkorting valt dan nog te discussiëren (hangt af van de omgangsregeling).' Ik ben van voor de tijd, waarin er gerekend werd met zorgkorting etc. Dus dat begrijp ik dan niet. Ik dacht dat zorgkorting ging over: als ik dan 3 dagen 'zorg' en jij 4 dagen, dan hoef ik minder alimentatie te betalen, want ik heb dan meer kosten. Zoiets. Dus dan moet het ook gaan over hoeveel dagen wil je voor ze zorgen (omgangsregeling)? Maar hij wilde toch geen omgang met de kinderen? Alleen af en toe?

Tsjor

Verbitterd

Mara,
Je klinkt verbitterd en zit vast. Ik snap het....Alsof het over mij gaat 7 jaar geleden. Verlaten (Grof vuil gevoel), gezamenlijke woning moest verkocht worden waar ik zo fijn woonde, ex ging bij buurvrouw wonen in een prachtig groot huis, ex maakte een potje van de afhandeling en alimentatie en had het zo druk met verliefd zijn en het nieuwe leven dat hij zijn zoon vergat. Daar wordt je wel boos, verdrietig en zuur van. Het stroomt als gif door je bloed. Het is een rollercoaster en een gigantische berg die je over moet. Toch keert het tij. Wie of wat daar invloed op heeft bij jou weet ik niet maar uiteindelijk kom je in rustiger vaarwater, accepteer je dingen meer en overzie je de zaken beter. Dat lukt je nu gewoon niet. Je bent de regie over je leven kwijt en dat voelt heel onveilig. Het heeft tijd nodig en niemand kan in een glazen bol kijken. Vertrouw erop dat het weer beter gaat worden Mara!

Impasse

Mara, jullie houden elkaar nu in een soort gijzeling. Jij wil eerst dat de KA geregeld wordt, waarbij het mogelijk moet worden om in het huis te blijven. Hij wil echter nog niet teveel KA betalen want hij weet niet of hij voldoende geld krijgt voor het huis.
Dus misschien is het wel handig om alle noodzakelijke stappen te nemen voor zover mogelijk. Dus waarde bepalen van het huis (misschien hij ook met een eigen makelaar en dan middelen). Huidige hoogte van hypotheek opzoeken etc. Dan wordt het ook vast duidelijk waar je ex recht op heeft.
Het spaargeld deel kun je hier ook in betrekken. Welk deel is voor jou en welk deel is van hem. Het logisch dat het geld dat gespaard werd voor de studie gewoon gedeeld gaat worden. Het is per slot van rekening van beide en ieder mag voor zichzelf bepalen of hij/zij dat bestemd voor de kinderen of niet. Dat vindt je misschien niet leuk, maar zonwering het nu eenmaal. Ik begreep dat hij de rekening al geplunderd had, dus het spaardeel wat jij hebt ingebracht trek je af van het deel wat jij nog moet betalen.

Change your mind

Mara, zoals vaker benoemd waarom wil je zo graag die centen?
Ik begrijp dat je het onrechtvaardig vind. Maar echt verander die gedachte eens.
Je jongens zullen straks een bijbaantje krijgen of hebben, en leren hun eigen kleding te kopen etc etc. Hierdoor groeien ze alleen maar in hun zelfstandigheid en hun geluk. Die jullie in elkaar kunnen vinden en houden.
Probeer eens meer rust daarin te creeeren en hem ( je ex) naast je neer te leggen.
Ben dankbaar voor wat je wel hebt, het rijkste bezit. Twee jongens die op je leunen, van je houden, je loef hebben, je steun en toeverlaat zijn.
Zie het positief.
Ik ging nog liever drie hoog op een flatje wonen dan me zo te laten beïnvloeden door een man die let op, straks een liefdesbaby met de buurvrouw maakt in de tang laten houden. ( oh ja gelukkig verhuist hij mits het ook echt doorgaat )

Koppel je meer en meer los. Laat de jongens het zelf oplossen. En bam daar staat mama om ze op te vangen. Te leren om zelf nooit zo met dierbare en mensen om te gaan. Haal daar je kracht uit. Ben blij met je eigen en je jongens.
Daar kan geen geld of vakantie tegenop, en ja ik spreek uit ervaring.

Vergeet niet je ex alle sommetjes te presenteren, via de mail. Pro-actief. Heft in handen. Jij communiceert hoe je rekent. Transparant. Dan stopt het lijdzame wachten.

Trema-normen

Hoe kun je bij de berekening volgens Trema-normen uitkomen op 2 heel verschillende bedragen? Jaarlijks wordt een vuistdik rapport uitgebracht door de Raad voor de Rechtspraak waarin alle mogelijke interpretaties worden neergelegd (en uitgesloten). Google even op Tremarapport, of https://www.rechtspraak.nl/SiteCollectionDocuments/tremarapport-versie-2019-januari.pdf

Ook hier: Eenzijdig indienen, desnoods via de rechter. Laat de wederpartij dan maar met een goede weerlegging inclusief argumenten komen. De rechter beslist wat fair is.
Het ouderschapsplan is een wettelijk verplichte overeenkomst. Voorheen getrouwd of niet, voor het afdwingen van zo'n overeenkomst kun je naar de rechter.

moederziel

Dat is heel makkelijk; als ze er niet uitkomen in de zorgverdeling van de kinderen. Ik vermoed dat Mara de maximale zorg neemt op de kinderen en de vader een andere zorgregeling wenst. Maar ik zou in dat geval ook kiezen voor de rechter, de rechter kan dan ook de kinderen horen en rekening houden (hopelijk) met hun wensen.
Ik begrijp sowieso niet zo goed waarom het allemaal zolang moet duren. Helaas is Mara niet getrouwd, noch geregistreerd partnerschap. Hoewel ik dat nogal naïef vind (zeker als je kinderen hebt), maakt het de boedelverdeling wel makkelijk. Het huis staat op beider naam en Mara wil graag haar ex uitkopen. Dus bepaal de waarde via een makelaar en je weet hoeveel het je gaat kosten. Het spaargeld is wettelijk gezien een gevalletje helaas, pindakaas. Als samenwonenden wordt het spaargeld verdeeld zoals is ingelegd en ik begrijp dat het merendeel dan van hem is. Dus tenzij dit anders is vastgelegd in een samenlevingscontract, vist Mara hier gewoon achter het net. Dat doet pijn, maar die moet ze slikken. Ik zou zeggen; lees wat verhalen hier van dames op OO die na scheiding achterblijven met mega schulden die gemaakt zijn door de ex. Dan valt de situatie van Mara financieel gezien nog best wel mee.
Blijft inderdaad over de KA. Kom je er op korte termijn niet uit, dan zou ik het zo snel mogelijk voor de rechter brengen. Kan wel zijn dat de KA dan lager wordt dan Mara had gewenst, omdat de rechter meer zorg toewijst naar de vader....

Mutsje

Hoe kom je daar nou bij, dat de rechter meer zorg toekent aan de vader?

Mutsje

"Helaas is Mara niet getrouwd, noch geregistreerd partnerschap. Hoewel ik dat nogal naïef vind (zeker als je kinderen hebt), maakt het de boedelverdeling wel makkelijk. Het huis staat op beider naam en Mara wil graag haar ex uitkopen."

Dat snap ik niet helemaal. Wat zou je volgens jou met een huwelijk of geregistreerd partnerschap kunnen regelen wat je met een samenlevingscontract niet kunt regelen (want die had ze wel)?

Volgens mij kun je in een contract namelijk alles regelen.
Het maakt de boedelscheiding ook niet eenvoudiger of lastiger dan wanneer je getrouwd bent, want dat hangt er maar net vanaf wat je hebt afgesproken.

Of zie ik iets over het hoofd?

Aarbei / Persephone

Ja natuurlijk, kijk maar naar het probleem van het spaargeld. In gemeenschap van goederen hadden beiden het spaargeld verdeeld in 50%-50%. Nu heeft (uit mijn hoofd staat dit ergens in het draadje) Mara haar loon vooral in het huishouden gestopt en hij zijn loon in het spaargeld. Bij afwikkeling in goede relatie zou het eerlijk zijn om dat spaargeld dus gelijk te verdelen. Nu is er wettelijk niks geregeld en kan ze er wettelijk gezien geen aanspraak op maken. Je hebt bij samenwonen gewoon minder rechten. Zo kan (tenzij anders vermeld in samenleef contract) er ook geen aanspraak worden gemaakt op zijn pensioen. En als Mara een thuisblijf moeder was had ze wettelijk gezien geen recht op PA. Dus bij vechtscheidingen is er wettelijk veel minder geregeld bij samenwonen, dan bij trouwen of geregistreerd partnerschap. Dus ja, dit soort dingen niet van te voren regelen heeft consequenties.
Tenzij je inderdaad een goed contract hebt, maar daar is volgens mij bij Mara onduidelijkheid en interpretatie verschil over. Zelf zo'n contract opstellen is best lastig, omdat je gewoon soms niet bedenkt wat de uiteindelijke consequenties zijn. Als je trouwt of geregistreerd partnerschap aangaat is een deel in ieder geval wettelijk geregeld.
Persephone, ik weet niks. Maar volgens Moederziel is de berekening van KA een vast gegeven. Ik geef alleen maar aan dat KA berekening ook afhankelijk is van zorgverdeling. Mara laat in haar verhaal achterwegen wat de reden is van het verschil in KA.

Nou nee hoor Mutsje

Kinderalimentatie wordt bepaald aan de hand van draagkracht en kindbehoefte. Zorgverdeling heeft daar weinig mee te maken. Anders zou kinderalimentatie wel "zorgloon" heten, maar zo heet het niet.

Los daarvan: een rechter wijst geen zorg toe.

zelden hetzelfde

Over de vraag hoe het kan dat er ondanks de toepassing van trema-normen er een verschil is in de uitkomst van de kinderallimentatie, kan ik simpel zijn. Ze zijn nooit, of eigenlijk zelden, hetzelfde. Ondanks dat het zo duidelijk moet zijn. En advocaten zorgen daar zelf voor. Iedere advocaat zal voor zijn eigen client het meest voordelige rekenen. En ook de uitleg van de werking van wat er in een samenlevingscontract staat, ook dat is aan meerdere uitleggen onderhevig. Daar gaan die rechtzaken over! In mijn geval was daar onduidelijkheid over, in de scheiding van mijn vriend is daar al 6 jaar onduidelijkheid over en ik ken geen echtscheiding waar de strekking van wat er in huwelijkse voorwaarden of andere juridische afspraken rondom t verbreken van relaties verrekend moet worden niet op meerdere manieren uitgeleged wordt. Met daarbij totaal andere bedragen bij de wederzijdse partijen.
En Mara ik vrees dat je niets anders te doen staat dan met je advocaat naar de rechter gaan en daar het een en ander afdwingen qua afspraken. Het ziet er echt naar uit dat je expartner geen haast heeft, hij vind het wel allemaal best. Je wacht op de 'koninklijke weg' waarbij jullie het beide eens zullen zijn over hoe julle het af gaan wikkelen. Dat moment gaat nooit komen en zolang jij blijft wachten loopt jouw portemonee steeds verder leeg.
Herkenbaar, zo ging het bij mij ook. Dus ik snap je impasse heel goed. Je wil t niet verder kapot maken. Maar nu maak je jezelf en de kinderen kapot. Het is heel simpel; jullie laten een onafhankelijke derde besluiten hoe het financieel afgewikkeld moet worden. Ook je kinderen zullen dat begrijpen. Uiteindelijk kun je dan ook altijd KA afdwingen via bijv. het LBIO. Want als hij nu weigerachtig is, dan zal het niet onwaarschijnlijk zijn dat hij dat later ook is.

Persephone

Je hebt tegenwoordig het fenomeen zorgkorting. Bij meer dan 3 dagen zorg door de alimentatiebetaler wordt 40% in mindering gebracht op het te betalen bedrag. Snuggere types roepen dus dat ze 50/50 willen, hoeven dan weinig te betalen, en doen vervolgens een om het weekend regeling. Dan moet de ontvanger weer naar de rechter om het alimentatiebedrag aan te laten passen, want dat gaat niet automatisch.

Ja, precies Doenja

En verrekenen van uitkoop van het huis met KA lijkt me daarbij een aboslute no go. Al was het alleen maar omdat dan geld dat voor de kinderen bestemd is wordt verdeeld tussen de ex-partners, maar ook omdat je met alles wat je inlevert op KA ook ervoor zorgt dat je het nooit kunt opeisen via LBIO.

Mara, ik heb het eerder geschreven: stel een termijn. En als die termijn verstreken is, ga je afspraken afdwingen via de rechtbank. Het is verstandig om daarbij uit je hoofd te zetten dat je leven financieel zo ongeveer doorgaat zoals het was. Dat kan best zo zijn in sommige gevallen, maar de werkelijkheid is dat de meeste zorgende moeders slechter af zijn na een scheiding. Oneerlijk? Ja, zeker. Maar ook het logische gevolg van ik-werk-minder-dan-hij, voor de kinderen of anderszins. Ik vind daar overigens niets van (voordat iedereen hier over me heen valt) en binnen je relatie kan dat een logische en fijne keuze zijn. Maar bij een scheiding ben je gewoon in de meeste gevallen als deeltijdwerkende moeder het haasje.
En het klinkt heel flauw, maar het kan echt heel veel erger. Prijs jezelf gelukkig dat je perspectieven hebt en vergeet het concept 'rechtvaardigheid'.

Zorgkorting

En trap daar niet in, precies om wat Phryne schrijft. Mijn ex-partner heeft ook een zorgkorting op de KA die netjes bleef bestaan toen hij zijn huur opzegde en geen eigen woning meer had. Inmiddels heeft hij al bijna anderhalf jaar geen enkele zorg meer voor de kinderen, maar hij heeft wel zijn zorgkorting.
Spreek dus minimaal af dat de zorgkorting vervalt als de omgangsregeling wijzigt. Of nog beter: laat de zorgkorting links liggen om het hiervoorstaande te voorkomen.

Nog even

'En verrekenen van uitkoop van het huis met KA lijkt me daarbij een aboslute no go. Al was het alleen maar omdat dan geld dat voor de kinderen bestemd is wordt verdeeld tussen de ex-partners, maar ook omdat je met alles wat je inlevert op KA ook ervoor zorgt dat je het nooit kunt opeisen via LBIO.'
Je kunt ook redeneren dat het behoud van de woning belangrijk is voor de kinderen.
En als het verrekend is hoef je niets meer op te eisen bij het LBIO: het is al betaald.
Ik weet niet of het gunstig uitkomt, zo'n berekening. Maar het is een alternatieve mogelijkheid.

Tsjor