Ergeren aan kinderen, een nieuwe hobby voor ouderen?

en bij ons...

maakten niet alleen mijn onopgevoede kinderen teveel lawaai, maar ook de keukenkraan. Of we er een nieuwe in hadden gezet. Nou nee, hij zat er al toen we hier kwamen wonen en maakt ook nog steeds hetzelfde geluid.

Het is maar wie er naar luistert en met welke intentie.

Ouderdom; slechte benen en slechte oren

Mijn moeder op leeftijd, een schat van een vrouw, heeft al een tijd een gehoorapparaat. De drukte van verjaardagen mijdt ze omdat luid geluid het apparaat irritant doet fluiten. De juiste afstelling is heel moeilijk. Ze vind het heel erg dat die achteruitgang in het gehoor haar isoleert. De confrontatie met lichamelijke achteruitgang kan een mens mopperig maken.

Zo werk ik in een bejaardentehuis, vrijwilligerswerk. Ook hier zie ik mensen die het moeilijk vinden dat ze minder mobiel zijn. Ze willen zich vasthouden aan hun dagelijkse routine zoals boodschappen doen op de tijden dat ze gewend zijn. Het is niet verstandig, maar ze zijn al zo beperkt ten opzichte van hun leven in de tijd dat ze nog midden in de kinderen zaten.

Toen ik nog geen vrijwilligerswerk deed, ging ik bij mijn moeder een kopje thee drinken en wat kletsen. Nu ben ik er meer van bewust door wat ik zie en hoor , hoe zwaar het is ouder worden is. Ze worstelen met hun zorg voor hun dementerende partner of met het dagelijkse gemis van hun partner. Ze worstelen mijn hun eigen gezondheid, ze zitten in een fase waaraan ze moeilijk kunnen wennen.

Dat beseffende, stoor ik mij niet zo aan het gemopper van de oudere medemens onder ons. Ik heb mij eigenlijk nooit zo aan oudere mensen geërgerd .

Winkelpanden,

Als ik vroeger een slecht ter been zijnde iemand in de winkelpanden passeerde was dat geen probleem want de gangen waren ruim genoeg om elkaar zonder oponthoud te passeren. Tegenwoordig worden de wnkelgangen zo smal gemaakt zodat dan kan er een extra wand met producten geplaatst worden. Zo worden we meer naar elkaar toe gedreven. Onze bewegingsruimte wordt kleiner en gaan we sneller 'zeuren'. Oudere mensen over hoge piepgeluiden en jonge mensen over die trage oudjes die niet mee gaan met de tijd.

Tijgeroog

Ik denk daar natuurlijk ook over na. De kans is aanwezig dat mijn tolerantie iets afgenomen is. Ik keek vroeger ook naar allerlei tekenfilms en was bijna enthousiaster dan de kinderen in hoe grappig het allemaal was, terwijl ik nu denk 'als het niet hoeft... uit die handel!' Maar náást dat mijn tolerantie iets gekrompen kan zijn, denk ik echt dat in de loop der jaren meer lawaai geproduceerd wordt.

Evanlyn

Ik twijfel makkelijk aan mijzelf als ik iets gezegd heb. Dus ik vroeg mijn dochter van 21 die geboren en getogen is in dit huis, of het aan mij kan liggen dat ik het idee heb dat de kinderen naast ons huis meer lawaai zijn gaan maken. Ik zal niet herhalen wat ze precies zei, maar het kwam erop neer dat ze niet blij werd van het volume wat die kinderen in toenemende mate zijn gaan produceren. Ook zij heeft het gevoel dat het meer is dan vroeger. En bij ons is géén sprake van omgevingslawaai wat zo hard is dat je wel moet gillen om erbovenuit te komen. Het lijkt me niet prettig om in een buurt te wonen en naar school te moeten waar zoveel omgevingslawaai normaal is dat je niet gewoon kunt praten.

Dat ouderen over jongeren klagen, dat is inderdaad al zo oud als dat er mensen zijn denk ik. Ik zal vast ook wel eens in die fout vervallen, maar ik probeer daar echt voor te waken. Ik weet zelf nog vrij goed hoe het was om kind te zijn en probeer het altijd vanuit dat beeld te beoordelen.

Flanagan

Mijn schoonmoeder sukkelde ook altijd zo met haar gehoorapparaat. En inderdaad waren voor haar verjaardagen en dergelijke ook een ramp.

Ik moet nog maar afwachten hoe ik oud word, maar ik hoop toch wel dat ik zolang ik naar de winkel kan en in staat ben boodschappen te doen, ik mij wel sociaal kan blijven opstellen. Natuurlijk moet je begrip hebben voor iemand die niet zo snel meer is, of even niet in de gaten heeft wat de bedoeling is, maar dat wil niet zeggen dat je als oudere maar in standje ramkoers kunt gaan staan met de verwachting dat iedereen voor je opzij gaat. Lang niet elke oudere is zo gelukkig anders werd het een dolle boel in de winkel:-)

Monique

maar ze kunnen ook erop gewezen worden dat ze dat niet met heel veel lawaai hoeven te doen. ===

Precies, dat is wat ik bedoel. Ik had vroeger een vriendin met meer kinderen, maar een paar van dezelfde leeftijd als mijn dochters. Als ik met hen in de trein zat voelde ik me altijd een beetje gegeneerd vanwege het gedrag van die kinderen, maar meer nog doordat mijn vriendin veel te lang wachtte voor ze er iets van zei. De kinderen maakten lawaai en werden daar pas in gecorrigeerd als ik al met samengeknepen billen bedacht had wat de andere mensen in de coupé wel niet moesten denken. Waarschijnlijk dacht een aantal 'Dóe er iets aan!' Dat denk ik tenminste. Dat is namelijk ook wat ik denk, als gedrag van een kind mij begint te storen.:-)

gedrag stoppen

Natuurlijk moet je in gezamenlijke ruimte als een trein je beleefd leren gedragen als kind. Dat de een daar beter grip op heeft dan de ander is volgens mij ook van alle tijden.

Vroeger waren de gezinnen groter en de moeders hadden het druk. Ik kan me niet voorstellen dat die constant het gedrag van al hun kinderen in de gaten hielden. De generatie van onze ouders werd juist veel meer aan hun lot overgelaten dan wij, en wij weer meer dan onze kinderen. Maar dat kon ook, want er was meer ruimte en minder verkeer.

Dat je dochter van 21 zich nu ergert aan het toenemende lawaai, bewijst voor mij alleen maar dat ze tot de wereld van de volwassenen is toegetreden. En dat gaat weer helemaal veranderen als ze moeder wordt en last krijgt van zeurende oudjes...:-)

Verschil

Vroeger waren de gezinnen gemiddeld inderdaad groter en hadden kinderen buiten meer vrijheid om te spelen zonder toezicht van volwassenen. Ik weet ook vrijwel zeker dat kinderen op die momenten ook behoorlijk veel lawaai konden maken. Wat echter wel een verschil was dat er gemiddeld genomen ook veel minder getolereerd werd van kinderen. Zelfs op school merk je dat al. Sommige basisscholen tegenwoordig zijn best chaotisch. In mijn jeugd zat je gewoon stil en stonden de banken in een rijtje en als je lawaai maakte dan kreeg je dat gelijk te horen (en soms ook te voelen). Dat is nu echt anders.

En ouders waren in die tijd een stuk minder zachtzinnig in hun ingrijpen gemiddeld dan tegenwoordig. Ook andere volwassenen spraken je vaker aan dan ze nu zouden doen. Kinderen hadden veel meer door dan nu dat er grenzen waren en dat je in het gezelschap van volwassenen in een publieke ruimte stil bent.

En met een groot gezin is het juist belangrijk om er stevig de wind onder te hebben thuis. Anders is het absolute chaos en dat wil je ook vermijden. En dat was vroeger natuurlijk ook zo, zeker in kleine huizen en zeker als het huishouden veel tijd vroeg.

Kaaskopje

Kan het ook zo zijn dat de school in leerlingenaantal is gegroeid? Als ik naar onze wijk kijk, waren er vroeger meer, maar kleinere scholen.

skik

Kwestie van gewenning

Ooit was ik een jonge moeder met vier kinderen. Dat zal vast rumoerig zijn geweest, maar ik groeide er langzamerhand in. Net als in de vriendjes en vriendinnetjes die kwamen spelen - en in het gegeven dat geregeld het halve huis verbouwd werd en er altijd kruimels en spetters waren.

Nu zijn we al een aantal jaren samen, alle kinderen uitgevlogen, de laatste (rustig persoontje) ruim twee jaar geleden. Dan is het eerst onaangenaam rustig en overzichtelijk, maar na een tijdje ging ik daar zeer van genieten in die rust valt alle rumoer meer op - van buurkinderen bijvoorbeeld, en dan denk ik begripvol aan mijn eigen leven van 10-20 jaar geleden.

We hebben twee kleinkinderen van 3 en 4 ( derde op komst) die nu en dan een weekend komen logeren omdat hun ouders hun samen-tijd nauwkeurig bewaken. Natuurlijk heel lieve kinders hè, ze gaan s avonds meteen slapen ( en worden inmiddels pas om half zeven wakker ipv half zes) maar ik moet er echt aan wennen dat dan vanaf minuut 1 de mondjes vol verhalen en vragen zijn, en dat de woonkamer verbouwd wordt om niet te spreken van alle kruimels en vlekken, hahaha.

Half a twin

Bij een doopviering is het enige kabaal doorgaans van de dopeling. Kinderen zijn stil. Maar ik merk dat men zich steeds meer aan gaat passen naar de kinderen toe in plaats van dat de kinderen zich moeten aanpassen. Daar krijgen ze niks van hoor.

Skik

Nee, het aantal leerlingen is niet groter. In de tijd dat mijn oudste dochter net op die school zat, is het aantal leerlingen flink groter geworden door een fusie. Mijn dochter zat in klassen van ruim 30 leerlingen. Daar werden noodgebouwen voor aangerukt en uiteindelijk kwam er een prachtig nieuw extra gebouw. Dat voldoet nog steeds.

Mensen veranderen zelf

En dan verandert hun perspectief mee. Zou dat het niet zijn dan met altijd roept dat "tegenwoordig" de kinderen zo slecht zijn opgevoed?
In mijn jeugd riepen ze dat ook.
En nu roepen best veel generatie genoten dat. En mijn ouders vinden ook al tegenwoordig dat mensen hun kinderen niet meer opvoeden. Behalve ik dan want ik doe het prima (haha hun eigen kind wel).
Maar de buurtkinderen zijn echte monsters.

Ik betreur wel dat mijn ouders zo verzuurd zijn, want dat zijn ze zeker. Ik durf met mijn vader niet over politiek te beginnen want dat is al meerdere keren uit de hand gelopen (loopt hij vloekend weg, omdat zijn mening niet de mijne is).
Hij is stiknijdig dat alle ouderen zo in de kou staan, terwijl mijn ouders het prima voor elkaar hebben. Huis afbetaald, boot in de haven, mooie spullen en kleding; echt geld zat.
Maar nooit tevreden dus.

lawaaierige kinderen

Tja, ik weet niet. Er zijn in onze omgeving wel een aantal kinderen die flink veel lawaai produceren -bijna schreeuwend praten vooral- en dat vind ik zeer vervelend. Er is er eentje die heeft er een handje van om recht in je gezicht om aandacht te vragen met een volume waarmee ook wel de andere kant van een gymzaal berijkt wordt. Dat begint dan standaard met 'WEETJE, IK...' nu is het kind weliswaar nog maar 5, maar man..... Sommige dingen zijn ook heel herkenbaar: vrienden van ons wachten ook heel lang voor ze hun kinderen corrigeren...maar misschien zijn ze ook wel een beetje doof, want de tv staat bij hen ook heel hard aan;-) En onze kinderen vinden zelfs dat zij teveel lawaai hebben en die zijn toch niet oud:-)

Aan de andere kant, klagen over de jeugd is van alle tijden inderdaad. Verder wonen wij in een kinderrijke buurt en we hebben over het algemeen heel weinig geluidsoverlast van kinderen. Het zijn volgens mij echt individuele gevallen. En vroeger waren de klassen echt niet kleiner (heb altijd in een klas van rond de 30 leerlingen gezeten) en mijn ouders zaten op een dorpsschooltje met 40 kinderen in de klas. Dan had het hele schooltje maar 80 kinderen die verdeeld werden over 2 groepen.

maar wat pas echt irritant is....

....zijn ouderen in het verkeer:-p Nou, echt wel eigenlijk, soms zijn ze best gevaarlijk. Hier in de buurt buiten de bebouwde kom waar je 80 mag en niet kunt inhalen krap 60 rijden, inééns van baan veranderen en dan pas de knipperlichten aan. En een hoogbejaarde kennis die op zijn 94ste eindelijk overtuigd kon worden dat hij beter niet meer kon fietsen nadat hij al 3 keer was aangereden door andere fietsers die hem wilden inhalen. Hij was toen al bijna blind en slechthorend.

En ik heb ook van die verzuurde ouders inderdaad. Hebben zelf eigenlijk alles, mooie auto een huis naar hun wensen, behoorlijk wat geld op de bank en maar klagen dat ze niet meer met de vut kunnen en dat alle pensioen wordt afgepakt. I

ergeren aan ouderen, een nieuwe hobby voor ouders van ???

Ik las in een ander draadje dat ouderen in de loop van de jaren steeds assertiever zijn geworden.
Gisteren was ik met mijn buurvrouw naar de bibliotheek. Bleek het kinderboekenweek te zijn! Ja weten wij veel, bij ons op het prikbord in onze serviceflat gaan ze daar heus geen reclame voor maken.Een drukte daar, niet te geloven. En door mijn gehoorapparaten komt elke geluidje op dezelfde sterkte binnen, dus een kakofonie van stemmen bereikte mijn oor. Ik probeerde met de buurvrouw te communiceren, maar kon niet eens verstaan wat ze mij antwoorde door al dat lawaai. Uiteindelijk liep ze mee naar de rij om gauw onze boeken mee te nemen en weg te gaan.
Toen wij in de rij stonden om de boeken te laten scannen stonden daar ouders ook nog erg lang te praten, te lang voor de buurvrouw die met haar heup zo lang niet kan staan. En omdat ze op zo'n luide toon hun gesprek voerden kon ik ook nog steeds niet met de buurvrouw praten. De buurvrouw begon tegen 1 van die kletsende mensen uit te leggen dat wij deze drukte niet meer aan kunnen, maar die leek het niet te begrijpen, in ieder geval liet ze ons niet voorgaan en haalde ze ook geen stoel voor de buurvrouw. We waren opgelucht dat we buiten stonden zeg!
Ik had het laatst ook al bij de kapper, daar was het ook al zo'n enorme drukte. Maar ja ik moest wel die middag ernaar toe omdat ik 's avonds een visite had en er fatsoenlijk uit wilde zien. En ja mijn armen omhoog doen om die haren van me in een normaal model te krijgen. Dat houd ik echt niet meer vol. De enige die ik dat toevertrouw is mijn kapper die ik al jaren heb. Ik had ook eigenlijk 's morgens moeten gaan, maar dat kon niet omdat ze die ochtend zouden komen om mijn indicatie bij te stellen.
Het verbaasd me ook eigenlijk dat alle woensdagmiddagen opeens de hele wereld en middenstand ingesteld moet zijn op kinderen. En alles daarom moet draaien. Waarom eigenlijk??? En moet dat dan ook op zaterdag en zondag zodadelijk? Of in kindervakanties? Ik weet niet eens wanneer die vakanties precies zijn. Dat soort dingen houd ik niet meer bij hoor. Ik ben al blij dat ik mijn dagelijkse dingen rond krijg en nog weet wanneer ik wat moet doen. En nu met die bezuinigingen wordt het er ook allemaal niet makkelijker op.
Ingewikkeld is het geworden hoor tegenwoordig. Kunnen we niet wat aardiger zijn voor elkaar en gewoon wat meer rekening houden met elkaar?
En vooral wat minder zeuren en mopperen.
groeten de oma van albana

oma van albana

Sorry hoor maar op woensdagmiddag je afvragen waarom de hele wereld bezig moet zijn met kinderen begrijp ik niet. Woensdagmiddag zijn kinderen altijd vrij. Je kan de hele week naar de kapper en de bieb, dan moet je niet op woensdagmiddag gaan, dat heeft niets met kinderboekenweek te maken want hier is elke woensdagmiddag iets te doen voor kinderen. Naar de kapper 's middags is dus ook niet handig en als je dat op die leeftijd nog niet door hebt dan is dat maar jammer. Vakanties: ja lastig maar ergens eind oktober kun je die verwachten, rond de kerst en eind februari en eind april/mei. Dat is al jaren zo.

De ouderen onder ons

Lang geleden leerde ik als kind dat ik een volwassene op leeftijd met u aansprak/aanschreef, dat doe ik nog altijd als uiting van respect.

Mijn opa's en oma's woonden in een bejaardentehuis. Intern was een kapper, opticiën, bibliotheek en een winkeltje. De meeste bejaardenhuizen waren uitgerust met brede gangen en een armleuning. Zo werd de kans op vallen en een heup breken verkleint. De bewoners hadden het best goed, volgens mijn oma.

Maar steeds meer ouderen worden gedwongen langer thuis te wonen. Ze zijn zodoende meer in het straatbeeld. Ze gaan met een rollator over straat en zijn alert voor omhoogstekende tegels en straatstenen. Door de medische vooruitgang worden de mensen ook ouder, ze nemen zodoende in aantal toe terwijl het aanbod zorg en aanleunwoningen/ bejaardentehuizen afneemt.

Ik schrik van de hardheid en het je en jouwen.

Ps. kinderen die op de woensdagen naar de kapper gaan terwijl ze ook een sporttraining of andere bezigheden hebben, gaan alleen om dat het dan goedkoper is.

Albana

Ik snap je bedoeling, maar als iemand woensdagmiddag naar bibliotheek gaat of naar de kapper vanwege een visite, dan vind ik wel dat ze moet accepteren dat het druk ís. Geven en nemen. En anders een thuiskapper zoeken. Ze kan ook voor een kapsel kiezen wat niet bewerkelijk is.
En als je niet hoeft te werken is er de mogelijkheid om op vrijdagmiddag de weekendboodschappen te doen. Waarom moet je dan persé op zaterdag als je wéét dat half werkend en schoolkind-hebbend Nederland de gelegenheid heeft om te winkelen. Het is dus een keuze om juist op zaterdag of woensdagmiddag te gaan, die ouderen niet hoeven te maken.

Zomaar een stoel halen voor iemand... ik zou het niet doen. Iemand van 30 kan ook behoefte hebben aan een stoel. Je kunt niet aan iemands neus zien dat er lichamelijke ongemakken zijn. De vrouw die jij neerzet had het ook voor de buurvrouw kunnen doen. Of het op zijn minst voor haar kunnen regelen. Praten is niet het doel van het bezoek aan de bibliotheek. Vervelend dat het zo'n lawaai is, maar dan moet het biebuitje inderdaad maar ingekort worden tot boeken halen en wegwezen om daarna gezellig thuis een bakkie samen te doen en daarbij bij te kletsen. Dat is voor een mens van 15 tot 60 niet anders.

Oudere mensen zijn niet bij voorbaat stumpers die ontzien moeten worden. Zoals ik al zei kan iedereen iets mankeren, dat is niet voorbehouden aan ouderen. Ik kan me soms best ergeren aan ouderen die hun ouderdom gebruiken om van alles op af te schuiven.

Flanagan

Over het je en jouwen verbaas ik me ook wel eens. Aan een kant wil ik het 'lief' vinden. Het klinkt als ons kent ons, gezellig bedoeld dus. Maar je bént niet ons met ons met een ander als je elkaar niet kent. Ik betrap mijn dochter er ook op om eerlijk te zijn. Wij zijn thuis niet zo formeel, maar ik had wel verwacht dat ze ouderen met u zou aanspreken in het openbaar. Ik ben klaar met opvoeden, dus ik corrigeer dat gedrag niet meer. Wat mij betreft zegt een oude dame plompverloren dat ze het niet op prijs stelt.

Flanagan kapper

Dat is een aanname van jou dat het om korting zou gaan. Ik wist niet eens dat kinderen op woensdag korting krijgen, kun je nagaan:-) Ik weet wel dat kappers een kindertarief kunnen hebben.

Haha

" Kunnen we niet wat aardiger zijn voor elkaar en gewoon wat meer rekening houden met elkaar?
En vooral wat minder zeuren en mopperen.
groeten de oma van albana "

Na een heel klaagverhaal over kinderen!

Meer rekening houden met elkaar is zoals gewoonlijk meer rekening houden met mij...

Flanagan

Op een forum is iedereen voor mij je/jou ik weet normaal geen leeftijden en ik ga daar geen onderscheid in maken. IRL vousvoyeer ik ouderen tot ze zeggen dat ik mag tutoyeren, doen mijn kinderen en man ook.

Openbare ruimte

Natuurlijk moet je ook met kinderen gewoon van de openbare ruimte gebruik kunnen maken. Het is echter heel iets anders dat je die openbare ruimte ook kunt opeisen voor kinderen op een bepaald tijdstip zoals de woensdagmiddag. Ja kinderen hebben geen school op woensdagmiddag maar dat houdt niet in dat dus de openbare ruimte ook voor kinderen is. Het lijkt me veel verstandiger om kinderen te leren hoe ze in het openbaar moeten functioneren en dat je daarbij minder ruimte in kan nemen dan je thuis doet. Dus rennen en schreeuwen in de bibliotheek hoort gewoon niet.
Nou wil ik daar wel een kleine kanttekening bijplaatsen dat ik hier niet kinderen of zelfs maar ouders de 'schuld'van wil geven. Het heeft meer te maken met de instellingen zoals bibliotheken die allerlei luidruchtige activiteiten voor kinderen organiseren. Ik snap het zelf niet zo goed maar als iets organiseert voor kinderen moet dat blijkbaar altijd samen gaan met veel lawaai. Kinderen reageren daar op en worden vanzelf ook drukker.