Corrigeren andermans kinderen

Maar hanne

Stel dat ik jouw rennende kinderen tegenkom in de supermarkt (iets wat ik gewoon gevaarlijk vind voor jouw kinderen, voor anderen en voor de spullen in de supermarkt).

Jij wilt dus dat ik jou opzoek en tegen jou zeg dat ik daar last van heb? Ik vind het de omgekeerde wereld want als er niet duidelijk een moeder achter die kinderen aan komt om ze te verbieden te rennen ben ik van mening dat jij dat blijkbaar ok vindt. Ik niet en de meeste andere mensen ook niet dus dan zeg ik er wat van. Ik corrigeer ze dan blijkbaar als jij in de buurt bent. Jammer dan...

Onzin hanne

'Na schooltijd \'moet\' er dan bewogen worden/geluid gemaakt hebben oid. Dan moet de energie er uit. Dat valt niet altijd bij te regelen.'

Als jouw kinderen na een schooldag beweging nodig hebben, is het jouw taak als ouder om te zorgen dat dat mogelijk is. Op een plek waar dat kan. Dan neem je ze maar niet mee naar de supermakt, of ga je eerst even een stukje fietsen met ze. Nu schuif je de verantwoordelijkheid af.

Ben niet zo van het corrigeren

merk ik. Als ik lees waar anderen zich met andelrmans kinderen gaan bemoeien, dan wacht ik blijkbaar pas echt tot er van groot gevaar of enorme hinder sprake is. En dat is niet altijd het geval. Ik zie hinder van kinderen in een winkel vaak ook als probleem van de winkelier en niet als mijn probleem. Zijn huis dus zijn grenzen. Ik vind het ook niet prettig als gasten in mijn huis gaan bepalen waar mijn grenzen moeten liggen. Dus als een winkelier het toelaat, wie ben ik dan om in te grijpen? Ik voeg nadrukkelijk toe, tenzij er echt gevaar is natuurlijk, dan moet je wel.
Ik verbaas me altijd als ouders hun kind toestaan om op een fietsje de winkel in te gaan. Je gaat als groot mens toch ook niet op je fiets langs de schappen? Maar als de winkelbaas het accepteert, zeg ik er niets van. Als er dan wat omgefietst wordt, had de 'baas' maar in moeten grijpen of daar regels voor op moeten stellen.

Hanne

Misschien is het een idee om niet fietsend naar de winkel te gaan maar lopend, of niet met de auto maar lopend. Misschien is de energie er in de winkel dan al uit. Ik vind het ook niet echt handig om een overactief energiebommetje in een winkel los te laten.

Grappig

Grappig, hoe er mij woorden in de mond worden gelegd en er slecht gelezen wordt.

(1)
Ik heb nergens gezegd dat ik mijn kinderen in de supermarkt laat rennen. Dat voorbeeld kwam van Knurf.

Ik heb alleen gezegd dat ik ze soms met reden laat rennen omdat ze hun energie kwijt moeten en dat dat soms ook in situaties is die misschien niet wenselijk maar soms niet te vermijden zijn.

(2)
Ik zeg continu dat je mijn kinderen wel mag aanspreken op gevaarlijk gedrag en desnoods ook mag corrigeren. < >.

En nu krijg ik als reactie dat
-je mij in de supermarkt moet gaan zoeken als je vindt dat mijn kinderen gevaarlijk doen (Dalama)

NEE dus.

-dat ik na school eerst maar met mijn kinderen moet gaan fietsen (Knurf) of moet gaan lopen (Kaaskopje) om de energie kwijt te raken.

Tja, denk je nu werkelijk dat ik niet heb bedacht dat dat een optie is. Maar soms kunnen de dingen nu eenmaal niet zoals je ze wilt.

Stukje weggevallen

er is een stukje weggevallen.

Ik zeg continu dat je mijn kinderen wel mag aanspreken op gevaarlijk gedrag en desnoods ook mag corrigeren. < maar niet als ik er naast sta>.

Dalarnana

"Jammer dan"

Goh, wat zijn we weer lekker subtiel. Totaal onnodig, die laatste toevoeging.

Dalarna en knurf

Ja weten jullie: jullie zijn gewoon perfecte ouders met altijd uitgeraasde en vast ook uitgeruste kinderen, die altijd naast jullie kinderen staan en altijd op tijd corrigeren.

Helaas doet de rest van de wereld het een stuk slechter!

Liora

Op zo'n moment kan ik mijn mond niet houden en had wel wat tegen de moeder gezegd. Of dat handig is, bedenk ik op zo'n moment niet. Impulsiviteitsdingetje :-)

Op zo'n moment kan ik mijn mond niet houden en had wel wat tegen de moeder gezegd. Of dat handig is, bedenk ik op zo'n moment niet. Impulsiviteitsdingetje :-)

Hanne en de rest

Het leek toch echt dat jij kinderen die hun energie kwijt moeten soms mee moet nemen naar de supermarkt. Lees de volgorde nog eens van jouw posting van vanmorgen.

Verder heb ik nog nooit een kind gecorrigeerd in de supermarkt maar ik zou dat wel doen als het gevaarlijk wordt. Er lopen ook oudere mensen rond dus rennen vind ik te gek voor woorden daar. Ik heb er ook wel eens eentje op skeelers gezien en als dat in mijn ogen gevaarlijk wordt dan zeg ik daar wat van.

Liora: wat wil je nu met je reactie? Dat ik Hanne verkeerd begrepen heb, daar kan ik niets aan doen maar rennende kinderen in de supermarkt waar ik kon is echt gevaarlijk en ik let goed op gevaar ja!

Driewielers

In de supermarkt komen ook ouderen met loopfietsen en scootmobielen. Je kleine kind kan de afstand mogelijk nog niet lopend halen en dan is zo'n fietsje wel een uitkomst.

De andere kant

Je hebt ook mensen in de winkel die je kind op een leuke manier afleiden en jou bemoedigen. Met mijn peuters had ik gelukkig nooit problemen, die winkelden al vroeg mee met het zoeken naar de boodschappen. Maar mijn babydochter had het een keer helemaal gehad terwijl ik in de rij bij de kassa stond. Gelukkig zag de kassiere mij al staan en begon geruststellende opmerkingen te maken waarop de rest van de rij ook wat kalmeerde. Ik werd zo snel mogelijk geholpen en toen was iedereen van het gehuil af, ik kreeg er zelf ook buikpijn van.
We stonden vandaag in te pakken in de supermarkt toen er zo'n kleintje een keel begon op te zetten, gewoon beetje sacherijnig niets speciaals. Dochter begon te grimassen en te lachen naar het kind en dat hielp! Ze bleef het doen totdat ze langs de kassa waren en dat werd gewaardeerd.

Vind het niet zo erg

Ik vind het nogal gezeur hoor, die rennende kinderen in de supermarkt. Natuurlijk rennen kinderen als ze de kans krijgen, ja daar kun je je blauw aan ergeren maar dan ga je ze toch niet meteen corrigeren!? Ik erger me aan zoveel mensen in de supermarkt: mensen die pas hun pinpas pakken nadat ze alle boodschappen in de tas hebben geladen als ik sta te wachten in de rij achter hen, mensen die uitgebreid in het gangpad staan te kletsen en met hun karren het pas blokkeren, mensen die uitgebreid gaan staan kiezen en met hun karretje dan het hele schap blokkeren zodat ik het dat ene merk koekjes niet kan pakken en moet wachten en ga zo maar door. Die corrigeer ik toch ook niet!? Ze zien me aankomen, en kinderen zou ik dan wel mogen corrigeren? Omdat ik ouder ben ofzo? Ik denk dat ik raar aangekeken zou worden.

Onverdraagzaam

Doet me ook wel denken aan mijn buren. Wij wonen vlak bij een middelbare school en als je 's ochtends de wijk uit moet, moet je vaak langs een horde pubers. Nou, die staan dus middenop de weg met hun fiets en gaan echt niet aan de kant. En dan kijken ze je ook nog arrogant aan met die pukkelige hoofden. Mijn buren ergeren zich rot daaraan en zeuren er bijna elke dag over. Ik heb meteen de eerste dag besloten om er om te lachen en ik vind ze ook oprecht koddig met hun stoere houding en ik wacht dus rustig tot ze aan de kant gaan. Mijn buurman heeft ze dus echt al een paar keer aangesproken, gecorrigeerd dus. Hielp geen fluit natuurlijk, integendeel.

Pukkelige hoofden?

Jee, wat klinkt dat vervelend!

Je hebt rennen en rennen

Als kinderen de supermarkt als speeltuin gaan gebruiken, dan ben ik er na twee confrontaties ook wel een beetje klaar mee hoor. Eigenlijk vind ik dat ouders hun kinderen gewoon bij zich moeten houden, dus als ze gaan rennen, toch weer even terugfluiten. Zou je het ook wel prima vinden als ze bijvoorbeeld in een kerk rondjes gaan rennen?
Ik ben zoals gezegd niet zo van het corrigeren, maar ik erger me dus wel eens. Ja en ook aan volwassenen hoor:-) Zo is mijn top 1 ergernis als mensen voor mij bij de kassa hun karretje niet doorrijden tot voorbij de kassa, hun kar ook niet volladen, terwijl de boodschappen gescand worden, daarna op hun dooie akkertje gaan betalen, dan de kar dan pas vol gaan laden, waardoor ik nog steeds niet verder kan lopen en mijn kar tijdens het scannen niet alvast weer in kan pakken en ik daardoor degene achter mij ook moet laten wachten. Echt... Als blikken konden doden viel zo'n klant acuut voor mijn voeten neer:-))

Mussie

Ja, je mag kinderen corrigeren omdat je ouder bent. Dat is toch niet zo vreemd? Het zijn kinderen en die letten nu eenmaal niet altijd op. Mijn kinderen deden dit soort dingen ook wel toen ze klein waren. Niet omdat ze stout wilden zijn maar omdat ze gewoon kleine kinderen waren en soms even hun omgeving vergaten. Dan is het toch niet zo raar als een passerende volwassene hun daar even aan herinnert? Dat hoeft ook helemaal niet onaardig. Je kan gewoon rustig even zeggen dat rennen wat gevaarlijk hier is. Ik zou oprecht blij zijn als iemand dat zou zeggen tegen mijn kinderen als ik net aan de andere kant van het schap was en het niet zou zien.

Overigens als volwassene het gangpad of schap blokkeren dan vraag ik ook even of ik erbij mag. Ik snap namelijk heel goed dat als je aan het praten bent omdat je iemand tegen komt je even je omgeving vergeet. Daar ik erger ik me ook helemaal niet aan verder. Ik vraag gewoon of ik er bij mag of langs mag. Als je dat vriendelijk vraagt levert dat bij niemand ergernis of problemen op.

Als volwassenen overlast veroorzaken mag je daar ook best wat van zeggen. Maar ik vind het inderdaad anders dan bij kinderen. Ik benader kinderen inderdaad op een andere manier dan volwassenen. Bij een kind zou ik bijvoorbeeld even uitleggen wat er gevaarlijk aan is of waarom anderen er last van hebben. Dan ben je pedagogisch bezig en zo. Het hoeft ook helemaal niet op een onvriendelijke manier. Gewoon duidelijk en begripvol.

Kaaskopje

Het is ook nooit goed in de supermarkt... Een tijd terug was er hier ook een draadje waarin kassagedrag in de supermarkt langs kwam, en daar werd geschreven dat ze zich er zo aan irriteren als mensen eerst hun boodschappen gaan inpakken en pas daarna gaan betalen.
:-)

En lang leve de zelfscankassa's!

Ja maar margje

Je zegt zelf je man riep nogal luid en de kinderen schrokken daarvan. Iets waar ik dus al totaal niet tegen kan,een volwassen die een vreemd kind op zo een toon aanspreekt. Dan komt dus de vader en die spreekt nogal luid tegen jou,volwassene tegen volwassene en dat mag dan niet.Dan ben je onder de indruk en ga je zelfs een dag eerder weg.
Als je zo tegen een kind gaat roepen ,kun je zo een reactie terug verwachten toch??Wat doe je zelf als je kind onder de indruk bij je aankomt dat een vreemde man een grote mond tegen hem had??
Ik kan er echt niet tegen als volwassen een grote mond tegen kinderen hebben.
Ik heb een zoontje die zichzelf strak aan de regels houd, bang is om iets verkeert te doen. Dus ook bijna nooit tot last is van andere. Wij gingen iedere week naar de kinderboerderij, daar mocht hij met de eieren spelen. Hij legde ze altijd netjes in het nest, waar hij vond dat ze hoorde te liggen. Met toestemming van de boer natuurlijk en met de uitleg dat andere kinderen de eitjes weer mochten terug leggen. Op een gegeven moment zit ik buiten op een bankje en ik hoor een volwassene tegen mijn kind op dreigende luide toon zeggen dat hij van de eieren af moest blijven ,dat hij daar niet aan mocht komen. Het heeft weken geduurd voor hij weer naar binnen durfde bij de boerderij. Terwijl hij niets verkeerds had gedaan. Als ik dan een verhaal lees als dat van jou, vind ik het altijd nog jammer dat ik niet gereageerd heb zoals de vader van die Duitse jongetjes.
En ik ben het met je eens hoor, natuurlijk horen die jongens niet met die stenen te gooien, maar het zijn jongens en jongens gooien nu eenmaal graag met stenen in het water. De hele pier afbreken lijkt me ook iets overdreven. Maar je man had ze ook op een gewone toon uit kunnen leggen dat het niet goed was ,wat ze deden.
Die man in de kinderboerderij had ook op een gewone toon aan mijn kind kunne vragen waarom hij de eieren verplaatsten,dan had mijn kind uit kunnen leggen dat dit gewoon mocht op de boerderij.

Mussie

Ik heb al gezegd dat ik nog nooit een kind HEB gecorrigeerd maar rennen in een supermarkt vind ik gevaarlijk. Lastig doen met pasjes en inladen en in de weg staan is per definitie niet gevaarlijk. Ik sorteer alles in gevaarlijk (voor jezelf, voor anderen, voor dieren, voor materialen) en niet gevaarlijk maar lastig. Daar handel ik ook naar. Ik zag dus eens een kind op skeelers in de supermarkt. Als die maar iets verder was gegaan in de gradatie gevaarlijk had ik daar wat van gezegd want ik wist dat er veel ouderen rondliepen toen.

Pubers

Ik vraag pubers gewoon of ik er even langs mag. Nooit problemen mee, ze gaan dan altijd gewoon opzij. Waarom demonstratief staan afwachten of ze wel opzij gaan?

Tijgeroog

Ja, maar dat doe ik ook niet. Hoe ouder ik word hoe meer vaart ik bij die kassa krijg. Ik schuif mijn kar door en zet in de kar wat ik in de kar kan zetten. Als ik moet afrekenen doe ik dat snel en nog voor er 'betaald' (of zo) in het scherm staat heb ik alweer een boodschap in mijn karretje gezet/gegooid. Vervolgens pak ik het als een razende roeland verder in mijn karretje en loop dan naar de inpaktafel, of zelfs naar een plek gewoon voorin de winkel, om het in mijn tas te doen. Ik heb zo'n boodschappenwagentje, omdat we altijd lopend boodschappen doen in onze buurt. Snel werken leer je wel als je regelmatig bij de Aldi of Lidl boodschappen doet of hebt gedaan:-)

Maylise

Wat je over kinderen zegt, kan ik alleen maar bevestigen. Als ik al gepikeerd raak door kinderen in een winkel is die irritatie ook nooit op de kinderen gericht. Tenzij ze zonder ouders in de winkel zijn en dan echt overlast veroorzaken. Maar ook dan bedenk ik me maar dat ik ook jong geweest ben en dat er ergere dingen zijn om je over op te winden.
Hier "Ik snap namelijk heel goed dat als je aan het praten bent omdat je iemand tegen komt je even je omgeving vergeet." ben ik het niet mee eens. Ik vind het best vreemd dat je het normaal vindt om in de winkel je omgeving te vergeten en daarmee overlast te veroorzaken. Het is vervelend als kletsende mensen doen alsof het pad van hun is. Dat doe je, als weldenkend mens, op een fietspad toch ook niet? Als de ontmoeting alleen uit 'hallo, leuk je te zien', blijft, is er niks aan de hand, maar als het een echt gesprek wordt ga je aan de kant, vind ik. Het is een kleine moeite om je al kletsend zo plat mogelijk te maken. Karretje aan de kant, of even doorlopen naar een stuk winkel waar meer ruimte is.

Mussie

Ik heb precies zo'n situatie hier. Een groep pubers die net voor een druk kruispunt de stoep en een deel van het daarnaast gelegen fietspad blokkeren met hun fietsen en daarmee voor anderen een gevaarlijke verkeerssituatie creëren. Ik spreek ze daar gewoon iedere keer weer op aan en wacht dan geduldig totdat ze de weg vrijmaken waarna ik op m'n dooie gemak doorwandel met mijn hele gevolg. Arrogant kijken doet me niks, kan ik zelf ook heel goed. En het helpt misschien structureel geen fluit maar ik vind dat geen enkele reden om het niet te doen en mijn kinderen in gevaar te brengen.