U bevindt zich op het algemene (landelijke) CJG-forum.
Boek over scheiden van een narcist en rol kinderbescherming. AnneJ?
Dit boek kwam via via tot mij. Degene van wie ik het heb, zei dat het niet gepubliceerd mag worden. Ze zei er niet bij waarom. Het staat wel bij bol.com maar als 'niet leverbaar'. Ik heb het grootste deel gelezen en geloof de schrijfster, zelf journaliste en jurist. Het is wat Storms beschrijft over de rol van instituten in het boek "destructieve relaties op de schop".
In de link het hele boek. AnneJ: ik dacht dat het voor jou ook extra interessant is omdat de rol van kinderbescherming e.d. weer eens belicht wordt. En als het waar is, is die rol schandalig.
Bennikki
Ja, wist je dat niet? Toen de jongen, wanneer was het, rond de jaarwisseling, naar zijn moeder was gevlucht, waren ze samen een paar dagen spoorloos. Toen ze zijn gevonden, is hij dus in een gesloten inrichting geplaatst en zij in hechtenis genomen. Er is iemand op internet die zich druk voor ze maakt en heeft opgezocht waar ze zit en het adres heeft gegeven zodat mensen kaartjes kunnen sturen. Ook wordt er geld ingezameld om haar advocaat te kunnen betalen.
O nee
wat verschrikkelijk. Arme kinderen, ze moeten nog zo lang tot ze 18 zijn. Echt, er zitten hele beerputten bij jeugdzorg. Niet altijd uit boosaardigheid, soms uit hulpeloosheid. Maar wat een schade wordt daar aangericht.
Thera
"Ik ben het nergens tegengekomen. Misschien is een verklaring voor je gedachte dat als je leest 'narcistisch misbruik' op een gegeven moment alleen het woord misbruik blijft hangen.."
Nou ja, zo komen de verhalen in de wereld 
raar vonnis
Ik vind het een raar vonnis. Dit is een boek van een gevestigd auteur met verwijzingen naar een eerder boek van diezelfde auteur over een psychiatrische diagnose waar de auteur op dat moment zelf in geloofde. Een pseudoniem zou toch onmogelijk werken? Stel de auteur wordt onder haar oorspronkelijke naam uitgenodigd door een patiëntenvereniging vanwege dat eerste boek. De auteur wil natuurlijk vertellen dat de diagnose niet klopte, dat mensen het boek met een korrel zout nemen en niet zichzelf gaan herkennen in een verhaal waar niets van klopt. En dan zal het tweede boek herkend worden, dat kan niet anders. Moeten we alle mensen die zichzelf herkennen in Yvonne's nepdiagnose, of erger nog, die door hun partner herkend worden in Yvonne's nepdiagnose, maar blijven voorliegen dat ze echt hartstikke ziek zijn, net als Yvonne?
De bewijsstukken, dat zijn dus vooral die eerdere rechterlijke uitspraken. Die staan niet meer ter discussie. Zelfs niet die uit het familierecht.
Dit is al weer een voorbeeld van de enorme gevolgen die het kan hebben als iemand die het nodig heeft, geen rechtsbijstand krijgt. Rechterlijke uitspraken over feiten zijn onmogelijk terug te draaien, blijven je je hele leven achtervolgen, en gaan een eigen leven leiden. De de omstandigheden waaronder zo'n rechtszaak heeft plaatsgevonden (gebrek aan rechtsbijstand etc) tellen niet mee. Die uitspraken gaan een heel eigen leven leiden in heel andere takken van het rechtssysteem met (normaal gesproken) heel andere bewijslast en procedures dan waar die uitspraak oorspronkelijk vandaan kwam.
Het zou me niet verbazen als dit nog een staartje krijgt in het strafrecht. De auteur heeft niets meer te verliezen en is duidelijk niet van plan zich naar het vonnis te voegen. Straks hebben we dus "feiten" van familierechtkwaliteit ("waarheidsvinding is onmogelijk blablabla") in een strafzaak.
Daarom is het ook superbelangrijk dat de rechtsbijstand behouden en verbeterd wordt, dat geen enkele tak van rechtsspraak wordt uitgezonderd van de rechtsbijstand, en dat uitzonderlijke gevallen van problemen met rechtsbijstand/incompetente advocaten etc in hoger beroep kunnen rechtgezet.
Thera
Dank en nee, ik had geen idee. Dacht dat het niet erger kon maar ik had het mis. Wat verschrikkelijk voor deze kinderen en de moeder. Ik ben verbijsterd.
Illustratie bij het verhaal van Syboor
In bovengenoemde uitspraak wordt ten nadele van Yvonne genoemd (in de trant van zij geeft geen bewijs en haar ex wel)
"Zo heeft het Gerechtshof Den Haag in 2016 diverse handelingen van [gedaagde 1] aangeduid als ontoelaatbaar en malicieus, hetgeen reden is geweest om te oordelen dat de lotsverbondenheid tussen partijen is verbroken en [gedaagde 1] geen onderhoudsbijdrage van [eiser] meer kan vorderen. "
Op pagina 216 kun je lezen wat ze er zelf over schrijft
Ik moet zeggen, het brengt mij soms aan het twijfelen. Soms, meestal niet. Ik hoop zo dat het allemaal een keer goed wordt uitgezocht. Nu er zoveel is misgegaan. Je kunt in dit geval onmogelijk meer zeggen: de waarheid zal wel in het midden liggen.
Laatst vertelde ik een voorval van gedrag van mijn man wat werkelijk heel bizar was aan iemand. Ik vertelde woord voor woord hoe het gegaan was. Op een gegeven moment, zei ze, ja, ik weet natuurlijk ook niet hoe vervelend jij geweest bent. op zich klopt dat helemaal, maar hoe moeilijk kan het zijn om je verhaal dus te kunnen vertellen.
Micaela
Ik vind wat je nu doet, echt niet kunnen.
Filmpje gekeken
De tweede uit die lijst.
Mooi om te horen dat het redelijk gaat met Yvonne.
De moeder van Yvonne vertelt dat haar zoon haar zou mogen bezoeken in de gevangenis (wat hij ook wil) op voorwaarde dat het netwerk van Yvonne zich stil houdt.
En het netwerk van Yvonne gaat haar helpen om zonodig een klacht in te dienen bij het Europese Hof of bij de VN.
Yanea
Waarom niet?
Thera
Ik zie het niet zo snel, maar waarom zit ze in de gevangenis?
Voor zover ik het begrijp zat de zoon in een gesloten instelling en is hij daar eind vorig jaar uit ontsnapt en naar zijn moeder gevlucht. Die had dat natuurlijk meteen moeten melden maar deed dat (misschien begrijpelijkerwijs) niet; na een "klopjacht" werd de zoon gevonden en in een extra beveiligde instelling geplaatst. De moeder werd in hechtenis genomen en daar zit ze nog steeds.
Ontvoering Ad
Max loopt weg uit de gesloten jeugdinstelling en gaat naar zijn moeder die onderduikt. Eenmaal gevonden word Max weer opgesloten in een jeugdzorginstelling en moeder vervolgt voor ontvoering en onttrekking aan het ouderlijk gezag (van vader).
Ernstig is dat er niet geluisterd wordt naar de betrokkenen en dat er niet gekeken wordt wat er nu waar is (en niet waar is) van de gemeldde gebeurtenissen.
Moeder heeft geen psychische stoornis, zoon heeft een goed intellect (VWO leerling) maar kan niet aarden in een jeugdinstelling (onderwijstekortkomingen en erger) en wil naar zijn moeder. Vader lukt het om iedereen naar zijn hand te zetten.
Ad Hombre
Wat ik weet: haar zoon is verschillende keren naar haar gevlucht. Zij meldde dat dan aan jeugdzorg. Hij werd dan elke keer in een andere instelling geplaatst. De laatste keer heeft ze het waarschijnlijk niet gemeld en was van hun beide onbekend waar ze verbleven. Toen ze beide zijn gevonden is zij dus in hechtenis genomen en die hechtenis is verlengd. De politie wil er volgens mij niets over zeggen.
Dubbel
Dank je AnneJ, zo is het.
En als moeder met bewijzen komt dat ze niks mankeert, wordt dat niet gelezen
"De Narcist"
Titia schreef: "Geen rijkdom en status hier. Geen pracht en praal. Geen overdreven romantisch gedoe. Pas na zes jaar kinderen."
Precies.
Mensen die geen ervaring hebben met narcisten denken dat ze allemaal hetzelfde zijn en dat ze altijd duidelijk gedrag vertonen (sommigen denken dus dat ze met merkkleding rondlopen en geld smijten of overdreven romantisch doen).
En, ze denken natuurlijk ook dat ZIJ een narcist wel meteen door zouden hebben en vervolgens gewoon zouden vertrekken.
Kan natuurlijk zijn.
Maar het is waarschijnlijker dat je het niet meteen doorhebt. Niet alle narcisten zijn zoals die van Yvonne Floor. Bovendien als je er middenin zit valt het minder op dat als je zo een boek erover leest. En je hebt ze in alle soorten en maten.
Ik krijg bij dit soort dingen altijd sterk het gevoel dat mensen zich vooral goed (beter) voelen door te denken "dat zou mij nooooit overkomen, ik zou dat zo door hebben". Blijf dat vooral denken.
Maar de realiteit is anders. Bijna iedereen, of iedereen?, heeft wel een kwetsbaarheid. En als je een narcist tegen het lijf loopt zal hij daar gebruik van maken en er geslepen mee omgaan. En het juist in het begin vaak niet laten merken.
Zoals ik al schreef: Denk niet dat je een psychisch wrak moet zijn om ten prooi te vallen aan een narcist. Sterker nog, vaak genoeg zijn de prooien dat niet en zijn ze naar de buitenwereld toe sterk en prima functionerend, maar worden ze in de relatie met de narcist langzaamaan onzeker en kapot gemaakt. En zodra er kinderen zijn wordt het naar, want dan zit je echt met een dilemma en ben je pas echt kwetsbaar.
Sascha
Ja precies wat je zegt: het is vaak een onwetende arrogantie om te denken dat jij een narcist wel door zal hebben. Geeft niet, er is gewoon nog (te) weinig over bekend.
De typische narcisten, de Trumps van deze wereld zijn wel te herkennen. Maar de gevoelige zogeheten 'covert narcissists' kunnen beter dan wie dan ook iemands zwakke plek aanvoelen, via die pijn binnendringen en je helemaal leegzuigen.
Ik heb narcisten (die later een diagnose kregen) doorgewinterde psychologen om hun vingers zien winden: die dachten dan ze hem zo geraakt hadden, hij was zelfs gaan huilen. Achteraf bleek dan dat zij ook weer tot voeding gemaakt waren en gebruikt werden.
Yvonne en zoon
Ik hoorde dat zij gevlucht zijn en ergens ondergedoken zitten. Ik weet niet waar en wil dat ook niet weten.
Sascha
"Mensen die geen ervaring hebben met narcisten denken dat ze allemaal hetzelfde zijn en dat ze altijd duidelijk gedrag vertonen (sommigen denken dus dat ze met merkkleding rondlopen en geld smijten of overdreven romantisch doen).
En, ze denken natuurlijk ook dat ZIJ een narcist wel meteen door zouden hebben en vervolgens gewoon zouden vertrekken."
Ik heb toevallig wel 20 jaar met een narcist samengeleefd hoor, maar vertrekken - als ik het al gewild had - was geen optie, dan had de politie me weer teruggebracht
Dus breek me de bek niet open...
Toch
zijn kinderen van ouders met narcistische eigenschappen gevoeliger dan anderen om in een relatie met een narcistisch iemand te belanden. Ook gevoeliger om zelf zulke eigenschappen te ontwikkelen. Dus.. je mag van geluk spreken.
je schrijft: "Ik heb toevallig wel 20 jaar met een narcist samengeleefd hoor, maar vertrekken - als ik het al gewild had - was geen optie, dan had de politie me weer teruggebracht ;-)"
Maar hoe wist je dat deze persoon narcist was? Ik vraag dit omdat je meestal wordt genageld op dit forum als je zoiets zegt zonder dat een 'echte' deskundige dat oordeel heeft geveld
Mwoah
Ik snap de weerstand niet zo om waarschuwingssignalen mbt narcisme te bespreken.(of andere strategieën ter bescherming)
Dat lijkt me toch hartstikke zinnig?
Wat wil je anders doen, dan op tijd afstand houden?!
Zeker hier op dit forum, waar het om ouders gaat, wellicht pikken we iets op, om onze kinderen mee te geven?
En nee, natuurlijk is niet iedere narcist hetzelfde.
Dat heb ik zelf ook wel ervaren, raakte ook verstrikt in de klauwen van een narcist (geen seksuele relatie) die niet erg imponeerde als een klassieke narcist.
Maar dat neemt echt niet weg dat 'te mooi om waar te wezen' meestal ook gewoon 'te mooi om waar te wezen' is.
"Kennis is macht"
Begrip van waar het wangedrag van een persoon met een narcistische persoonlijkheidsstoornis vandaan komt – dat wil zeggen: empathie – , kan van enorme hulp zijn bij het omgaan ermee. In de praktijk van alle dag handelt men vaak vanuit een gebrek aan kennis inzake deze in hun jeugd ingrijpend beschadigde mensen. Gelukkig kan een ieder zich tegenwoordig echter tamelijk grondig informeren, mede dankzij het Internet.
Zelf vind ik het YouTube kanaal van ‘The Little Shaman’ de materie het treffendste kenschetsen en het meest ‘empowering’. Alleen al haar video ‘Protecting Yourself From Narcissists’ (
https://youtu.be/JLx2z0LSTaM) zal veel ellende (kunnen) voorkomen.
Het stellen van diagnoses en rechtspreken in zaken als vechtscheidingen laat ik in principe over aan degenen die daarover gaan.
Rode krullenbol
Ja Little Shaman vind ik ook erg goed.
Maar narcisme hoeft niet per se te ontstaan door ingrijpende beschadiging hoor. Het kan ook doordat iemand gruwelijk over het paard getild wordt ontstaan heb ik begrepen.
Ik begrijp niet zo goed wat je bedoelt met "Begrip van waar het wangedrag van een persoon met een narcistische persoonlijkheidsstoornis vandaan komt – dat wil zeggen: empathie – , kan van enorme hulp zijn bij het omgaan ermee. "
Hoe dan? Door ze te vergeven? Je zal toch je grenzen moeten trekken. En dat betekent meestal 'er niet mee omgaan', 'wegwezen'. Ben heel benieuwd hoe je die empathie invulling zou willen geven.
Margotje
Goeie vraag. Het antwoord is dat ze waarschijnlijk geen officiële diagnose zou hebben gekregen maar wel degelijk trekken ervan vertoonde.
Persoonlijkheidsstoornissen zijn de extreme kant van eigenschappen die in mindere mate bij anderen aanwezig zijn.
Tweede antwoord is dat de huisdeskundige die er voor gestudeerd heeft het ermee eens is.
De manipulatie en woedeuitbarstingen ken ik helaas maar al te goed.
Margotje
"Hoe dan? Door ze te vergeven? Je zal toch je grenzen moeten trekken. En dat betekent meestal 'er niet mee omgaan', 'wegwezen'. Ben heel benieuwd hoe je die empathie invulling zou willen geven."
Vergelijk het met een kind van 3, empathie betekent dan juist dat je wel grenzen stelt. En vergeven is eigenlijk niet aan de orde.
Maar zolang iemand zich niet ontworsteld heeft aan de macht van een narcist, zou empathie de zelfbescherming in de weg kunnen staan. Dan moet vaak voor op staan, dit gedrag klopt niet, ik verdien het niet en hoe ontrek ik mij eraan. Dat kan door weg te gaan, dat kan ook door te blijven. Dat hangt van de omstandigheden af of dat laatste verantwoord is.