Bijdragen aan studie

Soms

'Mensen leefden soms luxe een bijstandsuitkering incl kinderbijslag.'

Dat zal soms best zo geweest zijn. Maar veel vaker was de bijstand gewoon armoede.

Dees

Jouw weergave van de werkelijkheid herken ik zoals wel vaker totaal niet. En ik heb vziw niet onder een steen geleefd.

Studies die volledig betaald werden? Geen idee waarom je denkt dat dat zo was, maar mijn ouders en een heleboel andere ouders die ik ken, hebben aardig bijgelapt voor de studies van hun kinderen. Middelbare schooltijd was toen veel duurder dan nu, want boeken waren niet gratis en ook toen waren er rekeningen van school. Na de middelbare school, kostte het ook een klap geld want de basisbeurs, dekte bij lange na de kosten niet, dus ofwel ouders droegen bij, er werd gewerkt of geleend. Of een combinatie van de drie. Dat van het kunnen veroorloven van een autootje van de beurs (en dus zonder gevolgen), ken ik ook niet. Weet wel van veel mensen die ook toen al lang studieleningen moesten afbetalen. En die hoefden niet te lenen in de mate waarin dat in de huidige situatie moet. Kun je nagaan.

Wat betreft afkeuren heb je in zoverre een punt dat men daar vroeger makkelijker mee was dan nu. Toen vond men namelijk ook parttime werken een lastig ding. Mensen tenminste gedeeltelijk aan het werk houden als dat mogelijk was, werd daarom nogal eens gezien als onwenselijk, dus dan maar liever helemaal afkeuren. En verder waren de criteria volgens mij idd ook minder zwaar dan nu. En werd het gezien als een betere oplossing dan een werkeloosheidsuitkering waardoor er eerder gezocht kon worden naar redenen om af te keuren.
Was dat goed? Met de kennis van later niet, op dat moment dacht men er anders over. Maar dat het leven van mensen in de WAO per definitie luxe was, is ook niet waar. Wel van degenen die zwart bij konden klussen misschien. Maar dat was ook toen al niet de bedoeling al zal ik de laatste zijn die ontkent dat dat op plekken gebeurde en dat er niet goed op gecontroleerd werd.

Jouw verhaal over ziektekostenverzekering is volgens mij ook zeker geen gemeengoed. €25,- voor een heel gezin? Geen idee hoe jouw ouders dat voor elkaar gekregen zouden kunnen hebben. Ik geloof er eerlijk gezegd ook niets van. Dat zou hooguit kunnen gaan op iets dat bovenop de premie die direct van het salaris werd ingehouden en dat was al een fors bedrag volgens mij. Zowel in het oude ziekenfonds als in de oude particuliere verzekeringen ging het volgens mij om echt andere bedragen.

Aagje

De studiefinanciering was veel hoger als schoolgeld en boekengeld, derhalve werden de studies volledig gefinancierd.

Als je rond het minimum zat qua inkomen werden de kosten voor de middelbare scholen vergoed. De 100 euro huur van de boeken werden dan uit een schoolfonds vergoed.

Mijn klasgenoot op het mbo reed in een auto en was zielig want haar vader had een laag loon, daarom kreeg zij 400 euro studiefinanciering op haar rekening gestort, schoolgeld was daar al vanaf gehaald. Mijn vader verdiende 200 euro meer en ik kreeg 98 euro gestort waar ik mijn schoolgeld en boekengeld nog van moest betalen.

Er waren genoeg mensen die zich bewust lieten afkeuren, en dan zwart lekker aan het bijklussen waren. Het was een soort van hype, afgekeurd vanwege je rug en ondertussen even in het weekend een keuken plaatsen.

Aaah nu snap ik het, Dees

Mijn ouders en al die anderen hebben hun geld jarenlang gewoon door het raam naar buiten gegooid. En al die medestudenten die werkten om in hun levensonderhoud te voorzien en/of leenden om de noodzakelijke dingen te kunnen betalen, hadden dat ook niet hoeven doen, want het was toch al gratis. En die studielening van mijn man waar we jaren aan afbetaald hebben, was in de kern onnodig want de studiefinanciering was hoger dan schoolgeld en boekengeld......

Je stelling is zo bizar dat ik er om moet lachen. Alsof studeren niet meer kost dan studiegeld betalen en boeken kopen.

En er waren genoeg mensen

die niet op het minimum zaten, dus geen tegemoetkomingen kregen voor boeken (wij konden ze niet huren maar moesten gewoon kopen) of wat dan ook. En als je (al dan niet net) boven dat minimum zat, konden die kosten een enorme aanslag zijn in de portemonnee van een gezin. Zeker als er meer kinderen tegelijk naar school gingen of studeren.

Staatsschuld

In de jaren ervoor was de studiefinanciering hoog zat om je studie mee te betalen dus volledig betaalde studies.

Geld werd weggegeven alsof er geen tekort was en die staatsschuld maar oplopen.

Nee Dees

'De studiefinanciering was veel hoger als schoolgeld en boekengeld, derhalve werden de studies volledig gefinancierd.'

Nee, de studiefinanciering was niet hoger DAN collegeld en boekengeld. Je kletst uit je nek.

Knurf

Nou kijk het maar eens terug.

1990

Omstreeks 1990 kon je van je stufi makkelijk je collegegeld en boeken betalen. De uitwonende beurs was in 1991, na invoering van de OV-kaart, 570 gulden. Collegegeld ca 2500 gulden.

Dees

Ik hoef net niet terug te kijken, ik was erbij.

Voor de duidelijkheid

De stufi dus 570 per maand, collegegeld per jaar.

Knurf

Dees heeft gelijk. Volgens mij kreeg ik destijds zomaar vanuit het niets ineens een basisbeurs van 475 gulden per maand. Dat is bijna 6000 gulden per jaar, en dat was zat voor je collegeld en boeken.

Mijn moeder kreeg ook van die 'vage psychische klachten' en ging na een paar jaar werk in het onderwijs (waarbij ze vanwege haar leeftijd meteen in de hoogste schaal kwam). Vervolgens kwam ze tot haar 65e in de 80% WAO regeling zonder dat iemand lastig deed over herintreding.

Er waren destijds zat luxe regelingen (VUT anyone) die op termijn gewoon onhaalbaar bleken en dus helaas voor ons niet meer beschikbaar zijn. Behalve die basisbeurs dan, die heb ik toch maar mooi binnen

Inwonend

Mijn 475 gulden (als ik me het bedrag goed herinner) basisbeurs was inwonend, trouwens. Volgens mij ging die in 1986 in.

@ad hombre

is de beurs hard gedaald, want in 1991 was de beurs voor thuiswonenden 235.

Natuurlijk klopt die berekening niet

Studeren kost toch echt meer dan alleen collegegeld en boeken. Ik moest, met bijna mijn hele vwo-klas op kamers. Want alleen een technische universiteit in de buurt. We hadden natuurlijk ook gewoon eten nodig, verzekeringen, kleding enz. Dan was je er echt niet met alleen de studiefinanciering.
Kijk, voor sommige studenten met ouders met een inkomen boven een bepaalde grens was het idd ineens extra toen ze studiefinanciering op hub eigen rekening kregen, want die kregen in het oude systeem niets. Maar ouders kregen wel kb als bijdrage in de kosten voor studie en levensonderhoud. Ook dat dekte de kosten van studie niet, maar was bedoeld om de studie mede mogelijk te maken. Toen in 1986 de wet op de studiefinanciering kwam, stopte de kb bij 18 jaar.

En wat betreft de WAO, daar was men destijds om allerlei redenen makkelijk in. Te makkelijk. Maar dat was niet alleen toe te schrijven aan ‘onwilligen’ die er zeker ook waren.
Toen mijn vader na een zwaar hartprobleem weer wilde werken en alles op alles zette on in ieder geval voor 50% in een aangepaste functie (eigen werk tot dan toe werd voor hem in zijn situatie ongeschikt gevonden) weer te kunnen werken zei de keuringsarts: “50% kun je niemand aan doen.” Hij was natuurlijk niet de enige die dat, tot zijn frustratie, overkwam. Zo werd er eind jaren ‘70/begin jaren ‘80 gedacht over parttime werken in andere functies dan die als leerkracht of verpleegkundige.

Erica

Dat klopt volgens mij wel, want men kwam er al snel achter dat het veel te duur uitpakte. Vervolgens hebben ze de bedragen teruggeschroefd en dat weer gecompenseerd met de beroemde OV-jaarkaart. (1989, Ritzen-koeriers anyone?) Ook die was veel te populair waarna ze twee versies maakten, een voor thuiswonenden (gratis reizen door de week) en een voor uitwonenden (gratis reizen in het weekend).

Op een of andere manier blijkt de politiek er steeds weer heel slecht in om de financiele gevolgen van nieuwe regelingen te voorspellen. Het zal wel whishful thinking zijn...

(even een slag om de arm v.w.b. het exacte basisbeursbedrag, want mijn geheugen voor getallen is vrij grofmazig)

Aagje

"En wat betreft de WAO, daar was men destijds om allerlei redenen makkelijk in. Te makkelijk. Maar dat was niet alleen toe te schrijven aan ‘onwilligen’ die er zeker ook waren."

Mijn moeder was ook niet onwillig hoor, maar het werd haar wel makkelijk gemaakt. Daarnaast werd de WAO ook gebruikt om overtollige werknemers in te lozen. Fijn voor de werkgever en fijn voor de werknemer.

De belastingbetaler draaide er wel voor op.

Jaren 80: Iets meer dan 600 gulden basisbeurs voor een uitwonende student. Dat was in die tijd meer dan de helft van je gemiddelde levensonderhoud, want een uitwonende student hoorde van ongeveer 1000 gulden per maand te kunnen leven ( inclusief alles...collegegeld, boeken etc) ik vond t heel schappelijk. Met een bescheiden bijbaantje en een minimaal leenbedrag kwam ik mijn studie door zonder dat het mijn ouders een cent gekost heeft. Was financieel
heel wat ontspannener dan tegenwoordig....

Ingrid

En die ov kaart....

Dat weet ik nog. Was net na mijn afstuderen. Die ‘kreeg’ je verplicht...onder t mom van ‘een koopje’ werd je basisbeurs met 60 gulden gekort. Vond niemand leuk, want wij gaven nooit een cent uit aan ov....liften was toen de manier om langere afstanden ter reizen, en kortere deed je op de fiets. Maar toen de ov kaart er eenmaal was ging iedereen met de stadsbus naar college, met de trein naar zijn ouders, ieder weekend naar Amsterdam of whatever, of je ging idd voor een koeriersbedrijfje werken.... ( of startte er zelf 1)het liep razendsnel uit de klauwen....

Ingrid

ik was er wel blij mee hoor en volgens mij vonden mijn medestudenten het ook een kostbaar bezit.

Erica

Gek genoeg was er destijds ook verzet tegen de invoering van de basisbeurs, dat snapte ik niet zo. Ik denk dat studenten zich uit principe overal tegen verzetten. Puberteit enzo...

Die ov-kaart

was voor mij een enorme verbetering. Mijn ouderlijk huis lag best ver van mijn studentenstad, met 1 keer in de maand naar huis had ik die kaart er wel uit. Daarbij kon ik ineens sociaal worden en vrienden op andere plekken bezoeken, waar ik eerder nauwelijks geld voor had. Ik heb er dus zeker geen actie tegen gevoerd. Weet wel dat het voor een boel medestudenten geen vooruitgang was.

OV kaart en actie

Ik zat ergens halverwege mijn studie toen de OV kaart werd ingevoerd en heb in Amsterdam actie gevoerd, scanderend: OV weg ermee . Inderdaad werd je ongevraagd 60 gulden gekort op je beurs. Wij wilden zelf wel bepalen of we 60 gulden per maand wilden opmaken aan reizen! Overigens was die beurs inderdaad riant. Ik heb wel nog extra lening gekregen, omdat mijn ouders niets bij konden dragen, dus toch nog een fikse studieschuld gehad die ik op mijn 40e pas had afbetaald. Eerste jaren hoefde ik nog niet terug te betalen, in die tijd was een baan vinden ook niet makkelijk namelijk (in mijn branche).

Ad Hombre WAO

Ja, daar werd misbruik van gemaakt. Door alle partijen. Het kwam iedereen goed uit om soepel met de regels om te gaan. Dat is dus niet alleen op het conto te schuiven van de werknemers. En voor een boel mensen was de WAO ook terecht en in een boel gevallen stond het niet gelijk aan een leven in weelde. Dus wat Dees als algemeenheid stelt, stel ik ter discussie.

Natuurlijk werd het vanuit belastinggeld betaald, maar de ww wordt dat ook. In de gevallen waar de WAO werd gebruikt om niet de ww in te gaan, was het niet zo dat het de staat anders geen geld kostte. Wel veel minder.
Prima dat aan die praktijken een einde aan gekomen is.

Geen belastinggeld

WW en WAO zijn werknemersverzekeringen. Het wordt dus betaald door werknemers en werkgevers. In die zin is het geen belastinggeld, alleen Zalm schijnt het mee zijn gaan tellen als vermogen van de staat (schatkist).
De potten van de werknemersverzekeringen zaten overigens goed vol: het geld jongde aan, dat wil zeggen dat er meer geld bij kwam aan rente dan er uitbetaald werd. Later (begin crisisjaren) is de werknemersbijdrage toen gestopt, zodat de werknemers meer geld in handen hadden. Gevolg is dat het nu geld 'van' werkgevers is. Die bijdrage is ook verlaagd.
Ander gevolg: toen het geld nodig was door de stijgende werkloosheid werd er al snel gepiept en werden regelingen teruggedraaid. De man met het beschadigde hart die een rondje rond zijn huis kan lopen kan wel postbode worden.
De regels voor de ww zijn nog mooier: na 2016 levert 1 jaar arbeid 0,5 maanden ww op. Het minimum is 3 maanden, als je 26 weken gewerkt hebt. Het maximum is 2 jaar ww (=24 maanden). Dat maximum haal je dus als je 48 jaar gewerkt hebt. Iemand moet echt van zijn stoel gerold zijn van het lachen bij het bedenken van deze geniale regel.
En dat terwijl er geld genoeg was/is.
Nu gaat de belastingbetaler betalen: na de ww of met een afgewezen WIA-uitkering rol je in de uitkering van de sociale dienst. En dat is wel belastinggeld. Dat gebeurt nu ook veel sneller. Mensen hebben nauwelijks tijd om hun uitgavenpatroon aan te passen, raken in de schulden en kunnen dor de stress zich niet goed op de arbeidsmarkt begeven. Maar die problemen zijn keurig doorgeschoven naar de gemeentes, zodat er in Den Haag geen enkel probleem meer op tafel ligt. Behalve dan de vraag waarom de mensen toch zo boos zijn en er zo extreem gestemd wordt.

Tsjor