Hoe en is het verstandig om je zoon te laten testen op adhd

Zout

Rustiger in het hoofd= betere concentratie= minder chaotisch = een prettiger leven (voor veel mensen die de gewraakte pillen van alex slikken).

Dat gewone mensen er juist meer energie is volkomen waar; het is voor mensen die geen adhd hebbent stomweg speed, vandaar dat je vooral in de USA al verslaafden hebt aan methylfenidaat. Het wordt zoals ik al schreef ook bij andere aandoeningen voorgeschreven waarbij het opppeppende werking heeft omdat er iets kapot is in de energiebalansregeling.

Rosa

Ja, und?

Wat wil je me vertellen Alex?

Rosa

Slak

wat ben je denigrerend bezig zeg, toevallig niet getrouwd met Alex? Heb JIJ ooit al eens een lijn methylfenidaat gesnoven? Niet? Moet je echt eens doen (als je geen adhd hebt) en dan praten we weer verder.

Rosa

Lezen

Salk; ga eerst de wetenschappelijke stukken allemaal maar even lezen, dan spreken we elkaar over een jaartje weer eens. Ik ben wel klaar met je op deze manier. Dat je je zin moet hebben is 1, dat je dat niet krijgt is 2. Discussiëren vind ik best leuk maar niet op deze manier. Ik dacht toch echt dat jij beter kon.

Rosa

Slak en rosa

http://nl.wikipedia.org/wiki/Methylfenidaat

Ritalin is een amfetamine:
http://nl.wikipedia.org/wiki/Amfetamine

Amfetamine is een drug, speed, boerencoke.
Als men er rustig van wilde worden (als "gewoon" mens) dan zou men wel valium slikken. Maar aangezien men juist meer energie wilde, minder slaap, meer alertheid etc. nam men methylfenidaat.

Echter, mensen met ADHD missen van zichzelf de stofjes om indrukken op te nemen en te verwerken en gaan zelf druk doen en indrukken maken om toch die benodigde stofjes binnen te krijgen. Et voila, dat hoeft dus niet meer met Ritalin. Het natuurlijke benodigde stofje wordt vervangen door een kunstmatig gemaakt benodigd stofje.
Bij mensen met ADHD juist voldoende om een normaal gehalte te hebben en normaal te kunnen functioneren. Bij mensen met een normaal gehalte komt er teveel en werkt het dus met de specifieke speedkenmerken. Geef je mensen met ADHD een overdosering zal dat ook weer gaan werken als speed.
Ik ben dus ook van mening dat als je doelbewust Ritalin onthoudt, je de mensen met ADHD te kort doet. Ze missen een functioneel en benodigd stofje in hun huishouding. Je kan ze aanleren om (sociaal gezien) met dat gemis om te gaan, maar ook dat zal de oorzaak nooit oplossen. Het stofje blijft tekort en de concentratie zal dus nooit écht goed zijn (en bovendien vraag ik me af, of het in het koppie zelf wel echt goed gaat, of dat ze leren te negeren en het dus op den duur fout zal gaan)
Niet (met medicijnen) behandelde ADHD-ers lopen op latere leeftijd meer kans om een verslaving te ontwikkelen, crimineel te worden (beiden om adrenaline op te wekken wat kortdurend hetzelfde resultaat oplevert) of om depressief te raken met een verhoogde kans op TS.

Jakiro

Aanvulling

Een kennis van ons werd als kind gediagnostiseerd met ADHD, zijn ouders wilden geen medicijnen, alleen gedragstherapie.
Hij functioneerde goed, dacht iedereen.....
OP 30-jarige leeftijd in het ziekenhuis opgenomen na een TS, kreeg daarna psychologische hulp en Ritalin voorgeschreven.
Functioneert nu net zo goed (sociaal gezien) maar is daarbij ook nog eens gelukkig en heeft rust IN zijn hoofd.
Jakiro

Overigens

Is het papEgaai en geen papAgaai.

Het blijft allemaal lastig. Wat doe je om je kind te helpen? Het ene kind is het andere niet en ook de ene ouder is de andere niet. Het ene kind is heel erg druk, de ander heeft het minder. Het ene functioneert goed, het ander minder. Het ene is vrolijk, het andere juist niet. Ieder wikt en weegt en maakt zijn keuzes op grond van eigen bevindingen en levenshouding etc.
Ons kind heeft adhd. We hebben verschillende dingen geprobeerd: een zeer ingrijpend dieet dat niet voldoende hielp en dat een aanslag was op de rest van het gezin (aangeraden door iemand bij wie het wel goed hielp), bachbloesems (dat hielp vlgs iemand, bij kind niet), gedragstherapie (dat hielp vlgs iemmand anders, maar bij ons kind niet), een concentratie bevorderende training van een half jaar waarbij iedere dag geoefend diende te worden 9hielp ook niet en het werd een steeds groter gevecht on kind te motiveren). En natuurlijk thuis veel regelmaat, structuur etc. Niets hielp voldoende en kind werd er alleen maar moedelozer van.
En inmiddels waren we een paar jaar verder, vertrouwen van kind was inmiddels tot onder nul gedaald (steeds maar weer je best doen en dan toch slechte punten krijgen, steeds maar weer in de problemen komen door je impulsieve gedrag, terwijl je het zo goed bedoelt, in de klas horen: "let nou eens op" terwijl je toch zo je best deed om op te letten, maar ja, die dagdromen, he?, vriendje boos omdat je per ongeluk iets stoms doet) en ook op school ging het steeds slechter.
Je moet toch wat doen als je je kind zo ongelukkig ziet worden. Wij hebben gekozen na heel veel wikken en wegen om toch een proef met medicatie te proberen, omdat kind zich zo vreselijk voelde, maar wel onder voorwaarden: niet iedere dag, niet gedurende de hele dag onder medicatie, als het kind last zou hebben van bijwerkingen, zouden we stoppen, als kind zich er niet beter bij zou voelen, dan ook stoppen en zo nog wat voorwaarden.
Onder deze voorwaarden zijn we begonnen: en zie, het hielp eindelijk: het ging gemakkelijker voor kind, kind werd weer blij, kind sprak weer af met kinderen, kind kreeg weer betere resultaten, kind kreeg veel meer vertrouwen in eigen kunnen.
Voor kind en ons heeft het allemaal goed uitgepakt, kind heeft weinig last van bijwerkingen.
Wat ik wil zeggen is dat dit voor ons een goede beslissing is/lijkt. Wat niet wil zeggen dat ik vind dat anderen het ook moeten doen. Anderen maken andere keuzen, prima, zolang we maar allemaal voor ogen blijven houden dat we allemaal als ouders proberen het beste te doenvoor onze kinderen. Dat een ander het anders doet, wil niet zeggen dat dat fout is.
Slak, gewoon uit nieuwsgierigheid, kun jij vertellen hoe jij je kind(eren) helpt?

Psychiater

Slak, je schreef:
"Want er is nog niemand geweest in de afgelopen 5 jaar die mij PRECIES heeft kunnen uitleggen hoe het nu werkt met die "stofjes". Omdat ook psychiaters zeggen het niet precies te weten hoe het werkt. Alleen dat ze denken DAT het werkt. "

Psychiaters weten echt wel HOE het werkt. Het draait om namelijk om dopamine. Dopamine is een neurotransmitter, maar werkt ook als hormoon en zoals voor alle hormonen geldt dat hier een complex systeem onder zit. Een systeem van opwekking en terugkoppeling. Bij sommige mensen is dat verstoord en door zorgvuldige doseringen kun je dit onder controle krijgen.
Vergelijkbaar met insuline voor diabetespatiënten.

Op deze wikipagina staat het aardig goed uitgelegd: http://nl.wikipedia.org/wiki/Dopamine

Tihama

Stofjes

Ik weet niet hoe jullie Duits is, maar dit vond ik ook een mooie uitleg van de myterieuze 'stofjes'.

http://www.adhdnetwerk.nl/12e_meeting_film.htm

Pippin

Mizaq vertelt precies zoals het is

Beste Mizaq,

Ik ben het helemaal eens met jouw mening en denken.
Je bewoord het precies zoals ik het zou doen.

Onze zoon (nu 13) heeft al jaren een zeer slechte concentratie, waardoor het op school niet altijd even goed gaat.

Ook wij hebben net zoals jij alle genoemde mogelijkheden/dingen geprobeerd met geen (weinig) resultaat.

Er is echter een groot verschil. Wij hebben de keuze gemaakt om onze zoon niet te laten testen op AD(H)D en ook gekozen voor geen medicatie. Omdat hij (in tegenstelling tot de zoon van Mizaq) altijd vrolijk, lief, positief en met veel vriendjes door het leven gaat.

Natuurlijk is dit een hele moeilijke afweging en beslissing.En vraag je je af of je het wel goed doet. Al zijn wij ervan overtuigd dat deze beslissing voor ons de juiste is.

Zoals Mizaq zegt: dat een ander het anders doet, wil niet zeggen dat het fout is.

Groeten JOER.

Precies joer

Was ons kind ook vrolijk en blakend van zelfvertrouwen geweest, dan zouden wij ook een andere keus hebbengemaakt )

Slak

Slak: "Maar ik ben toch heel bang dat er net zoiets gebeurt als bij de kalmeringsmiddelen en slaapmiddelen. Toen ze zo uitgebreid voorgeschreven werden, leek het voor iedereen (ook voor artsen) heel normaal. Een goed middel. En nu 30 jaar later, proberen alle artsen hun patienten eraf te krijgen, omdat het toch niet goed blijkt te zijn."
Daar ben ik ook bang voor, vandaar onze uiterste voorzichtigheid met het geven van een ritalin-achtig medicijn, net als jij dus, eigenlijk. Bij ons krijgt kind alleen tijdens schooldagen medicatie, die ook nog eens alleen tijdens de schooluren loopt, omdat kind dit daar zo goed helpt. Na schooltijd, in het weekend, tijdens de vakantie etc krijgt kind niets, zodat we goed in de gaten kunnen houden of er sprake is van verslaving, afkickverschijnselen en om kind niet meer binnen te laten krijgen dan strikt noodzakelijk.