Hoe en is het verstandig om je zoon te laten testen op adhd

Wil40

Toch vind ik, dat als je niemand kent met ADHD, je er niet over kunt meepraten. En "verstand hebben van" komt door ervaringen, erover lezen, studeren etc. En inderdaad heb je dan niet alle antwoorden, dat zei ik ook niet. Maar het geeft je wel inzicht. En ik neem aan dat mensen met een kind /partner met ADHD dat doen.
Als je dat niet doet en alleen roept dat het alleen maar drukke kinderen zijn, zit je er wel erg ver naast en heb je geen idee hoe het voor het kind dat het heeft zelf is. Het gaat er niet om dat het voor de omgeving en ouders makkelijker is als de diagnose gesteld is, maar juist voor het kind zelf. Dat kan dan begrijpen dat het sommige dingen moeilijker kan en hoeft er niet zo gefrustreerd over te zijn,krijgt meer begrip van de omgeving en krijgt handvaten hoe ermee om te gaan.
Wat dacht je, dat ik mijn kind medicijnen zou geven om het zelf rustiger te hebbeb? Ik zou ze veel liever zelf nemen als dat hem hielp.

Wil40

Er gaan meer kinderen naar het speciaal onderwijs, maar dat komt volgens mij niet door verminderde tolerantie, maar door de sterk veranderende maatschappij, er wordt veel van mensen gevraagd, alles is hectisch, veranderingen gaan zo snel dat velen ze niet bij kunnen benen. Er zijn meer soorten SO, dus kunnen er ook meer kinderen naar toe, kinderen die vroeger niet naar het BLO gingen zaten voor spek en bonen in de klas. En als slecht kon leren (bijv omdat je je niet kon concentreren) ging je zo vroeg mogelijk werken. Was dat een gewenste situatie? Ik weet ook nog wie het domste jongetje uit de klas was, maar niet omdat er zoveel aandacht aan hem besteed werd, wat ik nog herinner zijn de negatieve opmerkingen zijn richting uit, ik had supermedelijden met hem. In ons gezin was er iemand die niet mee kon komen, hij heeft een jaar lang alleen maar de juf geholpen, hij had meer gehad aan adequaat onderwijs. Ik vind niet dat kinderen in het SO gedropt worden, ik zie er kinderen enorm opleven, gelukkig worden, zich gewaardeerd voelen (ik heb het nu o.a. over familieleden). Niemand vindt het vreemd dat kinderen op het VO allerlei richtingen opgaan, gelang hun intelligentie en interesses ( de middenschool is destijds helemaal mislukt en kreeg direct heel veel kritiek), waarom dan wel persé iedereen bij elkaar in het basisonderwijs? Mijn zoon was helemaal gelukkig toen hij, komend uit een klas met veel vwo-kinderen waar hij altijd de slechtste was, op het vbo merkte dat hij de dingen opeens goed deed en soms zelfs de beste van de klas was. Je kunt zeggen dat ander, opvallend ( in welke vorm dan ook) gedrag niet getolereerd wordt, je kunt ook zeggen dat er voor alle kinderen een passende plek moet zijn, waar hij/zij zich kan ontplooien. Ik spreek volwassenen die zeggen dat ze nu inzien dat ze ADHD hebben, dat ze wilden dat dat vroeger onderkend was omdat ze dan veel meer begrepen zouden zijn, nu waren ze alleen maar dat klierige kind.
Mijn moeder was trouwens ook altijd thuis, maar ze was wel altijd bezig met het huishouden, wat nou eenmaal veel tijdrovender was dan nu.
Je kunt door lezen etc veel te weten komen over ADHD, PDD-nos enz enz, maar pas als je ervaren hebt hoe een kind zich voelt en gehoord hebt dat hij zich veel prettiger voelt met medicatie dan zonder weet je echt waar je over praat. Natuurlijk geven ouders niet zomaar medicijnen, meestal is het een noodgreep. Alex surft het hele internet over op zoek naar negatieve berichtgeving, er staan ook positieve dingen op, maar die leest hij niet eens. Alex veroordeelt ouders graag omdat hun kinderen niet het geluk hebben dat alles van een leien dakje gaat en geeft ouders graag de schuld , daarom krijgt hij commentaar. Een woord als empathie ontbreekt in zijn woordenboek.

Inderdaad, alex

Dan weet je dus ook dat het niet iets van deze tijd is ..., dus hoezo 'afgenomen tolerantie'

Alex

Wie probeer je nu te overtuigen? Wie zegt dat een kind geneest door ritalin? Jij verwart ADHD met druk gedrag, ga eens even verder googlen en vindt zelf maar uit waar je je vergist.

Genezen

Een medicijn hoeft een afwijking niet te genezen om toch nuttig te zijn.
Diabetes geneest ook niet door insulinespuiten, maar die insuline is toch echt nodig.
Betablokkers genezen hoge bloeddruk ook niet, maar helpen die verlagen.
En zo zijn er nog honderden voorbeelden te geven.

Reina

Ja, de maatschappij is anders, alles gaat sneller en vooral kinderen zullen moeite hebben om zich daarop aan te passen. Maar dat wordt wel van ze verwacht. Hoe jonger je tegenwoordig aan allerlei eisen moet voldoen, des te meer kinderen zullen dit niet kunnen bijbenen en dus gezien worden als buitenbeentjes.
Dus misschien tolereren we niet minder maar liggen onze eisen gewoon hoger? Omdat de maatschappij hogere eisen stelt, moeten wij als ouders daar in mee.
En ja, we herinneren ons nog dat ene domme jongetje uit de klas, of dat vervelende jongetje. Mijn zoon kan zich dat later vast niet herinneren. Er zitten meerdere kinderen in zijn klas met een rugzakje. Dat is eigenlijk ook de bedoeling. Zoveel mogelijk kinderen met aangepaste leertrajecten bij elkaar in het reguliere onderwijs. Daarvoor is de rugzak in het leven geroepen. Alleen, dat lukt niet erg. Meer kinderen dan vroeger stromen naar het SO. Ik zeg niet dat dat beter is, of slechter. Maar blijkbaar bieden de diagnoses en bijpassende rugzakjes niet voldoende hulp.
En of je zoals vroeger het hele jaar de juf mag helpen of zoals nu, met een Ritalinpilletje tussen de kast en de verwarming mag zitten, ik zie geen verschil. Je blijft een buitenbeentje.
Er zullen altijd kinderen zijn die de medicijnen nodig hebben. En voor deze kleine groep is het prima dat ze er zijn. Maar voor een grote groep waren de medicijnen misschien niet nodig geweest als de maatschappij haar eisen wat zou aanpassen.
Vroeger gingen kinderen met gedrags/leerproblemen al jong werken. Ik denk dat dat nog steeds zo is. De leerplicht is niet voor niets verhoogd naar 18 jaar. Het aantal jeugdigen die school vroegtijdig verlieten, zonder diploma, kwamen er in steeds grotere getalen.
Ze gaan nu niet jonger aan het werk, nee nog erger, ze komen van school zonder diploma en vinden helemaal geen werk.

Wil 40

Dat denk ik ja, de maatschappijj eist meer, dus je moet er wel in mee gaan. Die veranderende maatschappij vraagt ook veel van leerkrachten, met alleen goed-les-kunnen-geven en voldoende vakkennis ben je er niet. Of je voor SO kiest of zoveel mogelijk leertrajecten in 1 klas is persoonlijk, zal ook met je eigen ervarngen te maken hebben, ik vind het het mooist als je de keuze hebt. Ik vind het jammer dat je zegt dat je nu met een ritalinpiletje tussen kast en verwarming mag zitten, ik ken veel kinderen die door dat pilletje wel plezier krijgen in school, je doet hen en hun ouders te kort door er zo over te praten, vind ik.
Helaas zal 'de maatschappij' zijn eisen niet aanpassen, aangezien die bestaat uit zoveel individuen dat je daar geen invloed op hebt, wel kun je je eigen eisen aanpassen en je niet op laten drijven door de verwachtingen en eisen van de mensen om je heen (door die instelling heb ik min eigen kinderen zien opgroeien tt gelukige mensen).
Er is niks mis met jong gaan werken als dat past bij jou als persoontje, wel als het uit onmacht gebeurt. Daar moet het onderwijs beter op afgestemd worden, vind ik. Ik ben een groot voorstander van richtingen als MBO-BBL, daar doen ook, mits het goed begeleid wordt, veel leerlingen met leer- en gedragsproblemen het goed. Ik denk dat onze zorgen gelijk zijn, al verwoorden we het anders en kijken we tegen sommige dingen iets anders aan.

Reina

Dat is waar. Misschien hoor ik inderdaad te weinig verhalen over de positieve invloed van medicijnen op kinderen met gedrags/leerproblemen.
Deze ouders hoor je natuurlijk ook niet snel, omdat alles wel goed verloopt. Je hoort eerder de verhalen als ouders zich zorgen maken. Daar heb je zeker een punt.
Waar je ook een punt hebt is het volgende: "je niet laten opdrijven door de verwachtingen en eisen van de mensen om je heen." En dat is nu juist zo moeilijk. Als je niet meedoet krijg je het gevoel dat je je kind tekort doet. Althans, anderen geven je dat gevoel. Alle eisen waar je kind aan moet voldoen, terwijl je zelf, als ouders, tevreden en gelukkig bent met hoe je kind is. Toch zal je kind moeten meedraaien en zijn/haar plekje moeten vinden. Daar moet het wel de tijd voor krijgen. Zich kunnen ontwikkelen, al is het niet binnen de eisen. Daar ligt mijn probleem. We willen voor alles een verklaring en het liefst een oplossing hebben.
We dwalen wel wat af na de opening van "bezorgde moeder", waar we helaas niets meer van vernemen.

Alex

Weer zo'n reactie die te kort door de bocht is.
"Als jij pijn in je buik hebt en de huisarts schrijft jou enkel pijnstillers voor, neem jij daar dan genoegen mee of eis jij een uitgebreid onderzoek?" Waar in vredesnaam haal jij vandaan dat er géén onderzoek plaatsvindt voordat met Ritalin gestart wordt? Ik maak het hele proces momenteel van redelijk dichtbij mee bij een vriendinnetje van mijn kinderen. En ik kan er met de pet niet bij dat jij denkt dat kinderen Ritalin krijgen alsof het een snoepje na schooltijd is.

Alex :-(

Jouw reactie naar Karin laat zien dat je echt niet weet waar je het over hebt en het dus het zinnigst is jouw reacties gewoon te negeren.

Slak

Als ouders die ervaring hebben is het aan hen om te te stoppen met ritalin, ik ken zeker ouders die dat gedaan hebben (of soms overgingen naar een ander medicijn) maar er zijn ook ouders die heel andere ervaringen hebben, die heel blij zijn (en hun kinderen ook) dat er ritalin bestaat. Het is zeker geen wondermiddel, je moet het toepassen als het echt nodig is, maar het is niet zo dat als het voor het ene kind niet goed blijkt te zijn ( op den duur) dat geldt voor de hele groep. Ik heb het niet over niet accepteren dat een kind druk is, ik heb het over kinderen die zich doodongelukkig voelen omdat ze constant superdruk in hun hoofd zijn, omdat ze steeds dingen doen, die ze eigenlijk niet willen doen, waarvan ze weten dat het niet kan of mag, maar het dan al gedaan hebben en die die drukte willen kwijtraken. De ene arts zal het veel sneller voorschrijven dan de ander, dat geloof ik zeker, maar dat geldt voor heel veel medicijnen. ``En dat is iets dat vaak moeilijk is voor ouders van adhd-ers, omdat adhd erfelijk is, hahahaha` ADHD is, en dat weet jij ook wel, lang niet altijd erfelijk en lang niet iedereen die ADHD heeft wordt rustig in een gestructureerde en rustige omgeving, was het maar zo gemakkelijk. (Ik praat ook vanuit de praktijk overigens, prive en werk )

Alex, een probleem

is pas een probleem als het als een probleem gezien wordt (je eigen woorden eerder in dit draadje). Jou kortzichtigheid en drammerigheid zie ik dus als een probleem!! En daarom is dit mijn laatste reactie in dit draadje. Je trekt voor iedereen hier op het forum je conclusies zonder te weten hoe het eea tot stand is gekomen.
De startster van dit draadje durft zich al helemaal niet meer te vertonen geloof ik. Jammer.

Slak

Er zullen best situaties zijn waarin het gaat zoals jij beschrijft: "Standaardvragenlijsten, waar je toch nog heel veel kanten mee op kan. Een gesprek. En daar komt het recept..." Maar doe alsjeblieft niet alsof dat zomaar bij ieder druk kind zo gaat. Ritalin en andere medicatie zijn en blijven medicijnen, waar verantwoord mee moet worden omgesprongen. Als dat niet gebeurt, is dat laakbaar.
"We moeten weer toe naar acceptatie van het feit dat niet iedereen alles even snel kan leren en dat niet iedereen (of ieder kind) even rustig is. En als ouders dien je de omgeving zodanig aan te passen dat het het een rustgevende omgeving voor de kinderen is. En dat is iets dat vaak moeilijk is voor ouders van adhd-ers, omdat adhd erfelijk is, hahahaha. Dus wordt er een pilletje ingestopt." Geef me geduld...

Pfoei, ging dat maar zo

Nee hoor, dochterlief werd door een kinderarts nagekeken, moest 3x 3 uur testjes doen, werd 2 dagen thuis geobserveerd, 2 dagen op school.
Leerkrachten, opa's en oma's en wijzelf moesten ellenlange vragenlijsten invullen.
Pa en moe moesten 4x 1,5 uur langskomen voor gesprek.
In totaal waren er een kinderarts, een kinderpsychiater, een kinderpsycholoog, een gewone psycholoog (voor ons) en 2 pedagogisch medewerkers bij betrokken.
Ieder half jaar een controle bij de kinderarts.
Lijkt me toch iets anders dan een ibuprofennetje bij de apotheek.
En hier werkt het dus gewoon goed. Geen overdosering, geen onderdosering, geen klachten, geen rillingen, geen extra medicijnen, geen robot.
Gewoon een duwtje in de goede richting totdat ze oud genoeg is om er mee om te gaan.

Jakiro

Alex

hallo Alex ik lees met verbazing jou dingen die je post.
Ik ben een moeder van 2 adhd kids een jongetje van bijna 4 en een meisje van 8 ik heb nog 2 dochters van 13 en 10 die nergens last van hebben.
Hoe verklaar je dat dan zelfde gezin en dezelfde opvoeding.
Mijn dochter van 8 slikt ritalin en vraagt daar ook zelf om ze voelt het gewoon als hij is uitgewerkt want dan word ze druk in haar hoofd.
Ik kan mepraten uit ervaring van vroeger ik ben nl. zelf 42 en heb het zelf ook.
Vroeger waren er geen medicijnen voor en ik was dus gewoon een lastig vervelend inpulsief en zelfs op school ben ik dom genoemd omdat ik mij negerens op kon concentreren.
O wat had ik graag gewild als ik mijn dochter nu zo op school zie gaan en overal eigenlijk dat die ritalin er vroeger al was geweest dan had ik ook vriendinnetjes gehad die met me wilden spelen had ik wel door kunnen leren en naar deurne gekund om paardrij instructrice te worden.
Als mijn moeder nu naar haar kleinkids kijkt zegt o ik zie precies jou voor me van vroeger maar ik zie ook mezelf erin dus ik heb het waarschijnlijk weer georven van mijn moeder.
Want weet je dat het ook bewezen is dat adhd erfelijk is en 9 van de 10 keer bij de moeder vandaan komt.

Slak

Je bent kennelijk van plan om mijn postings nadrukkelijk niet te begrijpen.

Waarom zou ik slak?

Datgene wat ik al opschrijf, ben je toch al van plan verkeerd te begrijpen. Dan ga ik daar geen moeite voor doen.

Makkelijke slak

Wat voor nut heeft serieus reageren als jij serieuze reacties al wenst te misbegrijpen en zelf algemeenheden debiteert?

Algemeenheden

"Standaardvragenlijsten, waar je toch nog heel veel kanten mee op kan. Een gesprek. En daar komt het recept..."
"We moeten weer toe naar acceptatie van het feit dat niet iedereen alles even snel kan leren en dat niet iedereen (of ieder kind) even rustig is. En als ouders dien je de omgeving zodanig aan te passen dat het het een rustgevende omgeving voor de kinderen is. En dat is iets dat vaak moeilijk is voor ouders van adhd-ers, omdat adhd erfelijk is, hahahaha. Dus wordt er een pilletje ingestopt."
Jouw eigen uitspraken hier. Je schrijft dat je redeneert vanuit jouw ervaringen, oa met je eigen kinderen. Dat is logisch, want vrijwel iedereen redeneert vanuit zijn/haar eigen ervaringen. Maar de ervaring van Jakiro met haar eigen kind is dus ook relevant. Het kind met ADHD in mijn omgeving is enig kind en er is daar bijzonder veel rust en regelmaat in het gezin. Toch ADHD - en niet eens erfelijk.
Mensen die mij "roerend vertrouwen" gaan toedichten, lezen mijn postings niet goed. Ik ben klaar. Veel plezier verder met de discussie.

Alex

Echt die reaktie van jou is niet te geloven hoor.
Bij ons was het vroeger niet druk thuis vroeger was er ook adhd ik ken heel veel volwassenen waarbij het nu pas vastgesteld word.
Ik was alleen met mijn zusje en de oudste en er was regelmaat en orde in huis.
Dit probeer ik bij mijn kids ook over te brengen.
Er is geen chaos in huis en mijn dochter van 8 zit op speciaal basisonderwijs met haar zus van 10 en dat gaat super maar ze kunnen daar en eigenlijk overal ook op de bso en als ze bij de paardjes is of bij opa en oma precies merken wanneer haar medicijnen uitgewerkt zijn want dan vraagt ze zelf om haar pilletje omdat ze voelt dat ze druk in haar hoofd word.
Ze kan nog geen klok kijken dus hoe verklaar je dat dan?
Ik ben het ook niet overgroeid ik praat nog steeds hel druk en vaak alles door elkaar en ben nog steeds met 10 dingen tegelik bezig en het kost me ook nog steeds veel moeite om me te concentreren op dingen.
Dus lees eens niet alles uit artikeltjes uit de krant en internet maar praat eens met meer mensen uit de praktijk en lees eens echt wat de mensen hier schrijven ipv steeds met die domme artikels te komen

Joh, laat alex toch

Hij heeft immers absoluut en volkomen gelijk, zoals altijd. Lees eens goed wat hij zegt: ADHD is gedrag, gedrag dat verdwijnt als iemand volwassen wordt, en dat is logisch want gedrag is grotendeels erfelijk bepaald. Daar is geen speld tussen te krijgen toch???
En natuurlijk is een huis met 4 kinderen veel drukker dan een huis met 2 kinderen. Ook daarin heeft Alex volkomen en absoluut gelijk. Jammer dat de buurvrouw van mijn ouders niet meer leeft, die had graag uitleg van Alex gekregen op dit punt. Tot haar dood heeft ze zich verbaasd afgevraagd hoe het toch kon dat ze van haar ene buur zoveel meer leefgeluiden hoorde dan van haar andere buur. Simpel, aan de ene kant van haar woonde een gezin met 2 kinderen, aan de andere kant woonden wij, een gezin met 7 kinderen. Toch raar dat ze ons nooit hoorde, en die andere buren wel...
;-)

Sancy

Simpel toch, die buurvrouw luisterde gewoon niet goed en heeft de verkeerde de schuld gegeven ;-)

Ach gos genista

Wat zal onze buurvrouw zaliger toch verward geweest zijn.
Ooit, om een uur of half 8 in de avond, viel haar op dat dat de schuurdeur openstond bij ons terwijl er niemand thuis was. Ze controleerde ook de achterdeur en die bleek ook niet op slot te zitten. Toen deed ze de kamerdeur open en schrok zich een halve hartverlamming.
De ganse familie zat in de woonkamer. Had ze niet verwacht. Arm menske.

Slak

Alex' bijdragen zijn zo ongenuanceerd, dat ze bepaald niet uitnodigen om er serieus op te reageren. Dat is meermalen gezegd - en er is wel degelijk ook wèl serieus gereageerd in het verleden. Ik - en anderen met mij - hebben ook wel uitgelegd waarom we ons storen aan bepaalde boute uitspraken, onder meer doordat Alex vaak een voorbeeldartikeltje zoekt dat zijn gelijkje onderstreept en dat als algemeen bewijs voor een stelling opvoert. Verder vindt hij het geen probleem om even alle ouders die het niet met hem eens zijn voor dom en onverantwoord uit te maken. Dergelijke bijdragen zijn al eens verwijderd, maar er zijn er ook die wat subtieler geformuleerd waren en zijn blijven staan. Als je graag de boel wilt opschudden, kun je moeilijk een dommere manier kiezen dan deze.
Verder on topic: Ik zie nu een paar keer de ongelukkige huismoeders uit de jaren 70 voorbijkomen, maar dat vind ik geen vergelijking. Dat heeft er m.i. niets mee te maken.
"Die zouden daar, na het nodige gelezen te hebben en misschien een bezoek aan een psychiater, iets mee moeten kunnen. In plaats daarvan wordt er ritaltin gegeven." Waarom toch zo kort door de bocht, als er overduidelijk ook andere ervaringsverhalen zijn? Ik gaf al eerder toe dat er misschien gevallen zijn waarbij het zo snel en makkelijk gaat, maar vziw is dat niet de standaard. Onder begeleiding van een kinderarts, met halfjaarlijkse controles, met een uitgebreid onderzoek vooraf, dat is wat ik heb gezien in mijn omgeving. Dat is toch echt wel iets anders dan "een gesprekje en daar komt het recept". Ik ken overigens ook (volwassen) mensen bij wie ADHD is vastgesteld die inderdaad hebben geleerd hoe ze ermee om moeten gaan. Dat is hun keus. Het is nog altijd erg druk in hun hoofd. Een kind met ADHD heeft mij ook goed kunnen uitleggen welke baat hij bij Ritalin heeft. Ik kan me er suf aan ergeren als er zomaar als algemeenheid gedebiteerd wordt dat er "zomaar" Ritalin in gestopt wordt en dat een kind er altijd "een suffe robot" van wordt. De vergelijking met cocaïne die Alex zo graag trekt, is nu al zó vaak ontkracht, dat Alex op een hangende plaat begint te lijken.
Ik ben volkomen met je eens dat sommigen wel erg snel ADHD of ADD roepen, dat daar ook mensen bij zijn die het helemaal niet zouden moeten mogen roepen (leerkrachten). Maar dat ADHD kan worden veroorzaakt door voedsel, was mij nog niet bekend. Een aantal andere oorzaken die jij noemt, zijn wellicht triggers, maar geen oorzaken.
"Dat pilletjes soms een uitkomst zijn staat buiten kijf. Maar het zorgt niet voor genezing." Ik geloof niet dat iemand hier ooit beweerd heeft dat ze voor genezing zorgen. Maar dat maakt op zich niet uit. Ze kunnen soms een uitkomst zijn. Het is niet het enige. Volgens mij zijn we het meer eens dan het leek :-)

Alex

' ADHD werkt ook bij mensen die geen ADHD hebben. Vandaar dat er ook een levendige handel in deze pillen is. '

Grappig, hieruit blijkt dat je geen idee hebt waar je over schrijft (je bedoelde wss de pillen ipv adhd te schrijven maar die vergeef ik je). De pillen voor adhd, Methylfenidaat, werken op mensen met adhd precies omgekeerd dan bij mensen zonder adhd. Waar mensen met adhd er rustiger van worden, minder druk, minder bewegelijk, minder chaotisch etc worden mensen zonder adhd er juist meer energieker van. Het wordt dan ook wel voorgeschreven bij andere aandoendingen waarbij het ziektebeeld laat zien dat er geen energie meer is om de dag door te komen.

Rosa