U bevindt zich op het algemene (landelijke) CJG-forum.
Aantal lachende pubers uit onze buurt
Ik heb eigenlijk iets waarvan ik denk ik wel overdrijf, maar het maakt me onzeker. Ik sta er ook van te kijken dat het me zo onzeker maakt.
Mijn dochter heeft met 2 jongens (straatjongens) op de lagere school gezeten, van die stoere pubers. De laatste tijd kom ik ze tegen met een groepje en dan noemt een van de jongens mijn naam of roepen ze hoi....en gaan ze heel hard lachen. In eerste instantie kon ik er wel om lachen. Maar het is nu al een aantal keren gebeurd en ik merk dat ik er super onzeker van wordt. Waarom ze dat doen. Ook hebben ze tegen mijn dochter mijn naam geroepen. Ik wil nu eigenlijk al een andere route gaan fietsen om de kans kleiner te maken dat ik ze tegen kom. Ik wil ze er ook niet op aanspreken, dan maak ik het misschien alleen erger. Hoe moet ik nu reageren en overdrijf ik dat ik het niet fijn vindt?
Vermijden
Hier vermijd ik tijdens het middaguur en rond 15:30 de route langs een scholengemeenschap. Niet vanwege naroepen maar vanwege hinderlijk op het aangrenzende fietspad staan zodat je steeds moet bellen en ze dan vlak voor je wiel weg stappen. Super irritant, een goede reden om een andere route te pakken.
Voorkomen is beter dan koppig zijn terwijl je je er juist zo aan ergert.
Kikkie
Eigenlijk gaat die uitdrukking om u en jij. Als iemand, ongevraagd gaat jij'en en jou'en, zou de ander dit kunnen zeggen. Je bent geen oude vrienden, die ooit in het verleden al mee elkaar gespeeld hebben en daarom mogen tutoyeren ( jij en de voornaam zeggen). Dus een jongere die zomaar ongevraagd je voornaam roept, zou je "brutaal" kunnen vinden, eerst maar eens met u beginnen en ja vragen staat wel vrij. "Mag ik Marie/Karel zeggen?"
Ik weet eigenlijk niet of ik er echt een punt van zou maken. Alles staat of valt met de houding van zo'n jongen of die groep. Een aardige knul die mijn naam blijkt te kennen, zou ik mogelijk verbaasd vragen " weet je hoe ik heet??" Ja. "Oké, goed opgelet!" Een knul die duidelijk zit te stangen zou de knikkers kunnen krijgen.
@ Kaaskopje
Voor de generaties die na jou zijn gekomen heeft "samen knikkeren" een hele andere betekenis.
Aduh!
In een onduidelijke situatie met vage metaforen komen aanzetten? Beter klare taal gebruiken, zou ik zeggen. In dit geval zou het kunnen volstaan om op vriendelijke toon op de man af te vragen of je wordt uitgelachen.
Rode krullenbol
Oh echt? Vertel! Maar oké knikkeren is dus ouderwets, dan zeg ik toch: "hebben wij samen een tankje lachgas gedeeld??"
Vreemd
Kaaskopje, ze gaan je pas écht uitlachen als je over knikkeren begint. Ze knikkeren niet, ze kennen de uitdrukking niet (of althans niet zoals jij hem kent) en ook de boodschap erachter is een beetje bezijden het punt lijkt me, alsof het erom gaat dat je vindt dat je met u moet worden aangesproken. Kortom, een vreemd advies aan Kikki.
Ik zou ze, misschien ook vreemd in andermans ogen, eventjes vermijden. Niet stoer, maar wel zo prettig.
Zandbak
Mijn kinderen kennen die uitdrukking wel, maar dan met de zandbak. Waarbij het grappig is dat zij ondanks hun jeugdige leeftijd wel met mij in de zandbak hebben gespeeld, maar dan hoeven ze me nog niet aan te spreken of ik hun vriendinnetje ben.
"arm paard"
Zeiden pubers eens (met een bulderende lach erachteraan) toen ik een paard aan het aaien was. Ik reed er elke dag langs en stapte die x af.
Ik ben het nooit meer vergeten en heb er eigenlijk nóg last van.
Precies
Gewoon creatief moderniseren die knikkers 😉
Anja
Waarom heb je er nog last van? Echt uit belangstelling ☺️.
Echt een rotopmerking
Kan me voorstellen dat die blijft hangen :(
Vandaag
Ze weer tegen gekomen met dochter. Mijn naam roepen, dochters naam en een woord omdat mijn dochter dat woord blijkbaar niet goed uitspreekt bv. Lamp. Daar heeft mijn dochter zelf een keer omgelachen in de klas en nu moeten ze daar om lachen
Hele dag voel ik me rot eronder en ben echt aan het denken waarom, ik snap echt niet dat ik me daar die jongelui gek laat maken. Ze roepen alleen mijn naam, wat is daar nou erg aan? Mijn dochter is een leuke meid om te zien, daar ligt het niet aan. Pas heeft een vd jongens achterop haar fiets gesprongen en heeft ze geroepen , rot op k kind. Vond ik knap van haar, ze zegt namelijk nooit zoiets...
Gek genoeg zag ik 2 meiden ook puberleeftijd en gingen ineens mijn dochters naam roepen tegen mij. Zij staan los van die jongens....
Ik heb echt geen zin om mijn humeur hierdoor te laten verpesten. Gek dat ik dat wel doen....
Om fietsen kan wel, maar vandaag kwam ik ze heel ergens anders tegen. Ik heb naar ze gezwaaid, maar volgende keer zullen ze het weer doen ....het is wel alleen het roepen van onze namen en dat woord.
jullie zijn leuk waarschijnlijk
Pubers kunnen nog niet zo goed op de juiste manier contact maken maar ze willen contact met jou en je dochter denk ik.
Als jij er uit zou zien zoals ik dan zou er niet geroepen worden, ik ga helemaal op in de omgeving en ben onzitchtbaar. Maar naar mijn leuke dochters werd wel geroepen en omdat ze onhandig zijn roepen ze maar de gekste dingen om toch maar alsjeblieft gezien te worden.
Bedoel je dat, als je eruit zou zien zoals ik.
Heb er echt de stress van. Vannacht niet van kunnen slapen, echt om.moeten huilen. Waar ik zo bang voor ben is dat het niet ophoudt, dat ik iedere keer om me heen moet kijken of ik ze zie. Dochter kan er op school ook nog veel last van gaan krijgen als ze bezig blijven. Ik zeg er tegen haar maar niet teveel over. Maar zij gaat ook naar de bios of wil misschien een keer naar de waterplas en stel dat zij daar dan zijn...
Ik ga nu in ieder geval omfietsen heb ik besloten, want ik maak mezelf wel gek ermee.
Misschien overdrijf ik enorm, maar ik weet niet wat ik ermee aan moet. Ze zullen echt niet zomaar ophouden.
Goed plan
Goed plan, dat omrijden. Het houdt vast vanzelf op.
En wel gewoon lekker slapen hè. Omfietsen en verder uit je hoofd zetten.
geen aandacht geven
Je geeft het te veel aandacht. Gewoon je ding blijven doen en ze negeren, ook niet zwaaien.
Dan is er geen lol aan en houden ze vanzelf op.
Op het moment dat het fysiek wordt doe je aangifte.
Ik zal het doen.
Maar zit ook wel met mijn dochter. De hele tijd 1 woord naar haar roepen, ze zegt er nu niet veel van alleen dat ze ze irritant vindt. Ik ben zo bang dat ze haar op school zo gaan treiteren. Ik weet ook niet waarom, mijn dochter is nog nooit getreiterd ofzo. Maar het lijkt me zo'n nachtmerrie als ze het op je kind hebben gemunt.
Groep wordt ook steeds groter en dat maakt me een beetje bang, ze trekken de andere mee. Ik ben bang dat dochter een keer alleen is en ze tegen komt, ik wil eigenlijk ook niet tegen haar zeggen dat ze een andere route moet fietsen..
Moet zeggen dat ik mezelf ook wel een beetje schaam hoe ik ermee omga, dat ik me zo gek laat maken, en waarom snap ik ook niet, heb me nog nooit zo gevoelt, omdat ikndit ook nog nooit gehad hebt. Ik ben ook super onzeker omdat ik ook niet zo goed weet of het treiteren is of de aandacht vragen v dochter.
inderdaad
Helemaal niks doen. Negeren. Niet zwaaien of terugroepen. Je dochter ook niet. Negeren is echt het beste
Ook geen hallo zeggen?
Wat vinden jullie er nu van, denken jullie dat stelt toch niks voor of zouden jullie het ook erg vinden?
Omfietsen
Als jij er zo gigantisch mee zit dan zien ze dat en dat maak het leuk om het te blijven herhalen. Dikke kans dat het nu steeds erger is geworden wat helemaal niet had gehoeven. Niemand ziet dat jij of je dochter omfietst maar dat zou ik dan nu maar wel gaan doen want jij kan er duidelijk niet mee omgaan en nu zijn de gevolgen voor je dochter helaas.
Laat toch niks merken dat ik er zo mee zit, dat zien ze echt niet. Heb hallo geroepen en gezwaaid.
Hulp zoeken?
Kikki, ik zou in jouw geval geloof ik toch eens met iemand praten. Gewoon omdat het je zo dwars zit en je er zelfs niet van kunt slapen. Dat lijkt me niet fijn. En de situatie zoals jij die beschrijft lijkt hiervoor eerlijk gezegd niet ernstig genoeg.
Herken je dit gedrag van jezelf? Ben je erg gevoelig voor de manier waarop andere mensen jou benaderen? Onzeker over jezelf? Erg angstig over wat er met je dochter kan gebeuren?
Natuurlijk kun je omfietsen en daarmee deze groep vermijden. Maar je angst is daarmee niet weg. En wellicht ben je in een toekomstige situatie weer zo enorm van slag.
Naar voor je! Ik wens je veel succes.