U bevindt zich op het algemene (landelijke) CJG-forum.
Aantal lachende pubers uit onze buurt
Ik heb eigenlijk iets waarvan ik denk ik wel overdrijf, maar het maakt me onzeker. Ik sta er ook van te kijken dat het me zo onzeker maakt.
Mijn dochter heeft met 2 jongens (straatjongens) op de lagere school gezeten, van die stoere pubers. De laatste tijd kom ik ze tegen met een groepje en dan noemt een van de jongens mijn naam of roepen ze hoi....en gaan ze heel hard lachen. In eerste instantie kon ik er wel om lachen. Maar het is nu al een aantal keren gebeurd en ik merk dat ik er super onzeker van wordt. Waarom ze dat doen. Ook hebben ze tegen mijn dochter mijn naam geroepen. Ik wil nu eigenlijk al een andere route gaan fietsen om de kans kleiner te maken dat ik ze tegen kom. Ik wil ze er ook niet op aanspreken, dan maak ik het misschien alleen erger. Hoe moet ik nu reageren en overdrijf ik dat ik het niet fijn vindt?
Ik herken het niet, omdat ik nog nooit uitgelachen ofzo ben, mijn onzekerheid herken ik wel...
Maar
Jij zou je er niet druk om kunnen maken , ook niet bij je kinderen?
zelfde aanpak
Ik zou mijn dochter ook adviseren, gewoon negeren, en zoals die van jou reageerde toen ze achterop sprongen was een prima reactie.
Meer zou ik echt niet doen.
Kikkie
Wat jij vertelt, begint een beetje te lijken op een situatie die wij aan de hand gehad hebben, maar ik kan niet inschatten of het echt net zo ernstig is.
Alweer zo'n 18-19 jaar geleden was hier een meisje met minder prettig gedrag. Kennelijk trok ze daarmee ook meisjes en jongens aan die dat wel leuk vonden, zo ook een jongen net dat soort gedrag. . We kwamen erachter dat je dat meisje niet tegen je moest hebben, dus ook niet als er iets met iemand uit haar fanclub speelde. Mijn dochter had gezien dat die ene jongen brand gesticht had in een papiercontainer. Dat heeft ze braaf gezegd tegen de politie. Nou dat heeft ze geweten. Ze had hem verraden! Dit was de eerste situatie waarin wij heel direct hebben gemerkt dat onze dochters elkaar steunen en helpen, dat vond ik een hele mooie bijkomstigheid. Maar goed jongste kwam huilend naar huis gerend met de boodschap dat oudste te grazen genomen werd en wij mee moesten. Mijn man is later achter haar aan gegaan, naar haar ouders. Het kwam niet verder dan een "nou en?!" Lang verhaal kort.. vanaf daar durfden ze nier neer naar buiten als dat meisje gesignaleerd was. Later bleek er echt iets aan de hand te zijn met haar. Ze zat op speciaal onderwijs, maar daar ook niet te handhaven. Moeder had haar niet in de hand. Ze werd uit huis geplaatst. Ondertussen heeft ze wel heel lang de wijk kunnen terroriseren.
Naar jou terug... als het hier op lijkt, is mijn advies: ontwijken, niet het probleem opzoeken, niet op reageren, met een wijkagent/wijkcoördinator praten.
Is het niet van deze aard, oefen dan thuis eens op gevatte reacties. Wat had je achteraf eigenlijk willen zeggen? Ken je haar naam? Gebruik die dan óók, "hé X alles goed?"of "hé X komen we elkaar wéér tegen!". Hou het luchtig en kijk wat je terug krijgt als antwoord. Doet ze vervelend, probeer dan wat autoriteit in je houding te leggen, maar nog wel vriendelijk. "Hé X zo kan ie wel weer!". Hoe doe je tegen je eigen kind als je gedrag zat bent? Ben je ook bang voor je eigen kind? Waarom dan wel voor een ander kind? Wat zorgt voor dat onveilige gevoel of die verwachting?
Gevatte reacties zijn nu echt te laat, het is al groter geworden dan dat het was. Nu maar omfietsen en hopen dat het uitdooft.
Hoezo
Is het groter geworden dan dat het was?
Het is iedere keer hetzelfde, gewoon onze namen roepen, anders is het nog niet geweest.
Kaaskopje het lijkt niet echt op jouw verhaal. Tenminste, mijn dochter heeft nooit wat gedaan. Ze roepen alleen haar en mijn naam...
Nou ...
Dat komt op mij over als joviaal gedrag. Wat is precies de aanleiding om te veronderstellen dat er kwade bedoelingen aan ten grondslag liggen?
Rode krullenbol
Omdat
Ze een paar keer onze naam noemen en dan lachen samen.
En ze ook dus dat woord noemen bv lamp omdat dochter een letter niet goed uitspreekt (doet ze wel gewoon goed, maar heeft ze zelf een keer lacherig verteld)
Niks terugzeggen
Ik denk ook dat je niet nu nog met gevatte opmerkingen moet proberen te komen. Proberen zeg ik expres, want als je zo bang bent komen die opmerkingen vast ook niet zo gevat je mond uit als je had gewild. Omfietsen dus. En als je de groep toch ziet, negeren. En verder richt je je op andere dingen in het leven.
Ach zo!
Je bedoelt zoals met grappen over het niet goed kunnen uitspreken van de letter 'r' door Chinezen of mensen met een Chinese achtergrond?
Rode krullenbol
Weet zelf niet eens wat de bedoelingen erachter zijn, want alleen namen noemen is dat zo lachen?
1 jongen appte pas dochter omdat andere jongen haar nummer wilde. Maar heeft ze niet op gereageerd.
Ik weet het zelf niet zo goed, maar ik voel me enorm klein worden op dat moment, zij zijn met een grote groep, dochter fietst met moeder (ik dus), ik voel me dan zo naar, het voelt alsof ze ons keihard uitlachen. Maar ik zou dus niet weten waarom. Ik zou eerder denken dat ze op mijn dochter zouden vallen omdat ze een mooie meid is. Maar ja, ik weet ook niet of uiterlijk iets zegt. Ik ben zelf wel super onzeker.
Verliefd.
Één van die jongens vindt je dochter erg leuk, de groep probeert haar aandacht te trekken. Beetje onhandige, lacherige, zenuwachtige pubers.
Gevat kan prima
Als je het ontspannen kunt brengen. Beter laat dan nooit het ijs breken. Het probleem lijkt mij nu dat Kikkie totaal verkrampt is geraakt door de situatie. Dat moet stoppen. Ik ga eens rondvragen voor tips.
Advies
Toch ook nadrukkelijk de naam noemen en "mijn naam roepen blijft grappig?". En als ze ja zeggen: " ik ga het ook eens proberen!" Big smile. En ook echt doen. Elke ontmoeting direct "hoi X!".
Dat zou misschien wel een goeie zijn, maar ik ben daar denk ik niet heel goed in om dat zelfverzekerd over te brengen en al helemaal niet al ze met 10 man zijn.
Ik ben echt benieuwd naar als ze alleen zijn, ik weet bijna zeker dat ze dan niks zeggen.
Waarom in stand houden?
Ik heb het al eerder gezegd maar ik zou het echt niet doen. Precies om de reden die je zelf al aangeeft, de zogenaamd gevatte opmerkingen gaan er niet gevat of grappig uitkomen omdat je daarvoor toch iets van zelfvertrouwen moet uitstralen en dat gaat je nu niet lukken. Je houdt dan bovendien het gedrag in stand waar je juist vanaf wilt. Ik zou liever mikken op negeren en hopen dat daardoor de lol eraf gaat.
Kaaskopje
Goed lezen, als iemand er zoveel last van heeft kún je niet gevat antwoorden. Dat komt er alleen maar zielig en zenuwachtig uit. Pas op, je lijkt nu een ouder die tegen een gepest kind zegt dat ze een gevatte opmerking moet maken of moet terugslaan. Dat leidt er toe dat het kind denkt dat het zelf de schuldige is omdat ze dat niet kan.
Ts als er fietsen worden vastgehouden, woordjes worden herhaald is het toch érger geworden?
Kikkie
Weet je hun naam? Als je namen kent, kun je het doen als ze alleen zijn.
Mijn dochter doet iets met jongeren. Ze vertelde nav jouw verhaal dat ze korte metten maakt met "prankcallen" via de telefoon door ze achter elkaar te bellen tot er een stotterende "sorry" komt. Terugpakken met een kiekje van eugen deeg. Maar Kikkie, als je dit niet durft, dan laat je mijn advies voor wat het is. Het is waar dat goed moet over komen. Maar ik vind wel dat je moet gaan bekijken hoe je meer zelfvertrouwen kunt krijgen.
Ik woon inmiddels 39 jar in het hol van de jeugd-leeuw en dan keer je gaandeweg wel je schroom te overwinnen. En dat is ook nog gaande. Ik ziu bijbvoirberkd dolgraag eens in gesprek gasn iver constant geblèr met k...dit k...dat. Een jongen maakt er een sport van om dat bijna bij ieder zelfstandig naamwoord te plakken. Het is geen gehoor.
Wij mochten van mijn moeder nooit "pokken"-weer zeggen. Ik zag er geen kwaad in en eerlijk is eerlijk, ik zeg het nog steeds weleens als de dag verknald wordt door slecht weer. Maar de kans dat ik iemand ermee kan kwetsen is nihil. Dat ligt met kanker anders en ik zou ze dat zo graag laten begrijpen. Maar dat durf ik ook niet. Maar ik pak wel kansen die ik wel durf. Jongens en meisjes tot een jaar of 11-12 lukt me ☺️. Zo heb ik een keer gezegd dat ik gescheld met homo niet naast de tuin tolereer. En deze week vond een jongen het leuk om het steeds over neuken te hebben. Ik kreeg er pijn aan mijn oren van en baal dat zulke jonge jongens al zo grof over meisjes praten. Ik stond er vlakbij in mijn tuin en zei "als je denkt dat je mij ermee op de kast krijgt haha .. dat lukt niet hoor! En stoer vind ik het ook al niet." "Huhuhh ik zei het niet over u hoor!" "Nee zeg, dat moest erbij komen!", zei ik semi-streng met een glimlach. En natuurlijk kon ik erop wachten dat hij het nog een keer ging doen. Al wegfietsend.. de grootste lol, maar hij weet het nu. Als hij mij ziet... afijn we wachten af.
Kiekje van eugen
Welk dialect is dit??? Koekje van eigen dus 😀
En ik heb gejokt
Ik woon hier 30 jaar. Stomme telefoonlettertjes ook ...
Fietsen vasthouden kwam omdat mijn dochter ze nu in het centrum tegenkwam, daar was ze ze nog niet eerder tegengekomen. Daar ben ik nu dus ook al weer op mijn hoede, ben ik lekker aan het winkelen ondertussen om me heen aan het kijken of ik ze zie. Ik heb hier geen zin in, ben eigenlijk wel gek. Het ligt echt aan de jongens zelf, ook ben ik zeg maar al bang voor die ouders van ze. Ik ken ook 2 jongens die erbij zijn en daar ben ik dus echt niet bang voor, die heb ik zo te pakken, het zijn meer de andere 2 soorten jongens zeg maar. Ik heb een vriendin gesproken en zei komt ze nooit tegen zegt ze. Ook loop ik in de avond vaak met mijn man en kom ze dan ook nooit tegen. Wel een keer 1 jongen ,m aar die zegt dan niks. Mijn man is er nog nooit bijgeweest, maar die is er heel snel klaar mee en zal ze dan toch echt weleens aanspreken. Ik heb gezegd dat hij dat niet moet doen. Mocht het erg worden gaat hij dat wel doen zegt hij.
Moet zeggen dat ik ook wel een klein beetje twijfel of ik man niks laat zeggen, denk wel dat ze dan gauw klaar zijn, maar weet ik natuurlijk ook niet zeker. Maar ik weet van 1 vd 2 jongens Dat die heel bang is om in de problemen te komen. Zit bij dochter in de klas en zegt tegen andere kinderen als hij ruzie heeft, sla me maar , ik doe niks terug, want ik heb geen zin om in de problemen te komen.
plagen
Lijkt mij : meisjes plagen zoentjes vragen.
Ik denk dat het met 'groter maken' bedoeld wordt dat jij er zo ontzettend mee zit. In dat geval zou ik omfietsen, maar ook proberen ervoor te zorgen dat je je dochter niet aansteekt. Ik geloof dat zij er minder mee zit dan jij. Je er de hele dag rot door voelen vind ik niet goed. Dan zou het goed zijn te bekijken wat er achter zit voor jou. Dat die jongens hun vinger op jouw zere plek leggen heeft niet zozeer met hen te maken denk ik.
Het stomme
Is eigenlijk dat die jongens mij na een seconde alweer vergeten zijn en ik er zo mee blijf hangen, zelf in de nacht.