School doet weer moeilijk

sociale ontwikkeling

Klopt, AnneJ, niet elk kind heeft (evenveel) behoefte aan sociale contacten. Nou is dat met ons kind wel zo, dus daarom hebben we liever dit tijdelijke onderwijs dan helemaal alleen thuis onderwijs krijgen. Dat werkte ook niet, ik als docent voor mijn kind.

De tlv kost het samenwerkingsverband te veel geld en wat onze zaak extra ingewikkeld maakt, is het feit dat de school in een andere regio staat dan waar wij wonen.

er is een verschil

Ik denk dat je een eventuele behoefte aan sociale contacten van je zoon los moet zien van sociale contacten op school.
Ook kinderen die aan homeschooling doen hebben sociale contacten, buiten schooltijd maar ook georganiseerd binnen schooltijd.
Dat kun je beter los zien. Dat zou een extra argument zijn, zoals de staatssecretaris het ook wil, kinderen hebben sociale contacten van school nodig, en dat is gewoon niet zo.
Dat hebben kinderen niet nodig. Ze hebben onderwijs nodig en los daarvan sociale contacten.
Zeker kinderen met autisme kunnen juist sociaal achteruit kachelen vanwege het 'sociale' gedrag op een reguliere school. Dat kan voor hen te druk zijn, te veel contacten tegelijk, te chaotisch, en teveel slecht gedrag om zich heen dat niet gecorrigeerd wordt en waar ze naast een fout voorbeeld ook last van hebben in de zin van pesten en buitensluiten.
Nee, sociale contacten zou ik los zien van school.
Mijn dochter heeft meer geleerd van logeerpartijtjes bij familie en de omgang met kinderen van mijn vriendinnen, maar ook juist met de omgang van jongeren kinderen en volwassenen en ouderen. Daar deed ze goede voorbeelden van op.

school is hoe dan ook verantwoordelijk voor passend onderwijs

Laat je niet te snel uit het veld slaan hoor Agatha. Hoezo is het een probleem dat de school in een andere regio staat dan waar jij woont?
Je kind valt onder de verantwoordelijkheid van het samenwerkingsverband en als ze dat niet meer willen of kunnen moet de school daar een oplossing voor aandragen, binnen of buiten het samenwerkingsverband.
Het kan niet zo zijn dat je minder oplossingspunten krijgt omdat er iets scheef zit. Maak die gedachte svp onschadelijk.
Dat is zo makkelijk gezegd. De directeur van de school heeft alleen maar 'smoesjes'. Ze kennen je kind nog niet goed genoeg, je woont in een andere regio. Dat ontslaat de school niet van de plicht om je zoon goed en passend onderwijs te geven!
Dus laat je niet intimideren door die schijnargumenten.
Ze proberen het gewoon, maar als er een zaak van komt hebben ze geen poot om op te staan.

Agatha #92

Ik zie dat van school anders.

Gisteren is de onderwijsconsulent hier geweest, dit heeft school dus niet afgewacht.
Ik word er zo moedeloos van. Natuurlijk blijf ik door 'vechten', maar vind het nu even heel moeilijk. Zit er wat doorheen. Kind gaat gelukkig nog steeds naar nieuwe locatie.

School heeft geanticipeerd op de komst van de onderwijsconsulente 'kijk ons nu, het is niet alsof we niets doen. We zijn er heus mee bezig maar dit blijven we vinden". Zwakte bod, natuurlijk. Scholen vinden het echt niet prettig als een os langskomt. En dat is omdat jullie zaak sterk genoeg is. Daar prikte onze onderwijsconsulente zo door heen. Haal daar juist kracht uit.

Het is een schaakspel; school is aan zet, weten niet wat ze moeten doen, dus herhalen ze hun zet. Als je het zo kan zien (wat best lastig is) investeer je emotioneel ook niet al te veel.

Dat schaakspel, helpt met het gesprek met de consulente: school niet zwart maken (dat heb je niet eens nodig, dat doen ze zelf heel goed), spreek vanuit je kind en diens behoeften, niet te emotioneel worden, zet desnoods in kort overzicht met datums, de hele geschiedenis op papier en zeg wat je wilt in functie van wat er nodig is. De consulente gaat natuurlijk wel na of de oplossing die jij ziet wel realistisch (genoeg) is. Vraag haar welke mogelijkheden zij zoal (in dit soort gevallen) kent en welke zij daarvan .

elkaar de bal toeschuiven zonder het op te lossen

http://www.binnenlandsbestuur.nl/sociaal/opinie/columns/doorbraak-thuiszitters-deel-3.9456106.lynkx

Erik Gerritsen heeft het hier over thuisonderwijs en afstandsonderwijs gefaciliteerd door school en gefinancierd door school en gemeente. Maar ik begrijp dat je dat voor jouzelf niet handig vind. Maar heb je daar wel goed over nagedacht?
Nee, misschien accepteert je kind jou niet zondermeer. Maar misschien kan je kind wel met instructies op afstand, via email, skype of anders, of via een bezoek van een thuisonderwijzer, werken uit de boeken? En dan toetsen op afstand maken of op school?
Dat is hypothetisch want je hebt al een oplossing waarbij je kind naar school gaat. Maar schaf niet te snel mogelijke oplossingen af.

Je hebt de kortste weg in beeld, blijf dat volgen. De kortste weg is onderwijs, toetsen, een diploma. Hoe dan ook, op school, rebound of thuis of elders.
Ik had het zelf liever niet thuis omdat ik fulltime werkte. Maar uiteindelijk ontkwamen we er toch niet aan en dan bleek er veel mogelijk ook alleen 's avonds.

Maar volgens Erik Gerritsen gaat het er juist om dat scholen hier wel hun verantwoordelijkheid nemen. En anders moet de gemeente er op toezien dat ze dat gaan doen, zoiets.
Dit is het krachtenveld waar je in zit. En daarin ben je het best geholpen door de onderwijsconsulent, mits je haar goed duidelijk kan maken wat er aan de hand is. En jezelf ook over je eigen vooroordelen heen kunt zetten.

"Ik ben veel situaties tegengekomen waarin ouders van het kastje naar de muur werden gestuurd. Door ongetwijfeld in de meeste gevallen goedwillende professionals die niet de ruimte nemen/krijgen om de eigen “kokerlogica” te ontstijgen. Een legitieme kokerlogica die prima werkt voor veruit de meeste leerlingen, maar schrijnend tekortschiet als het gaat om het bieden van noodzakelijk maatwerk. Met als gevolg toenemende, begrijpelijke, boosheid van ouders jegens de instanties, die kun kansen op een begripvolle behandeling vanuit scholen, leerplicht en jeugdzorg deed afnemen, omdat ze ten onrechte werden weggezet als eigenwijze, lastige en zelfs agressieve ouders. Een negatieve spiraal van toenemende strijd leidde er dan toe dat “de bedoeling” (kind krijgt weer onderwijs) steeds verder uit het zicht verdween.

Alles overziend is mijn stelling met de kennis van nu, dat er geen wettelijke en financiële belemmeringen zijn om het vereiste maatwerk te leveren. In essentie door in situaties waarin door onafhankelijke professionals is vastgesteld dat onderwijs op school niet haalbaar is, onderwijs thuis/op afstand toe te staan. Financieel mogelijk gemaakt door een combinatie van financiering vanuit het onderwijsbudget van de school die de leerling in kwestie gewoon inschrijft met financiering vanuit het jeugdhulpbudget vanuit de gemeente."

Bedankt

Fruitella en AnneJ, jullie geven goede tips.

AnneJ, over die sociale contacten, voor ons kind is het wel nodig om die op deze 'school' op te doen. Buiten wat contacten met neven en nicht heeft kind die namelijk niet meer. Ook is dit dé manier om de deur uit te komen. Ik snap wel wat je bedoelt, hoor. School is lang niet altijd de beste plek om sociale contacten op te doen.

Dat stuk van Erik Gerritsen doet me ook denken aan de volgende motie van Loes Ypma: "Nr. 35
MOTIE VAN HET LID YPMA

Voorgesteld 6 november 2014

De Kamer,

gehoord de beraadslaging,

constaterende dat er leerbare kinderen zijn die thuiszitten met een vrijstelling van leerplicht, waardoor de ontwikkelingskansen van deze kinderen worden beperkt;

constaterende dat deze leerbare thuiszitters deels of geen vijf dagen per week klassikaal les kunnen krijgen;

overwegende dat in samenwerking met scholen leerbare thuiszitters zowel thuis als deels op school onderwijs moeten kunnen krijgen;

verzoekt de regering, de definitie van leerplicht, rekening houdend met de situatie van leerbare thuiszitters, te versoepelen;

verzoekt de regering tevens, te voorkomen dat scholen worden afgerekend op schoolverzuim in relatie tot leerbare thuiszitters die onderwijs deels (of geheel) thuis moeten volgen;

verzoekt de regering voorts, mogelijk te maken dat het budget dat de school krijgt voor kinderen die niet fulltime op school onderwijs kunnen volgen, naar rato van aanwezigheid verdeeld kan worden over de school en de maatwerkoplossing voor onderwijs buiten de school,

en gaat over tot de orde van de dag.

Ypma"

sociale contacten

Het praten over school als noodzakelijk voor de ontwikkeling van sociaal gedrag door het hebben van sociale contacten verzwakt de discussie die je met school hebt over de doorgaande onderwijslijn van je kind. Blijkbaar kan ik het niet zo goed onder woorden brengen.
Het voed het argument van de staatssecretaris dat kinderen naar school moeten om te kunnen leren en een diploma te halen en dat alternatieven als thuisonderwijs niet toegestaan zijn.
Je wilt dat je kind leert hoe dan ook. Op school of thuis, als dat maar doorgaat.
Ik denk dat je zelf teveel waarde hecht aan de sociale ontwikkeling door school. Dat maakt de discussie lastig. Want hoeveel sociale contacten denk je dat een kind 'nodig' heeft om zich 'goed' te ontwikkelen? Dat weet geen mens.
Er is wel bekend uit onderzoek over homeschooling dat school daar niet voor nodig is. Ook kinderen die in de afzondering van de bush, met weinig mensen om zich heen, zich gewoon goed ontwikkelen.
Als je kind met autistische trekken op school veel energie nodig heeft om die sociale contacten aan te gaan en te onderhouden kan dat ook ten koste gaan van de schoolse ontwikkeling.
Dat kun je vaak aan de buitenkant niet zien hoeveel energie dat kost. Dat wordt mooi verwoord in het filmpje over Uta Frith door een jongen met autisme. Mensen begrijpen niet hoeveel energie het kost.
Dan zijn er minder en meer geformaliseerde contacten nodig en meer afzondering om tot leren te kunnen komen.

thuis

Dat wil niet zeggen dat je kind het onderwijs thuis moet krijgen. School zou in ideale omstandigheden geschikt moeten zijn om de rust en de (sociale) veiligheid te bieden die een kind nodig heeft om tot leren te komen.
Een reboundvoorziening kan daar aan tegemoet komen en speciaal onderwijs kan daarop gericht zijn. Maar zelfs dat kan (tijdelijk) nog teveel zijn en dan is het jammer als je de mogelijkheid van thuis doorgaan uitsluit. Want dan komt de onderwijsleerlijn stil te staan en verliest een kind de routine. Dat maakt het nog moeilijker om weer terug naar het gebouw school te gaan.

AnneJ, ik denk dat je sociale contacten onderschat

Agatha vertelt dat haar kind die contacten nodig heeft. En dat betwijfel jij. Maar ik denk dat Agatha prima weet wat haar kind nodig heeft, namelijk sociale contacten. Het volg-je-kind-principe.

Je kunt wel thuisonderwijs geven maar op het VO zijn er in Nederland erg weinig mensen die dat doen. Die moet je dan vinden en daarna moet je de contacten organiseren. Nog meer belasting voor ouder en kind.
Voor mijn kinderen zijn de sociale contacten op school de belangrijkste reden om naar school te willen. Leren kun je thuis ook. Twee keer per week naar de sportclub is voor hen echt niet voldoende om aan de behoefte aan sociale contacten te voldoen.
Dat kan voor andere kinderen weer anders zijn. Zolang we maar naar het kind kijken.

Annet

Beter kan ik het niet uitleggen. Maar je kunt wel wensen dat je kind naar school gaat, maar als dat het doel is kan dat ten koste gaan van het leerproces. Dat is een bekend struikelblok bij kinderen met autisme. Niet voor niets zijn zij degenen die uitvallen.
Ik heb liever dat mijn kind leert en dat het een tijdje schoolcontacten ontbeert, dat komt wel weer, dan dat ik koste wat het koste mijn kind op school moet krijgen waar ze de hele dag moet worstelen met haar angsten en overprikkeling en niet meer tot leren komt. Het is handig om je te verdiepen in de redenen waarom het een kind niet lukt om naar school te gaan, die serieus te nemen en de belemmeringen op te sporen en te verhelpen, en dan stel je prioriteiten.
First things first.
Leren staat voor mij eerst, dan pas sociale contacten.
Maar als dat je grootste zorg is loop je het risico dat leren er niet van komt. En de jaren gaan snel.

Voor veel kinderen gaat dat samen. School is soms juist leuk en motiverend vanwege de sociale contacten. Maar sommige kinderen gaat dat ten koste van hun welzijn en leerproces.

Ik kan niet terugvinden dat dit kind een ASS heeft

Ik zie alleen 1x staan dat kind autistische trekken heeft.
Dat lijkt me niet voldoende alles af te stemmen op autisme terwijl moeder aangeeft dat de sociale contacten belangrijk zijn voor kind.
Kind heeft het naar zijn zin op de nieuwe school, al is het een tijdelijke voorziening. Het gaat goed. Ik lees niets over worstelen met angsten en overprikkeling op de nieuwe school.
Voor mij is het alsof jij nu adviseert vanuit je eigen kinderen en niet vanuit de info van topic starter.

Nog even over autistische trekken

Vrijdag was ik met oudste op de open dag van TU Eindhoven. Ik heb vooral gelet op de meisjes die daar waren. Ik heb nog nooit zoveel autistische trekken bij meisje bij elkaar gezien. Dat viel vooral op bij demo's in kleine groepen waar toevallig veel meisjes bij elkaar zaten.
Wat een verschil met de open dag in Leiden of Rotterdam.

Voor de duidelijkheid

Ik bedoelde niet de reguliere school, ik snap wel wat je bedoelt, AnneJ. Ik bedoel juist de plek waar kind nu naartoe gaat, met een klein groepje kinderen met vergelijkbare problematiek.
Ik zie bij mijn kind wel dat het minder behoefte heeft aan sociale contacten dan het gemiddelde kind (wat dat dan ook maar is). Natuurlijk wil ik dat het onderwijs doorgaat, maar denk ook dat het weer krijgen van vrienden belangrijk is. Op de basisschool waren die er altijd wel namelijk.
Hier gaat het dus samen, maar wel in een kleine, veilige groep. En wat voorop staat is geluk en daarvoor is onderwijs nodig, maar ook zijn daar voor mijn kind sociale contacten voor nodig.

autistische kenmerken en kenmerken van angststoornis

zijn er aanwezig bij kind. Op de reguliere school was er wel angst en overprikkeling. Nu op deze locatie gelukkig niet. Nog wel wat spanning van tevoren, maar het gaat al zo'n stuk beter.

En weer bedankt AnneJ en Annet voor het meedenken. Doet me goed.

Annet

Ik geef de argumenten vanuit mijn eigen situatie. Daar moet je uiteraard zelf van beoordelen of dat van toepassing is.
Ik kan de situatie van topic starter niet wegen, ik kan wel proberen je gedachten uit te dagen. Maar ik ga er niet over.

Kind gaat niet naar school, ja nu onder andere, betere?, omstandigheden.
De redenen waarom het kind van topic starter niet naar school gaat zijn mij niet bekend, die worden ook niet gegeven in deze draad.
Maar die blokkades zijn er wel.

Aansluiting

Kind voelde zich zo anders dan de andere kinderen op school. Is veel serieuzer, houdt niet van typisch puberaal gedrag. Miste de aansluiting en zag vrienden die die aansluiting wel hadden. Voelde zich ook alleen, zo van 'ik doe er niet toe'.

de argumenten

Inderdaad Agatha, er is wel aanleiding.

Voor Annet
Je kunt autisme hebben of autistische trekken, maar als je daar in het dagelijks leven mee om kunt gaan krijg je geen diagnose.
Je krijgt pas een diagnose als je er beperkingen van ondervind.
Dan zul je toch iets moeten ondernemen om te leren met die beperkingen om te gaan of, tijdelijk of permanent de blokkades weg te nemen.

Na het voortgezet onderwijs zijn kinderen onder goede omstandigheden vaak gegroeid en kunnen meer aan, en bovendien kun je daarna meer je eigen weg gaan en inderdaad een omgeving opzoeken waar autistische trekken in je voordeel zijn.

Passend onderwijs

Agatha, de school is inderdaad verplicht passned onderwijs te geven, maar moet daar wel de kans toe krijgen.
Waarom wil je niet dat kind het probeert mer die coach?

Je kind gaat nu naar school, maar dat wordt kennelijk niet als school gezien. Waarom niet?

Het voorstel vam de school om maar vrijstelling aan te varagen, is een vreemd voorstel. School beslist daar niet over. Toch kan het ook een vriendelijke manier zijn om te zeggen dat ke dat maar zelf uit moet zoeken met de leerplichtambtenaar. Die kan vrijstelling geven, maar die kan je ook vervolgen.

Passend onderwijs is bedoeld om thuiszitten tegen te gaan. Het enige dat echt waterdicht in elkaar zit aan passend onderwijs, is de leerplichtwet. Ook - juist vooral - te gebruiken bij ouders die zich niet neer willen leggen bij de plannen van de school.

AnneJ

Iemand met autistische trekken is niet hetzelfde als iemand die autisme heeft maar dan zonder diagnose. Iemand kan autistische trekken hebben en verder prima functioneren in de maatschappij, ook als puber. Dat hoeft niet meer te vragen dan weten wat je ligt, wat je beter niet kunt doen en accepteren hoe je bent. Dan zijn er helemaal geen beperkingen of blokkades. Dit heet 'luisteren naar jezelf'.

En natuurlijk zijn er ook mensen die deze trekken hebben en er wel heel veel last van hebben, om wat voor reden dan ook hebben ze geen diagnose. Tja, daar zijn weer andere oplossingen voor.

lifecoach

Een lifecoach lijkt me van de categorie te weinig en te laat. Dan gaat er niet ineens een knop om waardoor een kind weer de gewone schooldeur binnenstapt. Waar het door angst en overprikkeling uitgevallen is. Die drempel is te groot.
Verder begrijp ik die constructie van het opdc, zo noem ik het maar even, toch niet helemaal.
Ik snap niet dat je blijkbaar zelf kunt bepalen dat je kind naar een opdc gaat? Maar daar dan vervolgens niet mag blijven?
En als de school daarnaar verwezen heeft, waarom moet je kind er dan zo snel weer af? Ik weet ook niet hoe ik het moet vragen zodat ik daar wel een concreet antwoord op krijg.
Of school stuurt je kind naar het opdc en moet dan vervolgens een toelatingsverklaring regelen voor de begeleiding? Maar ze verwijzen je wel door maar als het dan op begeleiding aankomt mag dat dan weer niet?
Je kind mag zonder begeleiding daar wel blijven? Of moet dan toch weer terug komen?

Vaag.

Annet

Met jezelf om kunnen gaan. Inderdaad. Maar als je eenmaal vastgelopen bent kun je dat niet met een druk op de knop 'resetten'. Dan zul je inderdaad jezelf beter moeten leren kennen en meer vaardigheden ontwikkelen om situaties aan te kunnen gaan of om die op te lossen.
En soms moeten je hersens daarvoor nog een paar jaar langer groeien. Kun je kind 'lifecoachen' wat je wil maar dat kwartje valt gewoon nog niet. Niet zomaar noemen we deze kinderen vaak ook 'laatbloeiers'.
Ze zijn er gewoon niet rijp voor en dat is ook de reden dat ze niet meekomen.
En een klas met 30 kinderen kan ook gewoon teveel zijn aan geluidsoverlast en prikkels die binnenkomen. Kun je ook jezelf misschien zelfs wel goed kennen, maar dat wordt em niet.
Toen we op mijn werk kantoortuin werden, zijn er toch een aantal collega's onderuit gegaan die daar niet tegen konden. Gelukkig volwassenen in een professionele omgeving maar het gezeur is dan ook soms niet van de lucht. Als je eens een rustige plek nodig hebt, schep je alleen maar 'precedenten'. Terwijl iemand anders niet kan functioneren en zijn werk niet kan doen.

Lifecoach

Wij zien het niet zitten dat een lifecoach gaat proberen om kind weer naar school te krijgen, omdat we dat al geprobeerd hebben. Er is een IPG'er bij ons thuis geweest. Volgens mij werkt die op dezelfde manier.

En het is inderdaad wat AnneJ al zei, we zitten er al te diep in voor deze maatregel. We zijn inmiddels al een jaar verder.

AnneJ

Ik kan me voorstellen dat het vaag klinkt. Ik zal proberen het duidelijk te maken.
Ik heb zelf ontdekt dat het traject waar kind nu in zit bestaat. Het traject bestaat uit begeleiding, hulpverlening die vanuit het PGB betaald wordt, wereldschool voor de onderwijsmaterialen en toetsing e.d. en een school voor speciaal onderwijs die de begeleiding m.b.t. het onderwijs verzorgt.

De hulpverlening kan ook los van de andere twee dingen, dus die hebben we alvast ingezet, met de hoop dat het met het onderwijsgedeelte ook wel goed zou komen. De tlv kregen we dus niet, maar school zou voor onderwijs zorgen. En dat wil school nu niet meer. Ondertussen gaat de begeleiding gewoon door.

Als ik het goed begrijp hebben jullie voor je kind begeleiding weten te regelen vanuit een door jullie zelf geregeld PGB en heeft school toen toestemming gegeven om die begeleiding te komen geven op het 'opdc'? Daar is kind dan nu met haar eigen boeken van de reguliere school bezig, zonder dat ze toetsen kan maken.

School verwacht dat na een korte tijd kind terugkeert naar de reguliere school waarna alsnog de toetsen gemaakt kunnen worden. Waar is die verwachting op gebaseerd? Jij kunt al op je vingers natellen dat kind weer naar regulier laten gaan er op dit moment gewoon niet inzit. Daarvoor is kind te ver heen. Alleen de school kan dat niet beoordelen. En de psycholoog verwacht dat het onder gunstige omstandigheden nog minimaal anderhalf jaar duurt voordat je het zou kunnen proberen, want er zijn geen garanties in het leven.

Daarnaast kan er op het 'opdc' ook onderwijs, wereldschoolmateriaal en speciaal onderwijs leerkrachten, geregeld worden. Daarvoor heb je een tlv nodig en dat wil school niet geven.

Ik zou zeggen dat je nu wel lang genoeg 'geknutseld' hebt met dochter en dat er nu gewoon niet meer minimaal maar maximaal ingezet moet worden. Elke mislukking knaagt ook aan het zelfvertrouwen en het zelfbeeld van een kind en zorgt voor verdere uitval. De negatieve spiraal.

Die kinderen ken ik. Na een aantal scholen en zo-zo matige tot slechte hulp, geen hulp, is kind extreem faalangstig en gaat niet meer, en elke ervaring voegt weer negatief toe aan de spiraal naar beneden. En dan komt er ook nog de faalervaring van een jeugdzorginstelling bij waar school marginaal mogelijk is. Maar o, o, altijd beter dan thuiszitten, maar niet heus.
Scholen willen zo min mogelijk middelen en geld inzetten, te weinig en te laat is het devies, en jou kind komt in die negatieve spiraal en komt thuis te zitten.

Precies, AnneJ

Jij snapt het helemaal. Maar hoe maken we dit school duidelijk? Of willen ze het gewoon niet snappen omdat het te duur is om te doen wat wij willen.