schaamhaar bij mensen met beperking

Zo denk ik

Zij willen toch dat dat schaamhaar geschoren wordt? De verzorgers hebben het smoordruk zachtjes uitgedrukt. Natuurlijk is het dan een logische stap om dit dan zelf te doen. Het is toch hun kind!!! Het heeft er niks mee te maken of ze het leuk vinden of niet om het te doen. Ze willen het dus moeten ze het zelf doen.

zo werkt het niet

"Het is toch hun kind!!! Het heeft er niks mee te maken of ze het leuk vinden of niet om het te doen. Ze willen het dus moeten ze het zelf doen."

Zo werkt het niet. Het is een woonvoorziening, daar wonen mensen die niet zelfstandig of bij hun familie kunnen wonen. Een woonvoorziening biedt 100% zorg, daar zijn ze voor. Het is ook zeker niet zo iedereen in het weekend naar zijn ouders gaat. Sommigen zelfs nooit of slechts incidenteel. Bijvoorbeeld omdat de ouders inmiddels te oud zijn (of overleden), maar het kan ook zijn dat het voor het kind (of oudere cliënt) prettiger is om in de structuur van de instelling te blijven, dat de zorg te zwaar of te complex is, ouders te ver weg wonen voor frequente logeerpartijen of wat dan ook maar.

Neemt niet weg dat veel families wel degelijk stukken van de zorg op zich nemen. Maar dat is dus heel afhankelijk van de situatie en gaat meestal in goed overleg. Begeleiders van woonvoorzieningen gaan dan ook met bewoners naar de kapper, kleding kopen, naar de tandarts, het zwembad, ... Ze doe alles wat nodig is voor deze persoon.

juf Ank

Mijn reacties waren niet alleen of specifiek voor jou bedoeld.

Maar blij te horen dat jullie samenwerking met ouders heel belangrijk vinden, dat meen ik oprecht.

Zo denk ik

Het ging om dit specifieke geval als t kind naar huis ging.

Logisch dat dode ouders t schaamhaar niet kunnen scheren.

Als medewerker

zou ik er ook moeite mee hebben hier aan mee te werken.
Allereerst omdat het meisje in kwestie niet blij van wordt van het gedoe aan haar lichaam.
Ten tweede omdat het scheren van de schaamstreek een zeer intieme handeling is die lang duurt en het meisje kwetsbaar maakt. Ter vergelijking: op een school mag een docent nauwelijks in een ruimte alleen zijn met 1 leerling om misbruik tegen te gaan. Maar hier zijn vast niet iedere keer 2 zorgmedewerkers beschikbaar om dit meisje te scheren.
Tenslotte is het scheren van schaamhaar een handeling die niet hoort bij de noodzakelijke zorg. Er is vziw geen medische reden voor. Het argument dat het hygiënischer is zonder dan met is een opvatting en geen feit. Ik ben begin 50, in mijn jeugd en de tijd ervoor werd schaamhaar vziw alleen bijgewerkt zodat het niet onder de bikinilijn uitkwam. Er was geen dokter die zei dat het weg moest omdat het anders onhygiënisch zou zijn. Het scheren van schaamhaar is volgens mij dus vooral kosmetisch. Mode die hoort bij een bepaald tijdsbeeld. Prima, maar niet meer dan dat.

Natuurlijk zijn ouders belangrijke personen om rekening mee te houden. Die relatie is kostbaar. Allereerst omdat ze (uitgangspunt) van hun kind houden en er verbonden mee zijn. En ze willen dat hun kind zo veel mogelijk kan leven zoals zij dat voor ogen houden.
Daarnaast zijn ze (daar ga ik dan maar even van uit) de vertegenwoordigers van hun kind. En dan mogen ze keuzes maken voor hun kind. Maar als die keuzes niet het belang van hun kind zijn, dan hoef je er als zorgmedewerker niet per se in mee te gaan. Want in dit geval wordt er een handeling gedaan die het meisje niet fijn vindt (daarmee wordt ingegaan tegen de autonomie van het meisje) zonder dat er een goede medische reden voor is (daarmee wordt haar lichamelijke integriteit nodeloos geschonden).

Kortom, wat mij betreft is een gesprek met de ouders op z’n plaats. Ja, zij mogen hun opvatting van hygiëne hebben en hun wensen. En als instelling moet je daar serieus mee omgaan. Maar tegelijkertijd hoef je als groepsleiding niet kritiekloos aan ieder niet noodzakelijk verzoek te voldoen. Zeker niet omdat het meisje zelf deze handeling niet op prijs stelt.
Dus in gesprek zou aangegeven kunnen worden wat de gevoelens en de argumenten van medewerkers zouden zijn dat zij het niet willen doen. Ook kan aangegeven worden dat het scheren een persoonlijk besluit is, maar niet dat de medewerkers daarvoor verantwoordelijk zouden moeten zijn. Is het nog steeds gewenst, dan kan de verantwoordelijkheid terug gelegd worden bij de ouders.

Zeemeeuw, het feit dat juf Ank niet op de groep van het meisje werkt en er toch een gevoel en een mening over heeft, is niet zo gek. Vaak heeft een buitenstaander een frisse blik op een situatie waar anderen geen vragen meer bij stellen.

Wat nog mist

Wat hier nog mist is de argumenten waarom de leiding van de betreffende afdeling akkoord is gegaan om deze handeling bij de dochter van deze ouders uit te voeren.

Zo denk ik

Kunnen ze t schaamhaar niet laseren onder narcose?

En waarom wordt dit meisje ongesteld? Er zijn zat opties dmv medicatie of operatie waardoor dat niet meer hoeft.

Wat??

"En waarom wordt dit meisje ongesteld? Er zijn zat opties dmv medicatie of operatie waardoor dat niet meer hoeft."

Baarmoederverwijdering?? Om te voorkomen dat er menstruatiebloedingen in het schaamhaar komt??

Tijgeroog

Nou ja, ze is dan toch al onder narcose om het schaamhaar te laseren. Kleine moeite om dan meteen ...

Toch?!?!

Prikpil

Nou ik denk dat als ze zo zwaar gehandicapt is en ze heeft last van haar menstruatie ze ermee geholpen is om in te grijpen zodat ze niet meer ingesteld id bv door prikpil

Tips

Heeft to iets gehad aan de tips? Is t nog gelukt?

Misschien dat de ouders zelf een dergelijke intieme handeling

niet uitvoeren, omdat ze juist de relatie ouder/kind niet willen verstoren, zichzelf niet in een verzorgende positie willen stellen, de grenzen van een ouder/kind-relatie niet willen overschrijden.

Enfin, alle in het draadje vermelde vragen kunnen beantwoord worden door een gesprek met de ouders. Als dat al nodig zou zijn, want ik begrijp dat de leiding akkoord is gegaan met dit verzoek en daar ongetwijfeld redenen voor zal hebben. Mocht de uitvoerende hier problemen mee hebben, dan kan die persoon erover in gesprek met de leiding.

Duivels dilemma

Maar wat willen die ouders dan? Ik liet dit pribleem lezen aan een vriendin die haar kind door een medische fout zwaar gehandicapt ter wereld is gekomen. Zij zou nooit een hoger nivo dan een baby kunnen krijgen. Vriendin heeft er toen voor gekozen om euthanasie te laten plegen. Nou moet elke ouder zelf weten of ze dat wel of niet doen maar mn vriendin zei dit is naast al het verdriet over de medusche fout en het dag er n nacht missen van mijn kind dat ik me realiseer dat ik goed heb gedaan aan de euthanasie. Het beeld van haar kind in een tehuis en dit soort dingen met schaamhaar en menstruatie... Het heeft haar echt tot huilen gebracht zo blij was ze dat ze haar beslissing heeft gemaakt destijds hoe duivels t dilemma ook was.

Mirreke

Dat kan natuurlijk, dat ouders dat liever niet doen. Zou ik ook nog goed snappen, hoor.

De vraag is dan natuurlijk wel waarom de zorg precies wel datgene zou moeten doen. Want blijft de vraag waarom je je kind zou willen blootstellen aan meer intieme handelingen dan voor de gezondheid echt noodzakelijk. Terwijl het kind er zelf een hekel aan heeft.

Mama40plus

We hoeven toch geen verantwoording aan jou af te leggen of we onze kinderen wel of niet willen grootbrengen? Wat heeft de keuze van jouw vriendin te maken met dit topic, of wil je een discussie uitlokken?

Mooi om te zien

Er staat nergens dat iemand verantwoording af moet leggen.

Ik zeg alleen dat dit topic tussen alle vreselijke verdrietmomenten heen soms (zoals na t lezen van dit topic) de bevestiging voor zichzelf krijgt dat ze goed heeft gedaan aan de euthanasie. Dat is nl niet niks en vooral niet na een medische misser.

Ik vond het fijn te zien dat zij na het lezen van dut topic even weer een moment had van ja dit zijn de dingen waarom ik oa voor euthanasie heb gekozen destijds. Ik heb het goed gedaan. Juist omdat ze zowel zichzelf als dochter dit soort ellende heeft willen besparen.

Wil40

Ik vermoed dat mamveertigplus de discussie wat tam vond worden. Vandaar dat ze er nog een fantasierijk schepje bovenop deed.

Tjongejonge

Ik denk inderdaad dat euthanasie de beste oplossing is voor dit schaamhaarprobleem.

Beslissing

Wat een rare conclusie. Het gaat niet alleen om schaamhaar. Het gaat km het grotere besef dat de kleine baby van destijds nu een volwassen vrouw zou zijn geweest incl niet meer thuiswonen incl niet meer zelf kunnen verzorgen incl heel veel problemen. En 1 van die dingen is dan menstruatie en schaamhaar dat verwijderd moet worden door een verzorgende.

Dat is dan een punt dat je als moeder zegt het verdriet is zwart gitzwart maar ik voel wel dat ik de juiste beslissing heb genomen.

En nee dat is echt niet puur door t schaamhaarverhaal maar wel door het beeld dat een volwassen persoon met t nivo van een baby in een instelling zit.

Naast alle zwarte nachten die mijn vriendin heeft zijn dit soort topics wel zaken waardoor mijn vriendin denkt ja ik heb destijds een goede beslissing genomen.

Dikke duim

Dat zit vast ongemakkelijk, zo’n dikke duim. Echt hoor, koekoek.

Draad wordt gesloten

Beste forumdeelnemers,

deze draad wordt gesloten.
Met vriendelijke groet,
Heidi Sour
Forumbeheerder Ouders Online