dochter wil niet naar school (lang verhaal)

Vergelijkbaar

Met mijn middelste zitten we in een vergelijkbare situatie. Zoon is 13 en zit in de tweede van de middelbare school. Sowieso een gevoelig kind, motorisch heel slecht, klein visueel probleem en een paar jaar geleden de diagnose lichte hersenbeschadiging, maar een andere neuroloog een jaar later zag die beschadiging op dezelfde scan weer niet.

Sinds de start op het vo is het drama. Begeleiding kwam maar niet op gang en zoon trok veel dingen op school niet. Ook hier vaak in de ochtenden die strijd gehad. Als het echt niet ging, liet ik hem thuis, anders moest hij het proberen. Vrienden genoeg en toch ging het niet.

Dit jaar al minimaal 3 keer compleet overstuur van school weggelopen. Laatste keer een paar weken voor de meivakantie. Vervolgens heb ik zoon ziek gemeld en sindsdien is hij nog niet weer naar school geweest.

Als ouder zat ik met mijn handen in het haar. Viel het niet allemaal gewoon mee, moest ik hem niet naar school sturen, maar hij gaf maar aan dat het echt niet ging. Vroeg me ook of hij geen thuiszitter mocht worden en of hij geen thuisonderwijs kon krijgen, dan had hij geen last van die drukte.

Veel herkenning dus en nog weinig antwoorden, vandaar dat ik ook even mee blijf lezen.

Hier zijn we deze week naar de schoolarts geweest. Die stelde vast dat zoon flink overspannen was en waarschijnlijk ook een trauma ha opgelopen door school. Mijn zoon wil inmiddels wel van school wisselen, maar scholen willen daar op dit moment in het jaar niet aan mee werken. Terug naar de huidige school is geen optie. Wachten tot september is ook wel heel lang en lijkt me ook niet wenselijk.

Schoolarts stelde een breed overleg voor, waarschijnlijk komt dat na de vakantie ergens. Als ik ideeen krijg, laat ik het je weten, maar ook hier zijn adviezen welkom, zonder je topic te willen kapen.

afspraak ergo

We hebben nu een afspraak met de ergotherapeut op 31 mei, wat sneller is dan de revalidatiearts verwachtte. Deze ergo staat op een adressenlijst van therapeuten die de cursus sensomotorische integratie of een vergelijkbare cursus hebben gevolgd, zo zag ik op internet. Ik ben benieuwd wat dat gaat opleveren.

Oh en kaap vooral mijn draadje hoor, juist fijn als er meer mensen meedenken en als jullie een tip opdoen die jullie verder kan helpen is dat alleen maar mooi.

Groot overleg

Ik zou vooral nu zelf contact opnemen met onderwijsconsulenten of andere mensen in jou woonplaats die je kunnen informeren en adviseren over scholing voor je zoon en hoe je weg hier nu te vervolgen.
Ik heb het niet zo op die grote overleggen. Het levert niet per definitie iets op waar je wat aan hebt. Iedereen doet daar gewoon zijn eigen ding en als er eentje zorgen heeft gaan ze elkaar zitten versterken. Zoek de kortste weg.

@AnneJ

Ik ben het voor een groot deel met je eens en ik ben zelf ook geen voorstander van (te) brede overleggen. De situatie die hier nu is, is echter ook niet wenselijk, daar is iedereen het over eens. Mijn ervaring is als ik op dat soort momenten die zogenaamde hulptroepen buiten de deur probeer te houden, dat ze dan juist in actie schieten. We hebben een hulpweigeraar te pakken, dat idee.

Ook als je als ouder radeloos bent, heeft de een een nog betere oplossing dan de ander, zelfs voor problemen die er niet eens zijn en waag het dan niet om daar iets over te zeggen.

Wat hier tot nu toe het beste werkte, was on zelf een plan te hebben en dat probeer ik dus ook. Als ik het even echt niet weet, probeer ik bijvoorbeeld op forums als deze ideeen op te doen, zodat ik in een gesprek helder heb wat ik zelf wil.

Nu heb ik mijn zoon al aangemeld op de school waar hij graag heen zou willen. Liefst had ik hem daar per nu heen laten gaan, maar ‘in principe’ is dit niet mogelijk. Dat het niet wenselijk is dat hij maanden niets doet aan school, besef ik ook. Daarom werken we momenteel thuis wel af en toe aan school. Natuurlijk moet hij ook niet in een sociaal isolement komen, dus daar zorg ik ook wel voor en hij moet genoeg bewegen. Sport of iets dergelijks. Schoolarts stond echt achter ons.

Als ouder alleen krijg ik het echter niet voor elkaar om voor deze periode iets te bereiken en daar heb ik dus echt andere partijen voor nodig. Samenwerkingsverband had ik zelf al ingeschakeld en daar heb ik goed contact mee. Schoolarts ging ook goed en die staat volledig achter mijn oplossing. Te breed hoeft het overleg wat mij betreft niet te worden. Hoop dat het samenwerkingsverband met het verhaal van de schoolarts kan bereiken dat zoon vast kan gaan wennen/opbouwen op die nieuwe school, dan heb ik dat bredere overleg niet eens meer nodig.

Onderwijsconsulent heb ik nog geen contact mee gehad. Keek woensdag op hun site en twijfelde een beetje of die iets konden betekenen. Wilde ze eigenlijk gewoon eens bellen om te informeren, maar ze zaten tussen de middag dicht. In de middag kwam het er niet van en daarna waren ze 2 dagen dicht. Heb jij daar wel goede ervaringen mee?

Geef haar inspraak

Ik zou goed naar haar luisteren en kijken of je samen een tussenoplossing kunt vinden.

Van haar uit bekeken, de school is te druk voor haar. Kan het zijn dat ze niet door heeft dat jullie haar probleem serieus nemen?

Zou je met haar kunnen overleggen om bijvoorbeeld een of twee uur per dag naar school te blijven gaan, zodat de drempel om naar school te gaan niet al te hoog wordt. Maak een voor haar op dit moment haalbaar plan.

Dit geeft je tijd om een betere oplossing voor haar probleem te vinden, zonder dat ze helemaal niet meer naar school wil/kan.

Onderwijsconsulenten Anoniem

Kijk, als je zelf al helemaal op de hoogte bent, en je hebt zelfs al een andere school, is er natuurlijk niets aan de hand.
Ik had alleen maar tegenwerking met zoon die echt een diagnose had maar school wilde er niet aan, niet aan ondersteuning op school en niet aan verwijzing naar speciaal onderwijs, terwijl zoon omkwam van de stress. En ik wist er zelf toen nog niets vanaf en heb daar heel erg goed advies gehad. Zowel van onderwijsconsulenten als van onderwijsconsumenten. Zij kennen de sociale kaart, de mogelijkheden op alternatieve scholing, en de alternatieve scenario's, de klachtenroutes, de valkuilen.

Onderwijsconsulenten

De onderwijsconsulent die nu in zuid oost Brabant werkt is een afknapper. Naast onze eigen ervaring heb ik van twee anderen het zelfde verhaal. De oc lijkt erg op de hand van de school te zijn en neemt weinig tot geen eigen initiatief.
Over de oc hier dus ook nog niets goeds gehoord.

Over de vorige oC niets dan goed, hangt echt van de persoon af.

Beetje hetzelfde dus

Overal zitten lapzwansen. Maar je zoekt door tot je de informatie vind die je nodig hebt. Er zijn ook sleutelfiguren in het speciaal onderwijs zelf of aanjagers bij de gemeente. Of ouders die het traject al gevolgd hebben. En uiteraard soms ook in het samenwerkingsverband zelf. Mensen die je met opmerkingen en adviezen de goede kant uit kunnen sturen, die kwartjes laten vallen en opties aangeven.

Niet naar school

Niet naar school gaan als onwenselijk zien is ook maar een mantra. Als je kind overspannen is van school kun je werken aan ontspanning en herstel.
Je kunt haptotherapie inzetten of zelfs zwemmen of een andere beweegsport. Uiteraard kan psychologische of psychiatrische hulp helpen. Dochter heeft veel gehad aan paardrijden dat ze deed op de gehandicaptenmanege waar ze ook hielp met verzorgen en gehandicapten begeleiden.
Op de HAVO heeft school geregeld dat ze een stage van 6 weken kreeg, 2 dagen per week in een winkel.
Dat soort overbrugging en herstelmogelijkheden kun je ook overwegen en inzetten.
Zeker als je dan toch door gaat met leren is dat al heel veel.

Advies gevraagd!

Inmiddels zit ik toch weer een beetje met mijn handen in het haar.... Alle advies is welkom. (Sorry voor het deels kapen van je topic, maar het onderwerp overlapt teveel om zelf ook zo’n topic te beginnen)

Zoals gezegd heb ik mijn zoon aangemeld bij een nieuwe school en ben ik bij de schoolarts geweest, omdat zoon het niet meer trekt op zijn huidige school. Conclusie van de schoolarts was dat zoon overspannen was en op basis van zijn reactie wanneer hij alleen maar dacht aan zijn huidige school, vermoedde ze een trauma tov die school. Zoon zou in staat zijn om zijn schoolgang weer op te bouwen, maar het zou een averecht effect hebben als dat op de huidige school gebeurde. Schoolarts stelde een breder overleg voor met de school over het hoe en waar de schoolgang opgebouwd zou kunnen worden.

Vandaag heb ik contact gezocht met verschillende psychologen om te kijken waar zoon het best terecht kan. Ook een aanmelding gedaan bij onderwijsconsulent (is ook toegewezen) en ik dacht eindelijk verder te kunnen.

Eind van de middag opeens een bericht van school met een uitnodiging voor zoon en mij om op school met allerlei partijen in gesprek te gaan over hoe zoon zijn schoolgang weer op zou gaan bouwen. Schoolarts zou daar niet bij zijn, want die kon dan niet en school wilde de afspraak wel door laten gaan, omdat ze zoon zo snel mogelijk weer op school wilden hebbe. Eventuele nieuwe school is er ook niet bij, alleen huidige school en allerlei ‘hulptroepen’ (samenwerkingsverband, buurtteam, leerplicht). Gesprek zou op school plaats moeten vinden en zoon zou dus ook mee moeten.

Zelf kan ik op het moment van die afspraak niet en ik ben geneigd om dat te laten weten en te vragen om een nieuwe afspraak in te plannen op een moment waarop de schoolarts ook kan. Op die manier win ik ook tijd om de onderwijsconsulent aan te laten sluiten. Die is vandaag toegewezen, maar ik heb nog geen gegevens en die zou zich eerst moeten inlezen.

Zoon mee laten gaan vind ik niet verstandig. Schoolarts schrijft dat alleen het denken aan de huidige school al paniek oproept en ook ik zie dat hij een dergelijk overleg met zoveel partijen op school niet gaat trekken. Dit wil ik proberen af te stemmen met de schoolarts.

Verder krijg ik een beetje de kriebels van dat overleg. We hebben een oplossing, daar wordt compleet aan voorbij gegaan, het probleem van zoon wordt voor het gemak ook vergeten en de enige partij die contact heeft gehad met zoon en mij, zal er niet bij zijn. Ik krij inmiddels toch weer dat gevoel bij dat overleg dat dit niet gaat helpen....

Samen

@anoniem, een belangrijk gesprek doe je samen, dus beide ouders.

Ik weet niet of jullie getrouwd zijn of oudergesprekken gezamenlijk bezoeken, maar geef aan dat het gesprek verschoven dient te worden naar een dag waarop jullie beiden kunnen deelnemen aan dit overleg omdat jullie beiden het gesprek over het welzijn van je kind willen bijwonen.

Kom dan zelf met een optie; ongeveer twee dagen later.
De wereld vergaat niet als zij dit gesprek ca. twee dagen moeten uitstellen.
Alleen een lpa kan van mening zijn dat er een proces-verbaal opgemaakt moet worden als een kind dat meer dan twee weken thuis zit.

Maar laat je niet met je rug tegen de muur zetten; daar is je kind te belangrijk voor.
Eerst gesprek met schoolarts en/of consulent en/of orthopedagoog raadplegen zodat deze bij de gesprekken aanwezig kunnen zijn.
Blijf sterk.

Verslag

Wat je ook kunt doen is een goed verslag maken van de situatie.

Dit stuk. En wat er eventueel aan vooraf gegaan is op opvolgt.

"Zoals gezegd heb ik mijn zoon aangemeld bij een nieuwe school en ben ik bij de schoolarts geweest, omdat zoon het niet meer trekt op zijn huidige school. Conclusie van de schoolarts was dat zoon overspannen was en op basis van zijn reactie wanneer hij alleen maar dacht aan zijn huidige school, vermoedde ze een trauma tov die school. Zoon zou in staat zijn om zijn schoolgang weer op te bouwen, maar het zou een averecht effect hebben als dat op de huidige school gebeurde. Schoolarts stelde een breder overleg voor met de school over het hoe en waar de schoolgang opgebouwd zou kunnen worden.

Vandaag heb ik contact gezocht met verschillende psychologen om te kijken waar zoon het best terecht kan. Ook een aanmelding gedaan bij onderwijsconsulent (is ook toegewezen) en ik dacht eindelijk verder te kunnen."

Dat verslag stuur je naar degene die het gesprek regelt op school met het verzoek daar zonodig de andere betrokkenen van op de hoogte te brengen.

Dan vraag je wat een overleg nog kan bijdragen aan dit plan waarvoor zo'n groot overleg noodzakelijk zou zijn, waarbij niet eens alle betrokkenen aanwezig kunnen zijn,

Namelijk jeugdarts niet, jijzelf niet. En zoon kan op dit moment zo'n overleg helemaal niet aan.

Vooral die vraag: wat kan dit overleg opleveren wat nu al geregeld is en als er nog mogelijkheden zijn kan dat dan niet buiten het overleg om?

Bedankt AnneJ!

Dat is inderdaad precies hoe ik het ervaar en wat ik me afvraag. Maar jij hebt ook de nodige ervaring met dit soort instanties. Zou dit niet juist als hulpweigeren of wat dan ook opgevat worden?

Ik wil namelijk echt geen hulp weigeren, maar ik vraag me dus inderdaad af wat dit gaat toevoegen.

Wat je ook doet Anoniem

Meedoen aan een onvolledig overleg dat tot niets leidt kan je ook nog in de schoenen gewreven worden. Voor hetzelfde geld wordt er dan van alles geroepen door diverse die ook denken bij te dragen wat jij dan weer moet afwijzen. Ben je alsnog de sigaar.
Dus concreet houden en zelf sturen kan helpen.

O en

Overweeg het vanaf je werkmail te sturen als dat in je voordeel is. Ineens zagen sommige betrokkenen dat ik een collega was, soms zelfs in dezelfde instelling. Dat veranderde ook de toon.
Vooral zon mail die ook doorgestuurd kan worden naar derden.

Dat is het irritante

Alles wat ik doe kan verkeerd uitpakken of verkeerd opgevat worden.

Ben in ieder geval blij dat ik de schoolarts achter me heb en een onderwijsconsulent heb ingeschakeld.

Mijn werkmailadres zou in dit geval ook weer twee kanten kunnen op werken. Zit inderdaad ook in het veld, maar zou daardoor ook intimiderend opgevat kunnen worden, maar misschien maar doen.

Doorheen

Zit er echt even doorheen. Lees zojuist een mail van school en uit die mail maak ik op dat ze compleet voorbij gaan aan het advies van de schoolarts. Schoolarts schrijft dat opbouw bij voorkeur niet op de huidige school plaats zal moeten vinden, dat dat waarschijnlijk een averecht effect zal hebben. School schrijft doodleuk dat zoon deze periode in zijn eigen klas en bij zijn eigen mentor kan blijven en dat dat erg fijn voor hem is. Dat we een en ander verder donderdag zullen bespreken.

Volhouden

Blijf bij je eigen idee ! Jij kent je kind en hebt een duidelijk beeld van de lijn die je wilt volgen. Misschien kun je proberen dit ook duidelijk uitdragen en het initiatief wat minder bij de school te laten.

Heel veel sterkte, want ik weet dat dit voelt als knokken tegen een bierkaai.

Terugmailen

Gebruik #38 van AnneJ als basis voor een e-mail terug aan de school. Dat overleg voegt niks toe en heeft geen enkele zin, zeker niet als de schoolarts en jij er niet bij kunnen zijn.

Stel eventueel voordat jij met de schoolarts en de consulent in overleg gaat en en met een andere datum (en insteek) voor het gesprek komt. Zet iedereen in cc. Je weigert dan niet, je zoekt een betere oplossing.

Update

Binnen een dag toch al weer een korte update.

Vanmiddag uitgebreid overleg gehad met een collega die toevallig (professioneel) specialist thuiszitters is. Heb veel handige informatie van haar gehad en we hebben ook even gekeken wat ik zou kunnen doen en wat ik van school mag verwachten.

Er bleken nu al dingen te gebeuren die officieel niet helemaal klopten, maar alleen al door de kennis die ik nu heb, voel ik me weer wat zelfverzekerder en minder machteloos. Collega bevestigde dat het inschakelen van de onderwijsconsulent een goede stap was.

Toegewezen onderwijsconsulent heb ik inmiddels ook gesproken en de kennismakingsafspraak staat eind deze week. Helaas kan de consulent niet mee naar het gesprek, omdat hij dan al vol zat.

Schoolarts belde me ook nogmaals. Zij kon niet bij het geplande gesprek aanwezig zijn en wilde in ieder geval aan de andere partijen laten weten dat zij van mening was dat het niet verstandig was om op te bouwen op de huidige school. Wel vond ze dat het overleg eigenlijk zo snel mogelijk plaats zou moeten vinden.

Heb inmiddels aan school laten weten dat er een onderwijsconsulent betrokken is en dat hij op het moment van dat gesprek niet kan. Het heeft mijn voorkeur om het gesprek te verplaatsen naar begin volgende week. Als dat niet kan, zal ik wel naar het gesprek gaan, maar dan vooral luisteren en vervolgens een en ander terugkoppelen aan de onderwijsconsulent. Ik ga hoe dan ook niets toezeggen en niemand kan mij in een dergelijk gesprek verplichten om zoon toch terug te sturen.

Mooi zeg

Altijd handig als je specialisten in je eigen netwerk hebt. Dat geeft je net weer dat beetje extra waarmee je sterker in het proces staat.

En verder

Zet in elk geval je eigen plannen met zoon door, wacht niet op de uitslag van dit soort gesprekken.
Je kunt ook volstaan met tijdig rapporteren aan het overleg zonder er zelf bij te zijn, dan kunnen ze er een goedkeuring aan geven. Natuurlijk kan het helpen om dat op het overleg zelf mee te delen maar dat is veel twijfelachtiger. Je krijgt misschien de kans niet, men is niet geinteresseerd en luistert half want heeft zich zelf al, vaak kort van tevoren, voorbereid op een overleg. Als je dan zelf net iets eerder een plan voor de hersteltijd en het schoolse vervolg en wat de specialisten er van vinden, in een overzicht meegeeft, ben je ze voor.

Ik heb zelf wel eens toestemming gegeven voor een ZAT, kon niet anders, terwijl ik wist dat er elders al aan de oplossing gewerkt werd. In mijn tijd mocht ik er als ouder niet bij zijn, hoewel ik er om vroeg. Al kon ik op de gang blijven. Maar dat was niet de bedoeling indertijd dus. Aan een kant is het natuurlijk prima dat je er als ouder dan wel bij bent, maar dan is het zaak dat je je weet te verhouden in een groep van professionals die er allemaal hun eigen ideetjes bij hebben. En dan toch zorgen dat je gehoord wordt.

Op papier

Je kunt dan nog overwegen om op het gesprek zelf een kort overzicht op papier uit te delen. Volledig, zonder dat het vragen oproept, concrete tekst, goed in de lay out, zonder overbodige plichtplegingen of lange zinnen. Meer punten.

Wat zou jij dan op papier zetten?

Wat zou jij in zo’n geval op papier zetten?

Heb inmiddels reactie van school dat ze niet willen wachten tot begin volgende week als de onderwijsconsulent ook aan zou kunnen schuiven. Overleg moet en zal donderdag doorgaan en ik moet de consulent zelf maar bijpraten is de strekking van de mail.

Ben op alle fronten hard aan een oplossing aan het werken, maar zelf heb ik voor donderdag geen oplossing voor wat betreft schoolgang. Wil eventuele verdere stappen richting andere scholen ook graag nog even afstemmen met die consulent en had liever ook mijn plan vantevoren met hem afgestemd. Lijkt me nu ook niet slim om op eigen houtje met een plan of ideeën te komen, al heb ik die uiteraard wel.

Overzicht Anoniem

Het overzicht waar we het hierboven al over hebben gehad. Toegevoegd met het telefoontje waar je naar verwijst dat de jeugdarts bericht heeft (aan wie? wanneer?) en de afspraak die je inmiddels hebt met de onderwijsconsulent die er niet bij kan zijn.

Wat je al aan plan hebt zou ik op papier zetten al is het een agendapunt voor je overleg met de onderwijsconsulent. Dat geef je dan ook aan.

Ook alle medische afspraken kun je aangeven.
En ook in het kort hoe je zoon er nu aan toe is. Met name in de tekst van het laatste bezoek aan de jeugdarts.

En schoolgang is niet aan de orde, je bent bezig met een andere school en je hoopt op hun steun om hem daar aan te melden zodat hij daar kan reintegreren.