U bevindt zich op het algemene (landelijke) CJG-forum.
moederverdriet (kleinkind in de couveuse)
Onze oudste dochter verwacht haar eerste kindje. Eind vorige week braken de vliezen (eerst niet onderkend) en ze ligt in een academisch ziekenhuis. Begin deze week was ze 24 weken zwanger.
Moeilijke beslissingen zijn genomen door de ouders, door hun tranen heen en in grote verbondenheid.
Het kindje leeft nog, maar nu zijn er weeën.
Het is zo ontzettend veel te klein, zo onrijp.
Vorige week, de nacht voordat ze in het ziekenhuis belandde, droomde ik over een catalogus met kleertjes voor kindjes die niet meer in leven zijn, met vermelding 30-33 cm. Ik zei tegen degene met wie ik dat blad bekeek: hoezo zouden kinderen die niet meer leven andere kleertjes aan moeten dan levende baby's? Rare droom he. En bij het ontwaken vertelde mijn man me dat dochter in het ziekenhuis was beland.
Ik maakte me al een paar weken zorgen over haar zwangerschap, ze had kwaaltjes die ik me totaal niet herinnerde van mijn eigen zwangere tijden.
Straks ga ik naar haar toe. Als de ontstekingswaarden laag zijn (ze waren vanochtend weer gedaald) krijgt ze opnieuw weeënremmers. Maar ja, waar moet je op hopen?
Dochter werkt al vele jaren bij mensen met een beperking en weet uit ervaring hoe verschillend de levens van deze mensen zijn in de praktijk; de zorg, de bezuinigingen, geluk en ongeluk.
Ik wilde dit even met jullie delen. De zorgen van moederschap (en de vreugde niet te vergeten!!) duren een leven lang.
Fijn!
Wat heerlijk om te lezen, goede berichten.
Geweldig
Echt fijn om te lezen, deze berichtjes! Kan me voorstellen dat die eerste, ongelooflijk kwetsbare tijd nú al onwerkelijk lijkt.
Prachtig zeg
Het is gewoon fijn om hier af en toe te komen lezen hoe geweldig minimeisje zich door het leven slaat. Wat een krachtig dametje. En wat ontzettend fijn voor jullie allemaal dat het zo goed met haar gaat!
Groet,
Jo Hanna
Fijn Tonny!
Heel fijn om te lezen
Tonny
Wat een bemoedigend bericht. Wat fijn voor jullie allemaal! Ik kijk vaak even om het hoekje om te zien of er nieuws is van Miniemeisje. Ik word blij van de goede berichten.
Aagje
Ontroerd
terwijl ik het lees Tonny, ik ben zo vreselijk blij voor jullie allemaal. En inderdaad, je beschrijving is spot on. Die hele minibabietjes zie ik ook altijd als van die kleine, naaktje, hulploze vogeltjes net uit hun ei...
Wat een vechtstertje en doorzettertje. Tegen alle verwachtingen in, eigenlijk, als ik je eerste berichtjes lees. Wonderlijk, die levenskracht.
en weer
twee weken verder. Ik hoop dat ze in die twee weken weer sprongetjes heeft gemaakt en dat de ouders steeds meer vertrouwen krijgen in haar en in de zorg die haar wordt gegeven.
Ja, ook benieuwd.
Hoe gaat het met je kleindochter Tonny?
ik ben ook benieuwd?
Is ze misschien al thuis of nog in het ziekenhuis?
Ze is nog in het ziekenhuis
Morgen 36 weken. het gaat heel goed, afgelopen week is de zuurstofondersteuning eraf gegaan, en er zijn geen of heel weinig incidenten. Aandacht ligt nu bij zelf drinken, dat kost nog veel energie dus de sonde zit er nog. Ze weegt ruim vijf pond en het is nu echt een schattig babymeisje dat maat 50 past :)
Haar oogjes zien er goed uit zover de oogarts het kan beoordelen.
Zo'n wonder, wie had dat 13 weken geleden durven dromen, toen was dit scenario nog volslagen wensdenken.
Wat fijn!!
Om wat van je te lezen! Inderdaad een wonderdametje!!
Oh wat doe ze het goed!
En hoe gaat het met de papa en de mama en de oma's en de opa's?
O Tonny
Wat een fijn nieuws! Zo fijn om te lezen!
Wat ongelofelijk fijn, Tonny
Ik vind jouw verhalen over Miniemeisje iedere keer ontroerend om te lezen.
Ik hoop dat het ook goed gaat met haar ouders, grootouders en alle anderen!
Liefs,
Aagje
Wat een mijlpalen
36 weken, zuurstof eraf, 5 pond, wat een mijlpalen. Ik ben blij voor je Tonny en voor haar ouders.
Tsjor
Wondertje!
Het is toch heel bijzonder, zo klein en vroeggeboren en het zo fantastisch doen. Fijn, dit goede nieuws!
wat fijn
En ik weet dat het niet kan. Maar ik zou zo graag een foto willen zien van toen en nu.
Wat heerlijk dat alles goed gaat.
kom naar de OO-meeting
dan breng ik een fotootje mee, oke?
tonny
Ah, dit trekt mij over de streep! Ik wil dit wondertje ook zo graag eens zien.
Tonny,
Ik ben ook zooooo benieuwd naar jouw ienieminimeisje dat aximaxi-wonder is. Keek afgelopen week al een paar maal naar dit draadje maar zag geen nieuwe berichten en ben er maar van uit gegaan dat geen bericht goed bericht is. Fijn dat t zo goed gaat, is er al zicht op wanneer ze naar huis mag.
zojuist...
... een foto-appje ontvangen: minimeisje met jasje aan in de maxicosy op weg naar huis. Kostbaarste passagiertje dat ouders ooit in hun auto hebben vervoerd!!
Ze is nu ruim 12 weken, op 19/10 zou ze geboren worden. De ouders krijgen begeleiding van het transmuraal team van het ziekenhuis (kindje krijgt nog sondevoeding) en maandag komt er uitgestelde kraamzorg.
Volgende week gaat ze nog een nachtje terug voor de tweede serie inentingen en de oogarts.
Een heel bijzondere dag. Hopelijk vinden de ouders rust om te verwerken wat er allemaal is gebeurd en bouwen ze steeds meer vertrouwen op nu hun minimeisje thuis is. Beetje lasting dat velen nu 'genieten, genieten!' roepen, want het is natuurlijk berespannend. Net als iedereen die voor het eerst ouders wordt - maar nog net een beetje anders.
Super zoals jullie meeleefden en meedachten. Deze draad mag nu sluiten. Het moederverdriet is voorbij. Minimeisje leeft en haar ouders doen met haar een enorm levensveranderende ervaring op.
Lief kleindochtertje 
Zo benieuwd hoe ze zal zijn...
Echt fantastisch!
Wat een goed nieuws, Tonny. Ik zit met tranen in mijn ogen (en dat gebeurt echt nooit). Gefeliciteerd!
Geweldig!!!
Dit is geen mijlpaal meer... Gefeliciteerd!
oh!
Minmeisje gaat de wijde wereld in! Wow! Wat prachtig. Krijgen we zo af en toe nog een update omageluk?
Mijk
van harte gefeliciteerd!
Daar worden we allemaal blij van.