Als je niet in jezus gelooft, wil god je niet in de hemel hebben.

Ps benieuwd...

ik bedoel niet dat jij er tegen schopt... ik gaf een voorbeeld van de tijd dat ik niet gelovig was en hoe ik er zelf tegen aangeschopt heb destijds.......

jammer dat je je zo aangevallen voeld...
dat is helemaal mijn bedoeling niet geweest zoals ik al zei:(

Veerle

"en ik sluit me aan bij de reactie van iemand die aanraadde je eerst eens echt te verdiepen in de bijbel.Voordat je iets verwerpt waarvan je niet weet hoe het precies zit.
Ik denk dat je pas een mening kunt geven als je weet wat de bijbel zegt." "nogmaals...onderzoek het voor jezelf!
Voordat je er een oordeel over geeft."

Op deze woorden van jou reageerde ik. Ik vind namelijk niet dat ik een oordeel geef. Ik vertel alleen hoe ik het ervaar. Ik heb geen oordeel.

Ik begrijp dat het lastig is woorden te schrijven die je punt goed duidelijk maken. Is ok, heb ik ook last van.

De verdieping in de Bijbel gaat dus niet meer komen, ik heb me er ook nooit tegen verzet of iets dergelijks. Ik heb na een eerste onderzoek geconcludeerd dat ik niet verder zoek. Ik voel me goed hierbij en heb geen behoefte aan meer... Echter, ik vind het reuze interessant en het verrijkt mijn leven om open te staan voor het geloof door het er met anderen over te hebben en te lezen.

Het is echt lastig om dit onder woorden te brengen want nu ik het schrijf klinkt het uitermate tegenstrijdig.. Gek, want het voelt echt goed.

Lieve benieuwd,

ik begrijp dat je op dat stukje tekst van mij reageerde...

nogmaals sorry!!!!;-)

verder schrijf je...
^>
Echter, ik vind het reuze interessant en het verrijkt mijn leven om open te staan voor het geloof door het er met anderen over te hebben en te lezen.>

Tja ...misschien hebben we wel meer gemeen dan jij denkt dat wij hebben...

ik als gelovige kan namelijk deze zelfde zin ook uitspreken....;-)
het verrijkt mijn leven ook idd door er met anderen over te kunnen praten,van elkaar leren, ....persoonlijk
denk ik dat dat ook groei betekent in mijn geloof....

dat is misschien voor jou niet zo ? of misschien bevestigd het juist voor jou waarom je niet gelooft...dat kan natuurlijk ook!

en nu....

citeer ik niet precies jouw zin om te zeggen zoals ik het zie .
ik bedoel dus: jouw zinnetje zou de mijne kunnen zijn...maardaaraantoe voeg ik dus ...dat ik er dan ook van leer en groei.....
denk zal het even extra benoemen voor er weer misverstanden ontsaan over mijn schrijfwijze;-)

Veerle

"dat is misschien voor jou niet zo ? of misschien bevestigd het juist voor jou waarom je niet gelooft...dat kan natuurlijk ook!"

Jij ziet het eerder dan ik, maar dit is precies hoe ik het moet verwoorden. Echter, ik vind het wel lastig om dit toe te geven. Ik heb namelijk heel veel respect voor het geloof, en iedereen die gelooft. Maar...tot nu toe, elke keer als ik me er in verdiep, of door lezen, of door praten, kom ik tot de ontdekking dat ik daar niet in geloof. Ik heb een hele fijne collega die een Alphacursus heeft gedaan en bijeenkomsten heeft waarbij ze een boek bespreken over het geloof. Elke keer, alles wat ze me vertelt.. ik voel het niet. Snap je dat? Ik kan me namelijk zo goed voorstellen dat het heel lastig is om te snappen als je gelooft. Ik schaam me dan ook bijna om het te zeggen. Ik lees namelijk wel de bijbel (kinderbijbel) voor mijn kinderen bij Kerst en Pasen. Waarom? Omdat ik het prachtige verhalen vindt, mooie moraal en ik wil mijn kinderen een basis geven waarbij zij open staan voor alles en zelf keuzes kunnen maken.

Wel fijn om eens zo van gedachten te kunnen wisselen... Het brengt bij mij ook verheldering.

Benieuwd

Ik denk dat ik je wel begrijp "benieuwd".....

en ik denk niet dat je je moet schamen om dit te zeggen.

Dit is ieders vrije keuze....

Maar ik besef ook heel goed dat de niet gelovigen onder ons ...niet zitten te wachten op mensen die je het geloof even door de strot komen duwen.

En weet je? ik geloof ook niet dat dat werkt.
Ik ben er van overtuigd dat dat averechts werkt...
Mensen hebben dit geprobeerd bij mij en ik rende alleen maar hard achteruit....omdat het allemaal met het wijzende vingertje ging van ohoh..er komt niks van jou terecht...
tja...wat ik al zei "de liefde laat zich niet dwingen".

En geen mens kan de ander overtuigen...
dat kan God alleen.....

dat is dus waarom ik zei...."als je God oprecht zoekt....
met een open hart"dan geloof ik dat je Hem ook echt zult vinden......................

Nogmaals dat is iets tussen God en mensen....

Ben je nog steeds benieuwd?

Om even op je oorspronkelijke vraag terug te komen, Veerle heeft een antwoord gegeven via een letterlijke bijbeltekst:

"want al zo lief had God de wereld dat Hij zijn enig geboren Zoon gegeven heeft opdat ieder die in Hem gelooft niet verloren gaat maar eeuwig leven heeft."

Hieruit mag je concluderen dat alleen diegenen die waarlijk in Jezus geloven een eeuwig leven zullen hebben. Hoe dat eeuwige leven eruit ziet laten we dan maar even in het midden; het houdt in ieder geval niet helemaal op na de dood.

Dus die dames waren weliswaar erg bot maar hadden toch ook een beetje gelijk als je deze woorden letterlijk mag nemen. Tenminste zo begrijp ik het nu.
En da's alleen al een goede reden voor mij om niet te geloven

Overigens zou ik maar wat graag willen geloven maar helaas is dat niet iets wat je kan afdwingen of op een of andere manier kan leren of zo.

Als je logisch redeneert kan het allemaal ook helemaal niet zo gegaan zijn als de bijbel verkondigt. Maar wat ik dan niet zo goed begrijp is dat er ook massa's gelovigen zijn die heel goed logisch kunnen nadenken en ook wel weten dat het scheppingsverhaal bijvoorbeeld een mooi verhaal is maar ook niet meer dan een verhaal.
Ook allerlei wonderen zijn te mooi en onverklaarbaar om waar te kunnen zijn helaas. Maar dan kom je denk ik weer bij de kern van het geloof, het 'geloven an sich' dat kun je of kun je niet en het staat volledig los van het verstand. Dat verklaart waarom er zich onder wetenschappers oprechte gelovigen bevinden.

Evangeliserende boodschappers als de mensen waar benieuwd het over heeft maken het er allemaal niet bepaald aantrekkelijker op.
Ze doen me sterk denken aan de Jehova's getuigen die met enige regelmaat bij mij voor de deur staan. En ze blijven maar terugkomen hoe ik ook duidelijk probeer te maken dat hun boodschappen mij totaal niet overtuigen, integendeel. Kennelijk ben ik (te?) vriendelijk want ze blijven terugkomen...:)

Interessant blijft het praten over geloven wel. Ik denk dat dat voor mij ook is omdat ik ergens ontzettend graag zou willen geloven. Ik voel een behoefte aan (innerlijke) rust die ik niet kan vinden in de bezigheden in mijn leven. Maar ik moet er eerlijk gezegd niet aan denken om me aan te sluiten bij (een groep) gelovigen.

Wat me dan weer wel aanspreekt is wat ik vandaag las in een boek van Isabelle Allende over haar eigen leven. Zij heeft een aantal jaren geleden zich aangesloten bij een groepje vrouwen die zich de kring van de Zusters van de Voortdurende Wanorde noemen. Deze groep komt regelmatig bij elkaar en helpt, bidt, mediteert voor elkaar en voor degenen die hulp nodig hebben. Dat doen ze dus op praktisch en spiritueel gebied. Ze noemt haar groep ook wel de zes heksen: 2 christenen, een echte boeddhist, 2 joodse vrouwen die een beetje boeddhist zijn en Isabelle zelf die het nog niet zo goed weet voor zichzelf. Ze hebben een fantastische filosofie die zich laat samenvatten in 2 motto's :

"nooit kiezen voor het kwade" en "zoveel mogelijk het goede doen".

Kijk, dat is een 'religie' die mij aanspreekt, bij zo'n groep zou ik me dolgraag aansluiten, jammer dat ze zo ver weg wonen:))

Isabelle pleit er ook voor dat alle vrouwen op aarde zich in zulk soort kringen zouden verenigen. Ik citeer:

'...Voor mij is het een zusterschap dat in de hemel is bezegeld. Alle vrouwen in deze wereld zouden deel moeten uitmaken van zo'n soort kring. Ieder is getuige van het leven van de anderen, we bewaren elkaars geheimen, we helpen elkaar in nood, delen ervaringen en hebben bijna dagelijks e-mailcontact met elkaar. Hoe ver ik ook reis, ik heb altijd mijn lijntje met de vaste grond: mijn Zusters van de Voortdurende Wanorde. Ze zijn vrolijk, wijs en nieuwsgierig...'

Ik geloof dat ik inmiddels verschrikkelijk ot bezig ben, sorry hiervoor...

Pilsje

Even kort, want de kinderen moeten naar school, maar jouw posting kan ik me volledig in vinden. Van begin tot eind. Ik voel het echt precies zo. Ik vind de verhalen uit de Bijbel prachtig, maar het is nog nooit in me opgekomen om ze te geloven. Ik vind het een heel mooi verhalenboek. Geloven is zoiets prachtigs eigenlijk. Ik kan het alleen niet. Ik wil het ook niet. Niet op die manier. Ik ben er achter dat ik eigenlijk een eigen geloof in het hiernamaals heb, wellicht ook om mijn angst voor de dood minder te maken....

Pilsje

Je schrijft:

Als je logisch redeneert kan het allemaal ook helemaal niet zo gegaan zijn als de bijbel verkondigt. Maar wat ik dan niet zo goed begrijp is dat er ook massa's gelovigen zijn die heel goed logisch kunnen nadenken en ook wel weten dat het scheppingsverhaal bijvoorbeeld een mooi verhaal is maar ook niet meer dan een verhaal.
>>>>>>>>>>>
Ik redeneer naar mijn weten ook heel logisch...en toch geloof ik echt dat het niet alleen maar een verhaal is....
zoals het in de Bijbel staat.
Voor mij is wat de Bijbel verteld waarheid.van A tot Z.

Ook allerlei wonderen zijn te mooi en onverklaarbaar om waar te kunnen zijn helaas. Maar dan kom je denk ik weer bij de kern van het geloof, het 'geloven an sich' dat kun je of kun je niet en het staat volledig los van het verstand. Dat verklaart waarom er zich onder wetenschappers oprechte gelovigen bevinden.
>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>

Sorry ben het niet helemaal met je eens;-)

Wat jij zegt over de wonderen die te mooi en onverklaarbaar zijn ,daar kan ik mij niet in vinden.
Ik geloof dat de wonderen van toen ook vandaag mogelijk zijn.
Ik geloof dat God ook vandaag de dag nog wonderen doet.
Maar elke genezing op aarde zal hoe dan ook toch een tijdelijke genezing zijn.
Vroeg of laat gaan we allemaal toch dood.
Waarom gebeuren er soms dan toch wonderen?
Zodat God alvast een stukje van Zijn koninkrijk kan laten zien ,en wij daarvan mogen getuigen.

Ik geloof bijvoorbeeld niet dat God een man op een wolk is die
voorkeur heeft voor de een of de ander en dat zijn keuze dan is...die mag wel en die mag niet.
Als het aan God ligt komt iedereen bij Hem in de hemel eeuwig leven.
Maar Hij geeft ons daarover vrije keuze.
Het enige wat Hij van ons vraagt is....Geloof je in mij ,in mijn zoon Jezus?

Om op die wonderen terug te komen... ze gebeuren wel degelijk ,maar we moeten ze denk ik wel willen zien.

Onze predikant had darmkanker...
Foto's zagen er slecht uit.
Hij ontving twee dagen voordat hij terug moest voor onderzoek naar het ziekenhuis ziekenzalving.
de dag dat hij terug moest naar het ziekenhuis was er op de foto's ...NIETS meer te zien...de kanker was weg... hij is helemaal genezen...de artsen staan voor een raadsel...hoe dit mogelijk is....
Ik geloof dus dat God ook wel degelijk wonderen doet .

Maar ,ik kan me voorstellen dat het voor een niet gelovige allemaal te mooi klinkt en allemaal als een "mooi verhaal".
Nogmaals ik veroordeel dus ook niemand ....want ok ik heb echt in jullie schoenen gestaan.
Ik heb het in alles gezocht...behalve bij God.
En ook ik geloofde er geen barst van....
dus ik begrijp jullie wel...

wat ik al zei...een mens kan de ander niet overtuigen.
Dat kan God alleen.....hij alleen weet wat voor ieder persoonlijk nodig is....

Veerle

ik zou bijna zeggen Amen, wat een mooie preek..ik herken wat je schrijft en ben het helemaal met je eens, mooi verwoord!

Ander gezichtspunt

Wat me opvalt in de laatste postings is dat de bijbel zo letterlijk wordt genomen. Of je gelooft de verhalen als waarheid, of je gelooft dat het niet is gebeurd zoals opgeschreven. En dan zou je er niets aan hebben.
Misschien helpt het als je op een andere manier naar de verhalen kijkt. Met welk doel is het verhaal geschreven? Wat doet het verhaal met jou en wat kun je uit het verhaal halen? Zo kijk je meer op een theologische manier dan op een zuiver historische manier. Er zijn namelijk geen verhalen uit die tijd, ook niet de wereldse geschriften, die historisch 100% betrouwbaar zijn. Alle geschriften in die tijd werden geschreven met een doel, in een achtergrond. Dus waarom zou je wel willen dat de bijbelverhalen historisch waar zijn?

Janna

dit is ook hoe ik de bijbel vertaal voor mezelf. Ik haal eruit wat ik er van kan leren. Het moraal van het verhaal zeg maar....

Janna3

Ik geloof ook wel dat er verhalen in de bijbel staan met juist een diepere achtergrond ...
Zo sprak jezus vaak in gelijkenissen...
die hebben natuurlijk ook een hoger doel op zich zelf dan de verhalen op zichzelf...

Maar ik geloof ook dat er zeker ook verhalen zijn die ik letterlijk zo nemen kan zoals het er staat.

Rugby

pffff nou ik heb echt tig keer zinnen zitten tikken en weer weghalen voordat ik mijn posting opstuurde...ik vind dit zoooo lastig verwoorden zonder dat je mensen voor hun hoofd stoot met je persoonlijke overtuiging...
Want dat is geenszins de bedoeling!
Tis gewoon een lastig onderwerp en toch een interessant draadje ook...

in elk geval bedankt voor je bemoediging;-)

Veerle, ik blijf sceptisch

Toch vind ik jou (en met jou ook andere gelovigen) nogal naïef en wazig overkomen. Niet beledigend bedoeld uiteraard.

Sommige verhalen uit de bijbel geloof je letterlijk andere weer niet. Erg vaag hoor...

Ook vind je van jezelf dat je logisch redeneert. Waaruit blijkt dat dan, als je sommige 'wonderen' voor waar aanneemt en tegelijk vindt dat je logisch redeneert?

En ten slotte is de manier waarop je over Jezus en God praat inderdaad ietwat prekerig (helemaal gelijk wat dat betreft Rugby) en daar wordt ik nogal kriebelig van, maar dat ligt geheel en al aan mijzelf.

Ook ik bedoel hier dus niks persoonlijks mee, sterker nog, jij lijkt me een heel lief mens en dat meen ik echt. Je kan aan jouw berichtjes merken dat je het beste met de mensheid voorhebt en dat je daar ook je best voor doet. Maar ik blijf erbij dat ik je wat naïef vind en onduidelijk als het om de uitleg en het waarheidsgehalte van de bijbel gaat.

Enne wat die wonderen betreft, daar heb ik geen verklaring voor. Ik hoor en lees natuurlijk ook regelmatig over wonderbaarlijke gebeurtenissen/ genezingen enz., maar ik verbind daar geen goddelijke inmenging aan, omdat ik dat niet met mijn verstand beredeneren en geloven kan.

Een verklaring heb ik dus niet en daarom denk ik heus wel eens, er moet meer zijn dan hetgeen wij waarnemen, maar hoe en wat....???

En nog even wat betreft een leven na de dood, waar het oorspronkelijke draadje over gaat. Als er al zoiets zou zijn, hoe kan het dan dat wij er niets van weten? Hoe is het toch mogelijk dat er dan geen enkele connectie meer is met ons stervelingen. Dat vind ik zo onwaarschijnlijk....
Tegelijk vind ik de verhalen die mensen soms weten te vertellen over vorige levens erg interessant. Reïncarnatie vind ik dan ook waarschijnlijker klinken dan een hemel na de dood, maar ook reïncarnatie klinkt tegelijkertijd nog als abracadabra.

Wel geloof ik dat de werking van onze hersenen ons nog zal kunnen verrassen in de toekomst. Ik denk dat diepgaander onderzoek naar de werking van ons bewustzijn en onderbewustzijn ons nog vaak zal doen verwonderen in de hopelijk niet zo verre) toekomst.

Pilsje

Sommige verhalen uit de bijbel geloof je letterlijk andere weer niet. Erg vaag hoor...

>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>

Lieve Pilsje..je begrijpt me verkeerd denk ik...
ik geloof de bijbel van A tot Z.
Zoals ik al zei.
Maar sommige verhalen zijn verteld als gelijkenissen.
Omdat Jezus vaak in gelijkenissen sprak.Zo staat dat in de bijbel ook.
Dat zegt dus niet dat ik sommige wel en sommige niet geloof.

En volgens mij bedoeld Rugby niet dat ik preek,maar heeft ze de preek geluisterd die ik in mijn eerste posting opperde of begrijp ik het nu verkeerd Rugby?

Jammer dat je me prekerig vind overkomen...Pilsje...
ik probeer zo goed mogelijk te verwoorden hoe ik geloof en de dingen zie...
probeer daarin mijn woordkeus zo goed mogelijk te kiezen... maar dat is gewoon lastig.........
Ik kan het niet anders uitleggen als ik heb gedaan.
en moet ook zeggen dat ik dat schriftelijk nog een stuk lastiger vind,omdat het al snel anders gelezen wordt dan je bedoeld...zo blijkt ook wel uit je reactie waar je me naief en vaag noemt ..;-)

Je kunt ook niet verwachten toch dat we als christenen in een draadje als dit wel even in het heel kort
een moeilijk boek als de Bijbel even samenvatten en uitleggen hoe alle moeilijke levensvragen nu gezien moeten worden??

Ik kan als christen hooguit een poging wagen om
hoe ik dingen zie te proberen onder woorden te brengen.
Bij deze heb ik daar een poging toe gedaan.
maar soms krijg ik het gevoel dat niet gelovigen de christenen het hemd van het lijf vragen en pasklare antwoorden verwachten...
die zijn er nu eenmaal niet altijd.
Maar daarom heet het ook GELOOF denk ik.
En ik mag dan prekerig op je zijn overgekomen...ik ben geen dominee,geen theoloog of wat dan ook...heb er niet voor gestudeerd...
dus tja...helaas geen perfect geformuleerde antwoorden van mijn kant;-)

toch een interessante draad hoor dit!

Veerle

Toch nog maar even ter verduidelijking. Dat ik jou prekerig vind overkomen is absoluut niet persoonlijk bedoeld. Ik bedoelde (en dat had ik ook erbij moeten zeggen) dat gelovigen of in ieder geval christenen al gauw prekerig overkomen als ze over hun geloof praten.

En nogmaals dat dat mij irriteert ligt werkelijk alleen aan mijzelf.
't Is inderdaad lastig om hier alles wat je wilt zeggen in 1 keer goed en voor iedereen begrijpelijk te verwoorden.

En inderdaad vragen niet-gelovigen (ik ben overigens wel gedoopt en de rest van het rituele circus....) vaak érg veel en verwachten ze nog meer. Daar heb je helemaal gelijk in.

Evengoed begrijp ik jou standpunt t.a.v. de uitleg van de Bijbel nog steeds niet, zal ook wel niet gaan lukken denk ik Ik blijf van mening dat ik gelovigen in bepaalde opzichten naïef (goedgelovig) vind.

Daarmee komen we weer terug waar het allemaal om draait, geloven in o.a. dingen die je niet direct kunt waarnemen.

Ik ben overigens wel een tikje jaloers op jou en al die anderen die oprecht gelovig zijn....

Niet alles gelezen

My 2 cents:

Als ik ervan uit ga dat de God van de bijbel de wereld geschapen heeft en de mensen die daarop zijn. En dat hij dat gedaan heeft omdat hij dat wilde....niet omdat dat moest.
En als die God nu een relatie met zijn schepselen aan wil gaan (dat aanbiedt en daar heel veel voor over heeft, tot en met de dood van zijn eigen zoon) en besluit om degenen die die relatie afwijzen, vervolgens zelf ook af te wijzen.....dat is voor mij de theologie van hemel-en-hel.
Ieder is vrij om de bijbel te lezen, hem daarin te leren kennen, ieder is vrij om ervoor te kiezen om dan wel of niet in hem te geloven. Maar ik vind het wel eens lastig dat vervolgens degenen die die relatie niet willen hebben, toch ook niet afgewezen willen zijn.

In mijn ogen is het volledig rechtvaardig dat als God de wereld geschapen heeft, met alles erop en eraan, als hij mij het leven heeft gegeven, dat hij ook in ruil daarvoor dingen terug mag vragen. En als je dan de Bijbel leest, dan vraagt hij niet eens veel (en tegelijk is dat wel heel veel): geloof en overgave aan hem.

Je kunt in mijn ogen een hele discussie voeren over wat God dan precies vraagt en hele volksstammen christenen zijn daar ook flink mee aan de haal gegaan, waardoor het beeld ontstaan is dat je als christen heel veel wel of niet moet/mag. Maar volgens mij draait het er in de bijbel vooral om dat God een relatie met ons aan wil gaan en dat hij graag contact met ons heeft. Dat hij wil dat we in hem geloven. Als je bijvoorbeeld Jesaja leest, dan kun je zien hoeveel pijn het hem doet dat zijn volk hem keer op keer afgewezen heeft en dat hij toch zich weer naar hen toekeert, telkens weer. Wat een overweldigende liefde is dat!

Bovenstaande is mijn overtuiging, en ik wil daar niemand mee voor het hoofd stoten. Voor mij is het vanzelfsprekend, maar ik wijs niemand af die er anders over denkt. Ik vind het heel leerzaam om hier over te praten!

Agchie

Agchie

wat heb je dat mooi omschreven.
Ik kan me volledig vinden in wat je schrijft.
moeilijk vind ik het echt om onder woorden te brengen vaak zoals als ook gebleken is soms in mijn postings maar ik geloof zeker dat het is zoals je zegt.

lieve pilsje

Ik begrijp je wel,
geloven is gewoon best een mysterie....dat ontken ik niet hoor!;-)

(Toch nog maar even ter verduidelijking. Dat ik jou prekerig vind overkomen is absoluut niet persoonlijk bedoeld. Ik bedoelde (en dat had ik ook erbij moeten zeggen) dat gelovigen of in ieder geval christenen al gauw prekerig overkomen als ze over hun geloof praten.

En nogmaals dat dat mij irriteert ligt werkelijk alleen aan mijzelf. )

>>>>>
Wat mij nieuwsgierig maakt is wat jou zo ibbelig/kriegel maakt dan...Je zegt het is iets in mijzelf...
Ik ben zo benieuwd wat het in jou is dat het je enerzijds nieuwsgierig maakt ,en wat maakt dat je christenen graag van alles vraagt over hun geloof,maar als ze dan antwoord geven dat je dan beetje ibbel wordt ervan omdat het dan prekerig overkomt;-)
Misschien kom ik nu erg dichtbij...
maar wat is dat dan, als het in jou zit dat je dat zo ervaart.....?

Wat me ook nieuwsgierig maakt is..........
wat maakt dat je dat tikje jaloers kunt zijn op het oprecht geloof van mij en anderen christenen?

gewoon erg nieuwsgierig !!;-)))

Agchie

Duidelijke en goed verwoordde overtuiging. Ik deel hem alleen helemaal niet...

Je zegt denk ik terecht dat niet-gelovigen (ik ben een nietgelovige maar ik ben en vind mezelf wel een christen ondanks dat ik niet gelovig ben) het vaak onterecht vinden dat ze niet in de hemel mogen komen als ze niet in God geloven. Je hebt ook wel gelijk als je stelt dat God graag iets terug wil hebben voor een plaatsje in de hemel. Niets voor niets op deze aarde en dat geldt dan ook voor het hiernamaals. Kijk maar naar de hindoes met hun geloof in karma. Slechte daden in je huidige leven hebben (slechte) gevolgen voor je volgende leven. Logische redenaties vind ik. Ik geloof er alleen niks van...

Maar tevens kan ik Benieuwd ook erg goed begrijpen als ze te horen krijgt dat ze niet in de hemel komt terwijl ze zo zuiver en goed mogelijk probeert te leven.

Toch denk ik dat als je voor jezelf weet dat je een goed leven probeert te leiden en goed probeert te zijn voor anderen, dat het dan heus wel goedkomt in het geval er 'iets' is na de dood.

Dus Benieuwd: Trek je lekker niks aan van de 'verkooppraatjes' van prekende christenen, doe jij maar gewoon wat jij denkt dat goed is. Dat plaatsje in de hemel als dat er mocht zijn verdien je dan vanzelf...

Veerle (grinnik)

Over nieuwsgierig zijn gesproken. Iemand hier heeft al eens opgemerkt dat mijn nickname eigenlijk Aagje (van nieuwsgierig aagje) zou moeten zijn. Need I say more...hahaha...

Vandaar dus o.a. mijn interesse. Zoals ik al vermeldde heb ik van tijd tot tijd de wens om te kunnen geloven, simpelweg om allerlei zaken makkelijker te kunnen aanvaarden.

Ik ben nogal een denker en bij tijden een piekeraar en heel soms deprimeer ik mezelf met sombere gedachten. Laat ik nou denken dat gelovigen nooit een depressie krijgen en altijd blij en opgewekt in het leven staan.

Dat ga jij natuurlijk meteen ontkennen en terecht waarschijnlijk...

Overigens ben ik niet depressief of zo hoor, ik sta behoorlijk positief in het leven en probeer er zoveel mogelijk van te genieten.
En ik heb ondervonden dat je het meeste plezier uit het leven haalt door er voor anderen te zijn, te geven, te helpen waar je kunt. Kort samengevat wie goed doet goed ontmoet. En ik heb daar helemaal geen God voor nodig maar een geloof in mijn eigen krachten en capaciteiten. En daar schiet ik wel eens te kort. Kan ik dit of dat wel, doe ik het wel allemaal goed (vooral met mijn kinderen) enz. Kijk en als je dan gelovig bent (stel ik me zo voor) zeg je gewoon: "God ik leg mijn zorgen in uw handen" (of zoiets) en voila, weg zorgen....

Ik denk dat je niet zult ontkennen dat gelovigen vaak meer innerlijke rust kennen of in ieder geval 'uitstralen' en dat er altijd 'iemand' is bij wie ze hun zorgen kunnen neerleggen. En zo kan ik nog wel even doorgaan. Genoeg om een beetje jaloers op te kunnen zijn dunkt mij. Genoeg voor mij althans...

Wat mij zo kriebelig maakt heeft te maken met het feit dat ze het altijd over 'de Here' hebben. Het lijkt soms alsof ze geen eigen mening hebben maar alleen maar naar 'Hem' verwijzen. Vreselijk irritant vind ik dat.
Ik kan het niet zo heel goed uitleggen, maar daar heeft het vooral mee te maken. Alles wat ze doen en laten en zeggen en zelfs denken, heeft met God en met wat God ervan vindt te maken. Op een bepaalde manier wordt hierdoor iemands persoonlijke ik weggevlakt, alsof je alleen maar bestaat bij de gratie van God...(dat zullen ze ook wel vinden )

Ik hoop dat ik een beetje duidelijk ben...

Ha pilsje

Over nieuwsgierig zijn gesproken. Iemand hier heeft al eens opgemerkt dat mijn nickname eigenlijk Aagje (van nieuwsgierig aagje) zou moeten zijn. Need I say more...hahaha...

>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>
Die is erg leuk!:-))) misschien toch maar eens overwegen dan haha

Verder schrijf je:

Ik ben nogal een denker en bij tijden een piekeraar en heel soms deprimeer ik mezelf met sombere gedachten. Laat ik nou denken dat gelovigen nooit een depressie krijgen en altijd blij en opgewekt in het leven staan.

Dat ga jij natuurlijk meteen ontkennen en terecht waarschijnlijk...

>>>>>>>>>>>>>>>>>

Ehhhh natuurlijk ontken ik dat!Ik ga echt niet altijd happy door t leven..;-)
Christenen blijven nu eenmaal ook maar gewone mensen;-)
Ik snap wat je bedoeld hoor.
Tis natuurlijk geweldig dat je inderdaad je zorgen bij God neer kan leggen!
Maar dat is ook iets wat je leren moet.
Want hoeveel christenen leggen hun rugzak met zorgen neer bij Hem en pakken diezelfde rugzak weer met zich mee om er weer over tegaan piekeren ,terwijl ze het toch bij God hadden gebracht?

Dat is best moeilijk ook, je echt overgeven aan God ,wij mensen willen het allemaal zo graag zelf doen toch?
Maar ik snap je punt, dat wilde ik effe zeggen.

Je irritatie snap ik ook.....Ik ben ook ooit ongelovig geweest.....en stond er net zo in als jij hoor.
je schrijft:

Wat mij zo kriebelig maakt heeft te maken met het feit dat ze het altijd over \'de Here\' hebben. Het lijkt soms alsof ze geen eigen mening hebben maar alleen maar naar \'Hem\' verwijzen. Vreselijk irritant vind ik dat.

Ik kan het niet zo heel goed uitleggen, maar daar heeft het vooral mee te maken. Alles wat ze doen en laten en zeggen en zelfs denken, heeft met God en met wat God ervan vindt te maken. Op een bepaalde manier wordt hierdoor iemands persoonlijke ik weggevlakt, alsof je alleen maar bestaat bij de gratie van God...(dat zullen ze ook wel vinden )
>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>

Dit is wel denk ik een beetje zoals het geloof werkt.
Je eigen Ik is idd ondergeschikt aan die van (een Heilig )God.
Agchie verwoordde het zo mooi....ik kan dat niet zo goed uitleggen,maar
Jezus ging aan het kruis voor mijn zonden...
Dat is Liefde! Eindeloos grote Liefde!
Hij stierf voor mij...
Dus als ik mijn leven geef aan Jezus "sterft"mijn eigen Ik inderdaad en krijg ik daar een nieuw Leven met Jezus voor terug!

En ik snap tegelijkertijd dat dit voor iemand die niet gelooft moeilijk te pakken is...moeilijk te begrijpen....
Het gaat idd om die gratie van God.
Zijn genade ,maar je schrijft zelf al ...dat de christenen dat ook wel zullen vinden....;-))

Wat ik kan zeggen om het evendicht bij mijzelf te houden....wat mijn eigen ervaring is...
Ik ben er heel blij ermee!
Mijn leven heeft het veel rijker gemaakt!
Ook ik ben iemand die idd snel piekert en sombere gedachten kan ontwikkelen, onzeker ben en eigenlijk mezelf nooit goed genoeg vind.

En toen was daar ineens Jezus in mijn leven....
Bij wie ik mijn zorg kwijt kan en van wie ik keer op keer heb mogen ervaren dat Hij er niet duizenden jaren geleden was ,maar ook vandaag nog leeft en er voor mij wil zijn.
Ik heb rust gevonden,vrede in mijn hart.
De leegte die ik voelde ,is opgevuld, dat gat in mijn hart heeft Jezus op gevuld....
Ik hoef het niet meer te zoeken in materiele zaken, vakanties,eindeloos de winkels leegkopen,
paragnosten of andere spirituele zaken die niets met God te maken hebben,maar waarmee ik wel probeerde de leegte op te vullen die ik voelde in mijn hart.

Het verrijkt mijn leven...
vroeger dacht ik dat je NIKS meer mocht als je in God geloofde......
dat je beperkt werd in alles.

Nooit geweten dat het zoveel mooier kon zijn .

en Pilsje dit is geen "verkoop praatje";-)

dit is puur mijn eigen ervaring die ik met je delen wil.

Wat ik een mooi lied vind dat gaat over die eigen Ik die ondergeschikt is aan Jezus ....is een lied van martin Brand....
Ik vind het een heel herkenbaar lied...
"Koning Ik" heet dat...
voor wie het zou willen beluisteren zet ik de link neer.
Maar voel je vrij om de link te laten voor wat ie is....

het lied begint rond de 4 minuten.(eerst een ander liedje nml)

Heeel kort door de bocht....

(heb alleen de beginposting gelezen)

Tja, als je niet in een God of Jezus gelooft dan geloof je volgens mij ook niet in een hemel waar bij de ingang een check wordt gedaan 'of je er in mag'

Dus waar zou je je druk om maken?

Persoonlijk wordt ik ontzettend kriegel van bekeringsdrang waarbij dit soort argumenten in de strijd worden geworpen. Het is bangmakerij, een nare vorm van 'zieltjes winnen' die uitnodigt tot een soort geloven 'voor de zekerheid'. Want, stel dat het echt waar is dan zit je in ieder geval 'goed'. Blegh.

Ik heb persoonlijk meer waardering voor mensen die vanuit een algemene positieve 'mindset' hun best doen om een 'goed' leven te leiden, dan voor mensen die daarvoor de dreiging van hel en verdoemenis nodig (denken te) hebben. (ik ga er gemakshalve dan maar even van uit dat degenen die dreigen met 'niet in de hemel komen' daar impliciet mee bedoelen dat het alternatief nogal onaangenaam is). Blegh. Naargeestige insteek vind ik het, alsof de mens van nature geneigd is tot kwaad, en alleen door het vooruitzicht van eeuwigdurende beloning/straf op het rechte pad kan worden gehouden.

Ingrid

Veerle nog 1 vraag

(moet nu wel mijn nieuwsgierige reputatie waarmaken )

Hoe ben je tot je geloof gekomen?
Door andere mensen of puur op eigen kracht door bijv. het lezen van de bijbel of iets dergelijk?

Is dat van het ene op het andere moment gebeurd of een geleidelijk proces geweest?

Zat je in een dal waardoor je er meer voor openstond of was je (net als ik misschien) gewoon nieuwsgierig?

Tja, ik heb helemaal niks aan de antwoorden die je misschien gaat geven, maar ik ben er gewoon echt benieuwd naar omdat ik het zo bijzonder en onbegrijpelijk vind.

Ik weet voor mezelf behoorlijk zeker dat ik nooit gelovig zal worden, maar tegelijk wel enigzins zoekende zal blijven.

Maar hoe kan het dan toch dat heel veel mensen wél hun verstand opzij kunnen zetten en vervolgens hun hele leven (of denken) omgooien voor iets wat je niet bewust kan waarnemen?