Verder na ontrouw deel 2

Extra dimensie en biecht

Hoi Fay,

Ik vind jouw bijdragen juist een aanwinst voor het topic!
Zorgt voor een extra dimensie!
Je eigen draadje ook trouwens.
En je (ver)woord(ing)en zijn mooi.

Ik heb al eerder op je gereageerd in je eigen draadje.
Maar onder een andere Nick, Miertje is (ook) de naam ;-)
Het is een beetje stom misschien en niet gebruikelijk om binnen een forum 2 namen te hebben, maar bij jouw draadje kon ik mezelf geen "Ook Ervaring" noemen ;-)
"Miertje" is een naam die ik al eerder had op het forum en "Ook Ervaring" kwam later; toen ik voor het eerst op dit topic reageerde.
Toch wil ik hier ook op je reageren, maar het voelt zo raar als je niet weet dat ik ook Miertje ben.

Beetje verwarrend, geen idee waarom ik toen geen Miertje meer wilde heten, binnen dit topic.
Iets met een soort van ontwikkeling die ik doormaakte, maar dat maakt nu geen bal meer uit eigenlijk.
Maar je mag van het forum volgens mij niet 2 namen binnen 1 topic hebben, anders wordt je bericht verwijderd, vandaar even mijn eerlijkheid (duurt het langst

Dit wil ik je toch laten weten en dan weet "iedereen" het nu gelijk.
(Geen flauw idee hoeveel meelezers er zijn eigenlijk).
Hopelijk komen hier geen gekke reacties op, danwel dat dit bericht alsnog wordt verwijderd.
Anders, so be it...

Maar, even to the point:
Je schrijft:

"Voelde ik me rot, dan stuurde ik een berichtje en kreeg ik meestal vrij snel wel een reactie waardoor ik me dan weer wat beter voelde".

En dan:

"Nu als ik me rot voel moet ik dat gevoel aangaan. Het is soms nog steeds verleidelijk om mijn telefoon te pakken in zo'n zwak moment, maar ik probeer er nu vooral elke keer trots op te zijn wanneer het me is gelukt om dit niet te doen!"

Kun je nu wel bij jouw man terecht als je je rot voelt?
Dat zou mooi zijn, toch?

Dit topic is ooit gestart om "Door te gaan na ontrouw", maar er kan ook nog wel een "Doorgaan na ontrouw te zijn geweest" bij.
Zo helpen we elkaar met zijn allen.

En ik weet nu al een bevriend koppel in mijn omgeving dat ook heel erg is gebaad bij jouw verhaal.

Mooi Fay

Je verwoordt het prachtig Fay. Indien mijn "Truus" me ooit dergelijke uitleg had gemaild ipv haar tegenstrijdigheden en halve waarheden, het had mijn verwerking zoveel makkelijker gemaakt. Bedankt voor je inzichten.

Fay!!!

Zoals ik al eerder schreef heb ik veel aan jouw schrijven om mijn man nog beter te begrijpen. Het is een vrij gelijklopend verhaal. De grote lijn dan toch. Mijn man heeft, net als jij, nog zoveel last van spijt, schaamte en schuld gevoel naar mij en de kinderen toe.Normaal natuurlijk maar daar moet hij van af om ten volle door te kunnen. Ik heb ook nog wat werk natuurlijk maar we staan echt dicht bij weer rust.
Ik las gisteren jouw laatste bericht en was daar zo dankbaar mee. Ik liet het mijn man lezen omdat ik hoopte dat het hem zou helpen, de herkenbaarheid . En dat deed het ook ! Hij benoemde hoe herkenbaar het is, deed hem zoveel deugd en hij had ook héél veel respect voor jou dat je dit kan binnen deze topic. Wat daarop volgde was een heel mooi, zacht en mild gesprek tussen ons tweeën! Ik loop er nog door op een wolkje, het heeft ons alle twee zo gesterkt. Jij gaf daarin de voorzet! Dus ja, ik volg OE, je brengt echt ies waardevol!!!!

Ook ervaring aka miertje ) ; ik dacht nog na over jouw dankbaarheid. Je schreef het zo mooi. Ik denk dat we vooral dankbaar zijn om wat we hier mee hebben kunnen doen. Je hart open houden terwijl het breekt is dat. Af en toe zit er nog wat water van een golf in de ogen maar we kunnen kijken naar de inhoud, niet naar de vorm. En daaruit groeien, leren, sterker worden, jezelf heropbouwen in een nog betere versie. Ik oefen de afgelopen week enorm op dankbaarheid. Gewoon van de dingen die er nu zijn.

Zo en nu aan het werk!
Mooie dag mooie mensen !
X

Bedankt Fay

Bedankt voor je reactie op mijn vragen Fay.
Ik vind dat als je echt spijt hebt en je er alles aan wilt doen om het weer goed te krijgen dat het je dan vergeven moet worden.
We zijn allemaal maar mensen en die maken nu eenmaal wel eens hele domme fouten, ieder mens heeft wel een duistere kant in zich.
Man heeft hier veel spijt en heeft ook keihard gevochten om de relatie weer goed te krijgen, ik heb ook een hele nare kant van mij laten zien tijdens onze relatie crisis.
Echt had nooit van mezelf verwacht dat ik zo zou kunnen zijn man heeft mij dat ook vergeven.
Als "zij" spijt had betuigd aan mij of zich desnoods normaal had gedragen dan had ik haar ook wel kunnen vergeven.
Ik ben geen haatdragend mens, weet dat ik zelf ook geen heilige ben.
Ga ervan uit dat dit bij ons nooit meer zal gebeuren en dat we beiden zijn wakker geschud.
Het prijskaartje dat aan het vreemdgaan hangt is veel te hoog, het is het echt niet waard.
Investeer in elkaar, het gras lijkt altijd groener bij de buren maar ook dat heeft onderhoud nodig want anders wordt het ook dor.

wauw

Jeetje meiden, ik ben er even tussenuit geweest, maar wat een bijzondere reacties weer! vooral skyhappy, wauw, daar ben ik stil van!
ik voel op deze manier toch dat ik het iets meer kan loslaten nog weer en ook weer iets positiever naar mezelf kan kijken. Bedankt meiden!
Ik merk dat ik inhoudelijk op het moment even niet zo veel heb toe te voegen en me ook wel rustig voel, dus de behoefte om van alles te delen is er vanuit mezelf nu even niet (wat alleen maar positief is), maar ik blijf af en toe kijken en als er nog vragen aan mij zijn waar ik anderen mee kan helpen dan doe ik dat met alle liefde!
Maar voor nu, vanuit mij: het ga jullie goed lieve, sterke meiden!

x Fay

Wat zijn jullie toch allemaal sterk. zo knap allemaal.
liefs gitteNN

GitteNN

Hoe gaat het met je?
Vergeet niet dat jezelf ook zo'n sterke dappere vrouw bent.

Liefs Regenboog

Zo voel ik me helemaal niet hoor. dapper. Nee nee. moet iedere dag knokken. ben daar ook eigenlijk alleen maar mee bezig. klinkt zielig maar bedoel het zo niet hoor.

in mijn hart en als we geen kinderen hadden was ik weg gegaan. er gaat geen dag voorbij dat ik niet van links naar rechts slinger. in meer of mindere mate.

en als ik dan tijdje terug lees dat het na 6 jaar (dat schreef iemand) nog steeds er is...wat ik meteen geloof.... word ik daar heel verdrietig van.

praten jullie met je omgeving?

grt
GittNN

moeilijk

Je hebt het zo te lezen zwaar en moeilijk.
Zijn er voor jou nooit eens dagen dat het wat beter gaat?
Ik heb zelf net een moeilijke periode achter de rug, het ging een paar week niet zo lekker met me.
Was er ook weer veel mee bezig en twijfelde ook wel of ik met man verder moest gaan.
Kwam ook omdat ik nu meer boosheid voelde tegenover man.
Boos om wat hij gedaan had, dat hij ons mooie gezin op het spel heeft gezet voor een vrouw die zich nu heeft ontpopt tot een eng verbitterd mens die kennelijk niet kan verdragen dat ze aan de kant is gezet.
Ik was ook wat te obsessief met haar bezig, voelde me daardoor onrustig en op mijn hoede.
Heb 2 weken geleden weer een EMDR behandeling gehad en het zal wel werken want ik voel me stukken beter nu.
Veel meer ontspannen en ben er eigenlijk niet zoveel meer mee bezig, ook niet met haar, het boeit me niet zo meer.
Ik ervaar een meer innerlijke rust nu, heel apart maar o zo fijn.
Begrijp dat als jullie geen kinderen hadden gehad dat je bij hem weg was gegaan.
Dat houdt dus in dat de kinderen jullie nog bij elkaar houden?
Als je heel eerlijk tegen jezelf bent wat zou je dan het liefste willen?
Puur voor jezelf, dus even niet aan je kinderen denken.
Onze relatietherapeut zei altijd dat als je bij elkaar blijft voor de kinderen het als nog fout gaat want dat is geen goede basis om verder te gaan.
In eerste instantie wilden wij ook voor onze relatie vechten vanwege ons zoontje maar later beseften we ook dat het dan tussen ons wel weer helemaal goed moest komen anders ging het niet lukken.
Vraag jezelf dus af of je je relatie nog wel een eerlijke kans geeft of dat je hem eigenlijk al op hebt gegeven en denkt aan een nieuw bestaan zonder je man.
Gun het nog wat meer tijd, je kunt dan altijd nog beslissen wat het beste lijkt.

Yes, jij was het dus over de EMDR. ik heb dat ook gedaan. maar het werkte niet genoeg voor me. ik ben niet bij hun geweest maar heb toch beelden. als hij smorgens zijn schoenen aan zit te doen op bed....denk ik zo zat je ook bij haar op de hotel kamer. met vele vele dingen denk ik dat. jij was er neem ik aan ook niet bij. bij EMDR moet ik dan een beeld voor me nemen, en terwijl ze met het haar vinger heen en weer gaat (dit moet ik met mijn ogen volgen) moet ik dan nadenken hierover....inzoemen etc.
we zijn na 2 sessies gestopt omdat ik vond dat het me niet verder bracht. toch zijn het de beelden die het aanwakkeren. iedere iedere iedere dag denk ik er aan.
Nee ik vind niet dat ik het zwaar heb. het houdt me alleen bezig. mandoet enorm zijn best me te helpen. zit figuurlijk bovenop me.
over 2 weken starten we met relatie therapie.

wat me bezig houd is zij. ik zou haar wel een keer tegen haar willen schreeuwen wat ze mij heeft aangedaan. liefst nog een mep verkopen ook.

ik ben me gewoon aan het afvragen hoe het kon gebeuren. dat het MIJ overkwam. en dan het er mee MOETEN dealen.

ja diep in mijn hart en alleen aan mezelf denkend denk ik dat ik weg zou zijn gegaan. maar net zo als ik zo twijfel nu zal ik het zonder kinderen ook gehad hebben denk ik.

mss durf ik het allemaal wel niet aan te gaan. ik walg ook wel van mezelf hoor. al dat getijfel. heb bijna al mijn (zogenaamde) vriendinnen verloren. maar ben ook heel kritisch. kan niet omgaan met andere denkwijzes. voel me vaak zo gekrenkt daardoor dat ik maar liever niet meer met ze omga. pfffff wat een mens he? hihi

ik voel dat ik enorm met mezelf bezig ben. mijn puber thuis kan ik niet handelen thuis.

weten jullie wel zeker dan dat je bij hem blijft? ik ben er bijna van overtuigd dat wij niet samen eindigen. gek he

Ik hoop dat de relatietherapie jullie zal helpen.
Wij zijn er gelijk na het uitkomen van het vreemdgaan aan begonnen en hebben het na een half jaar met succes kunnen afronden.
Maar het ging niet makkelijk en dreef ons in eerste instantie alleen maar verder uit elkaar.
Zal ook komen omdat we toen midden in de crisis zaten en allebei verward en oververmoeid waren.
Herken veel van wat je schrijft, ook ik heb erg last gehad van met name de beelden van hun affaire.
Ik ben er ook niet bij geweest maar uit wat man mij verteld heeft heb ik een hele aflevering kunnen afspelen.
En wat een slechte scènes zaten daarin!
De EMDR gaat bij mij met een koptelefoon en tikkend geluid, ik moet me dan op iets richten waar ik veel last van heb, wel iets specifieks dus niet te breed denken zeg maar.
Ik durf nu 1,5 jaar later ook wel te zeggen dat we het gered hebben en dat het er ook positief voor de toekomst uitziet.
Man zegt nu heel vaak,je bent en blijft mijn meisje, wil nooit meer een ander.
Heel lief maar heb een harde levensles geleerd en weet dat ik geen garanties heb.
Toch geloof ik man wel als hij zegt dit nooit meer mee te willen maken, de ellende die je ervan krijgt is zo groot dat is het plezier van een affaire of vreemdgaan niet waard.
De gevolgen zijn gewoon te groot bij het uitkomen.
Ik ervaar ook een positief effect, ik ben sterker en volwassener geworden, man is meer open en eerlijker over wat hij wil of niet wil, de relatie is hechter en we ondernemen veel meer met elkaar en als gezin.
Dus ook voor ons zoontje zijn we nu een leukere papa en mama want we zijn ons wel degelijk bewust van het feit dat we bijna geen gezin meer waren en daarom zijn we nu extra dankbaar voor de mooie momenten.
Ik zal ongetwijfeld ook weer eens een terugval krijgen en dan weer gaan twijfelen aan alles maar weet ook dat ik ook goede periodes heb en die worden gelukkig steeds langer.
En dat je boos bent op haar en haar het liefst eens flink de waarheid wilt zeggen of een pak rammel verkopen dat kan ik me maar al te goed voorstellen.
Bespreek die gevoelens ook bij de therapie.

Ik wil je graag helpen meid, ik voel echt met je mee.
Wens je wel een fijn weekend toe.

Waarom iemand ergens moeite mee heeft..

GitteNN, ik heb niet de ervaring waar jij mee dealt, maar ik ken wel die emoties van twijfel. Die emoties worden gevoed door de gedachtegang of ik anders had moeten reageren op het moment dat ik zo gekwetst werd. Terugkijkend, was ik heel afwachtend en liet ik ruimte voor een excuus en herstel. Daar hoopte ik op.
Misschien hoopte jij ook op een excuus van de vrouw die jouw leven overhoop haalde, tevergeefs. Zodat je het niet kon loslaten en mogelijk angst voelde voor een herhaling.

Onlangs vertelde iemand hoe een psycholoog hem een bord voor hield. Die man dealde met emoties nadat een mens zijn kind zo ernstig slecht behandeld had en de ouders botweg genegeerd werden. De psycholoog legde uit dat er mensen op de wereld rondlopen wiens nek je zou willen omdraaien. Dat mag natuurlijk niet maar die gevoelens zijn zo heftig omdat ze iemands leven onderuit halen. De reden waarom iemand daar niet naar handelt, is omdat het niet in diegene zit, men is te beleefd om die ander zo keihard aan te pakken.
Het hielp hem te begrijpen waarom hij dat niet gedaan had. (Te beleefd)

Zelf heb ik onlangs ook iets grievends aan de hand gehad. Het realiseren waarom ik toedertijd haar die ruimte gaf, was simpelweg omdat ik een heel ander karakter bezat dan de degene die mijn leven overhoop gooide, blij toe eigenlijk.

Ik schrijf dit omdat ik hoop dat je zo stil kan staan bij wie jezelf bent. Je man heeft een fout gemaakt. Dat klopt. Maar hij ziet hoe bijzonder je voor hem bent, het zal wel iets met zijn waardering voor je karakter te maken hebben.

regenboog: wat jij schrijft kan ik geschreven hebben. zo ervaar ik het zo was het en is het. maar idd man laat zo enorm voelen veel geleerd te hebben en nooit meer in een affaire te willen belanden. zal ik ook niet meer overleven met hem dat weet ik wel.
maar praat jij er over met iemand anders buiten psych's of je man?

flanagan; dank je voor je lieve woorden. ik snap er alleen niet zo veel van. dom he? sorry

GitteNN,

Ik bedoel dat wanneer je begrijpt waarom je zo op die fase terug kijkt, dit je kan helpen met het achter je laten van je verdriet en het dealen met de onzekerheid in je relatie.
Je schreef eerder dat je graag een sorry van haar had gehoord ipv vervelende stalkerige telefoontjes. Dat kan ertoe leiden dat je je afvraagt waar iemand de brutaliteit vandaan haalt om een ander zo te behandelen. Je zou het zelf nooit zo doen.
Het zegt dus ook veel over het karakter van die intrieste vrouw. De tijd waarin je achter de ontrouw van je man kwam, zal niet zonder slag en stoot gegaan zijn, alhoewel de aanwezigheid van kinderen vaak een getemperde invloed heeft op iemands vermogen tot boze uitlatingen. Maar je hebt hem niet de deur uit geschopt. Daar bem je te vriendelijk voor, te groot van hart. Dat is jouw zwakte bod want het maakt jekwetsbaar, maar tegelijk is dat ook hetgene wat nodig is om hier terzijdetijd uit te komen. Heb waardering voor jezelf en wees minder bezig met wie zij was.

kan geen smileys sturen maar ken je die met de 2 hartjes ogen. die zou ik je willen sturen.

dank flanagan

advies

en dan nog een vraag. mijn schoonouders hebben nooit iets erover gezegd tegen me. nooit gevraagd hoe het met me is hoe het voor me voelde. laat staan blij zijn dat ik het niet heb laten ploffen. wel krijg ik de opdracht van hem (schoonvader)dat ik haar eens moet bellen of een compliment geven over iets. nou dat NOOIT.

nu begint ze te dementeren. voor haar verjaardag gaan we ergens naar toe. een avond een uitje. maar ik wil niet meer mee. ben zo klaar met hun en verdrietig over dit alles. laatst ook zo enorm hierover gehuild. helaas weten zij het. hij was erbij toen ik het ontdekte. vandaar, anders hadden ze het nooit geweten.

mijn ouders weten het niet.

ben ik nu te bot?

Wat mij

er dus zó ongelooflijk doorheen sleept, is dat OE-man zich zó inzet voor de relatie en dat we weer zo hecht zijn en vol liefde.
Dat moet op een gegeven moment de boventoon gaan voeren, toch GitteNN?
Jouw man doet dat ook!

En mijn inzicht dat ik jaren lang niet de meest aimabele persoon ben geweest (volgens mij heeft Regenboog ook dat inzicht).

En wat ik zelf ook tè bizar vind -en waar ik me zelfs een beetje voor schaam- is dat ik nu nadat het allemaal is uitgekomen, OE-man wél ineens zie als een vréselijk aantrekkelijk persoon, omdat er concurrentie op de loer lag/ ligt....slap toch? (volgens mij kwam dit bij anderen ook voorbij).

OE-man was na de uitkomst best een beetje verbitterd: "Oh, nu ineens wel".
Hij heeft echt genoemd: "Waarom zou je het erg vinden als ik met iemand anders intiem zou zijn, terwijl jij dat jarenlang niet meer met mij was en ik zo vaak heb aangegeven dat ik je zo miste".
Tja, heeft hij ook weer gelijk in.

Maar schoonouders zijn van een andere generatie, die praten daar volgens mij niet graag over.
Misschien is er bij hen ook ooit wat voorgevallen, je weet maar nooit.
Nu je schoonmoeder aan het dementeren is zou ik echt geen wrokgevoelens naar hen toe hebben hoor, zij kunnen er ook allemaal niks aan doen. Geniet nu nog van de tijd die je met elkaar hebt, ookal zijn het je schoonouders ;-)
Laat de olievlek niet nóg groter worden!

Schoonouders

GitteNN, dat je schoonouders zich stil hielden heeft waarschijnlijk te maken met de vrees dat hun zoon dit zou zien als een veroordeling door zijn ouders. Blijkbaar waren ze bang voor een breuk met hun zoon. Dat staat helemaal los van hun gevoel voor jou. Iedere ouder is niet blij met dergelijke acties van hun knd, alleen ligt dat wel heel gevoelig om daar voor uit te komen.

De vrouw die mij kwetste, is ook een familielid. Ik kon het zodoende moeilijk begrijpen hoe een naaste zonder schaamte een dierbaar familielid zo kon behandelen. Alsof die jaren van wederzijdse gesprekken niets betekenden. Toch ga ik met man mee igv verjaardagen etc. om te laten zien dat wij samen verder willen. Maar het informeren hoe het met die persoon gaat, zit een laag pitje. Ik geef daarentegen wel meer aandacht aan mijn eigen ouders, die worden ook een jaarje ouder.

Zeker doet man heel erg zijn best. Maar wat er bij jullie was was niet bij ons. Ik vroeg wat er was maar hij zei dat er niets was. En de rest zal ik niet herhalen want dat word wat saai. ----
Maar idd hij doet ook vreselijk z'n best. Kan ik niets van zeggen en ik geloof m op z'n woord. Ik weet ook dat m'n gevoel niet liegt en dat ik t wel degelijk door heb als t niet klopt. Dat bleek bij de ontdekking ook. Ik had alles wat ik vroeg goed alleen alles werd ontkent waardoor ik ging twijfelen aan de man die hij geworden was. Ik herkende m niet. Maar omdat er een groot geheim was deed hij dus zo.

War betreft die schoonouders....dat kan ik niet 123. Ja snap ik dat t moeilijk is om over te praten of een generatie is die dat niet makkelijk doet. Daar heb je een punt. Maar ze zien haalt alles open. Ben ik erg he?

Ik zie wel wat ik er mee doe.

Dank je voor t (cyber) luisteren

Schoonouders

Mijn schoonmoeder zei tegen mijn man: had je mond gehouden! Met andere woorden had het nooit opgebiecht. Ik heb het destijds geïnterpreteerd dat ze niet wilde dat ik die pijn had gevoeld nadat hij het had verteld, en dat hij de affaire had moeten beëindigen zonder het te vertellen. Ik was niet erg close met mijn schoonmoeder (ze is inmiddels overleden) maar weet wel dat het haar zeer heeft gedaan en ze kon waarderen dat ik bij haar zoon bleef. Mijn eigen moeder zei dat ze het knap vond dat ik bij hem bleef, zij vond het belangrijk voor de kinderen zei ze. Ze had zeker aangedrongen op een scheiding als we geen kinderen hadden gehad, mogelijkerwijze had ik dan ook een andere beslissing genomen, zozeer voelde ik me gekwetst. Nu ben ik blij dat we sowieso samen zijn gebleven...nogmaals bij ons wist eigenlijk iedereen ervan, dat maakte het voor mij eerder makkelijker dan moeilijker om met mijn verdriet om te gaan.
GitteNN ik heb met je te doen en hoop echt dat er een ommekeer komt in je gevoelens, je lijkt me een heel liefs mens!

Hoe anders iedereen hiermee ingaat he? Ik schaam me kapot. Ik wil echt niet dat iemand t weet. Zorgt er ook voor dat je er soms een soort van in stikt. Ik heb geen keus. De andere optie is voor mij geen optie.

Schaamte

Jij zou je niet moeten schamen, 3x raden wie zich wel zou moeten schamen ;-)
Schaamte omdat je je vernederd en gekwetst voelt, snappik, herken ik...
Schaamte dat dit nu juist jou/jullie is overkomen, snappik, herken ik ook.
Schaamte dat jullie huwelijk niet vlekkeloos is verlopen.
Maar troost je: geeneen huwelijk verloopt vlekkeloos, zoveel weet ik nu.
Elk huisje heeft zijn kruisje, bij ons is het in deze vorm gegoten.

Idd Ook Ervaring

Ach GiteNN, Ook Ervaring heeft gelijk. Je moet je niet schamen. Je hebt er niet om gevraagd om in deze situatie terecht te komen. Ik voelde me vernederd, gekwetst, gefaald en schaamde me eerder voor het feit dat ik in mijn huwelijk bleef dan dat ik de knoop doorhakte om weg te gaan, want dat doe je toch als je bedrogen wordt??! (Dach ik, en zegt menigeen) Nu besef ik dat blijven het sterkste is geweest wat ik heb kunnen doen. Hou vol GitteNN en schaam je niet!

Schaamte/blijven

Het is persoonlijk. Na jaren in een huwelijk gezeten te hebben wat niet goed was, waarin ik niet geliefd was, besloot ik te gaan.
En dat was voor mij het sterkste dat ik ooit heb gedaan.
Niet blijven voor een ander, maar kiezen voor mezelf.
Niet uit egoïsme maar omdat ik er aan onderdoor ging.

Schamen?
Jazeker, ik werd nog een stukje kleiner dan in mijn huwelijk.
Schaamte omdat ik het niet kunnen fixen.
Schaamte omdat het niet te fixen was.
Schaamte dat ik niet eerder was gegaan.
Schaamte dat ik niet kon maken dat ik geliefd was.
Schaamte dat ik mijn kinderen geen goed voorbeeld had kunnen voorleven.
Schaamte dat ik overnieuw moest beginnen.
Maar ik had geen keus want hij moest me niet en eenzijdig kun je geen relatie hebben.

En echt, ik ben nog veel langer gebleven dan veel mensen.
14 jaar nadat ik zeker wist dat het niet mogelijk was en toen was ik al 11 jaar getrouwd en had al 14 jaar een relatie.

Het is dus persoonlijk voor iedereen wat werkt en ik denk dat iedereen het punt van schaamte herkent.

Jaaa, mee eens Been There!

Wat ook zo f*cked up is, is dat het zó niet maatschappelijk verantwoord is (zou zijn) om over de schreef te gaan.
Als je díe moraal/ethiek zou loslaten (voor deze ene keer dan; wel te verstaan) dan zou dat een hoop kopzorgen schelen.
Ik heb dat gevoel ook opgezocht en weliswaar vanuit mijn tenen naar boven kunnen halen.
Dat gaf zo'n rust.

Ik heb trouwens nooit een vooroordeel naar mijn hoofd gekregen over OE-man en dat ik hem beter zou kunnen verlaten.
Terwijl toch bestwel wat vriendinnen het weten.
Ze spreken zich wel uit over het feit dat het knap is hoe ik er mee om ga.
Dat geldt voor jou ook GitteNN !!!
Nu nog lief zijn voor jezelf, meissie

xxx