U bevindt zich op het algemene (landelijke) CJG-forum.
Schoonvader perikelen
Mijn schoonvader is net weduwnaar, wat erg genoeg is maar klaagt maar en klaagt maar.
Hij woont alleen in een grote gezinswoning. Wil daar perse niet weg. Hoewel er meerdere woonvormen zijn in onze gemeenten waar er onderling naar ouderen wordt omgekeken.
Zo klaagt hij dat hij geen traplift krijgt vergoed (terwijl dat nog helemaal niet nodig is), dat hij zelf zijn aangepaste badkamer heeft betaald dat hij zelf de schoonmaakster moet betalen! En hij klaagt dat ik het niet doe, want ik woon om de hoek en ik werk immers niet, ja want zzp-er telt niet). Maar dat heb ik van zijn zus gehoord.
En het erge is als je eens gezellig langskomt (of wil komen) heeft hij nooit tijd. En vervolgens zeurt hij tegen anderen dat wij er nooit zijn.
Hij belt voor elk wissewasje ons op omdat wij om de hoek wonen. Mijn schoonzussen wonen allebei een uur weg. En die hebben een echte kantoorbaan, dus geen tijd.
Zo belt hij dat er een brief moet worden gepost. Dan belt hij om half 5 en hij MOET vandaag op de bus (dus voor 5 uur).
Hij kan dit heel makkelijk zelf (lopen is goed voor hem). Of er moeten medicijnen gehaald (terwijl de apotheek ze kan bezorgen). Of de auto MOET nu gewassen. En die mag niet door de wasstraat want dat is slecht voor de lak (en kost geld).
Natuurlijk zeggen wij steeds nee. Maar nu pruilt de man dat hij door iedereen in de steek wordt gelaten.
Ja hij heeft een moeilijk karakter (daar zijn we het als kinderen wel over eens). Maar mijn hemel wat moet je met zo'n man?
Oja; hij zal nooit vragen hoe het met ons gaat. Dat valt vooral mijn schoonzussen (zijn dochters) erg zwaar.
Ik wil eigenlijk voorstellen dat we een keer met hem om tafel gaan zitten en dit gaan uitleggen. Maar dat ziet de rest niet zitten...
Ja the victim blamen
En echt niet alleen met betrekking tot dit topic of mezelf. Behoorlijk Off topic Mijn mond viel open van verbazing toen ik verschillende mensen hoorde die dat meisje Anne Faber de schuld gaven; want wie gaat er nou alleen fietsen met dat weer...
En over ouder worden en zielig gevonden worden. Het is ook wel een schrikbeeld van mij; maar dat heb je toch ook zelf in de hand.
Schoonvader kan in principe best meedoen met dat soort activiteiten. Gelukkig heeft hij het op zijn manier druk met de kerk. En dat zijn toch wel veel leeftijdsgenoten.
En ergens begrijp ik hem en ook weer niet. Het is natuurlijk een klap voor hem dat zijn vrouw dood ging. Maar echt best veel mensen staan voor hem klaar en willen van alles voor hem doen. Helaas is hij gewoon niet zo aardig tegen veel mensen, en dan haken mensen dus ook af.
Vooral directe familie kan niks goed doen. Ik denk eerlijk gezegd dat dat een andere oorzaak heeft, zoals ik al noemde volgens mij wilde hij nooit een gezin, maar in die tijd deed je dat omdat het zo hoorde. Dat is natuurlijk triest. Maar zijn kinderen (en dus ook mijn man) hebben daardoor nooit een leuke vader gehad. Dat reken ik hem wel aan. Niks maar aan te doen helaas.
Zelf in de hand?
Nou Saturnus, jij hoeft in dit draadje maar aan te geven dat het om een oudere man gaat, daarbij aan te geven dat hij weduwe is en de diagnose is al gelijk gesteld door hulpvaardige mensen. (Zielig en hulpbehoevend)
Hoe kun je je daar nu tegen verweren?
Ik denk dat jij zelf echt afstand moet gaan nemen van hem.
Je neemt hem nu dingen kwalijk waar jij nu gewoon buiten staat, en het is geweest. Ik denk dat je je eigen frustraties naar hem aan het verwarren bent of zelfs excuseert op die manier.
Richt je lekker op je eigen gezondheid en die van je kind.
Wel wil ik nog zeggen dat ik dat juist soms moeilijk vind aan 'aardige' mensen. Dat ze juist die aardigheid als norm gaan verheffen en het willen opleggen, het je nadragen als je daar niet in mee wilt of kunt gaan. Niet iedereen is (altijd) aardig, of leuk.
Misschien vindt je schoonvader jou ook gewoon niet zo leuk.
Saar
Nou mijn man is er niet gelukkiger van geworden van zo'n vader. Best erg.
En ik geloof direct dat mijn schoonvader mij niet mag, want ik was vanaf dag 1 al niet goed genoeg voor mijn man.
Ik kom uit een arbeidersgezin.
Ik heb het verkeerde geloof (geen).
En ik ben echt niet mooi genoeg voor zijn zoon.
Allemaal waardeloos.
Toch heb ik al bijna 30 jaar mijn best gedaan. Zonder resultaat
Mag ik hem dat alsjeblieft een beetje kwalijk nemen??? Dat doe ik lekker wel.
En ja ik vind aardige mensen leuker. Dat is mijn persoonlijke voorkeur.
kwalijk nemen
je moet het vooral jezelf kwalijk nemen dat je dertig jaar lang je best hebt gedaan.
heeft hij dat gevraagd dan?
gr angela
Toch mijn schuld
Sorry, en niet bedoeld voor de reacties waar ik echt wat aan had.
Ik haak af
Doei
Precies Saturnus
Je zegt het zelf, je vindt aardige mensen leuker, dat is je persoonlijke voorkeur.
Dat is het nu net, het is persoonlijk! We zijn gewoon niet allemaal hetzelfde.
Jij verwijt je schoonvader dat hij je niet geeft wat je graag van hem wilt. Dat is toch niet eerlijk?
En ongelukkige jeugd, sorry hoor, maar dat vind ik echt bijzonder dat je daar nog mee aankomt als iemand bejaard is, vreselijk. Weet je, je man was niet de enige. Word volwassen.