Schoonouders...

Theeleut

En bedankt:-(

Het moet maar net kunnen anders, alles aan kant hebben vóór zaterdag. En ik bak bijvoorbeeld heel graag en ik sta verder ook graag in de keuken voor een verjaardag, dat kan niet allemaal dagen van tevoren. Je weet toch ook wel dat een kinderverjaardag bovendien best veel werk is, met traktaties verzinnen, kinderfeestje bedenken etc.?

Ze gaan er ook wel makkelijk vanuit dat we ons wel aanpassen aan hun schema af en toe hoor. Mijn vader kan (soms) diep beledigd zijn als we er niet bij kunnen zijn op het weekend als zij een verjaardag vieren, of worden we uitgenodigd voor een verjaardagsetentje dat 2,5 uur rijden is voor ons. Of ze hebben kaartjes voor een pretpark op een specifieke datum voor ons. Allemaal aan de ene kant heel lief bedoeld, maar wij hebben ook wel eens wat (een veel vollere agenda in elk geval) en dan denk ik wel, waarom moeten we persé op die dag gaan?

JennieDijk

Geen verwachtingen hebben van je schoonouders, maar vooral ook niet jezelf aan hen aanpassen dan.
Daar zit 'm de kneep ook. Jij past je aan ook al vind je iets niet leuk of moet je wat ervoor verzetten…kortom, je doet je best. Je schoonouders daarentegen doen dat niet en trekken hun eigen plan. Ook goed, maar hoe ergerlijk en hoe triest het voor jouw is, het is zoals het is. Sommige mensen vinden hun eigen agenda belangrijker dan een verjaardag van een kleinkind. Laat jouw agenda dan ook prevaleren boven hetgeen zij eens willen dat je doet. "Jammer, maar dan hebben we al wat".

Vertellen

Hier wilden mijn ouders altijd eerder op de dag komen dan ik had aangegeven, de laatste keer dat dit gebeurde was op een zaterdag, ik had iedereen uitgenodigd vanaf half 5. Dit i.v.m. sport van onze 4 kinderen. Om half 3 ging de bel, mijn ouders, ik heb ze binnen gevraagd en gezegd dat ze konden gaan zitten, maar dat ik nog bezig was met de soep en de taart, mijn man was met de kinderen mee, dus ik was alleen thuis. Werden ze me toch boos, waarom ze niet welkom waren en waarom de kinderen er niet waren, ik heb ze gezegd dat ze wel welkom waren, maar dat ik nog even bezig was en de kinderen pas na vieren thuis zouden zijn. Waarop zij boos vertrokken om om vijf uur langs te komen, zoon te feliciteren en weer te vertrekken.
Een poos later belde mijn moeder mij op dat het nergens naar leek dat ze voor niets zo vroeg waren en dat het altijd gedoe was bij ons en dat ik altijd zo gespannen was op een verjaardag, ik heb toen alles eruit gegooid, die spanning kwam door hen en dat ze altijd op een ander moment kwamen dan wij hadden gevraagd. Bleken ze altijd eerder te komen, zodat ze de kinderen voor zichzelf konden hebben, tja, daar had ik niet over nagedacht en ik vind dat ook nogal raar op een verjaardag. Ik heb ze toen gevraagd ook eens tussen de verjaardagen door te komen, dan kunnen ze alle aandacht van ons en de kinderen, als die niet op hun kamer zitten, krijgen. Dat doen ze nu en op een verjaardag is hun verwachting nu anders en veel relaxter. Dus misschien moet je het hen eens duidelijk maken hoe jij erover denkt en kunnen ze jou ook vertellen waarom ze niet komen, het kan opluchten.

juist niet aan de kant

theeleut en lieverdje

Ik heb de boel meestal juist niet speciaal ' aan de kant'. Mijn ouders weten dat ze altijd welkom zijn en dat ze ons (vrijwel) nooit in de weg zitten of belemmeren. Want, ons leven gaat redelijk gewoon door als zij komen. Nou ja, op een verjaardag is et wel n tikje anders, maar op alle andere dagen kunnen ze gewoon komen en meedraaien in ons leven.. Wij gaan er niet speciaal `opgeprikt' voor zitten. Man blijft gewoon sleutelen, ik maak mn werk in de tuin even af. Ouders kunen meehelpen, krantje lezen of vast koffie zetten. Heerlijk!

De beleving van welkom zijn

Ouders en schoonouders zijn en waren altijd welkom ook als de boel niet aan kant was. Ik trok de stofzuiger aan de kant en maakte koffie wel met in mijn achterhoofd dat we (zeker toen de kinderen nog veel jonger waren) op tijd aan tafel gingen, zodat de kinderen op tijd naar bed konden om de volgende dag weer fris naar school te kunnen.
Mijn ouders hadden daar begrip voor en het fatsoen om weer op tijd te vertrekken, zowel op verjaardagen als tussendoor. Zij waaiden ook gemakkelijk even langs, omdat we in hetzelfde dorp wonen. En als ze zagen dat het echt niet uitkwam gingen ze weer weg of hielpen even mee met was vouwen of aardappelen schillen. Iedereen blij, de klusjes klaar en even gezellig een kletspraatje met koffie.
Schoonouders komen en kwamen altijd op afspraak ( 20 minuten met de auto). Als zij langskomen probeer ik ervoor te zorgen dat er dus nooit een emmer sop in de kamer of mand met net afgehaalde op de tuintafel staat. Het gebeurde dan wel regelmatig dat ze niet op de afgesproken tijd kwamen maar anderhalf uur eerder of later. En dan luid gefoeter als we nog niet visite-klaar op de bank zaten of toch maar gingen koken terwijl ze er nog waren.
Uitleggen dat in een jong gezin de avond maaltijd niet zomaar een uur later gegeten kan worden in verband met bedtijd van de kinderen kwam niet aan. Vragen of ze zich aan de afgesproken tijd konden houden werd ook niet gewaardeerd, wij moesten maar begrijpen dat ze als ze helemaal naar ons toekwamen ze ook even de broer en schoonzus gingen bezoeken in ons dorp en als het dan wat later of eerder werd dan was dat zo, want bij je kind kun je altijd terecht.
Is ook zo maar dan moet je niet verwachten dat alle gezinsdingen platgelegd worden, omdat opa en oma er zijn en dat doen zij wel.
Tussen ouders en schonouders zit dus een heel verschil in de beleving van welkom zijn. Ouders voelen zich welkom, ook als man nog met de grasmaaier over het gazon raast. Schoonouders voelen zich pas welkom als wij met het hele gezin klaar zitten om ze te ontvangen, ook al weten we niet precies hoe laat ze er zullen zijn.

Zooo theeleut

Dan ben ik ook koud en kil. Als je werkt bijvoorbeeld, heb je voor het weekend vaak niet veel tijd om te shoppen, bakken en poetsen. Dat kunnen (groot-)ouders ook weten. Fijn dat jij superlieve ouders hebt, maar misschien zijn zij ook wel wat flexibeler dan de ouders van Theeleut, waardoor ze meer rekening met jou willen houden, of wring jij je in wat meer bochten om het je ouders naar de zin te maken ten koste van jezelf. Ik ben door de jaren heen steeds duidelijker geworden over wanneer gasten mochten komen. Dat heeft niks met koud en kil te maken, maar met je grenzen enigszins bewaken. Dus ook als ouders menen dat voor hen altijd maar uitzonderingen gemaakt kunnen worden.

Referentiekader

Kaaskopje het ligt er ook aan vanuit welk referentiekader (schoon)ouders naar de gezinnen van hun kinderen kijken.
Toen wij kinderen kregen was mijn vader nog volop in het arbeidsproces, had nog verplichtingen tegenover collega's en klanten en mijn moeder draaide daar ook volop in mee. Ze wisten nog uit recent verleden hoe dat was, een gezin en werk. Een gezin met kleine kinderen is druk maar ook een gezin met grote pubers/net twintigers is druk en vraagt structuur.
Mijn schoonouders daarentegen zaten al 11 jaar (sinds de vut van schoonvader) in een eeuwige vakantie. Hadden al bijna 15 jaar geen kind meer thuis. Vrijheid, blijheid.

Je kijkt vanuit je eigen situatie naar wat je van de ander verwacht. Ik ben net als mijn moeder en schoonmoeder thuis voor de kinderen maar wel in een heel andere tijd, nu wordt er veel meer hulp verwacht van ouders op school bijvoorbeeld. Vrijwillig maar niet vrijblijvend, een vier weken vantevoren afgespoken OR vergadering ga ik niet afzeggen, omdat oma op de thee wil komen twee dagen na de verjaardag van jongste. Schoonmoeder veegt dat allemaal van tafel als zijnde geneuzel, ze kunnen ook wel vergaderen zonder jou! Mijn moeder zag dat anders, ze deed en doet ook veel dingen in het vrijwilligerscircuit.

juist

"OR vergadering ga ik niet afzeggen, omdat oma op de thee wil komen twee dagen na de verjaardag van jongste. Schoonmoeder veegt dat allemaal van tafel als zijnde geneuzel, ze kunnen ook wel vergaderen zonder jou!"

Dat is wel een beetje zoals mijn ouders wel denken, en mijn moeder heeft er dan een handje van om te zeggen "hoe kan jij nou zo druk zijn". Zelf hebben ze geen sociaal netwerk, geen sport of andere verenigingen, alleen het werk van mijn vader. Dus dat ik wel werk (wat zij niet als werk zien, een creatief beroep namelijk) en dat ik óók nog sport en nog een ander clubje in de avond heb, is vreselijk druk natuurlijk. En dat ik dan nog tijd heb om af en toe iets op de school van de kinderen te doen, ik lijk wel gek.

Tegelijkertijd zijn ze wel in staat om het ophalen van de nieuwe auto belangrijker te vinden dan een oppasafspraak die al veel langer geleden geregeld was.... dat is nu aan de hand. Wij zijn straks een paar dagen weg voor het werk en mijn moeder komt oppassen; nu moeten wij al de trein halen vóór zij komt :-{ Op zich allemaal geen vreselijke ramp, de kinderen zijn al 10 en 7, maar toch. Het is toch sneu als ze uit school komen en oma is er niet. En oppasinstructies geef ik liever rechtstreeks dan op papier (mijn moeder is hier nog nooit wezen logeren namelijk).

Kaaskopje

Lezen Kaaskopje. Ik zeg dat het koud en kil op mij overkomt. Niet dat zij dat ook is. Wij werken zelf ook doordeweeks. Het bericht van lieverdje kwam op mij wat inflexibel over vandaar mijn bericht dat je dat ook op andere dagen kan doen. Dat is alles. Als iedereen zijn eigen grenzen bewaakt en zijn poot stijf houdt, tja dan kom je niet ver. Ik ben zelf inderdaad flexibel en mijn ouders gelukkig ook. Ik heb er ook niet zoveel moeite mee om een keer te schikken, al is dat alleen maar om een ander een plezier te doen.

Lieverdje

Hallo Lieverdje,

Ik lees nu je laatste berichtje. Het werkt bij jullie dus beide kanten op als ik dat zo lees. Zowel je ouders als jij zijn beide niet zo flexibel naar elkaar toe. Wellicht versterken jullie elkaar hierin.

opa, oma en kinderverjaardag

even de beginpost. Jullie vieren een kinderverjaardag op de zaterdag voor of na die verjaardag (of natuurlijk op de verjaardag zelf als die op zaterdag valt).
Je verwacht dus dat opa en oma de zaterdagen rond de verjaardag vrij houden.

Denkfoutje: grootouders vinden kinderverjaardagen ontzettend leuke happenings die ze beslist niet willen missen. Natuurlijk bestaan er zulke opa's en oma's. Die willen trouwens ook graag langs de lijn staan bij de F-jes, naar de opa/oma-dag van het kinderdagverblijf, meelopen met de Avondvierdaagse en kijken hoe kleinkind het kikkerdiploma haalt; ze doen de tijd van vroeger die destijds vaak passeerde zonder veel versiering met vreugde dunnetjes over).

Weet je, andere grootouders vinden zo'n verjaardag minder leuk dan jij denkt dat ze het (moeten) vinden. Er komen vaak ook andere jonge ouders en andere kleine kinderen, en al met al een hele drukte. Uiteraard roept de jarige blij 'dag opa, oma' en vertrekt vervolgens met vriendjes naar boven/buiten.
En daar zitten opa en oma dan. Vaak zijn de andere jonge ouders bij de ouders van de jarige meer 'in the picture' dan zij. Is niet echt vreselijk, maar ergens voor spek en bonen bij zitten, daar is niemand dol op toch?

Ik ken heel wat grootouders die het leuker vinden om op een ander moment te komen, bijvoorbeeld 's morgens als de andere visite 's middags komt. Of een dagje later.
En op de dag zelf, met al dat feestgedruis, doen ze gewoon liever waar ze zelf plezier aan beleven. (maar de meesten durven die keuze niet te maken, want ach, zo sneu voor de ouders van de jarige...)

Ja...

Mijn kinderen hadden een hele lieve oudtante die altijd rond hun verjaardagen langs kwam. Ze kwam echter nooit als we het vierden. Ze kwam liever apart een keer want ze hield niet van drukte en ze was ook wat dovig. Ze kwam liever gewoon een keer en dan had ze alle aandacht van kind en van ons. Ik kon dat prima begrijpen.

Ik snap het probleem ook niet zo. Ik weet niet of ik heel gastvrij ben. Ik ben niet zo moeilijk. Mensen zijn hier meestal wel welkom en het maakt me nooit zoveel uit hoe laat ze komen & hoe lang ze blijven. Maar dan wel met wat zelfredzaamheid. Ik heb een vrij drukke baan dus ik ben vaak gewoon bezig en niet heel vaak thuis. Als ik dus wel thuis ben dan moeten er ook vaak wel wat dingen gebeuren met betrekking rond de kinderen en het huis. Ik vind het dus heel leuk als er mensen zijn maar ik kan er niet al mijn bezigheden voor op zij zetten. Dus ik hoop dat mensen zichzelf ook wel even kunnen vermaken en dat ik ze niet de hele dag hoef te entertainen.
Als je 100% aandacht wil van mij 100% van de tijd is het wat lastiger. Dan moeten we echt afspreken en dan kan het ook minder lang. Dat heb ik met sommige vriendinnen wel. Dan spreken we ook liever in de stad af dan thuis want dan is er minder afleiding.

Toen de kinderen klein waren en mijn moeder gezonder vond ze het altijd heel gezellig om mee te gaan de kinderen ophalen van school of sport en dergelijke. Zelf vond ik dat ook waardevol want zo kreeg ze ook veel mee van het dagelijkse leven van de kinderen. En zo konden ze allemaal veel tijd met elkaar doorbrengen zonder dat we echt bij elkaar op bezoek gingen.

tonny

"En daar zitten opa en oma dan. Vaak zijn de andere jonge ouders bij de ouders van de jarige meer 'in the picture' dan zij. Is niet echt vreselijk, maar ergens voor spek en bonen bij zitten, daar is niemand dol op toch?"

Ja, dat heb je nu eenmaal met verjaardagen. Mijn schoonouders verwachten ook onvoorwaardelijke aandacht van ons en vooral schoonmoeder vindt het maar niets als er andere 'jonge ouders' bij zitten want inderdaad, die praten over andere dingen en kan zij haar ei niet kwijt. Ik vind dat egocentrische gedrag van oma's en opa's altijd zo irritant op een verjaardag; niet de volledige aandacht kunnen krijgen; zeker op een kinderverjaardag. Ik heb zoiets van: "jammer dan, inherent aan een kinderverjaardag'. Dan komen ze maar niet. Als ik me daar druk om moet gaan lopen maken om iedereen die niet volledig de aandacht krijgt…dan donderen ze maar op. Ja, zo sta ik erin hoor.

Ook een ouder

Maar is het dan misschien niet handiger dat opa en oma een keer apart langskomen? Als er echt niks is om te bepraten tussen hun en de andere gasten, de ouders druk zijn met de logistiek en de kinderen aan het spelen zijn met de bezoekende kinderen dan zijn ze in wezen weinig meer dan opvulling en decoratie? of zo voelt dat misschien voor hun.
Dan komen ze toch gewoon een keer apart? Is misschien veel prettiger voor alle partijen.

Jaina

…zo voelt het wellicht voor hun ja, maar ik zou ze ook niet speciaal apart ervoor uitnodigen hoor. Dat heb je nu eenmaal met verjaardagen en zeker van kleine kinderen.
Zo zijn er misschien wel meer mensen die op een kinderverjaardag komen die ook wat meer aandacht hadden gewild. Zo was een een vriendin van mij (WAS) die vond dat ik te weinig aandacht aan haar gaf en daar echt boos om werd omdat ik op dat moment steeds aan het lopen was met hapjes en drankjes. Jammer dan, dan kom je toch lekker niet.

draai het om?!

Eerst even dit: bij de generatie van onze ouders is het zeker vaak ingebakken dat kinderen bij hun ouders op bezoek komen en niet andersom. Zo was het nl bij hen en hun ouders ook. Mijn vader bestond het om bij een buurvrouw te klagen dat ik al weken niet meer bij hem geweest was, waarna de buurvrouw mij belde (waarom ik mijn vader niet meer wilde zien). Hij vergat er bij te vertellen dat wij hem iedere zaterdag ophaalden om de hele dag bij ons te zijn en mee te eten..Wat ons a) gezelliger leek voor hem en b)te combineren was met sportschema's en verplicht team-rijden van kinderen enzo.

Dan het andere idee: Waarom vraag je gewoon niet een tijd van te voren aan je schoonouders wanneer zij van plan zijn op de verjaardag van je kind te komen / wanneer ze willen komen? Grote kans dat ze dan toch gewoon die zaterdag kiezen die jij ook wilt, alleen heb jij het dan niet hen opgelegd maar hebben ze het (gevoel dat) zelf gekozen. Blijkbaar gaat het hen daarom (als ze altijd wat anders willen dan jij voorstelt). Proberen waard!

'dan komen ze maar niet'

@Ook een ouder; het maakt wel uit of de opa en oma in de buurt wonen en veel vaker kunnen komen, of dat ze 200 km verderop wonen en niet zo vaak op bezoek kunnen zijn. Of wanneer de reis om andere redenen veel moeite kost.

Tuurlijk, op een drukke verjaardag is er sowieso weinig 1-op-1-aandacht, dat is logisch, maar als grootouders de jarig plus gezin vooral op dergelijke gelegenheden ziet en verder eigenlijk niet omdat de 'drukste' partij daarvoor geen tijd kan/wil inruimen, dan is dat voor de oudere generatie wel jammer.

Verder zit er een nuance tussen 'best gezellig maar niet zoveel aandacht' en 'ergens voor spek en bonen bij zitten'. Je schrijft het nu allemaal wel erg zwart wit.

buitenland

Ik woon in het buitenland, dus de grootouders van de kinderen komen niet op hun verjaardag. Ze krijgen een telefoontje, en dat is toch prima?

Als er een ding is waar ik gek van werd in nederland waren het de verplichte verjaardagspartijtjes, allemaal in een cirkeltje rond de taart en de koffie. Owee als je niet kon, dan moet je het maandenlang aanhoren, en eerlijk gezegd waren ze reuzesaai.

En dan heb je het over maar 2 kinderen. Maar ze hebben dat soort verplichtingen dan ook voor jouw verjaardag, voor die van je man, ze moeten het zelf regelen voor hun verjaardagen, dus dan het je het al over 6 partijtjes. En dan nog andere familie/vrienden?

En misschien ergeren ze zich mateloos aan jouw broer of vader of weetikveel, die altijd leuke "grapjes" heeft en alle aandacht naar zich toetrekt, of vinden ze het niet leuk dat ze daar zitten, iedereen met iemand anders bezig is en geen aandacht heeft voor hen en zijn ze beleefd en zeggen ze dat niet, maar proberen ze op een ander moment te komen zonder die stoorzenders voor hen.

Ik weet het niet hoor, maar ik zou heel erg opppassen met voor iemand anders de prioriteiten vast te leggen. Als je het doordrukt krijg je misschien iets te horen, wat je liever niet wilt horen.

En ik hoop echt dat dit niet je echte naam is. Dit forum wordt door heel veel mensen gelezen, en is niet echt anoniem als je je eigen naam gebruikt.

vooral grof

Ik vind het vooral grof hoe er hier over grootouders wordt gepraat, met name die aan de aangetrouwde kant en die zonen hebben. De schoondochters dus.

Als mijn kinderen zo over mij of mijn ouders zouden praten kregen ze de wind van voren, dan was er in de opvoeding duidelijk iets niet goed gegaan of geland. Kun je zo oud zijn als je bent, maar dan is het duidelijk nodig om nogmaals te laten merken dat ze de puberleeftijd ontstegen zijn en dat ze inmiddels horen te weten dat niet heel de wereld om hen draait.
Dat is bij sommige kinderen (lees: met name schoondochters) heel moeilijk te bevatten.

Mijn schoonmoeder was een lamstraal, maar ik heb haar altijd met respect behandeld. Woorden als: dan donderen ze maar op/dan komen ze maar niet, kwamen niet in me op. Mede dankzij hen had ik mijn kinderen. Ze was de moeder van mijn echtgenoot. Heel egocentrisch vind ik dat soort reacties. Kinderlijk ook wel en weinig flexibel.

Astrid

Ik zat ook met mijn oren te klapperen bij sommige reacties, afschuwelijk! Volgens mij zijn sommige schoondochters net zo erg als de spreekwoordelijke, vreselijke schoonmoeders.

Als opa's en oma's het te druk vinden met alle visite, of echt het gevoel hebben om er voor spek en bonen bij te zitten, kun je ze dan niet een uurtje eerder uitnodigen? Dus opa's en oma's vanaf 14 uur, en de rest vanaf 15 uur. Dan is het voor hun rustiger, heb je meer aandacht voor ze én je hebt niet nog een keer apart verjaarsvisite. Als de rest van de visite komt, kunnen ze weggaan of toch nog blijven.

maar Astrid!!!

Je noemt je schoonmoeder een lamstraal! En zoals er hier over schoonouders wordt gepraat zo wordt er niet tegen hen gepraat. Ik neem aan dat jij ook niet tegen je schoonmoeder hebt gezegd dat ze een lamstraal is.

Miekemieke

Met dat woord wilde ik heel zwart-wit aangeven dat mijn schoonmoeder heel wat meer teweeg heeft gebracht/mij slecht heeft behandeld dan menig schoonmoeder hier besproken. Veel buitenstaanders hadden moeite met haar, het was dus niet mijn persoonlijke vete zoals ik hier vaak opmerk.

Dat heb ik nooit tussen ons in laten staan.
En toch heb ik (tot op dit woord, maar ze is al jaren overleden)nog nooit zo over haar gesproken. Ze was altijd welkom en dat was oprecht gemeend. Moest er wat worden aangepast, dan deden we dat uit begrip en liefde, moesten we haar een uur verder ophalen en weer thuisbrengen dan gebeurde dat. Want al was ze niet fijn in de omgang en erg sfeerbepalend, ik zag wel de persoon die in haar zat en waar ik veel respect en bewondering voor had, vooral in de laatste jaren van haar leven.
Ik mis dat hier vaak. Ik zie dan egocentrische schoondochters die hard op weg zijn een schoonmoeder te worden die ze zelf zo verafschuwen.
Zonde van je energie en de sfeer en geen goed voorbeeld voor je kinderen in mijn ogen.

Astrid en Magali Uitlaatklep

Zo'n topic op een forum is voor mij even een uitlaatklep. Stoom afblazen over wat die heks nu weer heeft gezegd/gedaan. Het zou niet in mij opkomen om in het echte leven zo over of tegen haar te spreken.
Al meer dan 20 jaar krijg ik ongezouten kritiek over me heen, vanaf de dag dat ik daar over de vloer kom. Mijn zwager werd binnengehaald als held die haar dochter heeft gered van de ondergang, ik ben al 20 jaar het kreng die haar zoon zo heeft veranderd.
In het bijzijn van de kinderen praten we meestal nog aardig over haar maar naarmate de kinderen ouder worden krijgen ze toch wel wat mee van de bakken bagger die oma uitdeelt.
Super beleefd is nog niet goed genoeg, dus een "fout" woord (in de ogen van oma) is zo gezegd en levert een donderpreek op. Het gaat dan echt om komma's die verkeerd gaan he. Wij lopen altujd op eieren bang om iets verkeerd te zeggen.

Astrid

ik kom wat ongenuanceerd over, dat is zeker waar. Maar daar is heel wat ellende aan vooraf gegaan. Ze heeft het lang geleden al over zichzelf uitgeroepen door mij als een indringer te zien (dat was nog niet het ergste), maar wanneer iemand mij zonder aanwijsbare reden respectloos behandelt (alleen omdat ik in haar ogen haar geliefde kind heb afgepakt die overigens 5 jaar ouders is dan ik) en mij zelfs treitert voor de lol, dan kan die het echt terug krijgen van mij. Ik gedoog ze en zal ze netjes behandelen, maar als het ze het niet bevalt en ze gaan zitten koeren, dan weten ze waar de deur is.

lotgenoot

Ook een ouder, wij zijn dus een soort lotgenoten, waarvan er wel meer zijn vrees ik. We hebben een schoonmoeder die boos is en blijft, omdat wij krengen zijn die hun geliefde zoons hebben "afgepakt". Nou ja in ieder geval gezorgd hebben dat de zoons niet meer 24/7 klaar staan om de noodzakelijke klusjes te doen die ze eigenlijk best zelf kunnen doen maar het door je zoon laten doen is lekker makkelijk.
Gelukkig treitert de mijne mij niet voor de lol (zo lijkt het) maar onbewust. Ze heeft altijd hopen commentaar op de hapjes die ik serveer en de drankjes.
Eet ze 6 feestjes lang alleen maar toastjes met brie, haal ik brie dan mag ze dat ineens niet meer, omdat het zo vet is en ga zo maar door.