raar gedrag van mezelf

KNVB leiding

6 mannen en 1 vrouw in de directie, bij de toezichthouders 3 mannen en 1 vrouw.

Tine

Veiligheidsschoenen drágen is mijn werk. Echte, niet van die lollige bergschoenen. Ze zijn er niet 'hip en vrouwelijk' (wat je daar ook onder mag verstaan. Met hakjes? Die zijn verboden).

Met stalen neuzen, bestand tegen chemische stoffen. NIET in pump-model.

ElenaH

wij zitten echt in hetzelfde schuitje, moet ze ook vrijwel dagelijks dragen. Vrouwelijk zijn Vschoenen sowieso niet (behalve die idiote pumps idd), maar hip zijn ze er wel (want ik heb ze - maar misschien ben ik zelf dan wel niet hip genoeg, dat daardoor mijn beeld 'verknipt' is, dat kan natuurlijk). 30 jaar geleden was het wel echt drama, met Vschoenen voor vrouwen, ze begonnen pas bij maat 39 of 40. Daarmee vergeleken is het nu een stuk beter gesteld.

de laatste 20 uur

is me dit overkomen: gisteren een eerste date met een man op de chat aardig en geïnteresseerd was. enfin Twee uur naar hem moeten luisteren wat hij allemaal voor geweldigs had gedaan. Ik vraag soms door en soms pak ik het op om iets over mijzelf te vertellen. Daar wordt niet op ingegaan. Hij vraagt niets aan mij... Het is niet de eerste keer dat me dit gebeurt op een date. Het is eerder regel dan uitzondering. Ik hoor het van vriendinnen ook.
Vanmiddag in het park gaan wandelen. Daar werd ik lastig gevallen door een man die eerst langs me liep toen van een afstand in de bosjes ging staan kijken en toen dichterbij kwam terwijl hij zijn broek openmaakte. Ik ben 62
Weer terug ging ik even op een bankje voor mijn huis zitten. daar werd ik aangesproken door een aanvankelijk aardige meneer. Hij gaat vertellen hoe de wereld in elkaar zit. Okay mag. Dat begint hij over Jungiaanse psychologie, waar ik in mijn opleiding tot therapeut een scriptie over geschreven heb. Daar kom ik niet mee op de proppen maar stel soms een vraag of maak een kanttekening. Wordt niet gehoord, of wel gehoord of niet op ingegaan, het is weer helemaal geef die man een collegezaal.

Je kan met mij gezellige kanten op qua conversatie en ontmoetingen. Maar ik heb geen zin in mensplaining of lastiggevallen worden.
en nee hoor, niet alle mannen doen dat. Maar toch:

"The results showed that 11 segments of conversations between men and women included 46 interruptions on the part of men and only 2 on the part of women. They concluded that since men interrupted more often, they were attempting to dominate." (https://www.cogentoa.com/article/10.1080/2331186X.2018.1560602 )

nou ja zeg

"Geen zorgen, de opmerking van Triva is volstrekt uit de duim gezogen. Er zijn geen hippe vrouwelijke veiligheidsschoenen maat 36 (of, zoals in mijn geval, 38). Niet hier, niet in Polen.
Er zijn wel veiligheidsschoenen voor een iets smallere voet gelukkig. Maar de echte 'pasvorm' komt van dikke skisokken."

Ben je wel helemaal lekker?

We kunnen best verschillen van mening wat hip en vrouwelijk is maar zeggen dat ik uit mijn duim zuig.... Klaar ben ik er mee hier in deze discussie.

Flavia

Wat Flavia aangeeft, zit bij mij ook de grootse zorg. Dat er bij medicijnen/ziektebeeld/ dummy in auto e.d. geen rekening wordt gehouden met vrouwen. Daar mag echt anno 2020 nog wel een slag worden geslagen.

Wat betreft het gebruik van algoritmes zoals bij sollicitaties daar moet echt kritisch naar gekeken worden.
Zie ook het bericht van het college van rechten voor de mens https://mensenrechten.nl/nl/nieuws/algoritmes-kunnen-kans-op-discriminatie-bij-sollicitaties-vergroten-maar-ook-verkleinen#

Al vraag ik me dan wel eens af, op een gegeven moment kom je wel als persoon bij de sollicitatiecommissie. Dan kunnen vooroordelen wel weer een rol spelen.

In mijn eigen omgeving ( maar ja randstedelijke bubbel van HBO + ) ken ik geen voorbeelden. Ik ken zelfs vrouwen die aangenomen zijn , terwijl ze zwanger waren.
En dan lijkt het zo op het eerste gezicht wel mee te vallen.
Maar ik ben me echt wel bewust, dat dit voor anderen anders kan zijn.

Maar dat medicijnen niet goed afgestemd zijn op vrouwen, vind ik echt een eng idee.

Tine Winkel

'Vrouwelijk zijn Vschoenen sowieso niet (behalve die idiote pumps idd), maar hip zijn ze er wel (want ik heb ze - maar misschien ben ik zelf dan wel niet hip genoeg, dat daardoor mijn beeld 'verknipt' is, dat kan natuurlijk). 30 jaar geleden was het wel echt drama, met Vschoenen voor vrouwen, ze begonnen pas bij maat 39 of 40. Daarmee vergeleken is het nu een stuk beter gesteld.'

Nou zie ik me met pumps ook geen metalen trap op klimmen, ik zou bij elke treden in de ponsgaten blijven steken 😂😂😂

Trivia ik heb ze ook gevonden

Ik googelde even op hippe werkschoenen vrouw. En ik zag ze ook. Leuke sneakerachtige werkschoenen en laarzenMet allerlei soorten kleuren en patronen.E n er waren er zelfs bij met een soort hakje. Al zal dat in de meeste bedrijven niet mogen.
Maar de platte schoenen vond ik mooi genoeg om ook gewoon te dragen. . Misschien naar een festival of zo. Als er dan iemand op mijn tenen staat , voel ik dankzij de stalen neuzen er niet zo veel van.

Trappenhuis

Wat dacht je van een representatief trappenhuis in een kantoorgebouw gemaakt van planken.
Pas toen iemand met haar hak bleef vastzitten en viel, viel het kwartje dat dat dus niet heel handig bedacht was. De mannen met hun maat 44+ die het gebouw ontworpen hadden hadden er helemaal geen last van, oeps niet aan gedacht.

straten

Het zelfde met de straten. Al die klinkers hier in de buurt.
Gelukkig heb je hakbeschermers.
Maar inderdaad een trap gebouwd in deze tijd...

Bieb toch nog even

Je zegt dat je vaak je visie hebt gegeven en inhoudelijk hebt gereageerd. Ik moest daar even over nadenken, ga gerust verder over de veiligheidsschoenen maar even tussendoor dus nog even daarover. Wat jij ziet als jouw visie, zie ik namelijk meer als onwetendheid.

Je leest de bijdragen in deze draad maar ziet het niet terug in jouw wereld. Dat kan.
Maar je kan niet teksten en cijfers zo compleet "anders interpreteren" dan ze zijn (wat jij beweert wel te doen). Dat slaat gewoon nergens op. Er wordt een serieus onderzoek gepresenteerd en dan zeg jij dingen als:

"Dus de vrouw is een onmondig wezen, wordt gedomineerd door de man, doet wat hij zegt, want anders komt ze alleen te staan.... Jeetje...."

Maar dat is dus helemaal niet wat er wordt bedoeld. Dat máák jij ervan. En waarom? Waarom zie je niet gewoon hoe de man nog steeds de norm is, lach je vrouwen uit die je dat proberen te laten zien? Ik snap dat niet. Daarna, toen het over metoo ging, ook weer: alsof je vooral bang bent dat mensen je een aanstelster vinden of zo. Elena vroeg je ook zoiets, ik herhaal het even:

"Ben je opgegroeid in een gezin met allemaal broers, waarin vrouw zijn werd gezien als zwak? Had je een altijd zieke of manipulatieve moeder, en werd je thuis alleen geaccepteerd als je je hard, stoer, stevig en onkwetsbaar opstelde? Wat maakt dat jij je bestaansrecht ontleent aan het zo hard mogelijk zijn, en je vrouw zijn associeert met slachtoffergedrag en zielig gedoe?"

Nou ja, je hoeft er wat mij betreft ook eigenlijk geen antwoord op te geven. Het gaat me niets aan. Misschien wil je er eens over nadenken, dat hoop ik dan wel.

Lotte

'Leuke sneakerachtige werkschoenen en laarzenMet allerlei soorten kleuren en patronen.E n er waren er zelfs bij met een soort hakje. Al zal dat in de meeste bedrijven niet mogen.'

Werkschoenen zijn geen veiligheidsschoenen.

ElenaH

Tot S3 zijn er nog wel redelijk elegante exemplaren idd ook met een blokhak. Maar voor S4 en S5 niet meer dan worden het onelegante exemplaren.

www.werkschoenenwinkel.nl/dames-werkschoenen-lavoro-gloria-s3-src/Kopen/850

Flavia

Proest, voor mij persoonlijk vallen die blokhakken niet echt onder 'hip en modieus' (back to the seventies), maar smaken verschillen natuurlijk.

gradatie veiligheidschoenen

kijk weer wat geleerd. Waar zo'n forum wel niet goed voor is.

"Ben je opgegroeid in een gezin met allemaal broers, waarin vrouw zijn werd gezien als zwak? Had je een altijd zieke of manipulatieve moeder, en werd je thuis alleen geaccepteerd als je je hard, stoer, stevig en onkwetsbaar opstelde? Wat maakt dat jij je bestaansrecht ontleent aan het zo hard mogelijk zijn, en je vrouw zijn associeert met slachtoffergedrag en zielig gedoe?"

Moet ik daar wérkelijk serieus op reageren....? Als jullie mijn visie alleen op die manier vertalen, dan missen júllie het en mijn punt.
Dan toch maar even ingaan op bovenstaande:
Had idd alleen een broer (en 3 half zussen en een half broer uit het vorige huwelijk van m'n vader die veel bij ons over de vloer kwamen). Mijn moeder was verre van ziek en zeker niet manipulatief (hoezo?). Hard, stoer, onkwetsbaar en stevig hoefde ik helemaal niet te zijn. We waren verder een doorsnee gezin in de jaren 60 en 70. Mijn ouders waren arts en mijn moeder werkte ook (als arts), als was dat niet ft, maar in die tijd niet persé gebruikelijk. Mijn ouders hadden mij (en mijn broer) ook graag arts zien worden, maar wij leefden er lekker op los in de jaren 70, dus dat werd hem niet. Vonden ze jammer, maar verder niets. Niet gepushed, wel gemotiveerd. Maar dat hielp niet. En wij hebben geen spijt.
En waar jij/jullie in hemelsnaam vandaan halen dat ik mijn bestaansrecht ontleen aan het zo hard (?) mogelijk te zijn. Hoezo? Omdat ik vind dat vrouwen (anno nu!!) prima kunnen blijven werken als ze kinderen krijgen? Omdat ik zeg, dat als ze minder gaan werken, dat ze dat in de regel zélf willen (want nee, dat hoeft helemaal niet, regel het met je man) Ja, dat vind ik. Is dat hard?
IK zeg dat als je naar cijfers van nu kijkt het het blijkt dat nog steeds meer vrouwen dan mannen pt werken (en dat geloof ik, trek dat helemaal niet in twijfel), dat je ten eerste de oudere dames en de groep gelovigen eruit moet schiften. Vervolgens krijg je andere cijfers, maar ik geloof nog steeds absoluut dat daar meer vrouwelijke pt'ers onder zitten. Maar IK wil dan onder die pt werkende (jongere generatie vrouwen en NIET gelovigen) zien hoeveel procent van die vrouwen daar eigenlijk ontevreden over zijn. En dan bedoel ik NU ontevreden (niet als ze gescheiden zijn, want dat heeft niks te maken met de keuze die ze vanuit hun hart maken / hebben gemaakt).

"Daarna, toen het over metoo ging, ook weer: alsof je vooral bang bent dat mensen je een aanstelster vinden of zo."
Jouw interpretatie. Waar háál je het vandaan. Niks in die orde heb ik gezegd of gesuggereerd. Ik heb allereerst aangegeven dat alle mistanden uiteraard vreselijk zijn. Niets aan toe te voegen. Ik heb wel gezegd dat nu elke man op z'n 'tellen' moet passen, wat ze gaan door het vergrootglas. Een spontane omarming van een vrouw niet. DAT heb ik gezegd.
En in vervolg daarop heb ik gezegd, waar overigens niemand op in gaat (want tja..), dat gelijkwaardigheid al moeilijk wordt als mannen met argusogen aangekeken worden als ze solliciteren of werken bij kinderopvang. Als ze 1 op 1 met vriendinnetje van dochter/zoon de billen moeten afvegen o.i.d. En al worden ze niet letterlijk met argusogen bekeken, dan vóelen ze het wel. Dus ja, als je dan blijft ontkennen dat vrouwen en mannen andere wezens zijn, wat in talloze opzichten consequenties en beperkingen heeft, dan streef je iets na wat onrealistisch is. Én, niet geheel onbelangrijk, het is met 2 maten meten.

En verder ben ik het er uiteraard mee eens, dat medicijnen net zoveel op vrouwen getest moeten worden, dat dummy's in auto's ook vrouwen moeten zijn. Dat een vrouw in dezelfde functie bij hetzelfde bedrijf hetzelfde moet verdienen als een man.
Maar dat lijkt mij allemaal nogal vanzelfsprekend, en als dat niet zo is, dat zal dat moeten veranderen.

Ikje van vandaag

https://www.nrc.nl/nieuws/2020/10/16/mysterie-a4016203

Bieb - dank

Als ik zo #517 lees dan krijg ik toch een ander idee van jou denkbeelden dan van de andere posts dus daar wilde ik je even voor danken. Eerder kwam het op mij andere over, bijvoorbeeld dat je je niet kon voorstellen dat er zich nog dingen spelen zoals je ze in je laatste alinea benoemd, nu lees ik dat anders.

Uiteraard 😉 kan ik me niet in alles vinden wat jij schrijft, of althans, ik vind je insteek te beperkt. Dat gaat over de tevreden parttime werkende vrouwen, waarbij jij je richt op het ‘nu’ en ik denk dat je daarin niet fair en realistisch bent. Dit soort keuzes maken op basis van alleen je tevredenheid in het ‘nu’ is af te raden aan een ieder. Stel je voor dat - in het kader van gelijke mogelijkheden- beide partners dat deden, alleen kiezen op basis van tevredenheid in het nu, en ze stichten een gezin, wat betekent dat voor hun kinderen, voor hun gezin? De kans is groot dat dat consequenties heeft die voorkomen kunnen worden. Man en vrouw hebben imo de verantwoordelijkheid om te kiezen op basis van gevoel en verstand, op basis van nu en de toekomst zodat beide partners in een relatie - laten we zeggen- future proof - zijn.

En tot slot toch ook nog even deze: in alle 519 posts is er niemand geweest die heeft ontkent dat mannen en vrouwen anders zijn, werkelijk niemand (!). Alleen wordt er gediscussieerd over wat dan die verschillen zijn en waar ze vandaan komen. En over hoe we ermee om moeten gaan. En als mensen beweren dat vrouwen nou eenmaal bedraad zijn om op een bepaalde manier te leven waarin ik me totaal niet herken, en veel vrouwen om mij heen ook niet herken dan zeg ik alleen maar: generaliseer niet. Want daarmee doe je de vrouwen in het algemeen te kort. De overeenkomsten die jij (of iemand anders) ziet tussen vrouwen (om jou heen) zijn niet per sé die dingen die alle vrouwen hebben /willen/ moeten op de manier zoals jij ziet. Net zomin als dat alle vrouwen zijn zoals ik ben

Bieb

Letterlijk alles wat jij hebt geschreven had ik ook kunnen schrijven en ik verwacht eigenlijk flinke excuses van Lou. Bijzonder laag om dit zo te vragen mbt jouw gezin vroeger en té netjes van jou om er toch zo serieus op in te gaan. Erg vrouwelijk :)

De vragen die Lou stelde kwamen oorspronkelijk van mij. En ik bied daar geen excuses voor aan. Het waren brainstorm-vragen omdat ik me oprecht afvroeg waarom Bieb zo halsstarrig bleef ontkennen wat elke sociaal wetenschapper al decennia lang uit zijn of haar onderzoekt haalt: dat vrouwen in een achtergestelde positie verkeren.

Marinet

Haha, ik zou weleens willen weten hoeveel mannen het zouden uithouden op een date waarin een vrouw 2 uur lang doorzevert over haar zelf.
En hoeveel vrouwen het zich braaf laten aanleunen.

Gelukkig ben ik vast bezet, dat daten klinkt niet erg aanlokkelijk!

herkenbaar bieb

Ik herken veel van je schrijft Bieb.
Ook ik ben opgegroeid (wel wat later jaren 80) in een gezin waar de moeder ook met veel plezier een baan had. Mijn vriendinnetjes van de basisschool hadden ook moeders die werkte. Onderling was er een soort opvangsysteem. Want BSO was er toen niet.
Pas op de middelbare school kwam ik meer in contact met vriendinnen die thuisblijfmoeders hadden.
Voor mijn moeder was het normaal om te blijven werken en zo ook onafhankelijk te kunnen zijn van haar man. Mijn oma was nog verplicht ontslagen na haar huwelijk en heeft bij haar dochters er altijd opaangedrongen om te blijven werken.Al met al ben ik dus opgevoed in een omgeving waar werkende vrouwen de norm was .
Als ik nu om me heen kijk, zie ik de vrouwen die ik persoonlijk ken, ft, 4 dagen of 3 dagen werken. Geheel wat ze zelf willen. Het is niet automatisch zo dat de vrouw pt gaat werken. Ken ook genoeg vrouwen die meer verdienen dan hun man. En dam worden er andere keuzen gemaakt.
Dus ik herken je verhaal, de vrouwen die ik ken hebben hun eigen keus gemaakt.
Maar ik ben me bewust dat dit mijn bubbel is.
Soms word ik er weer mee geconfronteerd dat mensen uit een andere opvoeding komen. En dat er dan van de omgeving en de man toch wel wat verwacht dat de vrouw minder werkt Omdat ze dit zo gewend zijn. En dat het dan als vrouw een stuk lastiger is.

Ook het verhaal van me-too herken ik. Ik ken de verhalen van de vrouwen. Maar ik zie in mijn omgeving ook dat mannen zich hierdoor anders opstellen. Wat aan de ene kant heel goed is, aan de andere kant niet altijd.
Het billen veeg verhaal ken ik ook. Mijn mam deed dit wel bij ons kind, familieleden, kind van goede vrienden. Maar een vriendje/vriendinnetje van de peuterspeelzaal/kleuterschool niet. Alleen maar vanwege het feit, dat hij er alles aan wilde voorkomen om in een beschuldigende situatie te komen zitten.
Terwijl ik zelf daar als vrouw niet eens bij nadacht.En het gewoon deed.

"Dit soort keuzes maken op basis van alleen je tevredenheid in het ‘nu’ is af te raden aan een ieder. Stel je voor dat - in het kader van gelijke mogelijkheden- beide partners dat deden, alleen kiezen op basis van tevredenheid in het nu, en ze stichten een gezin, wat betekent dat voor hun kinderen, voor hun gezin? De kans is groot dat dat consequenties heeft die voorkomen kunnen worden. Man en vrouw hebben imo de verantwoordelijkheid om te kiezen op basis van gevoel en verstand, op basis van nu en de toekomst zodat beide partners in een relatie - laten we zeggen- future proof - zijn."

Dat is een utopie wat mij betreft. Maar belangrijker: daar zal toch ieder z'n eigen keuzes in maken, zowel op basis van gevoel en verstand en m.i. zijn beiden goed. Ik bedoel: de toekomst is belangrijk, maar altijd onzeker. Dus iedereen zal zeker rekening moeten houden met de toekomst, maar zéker ook met het nu en de directe toekomst.

"En als mensen beweren dat vrouwen nou eenmaal bedraad zijn om op een bepaalde manier te leven waarin ik me totaal niet herken, en veel vrouwen om mij heen ook niet herken dan zeg ik alleen maar: generaliseer niet."
Ik zeg niet dat vrouwen op een bepaalde manier móeten leven. Ik generaliseer niet, want ik begrijp en weet heel goed dat er genoeg vrouwen zijn, die veel voldoening uit het werk halen en dat ook gewoon willen blijven doen. Helemaal prima. Maar het móet ook niet andersom gegeneraliseerd worden: er werken meer vrouwen pt, dus...

Dank Triva

Maar eerlijk gezegd voelde ik me niet direct aangevallen door die vraag, maar meer zeer verbaasd en voorál duidelijk dat Lou heel erg star is en heel erg in hokjes denkt. En dát is het probleem denk ik. Als iemand een andere visie, ervaring, wens, enz. heeft dan kom je blijkbaar uit een idioot gezin. Hokjesgeest zullen we maar zeggen.

Nou gelukkig

Toch nog een aantal die iig een beetje begrijpen wat ik bedoel.
En ik ben ook niet achterlijk, en ik begrijp ook dat vrouwen voor hun positie hebben moeten vechten, en ook dat er zaken zijn waar nog verandering in moet komen.
Alleen dat eenzijdige belichten en totáál voorbij gaan aan het feit dat er meer smaken en wensen zijn en dat de vrouw wordt neergezet als per definitie misdeeld tot een urinoir aan toe, dat irriteert mij.