Polly up-date

Polly!

Daar was je dus. Aan al die wijze woorden hierboven kan ik niet zo heel veel toevoegen. Maar wees niet te hard voor jezelf. Je bent moe en geen wonder! Net als Emmawee moest ook even een traantje uit mijn oog knijpen omdat je zo hard voor jezelf was. Veel sterkte ook van hieruit.

Meiske toch

Het komt goed, heus. En als het niet goed komt, dan is het nog niet het einde. Sterkte!
(En ik denk dat Bietje gelijk heeft.)

Aanvulling op bietje

Polly, als we je hier nu niet zouden kennen zou het OOL-koor waarschijnlijk allang een ander lied ten gehore hebben gebracht: "Verliefd op een ander? Kom op, kijk naar wat je hebt en vecht voor je huwelijk".

Je schrijft dat er ook nog andere dingen meespelen, maar het is wel door die verliefdheid dat je die nu extra voelt. Veel sterkte ook voor je man. Het lijkt me erg moeilijk voor hem, want hoe moet hij concurreren met een vrouw? Wat een lastige situatie. Ik hoop voor jullie dat je jezelf de tijd geeft om de juiste beslissing te nemen.

Chris

Meer dingen die meespelen

Mijn man heeft adhd, mijn zoons ook... ik ben al 20 jaar de persoonlijk begleider van mijn man. Onze relatie is niet gelijkwaardig. Ik begeleid hem, zodat hij niks vergeet, zodat hij zijn werk kan doen.. zodat hij meedraait in de maatschappij..En een ongelijkwaardige relatie is niet gezond, dat zien wij beide nu wel in.
Ik heb jaren gedacht, ach het is nou eenmaal zo en ik doe het er maar mee.
Hij was al langer de troostprijs, en hij wil dat niet meer... en terecht!!
Dus dat is het grootste obstakel in mijn relatie met mijn man, de ongelijkwaardigheid.. niet die andere vrouw...

Ach polly

Wat een storm.....ik hoop dat je voor jezelf net zoveel geduld en liefde op kunt brengen als je dat al jaren voor je mannen doet.
Sterkte meid!

Aanvulling op sancy

Dat gevoel had ik al, dat die ongelijkwaardigheid het grootste obstakel was. Die andere liefde komt er "alleen maar" bij. Maar meis, ik sluit me aan bij Sancy, het komt goed. Alleen weet je nog niet hoe dat goed eruit ziet, maar goed komt het.

Eens met chrsh

Ook ik dacht he Polly? Zij was een van de weinigen van wie ik dacht 'zie je wel het kan dus wel" een fijne, gelijkwaardige relatie met een man. Ik vind het dus super jammer als dat niet meer zou gaan.
Daarnaast sluit ik me aan bij mensen zoals Chris: een verliefdheid is een verliefdheid (of het nu op een man of op een vrouw is, ik ben zelf ook op beiden verliefd geweest , ik weet waarover ik praat).
Ga je een huwelijk van twintig jaar bezien in vanuit een verse verliefdheid is niet altijd zo eerlijk. het huwelijk verliest altijd, te vermoeiend, te saai, taken for granted-gevoel. Hoe zou het zijn als je niet verliefd was geweest? Zou je dan de relatie met je man verbreken of in dit vaarwater terecht komen? Ja zeggen mensen dan, het sluimerde al deze onvrede, de verliefdheid brengt alleen maar naar boven waar ik al langer van baalde. En dat is misschien wel zo. En je bent nu eenmaal verliefd dus je beziet de relatie vanuit die bril, dat is nu eenmaal niet anders.
Ik vind dat naast alle sympathiebetuigingen (en vanzelfsprekend heb ik die sympathie ook voor je) toch gezegd moet worden dat een oude jarenlange relatie bezien vanuit de stormen van een nieuwe liefde niet het meest nuchtere, evenwichtige uitgangspunt is.

MariaR

Polly (ot)

Denk even terug aan de laatste meeting in de keistad. Daar was toen iemand met een heeeele dikke buik. Dat was ik.
En ik begrijp het helemaal, het wordt teveel om continu overal verantwoordelijk voor te moeten zijn. Sterkte met wat er komen gaat en probeer ook te genieten van je vlinders!

Polly

Ik was je inderdaad al even 'kwijt'. Je bent druk met andere zaken en ik kan je daarmee alleen maar veel sterkte wensen!!!

Stil

Lieve Polly,
Je bent gewoon een kei van een vrouw, dat gaat echt niet veranderen. Het komt goed, maar het heeft tijd nodig en rust. En rust is ver te zoeken in zo'n rolercoster.

Dikke knuf van af hier voor jullie allemaal.
En ik ben er verder nog stil van.

Polly

ik zie je nog zitten bij de meeting, stomme verbazing van mij toen je er heel anders uitzag dan ik dacht. Ik dacht pas nog dat je vast een andere nick had aangenomen en dat ik die gewoon niet herkende (ik lees nu hierboven wie Mea is, had ik me ook al zo vaak afgevraagd, ik was de "oude Mea ook kwijt).

Nu lees ik je verhaal, wat een emoties allemaal zeg. Ik snap de anderen wel die zeggen huh Polly, die leek het allemaal zo goed voor elkaar te hebben. Dat dacht ik ook. Nu heb je het allemaal even niet zo goed voor elkaar, maar dat komt echt wel weer.

Ik vind het in elk geval knap dat je het toch allemaal hier neer hebt gezet. Zoals mijn dochter zou zeggen: applaus. Het is nogal wat.

Sterkte enne, niet zo lang meer wegblijven hoor!

Pol, luctor et emergo

Ik had je al gemist, nu snap ik het.
Jij worstelt, maar komt weer boven, wacht maar af! Je bent door roerige tijden gegaan met je gezin, werk, alles. Geen wonder dat je nu het gevoel hebt dat het niet zo gelopen is als het "moest". En dan komt er iemand op je pad die "het" helemaal is, nog meer verwarring. Ben het eens met Aagje en MariaR, probeer even tot rust te komen voordat je onomkeerbare beslissingen neemt. Je relatie met je man zal veranderen, maar jullie kunnen nog steeds maatjes-voor-het-leven blijven.

Lieve polly

Ook ik was je al even kwijt, ook op hyves. Ik dacht dat je misschien stiekem een andere nick genomen had.
Ik kan ook wel weer een heel verhaal schrijven maar dan val ik in herhalingen van wat anderen al gezegd hebben.
Ik wens je veel sterkte en wees lief voor jezelf.

Hetzelfde wilde ik ook schrijven,

maar MariaR is me voor:-)

Ik wens jou (en je man) alle kracht, wijsheid en sterkte toe.....wat het pad ook mag worden:-)

Niets is wat het lijkt

goh dat jullie dachten dat ik het zo voor elkaar had, is mijn eigen schuld. Het is hier thuis echt niet altijd fijn en leuk, maar daar heb ik nooit veel over gepraat. Omdat ik geen kwaad woord wil zeggen of horen over mijn man.. en nog niet. Hij is gewoon heel erg lief.
Maar ik heb zo vaak op het punt gestaan de handdoek in de ring te gooien, en het nooit gedaan/gedurfd..
Ondanks de verliefdheid kan ik de boel bij tijd en wijle nog redelijk verstandelijk benaderen, en ik kan er over praten met man.. ik ben niet alleen degene die een keuze maakt. HIJ heeft al een keuze gemaakt, hij wil niet de troostprijs zijn. En dat ik al die jaren voor de veiligheid heb gekozen, is niet eerlijk geweest.

Lieve polly

Alsjeblieft, ga nu niet alle schuld bij jezelf leggen, ga nu niet denken dat je ons hier jarenlang voor de gek hebt gehouden of iets dergelijks. Je bent echt een waardevol mens.

Ha polly

Jullie zitten in zwaar weer, meid. Voel je niet schuldig hoor. Ik weet zeker dat je de juiste keuzes zult maken. Sterkte met alles!

Niets nieuws onder de zon

Relatie wel oké, maar met de nodige minpuntjes (bij wie niet?), wat secundaire problemen waardoor met nog wat uit elkaar groeit, pats een verliefdheid en in retroperspectief deugt opeens de hele relatie al die jaren al niet..
Goh hoe vaak hebben we dat al niet gehoord hier? Enige verrassende vind ik dat nu het een 'bekende' betreft men opeens opvallend mild is in zijn oordeel...

Joh,

Wat een nare tijd. Iedereen heeft eigenlijk al gezegd wat ik zou willen zeggen. Behalve dit dan:

toen ik je stukje over gelijkwaardigheid van jullie relatie las, vroeg ik me af of je dit forum kent: www.adhd-xtra.nl
Als partner van een adhd-er, kun je je daar aanmelden voor het stukje relatie. Dat is een besloten stuk alleen voor partners van adhd-ers. Misschien heb je er iets aan? Je zult er misschien wel lotgenoten kunnen treffen?

Irene,

daar heb je wel gelijk in: het is een "bekende" dus is men mild in zijn oordeel.

Zo werkt het toch meestal: men is harder voor een "onbekende" dan voor een "bekende". Niet helemaal eerlijk, dat geef ik toe:-)

Sterkte

Sterkte! Mijn eigen advies is om me niet van de ene relatie te storten in een andere relatie. Dat zie ik zelden geweldig goed aflopen en is een garantie voor extra pijn voor je man en kinderen. Dat geldt voor iedereen: onbekend of bekend. Heeft ook niets met 'oordelen' te maken.

En dat is ergens ook wel weer 'mooi'

Natuurlijk niet voor diegenen die ooit afgebrand zijn omdat ze het waagden hun verliefdheid hier op te biechten, maar omdat de moraalridders hopelijk zullen beseffen dat het 'iedereen kan overkomen'. Met hun bladiebla' verliefd worden kan iedereen maar het gaat erom wat je ermee doet'. Het is niet verrassend dat iemand verliefd wordt als hij jarenlang in een huwelijk zit wat 'hard werken' is. Dat kan de boel wat opschudden en als het tegenzit vormt het de aanzet tot de scheiding. En daarna wordt het weer beter. Ik ken weinig mensen die spijt hebben van hun scheiding.

Irene heeft gelijk

Ik had daar ook een hele mooie theorie over, dat kunnen jullie vast wel terug vinden als je goed zoekt hier op OO maar het blijkt.. dat de praktijk heel anders werkt dan de theorie. Ik dacht het te doorzien en er nooit in te trappen, maar niets is minder waard. Met twee benen trap ik erin, en ik ga de weg die vele mij voor gingen. Ik was ff niet behoedzaam omdat het een vrouw is.. en tja das dus anders.. maar feitelijk gewoon hetzelfde hoor..
theorien blijken geen stand te houden, als je niet meer kunt eten en slapen en boven de wc hangt te kotsen van ellende omdat je niemand pijn wil doen, ook jezelf niet..

Met herman of met hermien.. het is een bak ellende. manlief en ik moeten er doorheen, ik wil het liefst over een jaar wakker worden, als de grootste ellende achter de rug is, maar dat gaat niet.
Terug zwemmen is geen optie.. dus duikbrillen op flippers aan en zwemmen...om niet te verzuipen.

Karmijn

dank je wel, dat forum kende ik nog niet. ik heb me aangemeld!

Het is ook lastig, polly,

om op afstand wat te zeggen over de relatie van een ander. Je hebt als buitenstaander altijd een informatie-achterstand, laten we maar zeggen. Dus dat je nu dingen vertelt over je relatie, die achter de schermen een heleboel jaar een rol gespeeld hebben, is logisch. Dat je hier niet alles neerzet is ook logisch. Dat maakt het lastig om iets afgewogens te zeggen. Toch doe ik nog maar eens een poging.
Misschien klink ik te hard, dat is mijn bedoeling niet. Op voorhand sorry als het zo over komt. Maar volgens mij heb je nu niet alleen iemand nodig die met je mee huilt, maar ook iemand die je een spiegel voor houdt en zelfs advocaat van de duivel speelt.
Polly, ik loop hier al een aantal jaar mee en jou heb ik virtueel leren kennen als een zeer spontaan en rechtdoorzee type. Je bent volgens mij ook een doener, iemand die oplossingen bedenkt voor problemen die je tegenkomt. Daarnaast lijk je mij iemand die ergens helemaal voor gaat. Het is vaak alles of niets bij jou, wit of zwart, recht of krom. Je komt altijd spontaan over (leek in ieder geval) en bent behoorlijk open over je persoonlijke leven. Daaruit bleek dat je druk was en veel meemaakte. Je vertelde ook vaak dat je nog altijd verliefd was op jouw man, dat je het heerlijk vond om met hem te zoenen en dat je een dag niet gesext een dag niet geleefd vond. Niet een keer, maar talloze keren. Ik hoorde ook wel eens dat jouw man in een aantal dingen wat anders stond/staat dan jij en ook dat dat wel eens tot misverstanden of problemen leidde. Maar nooit dat dat alarmerende proporties aannam. En nergens gaf je enige indruk dat jullie relatie al 20 jaar vooral een soort van hulpverlenerrelatie was. En vooral niet dat hij een soort van troostprijs was. Lees het archief er maar eens op na....
Nu kan het zijn dat je je (hier) al die tijd heel anders hebt voorgedaan dan je bent, maar eerlijk gezegd geloof ik dat nog niet zo gauw. Daarvoor kom je te spontaan en rechtdoorzee over. Ik heb eerder het idee dat je lange tijd overbelast bent, dat het je te veel geworden is en dat je daarin vatbaar bent voor van alles en nog wat. En nu ben je ook nog verliefd geworden op een ander. Op een vrouw nota bene. Je had het nooit kunnen bedenken, maar het is gebeurd.
Het past bij jouw manier van denken dat er nu ook dingen gedaan moeten worden, rechtdoorzee, alles of niets. Zoiets. Maar de wereld is niet zo zwart-wit, de liefde ook niet. Verliefd op een ander, het is een probleem. Het maakt (maar dat hebben anderen ook al gezegd) dat je alles in jouw relatie anders bekijkt. Wat er minder gaat komt dan onder een vergrootglas en wordt nog veel erger dan het al was. Verliefd op een vrouw.…. rechtdoorzee als je bent heb je de idee dat je dan ook lesbisch moet zijn en dus uit de relatie met jouw man weg moet: het een of het ander. Zo werkt het volgens mij in jouw belevingswereld. Maar zo zwart-wit is het dus niet. Lees de postings van anderen. Veel mensen hebben iets van bi-seksualiteit in zich. Ik sluit me wat dat betreft geheel aan bij de posting van Bietje van vanmorgen.
Ik heb het je al eerder gezegd, pas op, doe rustig aan. Je gaat volgens mij met veel te grote zevenmijlslaarzen door deze moeilijke situatie heen. Je man voelt zich ondertussen al de troostprijs, terwijl het maar zeer de vraag is of hij dat echt is (zie mijn opmerkingen over hoe jij in het verleden over jullie relatie gesproken hebt). Jullie hebben zeker een probleem en of je daar uit komt is niet te voorspellen, ligt niet vast. Maar als je gaat zoals nu lijk je je oude leven nauwelijks een kans te geven en koers je volgens mij op een onafwendbare conclusie af terwijl het maar de vraag is of dat nodig is.
Aagje