Mijn man liegt en bedriegt

hombre

"Mensen grijpen dit sort draadjes aan om prachtige radicale uitspraken te doen waar hun eigen obsessies in doorklinken."

ja dat is wel zo. En dat doe jij ook: 'kies toch voor je huwelijk en je drie bloedjes van kinderen en pik het dat de ander van twee walletjes wil eten" lijkt jouw boodschap.

Maar het gaat niet om jou. Het gaat om woedende vrouw en haar gevoelens. Niet om de mening te pluggen dat een vrouw (of man) haar gevoelens maar opzij moet zetten.

Markat

"En dat doe jij ook: 'kies toch voor je huwelijk en je drie bloedjes van kinderen en pik het dat de ander van twee walletjes wil eten" lijkt jouw boodschap."

In ieder geval niet: "Ga maar uit elkaar en laat je kinderen de ellende maar dragen?" zoals jouw boodschap en die van de andere verontwaardigde dames lijkt te luiden...

Hoe kun je in vredesnaam iemand op basis van zo'n verhaal gaan bombarderen met:

"Voor mij niet acceptabel."
"Duurt die affaire inderdaad al zo lang als jullie huwelijk dan lijkt het me einde oefening."
"Zolang dat hij dat vindt en zegt kun je volgens mij niet samen verder."

Zo, dat zijn er alvast drie die onomwonden (op grond van hun eigen frustraties natuurlijk) een scheiding adviseren.

Dat is nogal wat. Wat als 'woedende vrouw' dat advies ter harte neemt. Heb je mooi een gebroken gezin op je geweten. Is dat de bedoeling?

Draadje maar sluiten dan Ad?

Ik ben het met Pennestreek en met Niki eens.
Als je elkaar trouw belooft (al dan niet voor de wet) is dat een basisafspraak in je relatie. Als een van beide daar vanaf wil moet je dat bespreekbaar maken. En dan niet stieken 10 jaar van de firma list en bedrog zijn. Ik vermoed dat ik mijn man een incidenteel slippertje (al dan niet met gevoelens) beter kan vergeven dan wat hier speelt.

Ik vind het totaal absoluut niet getuigen van respect om op zo'n manier bedrogen te worden. Ik wil niemand een echtscheiding aanpraten maar ik zou me hier wel heel moeilijk overheen kunnen zetten.

Als we dat soort gevoelens niet over en weer kunnen delen op een forum, wat heeft discussieren dan nog voor zin. Het enige antwoord kan toch niet zijn: ja vervelend voor je, maar weet je zo zijn ze nu eenmaal en je hebt samen 3 kinderen dus zet je er maar overheen....

Ad, ik adviseer helemaal geen scheiding

Ik zou de laatste zijn. Bovendien, ik had dan ook zelf allang man eruit moeten zetten.

Ik vind wel dat je een serieus probleem hebt als je als partners zo anders aankijkt tegen beloften aan elkaar en trouw zijn aan elkaar. En als de ene partner denkt dat hij/zij voor de ander kan bepalen hoe zwaar iets moet wegen (het stelde niks voor), dan heeft diegene duidelijk totaal geen respect voor de ander. En ik vermoed zomaar dat als jouw vriendin jouw grenzen en gevoelens niet zou respecteren, dat jullie relatie ook geen lang leven beschoren zou zijn. Of zie ik dat verkeerd?

Ik schrijf wel vaker, en vind dat ook oprecht, dat het wel heel erg gesteld moet zijn met de relatie willen kinderen beter af zijn met gescheiden ouders. Maar zulk gebrek aan respect accepteren is een voorbeeld dat je niet aan je kinderen wil geven lijkt me. Nog los van of je zelf vindt dat daarmee te leven valt.

Maar goed, we bevuilen nu wel heel erg het draadje van Woedende vrouw. Ik ben benieuwd of ze al contact heeft gehad met haar man, en wat daaruit is gekomen.

euh Ad

Ik zei alleen maar dat 'het stelde niks voor' bs was. dussuh...

wat ik me dan weer afvraag Ad

Stel je vrouw/vriendin waarmee je tien jaar samen bent en kinderen hebt (stel he), zou je het dan ook prima vinden dat zij er een minaar op na houdt? Moet je je dan maar over je gevoel heen zetten want tja dat kun je verwachten? Ik weet niet, hoor.....

Doenja

Het gaat er niet om of ik of jij dat prima vindt. Maar ik vind het nogal wat dat zo'n beetje iedere vrouw die hier komt klagen dat haar man eens vreemd is gegaan een scheiding aangepraat krijgt. Het is niet de eerste keer dat ik dat hier zo zie gebeuren.

Volgens mij komt dat met name van dames die hun eigen huwelijksproblemen (al dan niet uit het verleden) op een ander gaan projecteren en dan maar direct hijgerig de meest radicale oplossing gaan pushen.

Zoals gezegd, we hebben het hier wel over een gezin met drie jonge kinderen. Moegen die kinderen later bij jullie even verhaal komen halen?

ad hombre

doe niet zo dom. Het is nog altijd zo dat mensen hun eigen verantwoordelijkheid hebben en de adviezen die ze krijgen wel of niet naast zich neer kunnen leggen.
Bijna niemand zegt overigens wat zij moet doen, mensen noemen hun eigen oplossingen in de situatie dat. En doe jij net zo goed. Mag deze vrouw later verhaal komen halen bij jou omdat ze zo ongelukkig is met deze overspelige schat?

tante Sidonia

hear hear!

Reacties

Wat een reacties, maar laten we niet onderling ruzie maken.

Ik heb even nagedacht, ik kan het niet loslaten en ik wil een scheiding aanvragen, ik kan samen met de kinderen bij mijn moeder te recht.

Ik wil het ook niet weten wat er allemaal gebeurd is. Of het niets voorstelde en het alleen om de sex ging en het maar af en toe gebeurde, of dat het een relatie was, het maakte niets uit. Het enige wat er door mijn hoofd spookte is, waarom tijdens ons heel huwelijk, stelde het niets voor. We hebben samen nog wel triootjes gehad met een andere vrouw erbij, mijn libido is ook erg hoog en hij kwam niets te kort.

Ik ken mijn man van de middelbare school. Bij het begin moest ik niets van hem weten omdat er toen al verhalen de ronde heen gingen dat hij niet altijd trouw was en al veel vrouwen versleten had, ze hadden me gewaarschuwd. Liefde is blind, maar mijn ogen zijn nu geopend. Ik ken en wil niet leven met een man die ik altijd moet delen.

woedende vrouw

Je klinkt heel krachtig en sterk, ondanks dat je een flinke klap hebt gehad.
Heel goed dat je zo je eigen plan voert. Veel sterkte voor de komende tijd.

Sidonia

Als ik me niet vergis was ze verder helemaal tevreden met deze man, dus die gok zou ik wel aandurven. Nou ja, weer een nieuwe bewoner van de echtscheidingsrubriek, het is niet anders. Jammer dat mensen (en met name veel vrouwen) zo op tilt gaan van een beetje buitenhuwelijkse seks. Het zou beter zijn als daar minder krampachtig over gedaan kon worden, zodat mensen zich dan misschien ook niet gedwongen hoeven te voelen erover te liegen.

Jammer voor die kinderen ook, ik zie weer zo'n pijnlijke scene waarin woedende vrouw deze donderslag bij heldere hemel aan ze gaat proberen te verkopen. En dan straks weer de volgende mand en de gemengde gezinnetjes en de bezoekregelingen en, en....

Maar de betreffende dames kunnen tevreden zijn, het is weer gelukt.

Maad Ad toch

Wie neemt er nou zin eigen frustraties mee deze
draad in....

'Jammer dat mensen (en met name veel vrouwen) zo op tilt gaan van een beetje buitenhuwelijkse seks. Het zou beter zijn als daar minder krampachtig over gedaan kon worden, zodat mensen zich dan misschien ook niet gedwongen hoeven te voelen erover te liegen.'
Jammer voor wie? Voor al die mannen die blijkbaar niet trouw kunnen blijven? En dan telt het belang van de kinderen opeens niet ofzo?

"Het zou beter zijn als daar minder krampachtig over gedaan kon worden, zodat mensen zich dan misschien ook niet gedwongen hoeven te voelen erover te liegen."

Er wordt gelogen omdat de vreemdganger van twee walletjes wil eten. Als je met anderen wilt vrijen, wees daar dan eerlijk over zodat ieder haar keuze kan maken. En wees op tijd eerlijk, zodat er nog geen kinderen in het spel zijn.
Jij wilt dat mensen zich anders voelen dan ze zich voelen. Dat kan je niet vragen. De een maakt een open relatie niet uit, de ander wel. Dat kan je jammer vinden, maar is niet anders. Wat niet kan, vind ik dan is doen alsof je monogaam bent en het dan niet zijn. Dan onthoudt je je partner de keuze. Wat helemaal niet kan, vind ik dan, is de bedrogen partij voorhouden dat ze/hij maar niet moeilijk moet doen. Dat is blaming the victim.

Wil je met meerdere mensen vrijen, prima, speel open kaart. Anders wordt het gewoon stiekem van meerdere walletjes eten en dan de ander de schuld geven omdat ze niet ruimdenkend genoeg is. Houd nou toch op. Gewoon eerlijk zijn. Baf

Ad, wat ben je toch een vreemde man, ga je zelf ook vreemd? En heeft je vrouw je daarvoor in de steek gelaten?

Nog niet

Woendende vrouw... schat ik zo in....

Advies aan woedende vrouw

Ik snap dat je woedend bent. Ga helemaal los!
Maar ga niet bij je moeder wonen. Blijf in je eigen huis en vraag je man om een andere plek te zoeken.
Neem daarna de tijd om af te koelen.
Geef je bijna-ex op termijn de gelegenheid om de relatie met die andere vrouw toe te lichten. Word vooral heel nijdig na zijn verhaal.
Neem nog meer tijd en ga nadenken wat je loslaat en wat je had.
Ad brengt het wat krom maar je had ook veel goede dingen in handen.
Denk na over wat je had. Denk na over het belang van de kinderen.
En maak je bijna-ex heel duidelijk wat hij gedaan heeft en wat dat jou aan pijn geeft.

Wie weet wat daarna nog mogelijk is!
Een beslissing om te scheiden moet je nooit maken in woede.
Een voornemen is prima. Het besluit niet.

Het is mijn huis niet eens op papier, de hypotheek staat op zijn naam. Ik ben ook mijn baan verloren dus ik heb ook geen geld om de hypotheek alleen te betalen, hij zoekt het maar uit met dat huis. Bij mijn moeder heb ik de ruimte en kunnen de kinderen ook een eigen kamer krijgen.

Aan mijn bijna ex man is niets meer goed. Als je jou hele relatie al uit leugens ontstaat, dan is er nooit een goede basis geweest. Het vertrouwens is geheel weg. Hij mag ze eens in de twee weekenden op halen en in de vakanties. En verder kan hij oprotten.

Ik wil niets verder weten van dat wijf. Ik weet alleen haar naam en dat ze sex hadden en verder wil ik niets weten. Ik hoop dat ze spijt krijgt en haar man hier ook achter komt.

Game over! Dat weet mijn bijna ex, ik heb altijd gezegd dat het uit is als hij 1x zijn pik ergens in stopt zonder mijn toestemming. Damm ik heb nog wel eens trio geregeld voor hem. En weet je? Begin van onze relatie hadden we het ook ooit over een trio en toen stelde hij dat mens nog eens voor.

jeetje Woedende Vrouw

Ik snap dat je woedend bent, ik snap dat je die wraakgevoelens voelt. Maar hé zeg, neem je ook tijd voor bezinning? Snap je dat je in je boosheid niet al te veel besluiten moet nemen?
Ik vind Lentes tip heel goed. Lees dat nog eens over. Sta je open voor adviezen?

Want wat je nu zegt over de vader van je kinderen vind ik nogal wat, want je besluit ook van alles over je kinderen, alleen maar om je man/vriend/ex te treffen: 'Hij mag ze eens in de twee weekenden op halen en in de vakanties. En verder kan hij oprotten.'

Waarom zou JIJ mogen besluiten hoeveel hun vader de kinderen 'mag hebben'? Jullie zijn gewoon allebei de ouders hoor, ook als hij in bepaalde opzichten ontzettend tegenvalt voor jou en iets ergs heeft gedaan!
Ik vind de situatie ontzettend rot voor je. Maar je moet hierdoor echt niet ineens jezelf jullie kinderen toe-eigenen. Het drama voor de kinderen wordt dan ook nog groter (door jou).

Ik hoop dat het je lukt even wat rustiger te worden en je te realiseren dat jullie hoe dan ook SAMEN de ouders zijn.

Iemand

wat ik tegen Lente zeg : Ooit ging een partner van mij vreemd. Men zei toen hier: kap ermee het wordt nooit meer hetzelfde. Je kunt hem nooit meer vertrouwen. Heb ik niet gedaan, wilde het nog een kans geven etc. Zo'n beetje wat jij nu woedende vrouw aanraadt. Ben ook flink woedend geweest, maar had toch geduld en begrip etc.
Maar ze hadden gelijk, het is nooit meer hetzelfde geworden. Ja vier jaar pijn en verdriet van mijn kant en maar blijven proberen er toch nog wat van te maken.
Ik bewonder woedende vrouw om haar slagvaardigheid. Ik wou dat ik dat had gehad.

Nee hoor Markat, dat zeg ik niet

Dat zeg ik niet, dat ze het nog een kans moet geven. Ik heb geen idee wat ik zou doen. Het ligt aan de situatie, aan hoe het was, aan hoe de man is, ik wil daar geen uitspraak over doen.
Ik zag na het post van mijn reactie dat jij ook iets had gepost.

Het gaat mij hier dus niet over de relatie wel of niet nog een kans geven. Het gaat mij nu om de kinderen. Dus in het geval ze inderdaad definitief uit elkaar gaan, dat Woedende Vrouw dan niet (omdat zij woedend is en omdat ex haar iets aangedaan heeft) zichzelf de kinderen toe-eigent. Ze zijn beiden ouders van de drie kinderen dus naar mijn mening ga je in eerste instantie uit van co-ouderschap. Zij hoeft in ieder geval niet te bepalen wat hij 'mag', om hem (en daarmee ook de kinderen) te treffen.
Was dat niet duidelijk uit mijn bericht?

De relatie staat los van jullie ouderschap.

Woedende vrouw

"Ad, wat ben je toch een vreemde man,"

Dank je, ik zou het vervelender vinden als je me een gewone man zou noemen. Aan de andere kant dacht 'Iemands' man er blijkbaar ook zo over dus misschien ben ik wel gewoner dan jij en ik denken.

"ga je zelf ook vreemd? En heeft je vrouw je daarvoor in de steek gelaten?"

Definieer vreemdgaan. Ik ben niet getrouwd, maar ik leef al meer dan de helft van mijn leven met dezelfde vrouw samen waarvan de laatste 11 jaar met kinderen. Voor zover ik weet hebben we geen seksuele geheimen voor elkaar en dat vind ik - zoals ik eerder schreef - belangrijk.

Ik vind voorts dat mensen met kinderen in dit soort situaties moeten proberen er samen uit te komen. Als je kinderen neemt is de beslissing om je relatie te stoppen niet alleen meer van jou. Het is begrijpelijk en terecht dat je geschokt bent, maar jullie zijn aan je kinderen verplicht om er toch uit te proberen te komen. Ik zou je adviseren toch zeker een paar partnerrelatietherapie sessies te nemen.

Het is mooi (maar misschien wat onrealistisch) dat je in een huwelijk aan elkaar trouw belooft, maar eigenlijk zou je als je kinderen neemt moeten beloven al het mogelijke te doen om je gezin in stand te houden. Dat moet jij ook doen, vind ik (als vreemde man).

Scheiden kan altijd nog

Woedende vrouw, al in mijn eerste post schreef ik dat je nu nog geen beslissing hoeft te nemen. En daar blijf ik bij. Neem de tijd om het stof en je woede te laten zakken. Je hoefr wat mij betreft echt niet bij je man te blijven, maar nu direct een scheiding inzetten is een garantie voor een vechtscheiding. En daar zijn je kinderen big time de dupe van. Ik schrik van jouw opmerking dat je man de kinderen om de twee weken voor een weekend op mag komen halen. Daar doe je je kinderen geen plezier mee. Nog los van dat tegenwoordig co-ouderschap de normale gang van zaken is bij een scheiding. Je zult hoe dan ook de rest van je leven een relatie hebben met je man, omdat jullie samen kinderen hebben.

Dus, lees de post van Lente nog eens. En nog eens. En laat tot je doordringen dat dat enige goede route is. Raak je woede kwijt en als je over een paar maanden echt nog wil scheiden, doe dat dan in goed overleg. Niet zo rancuneus als je nu, hoe terecht misschien ook, bent. Daar maak je nog veel meer mee kapot, zeker voor je kinderen.

Sterkte en wijsheid.

Eens

Met lente en pennestreek. Kon ik het maar zo verwoorden dan had ik vast veel minder ruzies ;-)

Iemand

Nee okay, dat ben ik wel met je eens, zij mag zich niet de kinderen toe-eigenen, als hij altijd een verantwoordelijke vader is geweest.