

Relaties
U bevindt zich op het algemene (landelijke) CJG-forum.

Tomaatje
04-09-2015 om 09:09
huwelijk zonder sex
Mijn man en ik zijn 20 jaar bij elkaar waarvan 17 getrouwd. We hebben al twee jaar geen seks meer en praten daar niet over. Verder gaan we goed en vriendelijk met elkaar om, soms discussies, daar komen we altijd wel uit en het gezin loopt goed. We hebben twee pubers die dus over een paar jaar het huis zullen verlaten om te gaan studeren. Onze relatie is dus uitgemond in een huisgenoten- partner relatie. Af en toe heb ik nog wel het gevoel dat ik blij ben dat deze man bij me is, maar soms kan ik m ook wel schieten. Ik voel me niet meer seksueel aangetrokken, nooit echt zo enorm gehad, maar in de andere levensfase, voor de kinderen, me regelmatig tot seks aangezet, en dat ging ook best wel redelijk. Dat kan ik nu niet meer op brengen. Het feit dat hij er ook geen last van lijkt te hebben, is aan de ene kant wel lekker rustig, maar aan de andere kant baart het me ook zorgen: moet ik het hier niet over hebben, is dit normaal? Geeen seks hebben lijkt niet normaal of is het een taboe? Ik vind het niet erg genoeg om ons gezin overhoop te gooien, maar soms denk ik wel, is dit het nou?
Ik masturbeer wel af en toe en fantaseer daarbij over anderen, dus het is niet zo dat ik helemaal geen seksuele gevoelens heb, alleen niet voor hem. Ik ben nog nooit iemand tegengekomen die mij geeft wat ik nodig heb (tederheid, het gevoel dat ik bijzonder ben en de enige ben, verliefdheid) en denk ook niet dat ik dat ooit zal vinden, en dan vind ik het met hem wel veiliger dan alleen.. hij heeft ook zijn kwaliteiten. Ik ben alleen nu is de fase gekomen, dat zijn fysiek me afstoot. Hij heeft best een goed figuur, sport veel, maar heeft ook een aantal gewoontes die me enorm afstoten. Krabben, pulken, aan huid en pukkeltjes, voeten en nagels, nagelbijten, oprispingen omdat hij te gulzig eet, boeren, scheten laten die stinken. Ik heb hem al heel vaak verteld dat me me echt doet afknappen,maar hij doet er niets aan. Hij vind dat het bij hem hoort en dat ik het maar gewoon moet accepteren.
Er blijft bij mij vaak genoeg iets knagen. Is dit het dan? Als ik morgen dood neerval, of hoor dat ik ziek ben dan heb ik dus nooit die grote liefde meegemaakt. Zijn er mensen die dit herkennen? Hoe ga je ermee om ?

Aagje Helderder
12-09-2015 om 00:09
Mark, je simplificeert
Natuurlijk zou het niet zo moeten zijn dat binnen een relatie gebrek aan of verdwijnen van libido bij de één een vrijbrief zou moeten zijn om de ander die nog wel behoefte aan seks simpelweg in de kou te laten staan met die behoefte. Er is dan een probleem waar naar gekeken, over gesproken en aan gewerkt moet worden.
Ik zie het als een probleem van samen, niet alleen van degene die geen zin meer heeft en ook niet van degene die nog wel naar seks verlangt. En in de zoektocht naar een oplossing hoort respect voor elkaar voorop te staan. Allebei de partners hebben recht op hun gevoel en op respect daarvoor. Jij lijkt de oplossing eenzijdig te zien in de gedachte dat degene die geen zin meer heeft, maakt maar zin moet maken, maar dat is te simpel. Net als de gedachte dat degene die geen seks meer krijgt zich zonder vragen neer zou moeten leggen bij de situatie.
Wat de oplossing van het probleem zal zijn, is niet voor iedereen hetzelfde. Er zullen mensen zijn die een compromis vinden (de een maakt wat meer zin en de ander neemt genoegen met wat minder dan idealiter gewenst), er zullen mensen zijn bij wie dat niet lukt. En dan moeten partners beslissen of ze hiermee kunnen leven of niet. En - geloof het of niet- er zullen ook mensen zijn die ondanks een gebrek aan seks, of zelfs het geheel ontbreken ervan kiezen om bij hun partner te blijven. Omdat ze genoeg van hem/haar houden en genoeg intimiteit op ander vlak om het gemis voor lief te nemen. Maar er zullen ook mensen zijn voor wie dat geen optie is.
Ik pleit niet voor een vooraf bepaalde kant en klare eenheidsworstoplossing (no pun intended), maar voor respect, communicatie, goede wil om elkaar serieus te nemen en inspanning om tot een oplossing te komen die voor beide partijen leefbaar is.
Aagje

Ad Hombre
12-09-2015 om 15:09
Jippox
"Hee, en wat nou als je getrouwd met een autist van wie je inderdaad emotioneel geen steun krijgt en die andere dingen die jij zei in #72... en na jaren voel je dus geen behoefte meer aan sex met deze man. Maar je hebt die kinderen, die goedlopende gezinseenheid, vertrouwdheid..."
Waarom willen jullie in vredesnaam allemaal met die autisten trouwen? Neem liever een leuke vent zoals Mark en ik!
(uit eerdere discussies heb ik overigens de indruk gekregen dat wat als autisme wordt omschreven vaak een reactie is van de man op een relatie die toch al niet lekker meer loopt, dus wat dan de oorzaak is, de vrouwelijke ijskast of de mannelijke autist, ik weet het zo net nog niet)
Feit is dat een huwelijk/relatie zonder sex vaak het begin van het einde is. Als je dat wilt en dat tegenover je kinderen kunt varantwoorden, be my guest...

Jippox
12-09-2015 om 20:09
ad hombre
Leuk dat je citeert, maar die tekst komt niet van mij. Volgende keer graag beter lezen maar.

Jippox
12-09-2015 om 20:09
ik dacht meer
Aan iemand die door ziekte niet meer kan, of totaal geen libido meer heeft bijv. door medicijn gebruik. Ga je dan ook maar scheiden, als zoiets je partner treft? Alleen om die seks dus, liefde doet er dan blijkbaar niet meer zo toe.

vlinder72
12-09-2015 om 22:09
jippox
Als ik dit draadje lees krijg ik het idee dat het niet alleen om seks gaat maar om een totaal gebrek aan intimiteit.
Nee. Ik zou niet scheiden in jouw voorbeeld. Maar ik vind wel dat het bespreekbaar moet zijn. Wat is er dan wel mogelijk. Knuffelen etc. Zelfbevrediging. Films. Het buiten de deur zoeken?.
Gewoon een relatie seksueel laten doodbloeden en er nooit over beginnen vind ik apart.
Een jaar geen seks? Mijn man zou gek worden. Als het aan hem ligt doen wij het elke dag en in het weekend twee keer.

Ad Hombre
13-09-2015 om 09:09
Jippox & vlinder
"Leuk dat je citeert, maar die tekst komt niet van mij. Volgende keer graag beter lezen maar."
Sorry Jippox, en ik ben ben nog te belazerd om te kijken wie het wel zei ook. Nou ja, wie de schoen past...
vlinder:
"Als ik dit draadje lees krijg ik het idee dat het niet alleen om seks gaat maar om een totaal gebrek aan intimiteit."
Je, als deel van de bekende vicieuze cirkel. Vrouw reageert op verslechterde relatie door de sexkraan dicht te draaien, waarop, surprise, surprise, de relatie nog slechter wordt.
"Nee. Ik zou niet scheiden in jouw voorbeeld. Maar ik vind wel dat het bespreekbaar moet zijn. Wat is er dan wel mogelijk. Knuffelen etc. Zelfbevrediging. Films. Het buiten de deur zoeken?."
Je kunt alleen sexuele exclusiviteit claimen als er wat te claimen valt.
"Gewoon een relatie seksueel laten doodbloeden en er nooit over beginnen vind ik apart.
Een jaar geen seks? Mijn man zou gek worden. Als het aan hem ligt doen wij het elke dag en in het weekend twee keer."
Hmm, een man naar mijn hart, ik 'mag' niet vaker dan een keer per dag, behoudens bijzondere gelegenheden Het is ongelijk verdeeld...

Jippox
13-09-2015 om 09:09
ja maar ja maar...
"Mijn man zou gek worden. Als het aan hem ligt doen wij het elke dag en in het weekend twee keer."
Dat vind ik dan weer net zo 'overdreven' als maandenlang niet. Alsof er niets anders te doen is in het leven dan seks hebben. En zo heeft ieder dus zijn smaak/voorkeur/mening.
Maar ik ben het er wel mee eens dat je het binnen je relatie wel een beetje eens moet zijn (en er dus over moet communiceren) en dat je van twee kanten water bij de wijn moet doen zo niet. Net als met alles, eigenlijk

vlinder72
13-09-2015 om 10:09
willen is niet hetzelfde als doen
Jipox en Ad. Relax. Wat manlief het liefste wil, is niet wat wij daadwerkelijk doen.

40er
13-09-2015 om 10:09
veranderingen
Wij, stel 40ers zijn 23 jaar samen, 17 jaar getrouwd. In die tijd is er veel veranderd. Van prille liefde en elkaar zoveel mogelijk bespringen tot maanden niets. We hebben in die tijd wel 1 ding geleerd, blijf praten. Juist in de tijd van geen (of weinig) sex. Je mist, vind ik, dan toch intimiteit.
Blijf elkaar aanraken en maak tijd voor elkaar.
Hier ook echt niet dagelijks sex (al had ik daar echt geen probleem mee), maar wel dagelijks een momentje samen en stappen we ook elke avond samen in bed!

Lucerna
13-09-2015 om 14:09
Ad Hombre toch...
Ik reageerde slechts op jouw formulering - alsof autisten per definitie niet leuk zijn cq geen sex willen of daar niet goed in zijn. Er zullen vast aantrekkelijke koelkasten zijn, maar ik had het over léuke autisten. Met wie je kunt lachen dus en kunt knuffelen en nog veel meer. Autist-zijn sluit dat niet per definitie uit
Overigens is de tendens in deze draad volgens mij toch wel, dat zo er al een probleem is, dat vooral het verschil in behoefte of zin is. Wil geen van beide partners meer, dan is er ook geen probleem. Lusten ze er allebei pap van, dan is er ook geen vuiltje aan de lucht, Er is niet een goed of fout in dezen, denk ik. Alleen als er een (groot of groter wordend) verschil is in de zin in sex, dan heb je wel een probleem. En hoe dat probleem het best kan worden aangepakt, dat verschilt naar mijn idee per relatie. Soms is zin maken de oplossing. Soms werkt dat niet. Soms vindt de niet-meer-zin-hebbende partner het prima als de ander buiten de deur faat "sporten".
Ik hoor zelf in jouw "kamp". Ik kan me niet voorstellen hoe mijn relatie er zonder sex uit zou moeten zien. Ik ben bang dat ik er erg chagrijnig van zou worden.

Jamie
13-09-2015 om 19:09
Mooi citaat
Ik herhaal 'm nog maar eens: "Seks is 10% van een huwelijk, maar geen seks is 90%"
Voor mij betekent dat inderdaad dat als je niets zegt als je al een tijd geen seks meer wil je fout bezig bent. De ander, die wel wil, moet er dan blijkbaar over beginnen. Vreemd want juist die persoon zit al in een lastig parket. Juist het niet hebben van seks, ook al is het maar eens per maand, brengt je erg ver bij je partner vandaan. Als het goed is heb je die seks maar met één persoon (tenzij je allebei met meer wil) en het dus niet doen stelt je partner gelijk aan de rest van de wereld met een dito relatie.

Aagje Helderder
13-09-2015 om 22:09
Nou Jamie
dat vind ik dan ook wel weer een krasse uitspraak: als je geen seks meer wilt stel je je partner gelijk aan de rest van de wereld. Seks is één van de dingen die ik alleen met mijn man doe, maar echt niet het enige dat ik alleen met hem doe hoor. Ik stap bijvoorbeeld ook alleen met hem in bed en niet met de rest van de wereld. Dat betekent dat we dan nog gesprekken hebben van het soort dat ik met niemand anders heb. Dat heeft vaak niets met seks te maken maar alles met een andere vorm intimiteit. En zo zijn er nog een boel dingen die niets met seks te maken hebben en die ik toch alleen maar met hem doe....
Aagje

Ad Hombre
14-09-2015 om 09:09
vlinder
"Jipox en Ad. Relax. Wat manlief het liefste wil, is niet wat wij daadwerkelijk doen."
Goed, zo. Keep him hungry

Ad Hombre
14-09-2015 om 09:09
Lucerna
"Ik reageerde slechts op jouw formulering - alsof autisten per definitie niet leuk zijn cq geen sex willen of daar niet goed in zijn. Er zullen vast aantrekkelijke koelkasten zijn, maar ik had het over léuke autisten. Met wie je kunt lachen dus en kunt knuffelen en nog veel meer. Autist-zijn sluit dat niet per definitie uit :-)"
Duidelijk. Mijn opmerking moet je zien in het kader van de steeds weer opduikende discussie over partners van vrouwelijke OO bezoekers die na ettelijke jaren huwelijk ineens blijken altijd autistisch te zijn geweest. Ik suggereer dan vaak dat de dames de betreffende mannen misschien autistisch hebben 'gemaakt'. (dan kan natuurlijk helemaal niet, maar ik betwijfel de diagnose die deze dames gesteld hebben)

Ex van een echte autist
14-09-2015 om 11:09
Autisten en seks
Ik ben getrouwd geweest met een echte autist (officiële diagnose Asperger). Seks was altijd maar zeker de laatste jaren een terugkerend punt van discussie. Hij vond dat hij er recht op had want normale getrouwde mensen hadden minstens twee keer per week seks. Dat ik daar geen zin in had, waarschijnlijk doordat ik dagelijks werd uitgescholden en in zijn ogen frigide was, was voor hem onbegrijpelijk en niet normaal. Als hij zo'n periode zonder te lang vond duren kwam dat tot een uitbarsting waarbij hij tot 5 uur 's nachts op me in bleef praten (schreeuwen) tot ik uiteindelijk maar toegaf. En dan was hij boos omdat ik niet leuk meedeed.
Achteraf bezien was ik waarschijnlijk harteloos omdat ik niet begreep hoe erg het is als je partner geen seks met je wil, en soms zelfs heel gemeen zei dat hij mocht maar het wel in vijf minuten klaar moest zijn. Stom ook dat ik uiteindelijk geloofde dat het alleen aan mij lag terwijl zijn gedrag ook niet echt liefdevol was. Misschien was het allemaal heel anders gelopen als hij twintig jaar eerder al de diagnose had gekregen. Hoewel hij zelfs nu nog vooral de fouten in een ander ziet en niet in zichzelf.

Lucerna
14-09-2015 om 11:09
Ad Hombre en Ex van een echte autist
Ad, jouw opmerking snap ik helemaal hoor Ik heb dat gevoel ook weleens gehad. Maar ik word er soms ook erg moe van, want er zijn écht best heel leuke attente lieve autisten. (En voor de goede orde, ik ben niet met een autist getrouwd, althans, bij mijn beste weten niet).
Ex van..., natuurlijk is dat gedrag jouw ex totaal killing, voor je libido en voor je relatie. Het is heel erg dat jou dat overkomen is en het is nog erger dat je ging denken dat het aan jou lag. Als die diagnose 20 jaar eerder was gekomen, was je wellicht niet hem getrouwd of had hij bepaalde dingen misschien toch wel ingezien - maar dat zullen we nooit meer weten. Hoe dan ook, ik vind het erg dat sommigen met zulk gedrag hun echtgeno(o)t(e) kapot maken. Zowel autisten als niet-autisten.

Doenja
14-09-2015 om 12:09
Ex van een ex....
Zoooo herkenbaar. Bijna eng. Mijn ex deed exact zo. Maar hij is nooit gediagnosticeerd.

Ad Hombre
14-09-2015 om 16:09
Autist of normaal?
Het is best mogelijk dat de ex van 'de ex van...' een echte autist is, maar als je een willekeurige man 'drooglegt' en die vervolgens zo reageert zou ik dat persoonlijk niet als een bewijs van autisme interpreteren. Zo onmenselijk lijkt me die reactie nl. niet.
Dus dit bevestigt mij in mijn (voor)oordeel dat het onder vrouwen tegenwoordig bon ton lijkt om ongewenst mannelijk gedrag van het label 'autisme' te voorzien.

Ex van een echte autist
14-09-2015 om 16:09
Ad Hombre
Mijn ex heeft de diagnose van een echte gediplomeerde psychiater. Lijkt mij niet aan jou om die dan in twijfel te trekken.
Als ik overigens jouw reacties zo gedurende de jaren lees, kan ik mij niet helemaal aan de indruk onttrekken dat bij jou ook wel wat kenmerken uit het spectrum aanwezig zijn. Ik zal er geen labeltje op plakken, want ik heb er niet voor geleerd, maar jij gaat ook uit van je eigen gelijk. En als iemand het waagt om dat in twijfel te trekken, dan ben je oh zo verbaal gewiekst om diegene met een ongemeende kwinkslag op zijn plaats te zetten. (Kans is natuurlijk groter dat het gewoon 'alleen maar' arrogantie is).

AnneJ
14-09-2015 om 16:09
Nou Ad
Een man die een vrouw tot diep in de nacht belaagt om een gevoeld recht op sex af te dwingen is toch niet helemaal realistisch en zou ik toch geen ' mannelijk' gedrag willen noemen.
Dit soort de plank misslaan lijkt me wel een aanduiding van een bijzonder karakter. Denken dat er regeltjes zijn voor 'normaal' gedrag en dat dat met doorzetten af te dwingen is in een relatie. Dan heb je wel iets gemist of snap je iets echt niet.

Ginny Twijfelvuur
14-09-2015 om 22:09
Poeh Ad
Dat gedrag zal ongetwijfeld niet altijd direct op Autisme terug te leiden zijn, maar echt normaal en gezond vind ik het toch echt niet. Onmenselijk daarentegen wel.
Je partner tegen haar zin tot seks dwingen zou ik heel anders noemen....

Ad Hombre
15-09-2015 om 10:09
Precies zoals ik zeg
Ongewenst gedrag is niet auomatisch een diagnose. En boos worden omdat je vrouw je sex weigert is niet hetzelfde als dwingen.
Jullie zijn vreselijk vaardig in het labelen van ongwenst mannelijk gedrag. En dat vind ik niet gezond.
Reageer op dit bericht
Op dit topic is al langer dan 4 weken niet gereageerd, daarom is het reageerveld verborgen. Je kan ook een nieuw topic starten.