hoe uit elkaar in overspannen woningmarkt?

ineens voltijd werken dan?

"Bij 40k inkomen per jaar mag je volgens de Hypotheker 178000 per jaar lenen."

Dat zal best, maar als je gaat scheiden, ga je dan ook ineens beide voltijd werken? Waarschijnlijk niet, met kinderen. Ik denk niet dat veel mensen die in deeltijd werken 40.000 euro per jaar verdienen, eerlijk gezegd.

Lieverdje

Heb je een keuze dan? Het is juist fijn als je nu nog parttime werkt, dan heb je veel extra verdiencapaciteit.

Oh oeps

Ik was eigenlijk gestopt met de discussie ;-)
Ik denk dat de algemene consensus wel is dat je heus een dak boven je hoofd zult kunnen vinden, maar dat dat niet zo wordt zoals je nu als ideaalbeeld ziet. Dus hoe graag wil je scheiden, dat wordt dan de vraag.

Waarom niet meer werken?

Wat hier al werd gezegd, juist als je parttime werkt heb je mogelijkheden om meer te gaan verdienen.

dank

Miriam,

voor het verdedigen van mijn situatie, je slaat in alle post de spijker op de kop.

Ik vroeg om advies hoe anderen scheiden in een overspannen woningmarkt. Dat antwoord kwam eigenlijk direct: bindnesten of accepteren dat je kleiner en in een minder goede buurt komt te wonen. Veel constructiever dan dat werd het niet. Ik zal het advies ter harte nemen.

Alle andere post waarin geïnsinueerd wordt dat
-ik boven mn stand leef
-ik naïef ben en niet weet hoe anderen moeten wonen
-Iedereen kan n woning betalen/kopen/verbouwen dus ik ook
- ik dramatiseer
- ik gewoon kwartiertje moet omrijden voor een nieuwe woning
- de nadelen niet opwegen tegen voordelen
- mn nood niet hoog genoeg
- In pakistan is het nog veel erger is dus gewoon bij mn man blijven

laat ik even voor het gemak van me af glijden. Als ik bevooroordeelde uit de heup schietende aannames wil lezen, ga ik wel naar twitter.

wacht effe

Je vroeg niet zozeer om advies an sich , je vroeg advies inclusief je verbazing dat je niet op hetzelfde comfortniveau iets kon vinden. En dat in een mindere buurt wonen geen optie was. Da's wat anders dan een neutrale vraag stellen. Het is wel een beetje zaaien en oogsten qua stijl/insteek.
Natuurlijk zit je verder niet op discusies daarom heen te wachten, dat begrijp ik, maar dat is dan weer de pech van het forum dat je daar als topic-starten weinig tot geen invloed op hebt.
Maar je start-posting vind ik wel degelijk 'gekleurd' en daar sloeg ik zelf 'op aan' zeg maar.

gr Angela

oeps

*topic starter

Even anno

"In pakistan is het nog veel erger is dus gewoon bij mn man blijven"

Heb je het wel gelezen? Het punt van Naema was volgens mij dat het in Pakistan *beter* is (op dit vlak tenminste).

Niet waar

Angela “je vroeg advies inclusief je verbazing dat je niet op hetzelfde comfortniveau iets kon vinden. En dat in een mindere buurt wonen geen optie was. Da's wat anders dan een neutrale vraag stellen. Het is wel een beetje zaaien en oogsten qua stijl/insteek.”
Dat is gewoon niet waar. Lees die eerste vraag nu eens. Geen woord over mindere buurten etc. Gewoon heel strak de vraag en het probleem.
Daarna volgt een rij van probleemontkenners die als beste argument het persoonlijke verwijt kiezen: Het ligt niet aan de woningmarkt, het ligt aan haar. Zij kan geen genoegen nemen met ‘minder’.

de nood niet hoog genoeg

dat was ik, die dat zei. Blijkbaar is dat 1 van de opmerkingen die hard aankwam, maar ik probeerde gewoon heel droog een conclusie te trekken. Scheiden = achteruitgang in welvaart. Ben je daar niet toe bereid, dan is de nood blijkbaar niet hoog genoeg. Gewoon een nuchtere constatering. Een afweging van voor- en nadelen; een aanzienlijke achteruitgang in wooncomfort/financieel opzicht is momenteel erger dan bij elkaar in huis blijven wonen.

Daarmee wil ik je probleem niet bagatelliseren of suggereren dat je verwend bent en geen genoegen neemt met minder, ofzo. Misschien ging ik wel een beetje op in de discussie, dat zou kunnen. Maar ik probeerde wel een constructieve bijdrage te leveren....

Ik ken in mijn directe omgeving dus een paar stellen die uiteindelijk niet uit elkaar gingen en toch nader tot elkaar kwamen na een paar slechte jaren. Misschien kan dat bij jou ook wel?

klopt

het is inderdaad niet in de eerste posting. Dat had ik even moeten checken op feitelijkheden. Uit de posting sprak voor mij al wel datgene wat ik later schreef, een wereldvreemdheid, een 'beschuldiging' aan de maatschappij dat dit toch niet waar kan zijn. In plaats van een neutraal geformuleerde vraag naar tips, zeg maar.
gr Angela

Nieuwe situatie

Nee, maar dat is volkomen duidelijk. TS verdient straf of reprimandes omdat ze de situatie als deze is als een probleem beschouwt.
En daar gaan mijn haren dan weer recht van overeind staan. Want wie is er nou eigenlijk wereldvreemd?
Laten we het even feitelijk op een rijtje zetten: er moet een woning gevonden worden voor iemand die niet in aanmerking komt voor sociale huur (verdient teveel) én niet voor de vrije sector (verdient te weinig) én niet voor een hypotheek (heeft geen eigen geld).
Dát is de feitelijke situatie.
Dan kun je wel heel modern roepen dat je het groot moet zien en dat Almere ook Amsterdam is en dat de Randstad verder reikt dan het Noordzee kanaal, maar de werkelijkheid is dat geen van de reaguurders in dit draadje met de situatie als deze nu is te maken heeft gehad, want die situatie is (relatief) nieuw.

Blèh

Mirjam,
Er zijn duizenden manieren om een vraag te stellen. Elke manier roept iets op en zegt iets over vragensteller. Het is niet verboden om een vraag te stellen met daarin een oordeel, net zo min als het verboden is om met een oordeel een suggestie te doen. Ik had namelijk wel degelijk een tip: ga allebei overstag voor een 'slechtere' wijk, dan is daar in ieder geval geen discussie over
Gr Angela

Ontkenning

Angela, je bent nog steeds in ontkenning.
"Het is niet verboden om een vraag te stellen met daarin een oordeel, net zo min als het verboden is om met een oordeel een suggestie te doen. "
TS benoemt een reëel probleem en jij noemt dat een oordeel. Dat komt omdat je het probleem niet accepteert. Er is geen probleem zeg je zelfs 'ga gewoon naar een mindere buurt'.
Maar dat is natuurlijk geen oplossing.
Want ook daar komt ze niet in aanmerking voor een sociale woning (verdient teveel) of een vrije sectorwoning (verdient te weinig) of een hypotheek (heeft geen eigen geld).
Ik vind de ontkenning van het probleem op zijn minst bijzonder.

relatief nieuw

nou neuh, ook 12 jaar geleden had je deze situatie. Ik kwam ook nergens voor in aanmerking zonder heel veel stappen terug te doen. Van een net opgeknapt huis waar al dat eigen geld in was gaan zitten, we woonden er net 2 jaar voor we uit elkaar gingen, dan heb je de kosten koper en de verbouwing er echt nog niet uit. We hadden iets overwaarde: € 5000 voor aftrek van de makelaarskosten te delen door 2.

Eigen geld, nou nee, ik had een onderhandse lening bij mijn ouders nodig om het weer op de rit te krijgen, ook om mijn hypotheek rond te krijgen want meefinancieren wat toen nog mocht dat ging niet, dan werd het bedrag te hoog tov mijn inkomen. Door een strakke financiele huishouding en flink stappen terug was ik na 2,5 jaar op 0 terug.

Dus deze situatie nieuw, nee echt niet, het is van alle tijden.

"nou neuh, ook 12 jaar geleden had je deze situatie."
Nee. Dat de woningbouwverenigingen bepaalde inkomensgroepen helemaal niet meer mogen bedienen is nieuw.
Dat de hypotheekvertrekkers gebonden zijn aan een maximum hypotheek is ook nieuw.
En dan is die enorme prijsstijging ook nog nieuws.
Ergo: 12 jaar geleden had jij veel meer mogelijkheden.

"Eigen geld, nou nee, ik had een onderhandse lening bij mijn ouders nodig "
Daar kom je nu niet meer mee weg.

van de maan af gezien

is het probleem altijd hetzelfde. Mirjam, je hebt het zelf benoemd in 1 van je postings.
Dat wat je eerst met twee salarissen kon doe had, moet nu op 1 salaris. Dat is de uitgavenkant.

De andere kant van de verdrietige situatie (en dat meen ik, ik zit niet te stoken dat er niet gezeurd moet worden) is dat we in Nederland het kennelijk nog steeds niet belangrijk genoeg vinden om voldoende woningen voor bepaalde inkomens/groepen te maken. En dat bijvoorbeeld de groep gescheiden ouders die op een bepaalde manier het nieuwe leven vorm willen geven, daar verdomde weinig keus in hebben. Dat is inderdaad een probleem. Maar ook dat is al veel langer een probleem.

De verbazing dat dit zo is (beide problemen dus) verbaast me én het gemak waarmee gezegd wordt: in een mindere buurt kan natuurlijk niet. Kennelijk woont TS in een stad waar dit een probleem is en dan denk ik: zou ze dat nooit geweten hebben? Dat kan dus inderdaad. En dat verklaart dan wellicht ook de verbazing.

gr Angela

Sparen om te scheiden

Van de maan af gezien zijn er gewone woningmarkten, krimpmarkten, groeimarkten en overspannen woningmarkten.
Dat je met twee minder doet dan met een is natuurlijk altijd zo.
Maar deze mensen verwonen niet twee salarissen. Ze verwonen er maar één. Je zou juist in die buurt vergelijkbare woningen voor vergelijkbare prijzen verwachten.
Maar die zijn er dus niet meer. Niet omdat ze niet gebouwd zijn, maar omdat ze overprijsd zijn. Dezelfde woningen zijn nu 2 x zo duur.
Angela " én het gemak waarmee gezegd wordt: in een mindere buurt kan natuurlijk niet."
Het is maar net wat je onthoudt. Even wat ze er zelf over zegt:"Naar een 1 of 2 kamer woning in een impopulaire buurt is bijna enige optie. Maar ik zie daar zo enorm tegenop -ook voor onze kinderen."
Bij jou blijft impopulaire buurt hangen, bij mij 1 of 2 kamerwoning met kinderen. Ik zou daar ook niet voor kiezen. Maar bovendien is het vooral een illustratie van het prijsverschil: voor de prijs van de woning waar ze nu met het hele gezin zitten, krijg je nu een studentenhok.
"Kennelijk woont TS in een stad waar dit een probleem'
Het is een landelijk probleem. De sociale huur heeft een beperkte doelgroep, de vrije sector mikt op hoge huren, de koopmarkt vraagt om eigen geld. Dat is echt waar overal zo. Starters steken gemiddeld 39.000€ in de aanschaf van hun woning las ik net op nu.nl
TS is ook een starter.
Uiteindelijk komt er wel een oplossing hoor. Sparen om te kunnen scheiden en ondertussen fanatiek blijven zoeken, soms kom je toch wat tegen.
Ja, wat makkelijker in mindere buurten of ver weg van de grote stad, dat klopt.
Jongeren die samen willen gaan wonen, hun studio willen verruilen voor een woning voor 2, die zitten met hetzelfde probleem.

M: enorme prijsstijging?

De appartementen bij mij staan nu voor iets (€5000) meer te koop dan ik kocht 12 jaar geleden. Geen idee waar jij je enorme prijsstijging vandaan haalt. Tot een jaar geleden kreeg ik er minder voor terug dan ik er voor betaald heb.

Met hun particuliere poot bedienen de woningbouwverenigingen nog steeds de (boven)modale inkomens.

En een onderhandse lening kom je nu ook mee weg, dan heet het ineens eigen geld. Ik heb de hypotheeknemer niet verteld waar het geld vandaan kwam en met mijn ouders een leenovereenkomst getekend.
Ingericht met het deel van de inboedel dat mee kwam en verder overal balletjes opgegooid wat ik nog zocht en ja, dan woon je met je 1,5 jaar oude kind een half jaar in een huis zonder badkamer. Douchen deden we in het zwembad of bij vrienden. De keuken die toen al op instorten stond heb ik 2 jaar geleden pas vervangen: de gasplaat deed het nog en met wat klappen en schoppen ging de oven ook wel dicht ook zo heb ik 10 jaar gekookt. Mee financieren, kon wel, maar dan kon ik deze flat ook niet kopen, ik had de volledige financiele ruimte nodig om woonruimte te kopen, luxe kon ik me niet veroorloven.

Ik had 12 jaar geleden echt niet VEEL meer mogelijkheden. Ik heb met veel stappen terug de mogelijkheid genomen die er was en die ik moest nemen om niet met een kind onder de brug te eindigen. Van een vrij staand huis met tuin naar een appartement met een balkonnetje van < 2 m2 op 3 hoog in een heel andere buurt die niet heel goed aangeschreven staat maar prima wonen is.

van alle tijden

Ik ken geen een vrouw die er na de scheiding op vooruit is gegaan qua woonruimte en/of financiën. Die vrouw die een miljonair aan de haak heeft geslagen, ken ik niet. Daarom is het zo verbazingwekkend dat TO daar nu pas achter komt.

In de meeste gevallen in mijn omgeving eindigde de vrouw ergens 3 hoog achter in een huurflatje. Maar hopelijk toch gelukkiger dan in het huwelijk. TO heeft tenminste nog een fatsoenlijk inkomen, dus haar uitgangspunt is gelukkig beter.

Bo, wat een vreselijke reactie

Dat ligt dan toch echt aan het feit dat vrouwen het blijkbaar niet belangrijk genoeg vinden om financieel zelfstandig te zijn. Ik vind dat persoonlijk een hele nare gedachte. Daar hoef je overigens echt geen miljonair voor aan de haak te slaan. Ik vind dat nogal denigrerend overkomen. Wij vrouwen kunnen ook zonder man een fatsoenlijk inkomen hebben! Kwestie van keuzes maken! Bah!

Deels

Niet meteen maar na de scheiding ben ik er financieel wel op vooruit gegaan. En zo ken ik er inmiddels meer. Voorheen huren en op een gegeven moment, juist na de scheiding, genoeg inkomen om een appartement of eensgezinswoning te kopen.
Na je scheiding wordt het ook belangrijk om financieel vooruit te gaan, meer te gaan werken, betere banen te ambieren. En dat is er vaak meer mogelijk dan je vooraf verwacht.

Beertje37

Eens met jou, heel erg! Excuus als je het verkeerd hebt opgevat, maar dat was niet mijn bedoeling.

Mijn mening is gebaseerd op ervaringen in mijn omgeving (tantes, moeders van vriendinnen). Een iets oudere generatie die financiële onafhankelijkheid minder hoog in het vaandel had staan. En vaak 3 stappen terug moesten doen na een scheiding. Om eerlijk te zijn, zijn er nog weinigen van mijn vriendengroep gescheiden maar ik kan me voorstellen dat vrouwen het nu beter voor elkaar hebben. TO heeft een goed inkomen, dus dat is alvast mooi. Neemt niet weg dat het meestal onvermijdelijk is om na een scheiding qua woonruimte een stapje terug te doen. Voor beide partijen.

En zoals AnneJ schrijft, er is uiteraard meer mogelijk. Je kan het financieel ruimer krijgen door meer te werken of door goedkoper te gaan wonen.

vergelijking

Voor het bedrag waar ik 6 jaar geleden (2012 gunstig moment op de woningenmarkt) mijn huis kocht, zou ik nu een kleiner huis kunnen kopen. Dat huis zou in zelfde straat zijn en op zich nog voldoende ruimte (3 slaapkamers hebben). Een huis met ongeveer dezelfde afmetingen en dezelfde prijs zou ik kunnen kopen in een mindere buurt.
Ik ben overigens wel meer gaan werken naar mijn scheiding. Die mogelijkheden zijn er overigens nu meer dan in 2012.
Al met al zou ik waarschijnlijk nu nog steeds kunnen scheiden.

Bedankt Bo!

Bedankt voor je reactie!
Ik word de laatste tijd vaak geconfronteerd met mijn ongeëmancipeerde mede-vrouwen en dat irriteert me heel erg.
Jouw reactie stelt me weer gerust.