Hoe maak je een man duidelijk dat hij ook tijd voor gezin in moet plannen?

Annie, volgens mij heb je hiermee een goede start gemaakt. Ik hoop voor jullie dat het goed uitpakt. Trek je niet teveel aan van wat anderen vinden dat jij zou moeten vinden .

Anno

Ik begrijp je reactie niet helemaal. Zeker niet na mijn laatste reactie. Ik heb nergens gezegd dat mijn man geen dingen met het gezin wil doen. Het komt er niet van omdat hij in zijn ogen een vrije agenda heeft. En inderdaad, ik was op zoek naar die interne motivatie van mijn man. Het heeft geen zin om dingen te gaan eisen, daarmee verander je niets.

Tijgeroog

Ja, ik denk wel dat je wel ongeveer gelijk hebt. Als we iets plannen dan maakt hij er tijd voor vrij (zo moet je het denk ik bij hem wel letterlijk lezen) en dan beleeft hij er ook plezier van. Vandaar ook het maken van een weekendplanning waarin dus ook blokken familytime zit. En twee blokken 'eigen plezier' achterelkaar is niet meer mogelijk . En het helpt hem volgens mij wel als we er direct een activiteit aan koppelen. We hebben besloten dat we zondag naar de klimhal gaan; nu die dat de kinderen heeft beloofd gaat hij daar echt niet aan tornen. Als we niets zouden afspreken is het ook makkelijker voor hem om 'even ergens naar toe te gaan'.

Ginny

Zie hierboven de reactie aan Tijgeroog; plannen en direct een activiteit koppelen aan familietijd gaat hopelijk beter werken.

Jij zegt: Verder snap ik nog steeds niet waarom het een probleem zou zijn als hij een fijn weekend heeft met de kinderen en jij een rekaxweekend voor jezelf. Dat is toch ook familietijd?

Ik wil graag een leuk weekend met z'n allen (mama, papa en kinderen). Ik hoef helemaal geen relaxweekend voor mezelf. Ik weet niet zo goed waar dat vandaan komt, ik heb dat nergens gezegd. Ik doe echt wel eens wat voor mij zelf, met vriendinnen. Maar ik word helemaal niet gelukkig van een weekend zonder de kinderen, heb er zelden behoefte aan. Ik doe veel liever dingen met de kinderen. Een zaterdag shoppen of in een welnessresort vind ik echt zonde van mijn tijd; ik sta veel liever langs een hockey, voetbal of tennisveld. Het is ook niet zo dat ik mijn man geen tijd zonder kinderen/gezin gun, maar als dat betekent dat er weinig tot geen familietijd is in het weekend, dan baal ik daar stevig van.

Als man leuke dingen gaat doet met de kids is dat voor mij geen familietijd. Want die familie, daar hoor ik ook nog steeds bij.

Annie

Ah, sorry, ik was nog niet zo ver in de discussie.
Je hebt met man gesproken en een afspraak gemaakt. Mooi en vasthouden. Hopelijk heb je dat weekend weg helemaal niet nodig. En anders heb je die achter de hand. Succes!

Positief

Je klinkt gelukkig weer een stuk positiever. Fijn dat het erop lijkt dat er een compromis gesloten kan worden. En ik hoop dat je me niet kwalijk neemt dat ik mijn eigen ervaringen (als dochter en vrouw van) op jouw situatie projecteer, dat doen ervaringsdeskundige en Ella immers ook. Ik voel mezelf veel beter sinds ik de dingen wat meer uit het perspectief van man zie en mijn idee is dat je met een positieve instelling veel meer voor elkaar krijgt. Het zou zo jammer zijn als het om zoiets echt misliep: volgens mij ben je dol op je man, anders zou zijn houding niet zo pijnlijk zijn, en hij ook op jou, hij werkt toch mooi mee aan een oplossing. Veel plezier in ieder geval met jullie gezinsuitstapjes en vergeet er ook niet een keer met z'n tweeën uit te gaan!

Annie

Leuk dat jullie naar de klimhal gaan. Daar kom ik ook minimaal een keer per week. :-)

actief

Mooi, deze doorbraak, eigenlijk zonder heel veel moeite toch? Ik zou inderdaad de gezinsdingen wel een beetje actief houden, geen spelletje thuis (met z n allen fietsen misschien?). Dan heb je een mooi compromis, allebei wat geven en nemen.

Hier ook een man met een eigen leven!

Ik herken veel van wat ik hier lees. En dat vind ik op zich al een geruststellende gedachte.
Ik heb ook een man die meer met z'n eigen bezig is als met ons. Hij is wel actief bij het sporten van de kinderen. Hij geeft training en coacht. Super is dat. Hij is wat sport betreft heel betrokken bij de kids. Maar als het sporten voor bij is dan hangt hij alleen maar op de bank. Daar heb ik zo'n hekel aan. Hij werkt hard, heeft een eigen zaak die prima loopt. Ondanks dat, zitten we iedere avond samen aan tafel. Dat is fijn. Maar ik baal ook van die zondag. Ik heb mijn eigen teamsport op een laag pitje gezet om wat rust te brengen in het gezin. Hij is daar nu ook mee gestopt. Echter, nu zit hij ook iedere zondag op de fiets. En idd, pas om half 1/2 thuis, dan nog douchen, eten en de dag is alweer voorbij. Afgelopen zondag wilde ik naar het bos. Hij ging mee, maar heeft geen woord gezegd, behalve mopperen. Ik ga er vaak op uit met de kids, zwemmen, schaatsen, whatever. En dan zie ok wel eens vaders met hun kids. Dat zou die van mij nooit doen. Daar baal ik heel erg van. Doe iets leuks met die kids.
Waar ik ook mee zit is dat hij alleen maar moppert op de jongens en niets met ze doet thuis. Geen spelletje niks, alleen corrigeren. Om gek van te worden. Ik heb nu de cursus positief opvoeden besteld bij j/m en gezegd/geëist: dit gaan wij SAMEN doen!
En wat ik hier ook lees en besef: ik moet meer mijn eigen plan trekken. En me niet meer zo schikken naar zijn leven. Dat heb ik al veel te lang gedaan. Allemaal in het belang van ons gezin en met liefde. Maar zo werkt het ook niet.