Relaties Relaties

Relaties

U bevindt zich op het algemene (landelijke) CJG-forum.

Hel, deel 4 - vervolg Help zit muurvast


Verhuiswagen

Verhuiswagen

24-04-2017 om 19:04

Ik zeg ff dit

Ik reageer hier niet vaak, maar herken heel goed waar je nu inzit. Destijds heb ik juist bewust wel gekozen om al vrij snel te daten met mannen. Gewoon n drankje, ergens eten, iets actiefs etc etc. En wat vond ik t leuk!! Wat een afwisseling met de ellendige situatie waar ik in zat of inzit. En ik heb van de gelegenheid gebruik gemaakt om heel goed 'nee' te leren zeggen tegen alles wat ik maar even niet zag zitten. En te ervaren hoeveel kracht ik had met het aangeven van mijn eigen grens. Wat heb ik gelachen ! Wat heb ik me verbaasd! Hoeveel vreemde types lopen er rond! En ook hoeveel mannen ook gekwetst zijn. Lotgenotencontact zal ik t maar noemen. En hoe verdrietig ik er soms ook van werd, ik ervoer hoe snel ik daar alweer overheen kon stappen. Dat gaf me moed. Moed om ook in te zien dat de echtscheiding waar ik in zat ook iets zou zijn waar ik overheen ging stappen. Ik oefende als t ware. Niet dat de dates 'slachtoffer' van mij en mijn bedoelingen waren. Meer ervaren hoe ik me staande kon houden in de wereld en mijn eigen keuzes weer kon maken. Uiteindelijk is er een waar ik a la seconde voor viel als een blok. Dat bleek de man te zijn die me overal de ruimte voor gaf en waar ik van leerde dat er ook hele leuke mannen zijn En waar ik nu al 2 1/2 jaar heel gelukkig mee ben. Moraal van dit verhaal: geniet van het moment. En als t op niks uitloopt, bedenk dan maar zo 'de volgende man is NOG leuker. En alleen is ook goed.

moederziel

moederziel

24-04-2017 om 23:04 Topicstarter

Verhuiswagen!

Ja, zo ervaar ik het ook! Ik herontdek echt een kracht in mezelf. Natuurlijk allereerst de verrassing dat deze gezellige frits me leuk genoeg vindt om een afspraakje mee te maken. Verbazing #1. En er waren al leuke en mooie gesprekjes via de app, die zomaar dieper gingen, persoonlijker en waarin frits zowaar oprechte interesse in mij toont. Verbazing #2. Dan blijk ik toch nog wat schoolmeisjeskriebels in m'n lijf te hebben bewaard van vroeger. Ik voel nog! Verbazing #3. En na de afspraak laat frits weten het ook gezellig te hebben gevonden en te hopen dat we elkaar een volgende keer wat langer zien. Huh? Bedoelt-ie mij? Dat wrak dat werd ingeruild?? Verbazing #4.
En dan de klapperrrr..... frits is aardig, evenwichtig en niet bang om over zijn emoties te praten. Tsssssssssss. Verbazing #5. Ze bestaan dus echt. Zulke mannen.

Dus kort samengevat: ook al vertrekt frits vanaf heden met de noorderzon en hoor ik de komende 25 jaar opnieuw niets meer van hem, hij heeft bij mij iets wakkergeschud dat mij heel erg veel vertrouwen in mezelf en de toekomst geeft. Vele malen groter dan hij zou kunnen vermoeden: hij heeft me weer even het gevoel gegeven dat ik, moederziel, er wel degelijk toe doe als vrouw. Pfoeh, dat doet me goed, hoor.

Miertje

Miertje

24-04-2017 om 23:04

Bubbeltjes

Ik zeg: nu al een win/win situatie

Moederzielsgelukkig, geniet er van!

Moederziel,

Hopelijk hebben die blijde gevoelens ook een sneeuwbal effect op je kijk naar de zaken die nog liggen, die betrekking hebben op de scheiding. Zodat je luchtiger kan kijken naar miscommunicatie. Het gaat niet alleen om de bevestiging dat je nog altijd een aantrekkelijke vrouw bent, maar hoe die gevoelens je verzachten.

mirreke

mirreke

26-04-2017 om 13:04

Moederziel

Ik ben zo blij voor je. Gewoon omdat het leven ook leuk en fijn kan zijn, ook voor jou, juist voor jou!

Geniet ervan en hou je koppie erbij! Volgens mij komt dan alles goed :-)

tante Sidonia

tante Sidonia

29-04-2017 om 16:04

en moederziel

hoe is het nu?

Ff zo

Ff zo

29-04-2017 om 18:04

Pennestreek

En hoe is het met jou?

moederziel

moederziel

30-04-2017 om 20:04 Topicstarter

Gaat goed met mij

Ja, het gaat goed. Ik durf het echt zo te zeggen. De lichtheid van wat er gebeurt is een welkom tegenwicht. Mijn verdriet en de pijn mogen er zijn, maar ik kan er met iets meer afstand naar kijken.
Intussen droog ik de tranen van kind 3 die ruzie had met moederzielman, heb ik me op de overzichten van de mediator, pak ik door in de overtuiging dat ik de ingang naar mijn weg heb gevonden.
De pijn is niet minder, maar mag er gewoon zijn. Het belangrijkste is: ik ben niet meer bang zonder moederzielman. Ik kan hard en eindeloos vallen, maar ik weet nu dat ik uiteindelijk tóch weer opsta. Helemaal zelf.

X

Pennestreek

Pennestreek

01-05-2017 om 11:05

moederziel, wat fijn al deze positieve berichten!

Wat heerlijk dat deze ontmoeting je wat meer licht en lucht geven! Geniet ervan! En ik ben er absoluut niet bang voor dat je je gezonde verstand kwijtraakt, daarvoor sta je veel te stevig met beide benen op de grond. En ben je teveel bezig met het opvangen van je kinderen en het regelen van de praktische zaken. Maar zo'n lichtstraaltje dat je net wat meer energie en kracht geeft is natuurlijk heel erg welkom! Dus ik ben heel erg blij voor je.

Pennestreek

Pennestreek

01-05-2017 om 12:05

Hoe het met mij gaat

Ook wel goed. We zijn op zoek naar een relatietherapeut. We hebben vaker gesprekken, en die worden langzaamaan steeds minder zwaar en emotioneel. Hoewel ik het vorig weekend weer een flinke dip had. Ik heb het idee dat ik wat meer ontspan nu, en dat er daardoor weer pijn en verdriet naar boven komen die ik lang heb weggestopt. Man vangt dat redelijk goed op gelukkig. Ben intussen zo goed als van de AD af, dat is ook wel heel erg fijn. Hoewel die emotionele bui daar misschien wel mee te maken had. Weet ik niet zeker, ik heb vrij regelmatig van die buien, maar ze worden wel steeds zeldzamer en ik kom er ook redelijk snel weer uit.

Maar het blijft moeilijk en zwaar. Soms zijn er momenten dat ik kan ontspannen, maar dan 'schrik' ik wakker, en realiseer me dan weer wat er allemaal gaande is. En ik ben bang dat dat nooit meer helemaal weggaat. Dat ik altijd wantrouwend blijf, nooit helemaal zal kunnen ontspannen en erop vertrouwen dat het goed zit. Daar word ik wel heel moedeloos van. Nou ja, kleine stapjes, en eerst maar eens aan de slag met relatietherapie. Op dit moment gaat het goed en daar probeer ik van te genieten.

Met zoon gaat het ook weer wat beter. Hij neemt weer wat initiatief, heeft de draad weer opgepakt van zijn rijles (had een teleurstellende les een paar weken terug, en wilde toen geen nieuwe afspraak meer maken). We hebben het schoolwerk weer een beetje opgepakt. Maar ook daar zijn we er nog lang niet. Belangrijkste is nu dat we een oplossing vinden voor zijn school/leerproblemen. En dat is heel lastig. Gelukkig zijn man en ik op het praktische vlak wel een heel goed team. Dus daar komen we wel uit.

Fay

Fay

01-05-2017 om 19:05

blij voor jou

moederziel wat ben ik toch blij voor je! we komen elkaar steeds overal tegen (op dit forum dan) en je bent zo behulpzaam, hebt zo het beste voor met iedereen. je bent een inspirerend mens! en wat is het dan fijn om wat verlichting in je berichten te lezen! Heerlijk!
X

moederziel

moederziel

02-05-2017 om 12:05 Topicstarter

Pfoeh

Lieve meisjes (en een enkele jongen hier, het voelt soms bijna surrealistisch wat er allemaal gebeurt. Ook de 2e date met fijne frits was goed. Echt goed. Op naar de volgende!

Ik ben begonnen in een prachtig boek, aanrader van een vriendin. Verslaafd aan liefde, van Jan Geurtz. Pfoeh, wat een inzichten. Past precies bij de fase en de behoefte aan inzicht waar ik nu in zit. Ik kan 'm jullie allemaal aanraden.

@Fay: lief, dank voor je fijne complimenten, maar alle lof ook voor jou die zo openstaat voor andere meningen - ook als ze pijn doen. Dat vergt moed.

Tops

Tops

02-05-2017 om 17:05

Inzicht vooruitzicht twijfel

Ik gun je je goede tijd, meer dan je denkt.
En toch denk ik, ik ben aldoor eerlijk geweest, dat je nu een fout begaat of in elk geval een risico neemt. Jouw keuze, ik wil het alleen kwijt..

Ik heb al gezegd, kijk uit, iets goeds smaakt naar meer.
Je dapperheid, wat je zei over: hij mag nu weglopen en dan kom ik er nog is omdat je nu gedragen wordt door het nieuwe. De welkome pleister op de wond.

Jij en nognietex zijn beiden al eerder het vroegere huis ontvlucht in jullie relatie.
Hij deed het weer net zijn vreemdgaan, maar jij doet dat nu ook.
Want natuurlijk gaat Frits niet weg en wil jij niet dat hij weggaat.
Natuurlijk wordt dit meer en hoogstwaarschijnlijk je pleister op de wonde, de vlucht van de pijn van nu; gewoon je nieuwe relatie al doe je een beetje voorkomen als niet.
Je praat meteen minder over pijn en ellende door hem, als een verliefd lyrisch meisje.
Logisch, fijn!
Maar je rondt zo niets af. Hij kan nooit je relatie ( ja je denkt er nog niet zo aan misschien, maar dat kan snel gaan) zijn en je therapeut. Niet je oplosser van problemen. Je kunt jezelf nooit blijven ontvluchten want je neemt jezelf met je mee.
Je verandert er zelf niet door. Je neemt een uitvlucht in het nieuwe terwijl het oude niet klaar is, zelfs praktisch nog niet is afgerond.
Dat is logisch hoor, zeker als hij leuk is. Het maakt je sterker.
Maar je was nog niet klaar.
Of het verstandig is je kapotte hart te geven ipv te laten helen weet ik niet.
Ik begrijp je, ik snap je en net zo hard helemaal niet, maar ik denk dat er een grote kans is dat je ellende krijgt door dit nu verlichtende.

Ik vind het lastig; ik verknal niet graag iemands feestje. Het is niet de bedoeling in elk geval. Maar houd jezelf niet voor de gek. Hij was de weg naar het sterker en beter voelen, niet je situatie, daarvoor was er een te snelle ommekeer.

Nouja in elk geval, ik zal het vast allemaal verkeerd zien, dat hoop ik dan maar, want het is je best gegund. Ik heb het alleen te vaak fout zien gaan en dat gun ik jou niet, maar ook je kinderen niet. Daar zul je best voorzichtig mee zijn, maar die pikken neer op dan je denkt. Heb getwijfeld of ik op versturen zou klikken, want ik weet dat ik waarschijnlijk meestal niet zeg wat je wilt, maar vanuit een open en eerlijk zijn doe ik het toch.

Pennestreek

Pennestreek

02-05-2017 om 17:05

Ik snap je wel hoor, Tops

Ook ik zie het hier in mijn omgeving fout gaan met zo'n reboundrelatie, maar ik hoop voor moederziel dat het alleen maar een fijne vriend is/blijft om haar last iets te verlichten. Dan kan het natuurlijk op termijn best meer worden, maar nu inderdaad even niet, nog. Dat zou niet verstandig zijn, en waarschijnlijk alleen maar voor nog meer ellende zorgen.
Maar zoals ik al zei, ik vertrouw op het gezonde verstand van moederziel. En dat van Frits .

rode krullenbol

rode krullenbol

02-05-2017 om 20:05

Tsja ...

De vraag waar Tops naar verwijst staat - en dat is geen toeval! - centraal in het volgende lied:


https://youtu.be/1N5pD2mnSRc

Vrij vertaald luidt deze: "hoe groot ben jij als op een dag de zon ontbreekt aan de blauwe hemel?" De vraag is een vervolgvraag op het telkens terugkerende: "hoe groot is jouw liefde (voor mij)"?

Laat ieder er het zijne over denken, maar ik vind het een heerlijk romantische vraag. En wás het maar zo, dat deze vraag zich ook liet beantwoorden!

De praktijk wijst echter uit, dat dit eigenlijk niet kan. Wie in tijden van tegenspoed in de steek is gelaten, weet dat als geen ander.

Ondertussen ben ik blij, dat niemand me deze vraag ooit heeft gesteld, ofschoon het vrijwel alle geliefden op enig moment door het hoofd zal spoken. Het zal misschien mijn Rotterdamse achtergrond zijn, maar "ik voor mijn persoonlijk" zou het er Spaans benauwd van hebben gekregen!

Rode krullenbol

Maar Tops,

Ten eerste snap ik wel dat je Moederziel wilt waarschuwen voor een deceptie omdat dat keihard kan aan komen maar wat is nu de definitie van 'klaar zijn met je huwelijk'? Het is toch goed mogelijk dat Moederziel in de afgelopen periode stil aan klaar is geworden met haar huwelijk? Ze heeft heel wat bedenktijd gekend. Tijd om na te dnken over wat ze nog voelde.

Als ze met Frits naar een relatie toe groeit, zal er toch nog altijd een plekje in haar hart zijn voor haar ex. Soms groei je uit elkaar, ( zelfs als je getrouwd bent). De fase ' klaar zijn met je relatie' staat m.i. los van een officiele scheidingsdocument.

Verder hoop ik dat Moederziel door deze fijne tijd minder strijd met haar as-ex. beleeft. Dat de fijne gevolens van waardering maakt dat ze minder hoog op de steigers gaat staan en dit haar ook wat rust in het hart bezorgd. In de hoop dat dit de samenwerking/co-ouderschap wat vergemakkelijkt.

dopje

dopje

02-05-2017 om 22:05

go girl

Volgens mij heeft Moederziel heel goed in de gaten wat ze doet en zal ze zich niet opeens onverantwoord gaan gedragen. Juist niet na alles wat ze doorgemaakt heeft.
Een zeer goede vriend van me zat in een vreselijke relatie, echt afschuwelijk manipulatief en hij werd een schim van wat hij ooit geweest was. Snel toen de relatie over was -eindelijk!- kwam hij een ander tegen en ze kregen wat. Zij heeft hem echt gered. Hij krabbelde terug naar wie hij ooit was en wie hij echt was. Ze liet hem weer zichzelf zijn. Anyway, ik ben niet zo van die strenge regels van hoe het allemaal wel en niet hoort. Dat je nooit van de ene in de andere relatie 'mag' want dat gaat nooit goed en reboundliefdes waarom zou dat slecht zijn. Als je maar eerlijk en oprecht tegen iedereen bent, en ik geloof dat je dat wel bent.
Lieve Moederlief, ga er voor, wat het ook is of wat het ook wordt, hoe lang of hoe kort het ook zal duren.. rebound of niet, Ga je eigen weg, vertrouw op je gevoel, laat je niks aanpraten. Ik geloof dat je donders goed weet wat goed voor je is en wat goed is voor je kinderen.

tante Sidonia

tante Sidonia

02-05-2017 om 22:05

dopje

sorry hoor: 'zij heeft hem echt gered'...daar geloof ik niet in . Het is een volwassen man toch, waar je het over hebt? Zonder haar was hij vast ook opgekrabbeld, denk je niet?

Tops

Tops

02-05-2017 om 22:05

Flanagan

Klaar zijn met je huwelijk als in: afgerond gescheiden en vrij op alle vlakken (mentaal, financieel, wettelijk ( om maar een kleinigheid te noemen en noem maar op). Zodat je met je vernieuwde en geheelde zelf weer klaar bent voor het leven. Geheeld, geleerd van eerdere fouten ( dus niet de vlucht), klaar met je verleden en het huwelijk. Misschien is dat duidelijker beschreven.
Tot 5 wkn terug( natte vingerwerk) was er van een officiële scheiding geen sprake, waren er nog dezelfde vragen, hetzelfde verdriet.
Na de Frits gaat het ineens goed.
Dat ligt aan Frits, want zo snel verandert dat normaal niet.
Weet je, het maakt me niet uit verder. Ik denk dat er niet slim en vanuit ( vlinder) gevoel gehandeld wordt en dat vond en vind ik in geval van moederziel niet echt de meest handige situatie, hoezeer ik het begrijp en haareen fijn gevoel gun.

dopje

dopje

02-05-2017 om 22:05

tante Sidonia, ik denk van wel. Maakt het veel uit hoe ik dat formuleer of zie? Maar als je wil kan ik ook zeggen dat hij bij haar weer helemaal opbloeide en zijn oude zelf werd, met haar hulp.

moederziel

moederziel

03-05-2017 om 00:05 Topicstarter

Nou nee hoor

Het gaat niet opeens goed, ik word niet gered, ik heb geen behoefte aan een nieuwe relatie. Maar ik besef wel dat mijn scheiding, mijn emotionele scheiding van moederzielman zich volop aan het voltrekken is. Dat proces was overigens al ingezet voordat Frits ten tonele kwam. 2 maand terug zat ik bij de mediator, 4 weken terug opnieuw. En niet voor een praatje over het weer.

Ik ben de afgelopen 14 maanden onnoemelijk diep gegaan. Ik ben mezelf op heel veel punten keihard tegengekomen. Moederzielman kiest bewust niet voor mij. Dat is hard hoor. Maar hij mag dat doen, hij is niet mijn eigendom, hoe pijn het ook doet! Maar ik heb ook de conclusie getrokken dat mijn leven niet afhangt van een liefdesrelatie - welke dat ook zijn moge. Dat voelt als een bevrijding. En de recente ontmoetingen bevestigen vooral dat ik me daar nu goed bij voel.

De zorgen hier zijn lief en beschermend. Maar ik verlies me nergens in. Ik heb ook geen behoefte aan een rebound, ik hief niet 'terug te veren', ik wil juist vooruit, verder, mijn eigen leven leiden.
Het deurtje naar moederzielman is dicht. Dát voel ik zo sterk. Tot mijn eigen verbazing. Ik ben te veel en te hard gekwetst. De liefde die ik voor hem had, is daaronder bezweken.
En Frits.... ach jongens, dat is een heerlijke crush. Ik was bijna 30 jaar geleden stapelverliefd op deze Frits. En Tsja.... dat was niet voor niets. Natuurlijk word ik daar nu een blij schoolmeisje van. Er zijn beiden ongebonden, volwassen en denkende wezens. We doen niemand pijn. Ik zie wel wat dit brengt.

moederziel

moederziel

03-05-2017 om 01:05 Topicstarter

Pennestreek schrijft

' ik hoop voor moederziel dat het alleen maar een fijne vriend is/blijft om haar last iets te verlichten'

Nee, dat hoop ik zelf niet. Deze Frits hoeft mijn last niet te verlichten, dat moet en wil ik zelf doen. Ik wil vrij zijn. Vrij om mijn eigen weg te gaan. Als iemand een stukje wil meelopen, leuk! Maar het blijft míjn weg. Die opbrengst na een jaar hel, is me heel, heel erg heilig.

moederziel

moederziel

03-05-2017 om 09:05 Topicstarter

Na nachtje slapen

Ik wil jullie zeggen dat ik ontroerd ben door de reacties hier, de voorzichtigheid, de zorgen. Jullie hebben kunnen meelezen hoe ik op mijn diepste momenten zo wanhopig, angstig en ontredderd was. Ik kan eigenlijk pas nu voorzichtig terugkijken en voelen hoe afschuwelijk het ook echt was. De symbiose met moederzielman waaruit ik moe(s)t worden losgetrokken, losgescheurd, was mijn veilige haven na een jeugd die verre van veilig was. Ik was doodsbang om dat los te laten. En ik hield zielsveel van moederzielman.

Dat laatste zal nooit meer veranderen, hoe raar het misschien ook klinkt. Hij was mijn grote liefde, mijn redder, met hem heb ik mijn leven verder opgebouwd. Maar hij wil niet meer met mij verder leven en daar heb ik mee te dealen. Ik heb dat stapje voor stapje onder ogen moeten gaan zien en heb me heel erg voorzichtig losgetrokken uit de verstrengeling.
En nu ik daar grotendeels - of misschien wel helemaal - uit ben, kan ik er vanuit rust en zelfkennis naar kijken. Béter naar kijken. En weet je... ik ben niet meer bang. Dat is mijn grootste resultaat voor nu. Ik ben niet meer bang voor de afwijzing van man, want hij hééft me al afgewezen. En ik wijs mezelf daar niet meer om af, ik heb mezelf omarmd en vertrouw erop dat het ook zonder hem goed kan zijn in mijn leven.

Natuurlijk zijn er nog een heleboel haken en ogen, praktische zaken vooral, maar ook het welzijn van de kinderen die op een andere manier hun veilige haven missen. Maar ook daar is een nieuwe veiligheid aan het ontstaan, een nieuwe voorzichtige balans. En ook daarop vertrouw ik. Mijn gezin met de kinderen krijgt langzaam vorm.

De titel van dit topic is'Hel deel 4, zit muurvast'. Hel? Ja, dat was en is het soms nog zeker. Maar ik zit niet meer muurvast. Ik heb stappen gezet en ben, ja wat... misschien wel gegroeid.

liefs xxx

mirreke

mirreke

03-05-2017 om 14:05

Lieve moederziel

Ik vind het heel mooi om te lezen hoe je ontwikkeling gaat. De stappen terug en weer vooruit, de groei.

Ik kan me zo goed voorstellen hoe je blij verrast bent door de fijne aandacht van een leuk iemand, en hoe helend dat is. Juist omdat je je zo afgewezen voelde door moederzielman.

Maar ook hier een woord liefdevolle waarschuwing: blijf alert, blijf erbij. Als iets echt goed voelt, kun je er ook de tijd voor nemen. Sla niet op hol. Laat het gebeuren, geniet ervan, maar blijf ook nuchter kijken.

moederziel

moederziel

03-05-2017 om 15:05 Topicstarter

Zeker weten, Mirreke

Ik heb geen haast, ik hoef nergens heen, ik ben goed waar ik ben op dit moment. Voor nu is er balans. Het leven alleen met de kinderen is fijn en liefdevol, ook al zijn er momenten van verdriet. Er staan ook momenten van erg veel plezier en loslaten tegenover.
Ik laat komen wat er op mijn weg komt. Ik zal me niet in bochten wringen, geen offers brengen, me niet voor keuzes laten zetten. Ik heb daar helemaal geen ruimte voor, en ik wil niet meer zoveel hoeven geven als in de laatste jaren met moederzielman. Dat heeft me uitgeput en uiteindelijk de verlating ingeluid. Ik ben zo lang bang geweest in mijn relatie, dat realiseer ik me heel goed. Bang dat ik niet goed genoeg zou zijn om voor te blijven.

De bevestiging dat ik er mag zijn voel ik op dit moment vooral sterk in mezelf. De therapie en het verdriet doorleven, heeft me toch wel dit gebracht. Ik vind het niet alleen, ik vóel het ook echt. En het is fijn dat iemand anders dat misschien óók vindt, maar het begint bij mijzelf. Dat is het startpunt voor mijn moederschap, mijn vriendschap met de mensen om wie ik heel veel geef, en in de toekomst - wie weet ooit - het startpunt voor een liefdesrelatie. Maar ik zal mezelf er niet meer zo in verliezen, die harde les heb ik wel geleerd.

Reageer op dit bericht

Op dit topic is al langer dan 4 weken niet gereageerd, daarom is het reageerveld verborgen. Je kan ook een nieuw topic starten.