Buitengesloten voelen

Flavia

Jammer dat je niet het hele voorstel leest. Het shoppen is een (1!) alternatief in een hele lijst. TS kan ook naar een museum, bioscoop of weet ik veel wat. Ze kan ook de hele dag boekjes lezen in het appartement. Of, zoals nu, mokkend thuisblijven. Waar het om gaat, is dat ze een keuze heeft. Veel meer opties dan 'skien' en 'thuis blijven'.

En Pirata

Met 4 lessen kan ze toch nooit goed genoeg skien om met de zwarte-piste-fanaten mee te kunnen? Dus wat schiet ze daar me op dan?

Andere dingen

Ik ben het met Yanea eens. Geef aan dat je graag mee wilt maar dan wel in een appartement in een plaats. Je wil graag kunnen wandelen en eventueel naar boven kan gaan om mee te lunchen. Geen gedoe met skibussen.

Skiles kan ik dan wel weer aanraden. Ik ben een eeuwige beginner. Ik ben ooit begonnen met skiën toen ik al 40 was en ik leer het nooit. Maar ik kan blauwe pistes skiën. Mijn man en kinderen zijn piste monsters en scheuren mij links en rechts voorbij. Toch ga ik af en toe mee. En zelfs mijn zoon van 16 wil best met mij skiën. Ik ski dan op mijn dooie akkertje en hij skiet een stukje mee en neemt dan weer een lift naar boven om mij onderweg weer op te pikken. Soms skiën wij ook met het hele gezin. Ze passen zich dan aan mij aan qua pistes.

Verder ski ik zelf wat op wat blauwe pistes. Neem af en toe een privéles. Ik ga wandelen. Ik neem dit jaar het boek Musch mee. Ik ga fotograferen. Netflixen etc. Ik vind wintersport heerlijk.

Nee maar

Natuurlijk kun je dan de evaren skiers niet bijhouden. Maar je hebt het in elk geval uitgeprobeerd, of je het misschien toch wel aardig vindt. Ik vind dat ook een positief gebaar naar Man.
En in een skiklas is het vaak beregezellig. En zeker weten dat Man het prima vindt een paar keer mee te gaan op de blauwe piste.

Moeite doen?

Als ik alle berichten lees, ga ik mij steeds meer afvragen: hoe vindt je vriend het eigenlijk dat je niet mee wil skieeen?

Kan het zijn dat het voor vriend ook niet leuk is dat je niet bereid bent om het skieen te proberen?
Als je zelf ergens zo’n passie voor hebt en je wil dat graag delen, maar je partner is niet geïnteresseerd kan dat ook zorgen voor verwijdering...

Misschien is hij daarom minder bereid rekening met jou te houden?

Vroeg het me af...

Ligt eraan...

Wonen jullie samen en gooien jullie de financien min of meer op een hoop? In dat geval gaan slaan die ski-uitstapjes een flinke deuk in het budget ten koste van iets dat jullie ook samen zouden kunnen ondernemen. Daar zou ik ook niet blij van worden.

Als de relatie (nog)wat vrijblijvender is of als jullie latten ligt het voor mijn gevoel weer anders. Dan zou ik hem niet claimen. Je buitengesloten voelen omdat je andermans interesses niet deelt, ligt aan je eigen overgevoeligheid.

Een ski-vakantie als je het maar matig kunt en niks hebt met het sfeertje eromheen kunt is doodzonde. Want het kost een klap geld. In plaats van een beetje rondhangen in een afgelegen dorpje waar verder niks te doen valt dan het schnappsmuseum en de Intersportwinkel kun je dat beter uitgeven in een plek waar wat meer te beleven valt.

Ik heb een tijdje bij een skigebied half en half gewoond omdat mijn aanstaande wederhelft deeltjes versnelde. Dan gingen we wel eens een dagje met een groep op en neer. Dat was gezellig ook al ben ik verre van handig en had ik snel mijn plafond bereikt. HIj suisde meteen van de zwarte helling af, maar is er nooit zo doorgegrepen dat hij het een week aaneengesloten wilde doen.

Kenfan

Over het onderwerp heb ik even niks te melden maar de opmerking van Kenfan heeft me laten schaterlachen.

-----------------------------------
Ik heb een tijdje bij een skigebied half en half gewoond omdat mijn aanstaande wederhelft deeltjes versnelde.
-------------------------------
Ik ben een beelddenker en ik zag het meteen voor me.

Skiën IS leuk?

Skiën IS natuurlijk niet per definitie leuk of niet leuk. Dat is een kwestie van beleving. Je vindt het leuk of niet. Dus in mijn ogen het is raar om hier te zeggen dat ts het maar moet proberen ‘omdat het leuk is’.

Ik vind skiën toevallig heel erg leuk. Mijn man die het eerst vertikte te proberen (hoogtevrees en totaal onsportief aangelegd), veranderde van mening en wilde het toch wel eens proberen. Hij bleek het leuk te vinden en ondertussen skiën we jaarlijks met het gezin.
Maar ik realiseer me dat dat een soort van geluk hebben is, dat hij het wel wilde proberen en het leuk vond. Het blijft iets dat de een wel en de ander niet ligt. Dus ts aanpraten dat ze het moet proberen omdat het leuk is, lijkt mij onzin.

Aagje

Ze kan proberen of ze het toch leuk vindt. Ze heeft het nog nooit uitgetest....
Ik vind TS ook niet erg flexibel hierin, ik lees allerlei redenen om het niét te willen proberen. Maar wie weet vindt Man het wel heel leuk als ze er samen van kunnen genieten. Er zijn wel meer partners met ski-niveauverschil.

skiën

Ik denk dat het skiën een beetje tussen jou en je vriend in gaat komen te staan. Vriend heeft wel gezegd te willen minderen maar als het puntje bij het paaltje komt dan geeft hij toch snel toe aan zijn vrienden. Uiteindelijk is deze hobby dus heel belangrijk voor hem en dit zul je niet met hem kunnen delen want jij houdt niet van skiën en wintersport. Bovendien geef je aan dat je het duur vindt en dat is het ook. Dus een vriend die meerdere malen per jaar wil gaan skiën die roept op termijn (waarschijnlijk) ook andere vragen op die gaan over de besteding van geld.
In een relatie is het niet erg als ieder zijn eigen hobby's heeft, maar als de een moeite heeft met de hobby's van de ander dan blijft dat volgens mij een twistpunt. Ik weet het niet hoor, je kunt natuurlijk wel heel dol zijn op je vriend maar past zijn levensstijl verder wel bij die van jou, of ben jij meer iemand die gedijt bij een rustig type met wat minder vrienden en sportieve hobby's? (PS die zijn er ook genoeg..)

Proberen of ze het leuk vindt, kan

natuurlijk best. Zou ook zinnig kunnen zijn. Alleen dat geduw die kant op vind ik apart. Ts kan zelf ws beter dan wij inschatten of dat enige kans van slagen heeft. Ik weten wel heel weinig van haar.

Aagje

Lang lang geleden ging ik elk jaar skien

Redelijk jong geleerd en best fanatiek.
Jaren later mijn man leren kennen. Ik ging toen we net samenwoonden op vakantie met vrienden (wintersport). Hij hield niet van sneeuw en kou, zei hij.
Na die week bleek dat hij het toch niet zo leuk vond, dat ik alleen was gegaan.
Ik heb toen voorgesteld dat hij de keer erna mee zou gaan. Ik vond dat hij het op z’n minst 1x moest proberen. Dat werd nog een hele onderhandeling want hij wilde de ruimte om te wandelen in plaats van te skieen.
Het compromis werd dat hij het drie dagen zou proberen. Een dag is echt te kort om goed te kunnen oordelen. Daarna zou hij andere dingen gaan doen, als hij dat wilde.
Binnen een dag was hij om. Aan het eind van de week heeft hij de gehuurde skispullen gekocht want dit was het helemaal.
Overigens heeft hij nooit even goed leren skieen. Geen probleem. Dan skieen we soms samen en soms apart. Vaak met een groep waar iedereen een ander niveau heeft.

Ik vind dat TS het op z’n minst een keer moet proberen. Indoor skiles (op de rollerbaan is het beste) is dan wel het minste om te doen. Ze kan het ook als verrassing doen.
Wie weet beginnen ze ooit aan kinderen. Dan is het ook leuk als zij kan skieen.
Alleen de makkelijke pistes doen is geen probleem. Ja, dan kun je niet altijd mee met de groep, maar dat zou ik niet erg vinden. Als hij zich af en toe aanpast en met haar gaat skieen is dat prima. Samen lunchen kan wel. En je hebt toch een gemeenschappelijke ervaring.

Maar het echte probleem is natuurlijk dat TS en haar vriend niet op een open manier communiceren over wat zij wil. En dat zal dan niet bij skieen blijven.

Ze heeft het toch geprobeerd?

Lees alinea 2 nog maar eens, haar bevindingen overlappen de mijne. Misschien dat jullie een geldboom in de tuin hebben staan, maar zelf ga ik toch echt geen 1000 euro stukgooien aan een week boekjes lezen op de bank SanktLangweil.

Kenfan

Ik weet niet welke alinea2 je bedoelt.

Ik heb gelezen dat TS een keer is meegegaan als niet-skieër. In een afgelegen dorp.
Dat is niet hetzelfde als een keer proberen te skiën. Al is het maar in NL indoor. En als je wel meegaat, kun je ook zorgen dat je op een plek terecht komt waar meer te doen is.

Als vriend al gaat, met bevriend stel, zullen ze echt niet met z'n drieën op één kamer liggen. Als zij de tweede persoon is op zijn kamer, maakt dat financieel niet zoveel uit.
Als ze met de auto gaan, maakt een extra persoon niet uit.
Een skipas heeft ze niet nodig. Als je beginner bent, heb je aan een puntenkaart voldoende.
1.000 euro stukgooien voor een extra persoon lijkt me zwaar overdreven.

Lydia

Ski's huren kost 250 per week, lessen ook zoiets. Lunchen op de berg is duurder dan bij de Hema in Lutjebroek. En lang niet elk skigebied heeft puntenkaarten. Dus 1000 euro extra lijkt veel, maar daar zit je zo aan.

Overigens snap ik wel waarom TS niet meer reageert.

Niet leuk

Waarom zou je skiën leuk moeten vinden of waarom zou je het moeten willen proberen? Ik snap dat ook niet zo. Zeker als het veel moeite kost om het een keer te proberen omdat je spullen moet kopen en het niet naast de deur kan en je er speciaal voor op vakantie moet gaan.

Mijn man houdt bijvoorbeeld van zeilen. Ik niet. Ik ben wel eens keer meegegaan met hem maar dat is niet iets wat enige moeite of investering van mijn kant kost.
Overigens heb ik er verder geen enkel probleem mee dat hij van zeilen houdt. Hij besteedt er inderdaad veel tijd aan maar ik vind het fijn voor hem dat hij een leuke hobby heeft.

Kreun

Ze móet niks van mij.
Hier om de hoek is een indoor baan, 5 minuten fietsen. Alles voorhanden. Niks duur. Niks aanschaffen.

Grappig pirata

Je zegt eerst dat ze niks moet, en komt vervolgens met redenen waarom ze niet anders kan doen dan toch gaan.

Motorisch onhandig

Ik denk dat ts bang is een dat ze een blessure oploopt omdat ze motorisch onhandig is. Dat zou voor mij ook een reden zijn om niet te gaan skieën. Bovendien is het duur, hkoud en nat, et sfeertje trekt me niet en (maar dat hoort in een ander draadje) het is slecht voor het milieu.

Alison

Ik had m zo niet gelezen want ik wist wat Kenfan bedoelde. Maar nu je het zo zegt: dat staat er inderdaad erg grappig :-)

Langlaufen ?

Ik mis nog de mogelijkheid om - samen - te gaan langlaufen?

Maak het voor jou leuk

Tip1:
Ik was een gematigde skiër. Maar ik begon een week altijd met een paar dagen privéles. Van een skiles leer je zo veel en kan je veel meer genieten van skiën op zich. Hij/zij zoekt de rustige gebieden op en maakt een spoor dat je alleen maar hoeft te volgen.
Privéles is zo anders dan groepsles. Wie weet ga je zo skiën nog leuk vinden.

Tip2;
Na een knieprobleem, hebt ik de skies vervangen voor nordic walking sticks. Ik vind het heerlijk om over de bergtoppen en andere wandelroutes te lopen. Dan geniet ik in alle rust van het weidse uitzicht. Lopen is niet saai. Koptelefoon op, en bewegen.
Je bent vaak nog moeier dan de skiërs. Je voelt dat je lichaam in actie is geweest, maar wel in het tempo dat je zelf verkiest. Echt, er wordt veel meer gelopen dan je zou verwachten. Wandelaars maken ook vaak een praatje met elkaar. Maak het toch gewoon voor jou ook leuk en ga niet wachten op de anderen.

Tijdens de bergwandelingen heb je ook meer tijd om mooie foto’s te maken of een gluhwein te drinken. Soms doe ik een lange route en pak ik de bus terug.

Je bent er tijdens een skivakantie gewoon even uit. Even de stress van werk los laten.
Zo’n maagdelijk veld sneeuw maakt ook dat je, eenmaal thuis gekomen, weer een paar weken meer rekening gaat houden met het milieu.

Star

Ik weet even niet waar ik moet beginnen met reageren… Ik verbaasde me hoe verschillend de reacties zijn. Deze triggerde me:
“Je tegenvoorstel is zodanig niet vergelijkbaar dat je misschien wel aan kon voelen dat dat 'm niet ging worden, in die zin zet je jezelf natuurlijk ook een beetje buiten spel. Je wil alleen iets samen doen op jouw voorwaarden.” Bijzonder om dit te lezen. Omdat ik het exact andersom beschrijf, ik vind namelijk dat zij de voorwaarden bepalen. Het is dan helaas drie tegen één.
De dingen die ik leuk vind, die hoef ik niet eens voor te stellen. Mij zou een wandelvakantie leuk lijken, maar daar heb ik mijn vriend nooit voor weten te porren. Net zoals mijn vriend inderdaad moet dealen met een vriendin die niet van skiën houdt. En dat terwijl hij er zo gek op is… ja, maar hij heeft alternatieve mede-skiërs genoeg, als ik per sé een wandelvakantie wil, zal ik toch iets in m’n eentje moeten organiseren.
Daarom stelde ik een stedentripje voor. Dat is voor iedereen leuk leek mij. Ik vind mezelf dan niet zo star… maar ik snap dat als je naar een skigebied wilt, dat niks een goed alternatief is en dat iemand die dat niet wil dan als star wordt gezien. Mijns inziens niet helemaal terecht…

Ik heb uitgebreid omschreven waarom skiën niks voor me is… en niet voor niks. Of eigenlijk wel want inderdaad, dan word ik toch continu aan het skiën gezet en weinig flexibel gevonden. Dat geeft wel aan dat er geen goed of fout is, het is aan de persoon die reageert of die van skiën houdt en zich dus in de skiërs kan verplaatsen… of de niet-skiërs, die begrijpen dat dit voor mij geen optie is. In het echte leven is het dan niet gek dat ik als enige niet-skiër aan het kortste eind heb getrokken...

En kwa financiën, tja, hij houdt onder de streep meer over dan ik, dus kan het ook beter betalen dan ik. Dat hij die bedragen wel neer wil leggen, daar heb ik nooit een punt van gemaakt. Het betekent alleen dat hij wat zuiniger aan wil doen in de tijd erna en ook in onze vakantie. Maar dan de vakantiedagen die hij niet met mij doorbrengt en die ik dan ook nog eens extra heb op hem. Dus, als hij een week weg gaat, heb ik twee weten vakantie die ik in ieder geval zonder partner mag plannen.

Dus in die zin vind ik het heel normaal dat er wel overleg zou zijn geweest. Ja er schort een hoop in onze communicatie…. Het punt is alleen dat we hier heel vaak tegenaan lopen, maar steeds is de situatie weer net anders. Dat maakt ook dat je niet kunt teruggrijpen naar eerdere afspraken. We zijn gewoon te verschillend en we lopen daar met dit soort dingen keihard tegenaan. Het voelt voor mij ook alsof dingen worden doorgedrukt, zo ervaar ik het. Terwijl het ook gaat om snel kunnen schakelen. Ik kan dat niet, terwijl mijn vriend en zijn vrienden dat stuk voor stuk heel goed kunnen. Dan zijn dingen vaak al gepland voor ik voor mezelf helder heb wat ik ermee zou willen.

je laatste regels

die zijn altijd vergelijkbaar dus je weet goed te omschrijven wat er elke keer gebeurt. Wat ik denk is dat hij het zich zo totaal niet kan voorstellen, dat hij telkens denkt dat het een andere situatie is.

Dus ik zou zeggen: probeer met elkaar wél die basisverschillen helder te krijgen zonder te vervallen in concrete voorbeelden en voorstellen.
dus gewoon eens eerlijk brainstormen met elkaar wat je meest ideale vakantie is, of hoe je je voelt als er dingen voorgesteld worden. klinkt nog wat vaag, maar misschien begrijp je wat ik bedoel.

ik zou niet 'accepteren' als ik jou was, dat je alleen probeert te communiceren als er een voorstel is. je moet toch ook met elkaar kunnen praten over hoe iets voelt, in het algemeen, wat je vervelend of juist niet vervelend vindt. Als jullie daarin investeren hoef je niet telkens branden te blussen of problemen op te lossen en kun jij net zo snel schakelen.

gr Angela

Tijd vragen

Als jij niet snel kunt schakelen in tegenstelling tot je vriend en zijn vrienden, zou je tijd kunnen vragen. Vraag een dag om erover na te kunnen denken. Tijdens die dag wordt er niks besloten.