Hoe pakt jouw kind leerwerk aan?

Inderdaad mooi om je aanpak te willen veranderen

Ik mis alleen nog het wederzijdse gesprek. Wat ziet hij als oplossing? Wat vindt hij van jouw ideeen? Wat kunnen jullie samen afspreken?

Geef hem ook wat tijd om dat gesprek voor te bereiden. Schrijf bijvoorbeeld van tevoren wat kernpunten op. Of vragen aan hem.

Ik vind dat wel een heel harde omschakeling. Persoonlijk zou ik het niet direct zo erg loslaten. Ik blijf aan de zijlijn, maar volg wel magister, en bij twee of meer 5,5 maak ik toch even een opmerking. Dat is een kwetsbare basis, want als ze allemaal mis gaan kan het zomaar afstromen worden. En dat wil ze pertinent niet.

Wat dan

Wat adviseer jij dan Phryne?
Wat zou ik volgens jou dan het beste kunnen doen en vooral wat wel doen en wat niet?

Kind hier wil ook niet blijven zitten of stromen. En ziet zelf dat ook totaal niet gebeuren, want sta er toch goed voor ?(nu 2 tekorten). Maar ja, daar zal toch iets tegenover moeten staan. Werken dus. En dat is in mijn beleving te weinig momenteel. Zal niet zeggen dat kind niks doet, zeker niet. Maakwerk is altijd in orde en kind leert ook wel. Maar dat stapje extra zetten in de vorm van schrijven cq quizlet, laten overhoren, oefeningen maken, samenvattingen maken gebeurt niet. Daar zit volgens mij (én ook school, zo blijkt uit gesprekken) de winst tot iets hogere cijfers, maar kind ziet dat zelf niet.
En zoals gezegd schommelt het aantal tekorten. Minstens één, maar zijn er ook weleens 3-4, en dan allemaal net van die 5.4-en. Met drie tekorten ga je trouwens nog over hier, dacht ik.

Weer een 5.5 binnen voor puur stampwerk. Terwijl kind voor de vorige stamptoets een dikke 8 haalde. Echt, ik begrijp zoiets gewoon echt niet. Dit zijn de momenten waarop je kunt scoren en punten pakken. Maar ja....andere zaken zijn kennelijk belangrijker.
Zucht, het is vakantie nu. Maar direct ná de vakantie staat er alweer een toets gepland. Dus....toch op tijd weer beginnen!
Ik vind dat het niet zou moeten mogen, toetsen in de week direct na een vakantie. Want de week dáárna is het weer fijn proefwerkweek onderhand.
Ik vind echt dat vakantie ook vakantie moet kunnen zijn. Hooguit wat maakwerk, maar geen toetsdruk of werkstukken die meteen weer ingeleverd moeten worden.

Andere zaken zijn kennelijk belangrijker?

Suus, je bent er nog steeds van overtuigd dat je kind dit met opzet doet, of met opzet nalaat. Dat is echt niet zo. Hij zal teleurgesteld zijn (of opgelucht, als hij tijdens de toets al merkte dat het niet lekker ging en er toch nog een voldoende (!) uitrolde). Is dit de manier waarop je je kind denkt te steunen? Door jouw verwachtingen en frustraties over hem uit te storten? Daarmee ondermijn je alleen zijn zelfvertrouwen en dat leidt nooit tot betere resultaten.

Kind vond de hele dag naar buiten belangrijker dan leren voor de toets ja.
Dus hoezo ‘kind doet dat niet met opzet’ ? Kind kiest er toch zélf voor om echt de hele middag buiten te chillen “want het zo mooi weer” i.p.v. genoeg tijd aan die eenvoudige woordjestoets te besteden !
Kind belooft dan van alles, gaat na eten nog wel leren blablablabla (is ook gedaan, welgeteld 15 minuten).
Ja sorry hoor, dat ik dat toch anders zie. Dat laat je met opzet na ja, vind ik. Heeft nauwelijks de woordjes geschreven en ook gewoon te weinig geleerd. Ondanks dat we er genoeg aan herinnerd hebben en aangeboden om te overhoren. Kind kan het best, dat bewees die eerdere 8 (en ook andere prima cijfers eerder) dat simpel woordjes leren gewoon kan. Maar ja, daarvoor moet je wel wat dóen.
En meen jij dat kind teleurgesteld over het cijfer is? Echt niet. Boeit gewoon niet.

Je gaat weer helemaal los Suus

Je kind heeft voor een vak een 8 gehaald. Prima. Was vast nodig.
Bij de volgende toets haalt kind een 5,5. jij bent zeer ontevreden en zelfs gefrustreerd.
Waarom nou? Een 5,5 is een voldoende en het gemiddelde zal vast geen onvoldoende zijn. Kind heeft bewust of onbewust minder geleerd, want die 8 stond er.
Logisch toch?!?!. Dat deed ik vroeger ook. En dat doen mijn kinderen ook.

Waar is je goede voornemen nou om niet zo bezig te zijn met de cijfers en de volgens jou beste methode om te leren. Jij bent iemand die voor zekerheid gaat. Je kind niet. Laat kind zichzelf zijn.

Zoals jij het vertelt, heeft kind bewust minder geleerd. Geen probleem toch. Het resultaat is nog steeds voldoende. LAAT HET LOS.

En om voor jouw gevoel nog wat te zeggen te hebben, zit je alleen op de vakken waarvoorr kind echt onvoldoende staat. Moet je nog steeds de cijfers bijhouden maar je mond gaat dan op slot bij alle andere vakken.

Ben je al in gesprek gegaan met je kind over de nieuwe verbeterde versie van jouw inbreng?

Het gemiddelde is inderdaad net geen onvoldoende, namelijk welgeteld een 5.7
Maar ik ken het verloop van dit vak inmiddels. In de afgelopen jaren in de toetsweek namelijk meestal rond de 4.5-5 (en telt vaak mee). Nog nooit een voldoende althans voor gehad in de toetsweek, en dus staat kind binnenkort ook voor dit vak weer onvoldoende. Ik WEET gewoon hoe het gaat.
Dat wetende, had hier dus gewoon een dikke voldoende gescoord kunnen en moeten worden, vinden wij.
Maar ik heb mijn mond gehouden hoor, heb er weinig van gezegd.

En dan deze week ook dat andere vak weer net naar onvoldoende geschoten, naast het standaard-onvoldoende-vak. En dan staat binnenkort de teller dus weer op drie tekorten. En het hóeft niet.

Nog geen gesprek gehad met kind, ben nog over aan het nadenken en wil ook eerst met man over hebben.

Ik begrijp het

Mijn puber heeft een bord van 2 meter breed voor zijn hoofd. Ik herken dat, ik had het ook. Maar ik kan me er niet bij neerleggen.
Ik zie hem zijn eigen glazen ingooien. En dat op VMBO-niveau. Ik zelf deed dat op VWO-niveau en niemand greep in of hielp me.
Ik wil gewoon niet dat hij door het (hopelijk tijdelijke) bord voor zijn kop afglijdt. Wat als je VMBO niet haalt en je moet van school?
Gaat het harde lesje echt werken? Het vallen en opstaan? Of is het een tijdelijke "mist" waar hij zich doorheen moet (laten) sleuren? Ondanks alle ervaringsverhalen: ik zelf baal er nog steeds van dat niemand mij in mijn puberteit bij mijn lurven heeft gepakt en mij iets over léren heeft bijgebracht tijdens mijn VO-tijd. Misschien was ik dan toch raketgeleerde geworden? Maar ze lieten mij verzuipen in mijn eigen onmacht. Daar zit ook mijn persoonlijke pijn. ☹
Dus ik kan het niet verdragen als ik zoiets voor mijn ogen opnieuw zie gebeuren.

Pirata

Hoe doe jij het dan bij jouw puber? Wat valt er bij jou onder ingrijpen ?
Verplicht overhoren, woordjes schijven, of wat doe jij wel/niet danwel wat moet jouw puber persé doen?

Dát maakt het zo lastig. Dat bord voor hun kop hebben, als ouder wéten dat het (beter) kan, vooral dwarsheid ervoor terugkrijgen. Dan als ouder maar niks doen......loslaten en mogelijk laten afglijden?

Ik ben er nog niet uit

Waarschijnlijk ben ik er over een paar jaar pas uit....
Ik weet het niet. Loslaten is hier geen optie, want hij kán het niet en hij overziet het niet (deel van de stoornis).
En dan te bedenken dat hij echt niet zo slecht leert. Het is een kwestie van structuur, maar zelf kan hij die niet aanbrengen voor leerzaken. Wel voor andere dingen trouwens (keurig nette kamer en frisse schone jongen).

Verplichte huiswerkcontrole dus hier. En soms gaat dat makkelijk en soms heb ik enorme weerstand. Ik zeg altijd: als jij je zaken op orde hebt, zijn we in 1 minuut klaar. En soms kost het me uren om hem überhaupt zijn huiswerk te laten zien. Ik heb hem op Topomania gewezen, want hij leerde zijn topografie met google maps. Geloof me, dat werkt niet heel goed. Ik spreek verder graag zijn AK en zijn maatschappijleer met hem door, want het geeft meer inzicht voor hem. Leert hem iets verder kijken dan de droge stof. Ik eis inzage in zijn werkboeken, want hij vult die zelf niet of half in (fijn als je elk hoofdstuk een cijfer daarvoor krijgt).
Hij vond ook dat ie in de vakantie niet hoefde te leren, want hij staat er zo goed voor (5,7 voor de examenvakken ongeveer). Tja. Het bord is breed.

quizlet

Overigens, hij leert wel via Quizlet.
En daar overhoor ik ook uit. Dan blijkt dat hij het niet nodig vond de helft te leren, want dat was toch makkelijk (en scoort daar bij mijn overhoring nul punten op). Ik laat hem de woorden hardop spellen, want opschrijven vertikt hij.

Suus

Lees je alsjeblieft in in het onderwerp pubers. Je verwacht nu dingen van hem die hij niet KAN. Vooruitkijken, plannen, consequenties voorzien, dat lukt allemaal niet. Natuurlijk wil een pubers soms lekker buitenspelen. En in dit geval terecht, want hij had nog een voldoende ook! Dus hoezo afglijden???

Suus

Ik begrijp je helemaal. Hier ook een puber van 14 met een bord voor z'n kop. Het is niet zo dat hij z'n onvoldoendes incalculeert. Hij wil wel over, hij wil wel studeren later, hij heeft wel ambities.Overhoren staat hij soms toe en dan gaat het stukken beter (als hij tenminste het juiste hoofdstuk leert). Een huiswerkinstituut zou geen zin hebben want hij volgt de instructies niet op, tenzij er iemand naast zit.
Ik zou hem eigenlijk het liefste op een school doen zonder ipad of laptop, maar die is er hier helaas niet. Of ik moet er de hele tijd naast zitten, maar dat wil hij niet (snap ik).
Hij mag best een niveau afglijden, maar twee niveau's toch liever niet, dan komt hij op een school waar hij zich nog veel eenzamer gaat voelen.

Suus, heeft jouw kind een stoornis?

Pirata meldt dat erbij over haar kind. Haar methode is niet zomaar passend voor jouw kind.

In jouw verhalen over je kind lees ik niets over een stoornis. Ik lees alleen maar gewone puberdingen en een moeder die koppig volhardt in het zoeken naar methoden om kind te dwingen het op haar manier aan te pakken.

Lydia...en Yanaea

Mijn kind kind heeft geen gedragsstoornis.

Yanea en Lydia, ik heb het gevoel dat jullie er een beetje blind voor zijn. Lees je wel wat ik schrijf ? Dat ik vertel dat kind nu dus al op 2 tekorten staat, en een 3e is in zicht (dat voorzie ik in de komende proefwerkweek, zoals het namelijk al jarenlang voor dag vak gaat).
En gewoon bloedeigenwijs is en niet de aangereikte tips toepast. Terwijl we gezien hebben dat als ik de woordjes voorschrijf en er verplicht overhoort wordt, er gewoon prima cijfers uitrollen.

En ja Yanea, ik weet dat pubers niet vooruit kunnen kijken verder dan hun neus lang is. Die leven in het nú. Maar als je dan gewoon alles wat je aangeraden wordt in de wind slaat, met onvoldoendes tot gevolg...
Ik weet het niet hoor...dat kind sommige dingen niet KAN vanwege puber zijn, daar hebben we alle begrip voor, maar dan gewoon dwars en eigenwijs zijn en niet luisteren...
Als ik regelmatig vertel en blijf herinneren dat het slim is om in Magister 2 weken vooruit te kijken zodat je inzicht krijgt in welke toetsen er bij zijn gekomen, of es verder te kijken of er ergens geen werkstukken vermeld staan, of de aangereikte samenvattingen in Magister te bekijken voor een toets, en ze doen het gewoon niet...Dat valt bij mij niet onder niet kúnnen maar gewoon niet wíllen en eigenwijs zijn. Als ik nou niks zei en kind gewoon liet zwemmen, maar ik ZEG het regelmatig maar kind DOET het niet. Is het dan niet KUNNEN?

En inderdaad Mijntje, ze willen van alles, ook voor later, maar het liefst met niks doen. En onvoldoendes worden niet ingecalculeerd.
Zou kind dat doen en al rekening houden met de onvoldoendes in de proefwerkweek, dan moet je onderhand toch snappen dat je dan in de tussenliggende periode een tandje bij moet zetten om zodanig te scoren dat je die onvoldoende in de proefwerkweek die zwaar meetelt, kunt lijden en toch voldoende blijft staan.

Consequenties

Suus, je weet toch wel dat hoe drukker jij je maakt, hoe minder je puber gaat doen? Dus wees zo cool mogelijk. In ieder geval van buiten.

Wat zijn de consequenties van niet overgaan? Zitten blijven is niet iets waar ik zelf van wakker lig. Om afstromen zou ik me drukker maken, als kind het makkelijk kan, maar gewoon niet doet. Mijn zoon is 16 en zit in de vijfde en heeft nu zijn superluie fase. Ik vind het dom en geef hem tips, maar als hij blijft zitten is dat misschien wel de beste les. Hij kan het allemaal erg makkelijk, maar doet werkelijk helemaal niets, dus dan gaat hij zich volgend jaar nog meer vervelen. Dat vertel ik hem wel, maar ik ga me er verder niet druk om maken. Een jaartje langer is beslist geen ramp.

Suus

Wat ik me afvraag, is wat het over jou zegt dat je zo vastbesloten bent om je kind klem te zetten. Wat gebeurt er in jouw hoofd dat hij niet mag falen? Waarom maak je het zo groot, zo allesomvattend? Termen als 'bloedeigenwijs' gebruik je niet als je uitgaat van een respectvolle opvoeding.

Tot nu toe lijkt jouw methode niet te werken. Mijn methode werkt wel. Waarom blijf je je zoon dan confronteren met meer van hetzelfde, waarom probeer je niet wat anders? Als je doet wat je altijd deed, krijg je wat je altijd krijgt.

Zitten blijven

Wij zeggen ook weleens dat zitten blijven misschien nog wel de beste les zou zijn.
Dan worden de ogen hopelijk geopend. En ik zou zitten blijven an sich niet erg vinden. Het is geen ramp nee. Maar vind het wél doodzonde als het gewoon niet hoeft. Maar ja, kind moet dan evt nog een keer het jaar hetzelfde doen, ik niet. Daar heeft kind zichzelf het meest mee.
Maar weet je, uiteindelijk zal kind dit jaar wel overgaan. Dat geloof heb ik nog wel.
Maar het gaat me ook om de toekomst en de komende examenjaren. Op deze manier gaat kind het nog zwaar krijgen op een hbo opleiding, vrezen wij. En school vreest met ons mee. Kind past de door school en de mentor gegeven leerstrategieën gewoon niet toe. Heeft ondersteuning (samen met nog wat leerlingen) hierbij gehad van school, doet daar braaf wat opgedragen wordt. Maar het is de bedoeling dat ze zulke dingen juist thuis ook gaan toepassen bij het leerwerk. De andere medeleerlingen doen het inmiddels goed, zo begreep ik van de mentor.

En ik zeg gerust bloedeigenwijs want dat is het toch ook. Niets doen met de tips die gegeven worden maar je eigen plan uitvoeren (= te weinig tijd in leerwerk steken en geleerde strategieën niet doen) en vervolgens met onvoldoendes thuiskomen. Dat vind ik gewoon eigenwijs gedrag ja.
En respectvol? Vind jij dat negeren van hulp van anderen wél respectvol is? Het feit dat anderen tijd en moeite in je steken en je er vervolgens niets mee doet, vind ik ook geen respectvol gedrag hoor.

Ongewenst

Suus, je hulp is ongewenst. Het is ook niet respectvol om jouw wil zo op te leggen aan je kind. Natuurlijk is ie stom bezig. Maar zo erg is dat toch niet. Op je 15e mag je fouten maken en dan leer je daarvan.

Ik vind de band tussen ouder en kind behouden heel belangrijk in de puberteit. Alleen zo kun je contact houden met je kind over andere veel schadelijker dingen. Drank, drugs, en zo. Dus wat ik doe is af en toe wat ouderlijke raad geven als het om school gaat en wel grenzen stellen als het om drank gaat. En verder vooral samen leuke dingen doen.

Band

Ik heb gelukkig verder een hele goede band met mijn kind hoor!
Ondanks de leeftijd regelmatig knuffels (heerlijk!) en ook wel vertrouwelijke gesprekjes enzo. En we hebben het ook over drank en drugs, maar gezien medicijngebruik wat niet samen gaat daarmee, taalt kind daar (gelukkig) nog niet naar.
En we gaan als gezin ook vaak een weekendje weg enzo, dus we doen genoeg leuke dingen ook samen.
En ik ben “de beste moeder” volgens kind hahaha, krijg ik tijdens een knuffel nog weleens te horen. Dus dat zit wel goed.

Ik schrik van jouw opmerkingen en aannames

Ik zal je vertellen waarom:

- Ik geloof er niets van dat jouw kind de enige is die de tips van school niet uitvoert en de medeleerlingen wel. Jaar 3 en 4 van het VO staan bekend om het hoge percentage afstromers/zittenblijvers. En voor zover ik weet, zijn dat jongeren (meerderheid jongens) die onvoldoende gewerkt hebben voor school. Een kleiner deel kan het niveau niet aan. Maar dat lijkt bij jouw kind niet het geval. Dit is of overdrijven van school of jouw half-lege-glas-blik of allebei.

- Je zegt dat je kind eigenwijs is, niets doet met tips, alleen het eigen plan uitvoert. Tja, dat vind ik een goede beschrijving van jouw eigen handelen. Je krijgt hier volop tips, doet er niets mee, wil alleen ideeën die bij je eigen strategie passen. Je kind heeft de eigenwijsheid niet van een vreemde lijkt me.

- Je denkt dat ik niet goed lees. Ik kan uitstekend lezen. En ik herken de situatie uit eigen ervaring. Zie alle voorgaande tips, niet alleen die van mij maar van vele anderen. Op een of andere manier dringen die niet tot je door, hoewel je tussendoor leek te willen overstappen naar een andere aanpak. Maar die lijkt verdwenen als sneeuw door de zon. Alleen door een 5,5 ?
Zolang jij bovenop je kind zit, zal kind niets doen. Je schrijft: ‘ Maar ik zeg het regelmatig maar kind DOET het niet. Is het dan niet KUNNEN? ‘
Ja, dat is niet kunnen / niet willen. Kind verzet zich tegen jouw oplegdrang. Zolang kind niet zelf hoeft na te denken, zal kind niet uit zichzelf nadenken over de beste aanpak.

- Je zegt dat je je vooral zorgen maakt over hoe het verder moet op een HBO opleiding. Dat is een heel terechte zorg. Die heb ik ook t.a.v. jouw kind. Jouw kind moet aan de gang met zijn eigen leerproces, hoe leer ik, welke consequenties heeft dat, welke inzet moet ik dan doen. Dat leert hij niet als jij hem alles vertelt. Daar leert hij niets van. Hij moet het zelf ondervinden.
Hij heeft ruimte nodig om te leren, zodat hij zich passend bij zijn leeftijd kan ontwikkelen. Zolang jij er bovenop zit, leert hij niets. En dat is niet zijn schuld, dat is jouw schuld.
Overigens heeft hij na dit jaar nog twee jaar VO te gaan. Nog genoeg tijd om te groeien naar het HBO.

- En over respectvol. Jouw discussie loopt al even en tot voor kort had je nog niet gepraat met je man en ook niet met je kind. Blijkbaar wil jij alles eerst voor jezelf duidelijk hebben om vervolgens man en kind te overtuigen van jouw (nieuwe) inzichten.
Bij een opgroeiende 15-jarige hoort dat hij serieus genomen wordt. Je kunt niet zomaar alles bepalen op die leeftijd. Niet als je wilt dat hij zich ontwikkelt.
Je kunt ook geen nieuwe aanpak introduceren: zo gaan we het doen.
Jouw aanpak vind ik niet respectvol naar je kind. Het wordt tijd voor overleg.

Mijn tip: Laat je kind deze discussie lezen. En je man ook. Ga met de billen bloot hoe jij hier weerstand krijgt. Gooi de boel open. Durf jezelf en de reacties te laten zien. Wees een volwassene die erkent dat er meer wegen mogelijk zijn. En laat dat het begin zijn van een open discussie met man en kind, waarin iedereen serieus genomen wordt en jullie gezamenlijk tot een nieuwe aanpak komen.

Band

Nou, mooi Suus! Investeer lekker in leuke dingen doen met je leuke kind en laat de rest even zitten. Misschien blijft ie wel zitten, misschien ook niet. Eigenlijk is dat ook niet zo heel erg belangrijk, toch?

Tjee

Ik waardeer alle reacties hoor. En deze mentor vertrouw ik blind, als deze aangeeft dat de klas er nu prima voorstaat en meerdere leerlingen de adviezen en aanpak hebben opgevolgd met bijbehorend resultaat. Het kwartje is gevallen bij hen.
Behalve die van mij dus blijkbaar.

Als ik je goed begrijp adviseer jij dit op wat punten:

- als kind meerdere toetsen heeft staan die week, maar een uurtje boven is geweest en vervolgens de hele dag buiten wil chillen. Niks van zeggen dus?
- vervolgens een onvoldoende of meer halen. Niks van zeggen dus?
- alle vakken boven een 5.5... Niks van zeggen dus?
- Niet geoefend met woorden schrijven / quizlet. Niks van zeggen of controleren dus?
- Magister skippen en niet weten wat er aan toetsen, werkstukken etc. is. En als ik zie dat kind niet in de gaten heeft dat er over 3 dagen een werkstuk ingeleverd moet worden. Niks van zeggen dus? Met misschien dus een 1 als resultaat en wéér een tekort ?! (En nog groter risico op blijven zitten....dat kan toch niet!).

Wanneer moet ik me er wel mee bemoeien? Alleen bij de onvoldoende vakken? Ook al worden dat er steeds meer? Dat is toch niet wat je wil? Hoe moet ik dan wel helpen, volgens jou ?

Als ik voor een gesprek met kind (en man natuurlijk) ga, hoe zou volgens jouw advies de insteek dan moeten zijn? Zeggen dat ik niks meer doe en me er niet meer mee bemoei en geen magister meer volg? En stel, het is na 5 minuten alweer mopperen en antwoorden als “weet ik niet”....wat moet ik dan ?

Wat moet ik dan?

Nou, niks. Geen gesprek, niet mopperen. Lekker een stukje gaan hardlopen of zo. Bij een onvoldoende hun je meelevend,