U bevindt zich op het algemene (landelijke) CJG-forum.
15 maart
Er komt een landelijke stakingsdag aan voor al het onderwijspersoneel van alle vormen van onderwijs. Belangrijkste klacht: het lerarentekort. Oplossing: meer investeringen (meer salaris).
Nu dacht ik bij 'ziektevervanging' altijd aan 'griep'. Maar deze week is mijn zoon, docent wiskunde VMBO, uitgevallen, burn out, helemaal op, niet slapen, niet eten etc. Hij is niet de eerste, er zijn al 9 leerkrachten vertrokken of uitgevallen. Zij moeten allemaal vervangen worden. De laatste vervanging was iemand die al gepensioneerd was.
Al zou mijn zoon het dubbele aan salaris krijgen, dan nog zou hij nu niet de klas in gaan. Let wel, hij is echt zeer gemotiveerd begonnen, heeft heel veel doorstaan, bewuste keuzes gemaakt, (te) lang gestudeerd en een te grote studieschuld overgehouden, allemaal investeringen om dit vak te mogen doen. Maar het is niet vol te houden. Zijn collega's zijn heel aardig en hij vindt het verschrikkelijk, vooral omdat de eindexamenleerlingen er toch al heel slecht voor stonden, door lesuitval vorig jaar. En nu weer krijgen zij te maken met lesuitval. Maar het gaat niet.
Het lerarentekort heeft een andere oorzaak dan ziekte of te weinig salaris. Om een of andere reden, waar ik nog geen goede analyses voor lees, is het vak gewoon niet vol te houden. Ook niet voor de gemotiveerden.
Denken jullie dat een staking zin heeft? Dat extra investeringen zin hebben? Is het onderwijs nog te redden? Wat is er aan de hand?
Tsjor
Klopt niet helemaal Skik
De gemeente is financieel verantwoordelijk voor uitbreiding en nieuwbouw, niet voor renovatie.
Het schoolbestuur is financieel verantwoordelijk voor onderhoud en renovatie, en krijgt daarvoor de middelen van het rijk. De gemeente krijgt hier geen geld meer voor. Dat is de decentralisatie van de middelen.
Renovatie is een lastige want het is ook in het belang van de gemeente (minder snel nieuwbouw nodig) als de renovatie op tijd en goed uitgevoerd wordt. Men hoopt daar ooit nog uit te komen dat deze kosten gezamenlijk betaald worden.
Het stuk dat jij linkt gaat over doordecentralisatie. Dan zijn de schoolbesturen financieel verantwoordelijk voor alles op gebied van onderwijshuisvesting, ook nieuwbouw en uitbreiding. En dan schuiven de gelden voor de gemeente door naar de schoolbesturen.
' En dat snap ik dan wel weer als de beroepsgroep zo'n ontzettend slechte PR voor zichzelf doet door continu te uiten dat het zo'n ontzettend zwaar beroep is en dat het zo slecht betaald wordt. ' Of als er zoveel leerkrachten uitvallen omdat ze helemaal opgebrand zijn. Want dat stukje van het verhaal wil ik er graag in hebben.
Tsjor
Harde cijfers
https://didactiefonline.nl/blog/vriend-en-vijand/waar-is-het-extra-geld-voor-het-vo-gebleven
Tussen 2002 en 2012 zijn miljarden geïnvesteerd in het onderwijs. Het leerlingenaantal is in deze periode met 9% gestegen, het ondersteunend (dus niet-onderwijsgevend personeel) met 27%, het aantal leraren met 4%. Ook het geld dat expliciet bedoeld was voor (de stijging van) leraarsalarissen (dus ook het aannemen van onderwijsgevend personeel) is hier niet voor gebruikt. Integendeel, de leerling-leraar ratio is met 8,3% gestegen. Deze ontwikkeling heeft zich na 2012 voortgezet. Het ministerie heeft geen onderzoek gedaan en kan dus geen antwoord geven op de vraag waar al het geld gebleven is. Deze cijfers lijken me toch wel alles te zeggen. En op de volgende prangende vragen komt maar geen antwoord:
“Als alle schoolbesturen in Nederland alleen maar broodnodige taken uitvoeren, hoe komt het dan dat de afdrachtpercentages zo verschillen? En waarom zijn die percentages landelijk toegenomen? Dat laatste betekent namelijk wel degelijk dat de verhouding geld primair proces - overhead veranderd is ten koste van het primair proces. Wat is er op tegen het geld weer naar de scholen te laten gaan? Nu zorgen de besturen eerst voor hun eigen bekostiging, dan is het primaire proces pas aan de beurt. Dat vindt ik echt de omgekeerde wereld.”
Werkdruk
Met bovenstaande cijfers kun je niet anders dan concluderen dat de werkdruk van docenten groter geworden is, ondanks alle investeringen om het tegendeel te bereiken. Erger nog, ministerie en bestuurders kunnen geen duidelijk antwoord op de vraag geven waar het (belasting!) geld gebleven is. Ook de investeringen voor hogere salarissen zijn in een put verdwenen: als je inflatie meeweegt, zijn de salarissen zelfs gedaald. Nogmaals: laat het geld bij de scholen binnenkomen en zorg voor transparantie.
het geld voor passend onderwijs verdwijnt ook. Dat zou bij de scholen moeten binnenkomen en liever nog aan elk kind gebonden zijn. Dan kunnen ouders controleren waar het blijft, zoals vroeger bij het rugzakje. Nu weten ouders niet waar het geld blijft en als ze klagen verklaart de school een andere school "passend". Of ze klagen niet eens en het kind wordt zomaar afgeschoven.
4 x 25 pubers?
Phryne Fisher heeft het over 4 x voor 25 pubers staan. Ik heb ook een werkdag van 7 lesuren (+ vergaderingen). Klassen van 25 leerlingen heb ik al heel lang niet meer gehad. De meeste klassen tellen 29 leerlingen, maar ik heb ook twee klassen van 32 leerlingen.
uitslag onderzoek
https://nos.nl/artikel/2268817-jongeren-mijden-pabo-om-salaris-imago-en-carriereperspectief.html
'Veel scholieren en studenten weten niet dat je ook directeur kan worden'
Onderzoeker Mirjam Bahlmann van studieplatform Qompas weet blijkbaar niet dat je per school maar 1 directeur nodig hebt ...
directeur met pabo?
ik denk dat ik liever een beleidsmatig opgeleid persoon zou aannemen op die functie: bedrijfs- of bestuurskunde.
Onderwijs geven en leiding geven zijn 2 heel verschillende dingen waar je verschillende capaciteiten voor moet hebben.