Gestemd

Nu maar hopen dat iemand de kat de bel eens aanbindt.

En wie zal dat doen? De bijstandsgerechtigde durft niet, vermoed ik zomaar.

maar sally

Een ander deel van de eis is dat het een tijdelijke functie is. Het is dus de bedoeling dat je na een lange periode van thuiszitten drie maanden werkt en vandaar uit de kans vergroot dat je werk vindt. Het is dus niet de bedoeling dat je dat werk de rest van je leven doet. Elke paar maanden krijgt een ander de kans.

Hoe zou jij het oplossen? Moeten we echt met z'n allen nog meer betalen om de uitkeringsgerechtigden te laten tegenpresteren? Daar ben ik het gewoon niet mee eens. Laten we nu eerst eens het kaf van het koren scheiden zodat de lapzwansen aan het werk komen. Dan is er geld óver om de echte uitkeringsgerechtigden met lichamelijke op psychische problemen te helpen met een uitkering. Dan hoeven we ook niet meer zo streng te zijn. Nu werken te weinig mensen om het grote aantal te bekostigen en moeten dus inderdaad volgens de SP de mensen met een hoog inkomen maar weer meer belasting betalen zodat we de lapzwansen kunnen blijven pamperen.

antilapzwans

Ik vind het rondpompen van goedkope arbeidskrachten zonder de rechten die bij een normaal arbeidscontact horen. Mijn vriendin hobbelde jarenlang van tijdelijk baantje naar tijdelijk baantje met behoud van uitkering (had zelfs te maken met een verbod om te solliciteren tijdens dat werk! Waar ze overigens schijt aan had, ze solliciteerde stug door en kreeg zo uiteindelijk na jaren stug doorzetten een echte baan). Op papier klinkt het heel schappelijk: iemand terug krijgen in het arbeidsritme (alsof iedere bijstandsgerechtigde tot 12 uur in zijn nest ligt te ruften - mijn vriendin had een heel strak dagritme). Pas na jaren (als ik me goed herinner 7 of 8 jaar lapwerk onder het mom van "arbeidsritme opdoen") kreeg ze eindelijk een arbeidscontract te pakken.

Sorry hoor, het klinkt heel edel wat je schrijft. Ik vind het misbruik maken van mensen met een uitkering.

Makkelijk praten ook

Ik vind het ook erg makkelijk praten over mensen waar je eigenlijk niets van weet, zoals Antilapzwans doet. Natuurlijk zijn er mensen die het wel best vinden, beroepssteuntrekkers, die vinden dat ze met hun bijdrage aan de maatschappij genoeg doen om die bijstand te verdienen. Maar er zijn ook mensen die werkelijk het gevoel hebben dat het leven wat ze leiden al gecompliceerd genoeg is om er ook nog eens naast te werken. Die moeten geholpen worden in plaats van onder druk te zetten. Er zijn ook mensen die vol plannen zitten, maar tegen een muur aanlopen bij het UWV en er zijn mensen die ondanks héél veel moeite maar niet uit de bijstand komen. Ik vind dat iedere groep zijn eigen aanpak verdient en niet domweg iedereen een prikstok in de hand duwen, omdat dat nuttig zou zijn. Ja, het enige nut is een schone straat, vroeger had je daar stratenvegers voor.

Ik mis wel eens wat, maar ik stuitte net op dit bericht: https://www.sp.nl/nieuws/2017/02/succes-sp-beeindiging-verdringing-en-werken-zonder-loon:
Een stuk daaruit:
"De wet van de SP regelt dat gemeenten moeten toetsen of bij werkzaamheden van bijstandsgerechtigden betaalde banen verloren gaan. Gemeenten krijgen hiermee een instrument in handen waarmee ze precies kunnen nagaan of er sprake is van verdringing bij de re-integratie van werkzoekenden. Karabulut: ‘Met deze wet wordt voorkomen dat mensen met een uitkering ‘werkervaring’ op moeten doen of in ruil voor hun uitkering een tegenprestatie moeten leveren, wat normaal gesproken door mensen met een baan gedaan wordt. Geen papier prikken, bloemen vouwen of voedsel inpakken meer, zonder dat daarvoor een fatsoenlijk loon wordt betaald! Het is fantastisch dat er nu brede steun is voor deze wet in de Tweede Kamer. Ik kijk uit naar de behandeling in de Eerste Kamer, zodat we in de toekomst werken zonder loon echt kunnen stoppen.’"

Kaaskopje

Ik hoop ook dat dit door de Eerste Kamer komt, het is veel eerlijker dan de huidige vorm van werkverschaffing met behoud van uitkering.

Ik herinner me van verschillende werkgevers dat ze ook wel eens meemaken dat iemand een slechte sollicitatie doet omdat hij nou eenmaal moet solliciteren. Die vallen al snel door de mand.
Wordt daar niet op gecontroleerd? Wat doet de sociale dienst met al die bewijzen van "ik heb daar gesolliciteerd"? Worden die al dan niet steekproefsgewijs gecontroleerd?

Déze mensen zouden juist stevig aangepakt moeten worden! (tenzij er echt geen sprake is van onwil maar van onmacht, een stoornis of zo).

En dan de mensen die vrijwilligerswerk doen en alles aanpakken wat op hun pad komt en binnen hun vermogen is (dus echt per situatie bekijken) meer privileges geven. Dat ze ongestraft iets kleins mogen verkopen en (tot een bepaalde hoogte natuurlijk) eenmalige inkomsten (een keertje ergens helpen, die pannenlappen op de bazaar verkopen) mogen houden. Even een beetje meer lucht en vertrouwen voor de mensen die echt hun best doen.

verdringing

Natuurlijk moet je verdringing voorkomen. Dat kan door er een max aantal uren aan te koppelen, bijv. 8 of 16 uur. Dan wordt het nooit een volwaardige kracht, tenzij de bijstandsgerechtigde zo goed bevalt dat hij/zij een baan aangeboden krijgt. Daar is het uiteindelijk om te doen. Bijkomend voordeel is dat je mensen actief betrokken houdt en hun afstand tot het werkende leven niet vergroot.

Overigens heb ik nooit geroepen dat mensen moeten verhuizen, dat is veel te ingrijpend. Ik noemde een reistijd van bijv max 1 uur. Mijn schoonvader kon gewoon een baan in Gouda (woont in Den Haag) weigeren omdat hij dat te ver vond. Dat is buiten de spits nog geen half uur rijden (hij moest vroeg beginnen). Dit werd gewoon geaccepteerd. Hij is 60+, hij had in z'n handjes moeten knijpen.. maar ja, bijstand en klussen is goed genoeg voor hem. Het verschil tussen werken en fulltime verplichtingen hebben, en bijstand en zelf zijn tijd kunnen indelen is gewoon niet groot genoeg.

Zie ook de opmerking van Temet:
"Als de baan lastig is op te vullen maar wel feitelijk kan worden opgevuld door een bijstandsgerechtigde, dan is het lastig opvullen van de baan waarschijnlijk te wijten aan slechte arbeidsvoorwaarden."

Of aan de te hoge uitkering? Daarover verschillen de meningen...

Sally

"Wordt daar niet op gecontroleerd? Wat doet de sociale dienst met al die bewijzen van "ik heb daar gesolliciteerd"? Worden die al dan niet steekproefsgewijs gecontroleerd?"

Wij ontvingen op het werk ook een brief met de tekst "hierbij solliciteer ik naar xxx functie. Ik doe dit omdat de overheid mij hiertoe verplicht...'. Ik denk dat hij het UWV een andere brief liet zien, maar wij hebben hem geen bevestiging/afwijzing gestuurd waar hij natuurlijk op zat te wachten.

Ten eerste: je schoonvader is niet representatief voor álle uitkeringsgerechtigden

Ten tweede: daar mag dus, al dan niet via steekproeven, best wel beter op gecontroleerd worden door UWV/sociale dienst. Niet bij de cliënt, maar bij de bedrijven die door hem zijn doorgegeven. Is misschien extra werk voor dat bedrijf (daar kunnen ze vast wel een uitkeringsgerechtigde voor in loondienst nemen die dat soort dingen uit wil zoeken ) maar zo haal je écht de rotte appels eruit.

En de door en door verrotte appels die zich een slag in de rondte frauderen en bij wie straf en boete eraf glijdt als water van een eend krijg je toch nooit te pakken. Moet de grote groep mensen die wél aan hun verplichtingen proberen te voldoen daar zo onder lijden en telkens weer die frauderende schoonpapa, buurman of achternicht in hun gezicht geduwd krijgen?

Straffen wie het verdient (en dan bedoel ik niet een uitkering korten omdat je wegens de kerstdagen niet op tijd je verantwoordingspapier ontving en dus ook niet op tijd kon inleveren). Maar ook stimuleren en belonen (mag met geld, mag ook met gunsten zoals voor een bepaald max. bedrag per maand gehaakte pannenlappen mogen verkopen op de bazaar zonder verrekening en niet meer hoeven melden dat je een paar dagen elders bent, tenzij het meer dan zeg maar 3 of 4 weken per jaar is).

De gemeenten beginnen het langzaam maar zeker door te krijgen, merk ik. Dat positief benaderen en belonen beter uitwerkt op de meeste uitkeringsgerechtigden dan die strop nog maar eens verder aantrekken, zoals men in Den Haag graag ziet.

Sally

Weet ik. ;-)
Maar ik ben niet de enige die dit soort ervaringen hier deelt he, lees maar terug.

Maar vergis je niet dat er ook een groep bijstandsgerechtigden is met weinig besef van wat werken inhoudt. Dit zijn vaak mensen met een laag IQ. Door dit soort 'ervaringsplaatsen' leren zij basale dingen als op tijd komen. Geloof het of niet, maar veel mensen hebben hier moeite mee. Hier zitten ook veel jonge mensen tussen.

Dan beloon je extra inzet met een bonus bovenop de uitkering o.i.d. Nogmaals, werken moet wel lonen.

Ik zeg nergens dat het allemaal schorriemorrie is, maar het is jammer dat een bepaalde groep het voor de goeden verpest.

Sally en bijstandmoeders

Ik vind eisen van lange reistijden of verplicht verhuizen voor bijstandsgerechtigden ook onzin. Ik geloof ook zondermeer dat gemeentes hen onredelijke eisen opleggen en dat ze niet meer de moed meer hebben om daar tegen in beroep te gaan.
Maar wat mij wel wat ergert is deze passage:
"Zo'n bijstandsmoeder heeft waarschijnlijk van alles aan haar hoofd. Kinderen van slag door de scheiding, afhandeling van die scheiding, een ex, leven weer proberen op te bouwen en dan ook nog de sociale dienst die in haar nek hijgt.

Zo'n vrouw zou tijdelijk geholpen moeten worden haar leven weer op de rit te krijgen. En dat zou ze aangeboden moeten krijgen. Iemand die met haar mee denkt (in mogelijkheden, ja) om haar leven weer op de rit te krijgen. Het invullen van stapels formulieren, steunen als de kinderen weer muiten of als ex moeilijk doet, dat soort dingen."
Hoe denk je dat dat gaat bij een (fulltime)werkende ouder? Dat de kinderen daar een scheiding ok vinden? Dat daar een werkgever begripvol knikt en zegt "joh neem je tijd, mij maakt het niks uit"? Dat het dan geen klus is na een scheiding je leven weer op de rit te krijgen? Geen lastige ex? En nogmaals de meeste werkgevers hebben twee weken meelij met je, maar daarna mag je weer aan de bak.

uhhh antilapzwans

Ik weet niet wat de wettelijke regels zijn wbt bijstand en dan ft te werkgesteld worden.... Maar de Gemeente Den Haag doet dat. En ik neem aan dat de Gemeente Den Haag heel goed weet wat wel en niet mag.

Feit blijft dat mijn broer en een buurman ft papierprikkers werk moesten doen (in Den Haag dus). Dat ook gewoon gedaan hebben en daarvoor niets anders betaald kregen dan hun bijstandsuitkering.
Daarbij was het zelfs zo (gekker moet het niet worden....) dat 1 van de (bijstands)papierprikkers na verloop van tijd een aanstelling kreeg bij de Gemeente als papierprikker. Tegen (minimum) loon en uiteraard de andere componenten van een (ambtenaren)salaris. Dit was een aanstelling voor een jaar (op projectbasis). Hij wilde dolgraag na dit jaar gewoon de aanstelling behouden (immers 'echt' werk tegen 'echt' salaris). Maar nee, het project werd beeindigd. Gevolg: deze persoon kwam dus weer in de bijstand en moest weer ft papierprikken tegen bijstanduitkering.

Overigens merkte iemand n.a.v. mijn post op (Zon?) dat zij het onzin vond dat 50+ niet meer hoefden te solliciteren. Hoezo? Dat heb ik toch niet gezegd. Broer en buurman solliciteerden zich rot, gingen naar sollicitatiecursussen enz. Maar ja, die crisis hé? En de leeftijd werkte niet mee....

Alkes

Ik werkte toen ik ging scheiden. En ja, dan heb je ook heel wat aan je hoofd. Ik was trouwens freelancer, dan moet je wel door al loop je op je tandvlees en is er geen begrijpende baas die zegt "doe maar even rustig aan". Maar ik moet er niet aan denken dat ik ook nog eens de hele rompslomp van bijstand regelen en solliciteren erbij had!

En ja, dan kunnen we een discussie opstarten over "thuisblijfmoeders"... Maar ze zijn er nou eenmaal.

Ik heb trouwens een tijd deze vrouwen begeleid als vrijwilligster. Lastige telefoontjes plegen, hulp zoeken voor formulieren invullen (ik kon het zelf ook niet altijd, maar wist wel de wegen), vacatures helpen zoeken, dat soort dingen. Was erg dankbaar werk en het heeft me veel geleerd over het hele bijstandswereldje.

Sally/Bieb

De vergelijking met thuisblijfmoeders gaat natuurlijk niet op. Die worden niet onderhouden door de staat. Van mij mag iedereen thuisblijven als dat een keuze is, maar dan wel op eigen kosten.

Ik snap dat bijstandsmoeders even ondersteuning nodig hebben, maar dat hoeft toch geen tientallen jaren te duren? Get a life!

Bieb: is jouw ervaring met de gemeente DH van jaren geleden? Ik spreek nl ook over deze gemeente en mijn schoonvader mag ven hen momenteel lekker lapzwansen. Heeft nooit iets verplicht moeten doen. Misschien dat ze voor jouw broer en buurman nog perspectief zagen.

"Maar vergis je niet dat er ook een groep bijstandsgerechtigden is met weinig besef van wat werken inhoudt. Dit zijn vaak mensen met een laag IQ. Door dit soort 'ervaringsplaatsen' leren zij basale dingen als op tijd komen. Geloof het of niet, maar veel mensen hebben hier moeite mee. Hier zitten ook veel jonge mensen tussen.
Dan beloon je extra inzet met een bonus bovenop de uitkering o.i.d. Nogmaals, werken moet wel lonen.
Ik zeg nergens dat het allemaal schorriemorrie is, maar het is jammer dat een bepaalde groep het voor de goeden verpest."

Die mensen met dat lage IQ (maar ook bepaalde psychische stoornissen) hebben extra begeleiding nodig met de regie houden in het dagelijks leven. Dit is er een onderdeel van: begeleiden naar een vorm van dagbesteding, liefst werk. Maar denk ook aan andere verantwoordelijkheden die voor ons vanzelfsprekend zijn maar voor hem niet. Rekeningen betalen, persoonlijke verzorging, dat soort dingen. Een dagritme hebben en werken (of alternatieve dagbesteding).

Daarvoor is nodig dat die iemand begeleidbaar is. Daarna moet je een indicatie (pfff, kan een enorme lijdensweg zijn, maar gelukkig kan het ook goed verlopen) en een begeleider die kennis van zaken heeft, eventueel via een begeleid woontraject. Zij helpen ook met hobbels in de communicatie en dingen die mis gaan. Ik zie daar mooie dingen gebeuren. Maar ik zie ook hoe deze mensen hun best doen voor, bijvoorbeeld, het bedrijf waar ik ook werk, soms zelfs fulltime omdat ze het zo fijn vinden (regulier werk zit er voor hen niet in) en toch niet boven die 900-zoveel euro per maand uit kunnen komen.

Deze mensen, die door IQ of stoornis problemen hebben met het gewone leven (dagritme, verantwoordelijkheden, verzorging en dus ook werk) vallen m.i. niet onder de groep mensen die het voor de goeden verpest. Maar ik denk ook niet dat je dat bedoelt. Dat het gaat om mensen die overal schijt aan hebben. Die paar rotte appels die het voor iedereen verpesten.

Ik spreek over 2 á 3 jaar geleden dat dit startte (voor hun). Tot een klein jaar geleden toen beiden (gelukkig) een baan vonden.
Ik heb geen idee hoe oud jouw schoonvader is en zijn werkverleden. Broer en buurman waren nét 50. Of de Gemeente perspectief zag? Geen idee. Maar hun roots lagen niet bij het papierprikken...... en dat hielp hen ook echt niet naar een baan. Dat doet verder ook niet terzake, maar wel het ft werken voor bijstand. Plus het verhaal van hun collega bijstandpapierprikker.

Zon

Ik bedoelde thuismoeders die door een scheiding opeens zonder, of met te weinig inkomen zitten.

Maar waar haal jij het idee vandaan dat die dan vervolgens tientallen jaren in de bijstand blijven? Wéér zo'n stereotiep dat best wel hier en daar voor zal komen, misschien ook wel om een reden (niet in staat te werken, ja, echt, dat komt ook onder moeders voor), maar ook voor de meeste bijstandsmoeders geldt dat ze liefst zo snel mogelijk op eigen benen willen staan en echt niet tientallen jaren de hand op willen houden. Get zelf a life, zou ik zeggen want je zet weer één grote groep in zijn geheel weg als tientallen jaren in de steun.

Dat is GEEN standaardgebeuren. Dat zijn de uitzonderingen die je helaas altijd zult hebben. Net als je schoonvader, die blijkbaar zo glad is als een aal en tussen alle mazen heen weet te glippen, omdat hij schijt heeft aan sancties. Hij klust immers zwart bij en zwart geld is officieel niet te bewijzen. Ze zijn er. Maar ze zijn niet representatief.

Sally

Nee hij is een schat. Ik ben alleen teleurgesteld in zijn mentaliteit. Ergens snap ik het ook wel, in zijn situatie, hij is 60+ en heeft zijn leven lang fysiek werk gedaan. Het is het systeem dat het mogelijk maakt dat werken voor hem niet loont en hij zelfs banen mag weigeren. En maar klagen...

En die thuisblijfmoeders waar jij het over hebt, die worden bijstandsmoeders en zullen gewoon aan de bak moeten. Of vind jij het een terechte keuze om voor levenslang bijstand te kiezen?

Ruk naar rechts

https://twitter.com/FritstenHove/status/842112568256827393/photo/1

"Voor de mensen die 'per ongeluk' VVD, D66 of CDA hebben gestemd:

Niet zeggen dat u niet gewaarschuwd was:
-Eigen Risico naar 500 euro en daarna nog hoger
-Uitkeringen omlaag
-Huren omhoog
-Kinderbijslag, huur- en zorgtoeslag afgeschaft
-Gedwongen werken voor een fooi
-AOW naar 71 jaar en nog hoger
-Belasting voor lage- en middeninkomens omhoog
-Belasting in de hoogste schijf voor de rijken omlaag
-Meer goedkope arbeidskrachten, meer werkverdringing
-Nog meer flex, minder vast werk
-Verdere afbraak zorg. Die 2 miljard komt er niet!"

Jouw schoonvader is dus 60 plus en komt uit fysiek zwaar werk. Vind jij hem dan representatief in dit verhaal?? Ik niet.. Tuurlijk kam hij koffie schenken in een verzorgingstehuis. Prima. Maar een echte baan??Wat denk je zelf.....

loon en werken met uitkering

Ik zie in deze discussie een aantal keer gesteld worden dat voor parttime werk niet het minimumloon betaald hoeft te worden. Dat is natuurlijk onzin. Voor ieder gewerkt uur moet tenminste het minimumloon (per uur) betaald worden (tenminste, voor loondienst; voor freelancers pakt het wel eens anders uit...).

Ik vind dat voor werk altijd loon geboden moet worden (behalve bij echt vrijwilligerswerk of bij echt freelancewerk); minstens minimumloon.
Juist ook bij dat zgn. werkervaringswerk van mensen in de bijstand. Is dat parttime, dan geldt natuurlijk ook het minimumloon per uur, dus voor minder uren dan bij fulltime, maar evenveel per uur. Als dat niet genoeg is als bestaansminimum, dan kan dat aangevuld worden met bijstand. Ja dat is een verschrikkelijke administratieve rompslomp, omdat de systemen van de uitkeringsinstanties moeite hebben met flexwerk, maar dan moeten die systemen en regels maar worden aangepast, als flexwerk toch het werk van de toekomst (en van het heden...) is.

Dit is een simpele oplossing voor het probleem van werkverdringing: die verplichte werkervaringsbanen mogen niet met behoud van uitkering worden gedaan, maar alleen in loondienst met tenminste minimumloon (voor het aantal uren loondienst).

Er zijn al een aantal flinke schandalen op dit gebied, bedrijven die aan goedkope werkkrachten kwamen via verplichte onbetaalde arbeid in de bijstand, gemeenten die er flink op verdienen, en bijstandstrekkers die niet meer kansen krijgen hierdoor (eerder minder) en worden uitgebuit. Ik herinner me een schandalige zaak in het oosten van het land, waar de gemeente en een bevriend bedrijf grof geld verdienden aan tewerk gestelde bijstandsklanten. Er zijn ook rechtszaken over geweest.

En nu is er sprake van het ontduiken van de wet met een constructie van het bedrijf Flextensie:
http://dwangarbeidnee.blogspot.nl/2017/01/flexibel-met-flextensie-goedkoper.html

FNV heeft in 2013 een zwartboek over gepubliceerd. Dat is niet meer te vinden op de website van de FNV, maar het is hier te downloaden:
http://www.landelijkeclientenraad.nl/Content/Downloads/56_klZwartboek_werken_vanuit_de_bijstand_febr2013.pdf
http://stichtingclip.nl/html/nieuwsbrief/nr82/Zwartboek_Werken_in_de_bijstand.pdf

Hier staat het vervolgonderzoek:
http://www.landelijkeclientenraad.nl/Content/Downloads/56_3_klBeter_zicht_op_werken_in_de_bijstand_rapportage_aug_2013.pdf
http://docplayer.nl/14330750-Beter-zicht-op-werken-in-de-bijstand-een-vervolgonderzoek-op-het-fnv-zwartboek-werken-in-de-bijstand.html
Samenvatting hier:
http://www.socialealliantie.nl/images/pdf/alliantiedagen2013-workshop-actie.pdf

Zie ook:

De juridische kant: http://www.publiekrechtenpolitiek.nl/wanneer-‘iets-terugdoen-voor-je-bijstand’-dwangarbeid-wordt/

Analyse in Europees perspectief: http://www.dewereldmorgen.be/artikels/2013/07/19/werklozen-demoniseren-als-bezuinigingsexcuus

En verder:
http://www.armekant-eva.nl/publicaties/armekrant2013-2a.html#top
https://www.fnv.nl/over-fnv/nieuws/nieuwsarchief/2013/februari/576787-veel-misstanden-bij-werken-met-behoud-van-uitkering/
http://sargasso.nl/werken-met-behoud-van-uitkering-leidt-tot-uitbuiting/
https://www.fnv.nl/over-fnv/nieuws/nieuwsarchief/2013/september/648202-nog-steeds-chaos-bij-werken-in-bijstand/
https://www.fnv.nl/over-fnv/nieuws/nieuwsarchief/2013/november/666412-fnv_bijstandsplan_verdringing_willekeur/
http://www.doorbraak.eu/ook-fnv-zwartboek-werken-in-de-bijstand-staat-vol-met-misstanden/
etc.

AnneJ

Ik hoop toch echt dat er nu genoeg voorstanders zijn van een verlaging van het eigen risico om die 500 euro om zeep te helpen. Ik las vanmiddag trouwens dat Rutte in 2006 gezegd heeft dat hij bijstand voor mensen die kunnen werken wilde afschaffen. Hij heeft duidelijk geen hoge pet op van dat "vangnet".

Er zijn denk ik meer partijen die vinden dat je tot 71 jaar moet werken.

De rest van je bijdrage... heb jij nagezocht of het allemaal waar is? Dat soort opsommingen moeten natuurlijk wel kloppen.

Wieke

Ik zie in deze discussie een aantal keer gesteld worden dat voor parttime werk niet het minimumloon betaald hoeft te worden.===

Ik kan me dat niet zo herinneren. Het ging naar mijn gevoel over werken voor je bijstandsgeld zonder aanvulling tot het minimumloon. Het ging dus niet over parttime werken naar mijn idee.

Verder heb je veel werk in je reactie gestoken, maar het zijn wel erg veel linken. Misschien heb ik morgen de puf.

60 jaar

Ik ben met Bieb eens dat iemand die zijn leven lang zwaar werk gedaan heeft heeft en dan op 60-jarige leeftijd werkloos raakt een beetje buiten schot gehouden zou moeten worden. Kijk wat er mogelijk is, maar hou het redelijk.

Wat ik om me heen zie, is dat de ene mens de andere niet is. De schoonvader van mijn dochter is op zijn 60ste nog een nieuwe carrière begonnen en zit vijf jaar later nog steeds op zijn stoel te stuiteren van de werklust. Er zijn anderen die dat echt niet trekken. Daar moet men naar mijn gevoel betere plannen voor maken dan ik tot nu toe heb gemerkt.

reactie

@bieb: Een echte baan is hem een aantal keren aangeboden, als vrachtwagenchauffeur, in een magazijn. Hij weigerde want er was altijd iets dat hem niet beviel. Maar goed, laten we erover ophouden.

@kaaskopje: Wat veel beter zou zijn is keuzevrijheid: iedereen spaart dan voor zijn eigen pensioen en bepaalt zelf wanneer het genoeg is geweest. Helaas sparen we nu niet voor onszelf maar voor anderen. Als we de pensioenleeftijd op 65 houden is het leuk voor onze generatie, maar we moeten ook aan onze kinderen denken. Het wordt onbetaalbaar. Als je dat wil, had je 50+ moeten stemmen.

@AnneJ: Er klopt geen bal van dat lijstje, ik kan daar dan ook niks mee. Of geef een betrouwbare bron op.

@kaaskopje: Wat veel beter zou zijn is keuzevrijheid: iedereen spaart dan voor zijn eigen pensioen en bepaalt zelf wanneer het genoeg is geweest. Helaas sparen we nu niet voor onszelf maar voor anderen. ====
Jouw "helaas" vind ik geen teken van 'fatsoen'. Het zou niet in mij opkomen om dit voorstel te doen. Iemand die namelijk altijd aan de onderkant van het salaris heeft gezeten, zal dus veel langer door moeten werken om de simpele reden dat er minder gereserveerd kan worden voor dat doel. Dan krijg je dat mensen die veel konden sparen, al rond hun 60ste kunnen gaan overwinteren, die iets minder konden sparen met 65 en die amper konden sparen zitten op hun 71ste op hun tandvlees te werken tot ze mógen stoppen.

Als ik dit soort dingen schrijf, zie ik VVD-hoofdjes in mijn verbeelding heen en weer schudden met 'ja, dat zou ik ook zeggen als ik dat lage inkomen had, die praat net als ik uit eigenbelang'. Maar ook als ik een heel erg goed inkomen zou hebben, zou ik het de normaalste zaak van de wereld vinden om naar verhouding bij te dragen aan solidariteit op het gebied van pensioen, uitkeringen, zorg etc.. Gewoon samen, een percentage van het inkomen.