Gestemd

Antilapzwans

Mensen in een uitkeringssituatie die overal geld vandaan ritselen en het is natuurlijk helemaal niet zo vreemd dat er zulke strenge regels zijn over het verkopen van spullen op marktplaats ook al denk ik dat het wel meevalt als je het contant doet. Anders gaan mensen op die manier handel bedrijven. ===

Ik begrijp uiteraard dat het niet de bedoeling is dat je een serieuze handel gaat opzetten en tegelijkertijd bijstand ontvangt. Maar soms kan het opstarten van een 'handeltje' wel het begin van meer zijn. Als je de kans niet krijgt om dat uit te vinden, remt dat elke creativiteit op dit gebied af. Ik vind dus dat mensen wél iets mogen houden van hun verdiensten, zodat ze het verdiende geld in kunnen zetten om te groeien in wat ze doen. Ik neem voor het gemak weer even mijn eigen situatie, hoewel ik (nog) niet in de bijstand zit. Ik heb bijvoorbeeld alleen een fiets. Om overal te kunnen komen met 'handel' zou een aanhangwagentje of een bakfiets een verbetering zijn. Mijn zus heeft een bakfiets, maar ik ben daarmee wel afhankelijk van haar. Met alleen bijstand bereik je nooit dat je er een kunt kopen, zelfs niet tweedehands. Maar als je elke keer 150 euro per maand zou mogen houden, kom je er uiteindelijk wel.

Mensen in een uitkeringssituatie die overal geld vandaan ritselen en het is natuurlijk helemaal niet zo vreemd dat er zulke strenge regels zijn over het verkopen van spullen op marktplaats ook al denk ik dat het wel meevalt als je het contant doet. ===

Oh, dus zolang je het maar zwart doet... Brave mensen als ik worden daar zenuwachtig van. Stel dat je toch betrapt wordt! Wij hebben vroeger boeken verkocht om Sinterklaas te kunnen vieren. Dat vond ik al spannend. Zeker als boeken wat specialer zijn, verzamelitems bijvoorbeeld, moet je je op een groter gebied richten dan je eigen buurt. Dat moet dus wel openlijk en vaak met betaling via de bank.

Reizen

Ik vind dat er grenzen zijn aan wat je van mensen die moeten werken kunt eisen. Als ik in Groningen werk kan vinden, heb ik een serieus probleem. Mijn man zou daar absoluut niet heen willen. In een pension o.i.d. een kamer huren, kan bruin niet trekken en voor mijn man zou zo'n bestaan ook niet haalbaar zijn omdat alles dan op hem neerkomt tijdens de werkweek (herseninfarct gehad) . Ik vind 3 uur reistijd op een hele dag echt meer dan genoeg. Dan moet je heel vroeg de deur uit en kom je laat thuis. Van een normaal leven is dan al geen sprake meer. In ons geval leverde dat al veel stress op voor man.

Wat betreft dat man niet naar Groningen zou willen, daar kun je van vinden dat hij zich daar maar overheen moet zetten, maar ik heb geleerd dat niet te doen. Zijn ouders zijn voor de geboorte van man naar een andere gemeente verhuisd en kwamen na een jaar weer terug, omdat zijn moeder zo'n heimwee had. Dat kun je iemand niet aan doen. Bovendien verbrand je dan al je schepen achter je en heb je niets om naar terug te keren als je ze je niet langer nodig hebben dan 1 contract. Waar moet je dan wonen met een laag inkomen?

Hoezo zwart?

Als ik wat spulletjes van mezelf verkoop op marktplaats hoef ik dat toch ook niet op te geven?

Je zei dat men de kans moet krijgen om te bekijken of het verkopen van zelf gemaakte spulletjes wat kan worden. Dat kan ik je zo al vertellen, dat wordt hem niet. Daar ga je geen minimumloon mee verdienen dus doe dat gewoon niet. Houd het als hobby.

aanvulling Kaaskopje

Of ste dat je wordt gedwongen naar Groningen te gaan. Je inkomen zal beneden de sociale huurgrens vallen. Vind je dan op stel en sprong een woning? Of mag je achteraan de wachtlijst?

antilapzwans

"Je zei dat men de kans moet krijgen om te bekijken of het verkopen van zelf gemaakte spulletjes wat kan worden. Dat kan ik je zo al vertellen, dat wordt hem niet. Daar ga je geen minimumloon mee verdienen dus doe dat gewoon niet. Houd het als hobby."

En mensen met een uitkering moesten meer in mogelijkheden denken! Wie het niet probeert zal het nooit te weten komen.

tegenprestatie

Het gaat dus om de zogenaamde tegenprestatie en volgens mij kan die niet fulltime zijn?

https://zorgwijzer.nunspeet.nl/begrippen/tegenprestatie

In Rotterdam schijnen ze dat dus wel te doen lees ik hier: https://versbeton.nl/2015/11/de-tegenprestatie-is-pure-lulkoek/

Wat is nu de wettelijke regel vraag ik mij af?

participatiewet

De wettelijke regels staan in - gelukkig - de wet, de Participatiewet in dit geval. Met name - ik heb even gekeken - art. 9 en art 10a. Er staat duidelijk dat het moet gaan om additionele arbeid die niet leidt tot verdringing op de arbeidsmarkt.

Het probleem is dat de bijstandsgerechtigde zich vaak niet kan veroorloven de gok van een weigering te nemen. Dus als een gemeente verplichtingen oplegt die in strijd zijn met de wet, dan kan je je gelijk alleen halen door je niet aan die verplichtingen te houden en vervolgens op te komen tegen de sanctie die je wordt opgelegd. Maar dan heb je die sanctie dus al te pakken.

Wat ik me ook nog zou kunnen voorstellen is dat een belangenorganisatie een procedure tegen een gemeente begint om een verbod te krijgen op tegenprestaties die in strijd zijn met de wet. Maar dan moet je wel fors geld in kas hebben voor je eigen advocaat en voor het proceskostenrisico.

Groeten,

Temet

Temet

"Dus als een gemeente verplichtingen oplegt die in strijd zijn met de wet, dan kan je je gelijk alleen halen door je niet aan die verplichtingen te houden en vervolgens op te komen tegen de sanctie die je wordt opgelegd. Maar dan heb je die sanctie dus al te pakken.
Wat ik me ook nog zou kunnen voorstellen is dat een belangenorganisatie een procedure tegen een gemeente begint om een verbod te krijgen op tegenprestaties die in strijd zijn met de wet. Maar dan moet je wel fors geld in kas hebben voor je eigen advocaat en voor het proceskostenrisico."

En dus hebben ze de bijstandsgerechtigde in de tang vanuit een machtspositie waar ze eigenlijk niet tegenop kunnen vechten.

Sally

"Zo'n bijstandsmoeder heeft waarschijnlijk van alles aan haar hoofd. Kinderen van slag door de scheiding, afhandeling van die scheiding, een ex, leven weer proberen op te bouwen en dan ook nog de sociale dienst die in haar nek hijgt."

Gelukkig werken de meeste gescheiden moeders wel. Die vinden toch manieren om opvang en werk te combineren. Helaas lukt dat een andere groep niet, en dat is echt niet altijd omdat het onmogelijk is maar omdat de wil er simpelweg niet is. Bijstandsmoeders worden vaak als zielig weggezet, terwijl zij dat lang niet altijd zijn. In hun geval is het vaak ook gewoon een keuze.

Verhuizen voor een baan zou je niet moeten eisen, maar zouden mensen moeten willen als ze een mooie kans krijgen aangeboden. Echter, ik hoor mensen zoveel eisen aan een baan stellen qua uren, reistijd, salaris, etc. Veel mensen vinden 45 min reizen al te veel. Tja, dan houdt het natuurlijk vrij snel op. Je moet niet het onmogelijke vragen, maar een reistijd van max 1 uur moet te verplichten zijn.

De term 'bijstand' is eigenlijk ook verkeerd. Het impliceert dat je niks meer hoeft. Alsof je als je uit de WW bent niet meer verplicht bent om werk te zoeken.

klopt

Dat klopt. Min of meer
Er valt op zich wel tegenop te vechten hoor: als de sanctie is opgelegd als de donder naar een advocaat die dan diezelfde week nog een bezwaarschrift indient en een spoedvoorziening start (mochten er Rotterdammers op dit forum een advocaat nodig hebben: ik weet er nog wel een paar met haar op hun tanden in dit verband). Die spoedvoorziening wordt echter pas na een week of 3, 4 door de rechter behandeld (of zelfs nog later) en als het tegenzit duurt het daarna twee weken voor er een uitspraak is. Dat betekent in het slechtste geval (afhankelijk van de tijd in de maand wanneer de sanctie is aangekondigd) dat je met twee gekorte maanduitkeringen zit voordat de beslissing er is. Als je financieel al op het randje balanceert dan wil je dat risico misschien niet lopen.

En dan is er bij veel mensen natuurlijk ook nog het defaitisme dat de 'hoge heren' toch altijd gelijk krijgen (is niet zo) dus dat verzet geen zin heeft.

Groeten,

Temet

Verhuizen

Dat mijn voormalige buurtgenoten en klasgenoten van vroeger nu niet meer verhuizen snap ik ergens wel. Sowieso komen ze nu toch niet meer aan het werk waar dan ook. Maar dat is nu. Vroeger had dat natuurlijk best gekund.
Er was toen al een hoge werkeloosheid in de buurt. Maar dat wilde men toen niet want anders/eng/niet leuk/niet fijn/ weg van familie.
En dat snap ik allemaal heel prima maar het hoeft ook niet altijd leuk te zijn. Soms doe je gewoon wat je moet doen, ongeacht wat je persoonlijke gevoelens daarover zijn.
Dan verhuis je voor het werk, en dan verhuis je een jaar later weer en dan weer net zolang totdat je ergens meer vastigheid kan vinden. Dan werk je een poos 2 banen tegelijk. Dan reis je uren per week voor een of andere baan. Dan breng je de kinderen fulltime naar de opvang. Dan neem je moeilijke beslissingen en accepteer je (hopelijk tijdelijk) ongemak. Niet omdat je dat graag wilt maar omdat je geen keuze hebt.
En dat besef zie ik dus niet. Dat het geen keuze is. Dat je gaat omdat je moet. Het zijn geen twee gelijke waarden waar je uit kan kiezen: bijstand of werken. De enige keuze zou moeten zijn werken, en niet werken is alleen een noodoplossing voor tijdelijk (tenzij je uiteraard chronisch ziek/gehandicapt bent)

Dus nee het is niet leuk om opofferingen te moeten maken maar niemand heetf ooit gezegd dat het leuk moet zijn. En de opofferingen die je maakt betalen zich uiteindelijk meestal wel terug.

En uiteraard is het voor mijn generatiegenoten nu min of meer te laat. ze hebben nog wel een aantal jaren te gaan voor de AOW (en uiteraard hevig gemopper dat het nu later is dan vroeger) maar de afstand tot de arbeidsmarkt is nu te groot en het is te lang geleden. Maar ik kende deze mensen vroeger ook al en toen waren ze even passief als nu. Toen er nog wel tijd was hebben ze daar ook geen gebruik van gemaakt.

in het zweet des aanschijns . . .

"Verhuizen voor een baan zou je niet moeten eisen, maar zouden mensen moeten willen als ze een mooie kans krijgen aangeboden. Echter, ik hoor mensen zoveel eisen aan een baan stellen qua uren, reistijd, salaris, etc. Veel mensen vinden 45 min reizen al te veel. Tja, dan houdt het natuurlijk vrij snel op. Je moet niet het onmogelijke vragen, maar een reistijd van max 1 uur moet te verplichten zijn."

ik denk dat het helemaal niet interessant is wat jij als persoon vindt dat een ander wel of niet normaal zou moeten vinden, of wat wel of niet onmogelijk is. Wel vind ik dat de regels díe er zijn, dat we die met z'n allen democratisch hebben vastgesteld. Dus als je niet verplicht bent te verhuizen of te reizen, dan hoeft dat dus ook niet. En dan vind ik dat jij die mensen niet erop aan moet kijken. Je kunt in de politiek gaan om sneller te bewerkstelligen wat jij wilt, namelijk dat het wel verplicht wordt. Maar om meteen mensen af te serveren dat ze 'niet willen wat jij denkt dat goed is voor de wereld' is ook maar een mening. Misschien verklaren ze jou wel voor gek dat je alles opoffert in het zweet des aanschijns? Wie zegt dat het zo goed is voor mens en maatschappij dat iedereen maar mee gaat in die rat race (om het even te chargeren)?

gr Angela

Antilapzwans

Waarom heb je zo'n lange nick?

Je zei dat men de kans moet krijgen om te bekijken of het verkopen van zelf gemaakte spulletjes wat kan worden. Dat kan ik je zo al vertellen, dat wordt hem niet. Daar ga je geen minimumloon mee verdienen dus doe dat gewoon niet. Houd het als hobby.===

Ik heb in deze topic nog niet zelfgemaakte spulletjes genoemd. Jij koppelt informatie uit een ander draadje aan deze. Ik heb het over handel/handeltjes. Met bijvoorbeeld tweedehands kleding en een auto zou ik een rendabel handeltje op kunnen zetten. Maar voor ik zover ben dat ik er echt winst op kan maken, moet ik er zelf in geïnvesteerd hebben. Als je bij het UWV opgeeft dat je als ondernemer aan de gang wilt, wordt je ogenblikkelijk gekort in je WW en als je in de bijstand zit wordt het ook verrekend. Zo kom je zonder startkapitaal nooit verder. Aangezien ik geen auto heb en nooit zal krijgen, is dit niet aan de orde. Het is dus gewoon een voorbeeld.

"Hoezo zwart?

Als ik wat spulletjes van mezelf verkoop op marktplaats hoef ik dat toch ook niet op te geven?"

Jij niet nee, iemand die overgeleverd is aan het UWV wel. Jij dacht dat je in die situatie niet zo snel in de problemen zou komen als je contant afrekent. In dit geval is contant 'zwart'.

Extra inkomen is extra inkomen. Dus als je 500 euro verdient door je zolder leeg te verkopen, zul je dat inderdaad buiten de boeken moeten houden.

"Gelukkig werken de meeste gescheiden moeders wel. Die vinden toch manieren om opvang en werk te combineren. Helaas lukt dat een andere groep niet, en dat is echt niet altijd omdat het onmogelijk is maar omdat de wil er simpelweg niet is. Bijstandsmoeders worden vaak als zielig weggezet, terwijl zij dat lang niet altijd zijn. In hun geval is het vaak ook gewoon een keuze."

Noem het maar een keuze als het je even boven het hoofd groeit.

Nee, niets blijven doen is ook geen optie. En ze zijn zeker niet zielig. Maar ik denk dat zo'n iemand op dat moment misschien wel een extra steun in de rug nodig heeft om uit het dal te komen.

Dat is niet zielig. Dat is iets menselijks. De één zal dat misschien eerder nodig hebben dan de ander. Is dat erg, als iemand dat steuntje nodig heeft om verder te komen?

reistijd

"Verhuizen voor een baan zou je niet moeten eisen, maar zouden mensen moeten willen als ze een mooie kans krijgen aangeboden. Echter, ik hoor mensen zoveel eisen aan een baan stellen qua uren, reistijd, salaris, etc. Veel mensen vinden 45 min reizen al te veel. Tja, dan houdt het natuurlijk vrij snel op. Je moet niet het onmogelijke vragen, maar een reistijd van max 1 uur moet te verplichten zijn."

Max een uur vind ik te doen.

Maar er is hier en daar al sprake van drie uur enkele reis en anders maar verhuizen. Ik vind dat je wel wat voor je werk mag overhebben, maar er zijn grenzen.

de term bijstand

"De term 'bijstand' is eigenlijk ook verkeerd. Het impliceert dat je niks meer hoeft. Alsof je als je uit de WW bent niet meer verplicht bent om werk te zoeken."

Wat een belachelijke onzin! Dat zit toch echt in je hoofd. "Bijstand" is niets meer of minder dan "hulp". En het is absoluut niet de bedoeling dat het een eindstation is, daar wordt niet van uit gegaan.

Nee, dat idee zit toch echt tussen jouw oren. Of ben je in de war met Onze Lieve Vrouwe van de Eeuwigdurende Bijstand? ;-)

Jaina

Dat je opofferingen moet doen om aan het werk te komen en te blijven vind ik geen probleem. Maar dat je ook als een nomade door het land moet gaan zwerven tot je meer vastigheid hebt vind ik eerlijk gezegd te ingrijpend, dit kun je niet van iedereeb eisen.

Er zijn mensen die er niet mee zitten. Prima, laat ze het maar doen! Maar verhuizen staat hoog in de stress-top tien voor de meeste mensen en zeker als er al kinderen zijn of als er sprake is van mantelzorg binnen de regio vind ik dat er wel érg makkelijk over verhuizen wordt gesproken.

Daarbij: de kans dat iemand in een andere regio totaal niet kan aarden moet je ook niet onderschatten. Het hoeft niet mis te gaan (ik woon zelf in een regio waar ik totaal niet vandaan kom en dat was ook niet bepaald vrijwillig, maar ik heb nooit spijt gehad ) maar je kunt zoiets ingrijpends echt niet aan iedereen verplichten.

verhuizen voor de baan

Ik was aan een vrij lange posting bezig waarom dat verplicht verhuizen voor een baan in het gros van de gevallen complete kul is. Maar de belangrijkste reden lijkt me deze: waar werk te over is, zijn onvoldoende huizen, en waar huizen over zijn, is onvoldoende werk.

En verder zijn de punten die Sally aankaart gewoon terecht. Verplicht verhuizen voor werk zou denk ik alleen in redelijkheid gevraagd kunnen worden als a) die huisvesting wordt meegeleverd, b) het werk minimaal een half jaar duurt en c) het gaat om jonge mensen zonder gezin. Als je iedere keer die kinderen uit hun omgeving gaat losrukken terwijl die toch in veel gevallen al in stressvolle situaties opgroeien (geen geld) dan krijg je wat je bespaart op bijstand later als kosten van jeugdhulpverlening weer terug.

Groeten,

Temet

Dus bieb

Het mag gewoon niet dat je verplicht wordt om fulltime te werken tegen minimumloon. Je kunt het dus wel als argument gebruiken dat ik fout zit maar dat kan niet als er iets gedaan wordt wat niet mag.

Blijft staan dat je mensen geen minimumloon moet gaan betalen als ze niet fulltime werken. Dat moet men dus ook niet eisen.

Sally

Ik vind wel dat je dat zou kunnen verplichten. Bijstand is een vangnet voor noodsituaties. Als er dus wel werk te krijgen is maar ergens anders dan waar je nu bent dan ga je daar heen. Behalve als er heel zwaarwegende redenen zijn dat dit niet kan (mantelzorg, handicaps)

Maar bovenal is dat denk ik toch vooral ook een mentaliteitskwestie. Bij mijn klasgenoten leeft het idee dat het een gelijkwaardige keuze is: uitkering hier of werk elders. Terwijl dat niet de keuze zou moeten zijn. De keuze is: waar kan ik werk krijgen en een bestaan opbouwen daar ga ik heen en alleen als dat echt niet mogelijk is dan vraag ik dat vangnet aan.
Je kan niet alles in regels en verplichtingen vangen. Waarom zijn deze mensen toen ze nog jonge twintigers waren niet naar elders getrokken, waarom hebben ze geen opleidingen gevolgd die beter bestending waren tegen veranderingen in de economie, waar zijn ze niet bij blijven leren en hebben ze geen keuzes gemaakt om hun leven economisch te beteren? Daar kan je 1000 regels tegen aangooien maar dat gaat niet werken. dat is een kwestie van mentaliteit.

overigens

Overigens bedenk ik nu een vuig plan dat zou kunnen worden ingevoerd als verhuizen voor een baan makkelijk kan worden verplicht. Stel, er is een gemeente met veel bijstandsklanten, die van die last af wil. Laten we de gemeente Amsterdam als voorbeeld noemen. Die gemeente begint dan - met een stroman ertussen ofzo- een onderneming in een hoek van het land waar genoeg huizen zijn (laten we zeggen een krimpregio als Zeeuws Vlaanderen). Die onderneming biedt de bijstandsklant een contract aan voor een zekere duur, bijvoorbeeld 1 jaar. Amsterdam verplicht nu de bijstandstrekkers naar Zeeuws Vlaanderen te verkassen om daar het aangeboden werd te aanvaarden. Na dat jaar wordt de arbeidsovereenkomst niet verlengd. De net ontslagen werknemer belandt korte tijd in de WW, en als die afloopt, weer in de bijstand. In de gemeente waar hij/zij dan woont. Terugverhuizen gaat niet, want de Amsterdamse woning is opgezegd en de huizenmarkt daar is volledig verstopt. Werk is er niet meer, want op de opengevallen plek is inmiddels een andere Amsterdamse bijstandsgerechtigde neergezet. En zovoort en zo verder tot elke krimpregio vol zit met bijstandsgerechtigden die door gemeentes in andere delen van het land zijn gedumpt.

Fantasie, natuurlijk, maar niet onmogelijk.

Groeten,

Temet

antilapzwans

"Het mag gewoon niet dat je verplicht wordt om fulltime te werken tegen minimumloon. Je kunt het dus wel als argument gebruiken dat ik fout zit maar dat kan niet als er iets gedaan wordt wat niet mag."

Iemand verplichten te werken tegen het minimumloon mag nu juist wel. Wat niet mag, is iemand verplichten om voltijds te werken terwijl die persoon geen loon krijgt, maar een bijstandsuitkering. Met alle sores die daarbij hoort.

Loon is geen uitkering. En omgekeerd.

Groeten,

Temet

sorry

Ik bedoelde natuurlijk inderdaad dat je niet verplicht kunt worden om fulltime te werken als tegenprestatie voor je uitkering. In dit draadje werd gezegd dat dat wel gebeurt. Dat kan maar dat betekent inderdaad nog niet dat dat ook wettelijk zo mag. Mijn argumenten kwamen vanuit de wet en ik vind het prima dat iemand een tegenprestatie doet voor de uitkering. Ik vind niet noodzakelijkerwijs dat je daarmee een baan bezet houdt want die uitkeringsgerechtigde doet dat maar tijdelijk en hoogstwaarschijnlijk was die baan opvullen al lastig genoeg.

Van mij mogen ze dus ook gewoon asperges steken of iets dergelijks, dan maar minder Oost-Europeanen nodig.

werken met behoud van uitkering

Oké, stel, ik heb bijstand. Ik kan parttime werk doen met behoud van uitkering, keurig volgens de regels. Ik doe hetzelfde als collega's met hetzelfde werk in loondienst en doe het net zo goed.

Mijn collega's mogen elders overnachten zonder daar toestemming voor te vragen. Ze mogen vrijwilligerswerk doen wanneer ze willen, hun hele boedel op Marktplaats zetten, hokken desnoods met drie partners tegelijk zonder het risico te lopen als samengesteld huishouden te worden gezien, ze mogen op de bazaar zelfgehaakte pannenlappen verkopen zonder die met hun baas te moeten verrekenen.

Ik niet, als ik in de bijstand zit. En ik doe hetzelfde werk, met dezelfde inzet, onder dezelfde omstandigheden.

Waarom mag ik geen gewoon werkcontract waardoor ik dan opeens wél op Marktplaats mag adverteren, wél drie dagen per week bij mijn vriendje slapen, wél zelfgehaakte pannenlappen verkopen op de bazaar, wél zonder toestemming vooraf elders overnachten (zolang mijn werk er niet onder lijdt natuurlijk)?

Wáár zit het verschil? Waarom wordt iemand in de bijstand met werk met behoud van uitkering kleiner gehouden dan een gelijkwaardige collega in loondienst?

Ja, dat heet werkverdringing, wordt er gezegd. Maar het gebeurt wel. Straatvegen, vuilnisbakken legen, plantsoenendienst, aardbeien plukken, achter de kassa of het buffet van de kringloop of een ander soort welzijnswinkel, het is werk dat in geld kan worden uitgedrukt.

Ik vind dat er best iets tegenover een uitkering mag staan, laat dat duidelijk zijn! Maar het zit zo scheef als maar kan.

baan opvullen

"en hoogstwaarschijnlijk was die baan opvullen al lastig genoeg"

Als de baan lastig is op te vullen maar wel feitelijk kan worden opgevuld door een bijstandsgerechtigde, dan is het lastig opvullen van de baan waarschijnlijk te wijten aan slechte arbeidsvoorwaarden. En dat is dan wel reden om eens heel goed naar dat werk en die werkgever te kijken. Bot gezegd: als je er zelfs geen Polen voor kan krijgen, dan zal er wel iets goed scheef zitten.

Je hebt daarnaast vacatures die lastig te vervullen zijn omdat er specialistische kennis voor nodig is. Maar dan zit de juiste kandidaat zeer waarschijnlijk niet in de bijstand. Zit-ie dat wel, dan kan hij trouwens verplicht worden om serieus zijn best te doen om die bewuste baan te krijgen, dan wel kan de sociale dienst hem naar die baan trachten te bemiddelen.

Er is een hele goede reden om de eis in de wet te hebben dat er geen verdringing mag plaatsvinden. Anders worden straks de mensen die nog wel een baan hebben ook gedumpt in de hoop dat diezelfde mensen via de gemeente weer voor minder kunnen worden ingehuurd. Om nog maar te zwijgen van het feit dat dat natuurlijk ook een uitstekend pressiemiddel is voor werkgevers: ga maar akkoord met deze loonsverlaging, anders mag je straks in de bijstand hetzelfde werk doen voor minder. Waarom zouden gemeenten overheid zich op die manier voor het karretje van het grootkapitaal moeten laten spannen?

Dat er tegenprestaties worden geëist die neerkomen op gewoon werk is dus inderdaad in strijd met de wet. Er is helaas - ik heb even gezocht - kennelijk erg weinig rechtspraak over dit onderwerp. Maar wat Rotterdam doet, mag zo te zien inderdaad niet. Nu maar hopen dat iemand de kat de bel eens aanbindt.

Groeten,

Temet