Dresscode begrafenis

dank je wel.

echt?

Inzicht (in wat eigenlijk?) en empathisch vermogen gekoppeld aan kledingkeuze?

Haha, nou ja wie mijn empathisch vermogen wenst af te lezen aan mijn kledingkeuze zal niet iemand zijn die dicht bij mij staat. Dus op die uitvaart ben ik toch niet

Kaaskopje

De moeilijkheid is dat 'ongepast', wat is nu echt 'ongepast'? Het is duidelijk dat iedereen er in dit draadje al verschillend over denkt en ik vraag me nog steeds af of je je wel bezig moet houden met de kleding van een ander als die persoon kómt om jou of iemand anders te steunen.

Bij mensen van onze generatie is het al heel gewoon dat je in kleurige kleding komt of komt in wat jij prettig vindt. Ik geloof dus niet dat als wij 'oud' zijn wij dan opeens iedereen weer in het zwart of donkerblauw willen hebben. Ik hoop dus dat de tijd dat er nog steeds mensen zijn die willen dat je in panty en parels komt snel voorbij gaat!

Eigenlijk snap ik het niet

Het is toch heel simpel: als je naar een begrafenis gaat waarbij je zelf niet tot de 'inner circle' / direct nabestaanden behoort (zeg ff voor t gemak; je hebt niet geholpen de begrafenis te organiseren) dan kleed je je op de manier waarop jij denkt dat de nabestaanden het fijn zullen vinden. Als de nabestaanden van het type zijn 'het maakt mij niet uit ook al staat er Fuck You op je shirt' dan draag jij lekker je Fuck You shirt. Als de nabestaanden wel hechten aan decorum dan hangt het ook af van hoe jij bent.
Als je toevallig een uitvaart treft waar de nabestaanden aan decorum hechten en jij bent daar niet van kun je grofweg twee dingen doen: je past je aan, waarbij je met je kleding 'zegt' ik houd rekening met jullie gevoel voor decorum of je past je niet aan. Ik vermoed dat degenen die hier schrijven over 'respect' bedoelen dat je je aanpast om te laten zien dat je hun gevoel voor decorum respecteert. Ook al is het niet aan jou.

Het gaat toch gewoon om (sub)culturele gewoontes? Net als blote kleding in een huis van (een) God. Je kunt het onzin vinden maar ik denk dat het ook als teken van respect wordt gezien als je er rekening mee houdt. Of je de gewoontes nou begrijpt of niet, je erin kunt vinden of niet.
En dat het om kleding gaat is toevallig in deze voorbeelden. Het kan ook gaan over wel of niet slurpen of boeren tijdens het eten, handen schudden of een buiging maken, je bord leegeten of niet, schoenen aan of uit in huis.

Deze generatie

Helaas maak ik regelmatig een uitvaart en/of afscheidsdienst mee. Ik trek altijd gepaste kleding aan zoals ik al schreef. Gepast is voor mij aangepast aan de situatie. Niet noodzakelijk in het zwart met parels en niet in kleurige kleding. Ik ga ook naar een uitvaart of condealance van overledenen die niet speciaal dierbaar voor mij persoonlijk waren. De overledene kan bijvoorbeeld de moeder van een goede vriendin zijn. In de kleding van anderen zie ik weinig kleurrijks of met wilde printen, blijkbaar weet ook de huidige generatie zich gepast te kleden. Het stoort me niet, iemand in een spijkerbroek, maar gepast vind ik het niet. Maar inderdaad, dat is persoonlijk.

Nuance

Niemand wil provoceren op een begrafenis. Je 'fuck you' shirt hoef je helemaal niet aan te trekken. En doe je wrs pok niet. Er ligt vast wel een effen t-shirt in de kast. Iedereen snapt die nuance.
Bibi

Bibi

Nee, tuurlijk snap ik dat je niet wil provoceren. Het was een voorbeeld om het kader even te verschuiven: is kleding echt irrelevant, of heb je alleen andere normen over wat aanstootgevende kleding is.

Normen

Uiteindelijk heeft ieder zn normen. Ook vaak uit gewoonten, of generatie of cultuur dingetje. Opzettelijk provoceren hoort daar nooit bij wat mij betreft. Maar heb wel moeite met mensen, in het algemeen, die normen koppelen aan uiterlijk vertoon, etiquette of dat soort dingen. Ik zie en voel de waarde niet. Ik zie en voel alleen maar waarde bij oprechtheid, en die oprechtheid uit zich w.m.b alleen volledig als iemand totaal zichzelf is. Dan voel ik dat, en dan pas is iemand voor mij oprecht.
Maar dat ia mijn ding, iemand anders kan daar anders over denken.
Bibi

Exact Ely

Zo zie ik dat ook.

Algemeen gezegd vind ik dat je moet voorkomen dat je de directe familie en vrienden voor het hoofd stoot met je uiterlijk en je gedrag.

Barvaux

Wat je onder gepast schaart is inderdaad heel persoonlijk. Uiteraard weegt zwaarder dat iemand de moeite neemt om te komen, dan de kleding die hij of zij draagt. Maar ik vind dat je moet voorkomen dat je kleding onderwerp van gesprek kan worden bij een begrafenis en moet rekening houden met wat bij de overledene past.

Wat versta jij overigens onder kleurige kleding? Er zijn in mijn beleving toch kleuren die je niet naar een begrafenis draagt. Felle kleuren en wit bijvoorbeeld. Tenzij het nadrukkelijke verzoek is om juist dat wel te dragen. Mijn dochter heeft nu een gebloemde jurk in paarstinten. Jeugdig en toch in een passende kleur. Daarover heen gaat een zwarte blazer. Dat moet min of meer van mij, omdat de schouders net even bloter zijn dan ik in de kerk prettig vind. Niet voor mezelf maar voor de stevig religieuze familie van mijn schoonmoeder.

soms

Soms moet je je aanpassen en draag je andere kleren dan je in het dagelijks leven zou doen. Zo ga ik netjes naar een sollicitatiegesprek toe, hoewel ik tijdens mijn werk gewoon in spijkerbroek loop. Diezelfde spijkerbroek zou ik tijdens dat sollicitatiegesprek nooit aantrekken. Zo zie ik het ook met begrafenissen en andere 'officiële' gelegenheden.

Ik vind ook dat je niet teveel van je eigen mening moet uitgaan, maar naar de geldende normen/gebruiken. Als veel mensen het dragen van een spijkerbroek tijdens een uitvaart niet vinden getuigen van respect, waarom zou je het dan doen? Alleen omdat je zelf vindt dat het kan?

Verder eens met Ely.

Tuurlijk

Ik zou ook niet m'n meest felle of frivole shirt uit de kast pakken. Er zijn echter zat mensen die niets anders in de kast hebben hangen dan een spijkerbroek en gympen (of überhaupt iets gepast). En dan wordt het toch echt wel een beetje lastig. En uiteraard, als je wel iets hebt wat meer gepast is, dan trek je dat aan. Dat lijkt me logisch.
Bibi

Als een duveltje uit een doosje

werden we gister voorgesteld aan de nieuwe vriend van dochter. Vriend had daar min of meer op gestaan bij dochter. Hij vond het maar niks dat er een uitvaart aanstaande was en wij niets van hem wisten. Wat mij betreft heeft hij daar bonuspunten mee verdiend:-) Maar deze jongeman heeft geen uitvaartkleding. Alleen de spijkerbroeken die hij heeft. Tja, in zo'n geval ga ik niet eisen dat hij acuut naar de winkel rent voor een compleet nieuwe outfit. Dan moeten we het er gewoon mee doen. Bovendien vind ik het al heel dapper dat hij zijn entree in de familie maakt tijdens zo'n toch een beetje lastig moment. Maar voor ons vind ik het anders. Het is ónze stief/schoonmoeder en oma.

Bibi - oprecht

Wellicht voelt het voor jou niet oprecht maar ik denk dat vaak dit soort conventies - zoals het belang hechten aan een dresscode- door mensen zo geïnternaliseerd is dat het voor hun net zo oprecht is als de dingen jij doet vanuit je (sub)culturele achtergrond en waarschijnlijk niet eens zelf zozeer van bewust bent (totdat je ergens komt en merkt dat het voor anderen niet vanzelfsprekend is)

Meisje klein

"Als veel mensen het dragen van een spijkerbroek tijdens een uitvaart niet vinden getuigen van respect, waarom zou je het dan doen? Alleen omdat je zelf vindt dat het kan?"

Ik heb vooral moeite met het feit dat respect blijkbaar alleen afgelezen wordt aan de hand van de kleding die men kiest. Dat vind ik echt heel erg, erger dan dat iemand kleding draagt die toevallig uit de toon valt. Ik vind het echt erg dat zoiets in 2014 nog bestaat!

Respect heeft niets te maken met uiterlijk vertoon, respect zit IN een persoon en mensen die vinden dat 'het niet getuigd van respect' als je in een spijkerbroek komt hebben in mijn ogen ergens een afslag gemist in de afgelopen decennia.

Gemak

Ik vind het vooral voor mezelf heel makkelijk als er duidelijke "regeltjes" zijn wat betreft kleding. Op een begrafenis draag ik altijd zwart, tenzij een andere code geldt. Sieraden "horen" inderdaad eigenlijk niet, met uitzondering van parels. Ook aan die norm houd ik me. Wat anderen doen, moeten ze zelf weten. Ik ga me echt niet in de afwegingen van anderen verdiepen, zeker niet in tijden van rouw, maw het dragen van een spijkerbroek moet volgens mij wel kunnen.

Respect heeft wel te maken met ' uiterlijk vertoon'

Je gedachten en je hart zijn niet zichtbaar. Wel hoe je eruit ziet. Kleding en verdere uiterlijke kenmerken maken deel uit van communicatie. Het is wijs hieraan aandacht te besteden binnen je eigen mogelijkheden en prioriteiten.

Reactie

Ik wéét dat er mensen zijn die waarde hechten aan uiterlijk vertoon en degelijke 'regeltjes'. Ik heb ook geen enkele behoefte die mensen doelbewust voor het hoofd te stoten. Zeker niet op een begrafenis. Als ik iets gepast heb, in een situatie waarvan ik weet dat de direct betrokkenen daar waarde aan hechten, zal ik dat zeker aantrekken.
Maar ik blijf erbij dat de aanwezigheid en oprechte steunbetuiging hetgeen is waar het om gaat, en als je dat niet snapt, heb je inderdaad ergens de boot gemist.

En Tonny: "Je gedachten en je hart zijn niet zichtbaar."
Nee, maar die kun je wel uitstralen, zeggen en uiten". Zwart mantelpakje en parelenketting zeggen niets over mijn hart.
"Wel hoe je eruit ziet. Kleding en verdere uiterlijke kenmerken maken deel uit van communicatie.
Da's dan heel erg sneu voor de dikkerd met een pokdalig gezicht, dunne piekharen en een haviksneus."

Bibi

precies bibi (en Donna)

Dus je mag heel slecht denken over de overledene, het hoeft je niets te schelen dat die dood is, het kan je helemaal niets bommen dat iedereen verdriet heeft en je bent daar alleen omdat je nu eenmaal bij de familie hoort en dat is ook niet van belang zolang je maar geen foute kleding hebt?

Doe mij een lol en kom niet op de begrafenis van mijn naasten in volledig zwart in panty met parels zonder andere sieraden. Ik vind dat echt overdreven maar ik zal er geen waardeoordeel aan geven en hopen dat jij je daar lekker in voelt.

Respect

Hij zat eraan te komen, de vraag wat respect dan is. In ieder geval - even vooropstellend - (blijkbaar) iets heel persoonlijks. De betekenis van het woord vind ik wel leuk in deze discussie: re-spect betekent nog eens kijken, naar de ander dus.

Wat mij betreft kun je dat op twee manieren in deze discussie een rol laten spelen. Maar ik span m graag voor mijn eigen karretje: kijk naar degene voor wie je naar de uitvaart gaat en pas je - waar haalbaar- daaraan aan.
Mocht het ooit zover komen dat ik op een uitvaart kom waar Barvaux een van de direct nabestaande is dan zal dat er dus anders uitzien dan wanneer ik naar een uitvaart van iemand uit Donna's kring ga. Daarmee laat ik zien dat ik naar hen kijk, verder dan mijn neus lang is en daar wat mee doe.
Alhoewel .... Eigenlojk kan ik overal heen op traditionele wijze gekleed want diegenen die vinden dat uiterlijk niet zo mogen meespelen zullen zich dus ook niet ergeren als ik Old School naar een uitvaart kom. Het maakt immers niet uit?

Binnenkant en buitenkant

Nounou, zo zwartwit (...) ligt het toch allemaal niet

En om het zijpad in te slaan: je zult vast wel ooit bij een uitvaart zijn waarbij je geen diep verdriet voelt. Komt voor. Het kan dan een soort ' houvast' zijn je gepast gekleed te hebben.

Poehee laten we blij zijn geen gedachtenlezers te zijn. Zeker op de grens van leven en dood kan een mens vol strijdige gedachten en overwegingen zitten. Goed dat die gedachten privé blijven.

Nog ideeën over de zonnebrillen die celebreties bij trieste gelegenheden vaak dragen? Bij ' gewone mensen' zie je dat zelden.

Inderdaad, als jij volledig old school naar een begrafenis komt vind ik dat prima. Het gaat mij erom dat iemand de moeite neemt om aanwezig te zijn, dat waardeer ik enorm. Op mijn bruiloft waren mensen die er supernetjes uitzagen, maar ook onze vrienden in spijkerbroek. Was een hele gezellige dag met mensen van divers pluimage.

"je zult vast wel ooit bij een uitvaart zijn waarbij je geen diep verdriet voelt"

Ja, allemaal tot nu toe eigenlijk.

Ik ben er niet op heel veel geweest, misschien 5 of 6, maar er waren er maar liefst 2 waar op schandalige wijze de directe familie buitenspel werd gezet door mensen die zogenaamd dichtbij de overledene stonden. En dan zeurt men over kleding? er gebeuren echt wel gekkere dingen dan dat er mensen in spijkerbroek komen.

mwah

Ik vind absoluut dat respect niet aan kleding af te lezen valt. Maar als voor mij duidelijk is dat gepaste kleding gewenst is vanwege geloof of wens van de nabestaanden, dan is het wat mij betreft een kleine moeite om daaraan gehoor te geven.
Maar meestal staat zoiets op de rouwkaart. Bij refo's wordt vaak om een rok en hoed voor dames gevraagt. Ik heb ook een begrafenis in het wit meegemaakt. Als mensen dan toch anders gekleed komen en daar echt mee opvallen, dan vind ik dat wel respectloos eigenlijk.

Als er geen specifieke wensen op de rouwkaart staan vind ik een spijkerbroek absoluut gepast. Zelf zou ik er dan een neutraal shirt oid op dragen.

Achter de rug

Ik was ontzettend blij dat de kinderen en kleinkinderen zich redelijk traditioneel hadden gekleed. Op een na, maar goed dat is eigen verantwoordelijkheid. Deze ene schrok vrijdagavond ook merkbaar van onze plechtige kleding en heeft het zaterdag toch een beetje aangepast naar donkerdere kleuren. Voor de rest zag ik allerlei kleuren, ook knalroze. En als puntje bij paaltje komt kan mij dat ook echt niets schelen. Ze waren er en dat is wat telt. Ik zag neven voor het eerst in zwarte pakken en jee... wat stond dat goed:-)
De mensen die zo traditioneel gekleed waren kregen ook allemaal een kleine taak en omdat mijn schoonvader alles zo traditioneel mogelijk wilde (naar wens schoonmoeder)was dit de juiste keuze.

Nu weer terug naar het normale leven. Voor mijn schoonvader een hele omslag.